.
🔰 سقّای مقام جمع الجمعِ #حیات

•┈•اا✾•༺ 🌕 ༻•✾اا•┈•

حیاتِ هر شیئی از #آب است(🔻﴿و جعلنا من #الماء کلّ شیء حیّ﴾🔺؛أنبیاء؏ ۳۹).

همه، به نوشیدن آب، #حیات دارند،
امّا ولیّ خدا؏، به آب نوشیدنش، حیاتِ به آب می‎بخشد.
آنان، دَلْو در چاه می‎اندازند؛ حیات را از آب می‌‏کشند تا زنده بمانند،
امّا...
او(؏)، به دَلوی که در چاه می‌اندازد؛ حیات را به آب می‌کِشد، تا آب را زنده نماید.


🌊 #فرات - که شیعۀ امیرالمؤمنین(؏) می‌باشد(📚كامل الزيارات،ص۴۹)-؛ مبدأ تمام آبهای عالَم است که فرمودند؏؛ «ماء الفرات؛ أوّل ماء قدّس الله؛📚وسائل الشيعة،ج‏۱۴،ص۵۱۶».
°࿔
💠 #علقمه؛ به حسب ظاهر، نهری است که از فرات منشعب است و در حقیقت؛
مقامِ جمع الجمعِ فراتِ باطن، و تمام آب‌های ظاهر است.
به عبارتی؛
#علقمه؛ عُلقۀ حقیقی و نقطۀ وصالِ خلوَت و جلوَتِ ماءِ حیات است.
و به این ترتیب؛
▣⇦ آبشخورِ حیاتِ تمام #موجودات، از علقمه است.

𑁍ܓ
🌊 امّا حیاتِ علقمه از کجاست؟

از آن والا مقامی که تمامِ فضائل را، پدر است.
آن رشیدْ قامتِ قمرْ صورت،
که به ندیدن و نفیِ خویش،
به شوقِ وصالِ علقمه پاسخ گفته، بسویِ آن رفته،
دست به زیر «آب‌هایِ تشنه به ید او»، برده؛
و بر رویِ بسترِ دستان مبارکش،
علقمه را حیات داده و پرورانده، و فرات و خلوَتِ آبها را انشاء کرده،
آنگاه؛
بذل جاه نموده،
آن «آبِ حیات یافته» را بر رویِ جاریِ آبها ریخته؛
تا دستانِ حیاتبخشِ مبارکش، در این جریان، محییِ آبِ حیاتِ موجودات شود وُ
خلوَتِ فرات، به جلوَتِ آبهای عالَم، ممدود گردد وُ قرار یابد.
♡••࿐
🍃اوست...
که محیی مقام جمع الجمعِ ماء حیات است.

حضرت اباالفضل العباس(؏)...
او که سقّای کربلایِ حقیقت است.
او که علقمه، به دستانِ حیات‌بخش او؛ حیاتِ فراتِ خلوَت و آبهای جلوَت است.
༆
🔆الحقّ...
که جز به ظهورِ حضرت «#اباصالح»المهدی (روحی فداه)، عالمیان از مقام «#عباس»بن علی(؏)، خبری نخواهند یافت و اسرارِ علقمه نیز بر آنها مکشوف نمی‌شود.
این است که علقمه؛ مقام حضرت «اباصالح»(عج) است تا به وحدت این حقیقت که ابجدِ نامِ «عبّاس»(؏) و «اباصالح»(عج)﴿۱۳۳﴾ یکیست، ارادتِ حضرتِ جمع الجمع(عج) به سقّای حضرتش(عج) «در مقام نورانیّت»، بر اهل نظر، روشن گردد.


🖊️🦋 #احسان_الله_نیلفروش_زاده


◦•●◉✿هو الساقی✿◉●•◦

➠ 🆔 t.me/ehsannil3 ➣ #کانال_معرفة_الحق
➠ 🆔 t.me/ehsannil2 ➣ #کانال_اللطائف_الالهیة
➠ 🆔 instagram.com/ehsan_nil


🍃

https://www.instagram.com/p/CMiRFMvpSZH/?igshid=e830phk44cwf
.

.
🌙 ماه شعبان؛
ظهور طبیبانۀ طوبیٰ!

┅─┅─═✾🌳✾═─┅─┅
↗️ http://facebook.com/ehsan.nilforoushzadeh
┅─┅─═✾🌳✾═─┅─┅
༆

#لطیفه_شعبانیه

🍃برای بیان دقیقه‌ و حقیقتی از ماه شعبان، بایستی در مورد 『 طُوبیٰ』 مقدمه‌ای بیان گردد که این مقدمه، مستقلاً به عنوان لطیفه‌ای از لطائف الهی مطرح است و به قدری که برای مبحثِ ما نیاز است، بدان اشاره میشود.
پس ان شاء الله به قوّت طلب و رغبت، همراهی بفرمائید ...


📖 كلمۀ 『 طُوبیٰ』 از ریشۀ «طیب» است (طیب به معنایِ پاکی).
🌀 『 طُوبیٰ』 بر وزن فُعلىٰ، مؤنث «أطيـَـب» (پاكيزه‏‌تر) و اسم تفضیل است‏ که یاء بخاطر ضمۀ طاء، قلب به واو شده است.


🍃 شخص حقیقی عالم، حضرات آل الله علیهم السلام هستند. و ایشان را از مقامِ خلوَت تا مقامِ جلوَت بایستی به نحو بساطت دید. یعنی به آنچه که در مقامِ جلوَت در مورد خویش فرمودند، از لااشاره تا به اشاره باید نظر کرد.
مثلاً فرموده‌اند🔻〖نَحْنُ‏ الْعَرَبُ‏ وَ شِيعَتُنَا مِنَّا〗🔺(📚معاني الأخبار، ص: ۴۰۴) یعنی ما عرب هستیم و شیعیان ما از ما هستند. یعنی شیعه از هر کشوری و با هر زبانی که باشد، در نفسِ شیعه بودنش که حقیقتِ اوست، عرب است و مهمّ نیست که مربوط به کدام خِطّه و مرز و بومی باشد. و چنانچه شیعه نباشد، ولی به حسب ظاهر نسل در نسل از سرزمین اعراب باشد، عجم است که در حدیث است🔻〖شِيعَتُنَا الْعَرَبُ‏ وَ عَدُوُّنَا الْعَجَم〗🔺(📚معاني الأخبار، ص: ۴۰۴) .

در آینده إن شاء الله با بیان روایات، این مطلب اثباتاً بیان خواهد شد که :

📖 زبان عربی؛ زبان شخصِ حقیقی عالم، و شخصِ زبانِ عالم است.
(دوّمین مطلب، چشمۀ جدیدی در معرفت است)

⇦ ❃بنابراین کلمات عربی، از اصالتی در باطن خبر میدهد.
به همینقدر اشاره، کفایت می‌کنم تا وارد بر مقدمه شوم:


✴️ در عربی؛ به خوشی و دلچسب بودن چیزی، 『 طُوبیٰ』 می‌گویند.

✾ ربط خوشی و دلچسب بودن، با پاکی در این است که هر چیز خوشی، پاک از ناخوشی‌ها و ناخوشایندی‌هاست.
✾ و خوشی مطلق، پاکی مطلق است.

🌱دقیقتر و در تبیین اینطور عرض می‌شود:

💠 آن چیزی خوشایند شخص است، که با حیات او (چه کلّی و حقیقی، و چه نسبی و تصوّری) متحّد باشد.
مثلاً «نفَس» برای انسان خوشایند ذاتی است که فرمود:

❁ "هر نفسي که فرو مي‌رود مُمِد حياتست و چون برمی‌آيد مفرّح ذات"

(سعدی - ره)

✓ حتّی آنچه که حقیقتاً مضرّ است ولی افرادی به آن گرایش پیدا کرده و [به خیالِ خویش] دل خوش کرده‌اند، در جهتِ حیاتِ «ساختگی و جعلی» ایشان، مُمِد و یاری کننده است.

❣️بطور کلّی :
👈 خوشی، مَدِّ حیات است (چه حیاتِ حقیقی، چه حیاتِ جعلیِ مجازی).


❋ به دو آیۀ زیر بفرمائید:

💎 【 الَّذينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ «طُوبىٰ»‏ لَهُمْ وَ حُسْنُ مَآبٍ】💎
كسانى که ايمان آوردند و كارهاى شايسته كردند، پاكيزه‏‌ترين [زندگى‏] و سرانجام نیکو براى آنهاست.

(سورۀ رعد آیۀ ۲۹)

💎 【 مَنْ عَمِلَ صالِحاً مِنْ ذَكَرٍ أَوْ أُنْثى‏ وَ هُوَ مُؤْمِنٌ «فَلَنُحْيِيَنَّهُ حَياةً طَيِّبَةً» وَ لَنَجْزِيَنَّهُمْ أَجْرَهُمْ بِأَحْسَنِ ما كانُوا يَعْمَلُونَ】💎
هر كس از مرد يا زن کار شايسته کند- در حالى كه مؤمن باشد- قطعاً او را با زندگى پاكيزه‌‏اى حيات حقيقى می‌بخشيم و مسلماً اجرشان را بر پايه بهترين كارى كه می‌کردند می‌دهيم.

(سورۀ نحل آیۀ ۹۷)


⇦ ✳️ با جمع بندی دو آیۀ فوق معلوم می‌شود که #طوبی ، ظهورِ حیاتِ مطلقۀ حقّ تعالی است که آن حیاتِ طیّبه است. که در حدیث می‌فرمایند: ➷

🌳〖 هِيَ شَجَرَةٌ غَرَسَها اللّهُ عزّ و جلّ ،
وَ نَفَخَ فِيها مِن «رُوحِـــهِ»〗

[طُوبیٰ] درختی است که خداوند آن را نشانده است
و از روح خویش (که همان حیات است) در آن دمیده است.

(📚 التوحيد : ص ۲۳۷ حدیث ۲)


💠 هر کسی به کینونَت، یعنی «بودن» و حیاتِ خویش، خوش است.
❖ خوشی، ادامۀ حیات است.


︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻
🆔@ehsannil2 کانال اللطائف الالٰهیّة
︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼

༺•✿👇🏻ادامه‌ی سخن👇🏻✿•༻
🔹

🔹

🌳 شجرۀ 『 طُوبیٰ』، که با نامهایِ مختلف خوانده می‌شود. از جمله؛

❂ "شَجَرَةٍ طَيِّبَةٍ" (پاک- سورۀ حضرت ابراهیم علیه السلام، آیۀ ۲۴)،
❂ "شَجَرَةَ الْحِنْطَة" (گندم- 📚بحار الأنوار، ط - بيروت، ج‏۲۶، ص: ۲۷۳)،
❂ "شَجَرَةُ الْحَسَد" (مورد غبطه و حسد واقع می‌شود- همان منبع قبلی)،
❂ شجرة المَنهيّة (که حضرات آدم و حوّا از خوردنش نهی شدند)
که در جریانِ حضرت آدم (ع) و حضرت حوّا (س) است.
❂ شجرة الخُلد » از اینکه حیاتِ محضه و طیّبه و حقیقتِ خُلد است، نقطۀ خالِدیّت و جاودانگی خُلدِ برین است. و هر جاودانگی و حیاتی، از آن است (حدیث آنرا در ادامه خواهید خواند).

✵ 『 طُوبیٰ』 ؛ ظهورِ پاکیِ مطلقه، و قلبِ تپندۀ حیات است و «بود» و کینونتِ هر شیئی، بهره‌ای از 『 طُوبیٰ』 است و ظهورِ 『 طُوبیٰ』 است.

❅ هر موجودی، همینکه «هست» و بهره و حظّ از «وجود» دارد، بهره‌مند از 『 طُوبیٰ』 است. و خوشی برای آن موجود، هر امر و شیئی است که موجب ادامۀ حیات اوست.

♦️نقطۀ حیات هر شیئی، نقطۀ ایمانی آن است و 『 طُوبیٰ』 که خوشی می‌باشد، در منزلِ حیاتی-ایمانیِ اشیاء ، گسترده شده است.


و امّا ...
🔰حضرت امام جعفر صادق علیه السلام می‌فرمایند:

🌳〖 طُوبى‏ ؛ شَجَرَةٌ فِي الْجَنَّةِ فِي دَارِ أَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ علیه السلام
وَ لَيْسَ أَحَدٌ مِنْ شِيعَتِهِ إِلَّا وَ فِي دَارِهِ غُصْنٌ مِنْ أَغْصَانِهَا- وَ وَرَقَةٌ مِنْ أَوْرَاقِهَا-
يَسْتَظِلُّ تَحْتَهَا أُمَّةٌ مِنَ الْأُمَم‏〗

🌳 طوبی درختی است در بهشت، در خانه امیرالمؤمنین (؏)
و هیچ یک از شیعیان او نیستند مگر آنکه در خانه‌اش یک شاخه از شاخه‌هایش، و یک برگ از برگهایش می‌باشد
که در زیر سایۀ آن، امّتی از امّتها می‌آرمند.

(📚 تفسير القمي، ج‏۱، ص: ۳۶۵)


🌳 『 طُوبیٰ』 که مطلقِ حیات است، همان #خلد و #جاودانگی است که در حدیث شریفی، حضرات آل الله علیهم السلام این مهمّ را بیان می‌فرمایند:

🔻〖 إِنَّ اللَّهَ خَلَقَ الْقَلَمَ مِنْ «شَجَرَةٍ» فِي الْجَنَّةِ يُقَالُ لَهَا 《 الْخُلْد》〗🔺
همانا خداوند قلم را از درختی در بهشت خلق کرد که به آن درخت «خُلد» گفته میشود.

(📚تفسير القمي، ج‏۲، ص: ۳۷۹)


❇️ نامیده شدنِ 『 طُوبیٰ』 به 《 الْخُلْد》، برخاسته از وصفِ 『 طُوبیٰ』 است. ➷

⭕️ چون 『 طُوبیٰ』 نقطۀ جاودانگی است، نامش《 الْخُلْد》 است.
و «مخلّد» و جاودانه بودنِ بهشتیان، صِرف الربط بودنشان به درختِ حیات و هستیِ 『 طُوبیٰ』 است.
و نامیده شدنِ بهشت به «خُلد» (خُلدِ برین)، از وجود 『 طُوبیٰ』 است که 《الْخُلْد》 بوده و حقیقتِ جاودانگی است.

✅ پاکی محض، همان حیات محض است که منزّه از ناپاکیِ «نیستی» و عدم است.
به مؤمنین در هنگام سوق دادن و ورودشان به بهشت ندا می‌دهند:

💎【سَلامٌ عَلَيْكُمْ 《طِـبْـتُمْ》 فَادْخُلُوها 《خــالِـــدين》‏】💎
سلام بر شما! پاک شُديد، پس براى هميشه داخل آن شويد.

(سورۀ زمر آیۀ ۷۳)

⤴️ 《طِبْتُمْ》 ؛ ظهورِ اتصالِ به 『 طُوبیٰ』 است که منشأ و مبدأ پاکی و هستیِ مطلق است.


🔰وصف 『 طُوبیٰ』 را حضرت رسول اکرم صلّی الله علیه و آله و سلّم چنین می‌فرمایند:

🔻〖 أَنَّهَا شَجَرَةٌ غَرَسَهَا اللَّهُ بِيَدِهِ
تَحْمِلُ كُلَّ نَعِيمٍ خَلَقَهَا اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ لِأَهْلِ الْجَنَّةِ وَ إِنَّ عَلَيْهَا ثِمَاراً بِعَدَدِ النُّجُومِ
كُلُّ ثَمَرَةٍ مِثْلُ ثَدْيِ النِّسَاءِ تَخْرُجُ فِي كُلِّ ثَمَرَةٍ مِنْهَا أَرْبَعَةُ أَنْهَارٍ 《 مَاءٌ وَ خَمْرٌ وَ عَسَلٌ وَ لَبَنٌ》
وَ سَعَةُ كُلِّ نَهَرٍ مَا بَيْنَ الْمَشْرِقِ وَ الْمَغْرِبِ وَ عَرْضُهُ مَا بَيْنَ السَّمَاءِ إِلَى الْأَرْضِ〗🔺

(📚بحار الأنوار، ط - بيروت، ج‏۹۳، ص: ۳۴۵)


⤴️ مضمون حدیث فوق:

🌳 [طوبی] را خداوند با دست خود نشانده است. و هر نعمتی برای اهل بهشت را در بر دارد (به تعداد ستارگان). و از هر میوه‌ای چهار نهر جاری است 《 آب ، شراب ، عسل و شیر》.
و گسترۀ هر نهری مابینِ شرق و غرب است و عرض آن مابینِ آسمان و زمین است.


⭕️اینکه فرمودند 《 غَرَسَهَا اللَّهُ بِيَدِهِ》 یعنی خداوند با دستان مبارک خویش، طوبیٰ را کاشته است.
⇦ بدین معنا که این شجره، خودیّت حقّ را ظاهر می‌سازد و طوبیٰ نقطۀ حیات است.

💢 و چهار نهری که فرمودند 『 أَرْبَعَةُ أَنْهَارٍ مَاءٌ وَ خَمْرٌ وَ عَسَلٌ وَ لَبَنٌ』 ؛ مبدأ ایجادیِ #عناصر_اربعه است و هر شیئی از اشیاء در نقطۀ کینونت و پاکیِ حیاتش، چیزی و بهره‌ای از این چهار نهر دارد که می‌فرمایند 🔻 『 سَعَةُ كُلِّ نَهَرٍ مَا بَيْنَ الْمَشْرِقِ وَ الْمَغْرِبِ وَ عَرْضُهُ مَا بَيْنَ السَّمَاءِ إِلَى الْأَرْضِ』🔺.


︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻
🆔@ehsannil2 کانال اللطائف الالٰهیّة
︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼

༺•✿👇🏻ادامه‌ی سخن👇🏻✿•༻
🔹

🔹

☘️ در احادیث شریفه، حضرات آل الله علیهم السلام می‌فرمایند که 《بهشتِ عَدْن》، وسطِ بهشت‌های دیگر است (『 جَنَّةُ عَدْنٍ وَ هِيَ فِي وَسَطِ الْجِنَان』/ 📚من لا يحضره الفقيه، ج‏۱، ص: ۲۹۶).

⤴️ وسط هر شیء در عالم نور؛ مبدأ وجودیِ آن شیء است.
آن نقطۀ خَیریّت که شیء، به آن شیء شده است، ظهورِ واسطۀ عُظمیٰ، یعنی حضرات آل الله علیهم السلام می‌باشند که وسط حقیقی شیء هستند و فرمودند 🔻«خَيْرُ الْأُمُورِ "أَوْسَطُهَا"»🔺 (📚الكافي، ط - الإسلامية، ج‏۶، ص: ۵۴۱).

🔅نقطۀ کینونت و حیاتِ بهشت‌های دیگر، 《جنة عَدْن》 است.

⤵️ و این، در حالی است که 『 طُوبیٰ』 که ظهورِ حیات مطلقۀ حضرتِ حیّ (جلّ جلاله) است، در 《جنة عَدْن》 قرار دارد که فرمودند:

🌳 『 وَ طُوبَى وَ هِيَ شَجَرَةٌ مِنْ «جَنَّةِ عَدْنٍ» غَرَسَهَا رَبِّي بِيَدِه‏』

(📚ثواب الأعمال ، ص: ۱۳۶ )


کلّ جَنّات، ظلِّ طوبیٰ و در سایۀ 『 طُوبیٰ』 بوده، و حیاتشان بدان است و دائماً ارتزاق از آن دارند و برگشت آنها به ذی ظلِّ خویش است. حضرت حقّ تعالی در وصف آن می‌فرماید:

🌳『 شَجَرَةٌ فِي الْجَنَّةِ أَنَا غَرَسْتُهَا «تُظِلُّ الْجِنَان»』

(📚الأمالي- للصدوق، ص: ۲۷۲)

و تمام نعَم بهشتی، [و از آنجا] تمامِ نعَم عالَم، از این درخت است که فرمودند:

🌳『 مَا خَلَقَ اللَّهُ «مِنْ شَيْ‏ءٍ» إِلَّا وَ هُوَ تَحْتَ «طُوبَى»‏』
هیچ چیزی را خدا خلق نکرد الّا در حالیکه آن شیء تحتِ 『 طُوبیٰ』 است.

(📚روضة الواعظين، ط - القديمة، ج‏۱، ص: ۱۰۵)


⬅️ پس دقّت بفرمائید:

🌳 وجود و کینونتِ اشیاء، 『 طُوبیٰ』 است و تحتِ 『 طُوبیٰ』 است و دائماً ارتزاق از 『 طُوبیٰ』 دارد.
که بیان شد چهار نهری که از 『 طُوبیٰ』 جاری است، می‌تواند اشاره به ارکان اربعۀ اشیاء باشد و جاری بودنِ این نهرها، دوام و حیات مَرزوق خویش را رقم میزند.

✅ چون احادیث آن و دقائق آن بسیار و در عین حال پر نکته و پر اهمیّت، و محلّ تدقیق و تأمّل بود، در این مقاله وارد بر آن نشدم تا به عنایت حقّ در فرصتی دیگر بر ایوانِ نَفحۀ لطفشان، عاجزانه گدائی کنیم.

⇐ در هر صورت اگر حیات و خوشی، در هر شیئی و امری از عالَم باشد (چه آخرت و چه دنیا)، از شجرۀ طیّبه 『 طُوبیٰ』 است.


🌳 شجرۀ 『 طُوبیٰ』 در «منزل»ِ؛

🔻عالیة المحلّ، سرّ العظمة، صورةِ النَّفسِ الکُلیّة ، بِضعَةِ الحَقیقةِ النَّبویّة، مَطلع الأنوارِ العلویّة، الجوهرةِ القُدسیَّة فی تعیُّنِ الإنسیّة، واسطة قلّادة الوجود، درّة البحر الشّرف و الجود، علّة العلل، غایة الغایات، حقیقة العماء، إنسیة حوراء، فاطمة الزهرا علیها افضل صلوات المصّلین🔺
و
🔻الوالی للولایةِ إلاهیّة، بِسْمَلَةِ کتابِ الموجودِ ، فاتحة مصحفِ الوجودِ، حقیقة النقطةِ البائیّة ، المُهندِسِ في الغُیُوبِ اللّاهوتِیَّة ، المظهر في الهیکل الناسوتیة، نقطة الکائنات، قطب الدائرات، فطرة العالمین، ربّ العارفین، امام المتقّین، امیرالمؤمنین علی بن ابیطالب علیهما افضل صلوات المصّلین 🔺

می‌باشد.

۩ ✅ رشحۀ القاب جاری شده که به مناسبت موضوع، هبه فرمودند، محلّ خضوع مدقّقین است!


🔔 《منزل》؛ محلّ نزول است.
چون حضرات (علیهم السلام) تَمَنُّناً و تفضّلاً نزولِ اجلال نمایند؛ محلّ نزولشان، نقطۀ حیات مطلقه است.

(دقت بفرمائید❗️)

🔔 حضرت رسول اکرم صلّی الله علیه و آله می‌فرمایند:

🔻〖 إِنَّ دَارِي وَ دَارَ عَلِيٍّ وَاحِدَة〗🔺
خانۀ من و خانۀ علی (ع) یکی است.

(📚تفسير فرات الكوفي، ص: ۲۰۹)


🔲 جمع بندی مطالب تا بدینجا:

✿تمثال و حقیقتِ هستی، در عالَم عالی، و از عالَم عالی است. یعنی هستی از عرشِ لا تعیّن (و جنّات) تا فرشِ تعیّن، کشیده شده است.
✿و حقیقت و باطنِ تمام مراتب بهشت (جنّات)، جنة عَدْن است.
✿و باطن و قلب و حیاتِ جنة عدن، 『 طُوبیٰ』 است.
✿و 『 طُوبیٰ』 درختی است در «منزل» حضرات آل الله علیهم السلام.


🌳 『 طُوبیٰ』؛ خوشیِ مطلق و مطلقِ خوشی است.و حیاتِ محضه است.
کوچکترین خوشی و لذّتی، مستقل از 『 طُوبیٰ』 معنا ندارد.

🍃 پس اگر طالبِ لذّت و خوشی هم باشیم، خوشی حقیقی و مبدأ خوشی را باید بیابیم.

🌱 «خوشی» حقیقی، مَدِّ حیات است و خَیر و نیکی است. و هر خَیری، ظهورِ حضرات آل الله علیهم السلام می‌باشد که فرمودند🔸『 نحنُ اصلُ کلِّ خَیر』🔸(ما اصل تمام نیکی‌ها هستیم / 📚 الکافی، ج ۸، ص: ۲۴۲).

✅ إن شاء الله در مورد حقیقتِ لذائذ و لذّت حقیقی در فرصتی دیگر خواهیم خواند.


︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻
🆔@ehsannil2 کانال اللطائف الالٰهیّة
︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼

༺•✿👇🏻ادامه‌ی سخن👇🏻✿•༻
🔹

🔹

🔰حضرت خاتم الانبیاء صلوات الله علیه و آله و سلّم می‌فرمایند:

🔻 『 حُبُّ عَلِيِّ بْنِ أَبِي طَالِبٍ شَجَرَةٌ أَصْلُهَا فِي الْجَنَّةِ وَ أَغْصَانُهَا فِي الدُّنْيَا
فَمَنْ تَعَلَّقَ بِهَا فِي الدُّنْيَا أَدْخَلَهُ الْجَنَّة』🔺

دوستی علی بن ابیطالب علیه السلام درختی است که اصلش در بهشت است و شاخه‌هایش در دنیا.
پس هرکس در دنیا به آن در آویزد، او را به بهشت می‌برد.

(📚الفضائل - لابن شاذان القمي، ص: ۱۴۸)

🔰و نیز می‌فرمایند:

🔻 『 مَنْ أَرَادَ أَنْ يَحْيَا حَيَاتِي وَ يَمُوتَ مِيتَتِي وَ يَدْخُلَ جَنَّةَ عَدْنٍ الَّتِي غَرَسَهَا اللَّهُ رَبِّي بِيَدِهِ فَلْيَتَوَلَّ عَلِيَّ بْنَ أَبِي طَالِبٍ وَ لْيَتَوَلَّ وَلِيَّهُ وَ لْيُعَادِ عَدُوَّهُ وَ لْيُسَلِّمْ لِلْأَوْصِيَاءِ مِنْ بَعْدِهِ ...‏』🔺
كسى كه خواهد زندگى و مرگش زندگى و مرگ من باشد و به بهشت بَرينى كه پروردگارم به دست قدرت خود كاشته در آيد بايد پيروى على بن ابى طالب(ع) را نماید و با دوستش دوستى و با دشمنش دشمنى نمايد و نسبت به اوصياء پس از وى(ع) تسليم باشد...

(📚الكافي (ط - الإسلامية)، ج‏1، ص: 209)


⇦ ❃ پس چون کسی به حبّ و ولایت مولی امیرالمؤمنین (علیه السلام) متصّل شود، داخل در بهشت عَدن است و طوبیٰ و خوشی حقیقی مخصوص اوست.


🌳 『 طُوبیٰ』 که خوشی حقیقی است، در مجالس شیعه سایه افکنده که حضرت رسول اکرم صلّی الله علیه و آله و سلّم در وصف سایۀ 『 طُوبیٰ』 می‌فرمایند:

🔻『 《ظِلُّهَا مَجْلِسٌ مِنْ مَجَالِسِ شِيعَةِ》 أَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ‏ عَلِيِّ بْنِ أَبِي طَالِبٍ(؏) يَأْلَفُونَهُ وَ يُتَحَدَّثُ بِمَجْمَعِهِمْ [بِجَمْعِهِمْ‏] وَ بَيْنَا هُمْ فِي ظِلِّهَا يَتَحَدَّثُون‏』🔺

سایۀ طُوبیٰ مجلسی از مجالس شیعۀ امیرالمؤمنین علی (؏) است. که شیعیان با آن الفت و انس گرفته و با جمعشان حدیث می‌کند و شیعیان در سایۀ آن گفتگو می‌کنند.

(📚تفسير فرات الكوفي، ص: ۲۱۲)

✅در این عبارت نورانی دقت فرمودید ⇦ 《ظِلُّهَا مَجْلِسٌ مِنْ مَجَالِسِ شِيعَةِ》؟!

❌ نفرمودند سایۀ آن در مجالس شیعه است!
👈بلکه فرمودند خودِ سایۀ طوبیٰ، مجالس شیعه است.

⇦ ❃ بنابراین شرافتِ مجلسِ شیعه چنین است که همه چیزش «سایۀ طوبیٰ» و خوشی است و نه اینکه مجلس ایشان چیزی باشد وخوشی چیزی از آن باشد.

✳️ «مجلس» محلّ جلوس و نشستن است. و مجلسِ شیعه، آن نشیمنگاهِ شیعه بودن است.
یعنی خودِ شیعه بودن، مجلسِ شیعه است.

بنابراین؛
👈🏻 شیعه بودنِ شیعه، مجلس و سایۀ طوبیٰ است.

بنابراین فتراکِ «شیعه بودن» مطرح است.

پس ؛
♦️«شیعه»؛ ظلّ طوبیٰ است.
یعنی خودِ شیعه بودن، خوشی است و همۀ نعمت.

اگر به مرحمت حقّ، با جان و دل از تصدیق‌کنندگان بودیم، به عین الیقین این حقیقت را نشان می‌دهند.


🔔 این رشحه رشحهْ رزقِ معنوی را به جانْ نوش کنیم که هر کدام، محلّ تأمّل و تحقّق در وجود است.


︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻
🆔@ehsannil2 کانال اللطائف الالٰهیّة
︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼

༺•✿👇🏻ادامه‌ی سخن👇🏻✿•༻
🔹

🔹

🍃 و امّا بعد از این مقدمه در مورد 『 طُوبیٰ』، لطیفه‌ای از ماه شعبان را بخوانیم:
(قدم به قدم و با تأمّل همراه بیائید تا ان شاء الله رزق جاری شده در جانتان منزل کند)


🔻✓➊ قدم اوّل :

عرض شد که 『 طُوبیٰ』 ؛ اسم تفضیل، بر وزن فُعلىٰ، مؤنث «أَطيـَـب» (پاكيزه‌‏تر) است‏ و از ریشۀ «طیب» است (طیب به معنایِ پاکی).

🔻✓➋ قدم دوّم :

«طَیِّب» (اَجوَف یایی) بر وزن "فَیعِل"، صفت مشبهه است. و از همین ریشۀ «طیب» می‌باشد.

«طَیِّب» شدّت پاکی را می‌رساند که در پاکی آنقدر شدید بوده و ثبات دارد که معنایِ اسم فاعل و اسم مفعول نیز می‌دهد. یعنی آنطور پاک است که هم پاک‌ کننده است و هم پاک شونده.

🔻✓➌ قدم سوّم :

«طبیب» از «طَیّب» است.
چرا ؟!

روایت را دقت بفرمائید:

🔰 حضرت امام جعفر صادق علیه السلام می‌فرمایند:

🔻 【 كَانَ يُسَمَّى «الطَّبِيبُ» الْمُعَالِجَ.
فَقَالَ مُوسَى بْنُ عِمْرَانَ يَا رَبِّ مِمَّنِ الدَّاءُ؟ قَالَ مِنِّي. قَالَ مِمَّنِ الدَّوَاءُ؟ قَالَ مِنِّي. قَالَ فَمَا يَصْنَعُ النَّاسُ بِالْمُعَالِجِ؟

👈 قالَ : «يُطَيِّبُ» بِذَلِكَ أَنْفُسَهُمْ.

⇦ فَسُمِّيَ «الطَّبِيبَ» لِذَلِك‏】🔺

⬅️〖«طبيب» را معالج مى‏خواندند.
حضرت موسى بن عمران عليه السّلام به درگاه الهى عرضه داشت پروردگارا، درد از كيست؟
خدا فرمود: از من.
جناب موسى (ع) عرضه داشت : دواء از كيست؟
خدا فرمود: از من.
جناب موسی (ع) عرض كرد: پس مردم با معالج چه كار دارند كه به وى مراجعه می‌نمايند؟
خدا فرمود: با مراجعه به او «دلشان خوش می‌شود».

سپس امام صادق عليه السّلام فرمودند:
بعد از آن، طبيب را طبيب گفتند (يعنى موجب دلخوشى) 〗➡️

(📚 علل الشرائع، ج‏۲، ص: ۵۲۵)


💠 ملاک و معیارِ معانی، معنا کردنِ حقّ تعالی است. و لُغویون در هر ید و بیضائی که باشند، مجالِ سخن خلافِ حقّ ندارند.

❖ هرچند از علم اشتقاق، ربط "طیب" و "طبب" استخراج میگردد، ولی حدیث و نقل مذکور کفایت میکند و برای ادامۀ بحث، قوّت بیان است.

👈🏻 "طَبیب"ِ در ظاهر، "طَیِّب" در باطن است.


🔻✓➍ قدم چهارم :

🔶 طبیب مطلق و مطلقِ طبیب کیست؟

🔷🔻《طَبِيبٌ دَوَّارٌ بِطِبِّه‏》 (📚نهج البلاغه، خطبۀ ۱۰۸)، مبدأ الانوار الازلی و منتهَی الْعروج الکمالی، "رحمةً للعالمین"، "شفیع یوم الدین"، مخاطَب حدیثِ «لولاک، لمّا خلقتُ الافلاک»، "جَوْهَرٌ دَرَّاك" ، "مُحِيطٌ بِالأشْيَاء" ، "وَسَطُ الكُلّ"، "عِلَّةٌ لِلْمَوْجُودَات" ، عالِم السرّ و الخفیات، حضرت سیّد الانبیاء و المرسلین محمّد المصطفی صلّی الله علیه و آله و سلّم🔺

(القاب جاری شده، محلّ تأمّل است❗️)

🔻✓➎ قدم پنجم :

🔶 طبّ حضرت رسول اکرم صلّی الله علیه و آله چیست؟

🔷 طبِّ حضرتِ «طبیب» (صلّی الله علیه و آله)، ولایت ایشان است.
که طبّ، آن موقع در اطلاقِ طبّ بودن است، که در دوئیت با درد نباشد. بلکه حقیقتِ درد را گرفته باشد. به عبارتی، خودش درد است و خودش درمان.

👈 طبّ مطلق، ولایت است که فطرتِ هر ذی اشاره‌ای است. حضرت مولی(؏) می‌فرمایند:

〖🔻"دوائك فيك فلا تبصر
و دائك منك فلا تشعر"🔺〗

دوایِ تو در توست ولی آنرا نمی‌بینی.
و درد تو از توست ولی آنرا درک نمی‌کنی.

(📚منهاج البراعة، خوئى، ج‏۷، ص: ۳۶)


☀️ ولایت، فطرت همۀ اشیاء است. و چیزی از ولایت بیرون نیست.
ولایت، حضرات آل الله (ع) هستند و رسول اکرم (ص) به 《طَبِيبٌ دَوَّارٌ بِطِبِّه‏》 بودن، عالمیان را به فطرت خویش دعوت می‌کنند.

✅ دقت شود :

⇯🔸باء «بِـطِبِّه»؛ ابتدائاً باء الصاقِ حقیقی است و باء سببیّت، در مرحلۀ بعد است و آن هم سببی نیست که بیرون از حضرتِ «طبیب» صلّی الله علیه و آله باشد، بلکه خودیّت حضرتِ رسول اکرم (ص) است.

⇯🔸"طبیب"؛ صفت مشبهه است. و چون در عالم نور می‌باشد؛ از شدّت ثبوت، فاعل و مفعول را فرا میگیرد. یعنی هم طبابت کننده و هم طبابت شده، در نقطۀ وحدتِ «طبّه» به توحید میرسند. و طبابتِ حضرتِ《طَبِيبٌ دَوَّارٌ بِطِبِّه‏》 (ص)، موحّد ساختنِ عالمیان، به قوّتِ ولایت است.


︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻
🆔@ehsannil2 کانال اللطائف الالٰهیّة
︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼

༺•✿👇🏻ادامه‌ی سخن👇🏻✿•༻
🔹

🔹

🔻✓➏ قدم ششم :

🔰 حضرت مولی امیرالمؤمنین علیه السلام می‌فرمایند:

🔹خداوند عزّ و جلّ هنگامی که روز اول شعبان می‌شود، به درهای بهشت امر می‌کند، پس گشوده می‌گردد.
و به شجرۀ 『 طُوبیٰ』 امر می‌کند، پس شاخه‌هايش بر اين دنيا آشکار می‌شود (〖يَأْمُرُ شَجَرَةَ طُوبَي فَتُطْلِعُ أَغْصَانُهَا عَلَي هَذِهِ الدُّنْيَا〗/ 📚بحار الأنوار، ط - بيروت، ج‏۹۴، ص: ۶۱).

🔹سپس منادی پروردگار ندا می‌کند:
ای بندگان خدا ! اينها شاخه‌های درخت طوبیٰ است، به آنها چنگ زنيد تا اينکه شما را بسوی بهشت رفعت دهد (〖یا عِبَادَ اللَّهِ هَذِهِ أَغْصَانُ شَجَرَةِ طُوبَي فَتَمَسَّکُوا بِهَا تَرْفَعْكُمْ إِلَي الْجَنَّةِ〗).

🔹بعد می‌فرمایند که اعمالی مثلِ «صلوات، روزه، زکات (صدقه)، امر به معروف، نهی از منکر، صله رحم، آشتی دادن افراد، ادایِ قرض، شمارش نعمتهای خدا، کفالت یتیم، عیادت مریض، نیکی به والدین، تشییع جنازۀ مؤمن، تسلیت گفتن» موجب «وصل» شدن به 『 طُوبیٰ』 است.

این اعمال، ظهورِ ابوابِ جنّت است و جلواتِ شاخه‌های 『 طُوبیٰ』.

✅ چند نکته:

✓ ➀ دقت بفرمائید که در تمام اعمالِ فوق، صله و اتصال (صلوات) و جفت شدن (شفع) خوابیده است.
که پیشتر مفصلاً صحبت شد که ماه شعبان، ماه صلوات (صله - اتصال) و شفاعت است.


✓ ➁ اصلاً #وجه_تسمیه_شعبان از این جهت است که خَیرات در این ماه شعبه شعبه می‌شود (🔻"سَمَّاهُ رَبُّنَا شَعْبَانَ «لِتَشَعُّب»ِ الْخَيْرَاتِ فِيه‏"🔺/ 📚بحار الأنوار، ط - بيروت، ج‏۹۴، ص: ۵۶).
یعنی 『 طُوبیٰ』 که ظهورِ خیرات است، در ماه شریف «شعبان»، بصورتِ شعبه شعبه در عالم دنیا ظاهر می‌شود و از مجالِ 『 طُوبیٰ』 و در پیِ آن؛ زقّوم نیز شعبه شعبه ظاهر می‌شود (در دنباله می‌خوانید).

👈 ماه شعبان، ماه شعبه شعبه بودنِ طوبی [از حقیقتِ آن تا عالمِ ظاهر]، برای دستاویزی مؤمنین است.


از آن طرف؛
🔰حضرت مولی (علیه السلام) می‌فرمایند به درخت زقّوم امر می‌شود که شاخه‌هایش را بر دنیا آشکار کند (〖يَأْمُرُ شَجَرَةَ «الزَّقُّومِ» فَتُطْلِعُ أَغْصَانَهَا عَلَى هَذِهِ الدُّنْيَا〗/ 📚بحار الأنوار، ط - بيروت، ج‏۹۴، ص: ۶۱).


🔥 که #زقوم درختی است در جهنّم که باید از آن پرهیز و دوری نمود چرا که زقّوم، آویختگانش را به جهنّم می‌کشاند
(🔻"هَذِهِ أَغْصَانُ شَجَرَةِ الزَّقُّومِ فَإِيَّاكُمْ وَ إِيَّاهَا وَ لَا تَعُودُ بِكُمْ إِلَى الْجَحِيمِ"🔺 /📚بحار الأنوار، ط - بيروت، ج‏۹۴، ص: ۶۶).

🔹که شاخه‌های #زقوم را هم اشاره فرمودند. از جمله؛

«فراگیر کردن شرّ یا گناهی، تقصیر در نماز یومیه، ردّ کردن فقیر در حال غنائت، نپذیرفتنِ عذرخواه، جدائی انداختن بین افراد، باطل کردن دَیْن، برآشفتنِ مردم بر علیه مؤمنی، آوازه‌خوانی غنا که به معصیت بیانجامد (که موجب نسیان خداست. که قطع رحم است)، افتخار کردن و شمردن کارهای قبیح، عیادت نکردن مریض، بد رفتاری با والدین و کوتاهی در خشنودی ایشان.»

⇮ دقت بفرمائید که در تمام اعمالِ فوق، قطع اتصال به حقیقت صورت گرفته است. که مخالفِ صلوات و شفاعت که حقیقت شعبان است، می‌باشد.

✓ ➂ در دعای ندبه می‌خوانیم:

🔸〖 أَيْنَ السَّبَبُ الْمُتَّصِلُ بَيْنَ الْأَرْضِ وَ السَّمَاء〗🔸➴

(📚المزار الكبير، لابن المشهدي، ص: ۵۷۹)

⇜ حضرات آل الله علیهم السلام؛ حقیقت و جان عالم لا اشاره (سماء) و عالم اشاره (ارض) بوده و نقطۀ بسیطۀ اتصال هستند که هرکس به آنها متصّل شود، متصّل به حیات شده و هرکس منقطع از ایشان گردد، به ورطۀ عدم کشیده شده است.


🔻✓➐ قدم هفتم :

تطبیق دهید:

⭕️۱. ماه شعبان؛ ماه صلوات و شفاعت است.
صلوات، صله با آل الله علیهم السلام است. و شفاعت نیز، جفت شدن و یکی شدن با آل الله علیهم السلام است.
پس شعبان؛ ماهِ اتصال به حقیقتِ حیات، حضرات آل الله علیهم السلام می‌باشد.


⭕️۲. ماه شعبان؛ ماه پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله است.

پیامبر اکرم (ص) 《طَبِيبٌ دَوَّارٌ بِطِبِّه‏》 می‌باشند. که بیان شد که "طبیب" بودن، ظهورِ "طیّب" بودن است.


⭕️۳. ماه شعبان؛ ماه شعبه شعبه شدن خیرات است که ماهِ ظهورِ شُعَب 『 طُوبیٰ』 است.


︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻
🆔@ehsannil2 کانال اللطائف الالٰهیّة
︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼

༺•✿👇🏻ادامه‌ی سخن👇🏻✿•༻
🔹

🔹

♻️ جمع بندی مطلب:

⇪✾『 طُوبیٰ』 که ظهورِ حیاتِ هستی، از اعلی مرتبۀ عالم لا اشاره، تا ادنی مرتبۀ عالم اشاره است، ظهورِ 《طَبِيبٌ دَوَّارٌ بِطِبِّه‏》 می‌باشد.

⇪✾ماه شعبان؛ ماهِ شعبه شعبه شدن 『 طُوبیٰ』 است.

⇪✾در این ماه ؛ 『 طُوبیٰ』 از منزلِ حقیقتِ حیات، یعنی حضرت 《طَبِيبٌ دَوَّارٌ بِطِبِّه‏》 رسول اکرم صلّی الله علیه و آله، از عالمِ عالی، تا عالَمِ دانی (دنیا) ظاهر و کشیده می‌شود.

💢 که آشکار شدنِ 『 طُوبیٰ』 در ماه شعبان؛ ظهورِ «دوّار» بودنِ حضرتِ 《طَبِيب》 (صلّی الله علیه و آله) است.
🔴 و متصّل بودنِ 『 طُوبیٰ』 و متصّل کردن آویختگانش به جنّت؛ ظهورِ صلوات و شفاعت بوده که از خصوصیّات ماه شعبان است، و 《بِــطِبِّه‏》 این حقیقت صورت میگیرد.
(باء الصاق حقیقی و نکاتِ لطیفش در همین مقاله اشاره شد)


⇪✾ماه شعبان که ماه پیامبر اکرم (ص) است؛ ماهی است که حضرتِ 《طَبِيب》 (صلّی الله علیه و آله)، به 《«دَوَّارٌ بِطِبِّه‏» بودن》، دستگیرِ عالمیان بوده تا ایشان را به فطرت خویش، یعنی نقطۀ توحیدیه هر ذی وجودی برگردانند.


گر طبيـــبانه بيايی به ســــر بالينم
به دو عالم ندهم لذّت بيماری را

(سعدی- ره)

↲ 🔲 پذیرش این دستگیری؛ پذیرش شفاعت و صِله (صلوات) با رسول رحمت و خاندانِ مطهّر ایشان است (صلوات الله علیهم) و این پذیرش که در سه مرتبۀ ذات و صفت و فعلِ مؤمن مَمدود است، یاری پیامبر اکرم (ص) می‌باشد که می‌فرمایند:

👈🏻♦️" إِنَّ شَعْبَانَ شَهْرِي. رَحِمَ اللَّهُ مَنْ «أَعَانَنِي» عَلَيْه‏"♦️
شعبان ماه من است. خداوند كسى را که مرا در ماهَم يارى كند، رحمت کند.

(📚إقبال الأعمال، ط - القديمة، ج‏۲، ص: ۶۸۳)




🍃 ان شاء الله به توفیقی از جانب خودشان، برگشتِ به فطرت را در این ماه شریف طلب کنیم و حقیقتِ این طلب را در صفات و اعمال، ظاهر ساخته و از یاری‌کنندگان حضرت (ص) باشیم که یاری ایشان، تمامِ خوشی و حقیقتِ طوبی است.


🌳【الَّذينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ «طُوبى‏ لَهُمْ وَ حُسْنُ مَآبٍ»】🌳
كسانى که ايمان آوردند و كارهاى شايسته كردند، پاكيزه‏ترين [زندگى‏] و سر انجام نیکو براى آنهاست.

(سورۀ رعد آیۀ ۲۹)





«الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي لَهُ دَعْوَةُ الْحَقِّ وَ هُوَ الْحَقُّ الْمُبِينُ»
(📚الدروع الواقية – سید بن طاووس، ص:۱۷۴)




🖊🦋 #احسان_الله_نیلفروش_زاده
#لطیفه‌_شعبانیه
#ربط_طوبی_و_طبیب


─═༅࿇༅📓༅࿇༅═─
🆔 @ehsannil ✍️
🆔 @ehsannil1 کانال معرفة الحق
🆔 @ehsannil2 کانال اللطائف الالٰهیّة
🆔 instagram.com/ehsan_nil 🦋
‎‌‌‌‌‌‎─═༅࿇༅📓༅࿇༅═─
.