@darvishnameh
🔴عیار تشخیص یک شهر خوب چیست؟🔴
بخش چهارم: حالا پیاده روی قیمت ها را بالا می برد!
🔴#كپنهاگ جديد، مشكلات جديدي دارد. در برخي از چهارراه ها #دوچرخه_سواران در ساعات شلوغي براي عبور از چهار راه مي بايست مدت طولاني پشت چراغ قرمز بايستند. و در مناطق پرطرفدار پياده روي، اجاره ها بسيار بالا رفته اند.
✅البته كه ما تا حدي قرباني موفقيت خود شده ايم. خيابانهاي مخصوص پياده روي تا آن اندازه مردم را جلب كرده اند كه اجاره مغازه ها بسرعت افزايش پيدا كرده. پاسخ من به اين مشكل: از اين خيابانها بيشتر بسازيد.
🔴اما اين نمي تواند يك نوشدارو باشد. در بسياري از شهرهاي #آلمان در سالهاي هفتاد ميلادي چنين خيابانهايي ساخته شدند كه امروز كسالت بار و متروك هستند. چرا؟
✅چون ايده ساخت آنها چيز ديگري بود. آنزمان نيت ساخت چنين خيابانهايي آن بود تا مركز شهرها را به خيابانهاي خريد تبديل كنند. در همان زمان هم مراكز خريد بر روي فضاي سبز ايجاد شدند. نتيجه چه بود؟ مردم براي خريد به اين مراكز رفتند؛ امروز آنها خريد خود را از طريق #اينترنت انجام مي دهند. جواهرفروش و كفشدوز و مغازه لوازم خانگي براي هميشه از مراكز شهر مفقود شده اند. شهرهاي ما اما به مغازه داران نياز دارد تا از ساختمانها مراقبت كنند.
🔴پس چه بايد كرد؟
✅شايد كه مي بايست براي مركز شهرهايمان به فكر ايده جديدي باشيم. چرا آنها را به انجمنهاي ورزشي، كلوب هاي موسيقي و يا سازمانهاي مردم نهاد نمي سپاريم كه تاكنون بدليل اجاره هاي سنگين به آنجا راه پيدا نكرده اند؟ از همه پرسي ما در كپنهاگ مي دانيم كه ٤٠٪ از مردم در هر حال براي خريد به مركز شهر مي آيند. اكثريت مردم آنجا جمع مي شوند، براي ملاقات با يكديگر و از اين قبيل. البته در اين دوران كه مردم در #فيسبوك با يكديگر در ارتباط هستند، كسي براي ملاقات با ديگري به يك #كافه نمي آيد. اما جالب اينجاست كه در طول ٢٠ سال گذشته
توجه مردم به اماكن عمومي افزايش پيدا كرده. كمتر كسي ١٢ ساعت از روز خود را نشسته، پشت كامپيوتر مي گذراند. اينهم از دلايلي است كه عطش نوشيدن قهوه ما بيشتر شده. كسي كه روي يك نيمكت مي نشيند و به ديگران خيره مي شود، خود او هم عاقبت مورد توجه ديگران قرار مي گيرد. با يك فنجان قهوه اما شرايط شكل ديگري پيدا مي كند.
🔴آيا كيفيت زندگي را واقعا مي توان به همين سادگي بوجود آورد؟ جاي پارك خودروها و خيابانها را با مسيرهاي دوچرخه، كافه و ديگر فضاي عمومي جايگزين مي كنيم و باقي داستان به خودي خود حل مي شود؟
✅البته كه نه. زندگي در شهر يك پروسه پيچيده است. در جايي اتفاقي مي افتد و اين اتفاق منجر به عملكردهاي بيشتري مي شود و ادامه پيدا مي كند. بعضي اوقات با يك سبزي فروش آغاز مي شود كه بسته ميوه هاي خود را به بيرون مي آورد، بچه ها براي بازي كردن به پياده رو مي آيند، يكنفر گلكاري مي كند و به همين ترتيب. بررسي هاي ما نشان مي دهند كه #مردم_به_آنجا مي روند كه #ديگران وجود دارند. اين يك امر پيش پا افتاده است اما براي زندگي در شهر بسيار مهم. تغيير ساختار شهرها بسيار پرهزينه و طولاني هست. كپنهاگ نياز به ٤٠ سال داشت تا تبديل به مناسبترين شهر دنيا براي زندگي شود. گرانترين برنامه ها، ساخت مدارس، دانشگاهها، كتابخانه ها و #خطوط_مترو هستند. در مقايسه با آنها ساختن پياده روها و مسيرهاي دوچرخه تقريبا هزينه اي ندارند. در اين زمينه شهر مي تواند هر سال كمي بيشتر انجام دهد و هر كس مي تواند اثرات اين پيشرفت ها را مشاهده و از آنها استفاده كند. اين بسيار پر صرفه است. ما از بررسي هايمان مي دانيم كه كپنهاگ امروز از هر كيلومتري كه با دوچرخه پيموده مي شود، #٢٣_سنت سود مي برد. هر كيلومتري كه با خودرو طي مي شود اما براي ما #١٦_سنت خرج دارد.
⚡️اهالی عزیز #درویشنامه!
با خود خلوت کرده و برای این پرسش، پاسخی بیابید: چرا به جای آنکه برای شهرداری #کف بزنیم که همت خود را صرف گسترش #پیاده_مداری و #دوچرخه_سواری کرده، همچنان شهردارانی را تحمل می کنیم که با افتخار از ساخت بزرگراه های طبقاتی، آسمانخراش، تونل، پل، آزادراه و پارکینگهای طبقاتی دفاع می کنند؟ چرا به جای دروکردن حدود #هزارتومان در هر کیلومتر، باید برای خود #هفتصدتومان هم هزینه اضافی بتراشیم؟ اگر #حماقت این نیست! پس حماقت چیست؟
ادامه دارد ...
👇👇👇
🔴عیار تشخیص یک شهر خوب چیست؟🔴
بخش چهارم: حالا پیاده روی قیمت ها را بالا می برد!
🔴#كپنهاگ جديد، مشكلات جديدي دارد. در برخي از چهارراه ها #دوچرخه_سواران در ساعات شلوغي براي عبور از چهار راه مي بايست مدت طولاني پشت چراغ قرمز بايستند. و در مناطق پرطرفدار پياده روي، اجاره ها بسيار بالا رفته اند.
✅البته كه ما تا حدي قرباني موفقيت خود شده ايم. خيابانهاي مخصوص پياده روي تا آن اندازه مردم را جلب كرده اند كه اجاره مغازه ها بسرعت افزايش پيدا كرده. پاسخ من به اين مشكل: از اين خيابانها بيشتر بسازيد.
🔴اما اين نمي تواند يك نوشدارو باشد. در بسياري از شهرهاي #آلمان در سالهاي هفتاد ميلادي چنين خيابانهايي ساخته شدند كه امروز كسالت بار و متروك هستند. چرا؟
✅چون ايده ساخت آنها چيز ديگري بود. آنزمان نيت ساخت چنين خيابانهايي آن بود تا مركز شهرها را به خيابانهاي خريد تبديل كنند. در همان زمان هم مراكز خريد بر روي فضاي سبز ايجاد شدند. نتيجه چه بود؟ مردم براي خريد به اين مراكز رفتند؛ امروز آنها خريد خود را از طريق #اينترنت انجام مي دهند. جواهرفروش و كفشدوز و مغازه لوازم خانگي براي هميشه از مراكز شهر مفقود شده اند. شهرهاي ما اما به مغازه داران نياز دارد تا از ساختمانها مراقبت كنند.
🔴پس چه بايد كرد؟
✅شايد كه مي بايست براي مركز شهرهايمان به فكر ايده جديدي باشيم. چرا آنها را به انجمنهاي ورزشي، كلوب هاي موسيقي و يا سازمانهاي مردم نهاد نمي سپاريم كه تاكنون بدليل اجاره هاي سنگين به آنجا راه پيدا نكرده اند؟ از همه پرسي ما در كپنهاگ مي دانيم كه ٤٠٪ از مردم در هر حال براي خريد به مركز شهر مي آيند. اكثريت مردم آنجا جمع مي شوند، براي ملاقات با يكديگر و از اين قبيل. البته در اين دوران كه مردم در #فيسبوك با يكديگر در ارتباط هستند، كسي براي ملاقات با ديگري به يك #كافه نمي آيد. اما جالب اينجاست كه در طول ٢٠ سال گذشته
توجه مردم به اماكن عمومي افزايش پيدا كرده. كمتر كسي ١٢ ساعت از روز خود را نشسته، پشت كامپيوتر مي گذراند. اينهم از دلايلي است كه عطش نوشيدن قهوه ما بيشتر شده. كسي كه روي يك نيمكت مي نشيند و به ديگران خيره مي شود، خود او هم عاقبت مورد توجه ديگران قرار مي گيرد. با يك فنجان قهوه اما شرايط شكل ديگري پيدا مي كند.
🔴آيا كيفيت زندگي را واقعا مي توان به همين سادگي بوجود آورد؟ جاي پارك خودروها و خيابانها را با مسيرهاي دوچرخه، كافه و ديگر فضاي عمومي جايگزين مي كنيم و باقي داستان به خودي خود حل مي شود؟
✅البته كه نه. زندگي در شهر يك پروسه پيچيده است. در جايي اتفاقي مي افتد و اين اتفاق منجر به عملكردهاي بيشتري مي شود و ادامه پيدا مي كند. بعضي اوقات با يك سبزي فروش آغاز مي شود كه بسته ميوه هاي خود را به بيرون مي آورد، بچه ها براي بازي كردن به پياده رو مي آيند، يكنفر گلكاري مي كند و به همين ترتيب. بررسي هاي ما نشان مي دهند كه #مردم_به_آنجا مي روند كه #ديگران وجود دارند. اين يك امر پيش پا افتاده است اما براي زندگي در شهر بسيار مهم. تغيير ساختار شهرها بسيار پرهزينه و طولاني هست. كپنهاگ نياز به ٤٠ سال داشت تا تبديل به مناسبترين شهر دنيا براي زندگي شود. گرانترين برنامه ها، ساخت مدارس، دانشگاهها، كتابخانه ها و #خطوط_مترو هستند. در مقايسه با آنها ساختن پياده روها و مسيرهاي دوچرخه تقريبا هزينه اي ندارند. در اين زمينه شهر مي تواند هر سال كمي بيشتر انجام دهد و هر كس مي تواند اثرات اين پيشرفت ها را مشاهده و از آنها استفاده كند. اين بسيار پر صرفه است. ما از بررسي هايمان مي دانيم كه كپنهاگ امروز از هر كيلومتري كه با دوچرخه پيموده مي شود، #٢٣_سنت سود مي برد. هر كيلومتري كه با خودرو طي مي شود اما براي ما #١٦_سنت خرج دارد.
⚡️اهالی عزیز #درویشنامه!
با خود خلوت کرده و برای این پرسش، پاسخی بیابید: چرا به جای آنکه برای شهرداری #کف بزنیم که همت خود را صرف گسترش #پیاده_مداری و #دوچرخه_سواری کرده، همچنان شهردارانی را تحمل می کنیم که با افتخار از ساخت بزرگراه های طبقاتی، آسمانخراش، تونل، پل، آزادراه و پارکینگهای طبقاتی دفاع می کنند؟ چرا به جای دروکردن حدود #هزارتومان در هر کیلومتر، باید برای خود #هفتصدتومان هم هزینه اضافی بتراشیم؟ اگر #حماقت این نیست! پس حماقت چیست؟
ادامه دارد ...
👇👇👇