💢 #علامه_مصباح_یزدی

#امام و #مردم

🔻 آن چيزى كه امام ساخت، مردم استعداد آن را داشتند. امام آن استعداد، شور و شعور را شكوفا ساخت. او، قوم خويش (مردم) و خوبى‌هايشان را درك كرد. زبان حالش و لسان قالش، همان بود كه حضرت سيدالشهدا(عليه السلام) در شب عاشورا فرمود كه اصحابى باوفاتر و بهتر از شما سراغ ندارم: «فَاِنّي لا اَعْلَمُ لي اَصحاباً اَوْفى وَلا خَيراً مِنْ اَصحابي...».

👈نگاه و نظر امام به مردم، ياران و هم پيمانانش، همان نگاه سالار شهيدان بود. او مى‌گفت: هيچ ملتى را بهتر از ملت ايران سراغ ندارم؛ حتّى مى‌فرمود:

📌«من، با جرأت مدعى هستم كه ملت ايران و توده ميليونى آن در عصر حاضر، بهتر از ملت حجاز در عهد رسول‌الله(صلى الله عليه وآله) و كوفه و عراق در عهد اميرالمؤمنين و حسين بن على(عليهما السلام)مى‌باشند. آن حجاز كه‌...‌با بهانه‌هايى به جبهه نمى‌رفتند كه خداوند تعالى در سوره توبه، با آياتى آن‌ها را توبيخ فرموده و وعده عذاب داده».

👈با اين اعتقادى كه امام به مجموعه ملت داشت، ملت نيز برايش سر مى‌افشاند و جان و مال فدايش مى‌كرد. با يك اشاره او، امت شور مى‌آفريد و ميليون‌ها نفر روانه جبهه و جهاد مى‌شدند. پس از رحلتش و در ايّام سالگردش نيز، از سراسر كشور كاروان‌ها، عاشقانه ـ همچو پروانه برگرد شمع ـ بر مزارش حاضر مى‌شوند.
T.me/joinchat/A3m9KzvhhZZXaVy3Nwx7uA

💢 #علامه_مصباح_یزدی:

📝 حقيقت عبادت اين است كه انسان «در مقابل معبود حقيقى، همه چيز خود را #تسليم كند».

🔹🖍 اولين اشكال بزرگ و مانع اساسى تكامل بسيارى از ما اين است كه ما در مقابل خدا براى خودمان نوعى « #ربوبيت» و « #صاحب_اختيارى» قائليم. البته اين مطلب را به ظاهر و لفظ بيان نمى‌كنيم؛ ولى حقيقت آن به صورتى مكتوم و مخفى در نهاد ما وجود دارد و اثرش را مى‌توانيم در اعمال و كردار خود مشاهده كنيم. ما مى‌پنداريم خودمان كسى هستيم، قدرت و هوش و استعدادى از خود داريم و صاحب اموال و دارايى‌هايى هستيم. به خصوص اگر مقام و موقعيت اجتماعى نيز داشته باشيم، احساس « #انانيت» و « #استقلال» به اوج خود مى‌رسد. ما در مقابل خداوند براى خود خواسته‌ها و اراده‌هايى قائليم و حتى بسيارى از اوقات، خواسته و اراده خود را بر خواست و اراده خداى متعال ترجيح مى‌دهيم! هم‌چنان كه قرآن كريم مى‌فرمايد:

🖍أَفَرَأَيْتَ مَنِ اتَّخَذَ إِلهَهُ هَواهُ؛(جاثیه/23) پس آيا ديدى آن كس را كه هوس خويش را معبود خود قرار داده است؟

🔸🖍آرى، بسيارى از ما به جاى «خداپرستى» به «خودپرستى» مشغوليم و به جاى آن‌كه « #تسليم_خدا» باشيم، « #تسليم_خود» و هواى نفس خويش هستيم! صرف‌نظر از تعدادى محدود و انگشت‌شمار، مرتبه‌اى از « #هواپرستى» در همه ما وجود دارد.

👈 قرآن كريم نيز اين موضوع را تأييد مى‌كند كه در اکثریت مردم شائبه‌اى از شرك [در درجات مختلف] وجود دارد و « #خداپرستى» با « #خودپرستى» همراه است:

📌وَما يُؤْمِنُ أَكْثَرُهُمْ بِاللهِ إِلاّ وَهُمْ مُشْرِكُونَ؛(یوسف/106) و بيشترشان به خدا ايمان نمى آورند مگر آن كه [با او چيزى را] شريك مى‌گيرند.

📌«در جستجوی عرفان،ص 271»
t.me/joinchat/AAAAADvhhZZtg79p-g090w

🔻زن مظهر جمال الهی است

#علامه_مصباح_یزدی:

⬅️هر موجودى به فراخور ظرفيت‌هاي وجودى خويش، جلوه‌نماي پرتوى از #صفات حضرت حق است. امكان اين جلوه‌نمايي در وجود انسان، اين برترين آفريده الهى، از هر موجود ديگرى بيشتر است. وجود هر انسانى نمايانگر شعاعى از نور جمال و جلال الهى است كه به ميزان #قرب او به اين يگانه منبع بىكران نور، توان پرتوافشانى و جلوه‌نمايي بيشترى در آن پديدار مي‌شود. از آن جا كه شکل‌گيري نظام احسن الهى در عرصه اجتماعِ انسانى وابسته به #تجلى و #ظهور كامل اسما و صفات الهى است، مي‌بايد توان و استعداد اين جلوه‌نمايي در هر يك از گونه‌هاي انسانى كه زيربناى جوامع انسانى مي‌باشند، نهاده شود.

⬅️🔸اين استعداد و توانايى، طبق حكمت الهى در وجود يكايك افرادِ گونه‌هاي بشرى (زن و مرد) قرار داده شده است. طبق مشيت الهى هر يك از دو جنس مرد و زن، استعداد جلوه‌نمايي تمام اسما و صفات الهى را در فطرت خويش دريافت داشته‌اند؛ استعداد تجلى صفات جمال و جلال الهى در وجود هر يك از گونه‌هاي انسانى شدت و ضعف مي‌پذيرد. به ديگر سخن، درون‌مايه‌هاي فطريى كه زمينه‌ساز مظهريت اسما و صفات الهى در وجود #انسان است، در دو جنس زن و مرد متفاوت است:

🔻زن، داراى ظرفيت و يارايى بيشتر براى مظهريت صفات جمال الهى؛

🔺مرد، واجد لياقت و توانايى فزون‌تر براى مظهريت صفات جلال الهى.

👈آيات و روايات پُرشمارى، گوياى اين حقيقتند كه وجود زن در جلوه‌نمايي صفات جمال الهى تواناتر است؛ صفاتى چون: رأفت، عطوفت، رحمت، گذشت، محبت، لطافت، ظرافت و ...؛ بر خلاف وجود مرد كه در بروز صفات جلال الهى يارايى بيشترى دارد؛ صفاتى مانند: صلابت، قاطعيت، قدرت و ... .

⬅️🔹افزون بر آيات و روايات، رهاوردهاى علم روانشناسى و آمار و تجربه نيز نشانگر اين حقيقت است كه صلابت، قدرت، قاطعيت و ميل به كارهاى سخت و سنگين در وجود مردان و در مقابل؛ لطافت، ظرافت، حساسيت، و ميل به كارهاى دقيق و ظريف در وجود زنان بيشتر است. آدمى، چه زن و چه مرد، براى بهترين بهره‌وري‌ها از سرمايه عمر و نيل به بالاترين كمالاتِ درخور، بايد استعدادهاى فطرى خويش را باز شناسد و براى شكوفايى و رشد آن‌ها تلاش كند. اگر آدمى، با شناسايى استعدادهاى ويژه‌اش در به ظهور رسانيدن صفات الهى، براى شكوفايى اين استعدادها، حركت نمايد، به رشد و پيشرفتى چشمگير در عرصه سلوك به سوى خداوند دست خواهد يافت؛ اما ناشناختگى اين استعدادها، كاهلى در شكوفاسازى آن، به كارگيرى ناصحيح آن يا افراط و تفريط در به كارگيرى هر يك از آن‌ها موجب ركود، انحراف يا سقوط آدمى از مسير #تكاملى او خواهد شد.

#فاطمه_اسوه
#زن #عرفان #جمال_الهی

«جامی از زلال کوثر،ص 136»

#علامه_مصباح_یزدی :

🔅اين فرهنگ که وظيفه زن، فقط کار در منزل است، گرچه غلط نيست، ولي ناقص است، زيرا در آن به دين نگاه جامع صورت نگرفته است؛ آري، اگر کار در منزل ارزشي بيشتر از کار بيرون از منزل ، يا برابر با آن، داشته باشد، کار در منزل بهتر است، اما اگر کاري بيرون از منزل واجب کفايي باشد و نياز به حضور زن باشد، بايد آن را هم انجام دهد.

#حضرت_زينب (س) بعد از واقعه عاشورا، تکليف مهمي را بر عهده گرفت؛ و بخش عظيمي از برکاتي که از واقعه کربلا، نصيب مسلمانان شد، مربوط به سخنراني‌هاي حضرت زينب (س) بود؛ حال اگر حضرت زينب (س) مي‌خواست در منزل بماند، آيا اين برکات شامل جامعه مسلمانان مي‌شد؟

۹۵/۲/۲۲
t.me/joinchat/AAAAADvhhZZtg79p-g090w

#علامه_مصباح_یزدی:

🔹هيچ قلمى نمى‌تواند #جنايات_اسراييل را به نگارش درآورد و هيچ هنرمندى نمى‌تواند مظلوميت مردم فلسطين را ترسيم نمايد.

🔸 نمونه اين‌گونه ظلم‌ها و ستم‌ها در عالَم يافت نمى‌شود. آيا مى‌توانيم در مقابل اين جنايات و رخدادهاى ناگوار چشم فرو بنديم و به خواب آرام رويم؟!

🔹 غيرت دينى كجا است؟ احساس مسؤوليت نسبت به ساير مسلمانان كجا رفت؟!

🔸آيا جاى اين سخن «إِنَّمَا الْمُؤْمِنُونَ إِخْوَةٌ» كجا است؟ چگونه بايد شعاير اسلامى را حفظ كرد و حمايت نمود؟

#جنایات_کاران_تاریخ
#الموت_لاسرائیل
t.me/joinchat/AAAAADvhhZZtg79p-g090w

﷽
#علامه_مصباح_یزدی:نعمت انقلاب اسلامي شمه‌اي از فيوضات حضرت معصومه (س) است

🔻اميدواريم بتوانيم نسبت به حضرت معصومه سلام‌الله‌عليها معرفت پيدا کنيم، اگر حرم حضرت در شهر قم نبود، حوزه علميه قم هم تأسيس نمي‌شد که در اين صورت افرادي همچون امام راحل نيز به وجود نمي‌آمدند، و اگر نعمت امام(ره) نصيب ما نمي‌شد انقلاب اسلامي ايجاد نمي‌شد.

🔻اين همه اين آثار و بركات و بيداري امروز ملت‌هاي مسلمان، تنها قطره‌اي از درياي بيكران فيوضات كريمه اهل‌بيت سلام‌الله‌عليها بوده و همه شيعيان و مسلمانان از وجود پرنور ايشان بهره‌مندند.

🔻خاندان عصمت و طهارت(ع) خاندان لطف و كرامت هستند و همواره زائران و مجاوران خود را مورد عنايت و تفقد قرار مي‌دهند.
برکات حضرت معصومه سلام‌الله‌عليها به غيرمسلمانان هم مي‌رسد

🔻 برکات حضرت معصومه(س) نه تنها به شيعيان بلکه به مسلمانان و غيرمسلمانان نيز مي‌رسد و حتي برخي از زرتشتي‌ها براي رفع حوائج خود دست به دامان کريمه اهل‌بيت مي‌شوند.
t.me/joinchat/AAAAADvhhZZtg79p-g090w

🔆اسیر هواهای نفسانی نیستند...

#علامه_مصباح_یزدی:

🔹سالک طريق خدا در توصيف حقْ اميال و هواهاي نفساني خويش را دخالت نمي‌دهد و معيار او در توصيف حق، قانون هستي است، که بر موجوديت و حيات او حاکم است؛ قانوني که بنابر آن همة عالم و تمام هستي او متعلق به خداست و او وظيفه‌اي جز بندگي خداوند ندارد و نبايد خود و غيرخدا را در برابر او مستقل ببيند و براي آنها سهمي و شأني در نظر گيرد.

🔸آن‌گاه که به اين درجه از معرفت رسيد، بايد به مقتضاي آن نيز عمل کند. روح بندة سالک چون تشنة خير و کمال است افق‌هاي متعالي سعادت و خير و کمال را مي‌نگرد و همواره براي رسيدن به کمالاتي فزون‌تر، روح خود را تشنه و بي‌تاب نگاه‌ مي‌دارد، و زماني از اين پويايي دست مي‌کشد که به کمال نامتناهي، يعني قرب الهی نايل آيد.

🔹او در مسيرِ به فعليت رساندن استعداد کمال‌جوييِ خود از احتمال و گمان خير و کمال نمي‌گذرد و براي اينکه يقين کند که به سرحد تعالي و کمال رسيده، آنچه را احتمال مي‌دهد و گمان مي‌برد که خير و کمال و غذاي روح اوست، فراچنگ مي‌آورد و از آنْ صرف‌نظر نمي‌کند.
t.me/joinchat/AAAAADvhhZZtg79p-g090w

📜افراط در یک واجبِ فراموش شده|| بصیرت در شناختِ اولویت ها

#علامه_مصباح_یزدی

🔅زمانى كه من در سنين كودكى بودم به خاطر دارم كه يكى از خويشان و بستگان ما كه شخص متدين و مقدسى هم بود، به جهت همين تدين و علاقه مذهبى‌اش، به مسأله ريش‌تراشى بسيار حساس بود. از اين رو هرگاه كسى را مى‌ديد كه ريشش را تراشيده، خيلى سخت به او حمله مى‌كرد و احياناً الفاظ و عبارات تندى نيز به كار مى‌برد. البته او انسانى باتقوا و نسبتاً اهل فضل بود كه نماز شبش در سفر و حضر ترك نمى‌شد و اتفاقاً، همان‌طور كه عرض كردم، بر اساس همين تدين و علايق مذهبى هم بود كه نسبت به مسائل دينى و مراعات آنها حساسيت داشت.

🔅در هر صورت، يك بار خود من شاهد بودم كه يكى از بستگان مشتركمان به مناسبتى براى ديدن اين شخص آمده بود. از قضا آن شخص ملاقات‌كننده ريشش را تراشيده بود. آن خويشاوند مذهبى و متدين ما كه اين آقا براى ديدن او آمده بود، طبق معمول با تندى و عصبانيت شروع به حمله و اعتراض كرد و ضمن حرف‌هايش گفت: اين چه كارى است كه صورتت را مثل شغال درست كرده‌اى؟! و خلاصه خيلى به آن بنده خدا بد و بيراه گفت و همين امر باعث شد كه او برخاست و رفت و بعد هم كلا رابطه بين آنها قطع شد.

🔅چنين برخوردى قطعاً از مصاديق افراط در امر به معروف و نهى از منكر است.

🔹اولا، حرمت تراشيدن ريش از قطعيات و مسلّمات نيست و گرچه برخى فقها فتواى به حرمت دارند، اما بسيارى از فقها نيز فتوا نداده‌اند و تنها احتياط كرده‌اند و احياناً شايد برخى نيز فتوا به جواز اين كار داده باشند. در هر صورت، اين‌گونه نيست كه حرمت آن قطعى و مسلّم باشد.

🔸 ثانياً، بر فرض حرمت، در مقايسه با معاصى كبيره‌اى از قبيل رباخوارى، غيبت، دروغ و برخى گناهان ديگر كه متأسفانه در جامعه ما كم و بيش رواج دارد، گناهى مانند ريش‌تراشى اصلا قابل ذكر نيست. آيا اين گناهان كبيره بالاتر است يا گناه صغيره‌اى مثل ريش‌تراشى؟ كسى كه مبتلا به انواع گناهان كبيره است كه، براى مثال، يكى از آنها غيبت است كه گناه آن از هفتاد عمل فحشا بالاتر است، آيا براى اصلاح او بايد از دروغ و غيبت و رباخوارى شروع كنيم يا از ريش‌تراشى؟

🔹ثالثاً، ما حق نداريم در مقام نهى از منكر به كسى فحش بدهيم و اهانت كنيم. اهانت به مؤمن خودش گناه است و گناهش نيز بسيار بدتر و بالاتر از ريش‌تراشى است.

🔸و رابعاً، اين نحوه برخورد باعث مى‌شود كه زمينه ارشاد فرد نسبت به ساير مسائل از بين برود. انسان مى‌تواند با برخورد نرم و آرام و همراه با مدارا و اخلاق نيكو، فرد را تحت تأثير قرار دهد و به مرور ابتدا او را به اين مسير بكشاند كه آن گناهان بزرگ‌تر را كنار بگذارد، تا كم‌كم نوبت به معاصى كوچك‌تر و گناهى نظير ريش‌تراشى برسد. با اين نحوه برخورد، شما نه‌تنها فرد را از ريش‌تراشى بازنداشته‌ايد، بلكه زمينه اصلاح او نسبت به ترك آن گناهان كبيره را نيز كاملا از بين برده‌ايد.

👈پنجمين اشكال اين نحوه برخورد آن شخص اين بود كه منجر به قطع رابطه و قطع رحم شد و چنان دشمنى و كينه‌اى بين اين دو نفر به وجود آمد كه تا آخر عمر از ديدن روى يكديگر بيزار بودند.

🔅اين همه در حالى بود كه آن خويشاوند متدين ما قطعاً هيچ نظرى جز انجام وظيفه و عمل به تكليف شرعى نداشت، اما نحوه برخورد او درست نبود. چنين برخوردى نيز عمدتاً ريشه در آداب و رسوم و عادت‌هاى رفتارى گذشتگان داشت و از محيط به ارث رسيده بود؛ برخورد تند و خشن و بى‌جايى كه نه‌تنها هيچ نتيجه مثبتى نداشت، كه چندين اثر منفى نيز داشت و اگر جاى خود را به برخورد متين و مؤدبانه مى‌داد، به احتمال بسيار زياد مى‌توانست نتيجه‌بخش باشد