#بندگی
👇اولین مرحله از هدف خلقت، شناخت خداوند تبارک‌وتعالی است.
دومین مرحله از اهداف خلقت، بندگی اوست که قرآن کریم را چنین بیان می‌کند: «وَ مَا خَلَقتُ الجِنَّ وَ الإِنسَ إلّا لِیَعبُدُونَ»(جن و انس را نیافریدم، جز برای اینکه عبادتم کنند.)
👈عمل به وظایف عبودیت، یگانه وسیله‌ای است که می‌تواند ما را به سر منزل مقصود برساند.
در طول تاریخ، هرکس به هر مقامی رسیده بر اثر عمل کردن به وظیفه بوده است، حتی انبیا و ائمۀ اطهار « علیهم السلام »
در مقابل، هرگونه سقوط معنوی و لغزش دینی نیز بر اثر انجام ندادن وظیفه بوده است.
👈کوتاهی‌کردن در عمل به تکلیف ناشی از جهل به وظیفه یا غفلت از آن یا سستی در آن است.
دین در قالب احکام تکلیفی پنج گانه (واجب، مستحب، مباح، مکروه و حرام) وظایف انسان را بیان کرده است تا با عمل به آن به مقام زُلفی رسیده و به پروردگار تقرب جوید.
👈اگر حضرت ختمی مرتبت « صلی الله علیه و آله » عبودیت مطلق و بندگی تام نداشتند، هرگز به رسالت نمی‌رسیدند؛ چنان‌که قرآن کریم در چرایی عروج ظاهری و معراج جسمانی آن حضرت نیز به مقام عبودیت آن بزرگوار اشاره کرده است.
👈خدای متعال در آیه اول سورۀ إسراء می‌فرماید:
«سُبْحانَ الَّذي أَسْرى بِعَبْدِهِ لَيْلاً مِنَ الْمَسْجِدِ الْحَرامِ إِلَى الْمَسْجِدِ الْأَقْصَى الَّذي بارَكْنا حَوْلَهُ لِنُرِيَهُ مِنْ آياتِنا إِنَّهُ هُوَ السَّميعُ الْبَصيرُ»(منزّه است آن‌که بندۀ خود را شبی از مسجدالحرام به‌سوی مسجدالأقصی که گرداگرد آن را برکت داده‌ایم سِیر داد، تا آیات خویش را به او بنماییم که همانا او شنوای بیناست.)
در این آیۀ شریفه کلمۀ «بِعَبدِهِ» وصف پیامبر است و به علت رفتن به معراج اشاره می‌کند؛ یعنی عبودیت مطلق علت سیر آن حضرت به عالَم ملکوت بوده است.
👈باید توجه کرد که خداوند عزّوجل در آیه دوم سوره‌ی مُلک آنچه میزان سنجش و آزمایش انسان معرفی کرده است، «زیادبودن عمل نیک» نیست؛ بلکه فرمود محک سنجش «بهترین کار» است.
نیکوترین کار به کیفیت و محتوای عمل نظر دارد، نه کمیّت و اندازه‌ی آن و مراد از اَحسن‌العمل، کاری است که از روی خشیت الهی و فروتنی در برابر پروردگار و نیز نیت صادق و خالص سر بزند.
هرچه انسان عقل و درک خویش را بیشتر به‌کار بندد، در هنگام آزمایش الهی، خالص‌تر و نیکوتر عمل می‌کند.
👉@doolate_zohor
👇صفحه رسمی دولت ظهور در اینستاگرام👇
instagram.com/doolate_zohor
👇اولین مرحله از هدف خلقت، شناخت خداوند تبارک‌وتعالی است.
دومین مرحله از اهداف خلقت، بندگی اوست که قرآن کریم را چنین بیان می‌کند: «وَ مَا خَلَقتُ الجِنَّ وَ الإِنسَ إلّا لِیَعبُدُونَ»(جن و انس را نیافریدم، جز برای اینکه عبادتم کنند.)
👈عمل به وظایف عبودیت، یگانه وسیله‌ای است که می‌تواند ما را به سر منزل مقصود برساند.
در طول تاریخ، هرکس به هر مقامی رسیده بر اثر عمل کردن به وظیفه بوده است، حتی انبیا و ائمۀ اطهار « علیهم السلام »
در مقابل، هرگونه سقوط معنوی و لغزش دینی نیز بر اثر انجام ندادن وظیفه بوده است.
👈کوتاهی‌کردن در عمل به تکلیف ناشی از جهل به وظیفه یا غفلت از آن یا سستی در آن است.
دین در قالب احکام تکلیفی پنج گانه (واجب، مستحب، مباح، مکروه و حرام) وظایف انسان را بیان کرده است تا با عمل به آن به مقام زُلفی رسیده و به پروردگار تقرب جوید.
👈اگر حضرت ختمی مرتبت « صلی الله علیه و آله » عبودیت مطلق و بندگی تام نداشتند، هرگز به رسالت نمی‌رسیدند؛ چنان‌که قرآن کریم در چرایی عروج ظاهری و معراج جسمانی آن حضرت نیز به مقام عبودیت آن بزرگوار اشاره کرده است.
👈خدای متعال در آیه اول سورۀ إسراء می‌فرماید:
«سُبْحانَ الَّذي أَسْرى بِعَبْدِهِ لَيْلاً مِنَ الْمَسْجِدِ الْحَرامِ إِلَى الْمَسْجِدِ الْأَقْصَى الَّذي بارَكْنا حَوْلَهُ لِنُرِيَهُ مِنْ آياتِنا إِنَّهُ هُوَ السَّميعُ الْبَصيرُ»(منزّه است آن‌که بندۀ خود را شبی از مسجدالحرام به‌سوی مسجدالأقصی که گرداگرد آن را برکت داده‌ایم سِیر داد، تا آیات خویش را به او بنماییم که همانا او شنوای بیناست.)
در این آیۀ شریفه کلمۀ «بِعَبدِهِ» وصف پیامبر است و به علت رفتن به معراج اشاره می‌کند؛ یعنی عبودیت مطلق علت سیر آن حضرت به عالَم ملکوت بوده است.
👈باید توجه کرد که خداوند عزّوجل در آیه دوم سوره‌ی مُلک آنچه میزان سنجش و آزمایش انسان معرفی کرده است، «زیادبودن عمل نیک» نیست؛ بلکه فرمود محک سنجش «بهترین کار» است.
نیکوترین کار به کیفیت و محتوای عمل نظر دارد، نه کمیّت و اندازه‌ی آن و مراد از اَحسن‌العمل، کاری است که از روی خشیت الهی و فروتنی در برابر پروردگار و نیز نیت صادق و خالص سر بزند.
هرچه انسان عقل و درک خویش را بیشتر به‌کار بندد، در هنگام آزمایش الهی، خالص‌تر و نیکوتر عمل می‌کند.
👉@doolate_zohor
👇صفحه رسمی دولت ظهور در اینستاگرام👇
instagram.com/doolate_zohor
#بندگی
عظمت نماز شب آن چنان است که پاداشی برایش برنشمرده‌اند؛ درحالی که برای هر عبادتی ثوابی بیان کرده اند.
از این حقیقت تکان‌دهنده‌ی قرآنی، قرآن ناطق امام صادق«علیه‌السلام» چنین پرده برداشته‌اند:
برای هر عملی نیکی که بنده انجام دهد، در قرآن ثوابی ذکر شده است، مگر نماز شب؛ چراکه خداوند به علت مقام رفیع نماز شب نزد خودش، برایش ثوابی بیان نکرده است.
👈خدای متعال می‌فرماید:
«از بسترهای خواب [برای عبادت شب]، پهلو تهی می‌کنند و پروردگارشان را با بیم و امید می‌خوانند و از آنچه روزیشان کرده‌ایم، انفاق می‌کنند. پس هیچ‌کس نمی‌داند به پاداش آنچه انجام می‌دادند، چه چیزی از روشنی چشم‌ها برایشان نهفته شده است.
👉@doolate_zohor
👇صفحه رسمی دولت ظهور در اینستاگرام👇
instagram.com/doolate_zohor
عظمت نماز شب آن چنان است که پاداشی برایش برنشمرده‌اند؛ درحالی که برای هر عبادتی ثوابی بیان کرده اند.
از این حقیقت تکان‌دهنده‌ی قرآنی، قرآن ناطق امام صادق«علیه‌السلام» چنین پرده برداشته‌اند:
برای هر عملی نیکی که بنده انجام دهد، در قرآن ثوابی ذکر شده است، مگر نماز شب؛ چراکه خداوند به علت مقام رفیع نماز شب نزد خودش، برایش ثوابی بیان نکرده است.
👈خدای متعال می‌فرماید:
«از بسترهای خواب [برای عبادت شب]، پهلو تهی می‌کنند و پروردگارشان را با بیم و امید می‌خوانند و از آنچه روزیشان کرده‌ایم، انفاق می‌کنند. پس هیچ‌کس نمی‌داند به پاداش آنچه انجام می‌دادند، چه چیزی از روشنی چشم‌ها برایشان نهفته شده است.
👉@doolate_zohor
👇صفحه رسمی دولت ظهور در اینستاگرام👇
instagram.com/doolate_zohor