.
■ «یوم الطُّفوف»؛ مجمع حیرانی!
● سخن یازدهم :
بیمارِ حسین (علیه السلام)!

🏴🏴🏴🏴🏴🏴🏴
↗️ http://facebook.com/ehsan.nilforoushzadeh
┅─┅─═✾🔘✾═─┅─┅

▪️مردم به جناب خلیل الله حضرت ابراهیم (ع) گفتند که با ما همراه شو تا برای شادی و سرور از شهر بیرون رویم(!)، اما حضرت ابراهیم (ع) در این هنگام:
💎 فنَظَرَ نَظْرَةً فِي النُّجُومِ
🔹پس نظرى به ستارگان افكند
(۸۸، صافات)
و
💎 فقَالَ إِنىِّ سَقِيمٌ
🔹و فرمود: من بيمارم [و با شما به مراسم سرور نمى‌آيم]
(۸۹، صافات)

▪️بنابراین حضرت ابراهیم (ع) را رها کرده و از شهر بیرون رفتند. همه رفتند و حضرت ابراهیم (ع) ماند و این شهر! حضرت (ع) بتها را فرو ریختند و تبر را بر شانۀ بــت بـــزرگ نهــــادند.

▪️حضرت ابراهیم (ع) به «نظر کردنشان در #نجوم» و «بیمار شدنشان» و در پی آن، «ماندنشان در شهر»، بت‌ها را نابود کرده و سفرۀ بت پرستی را برداشتند.

🔸اما حضرت خلیل الرحمن (ع) در ستارگان چه دیدند که بیمار گشته و ماندگار شدند و بعد بتها را شکستند؟!

▪️حضرات آل الله (علیهم السلام) می‌فرمایند:
💠 نحْنُ النَّجْم
🔹ما ستاره هستیم.
(📚بحار الأنوار، ج ۲۴، ص: ۸۲)

▪️که قرآن می‌فرماید:
💎 و عَلاماتٍ وَ بِالنَّـــجْـــمِ هُمْ يَهْـتَـــدُونَ
🔹و علامتهايى قرار داد كه آنها بوسيله ستارگان هدايت مى‌شوند.
(۱۶، نحل)

▪️و:
💠 إنّ الحسين مصباح الهـــــُــدى و سفينة النجاة
(مدينة المعاجز، ج ۴، ص: ۵۲)

▪️حضرت امام جعفر صادق (علیه السلام) راجع به کلام حق تعالی که :
💎 فنَظَرَ نَظْرَةً فِي النُّجُومِ فَقالَ إِنِّي سَقِيمٌ
که ابراهيم (ع) نگاهى به ستارگان كرد و گفت من بيمارم ، می‌فرمایند:

💠 حسَبَ فَرَأَى مَا يَحُلُّ بِالْحُسَيْنِ (ع) فَقَالَ :
« إِنِّي سَقِيمٌ لِمَا يَحُلُّ بِالْحُسَيْنِ (ع) »
ابراهيم (ع) بر آنچه به حسين عليه السلام وارد مى‌شود (از اوضاع كواكب) اندیشه نمود و فهميد، سپس گفت:
«من بيمارم، از آنچه به حسين عليه السلام وارد مى‌شود.»
(📚 الكافي، ج ۱، ص: ۴۶۵)

🔸پس دانستی بیماری حضرت ابراهیم (ع) از چه بود؟!

▪️حضرت ابراهیم (ع) عزای امام حسین (ع) و وقایع کربلا را مشاهده نمود و حسین بودنِ امام حسین (ع) را در ستاره که خودِ امام حسین (ع) هستند را بالشهود رؤیت فرمود. لذا از دیدن آن صحنه، بیمار شد. و فرمود:
💎 إنِّي سَقِيمٌ لِمَا يَحُلُّ بِالْحُسَيْنِ (ع)
🔹یعنی من بیمارِ حسینم.

▪️حضرت ابراهیم (ع) بیمارِ مصیبت حضرت سیدالشهداء (علیه السلام) است و با مردم همگام نمی‌شود!

▪️چیزی که حضرت ابراهیم (ع) در ستاره دید، خبرِ عاشورا و واقعۀ کربلا نبود بلکه خودِ عاشورا و واقعۀ کربلا را مشاهده نمود. که در عالم نور، خبرش نیز انشاء و شهود است. چه برسد به شهودش که جای سخن نیست که هرچه دیده شود، به حقیقتِ وقوع است.

▪️امام حسین (علیه السلام) "مصباح الهدى و سفينة النجاة" هستند و ظلمتِ شرک را می‌شکنند.
عزای حضرت سیدالشهداء (علیه السلام) در سینۀ ابراهیم (ع) آمد و قوۀ بت‌شکنی‌ را زنده کرد؛ چرا که کربلا، ظهور، و بلکه حقیقتِ توحید، و محلّ ظهورِ "لا اله الا الله" است و تمام اغیار را می‌شکند تا الله به تجلّیِ تامّ بیاید.

▪️عزای امام حسین (علیه السلام) نفیِ غیرِ الله می‌کند. کسانی که مخالفِ عزای حضرت سیدالشهداء (علیه السلام) هستند و یا در مرتبه‌ای از تشکیک عزا بیایند، مقابلِ "الله"، بت‌هایی ساخته‌اند.

💧لذا حضرت ابراهیم (ع) در شهرِ عشقِ سیّد الشهدا(ع) می‌ماند و بتها را می‌شکند.


قرآن می‌فرماید :
💎 و إِنَّ مِن شِيعَتِهِ لَابْرَاهِيم
💎 إذْ جَاءَ رَبَّهُ بِقَلْبٍ سَلِيمٍ
🔹و بى‌گمان، ابراهيم از شیعیانِ او بود.
🔹آنگاه كه با دلى پاک به [پيشگاه] پروردگارش روى آورد.
(۸۳ و ۸۴ صافات)

▪️ابراهیم خلیل الرحمن (ع) شیعۀ حضرات ائمۀ اطهار (علیهم السلام) است و با مشاهدۀ شهادت حضرت سیّد الشهدا(علیه السلام) به تبَعِ مولایش حضرت ابا عبد الله الحسین (علیه السلام) و حضرت زین العابدین (علیه السلام)، بتِ غیریت را می‌شکند و غیرِ الله را رسوا می‌سازد.

▪️کسی که قلب سلیم در سینه دارد، ابراهیم‌وَش صنَمِ شِرک را فرو می‌ریزد▪️

🌟قلب ِ سلیمِ شیعه در هر کوکبی، حضرت سیدالشهداء (علیه السلام) و عزای ایشان را می‌یابد. اینجاست که حضرتِ #مصباح_الهدی ابا عبدالله الحسین(ع) از گلوی بُریده، شیعه تربیّت می‌نمایند و می‌فرمایند: سلام مرا به شیعیان برسانید و به ایشان بگویید:

💧شيعَتِي مَا إِنْ شَرِبْتُمْ رَيَّ عَذْبٍ فَاذْكُرُونِي
💧أوْ سَمِعْتُـــــمْ بِغــَـرِيبٍ أَوْ شَهِيدٍ فَانْدُبُونِي

🔹شیعۀ من! هر وقت‌ آب‌ گوارایی‌ نوشیدی، یادی‌ از من کن
🔹یا هنگامی که از غریب یا شهیدی شنیدی، برای من ندبه کن
(📚مستدرك الوسائل، ج ۱۷، ص: ۲۶)


🔲

◼️

💧"العطش"ِ حضرت سیدالشهداء (علیه السلام) حقیقتِ ساری و جاری در آب است و آبِ گوارا، حیات است.
💧هر حیاتی در هر شیئی، آن آب گواراست که آن شیء را زنده کرده است که قرآن فرمود:

💎و جَعَلْنا مِنَ الْماءِ كُلَّ شَيْءٍ حَيٍّ
🔹و همه چيز را از آب، حیات دادیم.
(۳۰ ، سورۀ انبیاء علیهم السلام)

▪️پس " فَاذْكُرُونِي "
به این معنا نیست که یک یادی از من بکنید که انگار خبری از کربلا به شما رسیده است. بلکه به این معناست که مَنِ حسین (ع) را در هر قطرۀ آبی، و نه فقط در آب، بلکه در هر شیئی مشاهده کنید که اشیاء، ذاکرِ «مذکور بودنِ مطلقِ» من هستند.

▪️این قلب سلیم است که با حقیقتِ هستی، در سِلم و سلامت باشی. صاحب چنین قلبی در هر شیئی، سیّد الشهدا (علیه السلام) و عزای حضرتشان را بالحقیقة رؤیت می‌کند.

پس ؛
🌟 هر شیئی به حضورِ شخصی و اطلاقی و فراگیرِ حضرت مصباح الهدی، سیّد الشهدا علیه السلام؛
مصباح و نجمِ هدایت است.🌟

▪️آنکه اهل بصیرت بوده و مفتخر به عنوانِ "اولی الابصار"؛
به هر شیئی نگاه می‌کند، عزای ابا عبد الله (علیه السلام) را بالحقیقة و الواقع مشاهده می‌نماید. برای چنین زنده دلی عزای بر سیّد مظلومان (علیه السلام) پایان ندارد.

🔸کی و کجاست، که عزایِ آقا و مولایمان نباشد!

▪️و از این رو چنین کسی صبح و شام در عزای سیّدالشهداء (علیه السلام) بوده و می‌یابد که:
▪️کلّ یوم عاشوراء و کلّ ارض کربلا▪️

▪️که عزای سیدالشهدا (ع) همیشگی است و کهنه نمی‌شود. و نه اینکه همیشگی است، بلکه حقیقتِ دوام و حیات است.
اهل بصیرت، اینجا معنا میگردد. چنین والامقامی، به برکتِ مولایش می‌یابد که حیات و دوامَش، و بلکه حیاتِ و دوامِ مطلقه، سیّد مظلومان و عزای بر ایشان است. و او نیز بر این عزاداری و برایِ آن، خلق و زاده شده است.

▪️و اینجاست که رشحه‌ای از فرمایش حضرتِ قلب الله، حیاتِ مطلقۀ حضرتِ حیّ قیّوم، مبدأ و مقصد و مقصود حضرت باریتعالی، آقا و ارباب و غایتِ هستی، حضرت بقیة الله (روحی و ارواح العالمین لتراب مقدمه الفداء)، به منشورِ درک می‌نشیند، که می‌فرمایند:

💧فلَأَنْدُبَنَّكَ صَبَاحاً وَ مَسَاءً وَ لَأَبْكِيَنَّ عَلَيْكَ بَدَلَ الدُّمُوعِ دَما
[یا حسین !] شبانه روز بر تو ندبه و گریه می‌کنم و به جای اشک، بر تو خون خواهم گریست.
(بحار الأنوار، ج ۹۸، ص: ۲۳۸)

که "صَبَاحاً وَ مَسَاءً " ؛ حدوث و بقایِ اطلاقیِ آن مولائی است، که حدوث و بقایِ مطلق است و به "بقیة اللهی"، حقیقتِ "هو الباقی" است. و بکاء او، ظهورِ "دَم" (خونِ) اوست، و "دَمِ" او، حقیقتِ دوامِ حضرتِ #دائم (عزّوجلّ) است.

عزای سیّد الشهدا (ع) و اشک بر حضرتشان، دیمومَتِ مطلقه و لایتناهیِ حضرتِ دائم (جلّ جلاله) می‌باشد.



▪️جانِ عوالم به فدای حضرت تاج البَکّائین، سیّد الساجدین، علی بن الحسین، امام سجّاد (علیهما السلام)▪️
💧حضرت (ع) با رؤیتِ هر شیئی، آن عزایِ الهی را بالحقیقة، مشاهده می‌نمایند.

بعضی گفته‌اند ایشان هر چه را می‌دیدند، یادی از کربلا می‌کردند. اما اینطور نیست! حضرت هر چه می‌دیدند، کربلا را می‌دیدند نه اینکه یادی و خبری از کربلا باشد.

▪️فراتر!
امام تا چیزی را نبیند، آن چیز ایجاد و انشاء نمی‌شود. به رؤیت امام (ع)، اشیاء ایجاد می‌شوند و رؤیت امام (ع) مرئی را می‌آورد.
بکاءِ حضرت تاج البکّائین امام سجّاد(علیه السلام)، حقیقتِ «بَـکّــه» بودنِ مکّه‌ای است که دَحو الارضِ عالَم تعیّنات و اشارات (و بلکه عالَم لا اشاره) از تحتِ کعبۀ آن است.

گریه، گریۀ ولیّ خداست. آنکه مُنشِئ هستی است.
حضرتِ تاج البکّائین(ع) گریه می‌نمایند، و در گریه‌شان "کلّ شیء" را می‌بینند، و اشیاء به این مشاهده در بُکاءِ حضرتشان(ع)، لباسِ #شیئیت می‌پوشند.


🔲

◼️

🍃 دلا ... !
▪️تو در پی آقا و امامَت، و در پیِ شیء شدنِ هر شیئی، عاشقانه اشک بر سیّدِ مظلومان(ع) را در اشیاء مشاهده کن و فرمایش امامِ رئوف، آن امامی که وصفِ او "الذّی هیّج احزان یوم الطفوف" است (کسی که حُزن روز کربلا را مهیّج است. / 📚زیارت جوادیۀ حضرت رضا ع) حضرتِ سلطان علی بن موسی الرضا (علیهما السلام) را با جانَت خریدار باش که:

💧یابن الشبیب!
إِنْ كُنْتَ بَاكِيــاً لِشَـــــيْءٍ فَابْكِ لِلْحُسَيْنِ بْنِ عَلِيِّ بْنِ أَبِي طَالِبٍ (ع) 💧
ای پسر شبیب!
برای هر چیزی گریان شدی، برای حسین بن علی (علیهما السلام) گریه بنما.
(📚عيون أخبار الرضا عليه السلام، ج ۱، ص: ۲۹۹)

⚠️ نکته‌ :
اسم و کنیۀ مخاطب ("ابن شبیب") در ذکر ولیّ خدا(ع) موضوعیّت دارد. "شبیب"؛ صفتِ مشبهه از "شبب" بوده و شدّتِ جوانی و دارندۀ حیات است. آنکه حقیقتِ اطلاقیِ شهادت و عزایِ سیّد الشهدا(ع) را بیابد، "ابن شبیب" است. و چنین اسمی، وصفِ اوست (یک اشاره برای اهل معنا کافی است!).


🌟اگر کسی طالب هدایت باشد، همه چیز برایش نجم است و کربلا و عزای سیّد مظلومان (علیه السلام) را در هر شیئی می‌بیند و ندای ابراهیمی (ع) سر می‌دهد که:
▪️إنِّي سَقِيمٌ لِمَا يَحُلُّ بِالْحُسَيْنِ (ع)
💧من بیمــــــارِ عشــــق حسینـــــــم (ع)💧

🌟ابراهیم (ع) در نجم، امام حسین (علیه السلام) را می‌بیند و اینطور، سَقیم و بیمار می‌شود.

جانِ ناقابل فدایِ حضرتِ سیّد الساجدین، امام سجاد (ع)!

▪️بیماریِ حضرت سیّد الساجدین، و تاج البکّائین(علیه السلام) را به حضور وجــــودی، و عبــــورِ سجودیِ حضرت از قتلگاه بیاب.

💧حضرتِ "فَهِمَةٌ غَيرُ مُفهَّمَة" زینب کبری(سلام الله علیها)، یافتند که الآن است که امام سجاد (علیه السلام) جان بدهند. از این رو فرمودند:

▪️مالي أراك تـَـجود بنفسك يا بقيّة جدّي، و أبي و إخوتي؟"
چـه مـى شود تـرا كه مـى‌ببينم با جانت بازى مى‌كنى اى يادگار جدّ و پدر و برادرم؟!

▪️بیماری حضرت سجاد (علیه السلام)، کشته شدن و در عین کشته شدن، ماندنشان است و به «ماندن»، شکستن بتِ ظلم و شرک است.

▪️ابراهیم (ع) با دیدن وقایع کربلا جان نداد و از جان ندادن، بیمار شد.
رسالتِ او چنین بود.
جان نداد و در شهر ماند، تا بتها را بشکند.

▪️ان شاءالله گوشه‌ای از بیماری حضرت سجاد (علیه السلام) با این بیان معلوم شده باشد.
▪️در مقاتل آمده است که دشمنان ملعون خواستند حضرت سجاد (علیه السلام) را نیز شهید کنند، ولی با مشاهدۀ ایشان گفتند او چنان سقیم و بیمار است که زبانِ گفتنِ "اِنّی سَقیم" (من بیمارم) را هم ندارد.

💧او چنان سقیم و بیمار است که «خــــود به خــــود» شهید می‌شود (است)💧

▪️آن ملعونها، به سیطرۀ ولائی ولیّ خدا(ع)؛ درست فهمیدند. حضرت سجاد (ع) «خـــود به خــود» در قتلگاه کشته شدند، اما چون مأمور به حیاتِ ظاهری بودند تا صنمِ دوئیت و شرک را واژگون کنند، تمامْ وجود، سقیم و بیمار گشتند. و در حالِ «شهید و قتیل بودن»، باقی ماندند تا [به نفسِ وحدتْ] مَدّ و ادامۀ حقیقیِ خونِ حضرتِ ثار الله(ع) باشند و "هیهات مِن الذلّة"ِ حضرتشان را در ذات و صفات و افعالِ عوالِم هستی، طنین افکن سازند و به نفسِ بُت‌شکنی، توحید را در تمام مراتب، جاری نمایند.

لعنِ دائمی حضرتِ الباقی (عزّو جلّ) بر دشمنان حضرتشان.
الا لعنة الله علی القوم الظالمین.






#یوم_الطفوف_سخن_یازدهم
🏴 #احسان_الله_نیلفروش_زاده

📧 @ehsannil
─┈••✾•◆🔲◆•✾••┈─

🚩مراسم عزاداری
#دهه_سوم_محرم_الحرام_۱۴۴۰
#بیست_و_هفتم_محرم

💾 دانلود از کانال دیوانگان زینب سلام الله علیها👇👇👇
︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻
🆔 @divaneganezeinab
︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼

.
■ «یوم الطُّفوف»؛ مجمع حیرانی!
● سخن دوازدهم :
بشنو از نی چون حکایت میکند!

🏴🏴🏴🏴🏴🏴🏴
↗️ http://facebook.com/ehsan.nilforoushzadeh
┅─┅─═✾🔘✾═─┅─┅

👁‍🗨 وقایع عالم، صرفاً اتفاقات و حوادثی در عالم ظاهر نیست. بلکه همانطور که عوالم هستی، هستیِ خویش را از عالَم عالیِ الَستی، تا عالَمِ دانی و پستی، دارند؛ حوادث نیز از عوالَم مافوق، تا عالَم دنیا ممدود گشته است که قرآن می‌فرماید :

💎"ما أَصابَ مِنْ مُصيبَةٍ فِي الْأَرْضِ وَ لا في‏ أَنْفُسِكُمْ إِلاَّ في‏ كِتابٍ مِنْ قَبْلِ أَنْ نَبْرَأَها إِنَّ ذلِكَ عَلَى اللَّهِ يَسيرٌ" 💎
هيچ مصيبتى در زمين و نه در وجود شما روى نمى‏‌دهد مگر اينكه همه آنها قبل از آنكه زمين را بيافرينيم در لوح محفوظ ثبت است و اين امر براى خدا آسان است!
(سوره حدید، ۲۲)


🔰 بر طبق احادیثِ جنودِ عقل و جهل (📚 رجوع شود به کتاب عقل و جهل، جلد اوّل اصول کافی):

هنوز عوالِم خلقت، خلق نشده بود که عقل و جنود آن خلق شد. و به دنبال و در پیِ آن، جهل و جنودِ جهل.
عقل مطلقه؛ حضرات آل الله علیهم السلام بوده و جهل، دشمنان حضراتند.
رویارویی عقل و جهل، که تقابلِ حقّ و باطل است؛ از مافوقِ عالَمِ اشارات و تعیّنِ ارضِ کثرات، وجود دارد.

👈 حضرت سیّد الشهدا و اصحابشان (سلام الله «علیه») ؛ #عقل و جنودِ آن، اسمِ مستأثِره و سایر حروفِ اسم اعظم می‌باشند.
در مقابلِ حضرت(ع)، یعنی دشمنان حضرت(ع)؛ جهل و جنودِ آن می‌باشند.

🔲 و پیش از این در #سخن_پنجم مقالات «یوم الطفوف» توضیح داده شد ؛
کربلا؛ صرفاً منطقه‌ای از جغرافیایِ زمین نیست. بلکه حقیقت است که از لامَکان تا مکان کشیده شده است. کربلایِ حقیقت که"بطحاء الجنة" است؛ به جلوۀ سرزمینِ #کرب_و_بلا رخْ عیان نموده.
(رجوع شود به 👈 https://t.me/ehsannil2/259 )

✿ بنابراین نزدِ اهل معرفت این حقیقت حاضر است که عاشورا؛ صرفاً یک واقعه در برهۀ زمان نیست. بلکه آن است که «زمان»، بعد از آن معنا می‌یابد. از این رو، خونِ مطهّرِ حضرت ثار الله(ع) 🔻『 سَکَنَ في «الخُلد»』🔺است (زیارتنامه حضرت ؏/ 📚 الكافي، ط - الإسلامية، ج‏4، ص: 576) و حقیقتِ ازلیّت و ابدیّت حقّ تعالی می‌باشند.
به همین قوّت در بیان؛ دشمنان حضرت(ع) ازلاً و ابداً مخلّدینِ در نار هستند.

🔔 این مقدمه؛ صرفاً تنبّه و تذکّری است تا بینشِ خوانندۀ این سخن از مجموعه مقالات «یوم الطفوف»، از تعیّن و تقیّدِ عالمِ محدودات، رها شده و از منظر لاحدّیِ مطلقه، تا ادنی مرتبۀ عالمِ حدود در گودالِ مظلومیّت، نظر کند.


🍃و امّا ...

ائمۀ اطهار(ع) که نفسِ حضرت باریتعالی می‌باشند؛ اسماء الحسنایِ حضرت حقّ عزّوجلّ هستند. خداوند؛ به نفسِ خویش که حضراتِ اسماء الحسنی (اسم اعظم) می‌باشند؛ مُسمّاست. فرضِ دوئیت بین حضرت باریتعالی و ائمۀ معصومین(ع) نشانی از کوتاهی معرفت است.
( در این خصوص رجوع شود به مجموعۀ مطالب #کانال_معرفة_الحق و بالخصوص به سخن چهاردهم حقیقة الولایة که لینک آن تقدیم میگردد 👈 https://t.me/ehsannil1/111 )

🌐 عوالِم هستی، و تمامِ مراتبِ موجودات؛ اسمِ اسماء الحسنی می‌باشند. و به عبارتی جلواتِ اسماء الحسنی هستند.
که در مقالۀ "«دحو الارض»، بسطی در اعماق حقائق!" شرحی از آن گذشت .
( رجوع شود به 👈 https://t.me/ehsannil2/388 )

تمام موجودات، #بالحقیقة در قرآن جمعند و قرآن؛ به حقیقتِ خویش، جامعِ حقیقیِ تمام عوالم هستی و موجودات می‌باشد که فرمود:

💎【 وَ لا رَطْبٍ وَ لا يابِسٍ إِلاَّ في‏ كِتابٍ مُبينٍ】‏ 💎
هيچ تر و خشكى نيست مگر اين كه در كتابى روشن [درج‏] است.
(سورۀ انعام آیۀ 59)

❀ 《رَطْب》 و 《یابِسـ》 ی نیست (یعنی شیئی نیست) الا اینکه در جامعیّتِ «"کتاب مبین" بودنِ قرآن» جمع است.
تمام سوره‌هایِ قرآن، در سورۀ فاتحة الکتاب، بالحقیقة، جمع است. و سورۀ فاتحة الکتاب، در "بسم الله الرحمن الرحیم" آن. و "بسم الله الرحمن الرحیم"ِ آن، در باء "بسم الله"، و باء "بسم الله" در نقطۀ تحتِ باء جمع است که «تحت بودنِ آن»؛ باطن بودنِ آن است و نه تحتی که فوقی داشته باشد. و این نقطه؛ که نقطۀ بسیطه و مطلقه است؛ ولیّ خداست که حضرت مولی(ع) که مولی الموالی و سلسله جنبانِ ولایتِ مطلقۀ الهیه هستند، می‌فرمایند :

🔻"انـــا النّقطـة تحت الباء"🔺
من آن نقطۀ تحت باء هستم.
(📚جامع الأسرار، ص: 411)

🔲

◼️

سلسلۀ هستی که همه، آیاتِ الهی است؛ انشاء و بسطی از نقطۀ حقیقت است. پس حضرتِ "رحمةً للعالمین"، رسولِ مطلقۀ خداوند (صلّی الله علیه و آله و سلّم)، که به "رحمت بودن خویش" راسِم عوالم و خالقِ بی‌بدیلِ موجوداتند، می‌فرمایند :

🔽"ظَهَر الموجودات مِن باء بسم الله الرّحمن الرّحیم"🔼
موجودات از باء "بسم الله الرحمن الرحیم" ظاهر شدند.
(📚بحرالمعارف، ط 1/ 456 )

🔆 اسم اعظم؛ 73 حرف دارد. و قلبِ اسم اعظم، اسم مستأثره است که در سخن پنجم مقالات «یوم الطفوف» شرحی و لطیفه‌ای از آن بیان شد.
(رجوع شود به 👈 https://t.me/ehsannil2/259)

و اشاره شد که هفتاد و دو یارِ بی‌نظیر و بی‌بدیلِ حضرت سیّد الشهدا(ع)؛ هفتاد و دو حرفِ اسمِ اعظم هستند که در پِی و اثرِ اسم مستأثره‌اند (یعنی حضرت سیّد الشهدا ع).
و این بزرگواران، جنودِ عقلی هستند که فِتراک و عِقال و محکمیِ هستی و عالم موجودات می‌باشند و کتیبۀ عوالِم و کتابِ کائنات؛ جلوه‌ای از جلواتِ "فاتحة الکتاب" بودنِ ایشان است.

در تأویلِ "#بسم_الله_الرحمن_الرحیم" در احادیث آمده است:

🔻"الْبَاءُ بَهَاءُ اللَّهِ وَ السِّينُ سَنَاءُ اللَّهِ وَ المیم مُلْكُ اللَّهِ
وَ اللَّهُ إِلَهُ كُلِّ شَيْ‏ءٍ
وَ الرَّحْمَنُ لِجَمِيعِ الْعَالَمِ
وَ الرَّحِيمُ بِالْمُؤْمِنِينَ خَاصَّةً."🔺
باء؛ روشنىِ خدا و سين ؛ رفعت خداست و ميم؛ سلطنت خداست
و اللَّه معبود هر چيزيست،
و رحمان به تمام خلقش است،
و رحيم به مؤمنين می‌باشد.

(📚الكافي، ط - الإسلامية، ج‏1، ص: 114)

👈 در بین این هفتاد و سه حرفِ اسم اعظم: حضرت سیّد الشهدا(ع) به همراه 18 تن از بنی هاشم؛ نوزده حرفِ "بسم الله الرحمن الرحیم" هستند. که فاتحة الکتاب؛ بسط و انشائی از حقیقتِ وجودیِ ایشان است.

✳️ تذکّر : #بنی_هاشم؛ را در این حدیثِ شریف بیاب که:
🔻"الْمُؤْمِنُ هَاشِمِيٌّ ؛ لأَنَّهُ هَشَمَ الضَّلَالَ وَ الْكُفْرَ وَ النِّفَاقَ"🔺
مؤمن هاشمى است زيرا وى گمراهى و كفر و نفاق (یعنی؛عالَم ابعاد-کثرات- در اصل؛ اولی و دوّمی و سوّمیِ ملعون) را از هم قطع مى‏‌كند.
(📚 الإختصاص، ص: 143)



❣️ رأسِ مطهّرِ مظلومِ هستی، حضرتِ وتر الله الموتور(ع) بر سَریرِ نِی قرار گرفت.
(لعنت ازلی و ابدی خدا بر دشمنان حضرت)
اشاره‌ای از ولیّ خدا و آنچه به او منسوب است؛ حقائق هستی و بلکه حقیقت و سرّ حضرتِ الله تعالی است (🔻『السَّلَامُ عَلَيْكَ يَا «سِرَّ اللَّه»』🔺 /📚 بحار الأنوار، ج‏99، ص: 20). بنابراین دل دهیم؛

🔲 نی؛ همان "نه" است که به صورتِ این نباتِ توخالی، جلوه کرده است و چون، خالیِ از انیّت است؛ قلمی شد تا در دستِ کاتبانِ صاحب اندیشه قرار بگیرد تا خویشتن را به کتابت، جاری سازند.
از حقیقتِ نفیِ اطلاقی است که "قلمِ" حقّ بر "لوح"، نگارندۀ کائنات گشت :

💎"ن وَ الْقَلَمِ وَ ما يَسْطُرُون‏"💎
(قلم، 1)

پس "نی"؛ نفیِ مطلقه است. و به «تو خالی بودن»؛ مرآت الفِ "الله" است. "الله"ی که جامع الجوامع است. الفِ قامتِ او، آغازِ رسم عوالم و اوّلِ حقیقیِ هر شیئی است (🔸『 أوَّلُ كُلِّ شَيْ‏ءٍ وَ آخِرُ كُلِّ شَيْ‏ءٍ』🔸 / 📚 إقبال الأعمال، ط-القديمة، ج‏۱، ص۴۲۸).

❣️ رأسِ مطهّرِ حضرتِ وتر الله الموتور (روحی فداه) ؛ نقطۀ حقیقت و سرِّ الله تعالی است که بر سریرِ نفیِ مطلقه ("لا هو"، "کمال الاخلاص نفی الصفات عنه")؛ منزل به منزل در چلۀ بیقراری، عالَمِ "اسم اللهی" را به مظلومیّت خویش ترسیم می‌نماید و در پِی او، و به عینِ شخصیِ او؛ هجده نفر از بنی هاشم، هریک حروفی از حروفِ "بسم الله الرحمن الرحیم" بوده که فاتحة الکتاب را رقم میزنند. و یارانِ دیگر، در پیِ ایشان؛ فتحِ کتاب الله هستند و نقطۀ گشایش هستی.


از نقطۀ وحدانیِ باء "بسم الله الرحمن الرحیم"؛ هرچه در عالَم کثرتِ اسماء پیش رویم؛ مظلومیّت ولیّ خدا (ع) بیشتر نمایان می‌گردد.
به حولِ و قوّۀ حضرتشان؛ شرح بیشتری از این حقیقت در مقالۀ بعدی ارائه میشود.




ألا لعنة الله علی القوم الظالمین.






#یوم_الطفوف_سخن_دوازدهم
🏴 #احسان_الله_نیلفروش_زاده

📧 @ehsannil
─┈••✾•◆🔲◆•✾••┈─

🔻شایان مصلح بازیکن تیم پرسپولیس تا اطلاع ثانوی از حضور در تمرینات این تیم محروم شد #قضایی #ورزشی

@Khabarsarasari

🚩مراسم عزاداری
#دهه_سوم_محرم_الحرام_۱۴۴۰
#بیست_و_هشتم_محرم

💾 دانلود از کانال دیوانگان زینب سلام الله علیها👇👇👇
︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻
🆔 @divaneganezeinab
︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼