جلسه چهارم دوره اول(۱۰خرداد۱۳۸۰)
از کلاس های عرصه فرویدی_مکتب لکان

زکریان معتقد است که در متن تقاضا برای روانکاوی که در آن سوژه می‌خواهد حرف بزند تا سمپتومش بر طرف شود، تمام پارادوکس سوژه نهفته است. در واقع چطور ممکن است که حرف زدن باعث از بین رفتن سمپتوم بشود، در حالی که سمپتوم بنیادی نفس حرف زدن است، یعنی قرار داشتن در قلمرو کلام؟ با چنین تعریفی سوژه پسیکوتیک را می‌توان نرمال تلقی کرد زیرا که از این سمپتوم بنیادی رنج نمی‌برد. با این همه سوژه‌های پسیکوتیکی هستند که درخواست روانکاوی می‌کنند. به نظر میشل سیلوستر سمپتوم پسیکوتیک این است که نزد او دلالت یا Signification در حال تعلیق است. این دلالت معلق و تهدیدآمیز هرگز قادر نیست که به سرانجامی برسد چون یک دال اساسی یعنی «نام پدر» غایب است. سوژه پسیکوتیک در نتیجه دست به ایجاد یک متافور جایگزین می‌زند، متافوری که جایگزین نام پدر می‌گردد. با این ترتیب می‌توان صحبت از سمپتوم جایگزین نزد پسیکوتیک کرد. بدبخت کسی که سمپتومی ندارد، از سمپتوم نمی‌توان صرف نظر کرد، حتی نرمالیته خودش یک سمپتوم است و شاید خطرناک‌ترین آنها. بنابراین اگر سمپتوم الزامی است در جریان یک روانکاوی چه بر سر آن می‌آید و پایان کار به کجا می‌کشد؟ لکان در سمینار RSI می‌گوید: «من سمپتوم را این گونه تعریف می‌کنم: روش هر کس برای لذت بردن از ناخودآگاه، آن گونه که ناخودآگاه او را تعیین می‌کند». روش هر کس برای لذت بردن از ناخودآگاه، این تعریف سمپتوم است. تعریف سمپتوم به عنوان صور مختلف لذت بردن یا ژوئی‌سانس به این معنی است که سمپتوم در نفس خودش حاوی «غیرقابل درمان» است. زیرا که به هر صورت و به هر شکل بالاخره نوعی ژوئی‌سانس باقی می‌ماند، اگرچه که اشکال مختلف ژوئی‌سانس دارای ارزش‌های مساوی نیستند. پس اگر برای سوژه در جریان روانکاوی چیزی در ارتباط با سمپتوم تغییر می‌کند آن چیز در نحوه لذت بردن سوژه است. وقتی که کسی به روانکاو مراجعه می‌کند، درخواست درمان دارد، تقاضای روانکاوی می‌کند، در واقع او به دنبال دانش است، دانش آنالیست و نه دانش ناخودآگاه خودش. در حقیقت از این دومی یعنی دانش ناخودآگاه خودش هیچ چیز نمی‌خواهد بداند. از این دانشی که در جایگاه حقیقت قرار گرفته و او با زحمت زیاد سعی می‌کند که از آن حذر کند و آن را با کمال دقت در پشت سمپتومش مخفی می‌کند.
این دانش یک شقاق است، یک شکاف است که او از این که سوژه آن باشد امتناع می‌ورزد، از آن احساس گناه می‌کند، سعی در حذر کردن، پوشاندن، انکار کردن این دانش به قیمت درد و رنج فراوان دارد و این امر او را وادار می‌کند که از اشتیاق خود صرف نظر کرده و به ژوئی‌سانس سمپتوم پناه ببرد. از طریق درخواست، درخواست از‌ آنالیست، درخواست از دانش فرض شده او، رابطه‌ای با دانش برقرار می‌شود، رابطه با دال، با Signifier ، و به این ترتیب است که سوژه وارد عشق انتقال می‌شود، وارد Transferance می‌شود. انتقال شرط لازم برای انجام یک روانکاوی است ولی نه شرط کافی آن...

برگرفته از #سایت_انجمن_فرویدی

#میترا_کدیور #روانکاوی #سوژه #سمپتوم #دال #متافور #نرمالیته #ژوئی_سانس #ناخودآگاه #انتقال

انتخاب متن و تصویر: زهرا شمسعلی

@doostdaran_freudianassociation

جلسه هفتم دوره اول (۱۲ تیر ۱۳۸۰)
از کلاس‌های عرصه فرویدی ـ مکتب لکان
.....
از آنجایی که در زمان فروید هم افراد از مطالعه و خواندن گریزان بودند، فروید خلاصه‌ای از آنچه در کتاب تعبیر رؤیا نوشته بیان می‌کند. او معتقد است آن‌هایی هم که این کتاب (تعبیر رؤیا) را خوانده‌اند بیشتر دچار سردرگمی شده‌اند و بقیه آن‌هایی هم که همیشه همه چیز را سرسری می‌خوانند از کتاب فقط عبارت Wish fulfillment را گرفته‌اند که به سادگی به خاطر سپرده می‌شود و به سادگی هم مورد سوء استفاده قرار می‌گیرد. جالب است که توجه کنیم که هنوز هم بعد از یک قرن همان وضعیت حکمفرماست و در بر همان پاشنه می‌چرخد. و هرکس از این خوان یغما لقمه‌ای می‌برد و از آن لقمه برای خود سفره‌ای می‌گسترد و شکمی سیر می‌کند. فروید در مورد رؤیا معتقد است که آن چه را از رؤیا به خاطر می‌آوریم، یعنی درونه آشکار رؤیا را، می‌توان به اجزایش تقسیم کرد و هر جزء را با استفاده از فرایند تداعی آزاد در رابطه با افکار پنهانی که آن را به وجود آورده‌اند قرارداد یعنی Latent dream thoughts افکار پنهانی رؤیا. رؤیایی که در جریان روانکاوی تعریف می‌شود درونه آشکار رؤیاست. برای آن که بفهمیم چه افکار پنهانی رؤیا را به وجود آورده اند، فروید می‌گوید می‌شود درونه آشکار را به اجزایش تقسیم کرد و در مورد هرکدام که تداعی آزاد انجام بگیرد ما را به افکار پنهانی که آن را ساخته هدایت می‌کند. این اجزا کم کم به هم بافته می‌شوند و نهایتاً شبکه‌ای از افکار به وجود می‌آورند. و در اثر این تحلیل است که درونه آشکار رؤیا که در ابتدا بی معنی به نظر می‌رسید و غیر قابل فهم بود حالا ما را به افکار پنهانی که سازنده آن بوده هدایت می‌کند و رؤیا معنا دار می‌شود. کار رؤیا Dream work آن است که افکار پنهانی را تبدیل به درونه آشکار رؤیا کند یعنی عکس آنچه که در جریان تحلیل رؤیا انجام می‌شود. در تحلیل رؤیا ما درونه آشکار را به افکار پنهانی هدایت می‌کنیم ولی کار رؤیا که در ناخودآگاه انجام گرفته افکار پنهانی را تبدیل به درونه آشکار رؤیا می‌کند. تمام اعوجاجی که باعث می‌شود رؤیا چنین ظاهر شگفت انگیزی داشته باشد محصول همین کار رؤیاست.
.......
برای مطالعه متن کامل به
#سایت_انجمن_فرویدی رجوع کنید.

#فروید #لکان #ژاک_لاکان #روانکاو #روانکاوی #رؤیا #تعبیر_رؤیا #تداعی_آزاد #ناخودآگاه #تحلیل_رؤیا #کار_رؤیا #درونه_آشکار_رؤیا #افکار_پنهانی #میترا_کدیور #انجمن_فرویدی

ویدئو : هشت و نیم / فدریکو فلینی
انتخاب ويدئو و متن : ربابه ايلخانی زاده

@doostdaran_freudianassociation

جلسه هفتم دوره اول (۱۲ تیر ۱۳۸۰)
از کلاس‌های عرصه فرویدی ـ مکتب لکان
.....
در جریان یک روانکاوی شخص بارها و بارها بر می‌گردد به یک رؤیا و هر بار یک فکر پنهانی دیگری را به ظهور می‌گذارد. کار دیگری که این «کار رؤیا» می‌کند، یک جابجایی عظیم در افکار زیربنایی تولید می‌کند یعنی که آنچه که عمدتاً از اهمیت کمتری برخوردار بوده است و در حواشی قرار داشته است حالا در مرکزیت قرار می‌گیرد، و آن افکاری که به اصطلاح از اهمیت بیشتری برخوردار بودند و عمده بودند، حالا به حواشی می‌روند. برای اینکه چنین جابجایی میسر باشد بایست انرژی اتصالی یا آن نیروگذاری روانی بتواند بدون تغییر از افکار مهم به افکار بی اهمیت انتقال پیدا کند. این جابجایی انرژی، این جابجایی از افکار مهم به افکار بی اهمیت اگر در حوزه خودآگاه صورت بگیرد منجر به faulty thinking می‌شود یعنی تفکر اشتباه. باز دیدیم که در جریان لطیفه‌هایی که برایتان گفتم faulty thinking اتفاق می‌افتد. در بعضی‌هایشان. فروید معتقد است که کار رؤیا تماماً در ناخودآگاه انجام می‌گیرد و تکوین یک رؤیا در سه مرحله صورت می‌گیرد. این سه مرحله چه بودند؟ اول که گفتیم آن بقایای افکار روز قبل که دارای انرژی اتصالی زیادی بودند و به اصطلاح processing نشده بودند و ممکن بوده است خواب را دچار اغتشاش بکنند، این‌ها در حوزه پیش‌آگاه هستند، حالا به ناخودآگاه منتقل می‌شوند، این مرحله اول. دوم، کار رؤیا که تمام آن در ناخودآگاه انجام می‌گیرد. کار رؤیا یعنی این که این بقایای افکار را با یک آرزویی که در ناخودآگاه وجود دارد همه را با هم پیوند بدهد. افکار پنهانی را همانطور که گفتیم هر چه را که نقاط اتصال دارند روی هم جمع کند، متراکم کند و رؤیا را بدهد بیرون. آنچه را که در حواشی بود حالا در مرکز باشد و آنچه را که در مرکز بود به حواشی برود و همه این‌ها کار رؤیا است. آن‌جا انجام می‌شود و بعداً بازگشت رؤیا regression به منطقه ادراک حسی. از پیش‌آگاه رفت به ناخودآگاه، آنجا کار رویش انجام شد، از ناخودآگاه برگشت به ادراک حسی. این در سه مرحله.
.......
برای مطالعه متن کامل به
#سایت_انجمن_فرویدی رجوع کنید.

#فروید #لکان #ژاک_لاکان #روانکاو #روانکاوی #رؤیا #تعبیر_رؤیا #تداعی_آزاد #پیش_آگاه #ناخودآگاه #ادراک_حسی #تحلیل_رؤیا #کار_رؤیا #افکار_پنهانی #میترا_کدیور #انجمن_فرویدی

ویدئو : هامون / داریوش مهرجویی
انتخاب ويدئو و متن : ربابه ايلخانی زاده

@doostdaran_freudianassociation

انتخاب کلمات
نویسنده: لوره نوو
ترجمه (به انگلیسی): رافائل مونتاگ
ترجمه فارسی: سوده رخشا
مقابله: فرزام پروا
ویرایش: حامد خطیبی
منتشر شده در ۲۴ مارچ ۲۰۱۴ توسط NLS
......
روانکاوی معنی را از اسارت واپس زنی رها کرد جایی که قدرت با مذهب پیمان اتحادی تشکیل داده بود؛ در حالی که معنی مذهبی همیشه پنهان کننده حقیقت بوده است. ولی، همان طور که ژ. ا. میلر در معرفی‌اش در خصوص کنگره WAP درباره بُعد واقع که به زودی برگزار می‌گردد، توضیح می‌دهد[۷]، این کاپیتالیسم است در اتحادش با دانش ـ از طریق تبلیغات جهانی شدن و یک ارتباط با کالاهای مادی و ابزارهایی که به پیوندهای اجتماعی مقدم شمرده شده‌اند ـ که موجب یک غیرطبیعی شدن بعد سمبولیک و [بعد] واقع طبیعت شده است. به نظر می‌رسد که تلویزیون این شعار جدید را منتقل می‌کند: همه چیز می‌تواند گفته شود، و شنیده شود، توسط همه، بدون محدودیت، همه چیز می‌تواند بدون هیچ پوششی نشان داده و دیده شود.
لکان مخالف این روند بود، که گاهی آن را یک هذیان می‌نامید. به هر حال بدون ترفیع عملکرد پدر ـ که او را تا یک صورت ظاهر (semblant) تقلیل داده بود ـ و بدون هیچ درخواستی برای، یا نوستالژی برای، جایگاه قدیمی، او ثابت می‌کند که محدودیتی وجود دارد. با استفاده از Gödelian matheme، (خط خورده S(A ، که بی ثباتی و ناکاملی بزرگ دیگری را صورت بندی می‌کند، او تصدیق می‌کند که کل-آن را-گفتن ممکن نیست: این یک ناممکنی است، یک ناممکنی‌ای که با آن بُعد واقع و همچنین نا-کل را ابداع کرد.
و بنابراین او با lalangue در یک کلمه، بُعد واقع زبان- فی- نفسه را نام‌گزاری [تعمیدی] می‌کند،که شامل یک محدودیت می‌شود؛ ناممکنی خود آن.
بدین ترتیب او با کل آن را گفتنِ حادثه تاریخی خودش، مخالفت می‌کند، استیلی که ـ به علت پیچیدگی‌اش ـ به عنوان یک نقطه توقف این جنون تعبیری عمل می‌کند، با معرفی ملاحظه‌ای متفاوت در ارتباط با گفتن [le dire]، جایی که اشتیاق آنالیست و خود پایان روانکاوی را از آنجا برگرفت: آن خوب- گفته شده‌ی روانکاوی.
این دوره‌ای است که او سمینارهایش را درباره منطق ارائه می‌کند و به طور اخص سمینار هنوز، که از خلال فرمول‌های sexuation، تلاش می‌کند آن چیزی را بنویسد که، از رابطه جنسی، قابل نوشتن نیست[۸].
و بنابراین، در این بافتار، فرد می‌تواند خوب- گفته شده را در محدوده‌ی طبقه بندی منطقی حدوث در نظر بگیرد، از آنچه که از نوشته نشدن دست می‌کشد، در حالی که کل- آن- را گفتن در محدوده‌ی ضرورت قرار می‌گیرد، آنچه که از نوشته شدن دست نمی‌کشد.
خوب- گفته شده‌ی یک آنالیز می‌تواند در شکل حقیقت لکانی درک گردد، که لکان دقیقاً به عنوان نا- کل نشان خواهد داد. این دلالت بر آن دارد که همه چیز قابل گفتن نیست، چرا که در بعد حقیقت یک کلّ وجود ندارد، در واقع، هیچ حقیقتی نیست که کاملاً بر حق باشد. مثل یک عنصر جامد، این varité، که در توافق با تنوع [variété] حقیقت [vérité] است، قطعاً صورت‌های زیادی دارد.
راز روانکاوی اینجاست: اگر چه فرد باید با آن کنار بیاید، فقط بخشی از حقیقت قابل گفتن است، فرد فقط می‌تواند آن را نیمه-بگوید.
پس خوب- گفته شده بسیار شبیه نیمه-گفته شده است چرا که آن در تقابل با گفتن-همه چیز [کل-آن را-گفتن] عمل می‌کند، و با فوران سائقی که بر می‌انگیزد.
«این از طریق همین ناممکنی است که حقیقت به بُعد واقع آویخته است.»[۹]
Matheme گفتار روانکاوی یک جدایی حک می‌کند بین معنا [sense]، بین S1، ارباب دال و S2، دانش در جایگاه حقیقت، که به بی-معنایی [non-sense] تقلیل یافته است.
در تقابل با سراشیبی معنا و سراشیبی نشانه، لکان نوشتن را معرفی می‌کند و بر این تأکید می‌کند که، آن چه نوشته شده، فقط با یک ضربه قلم مو، به یک ویژگی، تقلیل یافته است. او این را، در پایان تدریسش، با استفاده از دال یکه و تنها (all-alone) تعیین می‌کند، تا یک ویژگی منحصر به فرد ژوئی‌سانس را مشخص کند، مناسب برای هر یک، «که دیگر هیچ معنایی را حمل نمی‌کند» و باقی‌مانده‌ای است که وقتی آنالیزی که به پایان خود رسیده بر جا مانده است.

برای مطالعه متن کامل به
#سایت_انجمن_فرویدی رجوع کنید.

#فروید #لکان #ژاک_لاکان #روانکاو #روانکاوی #ناخودآگاه #بعد_سمبولیک #بعد_واقع #حقیقت #ژوئی_سانس #اشتیاق_آنالیست #میترا_کدیور #انجمن_فرویدی

ویدئو: مصاحبه سکوت/ ساموئل بكت

انتخاب ويدئو و متن: ربابه ايلخانی زاده

@doostdaran_freudianassociation

جهت مطالعه کامل متن به #سایت_انجمن_فرویدی مراجعه بفرمایید.

 تاریخ انتشار: ۱۸ شهریور ۱۳۹۳، ساعت: ۱۰:۳۶

🎼 By Hans Zimmer

ساخت ویدئو و انتخاب متن: فاطمه حُسنی ابراهیمی

#روانکاوی #روانکاو #دکتر_میترا_کدیور
#تاریخچه_انجمن_فرویدی
#اشتیاق #بعد_واقع #تعداد #کثرت
#ناخودآگاه #منطق

@doostdaran_freudianassociation

مسئولیت اخلاقی رویاها
ششمین جلسه پنج شنبه های فرویدی

...آیا هر فردی باید مسئولیت محتوای رویاهایش را بپذیرد؟
برای اینکه این موضوع تکمیل شود، این نکته را نیز باید اضافه کرد که رویاها همیشه نشان دهنده ی ارضای آرزوهای غیر اخلاقی نیستند. بلکه اغلب واکنش های پر قدرتی علیه این آرزوها به شکل رویا های تنبیه در آنها وجود دارد. به عبارت دیگر، سانسور رویا نه تنها خود را به شکل تحریفات نشان می دهد و یا ایجاد اضطراب می کند، بلکه می تواند تا آنجایی پیش رود که موضوع غیر اخلاقی را به طور کامل بپوشاند و چیز دیگری را به عنوان کفاره جانشین آن کند. اگر چه می توان دید چه چیزی پشت آن وجود دارد اما مشکل مربوط به محتوای غیر اخلاقی رویاها از این پس برای ما وجود دارد و واضح است که فرد باید مسئولیت تکانه های شیطانی رویاهایش را به عهده بگیرد. اگر نه، چه کار دیگری می بایست انجام دهد مگر اینکه بگوید محتوای رویاها به وسیله ارواح بیگانه در من دمیده شده است.
در غیر این صورت قسمتی از وجود خودمان است. و اگر من به دنبال این باشم که تکانه هایی را که در من است بر اساس استاندارد های اجتماعی به خوب و بد تقسیم بندی کنم می بایست مسئولیت هر دو نوع را بپذیرم و حال اگر در دفاع از خود بگویم چیزی که در من ناشناخته، ناخودآگاه و واپس زده است ایگوی من نیست، در این صورت شاید من با انتقادات همنوعانم و توسط سردرگمی احساساتم بهتر از این آموزش داده شوم. شاید یاد بگیرم آنچه من در حال انکارش هستم و به آن اعتقادی ندارم نه تنها در من وجود دارد بلکه گاهی از من بیرون سر می زند.
این حقیقت دارد که از دیدگاه متاسایکولوژی، این محتوای بدِ واپس زده به ایگوی من تعلق ندارد. یعنی فرض اینکه من از نظر اخلاقی فردی هستم که نمی شود به او خرده گرفت ولی این رویاها به "اید" ای تعلق دارد که "ایگو" ی من روی آن قرار گرفته. و باید گفت این "ایگو" از درون "اید" رشد کرده. بنابراین "ایگو' یک واحد بیولوژیک منفرد یا متحد با "اید" می سازد و "ایگو" فقط یک قسمت پیرامونی، مخصوصا تغییر یافته از "اید" است و مطیع تاثیرات آن است و از انتظارات "اید" اطاعت و تبعیت می کند...

برگرفته از: دی وی دی «پنج شنبه های فرویدی»

نقاشی اثری از: مارک شاگال

انتخاب متن و تصویر: مریم دم ثنا

#مسئولیت_اخلاقی
#رویا
#آرزو
#تنبیه
#تکانه
#مسئولیت
#آموزش
#متاسایکولوژی
#اخلاقی
#ایگو
#اید
#بیولوژیک
#ناخودآگاه
#واپس_زده

@doostdaran_freudianassociation

میتراییسم روم باستان با میتراییسم ایران باستان زمین تا آسمان تفاوت دارد و حتی در نقطه مقابل آن است. البته از غربی ها انتظار نمی رود که این موضوع را بدانند ولی برای یک ایرانی موضوع فرق می کند و شما نمی بایست کج فهمی های غربی ها را تکرار کنید.
دکتر میترا کدیور

برگرفته از صفحه های اینستاگرام کارگروه گزارش آماری دوستداران انجمن فرویدی و دکتر محمد کیانبخت

@dr_kianbakht
@hamar_ravankavi

Music: ANAHITA
Artist: Ariana Vafadari

#فروید_لکان_کدیور #فلک #میتراییسم #میتراییسم_ایران_باستان #روانکاوی #فروید #لکان #انجمن_فرویدی #فرویدی #زبان #ایران #نوار_موبیوس #توپولوژی #تمدن_پیچیده_ایران #فر_ایران_را_می_ستائیم #ناخودآگاه #ناخودآگاه_موروثی #میترا #دکتر_میترا_کدیور
زبان برنامه نویسی متمتیکا

@doostdaran_freudianassociation

درسنامه‌های دکتر میترا کدیور: پایان روانکاوی و عمل
جلسه مورخ ۲۸ خرداد ۱۳۸۱
از کلاس‌های عرصه فرویدی – مکتب لکان

برای لکان یک تمایز اساسی بین عمل و بین رفتار وجود دارد. رفتار آن چیزی است که از همه حیوانات سر می‌زند. عمل از انسان فقط سر‌می‌زند و در آن مسئولیت شخص کاملاً هویداست. یعنی هر آدمی مسئول عمل خودش است. عمل آن چیزی است که شخص مسئولیتش را به عهده دارد و از لحاظ این مسئولیت پذیرفتن، این مسئولیت در روانکاوی خیلی فراتر از قانون است.

برای اینکه در قانون مسئولیت فقط به اعمالی تعلق می‌گیرد که شخص آنها را به اصطلاح نیت انجامشان را داشته در حالی که در روانکاوی برای اعمالی که از نیت یا یک اشتیاق ناخودآگاه سرچشمه گرفته هم همان مسئولیت وجود دارد. یعنی با این تفاوت یک کسی مثلاً‌ از لحاظ قانونی می‌تواند ادعا بکند که عملی که انجام داده از روی قصد و نیت نبوده و بنابراین مسئولیت خودش را در آن مورد به اصطلاح انکار بکند در صورتی که در روانکاوی به این‌گونه نیست و عمل … فقط عملی که قصد و نیت دارد، عمل محسوب نمی شود و در واقع … آنها Act های واقعی هستند. آنجا یک اشتیاق ناخودآگاه برآورده می‌شود. بهترین مثالی را که لکان می‌زند از خود فروید [مثال] می‌زند، که فروید در یکی از همین کنگره ها ریاست جلسه را به عهده داشته، خودش Chairman بوده، ریاست کنگره را به عهده داشته، گفته که من به این ترتیب ختم کنگره را اعلام می‌کنم و این چیزی بود که از ناخودآگاه … یعنی مسئولیت فروید در مقابل این عمل … این لغزش زبانی، این لغزش رفتاری به جا هست. چون‌که استناد لکان هم این است که فروید ته دلش با خودش می‌گفته با این آدم هایی که اینجا جمع شدند، بهتر است این کنگره تعطیل بشود. همیشه لکان به این نکته اشاره می‌کند که فروید نسبت به پیروانش یک چیزی می‌دانسته که آنها را در حدی نمی‌دانسته که… بالاخره یک جوری تحملشان می‌کرده ولی به عنوان اینکه بخواهد قبولشان داشته باشد که اینها واقعاً لیاقت شاگردی فروید را دارند … حالا در هر صورت می‌بینیم که در این عملی که بدون قصد و نیت انجام گرفته اشتیاق فروید ظاهر شده. اشتیاق اینکه کنگره را با این آدمها تعطیل کند، تمامش کند که ادامه پیدا نکند...

برگرفته از: سایت انجمن فرویدی

انتخاب متن و تصویر: مریم دم ثنا

#میترا_کدیور #درسنامه #روانکاوی #روانکاو #لکان #فروید #عمل #رفتار #مسئولیت #اشتیاق #ناخودآگاه #خودآگاه #لغزش_زبانی #ریاست #کنگره #پایان_روانکاوی_و_عمل #قصد #عمد #نیت #وظیفه_اخلاقی #اخلاق #Act

@doostdaran_freudianassociation

برگرفته از صفحه اینستاگرام انجمن فرویدی
@freudianassociation


#فروید #لکان
#میترا_کدیور
#درسنامه
#ناخودآگاه
#روانکاو #روانکاوی
#تمدن #مذهب
#علم
#توتم #تابو
#ایگو
#والایش
#فر_ایران_را_می_ستائیم
#اینترنت_برای_میترا
#Psychoanalysis
#Unconscious
#Connaissance
#Science
#Savoir
#Ethics
#Act
#Practice
#Forclosure
#Delusion
#Knowledge
#Rationalism
#Sublimation
#Internet_For_Mitra_Now

@doostdaran_freudianassociation

برگرفته از صفحه اینستاگرام انجمن فرویدی
@freudianassociation

#فروید #لکان
#میترا_کدیور
#درسنامه
#ناخودآگاه
#روانکاو #روانکاوی
#تمدن #مذهب
#علم
#توتم #تابو
#ایگو
#والایش
#فر_ایران_را_می_ستائیم
#اینترنت_برای_میترا
#Psychoanalysis
#Unconscious
#Connaissance
#Science
#Savoir
#Ethics
#Act
#Practice
#Forclosure
#Delusion
#Knowledge
#Rationalism
#Sublimation
#Internet_For_Mitra_Now

@doostdaran_freudianassociation

انجمن فرویدی اجازه نخواهد داد سیب سرخ روانکاوی به دست چلاق انجمن روانشناسان بیفتد

نویسنده: زهرا محمودی
ویراستار: مهین نصیر

روانشناسی با شکایت بیماران و ابراز عواطف و هیجانات آنها سروکار دارد. اما در روانکاوی «اگر بیمار فقط راجع به عواطف و احساسات خود صحبت کند از جایگاه حقیقی خود دور شده است جایگاه حقیقی سوژه در کلمه است. روانکاوی مطلقا یک دفتر خاطرات خصوصی راجع به عواطف و هیجانات نیست… مشکل بیمار، یعنی حقیقت سمپتوم در ناخودآگاه است و هیچکس جز خود او به این حقیقت دسترسی ندارد. حقیقت در کلماتی است که سوژه ادا می کند ولی خودش آنها را نمی شنود. حقیقت سوژه در هیچ کتاب و هیچ جزوه ای نوشته نشده است و فقط از خلال گفته های او به بیرون تراوش می کند، و تنها کسی می تواند این حقیقت را بگیرد که خود را در جایگاه صوری یک ایده آل قرار ندهد و فرض نکند به خاطر مدارجی که پیموده است حقیقت سوژه را بهتر از خودش می داند. » [۱۲]
در روانشناسی صحبت از سلامت و رفتار نابهنجار و اختلالات روانی و DSMها است، در حالی که در روانکاوی صحبت از «سمپتوم» [۱۳] است؛ «ماده ای که سمپتوم را می سازد همان ماده ای است که ناخودآگاه را می سازد و این به گفته فروید و لکان چیزی جز مادیت دال نیست.» [۱۴] به همین دلیل در روانکاوی «امحاء سمپتوم» وجود ندارد. چون سمپتومها دارای معنا هستند و نیت و قصدی را دنبال می کنند. «امحاء سمپتوم» یعنی «تلاش برای امحاء حقیقت بیمار» [۱۵] «در نوروز، راهکار آنالیز سمپتوم است و در پسیکوز، راهکار علاج از طریق به وجود آوردن سمپتوم» [۱۶]

برگرفته از: سایت انجمن فرویدی

ویدئو اثری از: Hayden Zezula

انتخاب متن و ویدئو: مریم دم‌ثنا

#میترا_کدیور #انجمن_فرویدی #روانکاو #روانکاوی #انجمن_روانشناسان #روانشناس #انجمن #روانشناسی #بیماران #بیمار #شکایت #عواطف #هیجانات #احساسات #خاطرات #دفتر_خاطرات #حقیقت #سمپتوم #ناخودآگاه #سوژه #جایگاه #سلامتی #سلامت #رفتار #رفتار_نابهنجار #اختلالات روانی #DSM #DSM_5 #فروید #لکان

@doostdaran_freudianassociation

برگرفته از صفحه اینستاگرام انجمن فرویدی
@freudianassociation


#فروید #لکان
#میترا_کدیور
#درسنامه
#ناخودآگاه
#اخلاق #تعبیر
#دانش #لیبیدو
#هیپنوز #تلقین
#درمانگر
#روانکاو #روانکاوی
#فر_ایران_را_می_ستائیم
#اینترنت_برای_میترا
#Psychoanalysis
#Suggestion
#Interpretation
#Enigma
#Transference
#Knowledge
#Ethic
#Ecole
#EgoIdeal
#Libidinal
#Signification
#Suggestibility
#Internet_For_Mitra_Now

@doostdaran_freudianassociation

برگرفته از صفحه اینستاگرام انجمن فرویدی
@freudianassociation


#فروید #لکان
#میترا_کدیور
#درسنامه
#ناخودآگاه
#اخلاق #تعبیر
#دانش #لیبیدو
#هیپنوز #تلقین
#درمانگر
#روانکاو #روانکاوی
#فر_ایران_را_می_ستائیم
#اینترنت_برای_میترا
#Psychoanalysis
#Suggestion
#Interpretation
#Enigma
#Transference
#Knowledge
#Ethic
#Ecole
#EgoIdeal
#Libidinal
#Signification
#Suggestibility
#Internet_For_Mitra_Now

@doostdaran_freudianassociation

چیزی به‌نام بحران روان‌کاوی نمی‌تواند وجود داشته باشد

نویسنده: مصاحبه با ژاک لکان
ترجمه: محسن ملکی

ایمیلیو گرانزاتو: حرف و حدیث بسیاری در موردِ بحران روان‌کاوی وجود دارد. می‌گویند فروید را پشت سر گذاشته‌اند، چراکه جامعه‌ی‌ مدرن به این نکته رسیده است که آثار او برای فهم انسان یا تحقیق و تفحص عمیق درباره‌ی‌ ارتباط انسان با جهان تکافو نمی‌کند.

ژاک لکان: این حرف‌ها وراجی و یاوه‌گویی است. اول از همه برویم سراغِ این به اصطلاح بحرانِ روانکاوی. چنین چیزی وجود ندارد، اصلا نمی‌تواند وجود داشته باشد. روان‌کاوی هنوز به مرزهای خود نرسیده است. مسائلِ نظری و عملیِ بسیاری مانده که باید کشف شود. در روان‌کاوی خبری از پاسخ‌های فوری و فوتی نیست، بلکه باید مدت‌ها با حوصله و عرق‌ریختن به‌دنبال پاسخ گشت.
مسأله‌ی‌ بعدی فروید است. چطور می‌توان گفت او را پشت سر گذاشته‌ایم حال آن‌که هنوزکامل درکش نکرده‌ایم؟ تنها چیزی‌که با اطمینان می‌دانیم این است که فروید ما را از مسائلی آگاه کرده که کاملاً نو هستند، مسائلی‌که پیش از او حتی به ذهن کسی خطور نکرده بود؛ از مسائل مربوط به ناخودآگاه گرفته تا اهمیت جنسیت، از دسترسی به حوزه‌ی‌ نمادین گرفته تا انقیاد در برابرِ قوانین زبان.
آموزه‌ی‌ او خود حقیقت را زیر سوال می‌برد؛ این مسأله به تک‌تک ما مربوط می‌شود. روان‌کاوی اصلاً دچار بحران نشده. دوباره می‌گویم: ما خیلی مانده به فروید برسیم. از اسم او برایِ سرپوش گذاشتن بر خیلی چیزها استفاده شده؛ انحرافات و تقلیدهای درجه دومی بوده که چندان به الگوی فروید وفادار نبوده‌اند؛ همه‌ی‌ این‌ها باعث آشوبی شده که منظور و مقصود فروید را در محاق فرو برده است. پس از مرگ او در سال ۱۹۳۹، برخی از شاگردانش هم ادعا کردند که با فروکاستن آموزه های او به یک مشت فرمول مبتذل، شکل دیگری از روانکاوی را در پیش گرفته‌اند: تکنیک را بدل به آیین کردند و عمل آن‌ها فقط معطوف به درمان رفتار آدم‌ها بود، آن هم برای این‌که فرد را دوباره با محیط اجتماعی‌اش سازگار کنند. چنین کاری دقیقاً نفی فروید است: قسمی روان‌کاویِ دلخوش‌کننده و رسمی.
ادامه در کامنت اول...

برگرفته از: سایت انجمن فرویدی

انتخاب متن و تصویر: مریم دم‌ثنا

#روانکاوی #میترا_کدیور #روانکاو #فروید #لکان #بحران #بحران_روانکاوی #جامعه_مدرن #انسان #تحقیق #تفحص #ناخودآگاه #جنسیت #تحریف #انحراف #تقلید #حکومت #تعلیم #مطب #مشتری #موفقیت

@doostdaran_freudianassociation

برگرفته از صفحه اینستاگرام انجمن فرویدی
@freudianassociation

#فروید #لکان
#میترا_کدیور
#درسنامه
#ناخودآگاه
#روانکاو #روانکاوی
#روانکاوی_لکانی
#مقاومت
#نوار_موبیوس
#تلقین #استنطاق
#تداعی_آزاد
#آنالیزان
#اشتیاق
#فرهنگ
#غریزه_مرگ
#پایان_روانکاوی
#فر_ایران_را_می_ستائیم
#اینترنت_برای_میترا
#Resistance
#Suggestion
#Transference
#EgoPsychology
#CounterTransference
#Interpretation
#Culture #Ethics
#MoebiusStrip
#Internet_For_Mitra_Now

@doostdaran_freudianassociation