.

🏴༺🦋مُنْشِئِ صِدق؛
مافوقِ «مَليكٍ مُقْتَدِر»🦋༻

➖➖➖➖➖➖
🖊️🦋 احسان الله نیلفروش زاده
↗️ https://t.me/ehsannil2/773
┅─┅─═✾🔘✾═─┅─┅


🌿۞ زبان (لِسان)؛ حقیقتی جهان‌ساز و جهان‌سوز است.

🔥֎⇦ که اگر [نستجیرُ بالله] شعلۀ إنیّت، زبانه‌ کشد و نور، مختفی در نار گردد؛ حقیقت و لطائفِ آن معلوم نمی‌گردد.

🍃֎⇦ و امّا ...
💫☜ اگر به مددِ صاحبانِ حقیقت (یعنی؛ ائمّۀ اطهار علیهم السّلام)؛ زمزمۀ حیات، گوش را به استماع و جان را به سَماع وا دارد؛ رشحۀ آن لطیفه از جان، زمزم شود و ماءِ طهورِ معرفت از بِئْرِ معطّله‌اش، کامِ مستسقی را سیراب کند و بخواند؛
༺𒆳
💠『الْمَرْءُ مَخْبُوءٌ تَحْتَ لِسَانِهِ』💠
✾ انسان در زیرِ زبان خود پنهان است.
📚الأمالي، للصدوق، ص۴۴۷

🍃⇯֎ که حقیقتِ انسانیّت؛
چیزی جز #لسان نیست، چنان که می‌فرمایند:

🔻『مَا الإنسانُ لَوْ لَا اللّسَانُ
إلّا صُورَةٌ مُمَثَّلَةٌ أوْ بَهِيمَةٌ مُهْمَلَة』🔺
✾ اگر زبان نباشد، انسان چیزی جز صورتی كشیده یا چهارپایی رها شده نیست.
📚غرر الحکم

🌿֎⇦ بنابراین، «لسان»؛ صرفاً عضوی در کنار اعضاء دیگر نیست. بلکه حقیقتِ انسانیّتِ انسان است. چنان که به فرمایشِ مولیٰ امیرالمؤمنین علی (؏)، یعنی آن بیانِ «کلامُ الامیر، امیرُ الکلام»ی؛ چنین انشاء می‌شود که:

🔹『اللّسَانُ ميزانُ الإنسان』🔹
✾ زبان؛ میزان انسانیّت است.
📚غرر الحکم

و نیز می‌فرمایند؛

🔹『اللّسَانُ تَرْجُمَانُ العَقْل』🔹
✾ زبان؛ ترجمۀ عقل است.
📚غرر الحکم


🍃֎⇦ و اگر منظور از لسان، صرفاً عضوی کنارِ اعضای دیگر بود؛ [اَلْعیاذُ بالله] همۀ افراد گُنگ و لال؛ از حیطۀ انسانیّت خارج بودند! و هر کس بدونِ گفتارِ ظاهری؛ کارِ خیری را با اعضای دیگرش انجام می‌داد، در زمرۀ انسانیّت نبود!

🌿֎ در حالی که؛
❂☜ نورِ عقلانیّت و انسانیّتِ انسان - که اطواری از حضورِ «لسان» است -؛ در هر عضوی، می‌تواند تلالؤ کند. و زبانِ ظاهر؛ از وصفِ آن زبانِ حقیقت و باطن؛ قاصر است.
که لسانِ حقیقت؛ با اطلاق حقیقیِ خویش؛ از بطن و قلب تا زبانِ ظاهر؛ ممدود است. چنان که می‌فرمایند:

🔻『إنّ لِسَانَ المُؤمِنِ مِنْ وَرَاءِ قَلْبِهِ』🔺
✾ زبانِ مؤمن؛ از ورایِ دل اوست [و تا زبانِ ظاهر؛ جلوه می‌کند].
📗نهج البلاغه، خطبۀ ۱۷۶


🍃⇯֎ بنابراین؛
لسان؛ از خفایِ قلب، تا جلایِ منقلب، کشیده شده و کنار اعضای دیگر؛ ظاهر گشته است.
و رعایتِ این ظاهر؛ به واقع؛ مصونّ دارندۀ آن حقیقتِ باطن است. چنان که به قولِ مطلق می‌فرمایند:

🔸『رَاحَةُ الإنسانِ في حَبْسِ اللّسان‏』🔸
✾ راحتیِ انسان، در «به بند کشیدنِ زبان» است.
📚 جامع الأخبار، ص۹۳


💠֎⇦ جمع‌بندی اینکه؛
وقتی لسانِ مطلق و حقیقی - که شخصیّت و انسانیّتِ انسان است -؛ نزولِ اجلال می‌کند و در کنار اعضای دیگر قرار می‌گیرد، از اطلاقی که دارد، مراقبۀ آن؛ به اطلاق، ظاهر است.

🍃⇯֎ بدین معنا که؛
❖از منظرِ #ثبوت؛
«حفظِ لِسانِ ظاهری» (همین زبانِ سرخی که سَرِ سبز می‌دهد بر باد!)؛
❂☜ «حفظِ همۀ اعضا و افعال و صفات» است.

❖و از منظرِ #اثبات؛
«حفظِ همۀ اعضاء و افعال و صفات»؛
❂☜ «حفظِ لسان بودن و انسانیّت» است.

🍃֎⇦ چرا که محفوظ بودنِ هر عضوی از گناه؛ بالحقیقة؛ حضور و گویائیِ لسان در آن عضو است.

🌿۞ لسانِ؛
❂☜ بر عکسِ ابزارِ سایرِ حواسِّ پنجگانه که همگی به ثَنَویّت (دوئیّت) ظاهرند (چشم در بینایی، گوش در شنوایی، مجرایِ بینی در بویایی، دستان در لامسه، همگی #دو تا هستند)؛ #واحد است. پس به قوّۀ این وحدانیّت؛ فتراکِ سایر اعضاء است. که لسان؛
💫☜ مقامِ #جمع_الجمع (جمعِ #قابل و #فاعل) است، بدین معنا که؛
❖⫸ قوۀ چِشایی - که «قابل بودن» است -، و قدرتِ تکلّم - که «فاعل بودن» است -؛ هر دو در لسان، حاضر و ظاهر است.

🍃⇯֎ بنابراین؛
هر خَیر و شرّی، از لسان مطلق (که در کنار اعضای دیگر نیست، بلکه فائق بر همۀ اعضا و حتّی زبان ظاهری است) می‌باشد، چنان که می‌فرمایند:

🔻〖إنّ هَاذَا اللّسانَ مِفْتَاحُ كُلِّ خَيْرٍ وَ شَرّ〗🔺
✾ همانا این زبان کلید هر خوبی و بدی است.
📚تحف العقول، ص۲۹۸


🌿۞ توضیح اینکه؛
#مفتاح و گشایشِ هر شیء؛
🍃֎⇦ نقطۀ حدوث و بقای آن است.
که «هاذَا اللِّسَان» فرمودنِ حضرتِ باقرُ العلوم (؏)؛ که گشایندۀ عِلمِ مطلق، و مُنْشِئِ عالَم به عِلم حضوریِ «إنّ اللهَ عِلْمٌ لَا جَهْلَ فيه‏؛ خداوندﷻ علمی است بدون جهل؛ 📚 التوحيد، للصدوق، ص۱۳۷» هستند، چنین است که؛

༺𒆳
֎⇦ با «ها»یِ تنبیه؛
💫☜عالَمِ فرق و کثرت را متنبّه و جمع می‌نمایند.

֎⇦ و با «ذا» یِ تقدیس (اشاره به دوریِ غیبُ الغیوبی و مقام خفا و خلوَت)؛
🌿☜عالَمِ جمع و وحدت را به میدان می‌آورند.

֎⇦ و در نقطۀ «هاذَا اللِّسَان»؛
🍃☜ خلوَتِ «ذا» و جلوَتِ «ها» را نشان داده، و مقامِ جمع الجمعی این حقیقت را عیان می‌نمایند.



︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻
🆔@ehsannil2 کانال اللطائف الالٰهیّة
︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼

༺•᯽👇🏻ادامۀ سخن👇🏻᯽•༻

🌕

🌕

🌿۞ و امّا به نفسِ لطیفۀ مهمّی که بیان شد؛

༺𒆳
🍃֎⇦ #نطق؛ جلوۀ لسانِ وجودی و حقیقی است. و به عبارتی؛ لِسان و نُطق؛ جلال وُ جمالِ یک حقیقت‌اند؛

#لسان ❖⇦ جلالِ نطق
#نطق ❖⇦ جمالِ لسان

🍃⇯֎ تمامی اشیاء؛ به نفسِ شیئیّت (شیء بودن)، دارای نطق‌اند.
بدین معنا که؛
🍃֎⇦ همین که «موجود»اند وُ نفْسشان؛ جلوۀ نفْسِ واحدۀ الهی‌ (یعنی؛ حضرات آل‌الله؏) گشته است؛
💫☜ به نطقِ «#کینونت»، گویا می‌باشند و وجودشان، لسانِ گویائی است که در قیامت - که رستاخیز سرِّ مطلقه است و «يَوْمَ تُبْلَى السَّرائِرُ؛ روزی که سرّها بر ملا شود؛ سورۀ طارق، ۹» می‌باشد -؛ آشکار می‌گردد که:

🔹【وَ قالُوا لِجُلُودِهِمْ:
لِمَ شَهِدْتُمْ عَلَيْنا؟ قالُوا؛
☜ أنْطَقَنَا اللهُ الَّذي أَنْطَقَ كُلَّ شَيْ‏ء】🔹

✾ و به پوست خود مى‌‏گويند:
چرا بر ضدّ ما شهادت داديد؟
گويند:
✾☜ همان خدائى كه هر چيز را به سخن مى‌‏آورد،
ما را به سخن آورده است.

📘سورۀ فُصّلت، آیۀ ۲۱


🍃⇯֎ و هر شیئی، به قیّومِ خویش (یعنی؛ حضراتِ ائمّۀ معصومین علیهم السّلام که «『لِسَانُ اللَّهِ النَّاطِق‏』؛ 📚الفضائل، لإبن شاذان القمي، ص۸۳» هستند)؛ گویایِ شیئیّتِ خویش است و لسانِ خود را نُطق می‌کند.


⟥⊰ نطق و کلام؛ نَفْسی دارد و «واقع» هم نَفْسی دارد.
❒⇦ هر نطق و کلامی که با واقع، یکی #باشد؛ #صدق است.
❐⇦ و هر نطق و کلامی که با واقع، یکی #نباشد؛ #کذب است.

🌿֎ حال؛
❂☜ نفْس واحده و مطلق؛ 『 نفْسُ‌الله تعالیٰ』 یعنی؛ حضراتِ ائمّۀ اطهار (علیهم السّلام) هستند.

🌿⇯֎ بنابراین؛
֎⇦ هر نطقی که با #واقع، یعنی؛ با حضراتِ حقّ و حقیقت (؏)؛ یگانه باشد؛ #صدق است.
و صاحب آن؛
🍃☜ 【في‏ مَقْعَدِ صِدْقٍ عِنْدَ مَليكٍ مُقْتَدِرٍ】
✾ در قرارگاه صدق، نزد پادشاهى توانايند.
📘سورۀ قمر، آیۀ ۵۵

֎⇦ و هر نطقی که با واقع، یعنی؛ با حضراتِ حقّ و حقیقت (؏)، یگانه نباشد؛ #کذب است.
و صاحبِ آن؛
🔥☜ و 【فَلْيَتَبَوَّأْ مَقْعَدَهُ مِنَ النَّار】
✾ نشیمنگاهش پر از آتش می‌شود.
📚الكافي، ج‏۱، ص۶۲


🍃⇯֎ جمع‌بندی اینکه؛
֎⇦ هر آن کسی که به نفس واحدۀ الهی (یعنی؛ حضراتِ ائمۀ اطهار علیهم السّلام) ایمان آورده (یعنی؛ شیعه باشد)؛
❂☜ صِدق است و راست‌گویی؛ وجودِ اوست.

֎⇦ و هر آن که به نفس واحدۀ الهی، ایمان نیاورده؛
❂☜ کذب است و دروغ‌گویی؛ وجودِ اوست.


🌿۞ الغرض؛
شیعۀ #جعفری - که شیعۀ إثنیٰ عشری است -؛
❂☜ آن کسی است که لِسان وجودش، #صدق است.
چنان که قرآن می‌فرماید:

🔹【 وَ جَعَلْنا لَهُمْ لِسانَ صِدْقٍ عَلِيًّا】🔹
✾ و [مطلقاً] لِسانِ صدقِ عَلَوی را برای ایشان (خاندانِ حضرت ابراهیم علیه السّلام، یعنی؛ ائمّۀ اطهار علیهم السّلام و شیعیانشان) قرار دادیم.
📘 سورۀ حضرت مریم س، آیۀ ۵۰


🍃⇯֎ صدقِ مطلق وُ مطلقِ صدق؛
֎⇦ شخصِ وحدتِ حقیقی، و نفس واحده است که دوئیّتی در آن راه ندارد تا مجالی برای کذب باشد. و آن؛
💫☜ 『 نفْسُ‌الله تعالیٰ』 است، که «مَليكٍ مُقْتَدِر؛ سورۀ قمر، آیۀ ۵۵» است.

🍃۞ «صادق»؛ اسم فاعلِ صدق است و صفتِ حالیۀ صدق. که از شدّتِ صدق، هر اشتقاقی از صدق، رشحاتِ وجودی اوست.

֎⇦ موجودات؛ در نفس و کینونت و نقطۀ «وجود»یِ خود (که «هستند آنچه هستند»)؛
❂☜ جلوه‌ای از جلواتِ «صادقِ» مطلق می‌باشند.

☀️֎⇦ و فعلیّت و قوّۀ #صدق، به فاعلِ آن - که شخصِ صفتِ حالیۀ «صدق» است و صدق، از معدنِ خَیر او انشاء می‌گردد -، یعنی؛ صادقِ مطلق و مطلقِ صادق، و «الصَّادِقُ عَنِ الله؛ 📚 علل الشرائع، ج‏۱، ص۲۳۴»؛ حضرتِ امام جعفر صادق (علیه السّلام) است.

🍃⇯֎ و صدّیق؛ به دوامِ حقیقی، دائماً متمسّک به وجودِ «صادق» است. که اگر یوسُفِ صدّیق (؏)؛ به قوّۀ صِدّیق بودنِ خود، هر چه بگوید، در قضای الهی، انشاء می‌گردد (که «قُضِيَ الْأَمْر؛ سورۀ یوسف؏، آیۀ ۴۱»)؛
☀️☜ این یوسفِ جمال است، و این جمالِ صدق که حضرت یوسفش (؏) صدّیق است و مُنشئ قضا؛ جلوه‎ای از جلواتِ صادقِ آل محمّد (ص) است.

🌿⇯֎ شیعه، از آنجائی که جز صِدق، خویشتنی ندارد و منسوب به حقیقتِ صِدق، یعنی؛ امام «جعفر» صادق (علیه السّلام) است؛
✨☜ «جعفری» است وُ اصلاً جز جعفری؛ شیعه‌ای نیست.

🔳۞ شهادتِ حضرت امام جعفر صادق (علیه السّلام)، نه صرفاً شهادتِ موجودیّتِ صدقیِ همۀ اشیاء، نه صِرفاً شهادتِ «صدّیق»، نه صرفاً شهادتِ «صِدق مطلق» و «مطلقِ صِدق»، نه صرفاً شهادتِ «معدن الصِدق»، بلکه؛
❂☜ شهادتِ مُنشئ صِدق در ذاتِ ملیکِ مقتدر، و اقتدارِ مالکیّت حضرت حقّﷻ است.


🔥 «أَلا لَعْنَةُ اللهِ عَلَى الظَّالِمينَ»




#الصادق_عن_الله
#منشئ_صدق
#لسان_حقیقی
#لسان
#غریب
🖊🦋 #احسان_الله_نیلفروش_زاده 🏴



─═༅࿇༅ 📖 ༅࿇༅═─
🆔 @ehsannil    ✍🏻
↗️ t.me/ehsannil3 ➣ #کانال_معرفة_الحق
↗️ t.me/ehsannil2 ➣ #کانال_اللطائف_الالهیة
↗️ instagram.com/ehsan_nil  🦋
‎‌‌‌‌‌‎─═༅࿇༅ 📖 ༅࿇༅═─
.