Forwarded from اللطائف الالٰهیّة - احسان الله نیلفروش زاده
▪️
❉ آیۀ 🔻【انّا لله و انّا الیه راجعون】🔺(سورۀ بقره، آیۀ 156) که معروف به کلمۀ #استرجاع است؛ یک بیان ساده نیست.
بلکه جانِ همۀ اشیاء است. و مؤمنین از تکوین تا تشریع، مقرّ به آن هستند(🔻【الَّذينَ إِذا أَصابَتْهُمْ مُصيبَةٌ قالُوا إِنَّا لِلَّهِ وَ إِنَّا إِلَيْهِ راجِعُون】🔺).
🔳 #آیه_استرجاع ظهورِ توحیدِ حقّ تعالی است و عالَم را در حدوث و بقاء گرفته است.
❀ به تحلیل عرض میشود که غفّار بودنِ حقّ در اشیاء، جانِ 🔻【انّا الیه راجعون】🔺 است.
🔰 ماه رمضان، از حقیقتِ "رمضان" بودنِ خداوند است و ظهورِ غفاریّت و جلالِ خداوند در هر شیئی است. حضرت رسول اکرم صلّی الله علیه و آله میفرمایند:
🔻【إنّما سمّي رمضان لأنّ رمضان يرمض الذنوب】🔺
همانا رمضان برای این "رمضان" نامیده شده است که گناهان را میسوزاند.
(📚رياض السالكين ، ج6، ص: 11 )
✥ ذنب بزرگ، «بودنِ» در کنار «بودِ» خداست.
وجودی کنارِ وجود حضرت رمضان (عزّ و جلّ) نیست.
☀️ و ماه رمضان، ظهورِ "رمضان" بودنِ حقّ تعالی است. یعنی نقطۀ ظهورِ جلالَت و غفاریّت حقّ است. که جلالِ حقّ تعالی، خودِ حقّ تعالی است که در دعایِ مجیر، حضرت حقّ تعالی را با اسمِ «#جلال» صدا میزنیم («يَا جَلَال»).
⁉️ کجاست که خداوند نباشد؟ کجاست که جلالِ حقّ که خودیّت حقّ است، نباشد؟
⇦ پس آنکه در ماه رمضان که ظهورِ جلالیّت حقّ است، مغفور نشد، اصلاً در سلسلۀ وجود نیست.
❖ مؤمن به رمضان بودنِ حقّ تعالی، لبّیک میگوید ولی کافر، تمرّد میکند.
🔰امّا در احادیثی روز عرفه را هم در کنار ماه رمضان اشاره فرمودهاند. مثلاً میفرمایند:
▼〖منْ لَمْ يُغْفَرْ لَهُ فِي شَهْرِ رَمَضَانَ لَمْ يُغْفَرْ لَهُ إِلَى قَابِلٍ إِلَّا أَنْ يَشْهَدَ عَرَفَة〗▲
كسى كه در ماه رمضان آمرزيده نشود، تا ماه رمضان آينده آمرزيده نمیشود، مگر آنكه عرفه را شهود کرده باشد.
(📚 من لا يحضره الفقيه، ج ۲، ص: ۹۹)
🔲 #روز_عرفه یک روز در برهۀ زمان نیست.
بلکه حقیقتِ عرفان و شناخت خداست که از اطلاق خود، در قید روز باشکوهی به نام #عرفه ظاهر شده و به اشاره میآید. که در ادعیۀ روز چهاردهم ماه مبارک رمضان میخوانیم:
🔻 【اللَّهُمَّ لَا أَجِدُ شَافِــعـــاً إِلَيْكَ إِلَّا «مَعْــــرِفَــــتِي»】🔺
خدایا! شافعی به سوی تو الا معرفتم نیافتم.
(📚 إقبال الأعمال، ط - القديمة، ج ۱، ص: ۱۴۹)
❁ شافع، خودِ خداست که به ولیّ الله مطلقش ظاهر میشود. و شفیع، ولیّ اوست و هیچ حدّ زمانی و مکانی ندارد.
👈 معرفت به خدا، خودیّت خداست که از حقیقتِ خودش تا حدّ مصنوع بودن میآید که فرمودند 🔻《 الْمَعْرِفَةُ صُنْعُ اللَّهِ》🔺 (📚كتاب سليم بن قيس الهلالي، ج ۲، ص: ۶۱۰).
▪️
❉ آیۀ 🔻【انّا لله و انّا الیه راجعون】🔺(سورۀ بقره، آیۀ 156) که معروف به کلمۀ #استرجاع است؛ یک بیان ساده نیست.
بلکه جانِ همۀ اشیاء است. و مؤمنین از تکوین تا تشریع، مقرّ به آن هستند(🔻【الَّذينَ إِذا أَصابَتْهُمْ مُصيبَةٌ قالُوا إِنَّا لِلَّهِ وَ إِنَّا إِلَيْهِ راجِعُون】🔺).
🔳 #آیه_استرجاع ظهورِ توحیدِ حقّ تعالی است و عالَم را در حدوث و بقاء گرفته است.
❀ به تحلیل عرض میشود که غفّار بودنِ حقّ در اشیاء، جانِ 🔻【انّا الیه راجعون】🔺 است.
🔰 ماه رمضان، از حقیقتِ "رمضان" بودنِ خداوند است و ظهورِ غفاریّت و جلالِ خداوند در هر شیئی است. حضرت رسول اکرم صلّی الله علیه و آله میفرمایند:
🔻【إنّما سمّي رمضان لأنّ رمضان يرمض الذنوب】🔺
همانا رمضان برای این "رمضان" نامیده شده است که گناهان را میسوزاند.
(📚رياض السالكين ، ج6، ص: 11 )
✥ ذنب بزرگ، «بودنِ» در کنار «بودِ» خداست.
وجودی کنارِ وجود حضرت رمضان (عزّ و جلّ) نیست.
☀️ و ماه رمضان، ظهورِ "رمضان" بودنِ حقّ تعالی است. یعنی نقطۀ ظهورِ جلالَت و غفاریّت حقّ است. که جلالِ حقّ تعالی، خودِ حقّ تعالی است که در دعایِ مجیر، حضرت حقّ تعالی را با اسمِ «#جلال» صدا میزنیم («يَا جَلَال»).
⁉️ کجاست که خداوند نباشد؟ کجاست که جلالِ حقّ که خودیّت حقّ است، نباشد؟
⇦ پس آنکه در ماه رمضان که ظهورِ جلالیّت حقّ است، مغفور نشد، اصلاً در سلسلۀ وجود نیست.
❖ مؤمن به رمضان بودنِ حقّ تعالی، لبّیک میگوید ولی کافر، تمرّد میکند.
🔰امّا در احادیثی روز عرفه را هم در کنار ماه رمضان اشاره فرمودهاند. مثلاً میفرمایند:
▼〖منْ لَمْ يُغْفَرْ لَهُ فِي شَهْرِ رَمَضَانَ لَمْ يُغْفَرْ لَهُ إِلَى قَابِلٍ إِلَّا أَنْ يَشْهَدَ عَرَفَة〗▲
كسى كه در ماه رمضان آمرزيده نشود، تا ماه رمضان آينده آمرزيده نمیشود، مگر آنكه عرفه را شهود کرده باشد.
(📚 من لا يحضره الفقيه، ج ۲، ص: ۹۹)
🔲 #روز_عرفه یک روز در برهۀ زمان نیست.
بلکه حقیقتِ عرفان و شناخت خداست که از اطلاق خود، در قید روز باشکوهی به نام #عرفه ظاهر شده و به اشاره میآید. که در ادعیۀ روز چهاردهم ماه مبارک رمضان میخوانیم:
🔻 【اللَّهُمَّ لَا أَجِدُ شَافِــعـــاً إِلَيْكَ إِلَّا «مَعْــــرِفَــــتِي»】🔺
خدایا! شافعی به سوی تو الا معرفتم نیافتم.
(📚 إقبال الأعمال، ط - القديمة، ج ۱، ص: ۱۴۹)
❁ شافع، خودِ خداست که به ولیّ الله مطلقش ظاهر میشود. و شفیع، ولیّ اوست و هیچ حدّ زمانی و مکانی ندارد.
👈 معرفت به خدا، خودیّت خداست که از حقیقتِ خودش تا حدّ مصنوع بودن میآید که فرمودند 🔻《 الْمَعْرِفَةُ صُنْعُ اللَّهِ》🔺 (📚كتاب سليم بن قيس الهلالي، ج ۲، ص: ۶۱۰).
▪️