به قول چیستا یثربی عزیز:👆👆👆
✅
"دوست داشتن برخی از آدم ها، مثل نوازش کردن جهان است؛
نه چیزی بیشتر از آن،
و نه چیزی کمتر از آن!"
✅
خوشحالم که امروز فرصتی دست خواهد داد تا دوباره در دیار حضرت حافظ با دیدن استاد عزیزم، آهنگ کوثر در دانشگاه شیراز و به بهانه نقد و تحلیل مادرکشی، جهان را نوازش کنم.
دکتر کوثر؛ یکی از ایرانی ترین فرزانه های روزگار است که می شناسم؛ مردی که عاشقانه سرزمین مادری اش را دوست دارد و اینک در غم مادرکشی، آن هم به بهانه توسعه و توسط جریانی فن سالار که همچنان با لج بازی کودکانه از عملکرد شرم آورش در حوزه سدسازی و طرحهای انتقال آب بین حوضه ای دفاع می کند، سخت پژمان است. او به رغم آنکه همه مدارج تحصیلی خود را در معتبرترین دانشگاههای ایالات متحده آمریکا گذراند، زندگی مرفه و پیشنهادهای مدیریتی فریبنده را نپذیرفت و زندگی در یک کانکس را در بیابان های گربایگان فسا ترجیح داد تا به نسل من و تو نشان دهد: راه پایداری اندوخته های آبی کشور از مسیر آبخوانداری می گذرد و نه سدسازی.
او البته در این راه تا آنجا موفق بود که برنده جایزه جهانی قهرمان آب توسط سازمان ملل متحد شد و اینک بدون قطره ای آبیاری دستی، جنگلی باورنکردنی در بیابان های فسا آفریده است، اما در وطنش و توسط آب سالاران طبیعت ستیز طرد شده و اجازه نیافت حاصل عمر پربرکتش، بر برکت سرزمین ایران، آنگونه که سزاوارتر بود، بیافزاید.
با این وجود، ایمان دارم که اگر امروز طرفداران تفکر سازه ای در مدیریت آب، اینگونه به استیصال رسیده و به زمین و زمان دشنام می دهند، برای آه جانسوز فرزانگانی چون آهنگ کوثر است.
دوست دارم این پیرمرد دریادل را؛ مردی که ۲۴ سال پیش وقتی که برای نخستین بار در گربایگان دیدمش، چنان گرم و مشوقانه از پایان نامه ام تمجید کرد که زندگی و مسیر حرفه ای ام را متحول ساخت ...
#آهنگ_کوثر
#مادرکشی
@darvishnameh
✅
"دوست داشتن برخی از آدم ها، مثل نوازش کردن جهان است؛
نه چیزی بیشتر از آن،
و نه چیزی کمتر از آن!"
✅
خوشحالم که امروز فرصتی دست خواهد داد تا دوباره در دیار حضرت حافظ با دیدن استاد عزیزم، آهنگ کوثر در دانشگاه شیراز و به بهانه نقد و تحلیل مادرکشی، جهان را نوازش کنم.
دکتر کوثر؛ یکی از ایرانی ترین فرزانه های روزگار است که می شناسم؛ مردی که عاشقانه سرزمین مادری اش را دوست دارد و اینک در غم مادرکشی، آن هم به بهانه توسعه و توسط جریانی فن سالار که همچنان با لج بازی کودکانه از عملکرد شرم آورش در حوزه سدسازی و طرحهای انتقال آب بین حوضه ای دفاع می کند، سخت پژمان است. او به رغم آنکه همه مدارج تحصیلی خود را در معتبرترین دانشگاههای ایالات متحده آمریکا گذراند، زندگی مرفه و پیشنهادهای مدیریتی فریبنده را نپذیرفت و زندگی در یک کانکس را در بیابان های گربایگان فسا ترجیح داد تا به نسل من و تو نشان دهد: راه پایداری اندوخته های آبی کشور از مسیر آبخوانداری می گذرد و نه سدسازی.
او البته در این راه تا آنجا موفق بود که برنده جایزه جهانی قهرمان آب توسط سازمان ملل متحد شد و اینک بدون قطره ای آبیاری دستی، جنگلی باورنکردنی در بیابان های فسا آفریده است، اما در وطنش و توسط آب سالاران طبیعت ستیز طرد شده و اجازه نیافت حاصل عمر پربرکتش، بر برکت سرزمین ایران، آنگونه که سزاوارتر بود، بیافزاید.
با این وجود، ایمان دارم که اگر امروز طرفداران تفکر سازه ای در مدیریت آب، اینگونه به استیصال رسیده و به زمین و زمان دشنام می دهند، برای آه جانسوز فرزانگانی چون آهنگ کوثر است.
دوست دارم این پیرمرد دریادل را؛ مردی که ۲۴ سال پیش وقتی که برای نخستین بار در گربایگان دیدمش، چنان گرم و مشوقانه از پایان نامه ام تمجید کرد که زندگی و مسیر حرفه ای ام را متحول ساخت ...
#آهنگ_کوثر
#مادرکشی
@darvishnameh
هم اکنون دکتر آهنگ کوثر ضمن تمجید از شجاعت کارگردان فیلم، افسوس خورد که چرا در مادرکشی به راه حل بومی؛ یعنی آبخوانداری نپرداخته است.
#آهنگ_کوثر
#مادرکشی
@darvishnameh
#آهنگ_کوثر
#مادرکشی
@darvishnameh