🕋

🕋⫸ #کعبه را بشناسیم:

۞ حضرت امام محمّد باقر (علیه السّلام) می‌فرمایند:

♦️『إنَّ اللهَ فَضَّلَ الْإِيمَانَ عَلَى الْإِسْلَامِ بِدَرَجَةٍ كَمَا فَضَّلَ الْكَعْبَةَ عَلَى الْمَسْجِدِ الْحَرَامِ』♦️
خداوندﷻ ايمان را به يك درجه، بر اسلام برترى داده است، آن‌چنان كه كعبه را بر مسجدُ الحرام برترى داده است.
📚الكافي، ط - الإسلامية، ج۲، ص۵۲

🌿🕋 حقیقتِ کعبه؛
❂☜ صاحبِ کعبه است، آن که بیتُ الله؛ مال اوست، و کعبۀ مستوره؛ خودِ اوست. که در وصف آن والا مقام، جان عالم وجود حضرتِ سیّد الکونین خاتم الانبیاء و المرسلین محمّد المصطفی (صلّی الله علیه و آله) می‌فرمایند:

🔷『مَثَلُ عَلِيٍّ فِيكُمْ كَمَثَلِ الْكَعْبَةِ الْمَسْتُورَةِ النَّظَرُ إِلَيْهَا عِبَادَةٌ وَ الْحَجُ إِلَيْهَا فَرِيضَة』🔷
مَثَل علی (علیه السّلام) در شما مانند کعبۀ پوشیده شده است. نظر به او عبادت است و حجّ (و قصد) به سوی او واجب است.
📚بحار الأنوار، ط - بيروت، ج۳۸، ص۱۹۹

🌿🕋 در هنگام ظهور نیز؛ حضرت بقیّة الله الاعظم (روحی و ارواح العالمین لِتُرابِ مَقْدَمِهِ الفِداء) تکیه به کعبه داده، و خود را معرّفی می‌فرمایند ((«وَ سَيِّدُنَا الْقَائِمُ ع مُسْنِدٌ ظَهْرَهُ إِلَى الْكَعْبَة وَ يَقُول‏...؛ 📚بحارالانوار،ج53،ص9») و حقیقتِ کعبۀ مستوره را به ظهور می‌آورند و فاش می‌کنند که؛
❖⫸ قبلۀ حقیقی که عالمیان به دور آن می‌گشتند و به آن سجده و عبادت می‌کردند؛ ما آل‌الله (علیهم السّلام) هستیم [🔻『نَحْنُ الْبَلَدُ الْحَرَامُ وَ نَحْنُ كَعْبَةُ الله وَ نَحْنُ قِبْلَةُ الله؛ 📚بحار الأنوار، ج‏۲۴، ص۳۰۳』🔺]، و تکیۀ من به کعبه، تکیۀ خود بر خود است و حقیقتِ موکِّل بودن و #وکیل بودنِ خداست.


✅ دقّت کنیم ...!

🍃⇯֎ در قیاس اسلام و ایمان و یقین؛ با توجّه به روایات و آیات می‌توان بیان کرد:

🔻
🔸 #اسلام؛ قولِ «لا إله إلّا الله» است.
🔅 #ایمان؛ قبولِ «لا إله إلّا الله».
🔆 و #یقین؛ یکی شدن با «لا إله إلّا الله» است.
༺𒆳
🔸 #مسجد_الحرام؛ اسلام است.
🔅 #کعبه؛ ایمان است.
🔆 و #درون_کعبه؛ حقیقتِ یقین است که به اشاره نمی‌آید، و تا دوئیّت در کار باشد، یقین نیست.
🔺


🍃⇯֎ آن کسی، یقینش #افزون می‌شود که هنوز در مقابل حقیقتِ #یقین (یعنی؛ «لا إله إلّا الله») خودیّتی دارد.
֎⇦ امّا آن مولایی که می‌فرماید؛ 🔹『لَوْ كُشِفَ الْغِطَاءُ مَا ازْدَدْتُ يَقِيناً؛ اگر پرده‌ها برداشته شود، به یقین من افزوده نمی‌شود؛ 📚ارشاد القلوب، ج۲، ص۱۲』🔹؛ از آنجایی که خود با خود است، و خودْ، یقین است و حقیقتِ یقین؛ اوست و «لا إله إلّا الله» است، پس؛ بر یقینش افزوده نمی‌شود و به عالمیان ندا می‌دهد:

♦️『أنَـــا اليـــقـــيــــن』♦️
من؛ همان یقین هستم.
📚مشارق الانوار، ص۲۶۰

🍃⇯֎ همان مولایی که 🔹『#اسم_الله_الرضی؛ 📚اقبال الاعمال، ج۲، ص۶۱۰』🔹 است، و در ادعیه؛ در وصف حضرتشان (؏) آمده است:

💠『و أَسْأَلُكَ «بِاسْمِـــكَ»
❂☜ الَّذِي «لا إِلــهَ الّا هُــــــــوَ»』💠
و از تو می‌خواهم به اسمت
که الهی جز او (جز آن اسم الله الرضی) نیست.
📚إقبال الأعمال، ط - القديمة، ج۱، ص۴۴۵

👈🏻 «الذّی»؛ اسم موصول است که به بیان کنندۀ «اسْمِــكَ» - یعنی اسم الله الرضی مولی امیرالمؤمنین(ع) و در حقیقت؛ حضراتِ آل الله (ع)- است.



︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻
🆔@ehsannil2 کانال اللطائف الالٰهیّة
︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼

༺•✿👇🏻ادامه‌ی سخن👇🏻✿•༻

🕋

🕋

🍃۞ و امّا؛ عرض شد که درون کعبه، حاقُّ الحاقّ کعبه، و حقیقتِ «لا إله إلّا الله» است.

🌿⇯֎ در هنگام میلاد ظاهری حضرت مولی (علیه السّلام)؛ کعبه نه از دَرب، بلکه از #دیوار به استقبال می‌آید. که این؛ تنها یک واقعه نیست که کعبه شکافته شد، بلکه؛
🍃֎⇦ آشکار شدنِ حقیقتِ 🔅«لا إله إلّا الله»🔅 است.

🔔۞ دقّت بفرمائید:

💠 نبودنِ دیوارِ حدود و تعیّنات؛
❂☜ بی‌حـَــدّیِ «لا إله إلّا الله» است.

🍃⇯֎ پس بی‌حـــــدّیِ «لا إله إلّا الله» ظاهر می‌گردد و فاشْ بیان می‌کند که؛
❂☜ شرطِ 🔅«لا إله إلّا الله»🔅 خودِ اوست، و ولیّ الله الاعظم (؏) از اینکه حقیقتِ «لا إله إلّا الله» است، در انظارِ عُموم؛ وارد آن می‌شود. و إلّا؛ او نرفته بود که وارد شود. او بود و او بود و او بود.


🌿۞ چون دانستیم که داخل کعبه؛ #یقین است، و خودِ کعبه؛ #ایمان، پس بدانیم:

❂☜ کعبه که ایمان است، ایمان؛ نفیِ غیر می‌کند (یعنی؛ «لا إله»)، تا اثباتِ الله کند («الله»).
و یقین؛ خودِ الله است که به ولیّ‌اش فریادِ🔻«أنا اليقين؛ 📚مشارق الانوار، ص۲۶۰»🔺سر داده است.


🍃۞ تا اینجا با دلْ آمده‌اید تا لطائفِ آخر به جانتان بنشیند؟!

☀️⇯֎ همانطور که حرفِ استثناءِ «إلّا» در 《لا إله "إلّا" الله》، مُستثناء را از مستثناء مِنه جدا کرده و می‌شکافد و نفیِ إله از حقیقتِ الله می‌نماید؛ شکافِ کعبه، مبیّنِ و ظهورِ همان استثناء ابدی است.

🌿֎⇦ #شکاف_کعبه؛
❂☜ شکافِ «إلّا»ی 《لا إله "إلّا" الله》 است.
که چون «لا إله إلّا الله» یک کلمه است و به عبارتی؛ بسیط است، و جدایی و ترکیب در هیچ حرف و کلمه‌ای از آن نمی‌باشد، و این بساطت هیچ‌گاه ضیق و بسته نمی‌شود؛
🌿🕋 چنان که شکاف کعبه به بسیط بودنِ کلمۀ 《لا إله إلّا الله》؛ به طور جاودانه و همیشگی بسیط و بــــاز است و احدی نمی‌تواند این بساطت را بپوشاند.


🔰 کلامِ آخر صرفاً به اشاره :

🕋 کعبه؛ سیّد الاشیاء است که #دحو_الارض و کشیدگیِ ارضِ تعیّنات، از کعبه محقّق است.
(ر.ک: 👈🏻 https://t.me/ehsannil2/388 )

کعبه که سیّد الاشیاء است، در پیشگاهِ حضرت وجه الله مولی امیرالمؤمنین علی علیه السلام، جاودانه شکست. و شکستگی و نفس هلاکت و فنایِ خود را ظاهر نمود که؛

💎﴿كلُّ شَيْءٍ هالِكٌ إِلاَّ وَجْهَه﴾💎
🔹هر چیزی هالک است الّا وجه خدا.
(سورۀ قصص، آیۀ ۸۸)

(🔷 حدیث: «نحنُ وَجهُ الله؛ 📚تفسیر روایی برهان، ج ۴، ص: ۲۹۴»)


💎﴿كلُّ شَيْءٍ هالِكٌ إِلاَّ وَجْهَه﴾💎 حقیقتِ 《لا إله إلّا الله》 است.

🕋 شکاف کعبه، ظاهر نمود که بیت الله، بدونِ «وجه الله»، خرابه و ویرانه و هالک حقیقی است.
بیت الله که مَطاف و قبله و عبادتگاهِ مطلقِ عابدین است، بدونِ حضراتِ آل الله(ع)؛ ویرانه و هالک است.

این حقیقت که برای سیّد الاشیاء بیان شد؛ از آن مقامی است که برای شیء حقیقی مطرح است که؛

🔻《أَنَّهُ شَيْ‏ءٌ بِحَقِيقَةِ الشَّيْئِيَّة》🔺
ذاتِ الهی؛ شیئی، به حقیقتِ شیئیت است (خداوند، شیء حقیقی است).
📚الكافي (ط - الإسلامية)، ج‏۱، ص۸۱



الحمد لله العلی🍃


🔻『الْحَمْدُ للهِ الَّذِي ذَهَلَتِ الْعُقُولُ عَنْ مَبْلَغِ كُنْهِ عَظَمَتِه』
📚الدروع الواقية – سید بن طاووس، ص۱۸۷


🖊🦋#احسان_الله_نیلفروش_زاده
#لطیفه‌_شکاف_کعبه



"لقدِ اسْتَمسَک بِالعروةِ وُثقیٰ" امشب
که به یک رشحه تجلّی رخِ لیلا امشب
عرش، منظومۀ ابروی هلالش به دو قوس
معتکف آمده در لیلةُ الأسریٰ امشب
فرش مجموعۀ گیسوی پریشانِ شهود
که ز «إلّا»ییِ او آمده با «لا» امشب
آن که بودست و نبودست به جز او بودی
یعنی آن «لا» که عیان آمده «إلّا» امشب
«لا» به «إلّا»ییِ «لا»یی که بُوَد «إلّا الله»
متجلّی شده در «نـــا»ییَّتِ «نــــا» امشب
که ز «نَحنُ هُوَ» ما اوّلُ شیءٍ یعنی؛
«أنا هُــو»، «هُــو أنا»، «نَحنُ» شده معنا امشب

(شعر از: طرّۀ اصفهانی)


─═༅࿇༅ 📖 ༅࿇༅═─
🆔 @ehsannil ✍🏻
🆔 @ehsannil1 کانال معرفة الحق
🆔 @ehsannil2 کانال اللطائف الالٰهیّة
🆔 instagram.com/ehsan_nil 🦋
‎‌‌‌‌‌‎─═༅࿇༅ 📖 ༅࿇༅═─
.

#اعلام_جلسات
#محمد_قربانخوانی_کربلایی
ظهر ۱۳ رجب

قافله اشک
https://instagram.com/stories/ghafelehashk/3031055009831959776?igshid=NDdhMjNiZDg=

.
■ «یوم الطُّفوف»؛ مجمع حیرانی!
● سخن شانزدهم:
حضرت زینب کبری (س)؛ کعبة الرزایا

🏴🏴🏴🏴🏴🏴🏴
↗️ http://facebook.com/ehsan.nilforoushzadeh
┅─┅─═✾🔘✾═─┅─┅

👁‍🗨 اسماء و القاب و کنیه‌ی اهل بیت نبوّت علیهم السلام، اسماء توقیفی هستند. یعنی به بیانی؛ متوقّف به ذات و نفسِ حضرتشانند وُ برخاسته‌ی از آن. این‌طور که این حقیقت؛ از آن طهارتِ نفس، تا أدنیٰ مرتبه‌ از مراتبِ تقسیم بندی وجود -که وجودِ کتبی است-، آنچنان کشیده و ممدود است که مسّ بدون وضو بر نام مبارکِ حضرات (ع)، جسارت و گناه می‌باشد.

در این سخن از سلسله مقالات «یوم الطفوف؛ مجمع حیرانی»، چند کلمه نیز در مورد لقبِ《 #کعبة_الرزایا》یِ حضرتِ
۩ نائبةُ الزهراء (س)، ناموس الكبرياء، سَيّدة الحَياء، عَدیلةُ الخامس مِن اهل الكِساء، عقیلةُ النساء،
عالمةُ غیرَ مُعلِّمة، فهیمةُ غیرَ مُفهِّمة، سُلالةُ الولایة، عَقیلةُ خِدر الرسالة، وَلیدةُ الفَصاحة ۩؛
حَبيبة قَلبي، سَيّدَتي و مولاتي زينب کُبری سلام الله علیها
بخوانیم.

إن شاء الله که به عنایت و فصاحتِ حضرتشان؛ آنچه روزی فرمودند، به بیانی فصیح، و قلمی صحیح؛ به محبّین عزیز منتقل گردد.

•┈┈••✾•ا 🔰 ا•✾••┈┈•

🔻➀❖ قدم اوّل - مختصری در مورد #برجستگی •●•

💎 وقتی سخن از «#برجستگی» می‌شود؛
ساده‌ترین تصوّر برای عموم افراد چنین است که بخشی از یک شیء را متوّرم می‌دانند.

پیشتر که برویم؛
ابتدائاً شیئی تصوّر می‌نمایند (یعنی مرتبه‌ی ذات شیء را در نظر می‌گیرند)، و بعد از تصوّر شیء وُ کینونَتِ آن، «برجستگی» را چیزی از آن شیء می‌دانند. مثلاً برجستگیِ درختِ سَرو را بُلندایِ قامَتِ آن می‌دانند که به عبارتی؛ فضیلت و برتری آن است و آن را بر هم‌نوعان خود، تفضیل و برتری می‌دهند.
پس سَروی را درنظر می‌گیرند (مرتبه‌ی ذات شیء) و بعد از این مرتبه، افراشتگی را برایِ آن لحاظ می‌کنند. و آنگاه برجستگیِ سَرو را بلندایِ آن می‌دانند.

چنین تصوّری از #برجستگی؛ صرفاً در مراتبِ صفات و افعال و آثارِ اشیاء و امور می‌تواند قرار بگیرد، و نه مرتبه‌ی ذات. پس با این بینش؛ بیانِ «بلندی» برای نهالِ سرو، مضحک است.

بدانید که؛
این برجستگی در مراتبِ صفات و افعال و آثارِ اشیاء؛ برجستگیِ تامّ و حقیقی نیست.
پس بایستی برجستگیِ تامّ و حقیقی و مطلق را بشناسیم:


🔻➁❖ قدم دوّم - مختصری در مورد #برجستگی_حقیقی •●•

✓ "#کعبة"؛ از "کَعْب" به معنایِ #برجستگی است. مثلاً به برجستگیِ رویِ پا که مَسح وضو بایستی تا آنجا انجام گیرد [به خاطر برآمده بودنش]، #کعب می‌گویند. (که قرآن می‌فرماید ✿『 وَ امْسَحُوا بِرُؤُسِكُمْ وَ أَرْجُلَكُمْ إِلَى «الْكَعْبَيْن»‏』 ✿/ مائده، ۶).

پیشتر در مقالات مختلف و از جمله مقاله‌ی #اعتکاف، در باب معارف، لطیفه‌ای از کعبه بیان شد. (رجوع شود به 👈 https://t.me/ehsannil2/39)
و اشاره شد که حضرتِ سیّد الکونین خاتم الانبیاء و المرسلین صلّی الله و آله و سلّم می‌فرمایند:

💠 "سُمِّيَتِ الْكَعْبَةُ كَعْبَةً لِأَنَّهَا «وَسَطُ الدُّنْيَا»"💠
کعبه، "کعبه" نامیده شد، زیرا وسط دنیا (عالم اشارات) است.

(📚من لا يحضره الفقيه، ج‏۲، ص۱۹۰)


⤴️ وسط حقیقیِ هر شیء؛ شیئیّت شیء و مبدأ وجودیِ آن است و همان #برجستگی_شیء می‌باشد.
آن نقطه‌ی خَیریّت (شیئیّت)، که شیء، عَلَی الدّوام به آن، «شیء» است؛ ظهورِ واسطه‌ی عُظمیٰ، یعنی حضرات آل الله علیهم السلام می‌باشد که وسط حقیقی و مطلقِ اشیاء می‌باشند که فرمودند؛ 🔻"خَيْرُ الْأُمُورِ «أَوْسَطُهَا»"🔺 (📚الكافي، ط - الإسلامية، ج‏۶، ص۵۴۱).

این نقطه‌ی برجستگی؛ «مَبْدَأُ الْوُجُودِ وَ غَايَتُه‏»، «قُطْبُ الوُجودِ وَ سَمَاءُ الْجُودِ وَ شَرَفُ الْمَوْجُود»، «نُقطَةُ الکائِنات» و «قُطبُ الدائِرات»، یعنی ائمه‌ی اطهار(ع) هستند که تمام این اشارات مذکور، در حدیثی از احادیثِ منوّر حضرت مولی امیرالمؤمنین علی علیه السلام در مورد ائمۀ اطهار(ع) آمده است (📚بحار الانوار، ج‏۲۵، ص۱۶۹).


︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻
🆔@ehsannil2 کانال اللطائف الالٰهیّة
︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼
••●🔽 ادامه 🔽●••
.

🔲


🔅 #برجستگی_حقیقی در هر شیئی، آن است که در تمامِ مراتبِ وجودیِ آن، برجسته باشد و بلکه تمامیّتِ همه‌ی مراتبِ وجودیِ آن شیء باشد. یعنی شیء، در تمام مراتبِ وجودی‌اش (که شاملِ ذات و صفات و افعال و آثار است)، دائماً به آن برجستگی؛ ذات و صفات و افعال و آثار دارد، و دائماً در تمام مراتبِ وجودی‌اش، برگشتِ توحیدی به آن دارد که؛ ❖『 إنّا لله و إنّا إلیه راجعون』 ❖.

🕋 "کعبه"؛ مکانِ #دحو_الارض و کشیدگیِ ارضِ تعیّنات است.
دَحو الارض بودن که کشیدگیِ مطلقِ ارضِ تعیّنات (یعنی همۀ اشیاء)، دائماً از کعبه (که محلّ میلادِ حضرتِ ولیّ الله ع است) حیات دارد («هُوَ حَيَاةُ كُلِّ شَيْ‏ءٍ وَ نُورُ كُلِّ شَيْ‏ء؛ 📚 الکافی، ج‏۱، ص۱۳۰»).

پس #کعبه؛ دائماً مَظهرِ برجستگیِ در تمام مراتبِ وجودیِ موجودات است.
این برجستگی، همان #تسبیحات_اربعه است که طبق احادیث؛ چهار رکنِ حقیقتِ کعبه می‌باشد، و شیئیتِ هر شیئی است و هر شیئی دائم التّسبیح به آن است و #ارکان_اربعه و #عناصر_اربعه ، جلواتی از آن هستند.

(برای مطالعه بیشتر لطائف این خصوص، رجوع شود به مقاله‌ی《 «دحو الارض»، بسطی در اعماق حقائق》👈🏻 https://t.me/ehsannil2/388)


🔻➂❖ قدم سوّم - مختصری در مورد #رزایا •●•

🔲 «الرَزایا»، جمع «الرَزِيّة»، از مادّه‌ی «رَزَأَ»؛ به معنایِ مصائب است.

#مصیبت در نظر عموم افراد، ناگواراییِ حَدّی است که بعد از تصوّر کینونَت و نَفْسِ افراد (یعنی بعد از مرتبه‌ی ذاتِ افراد)، تحتِ عناوینِ مختلف، به آنها #اصابت و برخورد می‌کند.
یعنی مصیبت را صرفاً چنین مصیبتی می‌بینند که شخصی «هست» (کینونت و ذات و نفس)، و بعد، امری یا شیءِ دیگری، در مرتبه‌ی صفات یا افعال یا آثار، به این شخص، اصابت می‌کند.

در حالی که مطلب فراتر است و بایستی مصیبت را در عالَم حقیقت، و با منظرِ اطلاق بشناسیم. که مصیبت مطلقه؛ تمام مراتبِ ذات و صفات و افعال و آثار را شامل می‌شود.

🔳 #مصیبة؛ از مادۀ #صوب است.
#اصابة یعنی دَرْک. و #درک؛ نقطه‌ی اتّصالِ حقیقیِ درک کننده و درک شده است.

(⚠️ با نفسِ این «اتّصال» در این بیان معرفتی، کار داریم.)

💧قرآن، بارانی را که متصّل بین #آسمان و #زمین است را "صَیِّب" معرّفی می‌فرماید (✿『 أَوْ «كَصَيِّبٍ» مِنَ السَّماء』✿؛ بقره، ۱۹).

نفسِ «اتّصال» (مُبَرّا و فارغ از تعیّنِ دو طرفِ اتصال)؛ واسطه‌ی مطلقه یعنی حضرات آل الله (ع) هستند که «درستیِ» مطلق می‌باشد که به آن《صَـواب》می‌گویند. که همان #برجستگی_مطلقه و حقیقی، و شیئیتِ اشیاء است که از سماءِ #غیب، تا ارضِ #شهود؛ مَمدود و گسترده است و سماءِ و ارض (غیب و شهود - عالَمِ لا اشاره و عالَمِ اشاره)، دائماً به آن، قوام دارند و حدوث و بقائشان به حضرات آل الله(ع) است که در دعای ندبه می‌خوانیم:

🔻『 أَيْنَ وَجْهُ الله الَّذِي إِلَيْهِ تَتَوَجَّهُ الْأَوْلِيَاءُ،
👈 أيْنَ السَّبَبُ الْمُتَّصِلُ بَيْنَ الْأَرْضِ وَ السَّمَاء 』🔺
کجاست آن وجه خداوند که اولیاء الهی متوجّه او هستند؟! کجاست آن وجود مقدّسی که سبب اتّصالِ بین زمین (کنایه از عالم اشاره - مَن علیه الحجّة - خلائق) و آسمان (کنایه از عالم لا اشاره - مَن له الحجّة - خداوند) است و آسمان و زمین به واسطه‌ی او به همدیگر متّصل‌اند؟!

《صَواب》؛ از مادّه‌ی «صَوب» است که هم‌ ریشه با «مصیبة» می‌باشد.

چون کلمات و واژه‌ها به سُخره‌ی اهل دنیا در آمده، معنایِ لطیفشان گاهی فراموش شده است!
و از آن جمله؛ همین کلمه‌ی «مصیبة» است که به محضِ جاری شدنِ آن به لسان، لطائفِ آن جز برای معدودی از افراد، رخ عیان نمی‌کند، تا جائی که آیات قرآن را دالّ بر مذمَّتِ «مصیبت» بیان می‌نمایند. مثلاً در این آیات که فرموده است:

💎『 وَ لَنَبْلُوَنَّكُم بِشىَ‏ْءٍ مِّنَ الخَْوْفِ وَ الْجُوعِ وَ نَقْصٍ مِّنَ الْأَمْوَالِ وَ الْأَنفُسِ وَ الثَّمَرَاتِ وَ بَشِّرِ الصَّابِرينَ(بقره، ۱۵۵)
الَّذِينَ إِذَا أَصَابَتْهُم «مُّصِيبَةٌ» قَالُواْ إِنَّا لِلَّهِ وَ إِنَّا إِلَيْهِ رَاجِعُونَ(۱۵۶) 』💎
و مسلماً شما را به چيزى از ترس و گرسنگى و زيان مالى و جانى و كاهش محصولات مى‌‏آزماييم، و صابران را نويد ده‏.
آنها كه هرگاه مصيبتى بدانها رسد [صبورى كنند] و گويند: ما از آنِ خداييم و به سوى او باز مى‌‏گرديم.

به حدّ و تعیّنِ «خوف و جوع و نقص در اموال و نَفْسها و ثمرات» می‌مانند وُ زمختی و ناسازگاری و ناگواریِ کلمه‌ی «مصیبت» را آواری بر سر مصیبت‌زده می‌دانند و مطلبِ دیگری از حقیقت، برایشان معلوم نشده است!


︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻
🆔@ehsannil2 کانال اللطائف الالٰهیّة
︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼
••●🔽 ادامه 🔽●••
.

🔲

🍃 امّا #صابرین کسانی هستند که لطائف را با نورِ الهی تماشا می‌کنند و از این رو، در عینِ مصیبت، ندای وجودیشان 💎«إِنَّا لِلَّهِ وَ إِنَّا إِلَيْهِ رَاجِعُونَ»💎 است.

🔲 لطیفه‌ای از حقیقتِ مصیبت را بخوانیم:

شیئیّتِ هر شیئی، واسطه‌ی مطلقه، یعنی حضرات آل الله(ع) می‌باشد، که «#نفس_اصابت» هستند.

نفسِ اصابت (مطلقِ اصابت)؛ اصابتِ چیزی به چیزی نیست. و همان طور که بیان شد؛ شیئیتِ هر شیء است و تمامِ مراتبِ وجودیِ امور و اشیاء، جلوه‌ای از جلواتِ آن اصابت است.

🔳 ⇩ نفسِ اصابت، نفسِ حضرت باریتعالی است، یعنی همان نفس و شرطِ «لا هو الا هو»؛
◾️ که در جلوه‌ی جلالی (یعنی جلوه‌ی «لا هو»یی) ؛ «مُصیبَة» است.
◽️ و در جلوه‌ی جمالی (یعنی جلوه‌ی «الّا هو»یی)؛ «صَواب» است.

واسطه‌ی مطلقه؛ مصیبة و صواب، جلال و جمال، باطن و ظاهر، اوّل و آخِرِ حضرت حقّ است و از این حقیقت؛
مصیبة و صواب، جلال و جمال، باطن و ظاهر، اوّل و آخِرِ هر شیئی می‌باشد (『 أَوَّلُ كُلِّ شَيْ‏ءٍ وَ آخِرُهُ 』؛ 📚 إقبال الأعمال، ط - القديمة، ج‏۱، ص۴۰۲).


➖➖🔻نکته‌ای مهمّ در حاشیه‌ی بحث؛
خودِ «مصیبة»؛ در ظاهر و جمال، به دو صورت «حسنه» و «سیّئه» تقسیم می‌شود:

💎『 ما أَصابَكَ مِنْ حَسَنَةٍ فَمِنَ اللَّهِ وَ ما أَصابَكَ مِنْ سَيِّئَةٍ فَمِنْ نَفْسِكَ』💎
هر خيرى که به تو رسد (در تمام مراتبِ وجودی؛ ذات و صفات و افعال و آثار) از جانب خداوندست و هر شرّى که به تو رسد، از جانب خود توست.
(نساء،۷۹)

که؛
«سیّئة» در مقامِ حدّ؛ سَیِّئه‌ی «مِنْ نَفْسِكَ» است.
و «سیّئة» در مقام لُبّ؛ ظهورِ «لا هو» ست.
(رجوع شود به مقاله‌ی 👈🏻 https://t.me/ehsannil2/325 )

«حسنة» در مقامِ حدّ؛ ظهورِ «الا هو» ست و «مِنَ اللَّهِ» است.
و «حسنه» در مقامِ لُبّ؛ ظهورِ «لا هو الا هو» است که در آیه‌ی ۷۸ فرمود؛
❖『 «قُلْ» كُلٌّ مِنْ عِنْدِ اللَّهِ』❖

🔥 شناختِ ملعنتِ دشمنان الهی در تعمّق معرفت، با تحلیل فوق، بسیار حائز اهمیّت است و از اخصّ معارفِ الهی است که چون موضوع این مقاله نیست، شرحی از آن بیان نشد.

°•●°•الحمد لله الوهّاب•°●•°🔺➖➖


🕋 إن شاء الله کعبه را شناختیم که جلوه‌ی برجستگیِ مطلق است و دائماً اشیاء به آن، موجودیّت و شیئیت دارند.

👈🏻 مولودِ کعبه، حضرت مولی امیرالمؤمنین(ع) هستند که کعبه، به حضرت مولی(ع)، کعبه و محلّ دحو الأرض و نقطه‌ی تجلّی شیئیّتِ اشیاء است. بنابراین حضرت مولی (ع) همان طور که روایات بیان فرمودند؛ کعبه‌ی مستوره می‌باشند (❃الْكَعْبَةِ الْمَسْتُورَةِ ❃؛ بحارالانوار، ج۳۸، ص: ۱۹۹).

🔳 ⇩ حضرت مولی(ع)، نفسِ اصابت (اصابتِ مطلقه) هستند که؛
◾️ جلوه‌ی جلالی حضرت(ع)؛ مصیبتِ مطلقه است (لا هو).
◽️ و جلوه‌ی جمالیِ حضرت(ع)؛ صوابِ مطلقه است (الا هو).

اگر چشم حقیقت‌بین به حضرتشان(ع) باز شد و تماماً شاهدِ حقیقتِ «لا هو الا هو» شد؛ در واقع ناظرِ حقیقتِ #صواب و #مصیبت گشته، و ندایِ صبورانه‌ی💎【إِنَّا لِلَّهِ وَ إِنَّا إِلَيْهِ رَاجِعُونَ】💎 سر خواهد داد وَ ...
...『 وَ بَشِّرِ الصَّابِرينَ』
بشارت‌های الهی بر جانِ چنین کسی .


🍃 سرسلسله جنبانِ #الصابرین، مُنشِئ #صبر_جمیل، آنکه از باطنِ حضرت مولی(ع) جوشیده و از باطن و سیرتِ عالَمِ عالی، تا ظاهر و صورتِ عالَم دانی، خروشیده، و تمام‌ْقَـدْ «زَیْنِ اَب» است و زینَت پدر را رقم زده، حضرتِ کعبة الرزایا، زینب کبری روحی لذکرها الفداء می‌باشند.

حضرتِ《زینب》 -سلام الله علیها- ؛《زَیْنِ اَب》 یعنی زینتِ پدر بزرگوار، ولیّ الله الاعظم، مولی امیرالمؤمنین علی علیه السلام هستند.

#زینت، در ظاهر می‌آید.
🔆 امّا وقتی زینت، حقیقی باشد؛ از باطنِ صاحبِ زینت، بر ظاهرِ او جلوه‌ کرده است، نه اینکه از بیرونِ او، آویخته به او شده باشد!

اگر مولای متقیان، #الکعبة_المستوره و «نفسِ اصابت» هستند و در خفایِ کعبه و مقامِ وحدتِ مصیبت می‌باشند؛
🔳 ⇩ حضرت زینب کبری (سلام الله علیها) #کعبة_الرزایا هستند. یعنی [به #عین_شخصی]، «نفسِ اصابت» بودنِ حضرت مولی(ع) را نمایان‌گرند که در تحلیل بیان می‌شود؛

◾️ جلوه‌ی جلالی حضرتِ کعبة الرزایا (س)؛ جلوه‌ی مصیبتِ مطلقه (یعنی؛ لا هو) است و همان است که حضرتشان در کربلای«معلّی» (که به مولی علی ع؛ مُعَلّی است) ؛ خمیده و پیر شدند (وامصیبتاه! خاک بر دهانم😭)

◽️و جلوه‌ی جمالیِ حضرت کعبة الرزایا (س)؛ جلوه‌ی صوابِ مطلقه (یعنی الا هو) است و همان است که در مجلس ابن زیاد ملعون فرمودند؛
❖『 مَا رَأَيْتُ إِلَّا جَمِيلاً 』❖


︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻
🆔@ehsannil2 کانال اللطائف الالٰهیّة
︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼
••●🔽 ادامه 🔽●••
.

🔲

🍁 چنین است که درکِ این "رزایا" (که رَزیّۀ عظیمه و مطلقه است)، و رسیدن به نقطۀ اطلاقیِ «اصابتِ مطلقه» در عینِ #اشک و #ندبه و #عزا یِ تامّ و تمام (که هیچوقت و به هیچ وجهی، حقّ این عزاداری، اَدا نخواهد شد)، شُکرها و حمدها دارد که در آخرین جملۀ #زیارت_عاشورا (که این زیارت، زیارت در «عشرۀ ایمان» است) می‌خوانیم :

👈🔻"الْحَمْدُ لِلَّهِ عَلَى عَظِيمِ «رَزِيَّتِي»‏"🔺
ستایش خدای را بر بزرگیِ «مصیبتم».

یاءِ «رَزِيَّتِي»‏ (ضمیر متصّل متکلّم وحده) به قدرِ پذیرشِ «الرَزایا» است.

🍃 بیقرارانِ حضرتِ #کعبة_الرزایا (س)! ("طوبی لکم" )!
نوشِ جانتان این حدیث شریف که میفرمایند:

🔳"الْمُؤْمِنُ مُرَزَّأٌ"🔳
(📚مجمع البحرين، ج‏1، ص: 183)

"مُرَزَّأٌ" ؛ اسم مفعولِ از مصدرِ "رزأ" است. و آن، کسی است که "کعبة الرزایا" بودنِ حضرت زینب (س) را پذیرفته است.
پس؛
👈 هرچقدر پذیرایِ حضرتِ کعبة الرزایا (س) باشی؛ مؤمن هستی.


🔰 مطلب، مطوّل شد . پس لطیفۀ آخر را بدون شرح می‌نگارم :

☘️ خوب تماشا کن عزیز من!

آن کربلا و عاشورائی که توحید و "بَطْحَاءِ الْجَنَّة" (یعنی گستردگیِ عالَم خفا و جنّت/ 📗كامل الزيارات، ص: 263) است، به حضرتِ کعبة الرزایا زینب کبری روحی لذکرها الفداء، گسترده شد. حضرت زینب (س) عالَم را پر کرده‌اند.

خفایِ کربلا ، به مقامِ رضا -؏- (که اطلاق و لاتعیّنیِ محضه است)، در گودالِ مظلومیّتِ 🔳『 رِضاً بِرِضائِک صَبْراً عَلی بَلائِک لا معبودي لي سِواک』🔳، (که مقامِ "راضیة مرضیة" بودنِ #نفس_مطمئنه است) ؛ به قدومِ مبارکِ حضرت زینب کبری(س)، در عالَم جلوَت گسترده شد و تمام اشیاء را در تسبیح و بکاء بر حضرت سیّد الشهدا(ع) رقم زد.
و حضرتشان (س) مصدر آن شدند تا حقیقت رضایِ در اوج مصیبت (که در گودالِ مظلومیّت بود)، در عوالِم انشاء شود و چنین گردد که:

🔻" الرِّضَا بِقَضَاءِ اللَّهِ يُهَوِّنُ عَظِيمَ الرَّزَايَا."🔺
رضا به قضایِ الهی، مصائب بزرگ را [به نفسِ عظیم بودن] آسان می‌کند (⚠️به نحوِ اطلاق).
(📗تصنيف غرر الحكم و درر الكلم، ص: 103)



"الْحَمْدُ لِلَّهِ عَلَى عَظِيمِ «رَزِيَّتِي»‏"




حضرتِ #زینب_کبری سلام الله علیها
#لطیفه_کعبة_الرزایا
#لطیفه_مصیبت
#لطیفه_صواب
🏴🖊🦋 #احسان_الله_نیلفروش_زاده



─═༅࿇༅📓༅࿇༅═─
🆔 @ehsannil ✍🏻
🆔 @ehsannil1 کانال معرفة الحق
🆔 @ehsannil2 کانال اللطائف الالٰهیّة
🆔 instagram.com/ehsan_nil 🦋
‎‌‌‌‌‌‎─═༅࿇༅📓༅࿇༅═─
.

بسمه تعالی شانه و جلت عظمته

#دیوانگان‌حضرت‌زینب‌سلام‌الله‌علیها

زمزمه ی زیارت جانسوز مفجعه ی
حضرت زینب کبری سلام الله علیها
و مراسم عزاداری

به نیابت حضرت ولی عصر عجل الله
تعالی فرجه الشریف و تعجیل در فرج

با نوای : حجت‌ الاسلام و المسلمین
شیخ محمد بهرمن

دوشنبه ۱۷ بهمن ۱۴۰۱ - از ساعت ۲۱:۰۰

اصفهان - میدان لاله - بلوار ‌بعثت -
خیابان‌ابوریحان(‌غرب)-کوی۱/۱(فدک )
#برادران_و_خواهران


#به_ساعت_شروع_مراسم_دقت_کنید
#دیوانگان‌حضرت‌زینب‌سلام‌الله‌علیها
#حلقه_سینه_زنان_تا_به_ابد_محکم
#این_سلسله_تا_روز_جزا_نگسلد_ازهم

.

🕋 لطیفه‌ی تغییرِ قبله

─═༅࿇༅ ✨🕋✨ ༅࿇༅═─
↗️ http://facebook.com/ehsan.nilforoushzadeh
─═༅࿇༅ ✨🕋✨ ༅࿇༅═─
𑁍

🍃 معنیِ «أیْنَما تُوَلّوا» چیست؟
هر طرف رو کنید، رویِ عـﷻــلے است

༆

🔰 قدم اوّل؛
مقدّمه

۞ امور در عالَمِ محدودات؛ صرفاً در تعیّن و حدِّ خودشان هستند. بعضی از امور؛ مفاهیم هستند و بعضی؛ مصادیق، امّا به هر حال مقیّد و محدودند. مثلاً مفهومِ «بشر» بودن؛ محدود به تعریفِ بشر می‌باشد وُ دارای مصادیقِ محدودِ مختلفی است.

۞ امّا وقتی از عالَمِ حدود، به سمت عالمِ بیحدّی و نور وارد شویم؛ «شخص حقیقی» مطرح می‌شود، بدین معنا که؛
❖⫸ وجودِ شخصِ حقیقی در عالم نور؛ شاخص وُ عَلَم وُ علمدارِ حقیقت است وُ همه‌ی مفاهیم وُ مصادیق، از وجودِ مبارکِ او (؏) انشاء می‌گردد.

❖⫸ و شخصِ حقیقی؛ #مطلق_حقیقی است. بدین معنا که؛ «#اطلاق» (☜ رهایی) برایش قید و حدّ محسوب نمی‌شود، بلکه از مطلق بودنِ خودش هم اطلاق دارد و رهاست، که این مطلب، همان معنای «مطلقِ عَلَی الإطلاق» بودنِ #وجود است.

(برای شرح #مطلق_علی_الاطلاق
ر.ک ☜ https://t.me/ehsannil3/291)

۞ بنابراین؛ شخصِ حقیقی، در قید هیچ تعیّنی نمی‌گنجد. و این «رها از قیود» وُ #اطلاق ☜ حیاتِ شخصِ حقیقی است.

❖⫸ به عنوان مثال؛
وقتی بیان می‌شود که «#رحمت» ☜ شخصِ حقیقی است، بدین معناست که؛ به تعیّن و ظاهرِ «رحمت» متوقف نمی‌شود، از این رو؛ شخصِ «رحمت»، تا نقطه‌ی مقابل خود - که «#غضب» است - هم ممدوداً؛ حاضر و ظاهر است.


🔰 قدم دوّم؛
«شخص بودنِ قبله»

۞ در مقدّمه‌ی فوق، بیان شد که شخصِ حقیقی؛ مطلقِ عَلَی الإطلاق است، بدین معنا که به حقیقتِ حیّ بودن ☜ از هر قیدی رهاست.

❂☜ و امّا راجع به #قبله؛ حضرت امام جعفر صادق علیه‌السّلام می‌فرمایند:

🕋 «نَحْنُ قِبْلَةُ الله»
📚بحار الأنوار (ط - بيروت)، ج‏۲۴، ص۳۰۳

❖⫸ ضمیرِ «نَحْنُ» در روایتِ فوق؛
❂☜اشاره به مرتبه‌ی #شخص وُ نفس وُ ذاتِ ائمّه‌ی اطهار (؏) دارد.

❖⫸ و عبارتِ نورانیِ این روایت، از نظر ادبی؛‌ جمله‌ی اسمیه است، که جمله‌ی اسمیه ☜ دالّ بر ثبوت و استمرار است. و ثبوتِ و استمرارِ حقیقی؛ آن هنگامی محقّق است که أمرِ مستمَر، أمرِ #ذاتی باشد.

❖⫸ و همان طور که مثلاً «قدرة الله» قدرتِ مطلقه است، و «عِلم‌ُالله» علمِ مطلقه می‌باشد ☜ «قبلةُ الله» هم قبله‌ی مطلقه است.

۞ بنابر نِکاتِ فوق؛
«نَحْنُ قِبْلَةُ الله» یعنی ☜ حضرات ائمّه‌ی اطهار (؏)؛ شخصِ قبله‌ی مطلقه هستند.

و اینکه شخصِ قبله هستند، بدین معناست که؛
مقام و مکانتِ قبله به هر مکانی که ظاهر گردد (یعنی؛ هر سمت و سوئی که قبله شود)‌ ☜ جلوات و رشحاتِ شخصِ قبله‌ی مطلقه؛ یعنی جلواتِ حضرات آل‌الله؏ می‌باشد.
و حتّی مجال به مفهومی دیگر کنار سلطنت و فراگیریِ خود نمی‌دهد، چه برسد به مصداق و مصادیقِ دیگر.

۞ بنابراین؛
«قبله» ☜ یک مفهوم در کنار مفاهیم دیگر نیست که مجالِ آن را پیدا کند تا مصداق یا مصادیق داشته باشد، بلکه شخصِ حقیقی است و از حقیقتِ «مطلقِ عَلَی الإطلاق» بودنِ خود؛ به جلواتِ مختلف، متجلّی می‌گردد.

۞ جمع‌بندی آنکه؛
❂☜ در مطلبِ تغییرِ قبله، بیتُ المقدّس (به عنوانِ قبله‌ی اوّل)؛ جلوه‌ای از جلواتِ شخصِ حقیقیِ «قبله» است. و چون شخصِ حقیقیِ «قبله»؛ #مطلق_علی_الاطلاق است، پس در تعیّن وُ قیدِ «بیت المقدّس»، خُشکیده و متوقّف نیست، بلکه؛ تغییرِ قبله ☜ ظهورِ #حیات و اطلاق و رهایی از قیودِ شخصِ حقیقیِ «قبله»(؏) است.


🕋✨
︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻
🆔@ehsannil2 کانال اللطائف الالٰهیّة
︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼
🕋✨
༺•✿👇🏻ادامه‌ی سخن👇🏻✿•༻
.‌‌

🕋✨

🔰 قدم سوّم؛
«قبله چیست؟»

۞ قبله، بالإشاره؛
❂☜جلوه‌ی #مکانت تا #مکان «اقبالِ مطلقه‌ی وجوه» است.
بدین معنا که؛
اطلاقِ «قبلة الله(؏)»؛
قبله‌ی مطلق را - که مکانتِ اقبالِ موجودات است -؛ تا قبله‌ی ظاهری - که مکانِ اقبالِ ظاهری است -؛ ممدود می‌سازد.

۞ توضیح اینکه؛

■ قبله در عالَمِ حدّ و قِشر و ظلمت؛
❂☜ ماندن در حدّ «اقبال» است.
بدین معنا که؛
اگر کسی اقبال به أمری از أمورِ حدّی داشته باشد؛ از سایر أمور، غافل می‌شود. بنابراین؛ چنین قبله‌ای، در نفسِ اقبال به سویش؛ إدبار و غفلت از سایر أمور را با خود به همراه دارد.

● امّا قبله در عالَمِ بی‌حدّی و لُبّ و نور؛
❂☜ رفتن در لُبِّ #اقبال است.
پس؛ در مورد قبله‌ی لُبّی و نوری؛
به هر طرف که رو کنی ☜ جز او را نیابی. که قبله‌ی حقیقی؛ حیات و نفسِ «رو کردن»ها و «اقبال»هاست.

۞ حضرت امام محمّد باقر (؏) می‌فرمایند:

💫 «لَا صَلَاةَ إلّا إلَى الْقِبْلَة»
❖ هیچ صلاتی نیست، إلّا اینکه رو به قبله است.

۞ بعد؛ راوی، عرضِ سؤال می‌دارد:
💫 «أيْنَ حَدُّ الْقِبْلَة؟»
❖ حدّ قبله کجاست؟

❂☜ و حضرت (؏) می‌فرمایند:
🔻«مَا بَيْنَ الْمَشْرِقِ وَ الْمَغْرِبِ
قِبْلَةٌ كُلُّه‏»🔺
❖ ما بین مشرق و مغرب؛ همگی قبله است.

❂ ظاهرِ قبله که یک محلّ مشخص است و آن؛ کعبه است، امّا مراد از «مَا بَيْنَ الْمَشْرِقِ وَ الْمَغْرِبِ قِبْلَةٌ كُلُّه‏» آیا همه‌ی عالَم نیست؟!

۞ از «همه‌ی عالَم»؛ خیر. بلکه از شخصِ حقیقیِ «قبلةُ الله»(؏) که مطلق و فراگیر است؛ بله.
❂☜ به لطف خدا؛ شخصِ حضراتِ «قبلةُ الله(؏)» را باید شناخته شود، تا حقیقتِ قبله، درک شود.
قرآن می‌فرماید:

🔆『وَ للهِ المَشْرِقُ وَ المَغْرِبُ
فَأيْنَما تُوَلُّوا فَثَمَّ وَجْهُ اللهِ
إنَّ اللهَ واسِعٌ عَليمٌ』🔆
❖ و مشرق و مغرب از آنِ خداوندست.
پس به هر سوئی که رو كنيد؛ همان جاست وجه خداوند ...
که خداوند؛ وسعت دهنده‌‌ی علیم است.
📗 بقره، ۱۱۵

۞ و حضرت امام محمّد باقر (؏)، ذیلِ این آیه می‌فرمایند:

🔆 «نَحْنُ وَجْهُ الله» 🔆
❂ مائیم وجه خداوند.
📚 بصائر الدّرجات في فضائلِ آلِ محمّد (ص)، ج‏۱، ص۶۱

۞ بنابراین؛
❂ به مطلق بودنِ شخصِ حضراتِ وجه‌ُالله(؏)؛ «مَا بَيْنَ المَشْرِقِ وَ المَغْرِب» ☜ «قِبْلَةٌ كُلُّه‏» می‌باشد. و این مطلب؛ أمری تدریجی و حدّی نیست، بلکه به مطلقِ عَلَی الإطلاق بودنِ شخصِ حضراتِ «قبلة الله(؏)» ☜ أمری بسیطه و مطلق است و تمام امر مربوط به حضرتشان(ع)؛ في الواقع، محقّق است و فعلیّت دارد.

۞ چون حضراتِ «قبلةالله(؏)» حتّی از اطلاق وُ رهائی نیز اطلاق دارند، بنابراین؛ از علوّ تا دنوّ را فراگرفتند. پس؛ به جلوه‌ی قبله‌ی ظاهری هم ☜ متجلّی می‌گردند و به واقع؛ کعبه‌ی ظاهری نیز؛ جلوه‌ای از جلواتِ شخصِ «قبلةالله» بودنِ حضراتِ آل الله(؏) است.

۞ که این حقیقت؛ وَ تمامِ مراتبِ «قبلةالله» را از ظاهر تا باطنِ أمر، این‌گونه بیان می‌فرمایند:

🔻«نَحْنُ الشّهْرُ الحَرَامُ
وَ نَحْنُ البَلَدُ الحَرَامُ
وَ نَحْنُ كَعْبَةُ الله
وَ نَحْنُ قِبْلَةُ الله
وَ نَحْنُ وَجْهُ الله»🔺
📚بحار الأنوار (ط - بيروت)، ج‏۲۴، ص۳۰۳


۞ جمع‌بندی آنکه؛
❂☜ اگر «قبلةالله» در قامتِ بیتُ المقدّس (به عنوانِ قبله‌ی اوّل) متعیّن شده است، در واقع؛ جلوه‌ی عَلَی الإطلاقیِ حضراتِ «قبلةالله(؏)» می‌باشد و اگر با تغییرِ قبله؛ از بیتُ المقدّس به کعبه (به عنوانِ قبله‌ی دوّم) متغیّر شده است، به واقع ☜ ظهورِ مطلقِ عَلَی الإطلاق بودن و رها از قیود بودنِ «قبلةالله(؏)» است که در عالَمِ اشارات هم ظاهر شده است.

🍃 این است که در نمازهای مستحبّی
- که رها از تکلّفِ #تکلیف؛
بیش از عبادتِ واجب،
دل به حضراتِ «قبلةالله(؏)» سپرده‌ای -؛
❂☜ لزومی ندارد که رو به تعیُّنِ کعبه نماز بخوانی.


🕋✨
︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻
🆔@ehsannil2 کانال اللطائف الالٰهیّة
︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼
🕋✨
༺•✿👇🏻ادامه‌ی سخن👇🏻✿•༻
.‌‌

🕋✨

🔰 قدم چهارم؛
«قبلةالله»؛ جلوه‌ی وجاهتِ مطلقه‌ی آل‌الله (؏)

۞ «قبلةُالله» بودنِ حضراتِ آل‌الله (؏) - که کعبه‌ی ظاهری، یکی از جلواتِ ایشان (؏) است -؛ از آن مقامِ «وجه‌ُالله» بودن حضرتشان است که ☜ وجاهتِ مطلقه‌ی حقّﷻ می‌باشند.
بدین معنا که؛
❂☜ به وساطتِ مطلقه‌ی «وجه الله» بودنشان؛ جامعِ «جاهِ» غیبی وَ «شأنِ» ظاهریِ موجودات هستند.

(در شرحِ جاه وُ شؤونِ وجودِ مطلق؛
ر.ک ☜ https://t.me/ehsannil1/155)

۞ و ازین روست که؛
❂☜ مکانتِ اقبالِ جمیعِ موجودات می‌باشند و همه‌ی ساحاتِ عالَم و لااشارات و اشارات، عوالِم غیبی و عوالِم شهودی، از جاهِ «غیب» تا شؤونِ «شهود»، همه و همه؛ تکویناً رو به حضراتِ «وجه‌الله(؏)» هستند که «هستند»‌‌ و «#موجود» می‌باشند و قوام دارند.

(در شرحِ قیّومیّتِ معیّه؛
ر.ک ☜ https://t.me/ehsannil1/75)

۞ و این مطلب امکان ندارد، جز به اینکه «وجه‌الله(؏)»؛ شیئیّتِ اشیاء و أمور باشد، بدین معنا که؛
❂☜ چیزی از ذات و صفات و افعال و آثارِ أشیاء و أمور نیست، إلّا اینکه ☜ به شخصِ حضراتِ «وجه‌الله»(؏)؛ محقّق و برقرار است، چنان که قرآن می‌فرماید:

🔆『كُلُّ شيْءٍ هالِكٌ إلّا وَجْهَه‏』🔆
جمیعِ ساحاتِ اشیاء، فی‌الواقع؛ هالکند،
مگرِ وجهِ اوﷻ.
📗 قصص، ۸۸

(در شرحِ مطلبِ فوق؛
ر.ک ☜ https://t.me/ehsannil1/215)


۞ نتیجه آنکه؛
❂☜ قبله؛ نقطه‌ی اقبالِ جمیعِ #وجوه است، وَ مُقبَلٌ إلیه (آنچه بدان اقبال می‌شود) ☜ وجاهَتِ وُجوه، یعنی؛ شخصِ حضرات «وجهُ‌الله(؏)» هستند.

🕋 و به دیگر بیان؛
❂☜ همه‌ی موجودات، از #دحو_الارض کعبه؛ موجود شده‌اند. بنابراین؛
کعبه‌ی ارکانِ اربعه ☜ #جمال وُ ظاهرِ ذاتشان است.
وَ #جلال و باطنِ ذاتشان ☜ وجهِ آنهاست، که جلوه‌ای از جلواتِ حضرات «وجه‌الله؏» است.

۞ بدین معنا که؛
❂☜ موجودات، دائماً با تسبیحاتِ اربعه - که ﴿وَ إنْ مِنْ شيءٍ إلّا يُسَبّحُ بِحَمده؛ اسراء، ۴۴﴾ -؛ رجعت به حقیقتِ و مقوّمِ خویش و مبدأ وجودِ خود دارند. یعنی؛ رو و وجه و هویّتِ آنها، به حضرات «وجه‌الله؏» است وُ حضراتِ «وجه‌الله(؏)»؛ نقطه‌ی اقبالِ حقیقیِ تمامِ وجوه هستند.


۞ جمع‌بندیِ قدم سوّم آنکه؛

مقصد وُ مقصودِ اقبالِ مطلقه [و عبادتِ مطلقه‌]؛
❂☜ حضراتِ «وجه‌الله(؏)» هستند. و حقیقتِ رو کردن و اقبالِ #عابد به سویِ «کعبه» (قبله)؛ اقبال به شخصِ حضراتِ «قبلةالله(؏)» است (حتّی اگر العیاذ بالله؛ منکرِ آل الله؏ باشد). و مؤمن این حقیقت را با رغبت پذیرفته و اقبالِ تشریعی به آن دارد و مطیعِ امرِ مولایِ خویش حضرت علی ابن‌موسی‌الرّضا (؏) است که می‌فرمایند:

🕊 «وَ أنْوِ عِنْدَ افْتِتَاحِ الصَّلَاةِ ذِكْرَ الله
وَ ذِكْرَ رَسُولِ الله (ص)
وَ اجْعَلْ وَاحِداً مِنَ‏ الأئمّةِ (؏) نُصْبَ عَيْنَيْك‏»

❖ و نمازت را با نوایِ ذکرِ حقّﷻ
و ذکر رسول‌الله (ص) آغاز کن و
یکی از ائمّه‌ی اطهار (؏) را پیشِ چشمِ خود قرار ده ...

📚الفقه المنسوب إلى الإمام الرّضا(؏)، ص۱۰۵
📚بحار الأنوار (ط - بيروت)، ج‏۸۱، ص۲۰۷


۞ و این حقیقت از آنجایی است که؛
عابد و معبود مطلق، یعنی حضرت حقّ تعالیﷻ، ❂☜ دائماً مُصلِّي به صلوات وُ صِله و وصلتِ مطلقه به سویِ نفس و وجهِ مطلقِ خویش، یعنی؛
حضراتِ «وجه‌الله(؏)» است، که؛
💫 ﴿إنّ اللهَ وَ ملائكتَهُ يُصَلُّونَ عَلَي النّبي﴾؛

در حالی که شرطِ #صحت وُ #مقبولیت مطلقِ #صلوة؛
❂☜ اقبال به سویِ قبلةاللهِ مطلق،
یعنی؛ حضراتِ آل‌الله (؏) است،
که؛ 🔻«لَا صَلَاةَ إلّا إلَى الْقِبْلَة»🔺.


۞ و جمع‌بندی قدمِ سوّم وُ چهارم آنکه؛

❖⫸ اگر حقیقتِ فراگیریِ وجاهَتِ مطلقه (یعنی؛ شخصِ حضراتِ «وجه‌الله؏»)؛
که مقامِ #اطلاق بوده، بدین معنا که؛
❂☜ جامعِ مشرقِ «هو الأوّل» وُ «هو الباطن»، وَ مغربِ «هو الآخِر» وُ «هو الظّاهر» هستند وُ وجاهَتِ مقبول بودنِ حقّﷻ وَ مقبولٌ إلیه بودنِ کعبه می‌باشند؛‌
طوری درک شود که؛
❂☜ مُدرِک؛ فانیِ در «وجه‌الله(؏)» گردد؛
آنگاه است که؛
«مَا بَيْنَ الْمَشْرِقِ وَ الْمَغْرِبِ قِبْلَةٌ كُلُّه‏» را می‌یابد و با تغییر قبله، بدونِ آنکه از نماز به سویِ بیتُ المقدّس، نهی شود و به نماز به سوی کعبه، أمر شود؛
در حالِ فنایِ در شخصِ «وجه‌الله(ص)»،
و به عین شخصِ ایشان (ص)
❂☜ «تُوَلَّوا» داشته، و #می‌گردد.

❖⫸ ولی اگر «قبلةاللهِ مطلق» بودنِ آل‌الله (؏) را
نیافته باشد وُ صرفاً به تعیّنِ قبله متوقّف گردد؛
❂☜ با تغییر قبله، معطّل است و #نمی‌گردد.

(توضیحِ بیشترِ مطلبِ فوق؛
در قدمِ هشتم از جاریِ همین سخن)


🕋✨
︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻
🆔@ehsannil2 کانال اللطائف الالٰهیّة
︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼
🕋✨
༺•✿👇🏻ادامه‌ی سخن👇🏻✿•༻
.‌‌

🕋✨

🔰 قدم پنجم؛
«تغییر به چه معناست؟»

۞ ظاهراً بدین معناست که ☜ أمری، به جایِ قرار پیدا کردن در یک نفسُ‌الأمر، مردّد وُ متغیّر بین نفسُ‌الأمرهای مختلف باشد.

❖⫸ تغییر در امورِ حدّیه؛ نشان از تزلزل و بی‌ثباتی است.

❖⫸ امّا تغییر در امور لُبّیه؛ نشان از «رها از قیود بودنِ وجودِ حقّﷻ» وَ ثباتِ اطلاقی می‌باشد. که ثباتِ اطلاقی ☜ خودِ «اطلاقِ عَلَی الإطلاق» است‌.

۞ از منظر لغوی؛
❂☜ «تغییر»؛ مصدرِ بابِ تفعیل از مادّۀ «غیر» است.
باب تفعیل؛ متعدّی ساز است. یعنی؛ فعل را از فاعل به سمتِ مفعول، ممدود می‌سازد.
بنابراین؛ «تغییر» لبّی ☜ «غیور» بودنِ مطلقِ عَلَی الإطلاقیِ نفسِ حقّﷻ است.


🔔 همینجا توجّه شود:
بر خلافِ تصوّرِ اکثرِ قریب به اتّفاقِ محقّقین و مدقّقین در معارف - که به طور کلّی؛ تغییر در ذات باریتعالیٰ را مردود می‌دانند -، بیان می‌شود؛

❂☜ «تغییر» به محوریّتِ «غیور» بودنِ ذات باریتعالیٰ؛ نه تنها در ذاتِ باریتعالیٰ، موجود و محقّق است، بلکه ذاتیّت و حیاتِ ذات است، تا جائی که ذاتِ الهی، حتّی نسبت به خویشتن نیز، #غیور است. البتّه نه غیورِ حدّی که نفیِ حدّیِ خویش نماید، بلکه غیورِ لبّی که نفیِ لُبّیِ خود می‌نماید.

(در شرحِ نفیِ لبّی؛
ر.ک☜ https://t.me/ehsannil3/376)

❖⫸ بدین معنا که؛
دائماً آن ذاتﷻ، «لاهو الّاهو» است وُ به «لاهو»ی جلالیِ خویش☜ محوِ خویش می‌کند وُ به «الّاهو»یِ جمالیِ خویش☜ اثباتِ خود. و این نه تنها، حقیقتِ «تغییر لبّی» است، بلکه تمام تغییرها - که حرکت در نفس‌ُالأمرهای مختلف است -، از این تغییرِ لُبّی و حُبّی، انشاء می‌شود.

۞ منتها دقّت شود که؛
❂☜ تغییر حدّی - که حرکت #خلئی است -؛ به حدّ و تعیّنِ «تغییر»، متوقف می‌گردد، امّا؛
❂☜ تغییر لُبّی - که حرکت مَلَئی است -؛ به حدّ «تغییر» متوقف نمی‌گردد وُ حتّی نسبت به «تغییر» هم تغییر دارد وُ لُبّاً به هیچ قیدی متوقّف نیست.

(در شرحِ حرکت خلئی و ملئی؛
ر.ک☜ https://t.me/ehsannil3/123)

۞ جمع‌بندیِ قدم پنجم آنکه؛

تغییرِ قبله، به مصدریّتِ غیور بودنِ حقّﷻ است، و چنان که در جمع‌بندیِ قدمِ سوّم از همین مقاله بیان شد: تغییر قبله؛ به واقع ☜ ظهورِ مطلقِ عَلَی الإطلاق بودن و رها از قیود بودنِ شخصِ «قبلةالله(؏)» در لُبِّ عالَمِ وجود است، که در عالَمِ اشارات هم ظاهر شده است.


🔰 قدم ششم؛
«ظهورِ تغییرِ قبله»

۞ ظهورِ تغییر قبله؛ در پانزدهمِ رجبُ المرجّب (آخرین روزِ از ایّام البیض) محقّق است.

۞ اوّلیّن روزِ ایّامُ البیض (۱۳ رجب)؛
❂☜میلادِ حقیقتِ قبله و صاحب بیت الله‌الحرام، نفس و وجهِ مطلقِ حضرتِ باریتعالیٰ؛ یعنی حضرتِ مولیٰ امیرالمؤمنین(؏) می‌باشد.
بعد از سه روز، حضرت مولیٰ(؏) از قبله و کعبه‌ی مستور، تشریف‌فرما شدند.

(🔷『مَثلُ عليٍّ ؏ فيكم كمَثل الكعبةِ المستورة النّظر إليها عبادة و الحج إليها فريضة؛ 📚بحار الأنوار، ج۳۸،ص۱۹۹』🔷)

🕋 بنابراین؛
تا قبل از پانزدهم رجب، قبله‌ی حقیقی، مستوره و در پسِ پرده‌ی خفا بود. و تغییر قبله - که ذاتیّتِ قبله و حیاتِ قبله و مطلقِ عَلَی الاطلاق بودنِ قبله است -؛ #مختفی بود.

❖ و امّا به قدوم حقیقیِ حضرتِ «وجه الله»، «الكعبة المستورة»، «قبلةُ الله» مولی امیرالمؤمنین(؏) به عالَمِ ظاهر، تغییرِ قبله، و غیور بودن و تغییرِ لبّی و حیاتیِ ذاتِ الهی، ظاهر گشت. ❖

۞ راجع به حیاتِ قبله و تغییر آن،
قرآن این طور می‌فرماید:

🔆『قَدْ نَریٰ تَقَلُّبَ وَجْهِكَ فِي السَّماءِ
فَلَنُوَلِّيَنَّكَ قِبْلَةً تَرْضاها
فَوَلِّ وَجْهَكَ شَطْرَ الْمَسْجِدِ الْحَرامِ
وَ حَيْثُ ما كُنْتُمْ فَوَلُّوا وُجُوهَكُمْ شَطْرَهُ
وَ إنَّ الّذينَ أُوتُوا الْكِتابَ لَيَعْلَمُونَ أنّهُ الْحَقُّ مِنْ رَبِّهِمْ
وَ مَا اللهُ بِغافِلٍ عَمَّا يَعْمَلُونَ』🔆

❂ نگريستنت را به اطراف آسمان مى‌‏بينيم.
تو را به سوى قبله‌‏اى كه مى‌‏پسندى، مى‏‌گردانيم.
پس روى به جانبِ مسجدُالحرام كن...
و هر جا كه باشيد، روىْ بدان جانب كنيد.
اهل كتاب مى‌‏دانند كه اين دگرگونى، به حق و از جانب پروردگارشان بوده است و خدا از آنچه مى‏‌كنيد غافل نيست.
📗 بقره، ۱۴۴

۞ که در آیه‌ی فوق:
❖⫸ ﴿قَدْ نَریٰ تَقَلُّبَ وَجْهِكَ فِي السّماء﴾؛
❂☜ مقام خلوَتِ تغییرِ لبّیِ قبله است.

❖⫸ ﴿فَلَنُوَلِّيَنَّكَ قِبْلَةً تَرْضاها﴾؛
❂☜ مقامِ حیات وُ علّتِ تغییر قبله را ظاهر فرموده‌اند (که رضایتِ حضرت رسول اکرم -ص- است).

❖⫸ ﴿فَوَلِّ وَجْهَكَ شَطْرَ الْمَسْجِدِ الْحَرامِ﴾؛
❂☜ مقام جلوَتِ تغییرِ قبله است.

۞ جمع‌بندیِ قدمِ ششم؛

اوّلین روز ایّام البیض ماه رجب (۱۳ رجب)؛ حقیقتِ قبله، مولی امیرالمؤمنین(ع)، در مکانِ قبله (کعبه) ظهور می‌فرمایند،
و ظهورِ حیات و اطلاق و تغییر لُبّیِ قبله، در آخرین روز ایام البیضِ ماهِ رجب (۱۵ رجب) متجلّی می‌شود🔻؛



🕋✨
︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻
🆔@ehsannil2 کانال اللطائف الالٰهیّة
︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼
🕋✨
༺•✿👇🏻ادامه‌ی سخن👇🏻✿•༻
.

🕋✨

❂☜ تا شدّت قبله بودنِ حضرت مولیٰ(؏) را نشان دهد.
❂☜ ظهورِ ذاتیّت وُ حیات وُ مطلقِ عَلَی الاطلاق بودنِ قبلةالله در عالَمِ اشارات؛ به خروجِ شخصِ «قبلة‌الله» حضرتِ مولیٰ(؏)، از مقامِ خلوَت قبله و «کعبه مستوره» بودن خود محقّق است.

و این امر هم با شکافتنِ کعبه محقّق می‌شود، تا حتّی کسی به حدّ و تعیّنِ قبله‌ی جدید (یعنی کعبه) متوقّف نشود و رو به سویِ حقیقتِ کعبه، حضرتِ مولی امیرالمؤمنین(ع) نماید و بداند که نه تنها مقصد مطلق، بلکه مقصود مطلق، حضرت مولی امیرالمؤمنین علی(؏) (منظور؛ حضراتِ آل الله؏) هستند که در ادعیه آمده است:

🔻『بِحَقِّ مُحَمَّدٍ ص الْمَحْمُودِ وَ بِعَلِيٍّ؏ "الْمَقْصُودِ" وَ بِحَقِّ شَبَّرَ؏ وَ شَبِيرٍ؏ وَ بِحَقِّ أَسْمَائِكَ الْحُسْنَیٰ...』🔺

📚إقبال الأعمال (ط - القديمة)، ج‏۱، ص۳۸۳

که هر کس، ذاتِ باریتعالی را هم به هر نحوی، قصد کند؛ چه بخواهد و چه نخواهد، چه بداند و چه نداند؛ متوجّه مقصود مطلق یعنی شخصِ ائمه اطهار(ع) است که در جامعه‌ی کبیره آمده است:

🔆《منْ قَصَدَهُ‏ تَوَجَّهَ‏ بِکم‏》🔆

📚من لا يحضره الفقيه، ج‏۲، ص۶۱۵


🔰 قدم هفتم؛
تغییرِ لُبّیِ قبله

۞ تغییرِ قبله اگر خارج از شخصِ حضرتِ «وجه‌الله(؏)» وَ بیرون از رضایتِ ذاتیِ او (که ذاتِ اوست) باشد؛
❂☜ #شرک است.
چرا که در این صورت؛ دو قبله‌ی #حدی واقع شده‌ است، هر چند که گفته شود؛ «مُقبَلٌ إلیه»(حقیقتی که به سوی او اقبال می‌شود) غیر از «قبله» است. چون دوئیّتِ حدّی، در جمالِ مُقبَلٌ إلیه، جوُلان داده؛ شرک واقع شده است.

۞ امّا تغییرِ قبله وقتی از غیرتِ مطلقۀ مقبَلٌ إلیه (یعنی؛ حضراتِ «وجه‌الله؏») باشد؛ بی‌قراریِ لُبّی و حیاتِ اطلاقیِ مقبَلٌ إلیه را ظاهر می‌کند.

۞ از این رو؛
معطّل نمانْد که نمازِ حضرتِ «وجه‌الله(ص)» تمام شود و بعد؛ تغییرِ قبله صورت بگیرد. بلکه بعد از رکعتِ دوّم نمازِ ظهر، شانه‌های رسولِ حقیقت (ص) را به سویِ کعبه چرخانید.
(❂☜ نماز ظهر؛ منسوب به حضرت رسول اکرم؏ است که ☜ «هي صَلوةُ الظُّهر وَ هي أوّلُ صلوةٍ صَلّاها رسول‌ُالله ص و هي وسطُ النّهار؛ تفسير نور الثقلين،ج‏ ص۲۳۷»).

❖⫸ این در حالی بود که در طولِ ۱۳ سال که در مکّه تشریف داشتند، این أمر واقع نشد، و بلکه ۷ ماه بعد از هجرت به مدینه، تغییرِ قبله صورت گرفت؛ تا معلوم شود که جانِ قبله، مافوق تعیّنِ ظاهر است.


🔰 قدم هشتم؛
تعبّد یا عبودیّت؟

۞ در تغییر قبله، تنها آن کسی که حقُّ الحقیقِ وجاهَتِ مطلقه است، یعنی؛ حضرت مولیٰ امیرالمؤمنین(ع)، تغییرِ قبله دادند، و سایرین که مولیٰ و مُوَّلایِ قبله نبودند؛ در تعیّنِ قبلۀ ظاهر ماندند.

❖⫸ به طورِ کلّی، قبولِ دقیقۀ تغییرِ قبله؛
یا به تعبّد است یا به عبودیّت؛

۞ تعبّد این است که؛
❂☜ چون مولیٰ(؏) سخنی را بفرماید وُ عابد، مولیٰ(؏) را قبول داشته باشد، با اینکه حقیقتِ سخن و أمرِ مولیٰ (؏) برایش معلوم نیست، از آنجائی که مولیٰ(؏) را قبول دارد؛ أمرِ او را قبول می‌نماید.

۞ امّا عبودیّت - که برای عبد است و عبد؛ فانی در مولایش است - آن است که؛
❂☜ عبد، به فنایش در مولیٰ(؏)، حقیقتِ سخن مولیٰ(؏) و فرمانِ او را شهود می‌کند. از این رو، تعبّداً نیست که می‌پذیرد، بلکه؛ نفْس و خالصۀ اقبال و پذیرش می‌شود.

۞ نتیجه آنکه؛
کسانی که مقامِ اطلاق و قبله‌ی مطلقه بودنِ حضراتِ آل‌الله (؏) را درک کرده باشند، قبله به قبله شدنِ مولیٰ(ص) در نماز، ایشان را قبله به قبله می‌کند.
❂☜ چنین کسانی، نفْسی کنارِ آل‌الله (؏) ندارند.
پس چون رسول اکرم(ص) بگردند، ایشان هم به نفسِ این گردیدن، می‌گردند، و نه چون دیگران؛ با فاصله و بعد از تعبّد وُ پذیرشِ فرمانِ ایشان (ص).


🔰 قدم نهم؛
تغییرِ قبله‌ی حدّی؛ ظهور و مدِّ تغییر و تغَیُّرِ دائمی در لُبِّ عالَم

۞ حتّی اگر تغییرِ قبله‌ی ظاهری هم صورت نگرفته بود وُ قبله فقط بیت‌المقدّس می‌بود ☜ تغییر لبّی در قبله، حقیقتی بود که در باطنِ مطلقِ علی الإطلاقِ عالَم، برقرار بود.

۞ اگر قبله، جز تعیّنِ ظاهری چیزی نبود؛ پس آن بخش از نماز که حضرتِ مُصلِّي (ص)، از محوِ بیتُ المقدّس (قبلۀ اوّل)، تا اثباتِ کعبه (قبلۀ دوّم)، تغییرِ جهت داده‌اند؛ بلاتکلیف می‌ماند!

۞ بدین معنا که؛
در حالی که بایستی نماز واجب رو به قبله باشد وُ اساساً شرطِ صحّتِ ظاهری، و مقبولیّتِ باطنیِ صلوة؛ اقبال به قبله است؛
في ما بینِ این دو قبله (بیت المقدّس و کعبه) نمازگزار به کجا رو کرده بوده؟!



🕋✨
︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻︻
🆔@ehsannil2 کانال اللطائف الالٰهیّة
︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼︼
🕋✨
༺•✿👇🏻ادامه‌ی سخن👇🏻✿•༻
.