Longkanker
Zuurstof is essentieel voor de meeste organismen, omdat het de belangrijkste brandstof is voor het metabolisme, het proces waarbij organismen energie produceren. Zonder zuurstof kunnen cellen niet goed functioneren en zullen ze snel afsterven. In vergelijking daarmee kunnen organismen een tijdje zonder eten en drinken omdat ze hun energiereserves kunnen gebruiken, maar uiteindelijk hebben ze nog steeds zuurstof nodig om die reserves te verbranden.

Geen zuurstof kunnen opnemen staat in de natuur gelijk aan de dood, het einde. In biologische termen staat doodsangst gelijk met niet kunnen ademen.

“Een doodsangst kan worden ervaren tijdens een levensbedreigende situatie, bijvoorbeeld bij een ongeval of tijdens een medisch noodgeval. Verreweg de meest voorkomende doodsangstconflicten worden echter veroorzaakt door een diagnoseschok, met name door de diagnose kanker die een individu als een doodvonnis treft.

Verklaringen van een arts als “de kanker is kwaadaardig”, “niet-operabel”, “agressief”, “invasief”, “metastaserend” of opmerkingen als “je hebt nog slechts zes maanden te leven” en andere uitspraken van deze aard kunnen een acute doodsangst veroorzaken. Hetzelfde geldt voor een negatieve prognose en testresultaten op basis van medische controles (Pap-tests, PSA-tests, mammogrammen, darmonderzoek, bloedonderzoek).

Ook moeten we rekening houden met mogelijke zelfdiagnoseschokken, die bijvoorbeeld worden veroorzaakt door het ontdekken van een knobbeltje, bijvoorbeeld in de borst, of wanneer er bloed in de ontlasting, in de urine of in de vaginale afscheiding zit, of met andere symptomen die geassocieerd worden met het hebben van kanker (“een dodelijke ziekte”).

De conflictactievefase
Er ontstaat functieverhoging door celvermeerdering in de longblaasjes. De celvermeerdering is evenredig aan de intensiteit en de duur van het conflict. Er ontstaan knooppunten in de longen die extra longweefsel gaan aanmaken. Het biologische doel van de weefseltoename is het verbeteren van de functie van de longen door het organisme van meer zuurstof te kunnen voorzien zodat het individu meer kans heeft om te kunnen ontsnappen aan de levensbedreigende situatie.

Bij langdurige conflictactiviteit (hangend conflict) ontwikkelen zich vlakgroeiende knobbeltjes in de longen (absorptieve type), longkanker genaamd, als gevolg van de aanhoudende celvermeerdering. Als de mate van celdeling een bepaalde grens overschrijdt, beschouwt de conventionele geneeskunde de kanker als “kwaadaardig”.

Aangezien er tijdens de conflictactieve fase geen merkbare symptomen zijn worden longknobbeltjes alleen ontdekt via routinematige, medische controles of vervolgonderzoeken. Neem daarbij de sterk toegenomen hedendaagse druk om “preventieve” screening te laten uitvoeren, in combinatie met steeds geavanceerdere diagnostische apparatuur, in het bijzonder met de uitvinding van MRI’s en mammogrammen, waardoor vandaag de dag veel meer tumoren worden gevonden.

Bijgevolg lijden veel meer mensen een doodsangstconflict. Dit verklaart waarom longkanker nog steeds de meest voorkomende vorm van kanker is, ondanks een significante afname van het aantal rokers en waarom zelfs zware rokers niet noodzakelijkerwijs longkanker ontwikkelen – of überhaupt kanker.

De genezingsfase
De normale biologische afloop is een tuberculose-verkazende tumorafbouw door de tuberkelbacteriën. Helingssymptomen zijn het ophoesten van bloederig, roestig gekleurd of melkachtig slijm. Het sputum kan dus bloed bevatten.

Het ophoesten van bloederig sputum kan opnieuw een doodsangst creëren als gevolg van een zelfdiagnose dat er iets ernstig mis is in de longen. Daarom is het belangrijk om de vijf biologische natuurwetten te bestuderen zodat je weet dat bloed ophoesten behoort tot het genezingsproces van longkanker.

Als schimmels het genezingsproces ondersteunen veroorzaakt dit longcandida of een zogenaamde pulmonaire schimmelinfectie. Vanwege de pus in de afscheiding kunnen de symptomen worden gediagnosticeerd als purulente pneumonie of een “longinfectie”.

De genezingscrisis gaat gepaard met een sterke dreigende pijn, nachtzweten, rilkoorts en ophoesten van bloederig sputum. Als de conflictactiviteit niet lang heeft geduurd, zal de genezingscrisis minder intens zijn. Men heeft dan hooguit een vlekje in de long dat geneest, vergelijkbaar met een gewone longontsteking, in plaats van een volledige tumor die moet afgebroken worden dat een hevige longontsteking wordt waarbij men bloed kan ophoesten.

Nadat de genezing is afgerond en het overtollig hulpweefsel (kanker) door mycobacteriën is verwijderd blijven lege holten of cavernen achter op de plek. Deze holten zijn gevuld met lucht. Indien de genezing blijft hangen als gevolg van ’doodsangstsporen’, nemen de holten in omvang toe.

WAARSCHUWING: Tijdens het genezingsproces is het longweefsel erg zacht. Een schokkerige of krachtige beweging kan de longen doen scheuren met als gevolg een acute bloeding (pulmonale hemorragie).

WAARSCHUWING: Een te lange conflictactiviteit leidt tot enorme tumoren die het zelfgenezende vermogen kunnen overschrijden, een operatie is dan te overwegen.

Het gehele artikel is te vinden op mijn website https://danielderweduwen.be/ Ook interessant is de Website van Arjen Lievers https://www.germaansegeneeskunde.nl/index_ziekten_gnm/

Iedereen maakt het wel eens mee: je ontmoet iemand en je hebt er direct een heel diep gevoel van herkenning mee
Dat 'aha'-moment, het voelt alsof je thuiskomt. Je voelt je zo verbonden met de ander dat je denkt: dit moet mijn zielsverwant zijn, dit moet wel goed gaan. Maar dan komt er een grote 'maar', de onruststoker. In de praktijk blijkt het vaak anders uit te pakken dan verwacht. Verwarring ontstaat: hoe is dit mogelijk? Het voelde toch 'zo goed'?

Na de eerste weken van totale fysieke verbondenheid, waarin je je volledig één voelt met de ander, blijkt het vaak moeilijk om deze fysieke eenwording door te zetten naar emotionele en spirituele eenwording. Dit wordt veroorzaakt door verschillende onbewuste factoren. Je partner kan iemand zijn met wie je nog iets uit te werken hebt, mogelijk uit een vorig leven, of iemand die bedoeld is om als spiegel te dienen. Deze spiegel laat alle kanten van jou zien, om je te helpen inzien welk deel van jezelf nog aandacht behoeft om je ziel volledig gezond en vrij te maken.

Tegelijkertijd betekent herkenning niet per definitie dat iemand de ware is. Er zit vaak een les verborgen in deze ervaringen die benadrukt dat relaties bedoeld zijn om je te helpen 'te zijn' en te beslissen 'wie je werkelijk bent'.

In ieders leven zijn er vaak meerdere relaties die complex en pijnlijk zijn, bedoeld om ons aan te zetten tot innerlijke zelfstandigheid. Deze relaties nodigen ons uit om ons 'innerlijk huiswerk' te doen, waardoor we kunnen groeien, bewuste keuzes kunnen maken, en kunnen ontdekken wie we willen zijn en beslissen wie we werkelijk zijn.

Elke relatie biedt een kans om naar onze eigen beperkende overtuigingen te kijken, evenals naar de onbewuste verlangens en verwachtingen die voortkomen uit onze comfortzone, inclusief zijn blinde vlekken of schaduwzijden. Dit omvat ook het onbegrepen deel van ons innerlijk kind en het accepteren van wat misschien slechts schijnbaar geaccepteerd wordt. De wetten van aantrekking werken bijzonder krachtig in deze context, mede doordat je partner een energieveld deelt dat op hetzelfde trillingsniveau resoneert, vaak vanwege vergelijkbare emotionele beschadigingen en gelijksoortige behoeften en verwachtingen.

Jullie worden tot elkaar aangetrokken omdat jullie beiden op zoek zijn naar heelheid in de ander, iets wat jullie jezelf nog niet kunnen of willen geven door onverwerkte pijn. Dit volgt de universele wet van aantrekkingskracht: “gelijke energieën trekken elkaar aan”.

Je vindt elkaar vanuit een innerlijk tekort, wat initieel aanvoelt als een soort thuiskomen, en dat tekort lijkt te verdwijnen als sneeuw voor de zon door jullie samenzijn. Maar je begrijpt nu dat zulke relaties, ondanks hun aanvankelijke aantrekkingskracht, zelden diep verheven en vervullend kunnen zijn en meestal niet duurzaam blijken.

Het enige voordeel van zulke complexe en pijnlijke relaties is dat ze je een unieke kans bieden om door introspectie te leren wat je in jezelf moet aanpakken. Dit proces van zelfreflectie helpt je om begrip te krijgen over jezelf, gevoelens te erkennen, bestaansrecht te geven en soms mensen en omstandigheden ‘los te laten’, en zo te groeien in je bewustzijn en individualiteit.

Als je bereid bent om jezelf op deze manier onder de loep te nemen, kun je aanzienlijke persoonlijke groei ervaren. Als je daarentegen al je aandacht richt op het conflict met je partner, zul je jezelf niet ontwikkelen en loop je het risico vast te blijven zitten in een rol van slachtoffer.

Waarom de meeste kankers vanzelf verdwijnen
Kanker wordt vaak verkeerd begrepen, kanker is een overlevingsmechanisme. Elk overlevingsmechanisme, of het nu om een complexe vorm van kanker of een eenvoudige verkoudheid gaat, is een poging van het lichaam om een crisis (trauma of shock in de geest) te doorstaan.

Als de behandeling zich slechts richt op het onderdrukken van symptomen, kan tijdelijk herstel snel overgaan in een chronische aandoening. Het is spijtig dat kankerspecialisten niet vaak natuurlijke geneeswijzen voor kanker onderzoeken. Dit komt doordat zij hier niet voor opgeleid zijn en er ook niet voor betaald worden.

Als een kankerspecialist echter de psychologische relevantie begrijpt en een oplossing vindt, wordt deze informatie vaak niet openbaar gemaakt.

Dr. Rose Papac, die spontane remissies heeft onderzocht en hoogleraar oncologie is aan de Yale University School of Medicine, heeft eerder opgemerkt dat er zelden een mogelijkheid is om te observeren wat er gebeurt met kanker wanneer er geen behandeling wordt toegepast. Mensen voelen zich vaak gedwongen om onmiddellijk met een behandeling te starten zodra ze de diagnose kanker krijgen.

Mensen raken verlamd door angst en in sommige gevallen zelfs paranoïde in hun zoektocht naar een behandeling die snel resultaat biedt. Hierdoor geven ze hun eigen lichaam niet de kans om zichzelf te genezen. In plaats daarvan kiezen ze ervoor om te vernietigen wat niet vernietigd hoeft te worden. Dit is een van de redenen waarom spontane remissies zo zeldzaam zijn.

Desondanks hebben talrijke onderzoeken door de jaren heen gemeld dat aandoeningen zoals tyfus, coma, menopauze, longontsteking, waterpokken en zelfs ernstige bloedingen een spontane remissie van kanker kunnen veroorzaken.

Omdat deze fenomenen als 'onverklaarbaar' worden beschouwd en geen wetenschappelijke basis hebben, worden ze niet verder onderzocht in de kankerresearch. Er lijkt weinig interesse te zijn binnen de wetenschappelijke gemeenschap om te onderzoeken hoe het lichaam zichzelf kan genezen.

Gelukkig heeft Dr. Hamer wel wetenschappelijk onderzoek gedaan naar het zelfgenezend vermogen van het lichaam. Ondanks dat hij niet populair was in de academische wereld, ontdekte Dr. Hamer dat schimmels en mycobacteriën geactiveerd worden tijdens het genezingsproces van kanker.

Dr. Hamer ontdekte dat micro-organismen een cruciale rol spelen bij het afronden van genezingsprocessen door weefsels te herstellen en te ontgiften. Hij stelde dat verzuring van het lichaam noodzakelijk is om schimmels te activeren die essentieel zijn voor het succesvol voltooien van deze processen, een concept dat vaak verkeerd begrepen wordt.

Het is waar dat symptomen vaak onaangenaam zijn, maar ze zijn noodzakelijk voor overleving. Pijn wordt bijvoorbeeld geproduceerd door hormonen zoals histamine, dat cruciaal is voor de regulatie van de waterhuishouding. Dit helpt om het weefsel tijdens het herstel te ontgiften. Het lichaam maakt je beroerd om te voorkomen dat je energie verspilt die essentieel is voor het genezingsproces.

In werkelijkheid zijn deze symptomen geschenken van de natuur, waardoor we kunnen overleven in een constant veranderende omgeving. Het onderdrukken en bestrijden van deze symptomen leidt vaak tot uitputting van het lichaam, omdat mensen niet de kans krijgen om alle stadia van een ziekte te doorlopen. Een ziekte (herstel) is een manier voor het lichaam om zich te ontdoen van giftige stoffen en om geestelijke problemen op te lossen. Beschouw ziekte als een onderdeel van een proces dat naar gezondheid leidt.

De 'ziekte', die eigenlijk een genezingsproces is, doorloopt drie fasen: een eerste fase met toenemende symptomen, gevolgd door een genezingscrisis. Na deze crisis begint de fase waarin de conditie elke dag verbetert, totdat je volledig hersteld bent.

Daarom is het belangrijk om te beseffen dat conventionele 'immuniseringsprogramma's' het lichaam kunnen verhinderen om een potentieel levensreddende genezingscrisis te ervaren.

Volgens Dr. Hamer moeten symptomen nooit actief bestreden worden, behalve wanneer ze levensbedreigend worden en enige afvlakking noodzakelijk is. In zulke gevallen kunnen farmaceutische medicijnen waardevol zijn, mits ze niet gebruikt worden om alle symptomen volledig te onderdrukken.
Morgen deel twee

Ook nog eventjes de drukke agenda, iedereen van harte welkom
Ben zeer dankbaar naar alle vrienden en volgers, wens jullie allemaal uit het hart een goede gezondheid toe
Warme groet Daniël.

Zaterdag 11 mei: Lezing het belang van een goed werkende spijsvertering: Inschrijven kan via: https://nieuwhwiv.nl/events/lezing-daniel-the-healthman/
Van harte welkom

Dinsdag 14 mei Innerlijk kindstuk helen deel 1
rebeccamestdagh@me.com

Woensdag 15 mei: workshop ademhaling
Gelieve te boeken via mail: Vercouilliel@hotmail.com

Zaterdag 25 mei: Het kindstuk helen deel drie gecombineerd met toegankelijke oefeningen
https://bodhilifecenter.be/webwinkel/varia/lezingen-het-helen-van-het-innerlijke-kind/

Waarom de meeste kankers vanzelf verdwijnen Deel twee
Mensen die volledig van kanker zijn genezen en kankervrij zijn gebleven, vormen de meest voor de hand liggende kandidaten om het mechanisme te onthullen dat kanker veroorzaakt en geneest.

Een goede vriend van mij, die we voor het gemak Bert noemen, had een agressieve vorm van longkanker. Zijn oncoloog gaf hem nog maar acht maanden te leven. Er werd aan Bert bestraling en chemotherapie aangewezen, de twee meest gebruikte reguliere methoden om kanker te bestrijden.

Bert was zich ervan bewust dat deze behandelingen het risico op een tweede vorm van kanker aanzienlijk zouden vergroten, door de zware intoxicatieschok van de chemotherapie en de neveneffecten van de bestraling. Hij weigerde de behandeling met het argument dat, als zijn longkanker toch ongeneeslijk was, het niet zinvol was om de kanker te bestrijden en alle pijnlijke bijwerkingen te moeten ondergaan dat zijn levenskwaliteit verder zou aantasten.

Bert accepteerde dat hij een ongeneeslijke ziekte had en kwam daarmee ook zijn eigen dood onder ogen. Door deze berusting verdween de doodsangst die de oorzaak was van zijn longkanker. Dit gaf Bert de vrijheid om andere manieren te zoeken om zijn laatste periode gemakkelijker en liefdevoller te maken. Dat was zijn redding.

Bert probeerde van alles: kruidenmiddelen, yoga, visualisatie, meditatie en Chinese acupunctuur. In een diepgaand gesprek met hem kwam naar voren dat Bert nog niet had beseft dat zijn doodsangst was getransformeerd in liefdevolle aandacht voor zijn lichaam.

Bert kreeg een hevige longontsteking, die hij begreep als een genezingsfase van longkanker. Zijn berusting in de dood gaf hem de moed om zich liefdevol te laten verzorgen. Tot grote verbazing van zijn oncoloog ging Berts zogenaamd ongeneeslijke longkanker over in een spontane remissie. Binnen een jaar waren alle tekenen van kanker verdwenen, hoewel er lege holten, of cavernen, achterbleven op de plaatsen waar de kanker had gezeten. Nu, jaren later, is Bert kerngezond, vrij van angst en vitaler dan ooit.

Een andere patiënt kreeg van haar oncoloog te horen dat haar melanoom terminaal was. De operaties hadden geen succes, en daarom weigerde zij verdere behandelingen met chemotherapie en bestraling

Waarom zou ze pijnlijke en ziekmakende chemotherapie ondergaan als haar doodvonnis toch al was uitgesproken? Ze besloot om de laatste maanden van haar leven zo mooi mogelijk te maken. Ze richtte zich op een positieve levenshouding, yoga, bidden, tai chi en een gezonder dieet. Na ons gesprek werd de oorzaak van haar melanoom duidelijk—een ernstige schending van haar integriteit als mens—en heeft zij dit kunnen oplossen.

In deze toestand van berusting kon haar geest ontspannen, waardoor het onderliggende mentale conflict zich kon oplossen. Tot op de dag van vandaag ontvang ik nog steeds berichtjes vol dankbaarheid van haar. Ze is nu zeer gezond en vitaal, zonder enig spoor van de melanomen die volledig zijn verdwenen door spontane remissie.

Wat ik wil benadrukken is dat beide mensen hun levenshouding hebben veranderd en het onderliggende conflict achter hun kanker hebben opgelost. In plaats van passieve slachtoffers te zijn van een oncontroleerbare, dodelijke ziekte, werden zij actieve deelnemers in het creëren van een gezonde geest in een gezond lichaam.

Beste mensen, om van kanker te genezen is het essentieel dat je verantwoordelijkheid neemt en je aandacht richt op het subjectief ervaren van de conflicten die in de geest actief zijn, en deze vervolgens oplost. Spontane remissie moet niet als iets ‘wonderbaarlijks’ worden gezien; het is veeleer een actieve verandering van je levenshouding en een dieper begrip van de onderliggende subjectiviteit van conflicten, trauma’s en schokken, die je aanpakt en oplost.

Spontane remissie kan optreden in de terminale fase van kanker, mits de oorzaak van de kanker wordt weggenomen. Het is belangrijk de houding te veranderen van 'ik moet het kankerweefsel aanvallen' naar 'ik moet de kanker met rust laten en de energieverslindende invloeden uit mijn leven verwijderen'. Deze aanpak kan al voldoende zijn om een spontane remissie te initiëren. Zoals Hippocrates altijd zei: goed uitzieken, met een voedzaam dieet inclusief veel dierlijke eiwitten, omdat mycobacteriën veel eiwitten nodig hebben om het tumorweefsel af te breken.

Het hebben van kanker betekent niet dat je een hulpeloos slachtoffer bent, overgeleverd aan een dualistisch denkende medische wetenschap. Deze wetenschap weigert vaak de emotionele oorzaken achter kanker te onderzoeken, ten nadele van de patiënt. Wanneer de onderliggende oorzaken worden aangepakt, kan kanker net zo onschadelijk worden als een gewone verkoudheid.

Een basisregel voor spontane remissie is de patiënt een gevoel van heelheid, geluk, vrede, volledige ontspanning en rust te geven. De symptomen van een ziekte zijn nooit de oorzaak; ze zijn de effecten ervan. Daarom kan ziekte, inclusief kanker, niet genezen worden door enkel de symptomen te bestrijden.

Ik ben ook iemand die spontane remissie heeft ervaren, namelijk ik ben genezen van darmkanker zonder medische hulp. Hoe dit komt? Ik weigerde de medische behandeling omdat mijn moeder net overleden was aan een morfine vergiftiging die de gladde spieren van haar darmen en longen hebben stilgelegd. Mijn moeder is niet gestorven aan kanker, maar gestorven als gevolg van de symptoombestrijding zonder de oorzaak van haar kanker aan te pakken. Niet met mij dus!

In onze wereld komen veel daders en slachtoffers voor die elkaar in stand houden. Een slachtoffer heeft een dader nodig om als zodanig te bestaan, en een dader heeft een slachtoffer nodig om dader te zijn. Zo vormen dader en slachtoffer eigenlijk een eenheid. Tegenwoordig hoor je vaak over narcisme. De zogenaamde narcisten van vandaag zijn in opkomst en zoeken helpers om hun problemen voor hen op te lossen. Deze helpers doen alles voor de narcist, die de rol van dader op zich neemt, en worden uiteindelijk zelf slachtoffers.

Slachtoffers wekken medelijden op en vragen om hulp, maar staan niet echt open voor echte oplossingen. Soms kan de helper het slachtoffer op een dusdanige manier 'helpen' dat het slachtoffer afhankelijk blijft, waardoor de helper eigenlijk ook een dader wordt. Ondertussen blijven zowel het slachtoffer als de helper de rol van de dader bevestigen, en omgekeerd.

Wanneer een narcist wordt bestempeld als iemand met een stoornis, geldt dit eigenlijk ook voor het slachtoffer. Beiden kampen met emotionele instabiliteit en leven in een staat van afgescheidenheid en liefdeloosheid naar zichzelf toe. Dit is eveneens van toepassing op de redder of helper, die het slachtofferschap herkent en intervenieert om erkenning te krijgen van de ander.

Hierbij verliest hij energie, wat het daderschap in stand houdt. Want hij zoekt vervolgens naar manieren om zijn verloren energie te herwinnen bij iemand anders. Wat ik wil benadrukken is dat de dader, de helper en het slachtoffer elkaar wederzijds bevestigen en zo onbewust deze psychologische matrix in stand houden.

Misschien zouden we eens diep in onszelf moeten kijken om te begrijpen hoe het komt dat wij, als slachtoffers, het zover hebben laten komen dat anderen, zoals narcisten, ons zo konden misbruiken en misleiden. Het is mogelijk dat je ontdekt dat je dit zelf hebt toegelaten. Dit zelfinzicht kan een eerste stap zijn om de cyclus van misbruik te doorbreken en verantwoordelijkheid te nemen voor onze eigen emotionele gezondheid.

Authentieke mensen zijn individuen die in hun kracht staan en van zichzelf houden. Ze zijn in staat om duidelijke grenzen te stellen, waardoor niemand hun energie kan roven. Bovendien hebben ze geen behoefte om energie van anderen te onttrekken. Doordat ze stevig in hun schoenen staan, kunnen authentieke mensen de psychologische spelletjes doorzien die vaak door narcisten en slachtoffers worden gespeeld. Ze herkennen deze manipulatieve tactieken en beschermen zichzelf effectief tegen dergelijke invloeden.

Het kan verhelderend zijn om narcisten en daders eens vanuit een ander perspectief te bekijken. Misschien zijn zij narcistisch geworden als gevolg van een liefdeloze jeugd of een leegte binnen de maatschappij. Deze mensen kunnen zich leeg voelen en afgesneden zijn van hun ware zelf, wat het hen onmogelijk maakt authentiek te zijn.

Dit inzicht is ook van toepassing op de slachtoffers en de helpers. Vaak zijn de rollen die we aannemen in sociaal-psychologische dynamieken geworteld in vroegere ervaringen en diepere emotionele wonden. Het begrijpen van deze achtergrond kan helpen bij het ontwikkelen van meer empathie en begrip voor alle betrokkenen.

De kernvraag is inderdaad waarom zoveel mensen zichzelf verliezen, zodanig dat ze jaren van hun leven weggeven aan iemand die zij als een narcist beschouwen, tot er niets meer van hun eigen zelf overblijft.

Dit gedrag komt voort uit dezelfde bron van onwerkelijke, liefdeloze afgescheidenheid, en een gebrek aan verbinding met hun authenticiteit en ware zelf. In essentie ontbreekt het aan zelfliefde bij zowel de daders, de slachtoffers als de helpers. Het herkennen van deze dynamiek kan een eerste stap zijn om te werken aan het herstellen van die zelfliefde en het opbouwen van een gezondere relatie met zichzelf en anderen.

In een wereld waarin liefde soms schaars lijkt, leren we vaak dat we anderen nodig hebben en dat we moeten strijden om erbij te horen. Het motto "je doet het voor de ander" is ons bekend, maar ik kies ervoor om dingen voor mezelf te doen. Er schuilt een diepe universele waarheid in: wat je aan jezelf geeft, geef je uiteindelijk ook aan anderen. Als je jezelf iets ontzegt, doe je dat ook ten opzichte van anderen.

Deze paradox benadrukt hoe we allemaal met elkaar verbonden zijn en deel uitmaken van een groter geheel. Door voor onszelf te zorgen, dragen we bij aan het welzijn van iedereen, en dat bevestigt onze onderlinge verbondenheid en gezamenlijke menselijkheid.

Het idee dat narcisten onze beste leraren kunnen zijn, is een krachtige benadering. Zij verschijnen in ons leven om ons te laten zien waar we nog aan onszelf moeten werken. De rollen van daders, slachtoffers en helpers kunnen worden gezien als illusies; reflecties van ons ware zelf die ons voortdurend tonen waar we staan en wie we zijn.

Deze perspectief biedt ons de kans om vanuit een plek van bewustzijn en groei te handelen, in plaats vanuit rollen die ons beperken. Het erkennen van deze 'spiegels' met dankbaarheid—zonder ons te identificeren met slachtofferschap, daderschap of helperschap—bevrijdt ons van de notie van schuld. Dit kan ons helpen een dieper begrip van onszelf en onze interacties met anderen te ontwikkelen.

Ik ben dankbaar voor deze moeilijke lessen in mijn leven, dank voor de reflecties die mij helpen mijzelf te vinden. Lieve narcisten en daders, moge jullie je ook bewust worden van de kracht en liefde die in jullie schuilt om je ware zelf te zijn en authentiek te leven.

We hebben allemaal de keuze om te kiezen voor liefde, waarheid en authenticiteit—soevereiniteit. Wat anderen doen, behoort tot hen. Waar het om gaat, is wat ik doe, en ik houd van mezelf. Ik geef mezelf alles, en daardoor weet ik dat er ook velen zijn die van mij houden. Deze benadering biedt een pad naar zelfacceptatie en -waardering, en nodigt anderen uit om hetzelfde te doen.

✍️Bron bericht: t.me/danielthehealthman ✍️
❤️🌼Helpt u mij dit bericht te delen🌼❤️
🤝Duizend-en-één maal dank🤝
Telegram
Kanaal Daniël The HealthMan
Vertrouw op je lichaam en genees jezelf
https://danielderweduwen.be/
Alle medische successen zijn altijd afhankelijk van het zelfgenezend vermogen van het lichaam. Grondbeginsel van de medische wetenschap: “Het lichaam niet schaden”.

Beste groepsleden,

Zo nu en dan verschijnen er spam berichten en trollen tussen de opmerkingen en in de chats. Zodra beheer de meldingen tegenkomt wordt de user geblokkeerd en al zijn berichten verwijderd.

Er is nu ook de mogelijkheid om de beheerders actief te informeren zodat deze een melding krijgen. Hierdoor kan eerder actie worden ondernomen.

Dat kun je doen door een bericht te plaatsen waarin het woord @admin is opgenomen. (Bijvoorbeeld: “Help @admin. Er staat hier een spam bericht.”)

Door het woord @admin komt er direct een melding bij alle beheerders.
Op deze manier kunnen we er samen voor zorgen dat de chats schoon blijven.

Dank voor jullie bijdragen en een hele fijne dag !

Vriendelijkheid is de gouden schakel die de wereld bijeen houdt. Als je kijkt naar het mooie in je leven, zal dit meer worden. Als je kijkt naar wat je niet hebt, zul je nooit genoeg hebben. Er is geen betere manier om respect te tonen dan naar iemand te luisteren. Echt luisteren is de bereidheid om te veranderen door wat je hoort.

Geluk ligt niet voor het oprapen. Het komt voort uit je eigen handelen. Kies ervoor om optimistisch te zijn. Dat voelt beter. Als jouw mening die van de meerderheid is, wordt het tijd om eens goed na te denken en te voelen. Hoeveel ruimte ontstaat er in je leven wanneer je eerlijk bent, naar anderen én naar jezelf.

Een mens leert langs drie wegen: Door na te denken, dat is de edelste. Door na te doen, dat is de gemakkelijkste en door ervaring, dat is de moeilijkste. Echt succes komt pas wanneer we de kunst van het mislukken verstaan. De formule voor succes weet ik niet, ken wel de formule van het falen. Dat is proberen om het iedereen naar zijn zin te maken. Wees bewust dat iedereen zijn eigen waarheid heeft volgens zijn of haar wereldbeeld.

Wanneer vertrouwde zekerheden wegvallen, weet dan dat je op de goede weg bent! Vrede wordt niet bereikt met macht. Vrede wordt bereikt door begrip. Emoties leveren energie. Beheersing maakt er kracht van. Er bestaat geen lift naar succes. Je zult de trap moeten nemen, stapje voor stapje. Luister goed naar wat er wordt gezegd; luister beter naar wat er niet wordt gezegd.

Verloochend een volk zijn boerenverstand, dan wordt het vroeg of laat een ontwikkelingsland. Medische beroepsbeoefenaars kunnen zich niet beroepen op onwetendheid. Hoog tijd dat de “staatsmedia” gefactcheckt wordt. Dat ze op hun vingers worden getikt om enkel het “staats narratief” te verkondigen. Ze mogen echt eens stoppen om angst te spuwen in onze samenleving. Vroeger, toen ik kind was, waren er ook zomerdagen van meer dan dertig graden, niets aan de hand toen.

Alle maatregelen, hogere debatten over mondmaskers, handgel, vaccinatie, ziekenhuisopname enzovoort, verzinken in het niets als er niet eens een pathogeen is. Dat is de essentie. Moeilijk te aanvaarden voor de meeste mensen, maar zoals mijn grootmoeder pleegt te zeggen: “moeilijk gaat ook”. De dag van vandaag is er nog altijd geen enkel virus geïsoleerd, men vind ze niet. Dat is waarheid, men vind ze niet!

De Germaanse geneeskunde is het mooiste geschenk dat we hebben gekregen en tevens het juiste antwoord op het geklungel van de reguliere medische symptoombestrijding die de causale oorzaak van ziekte nooit aanpakt. Waarom weigert de medische wetenschap de embryologie verder te onderzoeken om te ontdekken hoe de kiembladen reageren op schokken en trauma's? Ik heb echt geen pathogenen (ziekteverwekkers), genen, kankercellen e.a. nodig om ziekte te kunnen verklaren. De psychologische relevantie verklaart alles.

Er zijn maar twee soorten mensen: zij die televisie kijken en zij die dat niet doen zoals ikzelf. De eerste soort kan niet meer zelf nadenken, maar denkt ironisch genoeg wel dat zij kritisch zijn. Aha, onderdeel van de programmering. De tweede soort kan nog wel nadenken, en dat is: na het denken, denken over het eigen denken, maar wordt gek genoeg…gek versleten. Ik zeg: “leve de gekken!”.

Er zijn vele groepen wetenschappers die hun zorgen hebben geuit over massavaccinatie. Ik zou willen dat er meer begrip is voor mensen die hun eigen afweging maken en die hun premissen voortdurend checken. Het is al moeilijk genoeg, oordeel niet, veel is onbekend en misschien weet je niet alles.

Vind jij ook de drie uilen terug in de afbeelding?