حس خوبی داره که اسمم به عنوان یک اهل هنر در حتی هوش مصنوعی چت جی پی تی هم وجود داره. وضعیت جامعه طوری است که به جای افتخار به بازی در نقش اول یک اثر هنری وزین و زیبا، به دلیل وجود چند اراذل ترول و چند رذاله تروریست، از امیر دلقک پشم آور ها گرفته تا اهون عاملی راد ها، بابت یک کار هنری و استعداد و مهارت های تان مورد انواع حمله های سگ های ولگرد فضای داده قرار می گیرید.

یعنی نه فقط تشویق و تحسینی نشنیدم، بلکه انواع حمله های کور و سراسر حسادت حتی به پیانو نواختنم شد! به ترویج هفت دستگاه موسیقی ایرانی که در این چند سال در کنار کار سیاسی انجام دادم حمله شد و گفتند او «تار و تمبکی» است! به هنر بازیگری و تلاش های سالیان نوجوانی و جوانی ام که سال ها در تئاتر، بازیگردانی و بعد ها هم در سینمای هنری درگیر بودم و فعالیت می کردم حمله شد، انکار شد و گفتند او هیچ سابقه ای نداشته! حتی یک بار خود فیلم را ندیده از عقده دریده گفتند او بازیگری بلد نیست! بی هیچ اطلاعی از محتوای هنری و ضد سنتی فیلمنامه به دروغ و کثیفی در مورد آن لجن پراکنی کردند و نگران این بودند چرا اصلاً این فیلم پخش شده... پس او عامل رژیم است.

در این سال ها یکی نیامد بگوید آفرین! افتخار می کنیم دوستی داریم که چنین مهارتی داشته که در نقش اول یک اثر هنری ماندگار غیرتجاری نقش اول مقابل استادی مانند حسین محجوب را بازی کرده. برای هیچ کس مهم نبود، جذاب نبود! در بهترین حالت کسانی که خود را دوست من می دانستند می گفتند حالا ببخشیدش که در یک فیلم نقش اول بوده قول میدهد دیگر از این غلط ها نکند! یعنی حتی کسانی که طرفدار من بودند از شدت بی دستاوردی و بی مهارتی و بی هنری و کوچکی و حقارت خویش، حتی گنجایش درک جایگاه هنری کسی که چنین دستاورد هایی در کارنامه خود دارد نداشتند.

چه کسانی چنین سوسک صفتانه در کثافت لولیدند و ژاژ خاییدند؟ همان دیپلمه های بیکار، همان بی دستاورد های بیمار، همان امیردلقک ها و اهون و نوید صادقی و سینا کونی های هار. همان جنده زاده گویک دلقکی که از زور به کونش حتی شاغل بودن مرا انکار می کند. یک مشت زن جنده و کونی!

تف به وجود کثیف تان و خوشحالم که هیچ جایگاهی در نهایت نه در این فضای سیاسی داشته اید و نه خواهید داشت.