ما که هستیم؟
«مردم ‌برای‌ دوچرخه‌ها» در سال 1999 با نام بایکس بیلانگ تأسیس شده است که شامل اتحاد صنعتی تأمین‌کنندگان و خرده‌فروشان دوچرخه و نیز مؤسسات خیریه می‌شد. مؤسسه ما جایی است که برنامه‌های اصلی‌ خود را بر مبنای تشویق دوچرخه‌سواران، ایجاد ارتباط بین مؤسسات و جلب حمایت حامیان مالی قرار داده‌ایم.
در طی این سال‌ها، ما بیش از 30 میلیون دلار صرف ترویج دوچرخه‌سواری و 1/2 میلیون دلار در پروژه‌های جمعیت‌های دوچرخه‌سواری سرمایه‌گذاری کرده‌ایم و نیز واسطه تأمین 654 میلیون دلار سرمایه‌گذاری خصوصی و دولتی بوده‌ایم.
با ایجاد ارتباط میان صنعت دوچرخه و میلیون‌ها دوچرخه‌سوار انفرادی، به ارتباط و قدرت سیاسی‌ فعالی دست پیدا کرده‌ایم که کاندیدهای صندلی کنگره فدرال، تمایل زیادی دارند تا پشتیبانی خود را از مردمی که از دوچرخه استفاده می‌کنند، تضمین نمایند. از زمانی که پا به عرصه گذاشته‌ایم، از طریق اینگونه تلاش‌ها موفق شده‌ایم، دولت را به سرمایه‌گذاری چهار برابری در دوچرخه‌سواری مجاب کنیم.
ما به عنوان پیشگام اتحاد طرفداران دوچرخه‌سواری در سطح ملی، یک مرکز راهبردی برای تضمین ارتباط میان هر قسمت با جنبش دوچرخه‌سواری و توانایی حمایت از تلاش‌های محلی از طریق منابع مالی، جمعیتی و ارتباطی خود فراهم کرده‌ایم.
چرا ما دوچرخه‌سواری می‌کنیم؟
ما برای شادابی و تناسب اندام سوار دوچرخه می‌شویم؛ برای رفتن از جایی به ‌جایی دیگر؛ برای رهایی از روزمرگی‌های رایج و همینطور برای این‌که با کمک دوچرخه جهانمان را به جایی بهتر برای زندگی تبدیل کنیم… و البته گاهی نیز بدون هیچ دلیل خاصی دوچرخه‌سواری می‌کنیم.

اهداف ما
شهری را تصور کنید که مسیرهای دوچرخه پی‌درپی به یکدیگر راه دارند. جایی که مسیرها، پل‌ها و زیرگذرها با امنیت کامل دقیقاً به مقصد نهایی شما ختم می‌شوند و شما قادر باشید فارغ از هر اندیشه دیگری به‌آرامی در شهر رکاب بزنید. ما باور داریم این رؤیا می‌تواند حقیقت داشته باشد و در کنار اعضای گروه‌مان این امر را به واقعیت پیوند می‌زنیم.

مردم برای دوچرخه، چگونه؟
کنار یکدیگر قوی‌تر هستیم: با اتحاد و ارتباط میلیون‌ها رکابزن، ما صدایی قدرتمند برای دوچرخه‌سواری هستیم. اگر یک سایکل توریست هستید، یا یک دوچرخه‌سوار کوهستان، یا یک رکابزن تفریحی، یا صرفا یک دوچرخه‌سوار سابق و یا حتی فقط‌ یک شخص ساده که از دوچرخه‌سواری لذت می‌برد، ما پشتیبان شما هستیم.
ترویج شعار: بدیهی است که بیشتر مردم به علت مشغله‌های کاری و خانوادگی وقت کافی برای دوچرخه‌سواری ندارند و این دقیقا همان دلیلی است که ما این‌جا هستیم. «مردم ‌برای‌ دوچرخه‌ها» (People For Bikes) شما و دیگران را از مشکلات محله‌تان آگاه و راهکارهای مقابله با آن را ساده‌تر می‌کند.

آسان کردن رکاب ‌زدن: انتخاب دوچرخه‌ سوار شدن با شماست و مسئولیت تضمین فرصت‌های رکاب زدن در مسیرهای امن با ما. با اتحادمان و ارتباط‌های سیاسی با مسئولان دولتی همکاری خواهیم کرد تا سرمایه‌گذاری‌های بهینه در دوچرخه‌سواری را تشویق کنیم و از این رهگذار به کشورمان سود برسانیم.
گستره فعالیت: در سراسر دنیا، طرفداران دوچرخه ارتباط‌های محلی ایجاد می‌کنند، جمعیت‌هایشان را رشد می‌دهند و راه‌های دستیابی به موفقیت در مناطقشان را محقق می‌کنند. ما در جهت تقویت این تلاش‌ها با فراهم ‌آوردن کمک‌ها، پول، مشاوره و تبلیغات مثبت برای گروه‌های محلی فعالیت می‌کنیم.

#آموزشی
#هوازی
📚دلایل گرفتگی عضلات بدن و پیشگیری از آن

 گرفتگی عضلانی زمانی روی می‌دهد که عضله دچار اسپاسم شده و در آن حالت باقی بماند. این حالت توسط هر عاملی که در انقباض یا ارتجاع عضله دخالت دارد رخ می‌دهد. مغز از طریق اعصاب، پیام هایی به عضلات می‌فرستد، وقتی سیگنال‌ها از اعصاب به عضلات می‌رسند یک سری فرایند مرتبط به حرکت مواد معدنی در داخل و خارج عضله، منجر به انقباض عضله می‌شود. 

جریان الکتریکی به علت تفاوت غلظت مواد معدنی در دو طرف غشاء سلول برقرار می‌شود. در بدن انسان هر ماده معدنی، یک یا دو بار الکتریکی دارد. جمع جبری باز مواد معدنی باید در داخل و خارج سلول‌ها برابر باشد. اگر هر گونه تفاوتی موجود باشد، جریان الکتریکی در طول عضله برقرار می‌گردد. سدیم و کلسیم در ابتدا در خارج سلول‌های عضلاتی قرار دارند و پتاسیم در داخل این سلول‌ها است. 

هنگامی که پیام از مغز به عضله می‌رسد، کلسیم به داخل سلول‌های عضلانی و پتاسیم به خارج از آنها حرکت می‌کند. 

این عمل منجر به یک فعالیت الکتریکی در طول عضله می‌شود که موجب انقباض عضله نیز می‌گردد. سپس هنگامی که بارهای الکتریکی نسبت به هم متعادل شوند از عضله رفع انقباض می‌شود. برای عمل طبیعی انقباض و ارتجاع عضلات نیاز به مقادیر کافی چربی و قند و اکسیژن است تا این مواد را تجزیه کنند. همچنین به غلظت کافی مواد معدنی سلولی هم نیاز است. 

بدون در نظر گرفتن عامل ایجاد کننده، درمان گرفتگی‌ها یکسان است. چنین عضله‌ای را باید توسط یک دست کشیده و به طور متناوب با دست دیگر آن را ماساژ داد. 
#کانال_دنیای_دوچرخه_سواری
@donye_docharkhe_savari

استفاده از پارابولیک رولر جهت نیل به اهداف خاص تمرینی و تمرکز بر روی اعداد و ارقام منتج از تمرین ، روشی علمی جهت بهینه سازی و دریافت حداکثر راندمان از زمان تمرین
#کانال_دنیای_دوچرخه_سواری
@donye_docharkhe_savari

انجام بخشی از امور و تعهدات روزمره شخصی بر روی دوچرخه از جمله بافتن مو
#کانال_دنیای_دوچرخه_سواری
@donye_docharkhe_savari

خداییش به هیچی کار نداریم ولی وجدانا می دونستین که دوچرخه سواری 🚴‍♂️
با ضربان ۱۴۰ تا ۱۶۰ بار در دقیقه ۶۰۰ کالری در ساعت می تونه بسوزونه و دوچرخه سواران حرفه ای تا ۲۰۰۰ کالری در ساعت انرژی مصرف کنند

آیا می دونستین سفر با دوچرخه ۳ برابر سریع تر از راه رفتن و با همان میزان مصرف انرژی است ؟؟؟

اینو که عمرا ولی می دونستین دوچرخه سواری در رده بندی سخت ترین و سنگین ترین ورزشهای دنیا در رده نخست قرار دارد ؟؟؟؟
بازم می دونستین که در سفر با دوچرخه خاطرات شما از مسیر سفر حداقل دو برابر میشه شایدم سه برابر ؟؟؟

یا اینکه می دونستین دوچرخه سواری در عین حالی که سخت ترین ورزش دنیاس اما مفرح ترین ورزش شناخته شده هم هس !!!

اصلا اینا همه به کنار ، وجدانا می دونستین مغز هرگز تواناییهای حرکتی دوچرخه سواری را فراموش نمی کند
اینو خودمم نمیدونستم ، چه برسه به شما
عکس این کپشن هم که دیگه آخرشه ، اون جناب گاو هم سهمی دارن در زیبایی این عکس ...
هر چند عضو کمپین نه به گوشتخواری هم باید باشیم ، اما خدایی چجوری دلتون میاد گوشت بدن اون گاو رو بکشین به سیخ و دندون ...

#دوچرخه_سوار_گوشت_خوار_نیست
@donye_docharkhe_savari

‌ مشکلات پرینه

پرینه Perineum ناحیه ای بین مقعد و آلت تناسلی است. این ناحیه حاوی اعصاب و عروق خونی زیادی است که در حین دوچرخه سواری تحت فشار قرار میگیرند. فشار به این عروق و اعصاب بخصوص عصب پودندال میتواند موجب احساس گزگز و بیحس در ناحیه پرینه و همچنین اختلال موقت در عملکرد جنسی ورزشکار شود. اختلالات ذکر شده ممکن است تا چند روز بعد از یک دوچرخه سواری طولانی باقی بمانند.

فشار به عروق و اعصاب پودندال بر اثر فشرده شدن آنها بین استخوان لگن و زین دوچرخه

شیب زین دوچرخه به جلو و پایین موجب فشار کمتر زین به ناحیه پرینه و در نتیجه کمتر شدن احتمال بروز علائم ذکر شده میگردد. متاسفانه زین های باریک که در دوچرخه های حرفه ای استفاده میشود موجب فشار بیشتر به عروق و اعصاب پرینه میشود.

در مسافت های کوتاه مدت ممکن است استفاده از پد های ژلاتینی بتواند مقدار فشار زین به ناحیه پرینه را کاهش دهد ولی این اقدام در دوچرخه سواری های طولانی مدت کارساز نیست. 

برای کاهش فشار زین به پرینه توصیه میشود

هر چند وقت یکبار از روی زین بلند شوید و اجازه دهید ناحیه پرینه شما کمی آزاد شده و به آن فشاری وارد نشود

جای خود بر روی زین را مرتبا تغییر دهید

شیب زین را کمی به سمت جلو و پایین بدهید

استفاده از شورت های مخصوص دوچرخه سواری با پد در ناحیه پرینه ممکن است کمک کننده باشد

در مسافت های کوتاه دسته دوچرخه را کمی بالاتر قرار دهید تا فشار کمتری به پرینه وارد شود.
#کانال_دنیای_دوچرخه_سواری
@donye_docharkhe_savari

اگر حس میکنید به دوچرخه سواری وسواس دارید به احتمال زياد به سواري با دوچرخه خود خیلی غیر از معمول عشق مي‌ورزيد.

اما ببینیم این دکتره در مورد اشتياق دوچرخه‌سواري و اینکه از چه نقطه‌اي به يك مشكل تبديل مي‌شود چه گفته !!!

دكتر جاستین کولسن (Justin Coulson)

اسمو ببین فقط 😄 روانشناس، روي اين سوال تأمل کرده و تحقيقات جديد روانشناسي درباره درگيري‌هاي داخلي كه با شروع غلبه دوچرخه‌سواري بر زندگيمان مي‌توانيم احساس كنيم را مطرح مي‌نمايد.

زمان‌هايي در زندگي من بوده كه در آن‌ها دوچرخه‌سواري تقريباً به خدايم تبديل شده است.
اين گرايش بر تصميم‌گيري‌هاي من درباره زمان خواب، مدتی كه در محل كار سپري مي‌كردم، زماني كه با خانواده‌ام بودم، چيزي كه مي‌خوردم و حتي كاري كه در تعطيلات انجام مي‌دادم، تسلط داشت.
اگر قرار بود خانواده در آن روز به جايي برود، من زودتر خانه را ترك نموده و پس از دوچرخه‌سواري تا آنجا، همسر و فرزندانم را در مقصد ملاقات مي‌كردم.
من همسر صبوري دارم اما قطعاً میزان صبر او را در چنين مواقعي آزمايش می‌کردم.

من و دوستانم باشگاه Sparrow’s Fart Cycle Club را ايجاد كرديم كه نام خود را از اين واقعيت گرفته بود كه ما صبح خيلي زود و پيش از فعال‌شدن گنجشك‌ها به سواري مي‌پرداختيم.
با توجه به خانواده، كار و ساير تعهداتي كه داشتيم، سواري در ساعات روشني روز تقريباً غيرممكن بود. بنابراين ما 2 روز در هفته ساعت 4:15 صبح براي سواري همدیگر را ملاقات مي‌كرديم (آن‌ها همچنان به اين برنامه ادامه مي‌دهند ولي من آن را رها كردم).

موضوع اينجاست كه من براي تور جهاني تمرين نمي‌كنم. من يك دوچرخه‌سوار كاملاً متوسطِ تقريباً 40 ساله هستم (كه در حال حاضر حتي رقابت هم نمي‌كنم). اما دوچرخه‌سواري يك اشتياق است. اين موضوعي است كه من حدود 7 سال پيش كشف كردم و كاملاً جذبم كرد.

زندگي من تقريباً چيزي نبود جز دوچرخه‌ام. اما آيا اين وضعيت سالمي است؟
همه ما مي‌دانيم كه دوچرخه‌سواري مي‌تواند يك ورزش فوق‌العاده وقتگير باشد. در حالي كه نشست‌هاي هميشگي مي‌توانند ما را مشغول نمايند، اكثر ما عاشق اين هستيم كه با رفقاي خود روي دوچرخه نشسته و در يك سواري تمريني به اندازه‌گيري مسافتي كه طي كرده‌ايم، بپردازيم يا اگر فرصت داشته باشيم، موقع نوشیدن قهوه بعد از سواري، براي همه تعريف كنيم كه چقدر ما خوبیییییم !!!
#کانال_دنیای_دوچرخه_سواری
@donye_docharkhe_savari

👆👆👆
با اين‌ حال هنوز در حالي كه مكان‌ياب Garmin خود را بررسي مي‌كنيم تا ببينيم كه آيا به مرز 100 كيلومتر رسيده‌ايم يا نه و يا اينكه به نشانگر خروجي قدرت، ضربان قلب و آهنگ ركاب‌زني چشم دوخته‌ايم، اكثر ما اين صداها را در پشت سرمان داريم كه مي‌گويند «بايد به خانه بروي و خانواده‌ات را ببيني» يا «اگر آن كار را در ضرب‌الاجل تعيين‌شده انجام ندهي، از آن پروژه كنار گذاشته مي‌شوي».


اشتياق هماهنگ در برابر اشتياق وسواسي
به‌ عنوان یک دوچرخه‌سوار، آيا ما داراي اشتياق هماهنگ هستيم يا اشتياق وسواسي؟
هر دو نوع اشتياق از عشق به فعالیت سرچشمه مي‌گيرند اما نتايج متفاوتي را در پی دارند.
محققين به ما مي‌گويند زماني داراي اشتياق هماهنگ هستيم كه از روي ميل و رغبت و با يك حس ارادي به دوچرخه‌سواري بپردازيم. ما اين كار را انجام مي‌دهيم زيرا تصميم گرفته‌ايم كه آن را انجام دهيم.
اين نوع اشتياق با احساسات مثبت و افزايش رضايت از زندگي همراه است. اين احساس است كه با جريان يك مسير قدرتمند به خوشبختي پيوند خورده است.

سپس نوبت به احساس وسواسي مي‌رسد. اين احساس به همان اصرار ظاهراً غيرقابل كنترل براي سواري اشاره دارد. در واقع اين همان احساس «نياز دارم، بايد انجام دهم» است كه به ما دست مي‌دهد. اين نوع اشتياق با درگيري دروني و نتايج منفي عاطفي (مانند احساس خجالت يا گناه) و همچنين نتايج منفي در رضايتمندي از زندگي، غالباً حتي زماني كه مشغول دوچرخه‌سواري هستيم، همراه است.
احساساتي كه در طول فعاليت تجربه مي‌كنيم، يك چيز هستند. تحقيقات همچنين به ما مي‌گويند كه احساس ما بعد از دوچرخه‌سواري چگونه با اشتياق هماهنگ يا وسواسي ارتباط دارد. وقتي اشتياق ما براي دوچرخه‌سواري هماهنگ باشد، مدت زيادي پس از سواري نيز احساس خوبي داريم. از سوي ديگر، وقتي اشتياق ما وسواسي باشد، پس از سواري احساس درگيري و حتي آزردگي خواهيم داشت.
همچنين افرادي كه وسواسي هستند، بيشتر به سمت تصميم‌گيري‌هايي گرايش دارند كه از منظر یک فكر سالم چندان عاقلانه به ‌نظر نمي‌رسند. تعهد باشگاه Sparrow به ‌طور قابل استدلالي در همين راستا قرار مي‌گيرد.

تحقيقات به ما چه مي‌گويند؟
يك مطالعه بر روی تقریباً هزار دوچرخه‌سوار با متوسط سن حدود 42 سال انجام شده است. در تحقیق مذکور از افراد درباره مدت‌زماني كه سواري مي‌كنند، اينكه دوست داشتند بتوانند چقدر دوچرخه‌سواري كنند و اينكه چقدر بايد سواري كنند، پرسيده شد.

آن‌ها بر اساس اشتياق و سطح احساس وابستگي خود به فعاليت فيزيكي در زندگي مورد سنجش قرار گرفتند.
نتايج نشان دادند كه هرچه اشتياق يك دوچرخه‌سوار به سواري بيشتر باشد، وقتي نوبت به فعاليت انتخابي مي‌رسد، درگيري‌هاي درون‌شخصيتيِ بيشتري را احساس مي‌كنند. وقتي دوچرخه‌سواري به ‌عنوان يك اشتياق هماهنگ مطرح است، به ‌نظر نمي‌رسد كه دوچرخه‌سواران دستخوش همان درگيري دروني باشند.

یافته‌های جالب این تحقیق همچنين نشان داد اشخاصي كه وسواسي بودند، در سطح بالاتري از وابستگي به تمرين قرار داشتند، در حالي كه دوچرخه‌سواران دارای اشتياق هماهنگ، تمرين را به ‌عنوان مكمل يك زندگي متعادل در نظر مي‌گرفتند و نه يك بخش «لازم، اجباري» از زندگي روزمره. 👇👇👇
#کانال_دنیای_دوچرخه_سواری
@donye_docharkhe_savari

نوع دوچرخه‌سواري به بخش عمده‌اي از وجود ما وابسطه است؛

بویژه اگر براي رسيدن به اهداف خاصي تصميم گرفته باشيم (مانند پيروزي در يك مسابقه باشگاهي رده B در آخر هفته).

مای «ايده‌آل» (16 تا 20 ساعت تمرين در هفته) و «ممكن» (6 ساعت تمرين در هفته) خودمان و درگيري بين اين دو را داريم.

سپس يك فشار مضاعف از طرف خانواده، كار و… نيز وجود دارد.

همين فشار (معمولاً نتيجه يك اشتياق وسواسي، نه هماهنگ) است كه ما را به خودمان تحميل کرده و رضايتمندي و حال خوبمان را تحت تأثير قرار مي‌دهد.

اگر بخواهيم واقعاً از دوچرخه‌سواري خود لذت ببريم (و كاري كنيم كه دوچرخه‌سواري در حال خوب كلي زندگي ‌ما مشاركت داشته باشد)، رويكرد اشتياق هماهنگ بهترين نتيجه را در پي خواهد داشت.

اما تحقيقات نشان مي‌دهند كه وقتي محدوديت‌هاي خودمان را مي‌شناسيم، اهداف را متناسب با ظرفيتمان تعيين مي‌كنيم، مهم‌ترين موضوعات را در اولويت قرار مي‌دهيم و از دوچرخه‌سواري (و زندگي) بيشتر لذت مي‌بريم.
#کانال_دنیای_دوچرخه_سواری
@donye_docharkhe_savari

دوچرخه سوار واقعی وقتی بمیره میره بهشت ، یه جا شبیه اینجا با کلی انواع دوچرخه که هر روز به جای حوری بهشتی هر کدوم رو میخواد سوار میشه !
#کانال_دنیای_دوچرخه_سواری
@donye_docharkhe_savari

مسابقه عکس به مناسبت دومین نمایشگاه تخصصی دوچرخه شهری و حمل و نقل پاک

موضوع مسابقه: عکس خلاقانه مرتبط با دوچرخه

به سه نفر به قید قرعه جوایزی اهدا خواهد شد.

عکس خود را به صورت زیر در ایسنتاگرامتان منتشر نمایید:
هشتگ #ما_مسیر_دوچرخه_میخواهیم را در کپشن و دو ID زیر یعنی
@Rahyaaft
@NeedCyclePath
را روی عکستان تگ نمایید.

تاریخ قرعه کشی: پنجشنبه 13 تیر در غرفه مهندسان مشاور رهیافت در نمایشگاه دوچرخه شهری
مهلت ارسال عکس: از امروز تا پایان روز چهارشنبه 12 تیر