⚠️ فقدان سازماندهی، اعتراضات کارگری را به کدام سو می‌برد:
مراحل شناسایی فرسایشی شدن اعتراضات

گزارش تحلیلی داوطلب

کافی است کمی در اخباری که این روزها پیرامون اعتراضات کارگری و صنفی منتشر می‌شود، دقیق شویم تا دریابیم که چه تعداد از این اعتراضات به روندی فرسایشی گرفتار شده‌اند؛ اعتراضات پراکنده بازنشستگان صندوق‌های مختلف بیمه‌ای و یا اعتراضات کارگران رسمی و عملیاتی نفت و گاز اشاره کرد که مدتهاست ادامه دارد اما به نتیجه مطلوب نرسیده است.

دو نمونه نام برده شده از لحاظ سازماندهی تفاوت‌هایی باهم دارند؛ کنش‌های صنفی بازنشستگان اغلب فاقد سازماندهی تشکیلاتی است و به صورت خودجوش برگزار می‌شود، حال آنکه کنش‌های اعتراضی صورت گرفته در مناطق نفت و گاز به ویژه در پالایشگاههای پارس جنوبی با حمایت و سازماندهی انجمن صنفی کارگران این پالایشگاهها که مدعی نمایندگی ۱۴ هزار کارگر شاغل در این بخش است، صورت می‌پذیرد.

این نشان می‌دهد که هم فقدان سازماندهی و هم سازماندهی شبه‌دولتی با وجود تفاوت ظاهری، در یک شباهت راهبردی نمی‌توانند نسخه موثری برای پیشبرد مطالبات صنفی کارگری باشند و چشم‌اندازی نامشخص و مبهمی دارند.

هشت ویژگی اعتراضات فرسایشی:
اعتراض کارگری فرسایشی اعتراضی است که به تدریج کارایی خود را در طول زمان از دست بدهد و نتواند فشار کافی بر دولت یا کارفرمایان برای تغییر شرایط کار اعمال کند. چنین اعتراضاتی ممکن است بدون دستیابی به اهداف خود ادامه یابد و اغلب می‌تواند انرژی، منابع و روحیه شرکت کنندگان را هدر دهد و یا در خوشبینانه‌ترین حالت تضعیف ‌کند.

۸ ویژگی‌ اعتراضات فرسایشی را در گزارش داوطلب ببینید:

۱. خواسته‌هایی که جدی گرفته نمی‌شوند:
▫️نادیده گرفتن اعتراضات از سوی دولت و کارفرما: اگر دولت یا کارفرمایان خواسته های اعتراضی را نادیده بگیرند، نشانه آن است که اعتراض فشار کافی را اعمال نمی‌کند. این را می‌توان با فقدان پیشنهاداتی برای مذاکره، عدم تایید عمومی مطالبات یا اجرای تغییرات سطحی که به مسائل اصلی و بنیادین رسیدگی نمی‌کند، شناسایی کرد.

▫️حاشیه‌سازی رسانه‌ها: وقتی پوشش رسانه‌ای اعتراض شروع به کاهش می‌کند یا روند اطلاع‌رسانی تغییر می‌کند، می‌تواند نشان‌دهنده این باشد که عموم مردم و سیاست‌گذاران علاقه خود را به موضوع اعتراض از دست داده‌اند.

▫️ تأخیرها و تاکتیک‌های بوروکراتیک: مقامات ممکن است از تاکتیک‌های تأخیر استفاده کنند، مانند ایجاد بحث‌های طولانی از طریق تشکیل کمیته‌هایی که خروجی فعالیت آنها منجر به اقدامات مشخص نمی‌شود. این می‌تواند باعث شود که حرکت اعتراضی به دلیل ناامیدی یا خستگی شرکت کنندگان، کُند شود.

۲. کاهش مشارکت :
▫️ کاهش تعداد شرکت‌کنندگان: کاهش قابل مشاهده در تعداد شرکت کنندگان یا حامیان در تجمعات، اعتصابات یا سایر فعالیت های اعتراضی می‌تواند نشانه فرسایش باشد. با کاهش شور و شوق، به تدریج اعتراض قدرت نفوذ خود را از دست می‌دهد.

▫️ تجزیه داخلی: درگیری های داخلی یا عدم انسجام بین اعضای شرکت‌کننده در یک حرکت اعتراضی، قدرت جمعی برای پیشبرد مطالبات را به طور مؤثری تضعیف می‌کند.

▫️ بی تفاوتی عمومی: زمان ایجاد می‌شود که در آن عموم مردم نسبت به اعتراضات بی‌تفاوت می‌شوند یا حتی نسبت به آن موضع منفی اتخاذ می‌کنند. این اغلب نشانه فرسایش قابل توجهی در پتانسیل جنبش برای موفقیت است.

۳. افزایش سرکوب بدون تشدید:
▫️ سرکوب شدید: همیشه رخ نمی‌دهد. اما در مواردی وقتی مقامات شروع به سرکوب اعتراضات _بدون مواجهه با فشار بیشتر از سوی معترضان_ می‌کنند، به این نتیجه می‌رسیم که اعتراض فاقد ظرفیت سازمانی برای مقاومت مؤثر یا بسیج بیشتر است.

۴. افزایش مشکلات داخلی
▫️رهبری تکه تکه: اختلافات داخلی بین رهبران معترض، یا بین رهبران و شرکت کنندگان، می تواند وحدت و تمرکز جنبش را تضعیف کند.

▫️راکد یا بدتر شدن شرایط کار: علیرغم اعتراضات مداوم، بهبود چندانی در شرایط کار وجود ندارد و کارفرمایان یا دولت پاسخگو نیستند.

▫️فقدان اهداف روشن یا تغییر خواسته‌ها: اگر اعتراضات فاقد اهداف روشن و قابل دستیابی باشد یا اگر مطالبات به طور مکرر تغییر کنند، می‌تواند باعث سردرگمی شود و پیام حرکت را کمرنگ کند.

▫️فرسودگی اقتصادی و عاطفی: معترضان ممکن است به دلیل از دست دادن کار یا هزینه های مربوط به اعتراض با مشکلات مالی مواجه شوند که منجر به خستگی و کاهش روحیه شود.

نقش یک سازمان قوی کارگری در جلوگیری از فرسایشی شدن اعتراضات را در گزارش تحلیلی داوطلب ببینید


✅ خبرها و مسائل کارگری را در تارنمای داوطلب دنبال کنید.
@davtalaborg  -  اینستاگرام -  توییتر

✔️ درباره ترومای ثانویه در کنشگری برنامه داشته باشید

▫️مصاحبه با یک کارشناس درباره ترومای ثانویه:
اگر حالمان با وجود اوضاع نابسامان و شنیدن مصیبت‌ها خوب است، نشان خوبی است!

در حالی که بسیاری از مردم برای این بتوانند زندگی در شرایط سخت معیشتی و اقتصادی را امکان‌پذیر کنند، از واقعیت زندگی در یک محیط پرچالش فرار می‌کنند، برعکس- مطالبه‌گران و ترویج‌گران حقوق فردی در یک محیط معمولا به مصیبت‌بارترین بخش زندگی دیگران و از جمله همکاران خود گوش می‌سپارند؛ روایت‌های افراد از وضعیت نابسامان زندگی خود، معمولا بازگوکننده زخم‌های روانی- تروماهایی گوناگون نیز هست.

شنیدن رنج‌های دیگران که بخشی جدایی‌ناپذیر از فعالیت‌های اصلی یک کنشگر مدنی و حقوق صنفی است، ممکن است وی را به «ترومای ثانویه» نیز مبتلا کند یعنی هم‌زمان که فرد زخم خورده با در میان گذاشتن رنج‌های خود و شاید یافتن امید یک راه حل، احساس بهتری پیدا می‌کند، فعال صنفی که شنونده رنج‌های گوناگون افراد است ممکن است علائمی از ترومای افراد را در خود پیدا کند که باید نسبت به آن‌ها آگاه باشد.

در کنار برخورداری از کمک حرفه‌ای روانی که از سوی روانشناسان، مشاوران و روان‌درمانگران ارائه می‌شود، فعالان صنفی پیاپی در احوال خود دقیق می‌شوند تا ببینند آیا در معرض تخریب‌های تروما بوده‌اند و یا نه؛ و چگونه باید اوضاع روانی خود را بهبود ببخشند.

در مطلبی که در گفتگو با یک کارشناس، وی درباره «نمونه‌های موفق مدیریت ترومای ثانویه» چنین گفته است:
«در آخر آیا می‌توانید نمونه‌هایی بیان کنید که در آن کنشگران به طور مؤثری از خود در برابر ترومای ثانویه محافظت کردند؟ چه کار متفاوتی انجام دادند؟

تمام کسانی که در حال حاضر به طور درازمدت درحوزه‌های مختلف کنشگری فعالیت می‌کنند، مثلا مشاور یا فعال حقوق بشرند و به خوبی از پسش برآمده‌اند، در واقع نشان دهنده کار موفقیت‌آمیزشان (در مدیریت اضطراب و تروما) است. همین که فردی با تمام فشارها و حجم سنگین کاری با ترومای ثانویه، فرسودگی و دیگر مشکلات، پابرجاست، یعنی فرد کارهایی که به آنها اشاره شد و دیگر فعالیت‌ها را برای خودمراقبتی‌ و محافظت از خودش انجام داده.

اتفاقا این {نمونه‌های موفق ترومای ثانویه} سوال خوبی است چرا که باید بدانیم که گاهی باید به خودمان امتیاز بدهیم و موفقیت‌مان را جشن بگیریم. خجالت نکشیم که چرا پریشان حال نیستیم، اینکه حال‌مان خوب است و کارمان را به بهترین نحو انجام می‌دهیم نشانه خوبی است.

✅ خبرها و مسائل کارگری را در تارنمای داوطلب دنبال کنید.
@davtalaborg  -  اینستاگرام -  توییتر

📣«یک زندگی معمولی» می‌تواند مبنای گفتگوهای درون‌گروهی و بین‌گروهی باشد

گروه‌های مدنی و صنفی می‌توانند حول قضایا و دست کم یک مطالبه مشترک با هم گفتگو کنند و تعریف ویژگی «یک زندگی معمولی» یکی از مهم‌ترین آن‌هاست

احتمالا بیشتر مردم به این قضیه دقت کرده‌اند که نقض حقوق کار قضیه‌ای یک‌شبه و ناگهانی نبوده است و از چندین سال پیش از این شروع شده بوده اما نقض حقوق احتمالا به اندازه‌ای نبود که زندگی معمولی آنان را دستخوش تغییرات ناگهانی و یا اساسی کند.

بازنشستگان، پرستاران، پرسنل نفت، معدن‌کاران و دیگر گروه‌هایی که این روزها دیگر نمی‌توانند در برابر نقض حقوق خود ساکت بمانند، شاهد گذر از آستانه خط قرمزی بوده‌اند که از نقض ویژگی‌های «زندگی معمولی» شروع شد تا به درجه طاقت‌فرسایی برسد.

گفتگو درباره ویژگی‌های زندگی معمولی برای بسیاری از گروه‌ها یاداور این نقطه مهم در بلوغ اجتماعی است که «‌آنچه نمی‌خواهیم کافی نیست؛ باید دقیقا بدانیم که چه می‌خواهیم». و جستجو و بیان مختصات «یک زندگی معمولی» در فرایند گفتگوی اجتماعی چنان برجسته شد و به چنان فضای تعامل‌محوری سامان داد که به قضایای تغییر محور در سطح کلان در جریان اعتراضات پساکشتار مهسا امینی دامن زد.

امروز ما می‌دانیم که اعتراضات معیشتی، بر پایه یک زندگی معمولی شکل گرفته است و با مفهوم «کار شایسته/دستمزد و حقوق شایسته» در ارتباط است که ویژگی‌های آن از سوی سازمان‌ جهانی کار به شکل جهان‌شمول تعریف شده است. همچنین مفاهیمی اقتصادی از جمله تعریف سالانه خط فقر و خط فقر مطلق و محاسبه اقلام سبد معیشت فردی، سبد معیشت خانوار و حقوق پایه و همچنین مقررات ایمنی و حقوق کارگر-کارفرما بیانگر مفاهیمی در ارتباط مستقیم با زندگی معمولی هستند.

همچنین می‌دانیم که نه تنها به حکم حق آزادی گفتگو، که به حکم زندگی در جهانی متعامل و متاثر از ایده‌ها باید بتوانیم با حفظ هویت مطالبه‌گرانه گروه، با گروه‌های دیگر به گفتگوی اجتماعی سامان بدهیم.

تشکل‌ها می‌توانند در تعریف ویژگی‌های زندگی معمولی با اعضای گروه‌ خود به گفتگوی سازنده‌ای سامان بدهند تا مطالباتشان برای خودشان و برای دیگر ذی‌نفعان ملموس‌تر شود.

در عین حال، گفتگو با دیگر گروه‌های مطالبه‌گر با هدف تعیین ویژگی‌های زندگی معمولی می‌تواند ابزارها، ظرفیت‌ها و پتانسیل‌های تازه‌ای به گروه‌ها اضافه کند.

منبع ویدیو: كمپين اصل ٢٠

✅ خبرها و مسائل کارگری را در تارنمای داوطلب دنبال کنید.
@davtalaborg  -  اینستاگرام -  توییتر

📣 رضا شهابی، حسن سعیدی و کیوان مهتدی با پیگیری مستمر و روشمند، پس از دو سال حبس، آزاد شدند
دستاورد شیرین پیگیری‌های حرفه‌ای و چندجانبه، استفاده از ابزار فشار و اطلاع‌رسانی‌های منظم

یکشنبه ۱۱ شهریور ۱۴۰۳

شبکه شرق به نقل از حسین تاج، وکیل مدافع رضا شهابی، حسن سعیدی و کیوان مهتدی نوشت که دو عضو سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران، و یک عضو کانون نویسندگان ایران که اردیبهشت ۱۴۰۱ بازداشت و زندانی شده بودند، «پس از پذیرش اعاده دادرسی» و «اعمال بخشنامه عفو ۱۴۰۱» از زندان آزاد شدند.
سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه به نقل از وکلای ایشان نوشت که به دنبال نقض رای دادگاه در دیوان عالی کشور حکم ۶ سال حبس علیه این کارگران زندانی به سه سال و شش ماه کاهش یافت و با پایان دوران حبس و‌ مختومه شدن پرونده آزاد شدند. این سه فعال کارگری تا کنون بدون یک روز مرخصی در زندان اوین محبوس بودند.

به گفته وکیل، دادستانی تهران پس از «کسب استعلامات لازم» با درخواست آزادی شهابی، سعیدی و مهتدی موافقت کرده است.

سندیکای شرکت واحد ابراز امیدواری کرد که آنیشا اسدالهی، مترجم و ‌فعال کارگری و همسر کیوان مهتدی نیز به زودی آزاد شود و اعلا کرد که ‌خواهان آزادی فوری دیگر اعضای زندانی سندیکا، آقایان ابراهیم مددی و داود رضوی، و‌ کلیه فعالین‌ کارگری، معلمی و‌ مدنی زندانی است.

برخورداری از وکلای زبده و پیگیر برای استفاده از ظرفیت‌های قانونی، برخورداری از حمایت تشکیلاتی منسجم، پیگیری‌های موازی طی کمپین‌های پیوسته اطلاع‌رسانی داخلی و بین‌المللی، استفاده از ابزارهای مشروع فشار و هزینه‌‌ساز کردن ادامه حبس یک فعال مدنی یا صنفی از جمله شیوه‌های کم‌کردن فشار بر فرد زندانی‌ست که می‌تواند به آزادی زودهنگام وی منجر شود.

✅ خبرها و مسائل کارگری را در تارنمای داوطلب دنبال کنید.
@davtalaborg  -  اینستاگرام -  توییتر

📣منابع انسانی، منبع فراوانی و قدرت اصلی یک گروه مطالبه‌گر مدنی-صنفی است

وقتی سازمان‌دهندگان فهرستی از فعالیت‌ها را با کمک گروه تشخیص داده‌اند حالا زمان پیدا کردن راهی برای تقسیم کار است. نمی‌توان از همه بدنه انتظار داشت برای طولانی مدت به یک شیوه دیکته شده از سوی رهبر جریان مطالبه‌گری کنند. مثلا آیا قرار است پیگیری حقوقی را در دستور کار قرار بدهید و باید نظر چندین وکیل را در این باره جویا شوید؟ تقسیم کار کنید و از دیگران کمک بخواهید.

✔️آیا قرار است کمپین ایجاد حساسیت اجتماعی برای آزادی یا کم شدن فشار بر یک فعال صنفی زندانی به راه بیندازید و نیاز به خلاقیت، تنوع و کمیت بالا در تهیه مطلب دارید؟ از کودک و نوجوان تا جوان و همکار و غیر همکار، کار را به دست کسانی بدهید که شیوه شخصی‌شان بر گروه‌های هدف مختلف تاثیرگذار واقع شود.

✔️آیا قرار است با برطرف کردن چند ایراد کوچک در سازمان، گروه کوچک خود را یک درجه ارتقا بدهید؟ از طیفی از پرسشنامه‌ها، نظرسنجی‌ها و شیوه‌های حرفه‌ای و عملی برای بررسی عملکرد بهره ببرید.

دسترسی به امکانات بی‌پایان انسانی با یک قدم کوچک شروع می‌شود و آن قدم، می‌تواند با خواست یک یا چند نفر برای وارد کردن انرژی پیش‌برنده افراد مختلف در مکانیسم چندوجهی احقاق حقوق جمعی و کشف ظرفیت‌ها و فرصت‌ها رقم بخورد.

در دنیای مطالبه‌گری، ناممکن وجود ندارد؛ تنها میزان کار لازم برای پیشبرد چندین هدف خرد در یک راستا - یعنی استراتژی- معنی دارد که اگر در طول زمان مورد نظر به ثمر برسد مطلوب است.

✅ خبرها و مسائل کارگری را در تارنمای داوطلب دنبال کنید.
@davtalaborg  -  اینستاگرام -  توییتر

📣«پرستاران» چگونه افکار عمومی را تحت تاثیر قرار می‌دهند

گزارش تحلیلی داوطلب

از اعلام «کد ۹۹» و کنایه به مرگ نظام پرستاری روی پلاکاردهای معترضان اراکی تا رپ‌خوانی یک پرستار معترض که در شبکه‌های اجتماعی منتشر شده، همگی نشان می‌دهد که جریان مطالبه‌گری پرستاران تمایل دارد بین مطالبات خود با لزوم ارائه خدمات کیفی و کمی بهینه به عموم مردم پیوندی ایجاد کند.

شعارهای تاثیرگذار می‌توانند تاریخ‌ساز شوند و در تغییر سرنوشت یک گروه سهم داشته باشند
شعارها ابزاری برای جهت‌گیری و راهنمایی فعالیت‌های صنفی و مدنی – از جمله دسترسی گسترده – برای متحد کردن بخش های مختلف جنبش (اعم از ذینفعان و مردم) هستند.

برای تدوین شعارها و نمادهای یک تجمع اعتراضی که برای توده‌های وسیع مردم قابل درک و بر آن‌ها تاثیرگذار باشند پرسش‌هایی باید در نظر گرفته شوند؛ مثلا: خواسته‌ها و نیازهای جریان مطالبه‌گری تحت پیگیری شما تا رسیدن به هدف، چیست؟

پرسش‌های ده‌گانه برای ساخت شعار و نماد را در گزارش داوطلب مرور کنید و ببینید کدام شعارها و نمادها اثر، برد و کارایی محدودی دارند و چگونه تکمیل می‌شوند تا اثرگذار باشند.

✅ خبرها و مسائل کارگری را در تارنمای داوطلب دنبال کنید.
@davtalaborg  -  اینستاگرام -  توییتر

📣 شناسایی محیط مطالبه‌گری به گروه کمک می‌کند از جامعه عقب نماند

مطالبه‌گران صنفی و مدنی امروز در محیط اعتراض‌خیزی فعالیت می‌کنند و با آزمایش و خطا و رصد دیگر گروه‌ها یاد می‌گیرند که چگونه بر استراتژی‌ها، تاکتیک‌ها و راهکارهای کهنه و تاریخ‌گذشته اصرار نکنند. پس خلاقیت ناشی از گفتگو، ارز رایج مطالبه‌گری مدنی و صنفی‌است.

همچنین، این روزها شاهدیم که فعالان حقوق مدنی و صنفی، حتی در بدترین شرایط فشار، ظرفیت‌های تازه‌ای به نمایش می‌گذارند و این به دلیل درک چشم‌اندازی است که به گمان بسیاری، رسیدن به آن حتمی است ولی زمان آن مشخص نیست. در چشم‌انداز پیش روی جامعه، مردم و کنشگران حقوق مدنی و صنفی اطمینان دارند که حقوق اصلی مثل حق بیان و آزادی تشکل‌ها و اجتماعات باید آزاد و برای همه قابل دسترس باشد.

در چنین شرایطی، فعالان مدنی و صنفی دست‌کم سه کار مهم دارند که می‌توانند به عنوان رسالت کنشگرانه در مقطع گذار به سوی این چشم‌انداز در نظر بگیرند:

▫️هزینه‌های کنشگری مدنی و صنفی را به شیوه‌های گوناگون پایین بیاورند
▫️چشم‌انداز آینده را در محدوده حرفه و یا موضوع فعالیت خود، به گام‌های ملموس تبدیل کنند
▫️با درک زمان‌بندی، درک بهتر و دقیق‌تری برای رسیدن به خرده-خواسته‌های جمعی داشته باشند

ویدیوی اصل ۲۰ شمایی کلی از آن چه در جامعه می‌گذرد به نمایش گذاشته است ولی گروه شما می‌تواند این شمای کلی را تا شناخت مولفه‌های دقیق مرتبط با موضوع مطالبه‌گری جمعی ادامه بدهد، به گونه‌ای که تصویر بسیار دقیق‌تری از «محیط کنونی» برای اعضای گروه فراهم کند.

ببینید:
معلمان خراسان شمالی چگونه از ظرفیت‌های قانونی استفاده می‌کنند تا گروه در شرایط بهتری قرار بگیرد

✅ خبرها و مسائل کارگری را در تارنمای داوطلب دنبال کنید.
@davtalaborg  -  اینستاگرام -  توییتر

📣 اصول بنیادین حقوق کار دقیقا چیست؟

ویدیوی داوطلب

اگر گمان می‌کنید بیشتر مردم درباره اصول بنیادین حقوق کار اطلاع کافی دارند، این پیش‌فرض خود را به چالش بگذارید و از افراد دور و بر خود بپرسید.

احتمال زیادی وجود دارد که کسانی که از شرایط کار خود راضی نیستند نیز حتی درباره محدوده دقیق حقوق خود به اندازه کافی مطلع نباشند و ابزارهای مطالبه‌گری فردی و جمعی خود را نشناسند.

داوطلب در این ویدیوی کوتاه، به اصول ساده و بنیادین حقوق کار پرداخته که مبنای ارتباط درست کارگر و کارفرما را از دیدگاه سازمان بین‌المللی کار شرح می‌دهد.


✅ خبرها و مسائل کارگری را در تارنمای داوطلب دنبال کنید.
@davtalaborg  -  اینستاگرام -  توییتر

⚠️ کتک زدن کادر درمان به تعطیلی بیمارستان کنارک منجر شد
پرستاران در فضای مجازی از اعتصاب کادر درمان کنارک حمایت کردند ولی این نشان خوبی نیست

کانال خبری پرستاران ایران (INN) نوشت که بر اساس ویدیویی که توسط یکی از شهروندان کنارک در فضای مجازی منتشر شده، بیمارستان امام حسین کنارک به خاطر درگیری چند روز پیش  در بیمارستان به حالت تعطیل درآمده است.

این منبع نوشت: «گفته می‌شود چند نفر از خانم‌های کادر درمان بیمارستان، مورد ضرب و شتم افراد ناشناس قرار گرفته و عوامل بیمارستان بخاطر نداشتن امنیت سرکار حاضر نمی‌شوند.»

بسیاری از پرستاران از ترک کار همکاران خود در کنارک حمایت کردند و نوشتند بسیار زودتر از این باید اتحاد می‌داشتند:

- «مردم هم دیگه دیوار از دیوار ما کوتاه تر پیدا نکردن.
هر مشکلی دارن میرن بیمارستان سر پرستارها خالی می‌کنن
وقتی وزارت بهداشت واسه ما هیچ ارزشی قائل نیست معلومه که مردم هم این کارها رو می‌کنن»

- «در جواب این که چرا این همه مشکلات اقتصادی و معیشتی داریم همیشه می‌گن:
در عوض امنیت داریم. ای جانم به این امنیت!»

- «یا مسئولین دارن تو کشورای دیگه زندگی میکنن، یا ما چشم بصیرت نداریم.»

- «هر {...}ی فکر می‌کنه به دلیل بیماری می‌تونه هر{...}ی دلش خواست بکنه!
قانون هم به نفع اون باشه!
باید یه قانون هم برای امنیت کادر درمان درنظر بگیرن.»

- «وقتی شأن یک پرستار توسط وزارت خونه بهداشت از نظر حقوق و رفاه میاد پایین {...این طور} می‌شه ‌.
تو بانک‌ طرف پشت باجه نشسته و روی تک‌تک سلول‌های اعصابت هم راه می‌ره. تا حالا شنیدی کسی کتکشون بزنه؟»

- «مامظلوم‌ترین قشر مملکتیم. همه با ما ضدن، با ما زاویه دارن. انگار تو این مملکت فقط باید به ما بگن پول می‌گیری کار کنی، همینه که هست. از این به بعدحق اگر حقوقمون رو ندین و بهمون احترام نذارین ما هم کار نمی‌کنیم. اگر قراره هم پول نگیریم هم بی‌احترامی ببینیم، اسنپ دست بوسه!»

📣 هشدار کنشگران صنفی:
تشکل‌ها باید درباره احتمال از دست رفتن اعتبار و وجهه اجتماعی به پرستاران هشدار بدهند و برای استفاده موثر از ابزار مطالبه‌گری سازماندهی کنند

خشمی که پرستاران در فضای مجازی به اشتراک گذاشته‌اند قابل درک است ولی از دید فنی، استفاده طولانی مدت از یک سلاح- اعتصاب- آن را بی‌اثر می‌کند.
تمام پرستاران از دید انسانی باید بتوانند جایگاه اجتماعی و اخلاق‌مدار خود را تحکیم کنند. پرستاران و دکترها با انباشته اعتبار و احترامی که در دوران همه‌گیری و پیش از آن به دست آوردند، در شمار محق‌ترین گروه‌های صنفی جامعه شناخته شده‌اند و اکنون باید بتوانند با برجسته کردن اخلاق حرفه‌ای، بر این انباشته بیفزایند.

قدرت‌نمایی پرستاران می‌تواند در این رفتار جمعی نمود پیدا کند که مذاکرات فرهنگ‌سازی جامعه را در دست بگیرند و به جای منتظر ماندن برای مقامات برای وساطت اعلام امنیت محیط کار که به صاحبان قدرت حتی قدرت بیشتری می‌دهد، خودشان با تشکل‌‌یابی منجسم‌تر، ابتکار گفتگویی سازنده را با جامعه پیرامون در دست بگیرند تا فضا و شرایط به نفع‌شان تغییر کند.

تشکل‌ها باید پیش از مقامات دست به کار شوند تا ارتباط پرستاران و جامعه را دوباره برقرار کنند. فلسفه وجود پرستار، اهمیت جامعه و انسان است. اگر در قضیه‌ای از اهمیت جامعه و انسان که در مرکز آن است کاسته شود، از اهمیت مشاغل خدماتی به آن گروه هم کاسته می‌شود. اهمیت نقش تشکل‌ها و سازمان‌دهندگان در این قضیه پیداست که به جمع پرستاران نشان بدهند که رفتار جمعی به چه کسانی قرار است قدرت بدهد. کارفرمایان و مقاماتی که هنوز نتوانسته‌ند حقوق‌ معوق پرستاران را تامین کنند اگر در نقش واسطه صلح و آشتی ظاهر شوند، سهم قدرت پرستاران را برنده خواهند شد.

در گزارش داوطلب بخوانید:
واکنش‌ها به اعتراضات پرستاران: ورود شورایعالی امنیت ملی و هشدار قرمز به فعالان پرستاری


✅ خبرها و مسائل کارگری را در تارنمای داوطلب دنبال کنید.
@davtalaborg  -  اینستاگرام -  توییتر

📣کاربران شبکه‌های اجتماعی، نگران ایمنی و جان کارگران کشور

(بر روی ویدیو کلیک کنید تا آن را اندازه صفحه ببینید)

در شرایطی که نقض ایمنی کارگاه‌های ساختمانی بیشترین کشته‌های مرتبط با کار را به خود اختصاص می‌دهد، کارگران عمدتا رها شده‌اند تا خودشان از جان خودشان محافظت کنند!

کاربران شبکه‌های اجتماعی با به اشتراک گذاشتن صحنه‌های نقض حقوق ایمنی کار، تلاش می‌کنند به نوعی جای خالی تشکل‌هایی را پر کنند که اگر می‌توانستند بر اعمال ایمنی نظارت کنند، جان‌های بسیاری نجات می‌یافت.

کاربران همچنین با به اشتراک گذاشتن تجربه ایمنی خود در کشورهای دیگر، سعی در کوتاه کردن فاصله و نزدیک کردن دیدگاه‌ها دارند.

یک کاربر شبکه اکس در واکنش به این ویدیو (قبل از پردازش داوطلب) نوشته:
«من کارم عمران هست توی ایسلند، اگر همچین صحنه‌ای اتفاق بیفته اینجا کارگاه تعطیل می‌شه.» وی با نقد همکاری که به جای جلوگیری از این اقدام خطرناک، از آن فیلمبرداری و به نوعی وی را ترغیب کرده، از پذیرفته بودن فرهنگ نادیده‌گیری ایمنی در کارگاه‌های کشور پرده بر می‌دارد و آن را در مقایسه با محل کار خود قرار می‌دهد: «اینجا اول ایمنی بعد کار، اگر ایمنی نداشته باشی مسئول کارگاه راهت نمی‌ده.»


✅ خبرها و مسائل کارگری را در تارنمای داوطلب دنبال کنید.
@davtalaborg  -  اینستاگرام -  توییتر

📣 دولت در اقدامی نادر برای تصدی ریاست سازمان بهزیستی فراخوان عمومی داد
آیا باید جشن بگیریم؟

در گفتگوی داوطلب با یک فعال مدنی:
▫️با وجود اعلام تغییر رویکرد در سیاست وزارت کار به منظور تشویق مشارکت مردم، فعالان مدنی و صنفی چندان به نتیجه عملی چنین فراخوانی امید نبسته‌اند.

وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی طی اقدامی کم‌سابقه برای تصدی ریاست سازمان بهزیستی چنین فراخوانی منتشر کرد:
«در راستای اهداف دولت و به منظور ایجاد زمینه شکوفایی استعدادهای برتر، ایجاد وفاق و افزایش مشارکت مردم و نخبگان در مدیریت کشور، بدینوسیله از تمامی بانوان گرامی و آقایان ارجمند که واجد شرایط عمومی ذیل برای تصدی ریاست سازمان بهزیستی کل کشور هستند، دعوت به عمل می آید تا مشخصات فردی، سوابق علمی و اجرایی خود (رزومه) را به آدرس الکترونیک درج شده در این فراخوان تا پایان وقت اداری روز سه شنبه بیستم شهریورماه ۱۴۰۳ ارسال فرمایند.» و شرایط را نیز اعلام کرد.

▫️بسیاری از وبسایت‌های رسمی خبری و برخی افراد چنین فراخوانی را جشن گرفتند و آن را نمادی از تشویق مشارکت در نظر گرفتند.

▫️برخی دیگر، هم‌زمان بودن این فراخوان را در بدترین زمان نابسامانی سازمان بهزیستی، نمادی از ناتوانی دولت برای مدیریت بحران و رویکرد دولت برای محول کردن مسئولیت یک سازمان ورشکسته یا نزدیک به ورشکستگی به غیرخودی‌هایی دانستند و گفتند اگر ریاست سازمان بهزیستی همچنان جایگاه پرسودی بود، پیش از این به «صاحبان ژن برتر» رسیده بود.

▫️اما فعالان مدنی ضمن استقبال از این رویکرد، شیوه اجرای آن را عملگرایانه و موثر نمی‌دانند. آن‌ها می‌گویند: سازمان باید تشخیص بدهد که چه کسی توانایی مدیریت دارد، وگرنه هر کسی از دور ممکن است خودش را مناسب بداند!

یک فعال مدنی در گفتگو با داوطلب گفت:
«در شرایطی که راه مشارکت مردم از اساس برای مدت طولانی بسته بوده است، تشویق مشارکت حتی در مقیاس اعلام آن گام مهمی است که به جامعه یاداوری می‌کند که تقسیم مسئولیت‌ها تا کدام مناصب می‌تواند با مشارکت جمع انجام شود.»

این فعال مدنی به داوطلب گفت:
«هرچند رویکرد تشویق مشارکت و فاصله گرفتن از رویکرد سنتی انتصاب را در هر صورت باید وزنه‌ای در کفه مشارکت مردم در نظر گرفت ولی این شیوه فراخوان عمومی دادن، بعید است منجر به شایسته‌سالاری یا بهتر شدن شرایط این سازمان بشود.»

وی توضیح داد:
«چنین فراخوان عمومی، یاداور رویکرد شرکتی است؛ هنگامی که یک فرد به صورت غیرارگانیک و احتمالا با تکیه بر مهارت‌های کلامی یا بر اساس سوابق علمی بتواند چند رقیب را کنار بزند و به فلان جایگاه در یک شرکت برسد، حتی با داشتن بهترین طرح‌ها و برنامه‌ها بعید است بتواند طرح‌ها را به سامان برساند؛ انتصاب یک نفر از بیرون و بدون نظر پرسنل و بدون پشتوانه برخورداری از مشروعیت و اعتبار حرفه‌ای مدیریتی در سازمان، ضمانت اجرایی کافی از سوی پرسنل در اختیار وی نخواهد گذاشت.»

«آیا در تمام سازمان یک فرد شایسته پیدا نمی‌شد که با مشارکت عمومی پرسنل در روند معرفی و انتخاب وی، برای تصدی به این مسئولیت معرفی شود؟ در این صورت، اعلام تغییر سیاست دولت به سمت تشویق مشارکت نیز می‌توانست با رویکرد عملگرایانه، بازتاب بهتری در جامعه و به ویژه در جامعه مدنی و صنفی داشته باشد.»


✅ خبرها و مسائل کارگری را در تارنمای داوطلب دنبال کنید.
@davtalaborg  -  اینستاگرام -  توییتر

📣 راهکارهایی برای حمایت و حفاظت از فعالان کارگری پس از اعتراضات صنفی

گزارش تحلیلی داوطلب

بررسی شیوه مواجهه با اعتراضات و کنش‌های صنفی و کارگری به ویژه در ایران نشان می‌دهد که مقامات انتظامی و امنیتی در سه مرحله تلاش می‌کنند تا با رهبران و فعالان درگیر در این اعتراضات برخورد کنند. این مراحل که گاهی ممکن است در امتداد یکدیگر رخ دهد و گاهی منحصرا در یک مرحله اتفاق بیافتد، عبارتند از:

مرحله پیش از شروع اعتراضات
مرحله برگزاری اعتراضات
مرحله پس از برگزاری اعتراضات

معمولا بیشترین میزان بازداشت‌ها و تهدیدها و برخوردها با فعالان و رهبران اعتراضات در مرحله پس از برگزاری اعتراضات رخ می‌دهد؛ هنگامی که که جامعه تصور می‌کند اعتراضات خاموش شده یا مطالبات به نتیجه رسیده.

▫️از این مرحله‌ می‌توان به عنوان دوره «برزخی» یک جریان اعتراضی نام برد و نمونه‌های آن را همین روزها پس از فروکش کردن نسبی اعتراضات پرستاران در ایران می‌بینیم.

▫️ در این مرحله که جامعه حساسیتش را نسبت به خبرهای اعتراضات از دست داده، در برخی از مواقع سرکوب‌ها با شدت بیشتری ادامه پیدا می‌کند تا یک جریان اعتراضی و البته مطالبه‌گر از درون دچار اضمحلال و فروپاشی شود.

در چنین شرایطی راه چاره چیست و چگونه می‌توان از فعالان و رهبران صنفی و کارگری حمایت کرد؟!

زمانی که کارگران و رهبرانی که در جریان اعتراضات کارگری فعال بودند با تهدید اخراج یا شکایت مواجه می‌شوند، انجام اقدامات خاصی برای حمایت از آنها و حفظ جنبش اعتراضی بسیار مهم است. برخی از این اقدامات را در گزارش داوطلب مرور کنید.

این مطلب را به وسعت منتشر کنید و حتی به دست کسانی برسانید که گمان نمی‌کنید کنشگر صنفی باشند و به یاد داشته باشید که سازمان‌دهندگان ممکن است هویت کنشگرانه خود را به سادگی فاش نکنند ولی به همفکری نیاز دارند.

✅ خبرها و مسائل کارگری را در تارنمای داوطلب دنبال کنید.
@davtalaborg  -  اینستاگرام -  توییتر

📣آزادی دو پرستار بیمارستان قائم مشهد پس از چهار روز بازداشت

▫️پرستاران معترض دستگیر و سپس آزاد می‌شوند
▫️پرستاران با گذشت یک ماه از اعتصاب و اعتراض هر روزه، برای پاسخگو کردن مقامات به چیزی بیش از تجمع نیاز دارند


با گذشت یک ماه از فراگیر شدن اعتراض و اعتصاب پرستاران در بیش از ۳۸ شهر کشور، تاکنون دستاوردهای این اعتراضات را می‌توان در سه سطح دسته‌بندی کرد:

۱. پاسخگویی دانشگاهها و مراکز درمانی به برخی معوقات مزدی
۲. تشکیل جلسه برای رسیدگی به مطالبات پرستاران در سطح دانشگاهها، دیوان محاسبات و همچنین شورای امنیت کشور
۳. وعده وزیر جدید برای پرداخت مطالبات پرستاران

محمد شریفی‌مقدم، دبیرکل خانه پرستار، خبر داد دو پرستار بیمارستان قائم مشهد که از چهار روز پیش‌تر بازداشت شده بودند، ظهر روز چهارشنبه ۱۴ شهریور آزاد شدند.

دبیرکل خانه پرستار اواخر مرداد امسال به خبرآنلاین گفته بود در طول ۱۰۰ سال تاریخ پرستاری مدرن کشور برای اولین بار است که اعتراض پرستاران به‌ شکل «دست از کار کشیدن» اتفاق می‌افتد و تاکید کرده بود: «وقتی پرستار دست از کار بکشد، خیلی احساس نگرانی می‌کنیم.

پرستاران می‌دانند وقتی اعتصاب کرده‌اند آن‌ها را تهدید می‌کنند که اخراجتان می‌کنیم. می‌گویند باشد، اخراج کنید. یعنی وضعیت به جایی رسیده است که برای پرستار مهم نیست اگر اعتصاب کند اخراج می‌شود.»

با وجود ادامه اعتراضات پرستاران و به سامان رساندن دستاوردهای موقت، اکنون زمان آن رسیده که کارفرمای عمده یعنی دولت، با منتظر نگه داشتن پرستاران و وعده و وعید، اعتراضات را به مرحله فرسایشی بکشاند و پرستاران به سازماندهی قوی‌ و چند جانبه برای پیگیری مطالبات خود نیاز دارند.

۴ نقش اساسی یک سازمان قوی مطالبه‌گری صنفی در جلوگیری از فرسایشی شدن اعتراضات را در گزارش داوطلب بخوانید

✅ خبرها و مسائل کارگری را در تارنمای داوطلب دنبال کنید.
@davtalaborg  -  اینستاگرام -  توییتر

📣 فعالان صنفی معلمان در اقدامی نادر درباره شرایط منجر به نقض حقوق مدنی و صنفی در حوزه آموزش روشنگری کردند

▫️کنشگران هشدار می‌دهند که روشنگری نباید در مرحله افشای چند نام متوقف شود بلکه با گذار از فرهنگ افشاگری صرف، باید به پروسه‌ها و شرايطی بپردازند كه منجر به نقض حقوق مدنی و صنفی شهروندان شده است.

▫️وقتی سازمان جهانی کار به دلیل «تبعیض هنگام جذب نیرو» به دولت ایران هشدار جدی می‌دهد و نام کشور را به دلیل «گزینش حکومتی» در زمره بدترین ناقضان حقوق کار ثبت می‌کند در واقع از چه سخن می‌گوید؟

▫️فعالان صنفی معلمان چگونه تصمیم گرفتند درباره پرونده‌سازها، محدودکنندگان آزادی بیان و بازوهای سرکوب هنگام پذیرش و گزینش روشنگری کنند؟

هفت ماه پس از آخرین گزارش سازمان جهان کار که در آن به دولت ایران به دلیل ادامه سیاست «گزینش بر مبنای عقیده» هنگام جذب نیرو و در محیط کار به عنوان بدترین ناقضان حقوق کار به مقامات هشدار جدی داده شده بود، اکنون کانال شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی فرهنگیان ایران طی اقدامی نادر تصمیم گرفت به جای بسنده کردن به محکوم کردن روند اعمال کنترل عقیدتی و پرونده‌سازی برای معلمان، نام چهار تن از کسانی را افشا کند که در اعمال فشار و کنترل حکومتی در روند پذیرش دانشجو در دانشگاه فرهنگیان، گزینش معلم و پرونده‌سازی و اخراج معلمان نقش داشته‌اند و به نوعی «پاکسازی‌» دست زده‌اند.

این اقدام را شاید بتوان اولین گام یک تشکل صنفی برای معکوس کردن روند کنترل -در محدوده قضایای یک صنف- دانست، مکانیسمی که از آن به عنوان حسابرسی اجتماعی -در محدوده صنفی- نیز یاد می‌شود.

به همین ترتیب می‌توان دید که شعار «معلم بیدار است، از تبعیض بیزار است» چگونه به گام‌های عملی تبدیل شده و می‌توان انتظار داشت که چگونه شعارهای حاوی «مسئول بی‌کفایت، خجالت » ممکن است بانام‌هایی واقعی جایگزین شود و شاید به گام‌هایی عملی برای اعمال روند حسابرسی و رصد رفتار مسئولان کنونی یا قبلی دامن بزند.

📣 اکنون دو پرسش مطرح می‌شود:
- «فعالان صنفی چگونه باید به جای فراگیر شدن فرهنگ افشاگری که به حذف افراد ناقض حقوق مدنی و صنفی از سیستم بدون تغییر آن منجر می‌شود، به تغییر پروسه‌ها و شرایطی بپردازند که منجر به نقض حقوق مدنی و صنفی شده است؟»

- سیستم چگونه در برابر تغییر مقاومت خواهد کرد و چگونه می‌توان هزینه تلاش‌های جمعی برای گام‌های عملی و برقراری فرهنگ شفافیت و روشنگری را کاهش داد؟


در مطلب بعدی ببینید:
اولین گام‌های حسابرسی اجتماعی در مقوله‌های مرتبط با فشار بر معلمان و کنترل فضای آموزش با روشنگری سه نام شروع شد

✅ خبرها و مسائل کارگری را در تارنمای داوطلب دنبال کنید.
@davtalaborg  -  اینستاگرام -  توییتر

📣 اولین گام‌های حسابرسی اجتماعی در مقوله‌های مرتبط با فشار بر معلمان و کنترل فضای آموزش با روشنگری درباره سه نام شروع شد

اولین گام‌های حسابرسی اجتماعی در چهارچوب صنفی می‌تواند به تغییر رویکرد مطالبه‌گرانه گروه‌های دیگر صنفی بینجامد

کانال شورای هماهنگی نوشت که بنا بر اطلاعات رسیده، در دوره دولت سیزدهم، نسبت قبول‌شدگان در آزمون‌های معلمی و پذیرش در دانشگاه فرهنگیان تغییرات قابل‌توجهی داشته است. در حالی‌که در دولت‌های قبل، نسبت قبولی یک به یک بود، این نسبت در دولت رییسی به سه به یک تغییر کرده است.

▫️به گزارش این منبع، به این ترتیب، افرادی با نمرات علمی پایین‌تر، به دلیل تأثیرات گزینشی جدید، به‌ویژه بر اساس عضویت در بسیج و معیارهای دیگر، در آزمون‌ها پذیرفته شده‌اند. این تغییرات با افزایش چشم‌گیر درصد رد صلاحیت‌ها از یک درصد به ارقام دو‌رقمی در دوره رییسی همراه بوده است.

⚠️شورای هماهنگی نوشت که سجاد صدیقی، رئیس بسیج دانشگاه فرهنگیان و مشاور نیروی انسانی صحرایی، نقش کلیدی در این روند ایفا کرده است. صدیقی با فشار به فرآیند گزینش، به بررسی دقیق‌تری از فعالیت‌های آنلاین افراد پرداخته است.

▫️«این شامل نظارت بر شبکه‌های اجتماعی مانند اینستاگرام و تلگرام، و استفاده از نرم‌افزارهایی برای تحلیل حضور افراد در گروه‌های مختلف مجازی می‌شود. نقش صدیقی به همین جا ختم نمی‌شود؛ او این شیوه‌های سخت‌گیرانه را به سایر دستگاه‌ها و نهادهای دولتی، از جمله وزارت‌خانه‌ها و بانک‌ها، نیز تسری داده است. بررسی پروفایل دانشجویان فرهنگیان و معلمان در شبکه‌های اجتماعی، یکی از دستور کارهای صدیقی برای پرونده‌سازی در این سال‌ها بوده است.

⚠️ فرد دیگری که در این سال‌ها نقش مستقیمی در اخراج دانشجویان دانشگاه‌های تربیت‌دبیر و فرهنگیان و همچنین نو معلمان داشته است، #سیدحسین_داودالموسوی، مدیرکل دبیرخانه هیات عالی گزینش وزارت آموزش و پرورش است.

⚠️همچنین سیدامیر_موسوی به‌عنوان سرپرست دفتر هماهنگی هیات‌های رسیدگی به تخلفات اداری از عوامل اصلی اخراج معلمان و بویژه فعالان صنفی در طی دو سال گذشته بوده است.

▫️در حالیکه بنا بر گفته‌های #عبدالرضا_فولادوند، از مدیران سابق آموزش و پرورش در دیدار با وزیر جدید، در طی دو سال گذشته بیش از ۳۳۰ معلم و ۸۰ دانشجوی دانشگاه فرهنگیان به علت‌های سیاسی و صنفی اخراج شده‌اند. همچنان داود الموسوی و امیر موسوی در دولت جدید در سمت‌های خود در حال پرونده‌سازی برای دانشجویان و معلمان هستند.»

در مطلب قبلی ببینید که چرا این اقدام را می‌توان گام مهمی در معکوس کردن روند کنترل صنفی دانست و برای گذار از فرهنگ افشاگری» به فرهنگ «روشنگری درباره مجموعه مختصات و زمینه‌های منجر به نقض حقوق» چه باید کرد؟

✅ خبرها و مسائل کارگری را در تارنمای داوطلب دنبال کنید.
@davtalaborg  -  اینستاگرام -  توییتر

📣مولفه زمان را قبل از این که دشمن گروه شما بشود به خدمت بگیرید

هنگامی که در روش سنتی و یا بدون برنامه، افراد تشویق به یک عمل جمعی می‌شوند، معمولا به «چرا» و «چگونگی»‌های آن پاسخ داده می‌شود ولی افراد درجاتی از سرگردانی را تنها به این دلیل تجربه می‌کنند که پرسش‌هایی درباره چهارچوب زمانی یا پرسیده نمی‌شود و یا به چنین پرسش‌هایی به دلیل دوری از هدف اصلی پاسخ داده نمی‌شود.

کنشگرانی که احتمال چنین سرگردانی را در گروه خود پیش‌بینی می‌کنند، با افزودن خرده-مقیاس‌ها و چهارچوب‌های زمانی حتی برای اعمال کوچک گروهی، سرگردانی و انتظار ناشی از تعقیب یک هدف جمعی بزرگ را به خرده‌رویدادهایی قابل دستیابی و گرامیداشت تبدیل می‌کنند تا انرژی گروه تحلیل نرود.

معرفی‌ چهارچوب‌های زمانی و سررسیدها حتی در صورتی که خرده‌اهداف در زمان پیش‌بینی شده به نتیجه نرسند، سرگردانی ناشی از انتظار در بدترین حالت به مرور استراتژی‌های ناکارامد تقلیل می‌یابد؛ و مکانیسمی به وجود می‌آید که خود به خود گام‌های گروه را در مسیر عملگرایانه‌تری تصحیح و بازتصحیح می‌کند.

✅ خبرها و مسائل کارگری را در تارنمای داوطلب دنبال کنید.
@davtalaborg  -  اینستاگرام -  توییتر

📣 چرا مدیران و سازمان‌دهندگان پیشرو از ابزار داستان‌گویی برای حل مشکلات استفاده می‌کنند؟

ارتباط موثر با سازمان یا بدنه صنفی به ابزار نیاز دارد. مهم است که سازمان‌دهندگان به ابزار آمار برای اثبات نقطه‌نظرات خود استفاده کنند ولی مهم‌تر این است که روایت‌هایی در جمع برجسته باشد. این کار چنان اهمیت دارد که ممکن است تا حدی پاسخگوی خلا آماری باشد که برای یک گروه دست‌یافتن به آن همیشه ساده نیست و در ضمن، آمار بدون روایت‌های شخصی، احتمالا برای اقدام جمعی کافی نیست، چرا که شور عمل‌گرایی را در کسی بر نمی‌انگیزد.

ما در سازماندهی به روایت روی می‌آوریم تا به این پرسش‌ها پاسخ دهیم:
▫️«چرا؟» - چرا اهمیت می‌دهیم، چرا
کاری که انجام می‌دهیم مهم است و چرا یک هدف را بر هدف دیگر برتری می‌دهیم.

▫️«چگونه؟»- چگونه می‌خواهیم اراده جمعی خود را به نمایش بگذاریم یا به عمل تبدیل کنیم.

▫️«کدام ارزش‌ها؟»- میل به ایجاد تغییر از باورهایی مانند انصاف، برابری، دموکراسی یا پایداری محیطی ناشی می‌شود اما پس از تدارک اساسنامه و آیین‌نامه‌های درون‌سازمانی، هنوز بسیاری از افراد ممکن است با مفاد آن‌ها ارتباط برقرار نکنند.

داستان‌گویی به ما امکان می‌دهد تا با تکیه بر ارزش‌های مشترک جمعی، یک گام نامشخص را به یک گام روشن عملی تبدیل کنیم تا همان ارزش‌ها ضمنا در گروه بازتولید شوند.

✅ خبرها و مسائل کارگری را در تارنمای داوطلب دنبال کنید.
@davtalaborg  -  اینستاگرام -  توییتر

📣تمرین پرسش از آیینه جادویی:
«سازمان ما چه قدر اعتبار دارد و شیوه‌های ما تا چه اندازه قابل اتکاست؟»

اصلی‌ترین پرسش‌هایی که تشکل‌ها معمولا از پرسیدن آن پرهیز می‌کنند، پرسش‌هایی درباره میزان اعتمادی است که جامعه هدف به یک سازمان و به توانایی‌های آن سازمان دارد.
این پرسش، با مقداری خوش‌طبعی برای کنشگران یاداور زمانی است که شخصیت یک داستان کودکان روبروی آیینه جادویی می‌ایستد تا بپرسد چه قدر زیبنده است؛ که به دلیل پاسخ آینه بیانگر لحظه‌ای نفس‌گیر و برملاکننده واقعیتی است که روبرو شدن با آن به تعویق انداخته می‌شود.

به همین ترتیب، سازمان‌هایی با کنشگرانی که بسیار هزینه داده‌اند و از هیچ کوششی فروگذار نکرده‌اند، از به راه انداختن ساز و کار سنجش و تحلیل ساختاری درباره میزان پایگاه اجتماعی خود در پیشگاه آیینه جادویی جامعه هدف طفره می‌روند ولی چنین قدمی، پیش‌نیاز تحلیل شکاف‌هایی است که نشان می‌دهد گام‌های بعدی اعتمادسازی را چگونه باید برداشت.

تحلیل ارتباط و اعتماد بر مبنای چند نشانگر اصلی که می‌تواند به شیوه‌های مستقیم و یا غیر مستقیم از جامعه هدف دریافت شود، قضیه‌ای است که باید هرچند وقت یک بار به ویژه پیش از هر فراخوان برای اقدام جمعی موثر انجام شود تا میزان مشارکت جامعه هدف و یا بدنه صنفی و مدنی دقیق‌تر پیش‌بینی شود.

✅ خبرها و مسائل کارگری را در تارنمای داوطلب دنبال کنید.
@davtalaborg  -  اینستاگرام -  توییتر