دانش ِحقوق ِتجارت

9-   عملیات بیمه بحری و غیر بحری.
10-   کشتی‌سازی و خرید و فروش کشتی و کشتیرانی داخلی یا خارجی و معاملات راجعه به آنها.
ماده 3 : ‌معاملات ذیل به اعتبار تاجر بودن متعاملین یا یکی از آنها تجارتی محسوبمی‌شود:
1-   کلیه معاملات بین تجار و کسبه و صرافان و بانکها.
2-   کلیه معاملاتی که تاجر یا غیر تاجر برای حوائج تجارتی خود می‌نماید.
3- کلیه معاملاتی که اجزاء یا خدمه یا شاگرد تاجر برای امور تجارتی ارباب خود می‌نماید.
توضیحات: معاملات تجاری به سه نوع تقسیم می شوند:
1- معاملات تجاری ذاتی:
ماده دو قانون تجارت دقیقا عملیات معاملاتی را ذکر کرده است که برای تاجر شناخته شدن نیاز به تکرار آن نمی باشد و تنها با یکبار انجام دادن آن تاجر شناخته می شود(مانند خرید یا فروش هر نو مال منقول به ...) در صورتی که برای داشتن فعالیت تجاری نیاز به تکرار و استمرار آن عملیات می باشد. (در این بند سعی شده است فرق عمل تجاری با فعالیت تجاری معلوم گردد)
در مورد جمله بالا به صراحت بهتر اینگونه می توان گفت عملیات معاملاتی یعنی انجام دادن یکی از عملیات های ذکر شده در ماده دو قانون تجارت ایران اما برای داشتن فعالیت تجاری و تاجر شناخته شدن باید عملیات تجاری ادامه و مستمر باشد مثل تصدی به حمل و نقل و یا تصدی به هر قسم نمایشگاه های عمومی.
نکته: در مورد انجام عملیات تجاری ذاتی اصولا اعمالی هستند که نیاز به تصدی ندارند یعنی هر عملی که برای تجارتی شناخته شدن آن نیاز به تصدی هست جزو اعمال تجارتی ذاتی نمی باشند و بیشتر جزو فعالیت های تجارتی محسوب می گردد.
همانطور که در بند اول ماده دو قانون تجارت ایران ذکر شده است هر خرید یا تحصیل هر نوع مال منقول به قصد فروش یا اجاره اعم از اینکه تصرفاتی درآن شده یا نشده باشد. در اینجا بحث تصرف شخص خواننده را به چالش رویکردی باز میدارد به نوعی که منظور این متن دقیقا منوط بر تفکیک رفتار شخص فاعل می باشد که در توضیحات بند چهارم ماده دو به صراحت تشریح خواهیم کرد.
‌ماده 3 - معاملات ذیل به اعتبار تاجر بودن متعاملین یا یکی از آنها تجارتی محسوب می‌شود:
1- کلیه معاملات بین تجار و کسبه و صرافان و بانکها.
2- کلیه معاملاتی که تاجر یا غیر تاجر برای حوائج تجارتی خود می‌نماید.
3- کلیه معاملاتی که اجزاء یا خدمه یا شاگرد تاجر برای امور تجارتی ارباب خود می‌نماید.
4- کلیه معاملات شرکتهای تجارتی.
نکته: نظر مشهور بر آن است که معاملات بین تجار تنها در صورتی تجاری محسوب می شود که برای رفع حوائج شخصی نباشد و فقط برای رفع حوائج تجاری عمل گردیده باشد.

2- معاملات تجاری حکمی :

3- معاملات تجاری تبعی:
کلیه اعمالی که تنها به دلیل و به اعتبار تاجر بودن طرفین یا یکی از طرفین عمل تجاری محسوب می شود. لارم به ذکر است در این عمل یکی از طرفین قطعا باید تاجر باشد (حقیقی یا حقوقی) که به اعتبار آن طرف تاجر عمل صورت گرفته برای شخص تاجر عمل تجارتی محسوب می گردد.
لازم به ذکر است کلیه خدماتی که خدمه ، پرسنل و کارمندان یک تجارتخانه برای شرکت و یا بنام کارفرمای خود انجام می دهند با عنایت بر اینکه بنام خودشان نیست در اینجا تاجر محسوب نمی شوند.
نکته :
وفق ماده کلیه معاملات غیر منقول به هیچ وجه تجارتی محسوب نمی‌شود. در این ماده باید دقت شود که تاکید شده کلیه معاملات نه اشخاصی(حقیقی یا حقوقی) که معامله را انجام می دهند. پس با توضیح این مورد می توان گفت تصدی ب
استثنا: ماده پنج قانون تملک آپارتمان ها استثنا این ماده بوده که گفته شده است هر شرکت تجاری که اقدام به خرید غیر منقول با ساخت خانه و آپارتمان و محل کسب به منظور سکونت یا پیشه یا اجاره و یا فروش می کنند و اساسا برای این موضوعات تشکیل یافته اند با این کار عمل تجاری ذاتی انجام می دهند.
در ماده پنج قانون تجارت ذکر شده است کلیه کلیه معاملات تجار تجارتی محسوب است مگر اینکه ثابت شود معامله مربوط به امور تجارتی نیست در اینجا در صورتی می توان گفت که مربوط به امور تجارتی نیست که یا مربوط به امور شخصی و رفع حوائج شخصی خود و یا کسی می باشد و یا اینکه در زمره ماده دو قانون تجارت و یا ماده پنج تملک آپارتمان ها نمی باشد.
https://t.me/tejarat_farahani

604 views13:51