محمد درویش

🔻درویش و بهانه‌های سر کردن زمستان!🔻

🇮🇷 @darvishnameh

به قلم: سالم توکلی
۲۹ آذر ۱۴۰۰

✍ محمد درویش مرد خستگی‌ناپذیر محیط‌زیست ایران است. مدام سفر می‌کند، در اینستا و تلگرام پست می‌گذارد، در مجالس و همایش‌ها سخنرانی می‌کند، با اهالی رسانه گفتگو می‌کند، به مناظره می‌نشیند، با تشکل‌های مردم‌نهاد و انسان‌های شیفته و عاشق محیط‌زیست در جای جای ایران ارتباط برقرار می‌کند، در حمایت از محیط‌بان‌های دربند و یا آسیب‌دیده فراخوان می‌دهد و موجی از کمک به سویش سرازیر می‌شود و از همه مهم‌تر او مدام به دادخواهی از حقوق ضایع شده محیط‌زیست وطن برمی‌خیزد. محمد درویش در همه این عرصه‌ها روزانه حضور دارد بدون آنکه شرایط سخت، ناگوار و دشوار وطن ذره‌ای در اراده‌ی او خدشه‌ای وارد کند و یا او را دچار ملال کند. محمد درویش همواره برای من شگفت‌آور بوده است. او این‌بار به هرمزگان آمده بود. ابتدا به بستک و فتویه رفت. درویش مردم بستک را ستود که با همبستگی خود جلو استقرار نابجای یک صنعت در معدن نمک را گرفته‌اند. آنگاه به بندرعباس سفر کرد تا ساحل سورو را به کمک جامعه محلی و خیرین از پساب‌ها و تردد دلهره‌آور خودروها رهایی بخشد. برای این مهم او با شیخ محمد صالح پُردل گفتگویی سازنده داشت. گفتگویی که از نظر او بسیار امیددهنده و رضایت‌بخش بوده و پُردل را انسانی خردمند دیده است. در همین ارتباط به دیدار مدیرکل محیط زیست استان هم رفت. به گفته خودش همه اینها برای این است که اجازه ندهیم پساب‌ها وارد دریا شوند و هم جلو تردد خودروها گرفته شود تا مردم بتوانند با خیالی آسوده پیاده‌روی و تفریح کنند. او که در بندرعباس با سه تن دیگر از فعالان محیط زیست و گردشگری، علی شادلو، سعید ضروری و ستاره طالبیان همراه شده بود به قشم هم سفر کرد. در قشم هم با جامعه محلی و فعالین اجتماعی و گردشگری دیدار داشت. او گفت: «چگونه است که پول به اندازه کافی داریم تا آب‌شیرین‌کن بزنیم، اما پول نداریم تا تصفیه‌خانه بزنیم؟! به‌ویژه اگر بدانیم هزینه تصفیه مجدد پساب‌های شیرین و بازچرخانی آنها به مراتب کمتر از نمک‌زدایی و شیرین‌سازی آب دریاست. مهم‌تر آنکه با تصفیه پساب‌ها از بار آلودگی کاسته و خسارت ناشی از بیماری را کاهش می‌دهیم. یعنی: هزینه‌کردن در حوزه تصفیه‌خانه، نوعی سرمایه‌گذاری است. واقعاً در هرمزگانی که تراز منفی تجمعی آبخوان‌هایش از دومیلیارد مترمکعب هم گذشته، حتی امروز هم دیر است اگر بخواهیم از اهداف شهروز شجاعی و همکارانش در تصفیه پساب‌های استان و بازچرخانی آن حمایت کنیم. نباید بیش از این تعلل کرده و فرصت‌ها را سوزاند. مردم هرمزگان باید از پیله درآمده و مطالبه‌گرانه تصفیه پساب‌ها را مقدم بر شیرین‌سازی آب دریا از دولت بخواهند. در جزیره قشم که علی‌القاعده باید مقصد جذاب گردشگری باشد، واقعاً استقرار صنایع آلاینده، انرژی‌بر و آب‌بر آشکارا سوزاننده این آرمان است. چگونه همه دربرابر این ناسازه سکوت کرده‌اند؟ در قشم باید از همت مردمان هوشمند، توانا و عاشقی چون عبید و محمد ایمانی، خدیجه، زینت‌ دریایی، ابراهیم خانگاه، حسن سعادت، علی پوزن، زمزم ایمانی، محمدهاشم داخته، مهدی زارعی، صدیق نصیری و ... برای تقویت و رونق میراث طبیعی، تاریخی و فرهنگی حمایت کرد و نه از استقرار صنعتی که جذابیت‌های گردشگری را می‌خراشد.»
درویش به کمک دوستان همراهش دو کارگاه آموزشی در زمینه ایجاد فرصت‌های شغلی در عین حفظ محیط زیست در روستای کورزین و همچنین برای دانش‌آموزان هنرستان روستای طبل برگزار کردند.
درویش و همراهانش در پایان سفر به هرمزگان، قصد کنگان در استان بوشهر و شوشتر در استان خوزستان را داشتند. که در میانه راه در روستای میلکی گاوبندی توقفی کوتاه داشتند و ما با آنها در خانه با صفای یعقوب دلدار از طبیعت دوستان منطقه، نشست صمیمانه و دوستانه‌ای داشتیم. او مثل همیشه هر جا رفت شور آفرید و آگاهی بخشید و سخنانی امیدآفرین را به قلم آورد: «کارِ ما شاید این است که فقط بر شمارِ این استثناها بیافزاییم؛ بر شمارِ این بهانه‌های سرکردن زمستان؛ این دلایل حال خوب ... کارِ ما شاید این است که اندکی دیوانگی چاشنی زندگی کنیم تا در این سبکی تحمل‌ناپذیر هستی، نفس کم‌نیاورده و تخته‌گاز برانیم ... چون مقصد چیزی جز توهمِ مسافری در راه مانده نیست ...

خلاصه آنکه:
از بختیاری من بوده که سیزده سال پیش محمد درویش را یافتم و روزی میزبانش شدم. او در میان این همه سفرها، دغدغه‌ها، آمدن‌ها و رفتن‌ها؛ ذره ذره اتفاقات و لحظه‌های گذشته را از یاد نمی‌برد. او الگویی تمام معنا از انسانی عاشق، دغدغه‌مند، مطالبه‌گر و دادخواه و در عین حال سرشار از شور و نشاط و امید است.

#سالم_توکلی
#نشریه_ماراک
#سفر_به_هرمزگان
#بستک
#میلکی
#آب_شیرین_کن
#شهروز_شجاعی
#محمدصالح_پردل
#علی_شادلو
#سعید_ضروری
#ستاره_طالبیان
#محمد_درویش

https://t.me/darvishnameh/9953