ماهنامه مديريت ارتباطات pinned «. شماره صدوسی‌ششم «مدیریت ارتباطات» منتشر شد شماره صدوسی‌و‌شش ماهنامه مدیریت ارتباطات منتشر شد و به‌صورت فیزیکی و دیجیتال در دسترس است. در شماره جدید، مطالبی درباره اسلکتیویسم یا مبارزه از زیر لحاف، حفظ حریم بیمار در مباحث مربوط به پزشکی، وضعیت رسانه‌ها در…»
https://www.clubhouse.com/club/%D9%85%D8%A7%D9%87%D9%86%D8%A7%D9%85%D9%87-%D9%85%D8%AF%DB%8C%D8%B1%DB%8C%D8%AA-%D8%A7%D8%B1%D8%AA%D8%A8%D8%A7%D8%B7%D8%A7%D8%AA
عرض ادب و احترام
همراهان گرامی مدیریت ارتباطات، کلاب ماهنامه در کلاب‌هاوس تأسیس شد و قرار است از مهرماه برنامه‌های ویژه‌ای که در واقع امتداد همان نشست‌های حضوری پیش از کروناست در این پلتفرم داشته باشیم. در این کلاب عضو شوید که بتوانیم از نظرات شما هم استفاده کنیم.
ارادتمند
عرض ادب و احترام
همراهان گرامی مدیریت ارتباطات، کلاب ماهنامه در کلاب‌هاوس تأسیس شد و قرار است از مهرماه برنامه‌های ویژه‌ای که در واقع امتداد همان نشست‌های حضوری پیش از کروناست در این پلتفرم داشته باشیم. در این کلاب عضو شوید که بتوانیم از نظرات شما هم استفاده کنیم.
ارادتمند
Clubhouse
ماهنامه مدیریت ارتباطات
◾ماهنامه مدیریت ارتباطات از سال ۱۳۸۹ به صورت مستمر با شعار «سلامت ما در گرو سلامت ارتباطات ما است» منتشر می‌شود.
◾تمرکز این نشریه به ارتباطات، رسانه، روزنامه‌نگاری، روابط‌عمومی و فضای مجازی است.
◽مدیر مسئول: امیرعباس تقی‌پور
◽سردبیر: علی ورامینی
◾تمرکز این نشریه به ارتباطات، رسانه، روزنامه‌نگاری، روابط‌عمومی و فضای مجازی است.
◽مدیر مسئول: امیرعباس تقی‌پور
◽سردبیر: علی ورامینی
. توقیف فله‌ای مطبوعات در افغانستان
▪️پیشینۀ رسانه‌ای در افغانستان به 145 سال پیش یعنی سال 1873 برمی‌گردد. وضعیت رسانه‌ها تا قبل از روی کار آمدن طالبان با فرازونشیب همراه بود، اما بعد از طالبان رسانه‌ها به‌صورت کامل تحت نظارت دولت قرار گرفتند و برنامه‌های تلویزیون دولتی نیز متوقف شدند، چراکه تلویزیون و عکس طبق عقیدۀ طالبان از نظر دینی مردود بودند و کسی حق نداشت از آنها استفاده کند.
▪️بعد از حمله نظامی آمریکا به افغانستان و سقوط طالبان، مبالغ هنگفتی سرمایه‌گذاری خارجی جهت بازسازی کشور هزینه شد که این امر باعث گسترش مطبوعات، رادیو و تلویزیون نیز شد، چراکه گسترش آزادی بیان و حمایت از آن، به‌عنوان یکی از شروط اساسی جامعۀ جهانی در قبال کمک‌های مالی و نظامی به افغانستان و حکومت کرزی بود.
▪️پس از گذشت نوزده سال جمهوریت در افغانستان، طالبان دوباره قدرت را در درست گرفته است. در ابتدا کار، طالبان سلفی‌گری‌ها و تنگ‌نظری‌های گذشته را نشان نداده بود و حتی اینترنت افغانستان، به‌استثنا «پنجشیر»، را قطع نکرده و برای حضور زنان در شبکه‌های خصوصی تلوزیون نیز ممنوعیتی وضع نکرده بود.
▪️اکنون اما طبق اعلام فدراسیون بین‌المللی خبرنگاران، آی‌اف‌جی، از زمان ایجاد امارت اسلامی توسط طالبان در افغانستان، حداقل ۱۵۳ رسانه در این کشور ناچار شده‌اند فعالیت خود را متوقف کنند.
▪️بنا بر گزارش آی‌اف‌جی، بیش از ۷ هزار نفر از کارکنان رسانه‌ها تحت تاثیر این تغییرات قرار گرفته‌اند و بسیاری از آنها شغل خود را از دست داده‌اند و نگران جان خود و خانواده‌هایشان هستند.
▪️این نهاد همچنین در مورد ممنوعیت فعالیت روزنامه‌نگاران زن، قطعی اینترنت و تهدیدهای امنیتی علیه روزنامه‌نگاران افغان اظهار نگرانی کرده و «حملات روزافزون طالبان علیه آزادی رسانه‌ها» را محکوم کرده است.
▪️▪️▪️
https://t.me/cm_magazine
▪️پیشینۀ رسانه‌ای در افغانستان به 145 سال پیش یعنی سال 1873 برمی‌گردد. وضعیت رسانه‌ها تا قبل از روی کار آمدن طالبان با فرازونشیب همراه بود، اما بعد از طالبان رسانه‌ها به‌صورت کامل تحت نظارت دولت قرار گرفتند و برنامه‌های تلویزیون دولتی نیز متوقف شدند، چراکه تلویزیون و عکس طبق عقیدۀ طالبان از نظر دینی مردود بودند و کسی حق نداشت از آنها استفاده کند.
▪️بعد از حمله نظامی آمریکا به افغانستان و سقوط طالبان، مبالغ هنگفتی سرمایه‌گذاری خارجی جهت بازسازی کشور هزینه شد که این امر باعث گسترش مطبوعات، رادیو و تلویزیون نیز شد، چراکه گسترش آزادی بیان و حمایت از آن، به‌عنوان یکی از شروط اساسی جامعۀ جهانی در قبال کمک‌های مالی و نظامی به افغانستان و حکومت کرزی بود.
▪️پس از گذشت نوزده سال جمهوریت در افغانستان، طالبان دوباره قدرت را در درست گرفته است. در ابتدا کار، طالبان سلفی‌گری‌ها و تنگ‌نظری‌های گذشته را نشان نداده بود و حتی اینترنت افغانستان، به‌استثنا «پنجشیر»، را قطع نکرده و برای حضور زنان در شبکه‌های خصوصی تلوزیون نیز ممنوعیتی وضع نکرده بود.
▪️اکنون اما طبق اعلام فدراسیون بین‌المللی خبرنگاران، آی‌اف‌جی، از زمان ایجاد امارت اسلامی توسط طالبان در افغانستان، حداقل ۱۵۳ رسانه در این کشور ناچار شده‌اند فعالیت خود را متوقف کنند.
▪️بنا بر گزارش آی‌اف‌جی، بیش از ۷ هزار نفر از کارکنان رسانه‌ها تحت تاثیر این تغییرات قرار گرفته‌اند و بسیاری از آنها شغل خود را از دست داده‌اند و نگران جان خود و خانواده‌هایشان هستند.
▪️این نهاد همچنین در مورد ممنوعیت فعالیت روزنامه‌نگاران زن، قطعی اینترنت و تهدیدهای امنیتی علیه روزنامه‌نگاران افغان اظهار نگرانی کرده و «حملات روزافزون طالبان علیه آزادی رسانه‌ها» را محکوم کرده است.
▪️▪️▪️
https://t.me/cm_magazine
«مجله مدیریت ارتباطات ـ شماره ۱۳۶ ـ شهریور ۱۴۰۰» را از طاقچه دریافت کنید
https://taaghche.com/book/106969
https://taaghche.com/book/106969
آیا کمک‌های خیریه‌ای می‌تواند عدالت آموزش آنلاین را برقرار کند؟
در شماره 127 ماهنامه مدیریت ارتباطات (آذرماه سال 99)، #فاطمه_باباخانی، در یادداشتی با عنوان « شاد تنها به اسم شاد است» به بررسی آموزش آنلاین کشور پرداخته است. او با اشاره به وضعیت اینترنت در نواحی محروم و نداشتن بضاعت برای تهیه گوشی هوشمند، جهت استفاده از برنامه شاد، توسط تعداد زیادی از خانواده‌ها، خودکشی‌های سریالی دانش آموزان را مطرح کرده و معتقد است کمک‌های خیریه‌ای هر چند به تعداد زیادی از کودکان برای بهرمندی از آموزش عمومی کمک کرده است اما برای رسیدن به عدالت آموزشی کافی نیست و نیازمند ورود دولت به این عرصه است.
از متن:
▪️بچه‌ها به‌جای مدرسه، مرجعشان همکلاسی‌هایشان شد تا با گوشی‌های موبایل بتوانند درس و مشق‌ها را بگیرند و بنویسند. اما همۀ بچه‌ها مثل بچه‌های رضاآباد آنقدر خوش‌شــانس نیستند که در این یکی‌دوساله بلاخره سیگنال‌های اینترنت به روستایشان رسیده باشد.
▪️زمانــی کــه از محروم شــدن از حق صحبــت می‌کنیم، گرچه حتــی برای یک نفــر، ده نفر، صد نفر، هزار نفر یــا ده هزار نفر هم زیاد اســت، آمار درباره محرومان از تحصیل بسیار بیش از اینهاست. فقط در استان فارس، استانی که هیچگاه به‌عنوان استان محروم شناخته نشده و نمی‌شود، 216 روستا زیر پوشش رایگان اینترنت نیستند. این بدان معناســت که حتی به فرض بودن شاد و دسترســی خانواده‌ها به تلفن هوشمند، باز هم در این روســتاها امکانی برای دانش‌آموزان وجود ندارد که بتوانند به آموزش دسترســی داشــته باشند
▪️گرچه بی‌عدالتی در عرصۀ آموزش وجود دارد، سهم دختران از این بی‌عدالتی بیشتر است. آنها به‌ناچار در محیط‌های روستایی با مواردی مانند سختگیری‌های بیشتر و تعصبات قومی و فرهنگی باید دست‌وپنجه نرم کنند و در شرایط کرونا گاهی خانواده‌ها از خریدن تلفن هوشمند برایشان ابا دارند، همانگونه که مدیر آموزش‌وپرورش در رامهرمز در مصاحبه‌اش به این موضوع اشــاره کرده و گفته بود دلیل خودکشــی یکی از دانش‌آموزان دختر مخالفت خانواده‌اش با تهیۀ تلفن همراه و عدم امکان ادامۀ تحصیلش بوده است.
▪️در شــبکه‌های اجتماعی بســیار دیده‌ایم که خیرین به اشــکال مختلف تلاش می‌کنند وســایل و تجهیزات آموزشــی را برای دانش‌آموزان فراهم کنند. پســت‌هایی که ساعت‌به‌ســاعت به‌روزرسانی می‌شــوند و در هر ســاعت خبر می‌دهند که بخش دیگری از هزینه‌ها فراهم شده تا دانش‌آموزی از تحصیل بازنماند. با این حال آمار بازماندگان از تحصیل چنان بالاست که چنین اقداماتی تنها می‌تواند اندکی از پیامدهای فاجعه‌ای بزرگ را کاهش دهد.
#آموزش_آنلاین
#عدالت_آموزشی
▪️▪️▪️
🗞 ماهنامه مدیریت ارتباطات را از دیجی‌کالا تهیه کنید یا با بخش توزیع به شماره تلفن: ۸۸۳۵۶۴۳۶-۰۲۱ تماس بگیرید، طاقچه و مگیران، دیگر راه‌های خرید آنلاین این نشریه هستند.
در شماره 127 ماهنامه مدیریت ارتباطات (آذرماه سال 99)، #فاطمه_باباخانی، در یادداشتی با عنوان « شاد تنها به اسم شاد است» به بررسی آموزش آنلاین کشور پرداخته است. او با اشاره به وضعیت اینترنت در نواحی محروم و نداشتن بضاعت برای تهیه گوشی هوشمند، جهت استفاده از برنامه شاد، توسط تعداد زیادی از خانواده‌ها، خودکشی‌های سریالی دانش آموزان را مطرح کرده و معتقد است کمک‌های خیریه‌ای هر چند به تعداد زیادی از کودکان برای بهرمندی از آموزش عمومی کمک کرده است اما برای رسیدن به عدالت آموزشی کافی نیست و نیازمند ورود دولت به این عرصه است.
از متن:
▪️بچه‌ها به‌جای مدرسه، مرجعشان همکلاسی‌هایشان شد تا با گوشی‌های موبایل بتوانند درس و مشق‌ها را بگیرند و بنویسند. اما همۀ بچه‌ها مثل بچه‌های رضاآباد آنقدر خوش‌شــانس نیستند که در این یکی‌دوساله بلاخره سیگنال‌های اینترنت به روستایشان رسیده باشد.
▪️زمانــی کــه از محروم شــدن از حق صحبــت می‌کنیم، گرچه حتــی برای یک نفــر، ده نفر، صد نفر، هزار نفر یــا ده هزار نفر هم زیاد اســت، آمار درباره محرومان از تحصیل بسیار بیش از اینهاست. فقط در استان فارس، استانی که هیچگاه به‌عنوان استان محروم شناخته نشده و نمی‌شود، 216 روستا زیر پوشش رایگان اینترنت نیستند. این بدان معناســت که حتی به فرض بودن شاد و دسترســی خانواده‌ها به تلفن هوشمند، باز هم در این روســتاها امکانی برای دانش‌آموزان وجود ندارد که بتوانند به آموزش دسترســی داشــته باشند
▪️گرچه بی‌عدالتی در عرصۀ آموزش وجود دارد، سهم دختران از این بی‌عدالتی بیشتر است. آنها به‌ناچار در محیط‌های روستایی با مواردی مانند سختگیری‌های بیشتر و تعصبات قومی و فرهنگی باید دست‌وپنجه نرم کنند و در شرایط کرونا گاهی خانواده‌ها از خریدن تلفن هوشمند برایشان ابا دارند، همانگونه که مدیر آموزش‌وپرورش در رامهرمز در مصاحبه‌اش به این موضوع اشــاره کرده و گفته بود دلیل خودکشــی یکی از دانش‌آموزان دختر مخالفت خانواده‌اش با تهیۀ تلفن همراه و عدم امکان ادامۀ تحصیلش بوده است.
▪️در شــبکه‌های اجتماعی بســیار دیده‌ایم که خیرین به اشــکال مختلف تلاش می‌کنند وســایل و تجهیزات آموزشــی را برای دانش‌آموزان فراهم کنند. پســت‌هایی که ساعت‌به‌ســاعت به‌روزرسانی می‌شــوند و در هر ســاعت خبر می‌دهند که بخش دیگری از هزینه‌ها فراهم شده تا دانش‌آموزی از تحصیل بازنماند. با این حال آمار بازماندگان از تحصیل چنان بالاست که چنین اقداماتی تنها می‌تواند اندکی از پیامدهای فاجعه‌ای بزرگ را کاهش دهد.
#آموزش_آنلاین
#عدالت_آموزشی
▪️▪️▪️
🗞 ماهنامه مدیریت ارتباطات را از دیجی‌کالا تهیه کنید یا با بخش توزیع به شماره تلفن: ۸۸۳۵۶۴۳۶-۰۲۱ تماس بگیرید، طاقچه و مگیران، دیگر راه‌های خرید آنلاین این نشریه هستند.
Telegram
جامعۀ مدنی مجازی
✍🏽 علی ورامینی، سردبیر ماهنامه مدیریت ارتباطات/
به گمانم ما دهۀ شصتی‌ها آخرین نفراتی بودیم که فعالیت حزبی به معنای کلاسیک را در ایران درک کردیم، آن‌هم در قواره تاریخ کار حزبی در ایران. پیش‌تر که هنوز فناوری‌های ارتباطاتی چنین فراگیر نشده بود، با یارن موافق، به‌وسیله تلفن‌های ثابت در سر چهارراهی یا جلو در مغازه‌ا‌ی برای ساعتی مشخص قرار می‌گذاشتیم و قدم زنان و صحبت‌کنان به محفل‌های سیاسی می‌رفتیم. بعضی جلسات هفتگی بود و بعضی ماهانه. در جلسات هفتگی کتابی دورهم می‌خواندیم. کسی که به آن حوزه مسلط‌‌تر بود، مدیریت بحث را به عهده می‌گرفت.
همان‌جا شیفتۀ قلم حسین بشیریه شدم و سروش و شبستری را شناختم و بعدتر با نگاه آبراهامیان به تاریخ ایران آشنا شدم. نام بهاالدین خرمشاهی را اولین بار در همان محفل شنیدم، دقیق خاطرم هست آن روز را. گاف بزرگی دادم و جناب خرمشاهی را مرتبط با جنبشی گمان کردم که صدسال قبل‌ترش رخ‌داده بود. دوستان باسوادتر تصحیحم می‌کردند.
ما در کار حزبی خود را عضوی از یک حزب سیاسی می‌دانستیم، اما جلسات ماهانه با دیگر احزاب داشتیم، جلساتی مشترک برای هم‌اندیشی. هم ما از برنامه‌های آنان استقبال می‌کردیم هم آنان از ما. این روند در دو سال اول دولت احمدی‌نژاد هم ادامه داشت. کم‌کم عرصه تنگ شد و جلسات شفاف دور هم‌خوانی به مذاق بعضی خوش نیامد و رفته‌رفته یاران موافق همه پراکنده شدند. آنان که کماکان امکان قانونی کار کردن را داشتند، آنقدر فاصله طولانی‌ای با مطالبات ما داشتند که ذوقی برای هم‌آوایی نمی‌ماند.
چند باری هم که در آن محافل شرکت کردیم، گویی صحبت‌های مدیر دولتی را می‌شنویم، نه نقدی، نه میل به آگاهی. برای من و بسیاری دیگر این وضعیت انسداد ادامه داشت. تجربه انتخابات 88 یک نابهنگام در این میان بود. دوباره شوری دمیده شد که آن‌هم به‌زودی همان شد که می‌دانیم و این بار انسداد مضاعف‌تری به فضای سیاسی برگشت. این انسداد رفته‌رفته با تحولات ارتباطاتی هم همراه شد. کتاب‌ها و جزوه‌هایی که به معنای واقعی با جان کندن پیدا می‌کردیم با ایمیل و سی‌دی قابل‌دسترس‌تر شد.
آمدن فیس‌بوک نقطه تحولی بود. انحصار رسانه‌ها شکسته شد. چه بسیار نویسندگان بااستعدادی که آنجا فرصت بروز پیدا کردند و البته با کمرنگ شدن فیس‌بوک در ایران آنها هم کمرنگ شدند. انقلاب شبکه‌های اجتماعی با آمدن گوشی‌های هوشمند و فوران داده‌ها، فضا را به‌کلی دگرگون کرد. فضای سیاسی مرادم است. دیگر به‌سان سابق کمتر کسی حوصله گوش کردن به سخنرانی‌های طولانی داشت، آن‌هم صحبت‌هایی دربارۀ دموکراسی، نسبت حزب و توسعه سیاسی و مباحثی ازاین‌دست. خیلی از آن‌هایی هم که حوصله داشتند کم‌کم ترجیح دادند که به‌جای رنج طی کردن مسیر و مسافت فایل صوتی سخنرانی و محفلی را در گوشی‌هایشان بشنوند. همه این‌ها باعث شد دیگر تمرین شنیدن نکنیم، منتظر تصحیح شدن نباشیم و خود را برای گفت‌وگو پرورش ندهیم.
این مقدمه طولانی را گفتم که نگاهی به وضعیت امروز جامعۀ مدنی‌مان داشته باشیم. جامعه مدنی که به دلیل انسداد و گسترش فضای مجازی به مجازستان کوچ کرد. جامعه مدنی مجازی اگر هزاران سود داشته همین یک عیبش برای بی‌اثر شدن بس که امکان گفت‌وگو را از ما گرفته است.
وقتی صحبت از گفت‌وگو می‌کنم مرادم وضعیتی است که فرد نه در یقین که در تردید است، گمان نمی‌کند آنچه می‌پندارد حق مطلق است، برای دیگری هم این را قائل است که صاحب حق باشد. پس نسبت به تغییرِ عقیده گشوده است، اگر استدلال‌های قوی‌تر بشنود و اگر استدلال‌هایش بتواند منطقاً رد شود. آنچه فضای مجازی برای ما داشته است، جزیره‌های جدا از یکدیگر است، جزیره‌هایی که هرکدام با جهان‌بینی صلب خود حول یک مراد جمع شده‌ایم و مشغول تائید یکدیگریم. اگر هم خدای‌نکرده غریبه‌ای وارد محفل شد و سخنی مخالف گفت با شمشیر سخن و کلام به جانش می‌افتیم.
کلاب‌هاوس که دیگر اوج این داستان بود، اول همه ذوق‌زده بودند که از همه طیف‌ها در اتاقی جمع می‌شوند و گفت‌وگو می‌کنند. هرچه گذشت و به هر اتاق که سر زدیم دیدیم همان جماعت انتخاب‌شده از طیف‌های گوناگون یا مشغول پرسش از کاندیداها هستند یا پسا مناظره با یکدیگر مشغول تبادل‌نظر، نه کسی از سخنوران کم می‌شد نه اضافه.
حاصل این دنیای مدنی مجازی را در انتخابات اخیر دیدیم. درست است، نارضایتی‌های عمیق خشم انباشت شده‌ای را به وجود آورده است، اما فضای مجازی و انتقال جامعه مدنی به آن نتوانسته ما را برای تساهل و مدارا به‌عنوان اصلی‌ترین هدف و البته مهم‌ترین ابزار زیستی مسالمت‌آمیز تربیت کند. فقدان گفت‌وگو و وضعیت منتج از آن باعث صحنه‌هایی شد که اکثر مردمی که نیت اصلی‌شان بهبود وضعیت است در یک قطب‌بندی دشمن/دوست قرار بگیرند. این وضعیت بیش از هر نتیجه‌ای که در انتخابات حاصل شد یا می‌شد به زیان جامعه مدنی ایرانی است.
▪️▪️▪️
https://t.me/cm_magazine
✍🏽 علی ورامینی، سردبیر ماهنامه مدیریت ارتباطات/
به گمانم ما دهۀ شصتی‌ها آخرین نفراتی بودیم که فعالیت حزبی به معنای کلاسیک را در ایران درک کردیم، آن‌هم در قواره تاریخ کار حزبی در ایران. پیش‌تر که هنوز فناوری‌های ارتباطاتی چنین فراگیر نشده بود، با یارن موافق، به‌وسیله تلفن‌های ثابت در سر چهارراهی یا جلو در مغازه‌ا‌ی برای ساعتی مشخص قرار می‌گذاشتیم و قدم زنان و صحبت‌کنان به محفل‌های سیاسی می‌رفتیم. بعضی جلسات هفتگی بود و بعضی ماهانه. در جلسات هفتگی کتابی دورهم می‌خواندیم. کسی که به آن حوزه مسلط‌‌تر بود، مدیریت بحث را به عهده می‌گرفت.
همان‌جا شیفتۀ قلم حسین بشیریه شدم و سروش و شبستری را شناختم و بعدتر با نگاه آبراهامیان به تاریخ ایران آشنا شدم. نام بهاالدین خرمشاهی را اولین بار در همان محفل شنیدم، دقیق خاطرم هست آن روز را. گاف بزرگی دادم و جناب خرمشاهی را مرتبط با جنبشی گمان کردم که صدسال قبل‌ترش رخ‌داده بود. دوستان باسوادتر تصحیحم می‌کردند.
ما در کار حزبی خود را عضوی از یک حزب سیاسی می‌دانستیم، اما جلسات ماهانه با دیگر احزاب داشتیم، جلساتی مشترک برای هم‌اندیشی. هم ما از برنامه‌های آنان استقبال می‌کردیم هم آنان از ما. این روند در دو سال اول دولت احمدی‌نژاد هم ادامه داشت. کم‌کم عرصه تنگ شد و جلسات شفاف دور هم‌خوانی به مذاق بعضی خوش نیامد و رفته‌رفته یاران موافق همه پراکنده شدند. آنان که کماکان امکان قانونی کار کردن را داشتند، آنقدر فاصله طولانی‌ای با مطالبات ما داشتند که ذوقی برای هم‌آوایی نمی‌ماند.
چند باری هم که در آن محافل شرکت کردیم، گویی صحبت‌های مدیر دولتی را می‌شنویم، نه نقدی، نه میل به آگاهی. برای من و بسیاری دیگر این وضعیت انسداد ادامه داشت. تجربه انتخابات 88 یک نابهنگام در این میان بود. دوباره شوری دمیده شد که آن‌هم به‌زودی همان شد که می‌دانیم و این بار انسداد مضاعف‌تری به فضای سیاسی برگشت. این انسداد رفته‌رفته با تحولات ارتباطاتی هم همراه شد. کتاب‌ها و جزوه‌هایی که به معنای واقعی با جان کندن پیدا می‌کردیم با ایمیل و سی‌دی قابل‌دسترس‌تر شد.
آمدن فیس‌بوک نقطه تحولی بود. انحصار رسانه‌ها شکسته شد. چه بسیار نویسندگان بااستعدادی که آنجا فرصت بروز پیدا کردند و البته با کمرنگ شدن فیس‌بوک در ایران آنها هم کمرنگ شدند. انقلاب شبکه‌های اجتماعی با آمدن گوشی‌های هوشمند و فوران داده‌ها، فضا را به‌کلی دگرگون کرد. فضای سیاسی مرادم است. دیگر به‌سان سابق کمتر کسی حوصله گوش کردن به سخنرانی‌های طولانی داشت، آن‌هم صحبت‌هایی دربارۀ دموکراسی، نسبت حزب و توسعه سیاسی و مباحثی ازاین‌دست. خیلی از آن‌هایی هم که حوصله داشتند کم‌کم ترجیح دادند که به‌جای رنج طی کردن مسیر و مسافت فایل صوتی سخنرانی و محفلی را در گوشی‌هایشان بشنوند. همه این‌ها باعث شد دیگر تمرین شنیدن نکنیم، منتظر تصحیح شدن نباشیم و خود را برای گفت‌وگو پرورش ندهیم.
این مقدمه طولانی را گفتم که نگاهی به وضعیت امروز جامعۀ مدنی‌مان داشته باشیم. جامعه مدنی که به دلیل انسداد و گسترش فضای مجازی به مجازستان کوچ کرد. جامعه مدنی مجازی اگر هزاران سود داشته همین یک عیبش برای بی‌اثر شدن بس که امکان گفت‌وگو را از ما گرفته است.
وقتی صحبت از گفت‌وگو می‌کنم مرادم وضعیتی است که فرد نه در یقین که در تردید است، گمان نمی‌کند آنچه می‌پندارد حق مطلق است، برای دیگری هم این را قائل است که صاحب حق باشد. پس نسبت به تغییرِ عقیده گشوده است، اگر استدلال‌های قوی‌تر بشنود و اگر استدلال‌هایش بتواند منطقاً رد شود. آنچه فضای مجازی برای ما داشته است، جزیره‌های جدا از یکدیگر است، جزیره‌هایی که هرکدام با جهان‌بینی صلب خود حول یک مراد جمع شده‌ایم و مشغول تائید یکدیگریم. اگر هم خدای‌نکرده غریبه‌ای وارد محفل شد و سخنی مخالف گفت با شمشیر سخن و کلام به جانش می‌افتیم.
کلاب‌هاوس که دیگر اوج این داستان بود، اول همه ذوق‌زده بودند که از همه طیف‌ها در اتاقی جمع می‌شوند و گفت‌وگو می‌کنند. هرچه گذشت و به هر اتاق که سر زدیم دیدیم همان جماعت انتخاب‌شده از طیف‌های گوناگون یا مشغول پرسش از کاندیداها هستند یا پسا مناظره با یکدیگر مشغول تبادل‌نظر، نه کسی از سخنوران کم می‌شد نه اضافه.
حاصل این دنیای مدنی مجازی را در انتخابات اخیر دیدیم. درست است، نارضایتی‌های عمیق خشم انباشت شده‌ای را به وجود آورده است، اما فضای مجازی و انتقال جامعه مدنی به آن نتوانسته ما را برای تساهل و مدارا به‌عنوان اصلی‌ترین هدف و البته مهم‌ترین ابزار زیستی مسالمت‌آمیز تربیت کند. فقدان گفت‌وگو و وضعیت منتج از آن باعث صحنه‌هایی شد که اکثر مردمی که نیت اصلی‌شان بهبود وضعیت است در یک قطب‌بندی دشمن/دوست قرار بگیرند. این وضعیت بیش از هر نتیجه‌ای که در انتخابات حاصل شد یا می‌شد به زیان جامعه مدنی ایرانی است.
▪️▪️▪️
https://t.me/cm_magazine
شرمسار کردن عمومی
در سال‌های اخیر در فضای مجازی محاکمات مردمی باب شده است، یعنی مردم به‌طور گسترده نسبت حرکت نهاد یا فردی واکنش نشان می‌دهند و بعضاً این واکنش‌ها به‌دلیل ماهیت و گستردگی که فضای مجازی دارد، حیات اجتماعی، آن نهاد یا فرد را دچار چالش می‌کند. کاوه بهبهانی، پژوهشگر و مترجم فلسفه، در شماره 136 ماهنامه مدیریت ارتباطات این موضوع را از منظر فلسفه اخلاق بررسی کرده است.
◼️ پاره‌ای از متن:
خانمی به اسم «جاستین سَکو» در سال 2014 تصمیم می‌گیرد برای تعطیلات به مسافرت برود. او در شبکۀ اجتماعی توییتر فعال بود. قبل از سفرش به آفریقای جنوبی توییتی نوشت که جنجال‌برانگیز شد. توییت او این بود که «به آفریقا می‌روم، امیدوارم ایذر نگیرم. شوخی می‌کنم من سفیدپوستم.» این‌طور به نظر می‌رسد که این توییت نژادستیزانه است چراکه به این تلقی نادرست رایج دامن می‌زند که فقط سیاه‌پوستان و میمون‌ها ایذر می‌گیرند.
در حالی که سَکو داشت دکمۀ ارسال را برای توییت آخرش فشار می‌داد زیرلب می‌خندید. بعد از آن، یک ساعت و نیمی اطراف فرودگاه بین‌المللی هیترو پرسه زد و گاهی هم گوشی‌اش را چک می‌کرد. هر جوابی که می‌خواند او را شگفت‌زده می‌کرد. او فقط 170 نفر فالوور در توییتر داشت. سوار هواپیما شد، پرواز یازده ساعت طول کشید و برای همین گرفت خوابید. هواپیما که فرود آمد و داشت روی باند پرواز حرکت می‌کرد تلفنش را روشن کرد. یکی از دوستانش، به اسم لوسی که از دورۀ دبیرستان تا آن روز با هم حرف نزده بودند، پیامی داده بود. او نوشته بود: «از وضعی که پیش‌آمده متأسفم.» سَکو مات‌ومبهوت به پیام‌ها نگاه کرد. پیام بعدی از طرف بهترین دوستش هانا بود که گفته بود: «زود باش به من زنگ بزن!». بعد دید که تلفن دارد از فرط پیام‌ها و زنگ‌ها منفجر می‌شود. هانا به او زنگ زد و گفت: «الان تو ترِند شمارۀ یک توییتری.»
سَکو بعد از این ماجرا با خیل عظیمی از بدوبیراه‌ها و ناسزا‌ها و درخواست اخراج از کار روبه‌رو شد. حتی از کارش اخراج شد. کارگران و کارمندانِ هتلی که او قرار بود در آفریقای جنوبی در آن اقامت کند اعتصاب کردند که اگر این خانم وارد هتل شود ما استعفا می‌دهیم و او را به هتل راه ندادند. خانواده‌اش بی‌آبرو شدند و طردش کردند. زندگی سَکو با این اتفاق زیرورو شد.
اما آیا این رفتار از منظر فلسفۀ اخلاق درست است؟
مضرات و فواید چنین رفتارهایی برای جامعه و زیست اخلاقی چیست؟
آیا فضای مجازی به اخلاقی جدید نیاز دارد؟
▫️▫️▫️
https://t.me/cm_magazine
🗞 ماهنامه مدیریت ارتباطات را از دیجی‌کالا تهیه کنید یا با بخش توزیع به شماره تلفن: ۸۸۳۵۶۴۳۶-۰۲۱ تماس بگیرید. طاقچه و مگیران، دیگر راه‌های خرید آنلاین این نشریه هستند.
در سال‌های اخیر در فضای مجازی محاکمات مردمی باب شده است، یعنی مردم به‌طور گسترده نسبت حرکت نهاد یا فردی واکنش نشان می‌دهند و بعضاً این واکنش‌ها به‌دلیل ماهیت و گستردگی که فضای مجازی دارد، حیات اجتماعی، آن نهاد یا فرد را دچار چالش می‌کند. کاوه بهبهانی، پژوهشگر و مترجم فلسفه، در شماره 136 ماهنامه مدیریت ارتباطات این موضوع را از منظر فلسفه اخلاق بررسی کرده است.
◼️ پاره‌ای از متن:
خانمی به اسم «جاستین سَکو» در سال 2014 تصمیم می‌گیرد برای تعطیلات به مسافرت برود. او در شبکۀ اجتماعی توییتر فعال بود. قبل از سفرش به آفریقای جنوبی توییتی نوشت که جنجال‌برانگیز شد. توییت او این بود که «به آفریقا می‌روم، امیدوارم ایذر نگیرم. شوخی می‌کنم من سفیدپوستم.» این‌طور به نظر می‌رسد که این توییت نژادستیزانه است چراکه به این تلقی نادرست رایج دامن می‌زند که فقط سیاه‌پوستان و میمون‌ها ایذر می‌گیرند.
در حالی که سَکو داشت دکمۀ ارسال را برای توییت آخرش فشار می‌داد زیرلب می‌خندید. بعد از آن، یک ساعت و نیمی اطراف فرودگاه بین‌المللی هیترو پرسه زد و گاهی هم گوشی‌اش را چک می‌کرد. هر جوابی که می‌خواند او را شگفت‌زده می‌کرد. او فقط 170 نفر فالوور در توییتر داشت. سوار هواپیما شد، پرواز یازده ساعت طول کشید و برای همین گرفت خوابید. هواپیما که فرود آمد و داشت روی باند پرواز حرکت می‌کرد تلفنش را روشن کرد. یکی از دوستانش، به اسم لوسی که از دورۀ دبیرستان تا آن روز با هم حرف نزده بودند، پیامی داده بود. او نوشته بود: «از وضعی که پیش‌آمده متأسفم.» سَکو مات‌ومبهوت به پیام‌ها نگاه کرد. پیام بعدی از طرف بهترین دوستش هانا بود که گفته بود: «زود باش به من زنگ بزن!». بعد دید که تلفن دارد از فرط پیام‌ها و زنگ‌ها منفجر می‌شود. هانا به او زنگ زد و گفت: «الان تو ترِند شمارۀ یک توییتری.»
سَکو بعد از این ماجرا با خیل عظیمی از بدوبیراه‌ها و ناسزا‌ها و درخواست اخراج از کار روبه‌رو شد. حتی از کارش اخراج شد. کارگران و کارمندانِ هتلی که او قرار بود در آفریقای جنوبی در آن اقامت کند اعتصاب کردند که اگر این خانم وارد هتل شود ما استعفا می‌دهیم و او را به هتل راه ندادند. خانواده‌اش بی‌آبرو شدند و طردش کردند. زندگی سَکو با این اتفاق زیرورو شد.
اما آیا این رفتار از منظر فلسفۀ اخلاق درست است؟
مضرات و فواید چنین رفتارهایی برای جامعه و زیست اخلاقی چیست؟
آیا فضای مجازی به اخلاقی جدید نیاز دارد؟
▫️▫️▫️
https://t.me/cm_magazine
🗞 ماهنامه مدیریت ارتباطات را از دیجی‌کالا تهیه کنید یا با بخش توزیع به شماره تلفن: ۸۸۳۵۶۴۳۶-۰۲۱ تماس بگیرید. طاقچه و مگیران، دیگر راه‌های خرید آنلاین این نشریه هستند.
Forwarded from ماهنامه مديريت ارتباطات
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
◼️ نگاهی به شماره 136 ماهنامه مدیریت ارتباطات
🎵 موسیقی: سرزمین فیروزه، کاری از گروهِ
"Axiom Of Choice"
▪️▪️▪️
https://t.me/cm_magazine
🎵 موسیقی: سرزمین فیروزه، کاری از گروهِ
"Axiom Of Choice"
▪️▪️▪️
https://t.me/cm_magazine
مبارزه هشتگ‌ها و کلیک‌ها
نشست مجازی دربارۀ «اسلکتیویسم» یا «مبارزۀ از زیر لحاف» در کلاب‌ِ ماهنامه مدیریت ارتباطات
با حضور:
حسن نمکدوست تهرانی: استاد ارتباطات
دکتر امیرحسین جلالی: روانپزشک اجتماعی
کاوه بهبهانی: پژوهشگر فلسفه اخلاق
محمد رهبری: پژوهشگر شبکه‌های اجتماعی
فرهاد محرابی: پژوهشگر فلسفه سیاسی
به میزبانی: علی ورامینی/ سردبیر ماهنامه مدیریت ارتباطات
زمان: یکشنبه، 11 مهرماه/ ساعت 20 / کلاب‌هاوس؛ کلاب ماهنامه مدیریت ارتباطات
لینک:
https://www.clubhouse.com/club/%D9%85%D8%A7%D9%87%D9%86%D8%A7%D9%85%D9%87-%D9%85%D8%AF%DB%8C%D8%B1%DB%8C%D8%AA-%D8%A7%D8%B1%D8%AA%D8%A8%D8%A7%D8%B7%D8%A7%D8%AA
▪️▪️▪️
https://t.me/cm_magazine
نشست مجازی دربارۀ «اسلکتیویسم» یا «مبارزۀ از زیر لحاف» در کلاب‌ِ ماهنامه مدیریت ارتباطات
با حضور:
حسن نمکدوست تهرانی: استاد ارتباطات
دکتر امیرحسین جلالی: روانپزشک اجتماعی
کاوه بهبهانی: پژوهشگر فلسفه اخلاق
محمد رهبری: پژوهشگر شبکه‌های اجتماعی
فرهاد محرابی: پژوهشگر فلسفه سیاسی
به میزبانی: علی ورامینی/ سردبیر ماهنامه مدیریت ارتباطات
زمان: یکشنبه، 11 مهرماه/ ساعت 20 / کلاب‌هاوس؛ کلاب ماهنامه مدیریت ارتباطات
لینک:
https://www.clubhouse.com/club/%D9%85%D8%A7%D9%87%D9%86%D8%A7%D9%85%D9%87-%D9%85%D8%AF%DB%8C%D8%B1%DB%8C%D8%AA-%D8%A7%D8%B1%D8%AA%D8%A8%D8%A7%D8%B7%D8%A7%D8%AA
▪️▪️▪️
https://t.me/cm_magazine
. تکرار تاریخ در قامت «پادکست»
شتاب تحولات جدید و به وجود آمدن مدیوم‌های تازه آنقدر زیاد است که به‌محض اینکه با ابزار جدیدی آشنا می‌شوید و از آن استفاده می‌کنید، به نوستالژی تبدیل می‌شود. مثلا بسیاری تا آمدند پولی جمع و گوشی‌های جدید اپل را تهیه کنند، این گوشی هوشمند آنچنان پیشرفت کرد که نسل اول آن در برابر نسل دهمش «نوستالژی» شد. از سوی دیگر، اندیشمندانی وعده داده اند که تاریخ دائما در چهره‌های مختلف بازتولید می‌شود. شاید در بحث تکنولوژی رسانه‌ای این سخن تا چند وقت پیش گزاف و ناصحیح بود اما امروز نه! اگر زمانی رادیو به‌عنوان یکی از مدیوم‌های محبوب و قدیمی پا به عرصه گذاشت و بعد از آن با فراگیر شدن تلویزیون و دیگر رسانه‌های تصویری رو به افول رفت، امروزه این مدیوم در قامتی دیگر و البته دموکراتیک‌تر و فراگیرترشده، دوباره ظهور کرده است، قامتی که نام آن را «پادکست» نهاده‌اند.
امروز روز جهانی پادکست است، ما در شماره 104 پرونده مفصلی درباره این مدیوم کار کردیم. مدیومی که با شتابی نه چندان تند، در حال باز کردن جای خود در بستر فارسی زبانان است. در شماره مذبور گفتار و نوشتارهایی از علی بندری، کاوه بهبانی، مسعود سپهر منتشر شده است.
▪️▪️▪️
🗞 ماهنامه مدیریت ارتباطات را از دیجی‌کالا تهیه کنید یا با بخش توزیع به شماره تلفن: ۸۸۳۵۶۴۳۶-۰۲۱ تماس بگیرید، طاقچه و مگیران، دیگر راه‌های خرید آنلاین این نشریه هستند.
شتاب تحولات جدید و به وجود آمدن مدیوم‌های تازه آنقدر زیاد است که به‌محض اینکه با ابزار جدیدی آشنا می‌شوید و از آن استفاده می‌کنید، به نوستالژی تبدیل می‌شود. مثلا بسیاری تا آمدند پولی جمع و گوشی‌های جدید اپل را تهیه کنند، این گوشی هوشمند آنچنان پیشرفت کرد که نسل اول آن در برابر نسل دهمش «نوستالژی» شد. از سوی دیگر، اندیشمندانی وعده داده اند که تاریخ دائما در چهره‌های مختلف بازتولید می‌شود. شاید در بحث تکنولوژی رسانه‌ای این سخن تا چند وقت پیش گزاف و ناصحیح بود اما امروز نه! اگر زمانی رادیو به‌عنوان یکی از مدیوم‌های محبوب و قدیمی پا به عرصه گذاشت و بعد از آن با فراگیر شدن تلویزیون و دیگر رسانه‌های تصویری رو به افول رفت، امروزه این مدیوم در قامتی دیگر و البته دموکراتیک‌تر و فراگیرترشده، دوباره ظهور کرده است، قامتی که نام آن را «پادکست» نهاده‌اند.
امروز روز جهانی پادکست است، ما در شماره 104 پرونده مفصلی درباره این مدیوم کار کردیم. مدیومی که با شتابی نه چندان تند، در حال باز کردن جای خود در بستر فارسی زبانان است. در شماره مذبور گفتار و نوشتارهایی از علی بندری، کاوه بهبانی، مسعود سپهر منتشر شده است.
▪️▪️▪️
🗞 ماهنامه مدیریت ارتباطات را از دیجی‌کالا تهیه کنید یا با بخش توزیع به شماره تلفن: ۸۸۳۵۶۴۳۶-۰۲۱ تماس بگیرید، طاقچه و مگیران، دیگر راه‌های خرید آنلاین این نشریه هستند.
Forwarded from ماهنامه مديريت ارتباطات
فهرست کانال‌های تخصصی روابط‌عمومی و رسانه‌ی مؤسسه‌ی آینده‌پژوهان مدیریت ارتباطات
۱- کانال ماهنامه‌ی مدیریت ارتباطات:
گنجینه‌ی محتوایی ارتباطات ایران
@cm_magazine
۲- کانال انتشارات سیمای شرق:
ناشر تخصصی کتاب‌های روابط‌عمومی، رسانه، تبلیغات، جامعه‌ی اطلاعاتی و بازاریابی با حدود ۱۰۰ عنوان از برترین استادان
@simayeshargh
۳- کانال شبکه تلویزیونی ارتباطات ایران:
تولیدات ویدیوهای آموزشی با موضوعات روابط‌عمومی، رسانه، تبلیغات، جامعه‌ی اطلاعاتی و بازاریابی
@iranctv
۴- کانال کنفرانس روابط‌عمومی:
معرفی همایش‌ها و کنفرانس‌های تخصصی روابط‌عمومی در ایران
@prconference
۵- کانال بانک اطلاعات متخصصان روابط‌عمومی:
معرفی جامع فعالان روابط‌عمومی کشور
@publicrelations1398
از شما دعوت به عمل می‌آید با پیوستن و معرفی کانال‌های اعلام شده به فعالان روابط‌عمومی، رسانه، تبلیغات، جامعه‌ی اطلاعاتی و بازاریابی در ارائه‌ی پیشنهادات، انتقادات و سوژه‌های موردنظر به ما کمک کنید.
▪️▪️▪️
https://t.me/cm_magazine
۱- کانال ماهنامه‌ی مدیریت ارتباطات:
گنجینه‌ی محتوایی ارتباطات ایران
@cm_magazine
۲- کانال انتشارات سیمای شرق:
ناشر تخصصی کتاب‌های روابط‌عمومی، رسانه، تبلیغات، جامعه‌ی اطلاعاتی و بازاریابی با حدود ۱۰۰ عنوان از برترین استادان
@simayeshargh
۳- کانال شبکه تلویزیونی ارتباطات ایران:
تولیدات ویدیوهای آموزشی با موضوعات روابط‌عمومی، رسانه، تبلیغات، جامعه‌ی اطلاعاتی و بازاریابی
@iranctv
۴- کانال کنفرانس روابط‌عمومی:
معرفی همایش‌ها و کنفرانس‌های تخصصی روابط‌عمومی در ایران
@prconference
۵- کانال بانک اطلاعات متخصصان روابط‌عمومی:
معرفی جامع فعالان روابط‌عمومی کشور
@publicrelations1398
از شما دعوت به عمل می‌آید با پیوستن و معرفی کانال‌های اعلام شده به فعالان روابط‌عمومی، رسانه، تبلیغات، جامعه‌ی اطلاعاتی و بازاریابی در ارائه‌ی پیشنهادات، انتقادات و سوژه‌های موردنظر به ما کمک کنید.
▪️▪️▪️
https://t.me/cm_magazine
. مبارزۀ کلیک‌ها و هشتگ‌ها
«فرد کلارک» و «دوایت اوزارد» اولین کسانی بودند که در سال ۱۹۹۵ دو واژۀ «slacker» به‌معنی فرد تنبل و «Activism» به‌معنی فعالیت را با هم تلفیق کردند و اسلکتیویسم را در وصف جوانانی به کار بردند که در پی نشان دادن اعتراض‌شان با اقداماتی کوچک هستند، مثل کاشتن یک درخت در اعتراض به تخریب محیط‌زیست. استفادۀ کلارک و اوزارد از این کلمه بار معنایی مثبتی داشت. اما به‌مرور و با فراگیر شدن اینترنت، کلمۀ اسلکتیویسم که در ایران با عنوان چریک زیر پتو یا مبارز زیر لحافی ترجمه شده است، بار معنایی منفی پیدا کرد. چراکه با گسترش فضای مجازی، کاربران در اقصانقاط دنیا به فکر افتادند با استفاده از قابلیت‌های اینترنت صدای اعتراض‌شان را بلند کنند، تا جایی که طبق گفتۀ «مانوئل کاستلز» در بسیاری از جنبش‌های خاورمیانه به‌خصوص بهار عربی، اینترنت ابزار اصلی شروع بسیاری از اعتراضات بوده است. با وجود تأثیر اینترنت بر ایجاد آگاهی و همچنین شروع جنبش‌ها و انقلاب‌های اخیر، عده‌ای معتقدند فعالیت‌های مجازی جز در موارد اندک، تأثیری بر جهان واقعی ندارند. ویدئویی صدها هزار بار دیده می‌شود، صفحه‌ای اعتراضی بارها به اشتراک گذاشته می‌شود و توییتی هزاران لایک می‌خورد، اما در جهان واقعی هیچ تغییری حاصل نمی‌شود. از سوی دیگر، هر روز تعداد فعالان مجازی که برای هدفی سیاسی یا اجتماعی در شبکه‌های اجتماعی کلیک می‌کنند و مطلب به اشتراک می‌گذارند، بیشتر می‌شود و به همان نسبت نیز انفعال و رخوت در فضای واقعی بیشتر می‌شود؛ مسئله‌ای که در ایران نیز به‌شدت فراگیر شده است. در این فضا سؤال ما در پرونده ویژه شماره 136 ماهنامه مدیریت ارتباطات اینجاست که آیا اسلکتیویسم یا همان مبارزه از زیر لحاف منجر به آگاهی و تأثیر بر دنیای واقعی می‌شود یا نوعی فعالیت با تأثیری بسیار ناچیز است که فقط در فرد احساس رضایت کاذب ایجاد می‌کند.
▪️▪️▪️
🗞 ماهنامه مدیریت ارتباطات را از دیجی‌کالا تهیه کنید یا با بخش توزیع به شماره تلفن: ۸۸۳۵۶۴۳۶-۰۲۱ تماس بگیرید، طاقچه و مگیران، دیگر راه‌های خرید آنلاین این نشریه هستند.
«فرد کلارک» و «دوایت اوزارد» اولین کسانی بودند که در سال ۱۹۹۵ دو واژۀ «slacker» به‌معنی فرد تنبل و «Activism» به‌معنی فعالیت را با هم تلفیق کردند و اسلکتیویسم را در وصف جوانانی به کار بردند که در پی نشان دادن اعتراض‌شان با اقداماتی کوچک هستند، مثل کاشتن یک درخت در اعتراض به تخریب محیط‌زیست. استفادۀ کلارک و اوزارد از این کلمه بار معنایی مثبتی داشت. اما به‌مرور و با فراگیر شدن اینترنت، کلمۀ اسلکتیویسم که در ایران با عنوان چریک زیر پتو یا مبارز زیر لحافی ترجمه شده است، بار معنایی منفی پیدا کرد. چراکه با گسترش فضای مجازی، کاربران در اقصانقاط دنیا به فکر افتادند با استفاده از قابلیت‌های اینترنت صدای اعتراض‌شان را بلند کنند، تا جایی که طبق گفتۀ «مانوئل کاستلز» در بسیاری از جنبش‌های خاورمیانه به‌خصوص بهار عربی، اینترنت ابزار اصلی شروع بسیاری از اعتراضات بوده است. با وجود تأثیر اینترنت بر ایجاد آگاهی و همچنین شروع جنبش‌ها و انقلاب‌های اخیر، عده‌ای معتقدند فعالیت‌های مجازی جز در موارد اندک، تأثیری بر جهان واقعی ندارند. ویدئویی صدها هزار بار دیده می‌شود، صفحه‌ای اعتراضی بارها به اشتراک گذاشته می‌شود و توییتی هزاران لایک می‌خورد، اما در جهان واقعی هیچ تغییری حاصل نمی‌شود. از سوی دیگر، هر روز تعداد فعالان مجازی که برای هدفی سیاسی یا اجتماعی در شبکه‌های اجتماعی کلیک می‌کنند و مطلب به اشتراک می‌گذارند، بیشتر می‌شود و به همان نسبت نیز انفعال و رخوت در فضای واقعی بیشتر می‌شود؛ مسئله‌ای که در ایران نیز به‌شدت فراگیر شده است. در این فضا سؤال ما در پرونده ویژه شماره 136 ماهنامه مدیریت ارتباطات اینجاست که آیا اسلکتیویسم یا همان مبارزه از زیر لحاف منجر به آگاهی و تأثیر بر دنیای واقعی می‌شود یا نوعی فعالیت با تأثیری بسیار ناچیز است که فقط در فرد احساس رضایت کاذب ایجاد می‌کند.
▪️▪️▪️
🗞 ماهنامه مدیریت ارتباطات را از دیجی‌کالا تهیه کنید یا با بخش توزیع به شماره تلفن: ۸۸۳۵۶۴۳۶-۰۲۱ تماس بگیرید، طاقچه و مگیران، دیگر راه‌های خرید آنلاین این نشریه هستند.
. آشوب قتل یک روزنامه‌نگار
دوم اکتبر سالروزژ مرگ جمال خاشقچی است. پروندە قتل این روزنامه‌نگار منتقد سعودی جزو مهم‌ترین اتفاقات سال 2018 بود. خبر ناپدید شدنش، گمانه‌زنی درباره مثله شدنش، شکنجۀ او و دیگر اخبار هولناکی که منتشر می‌شد، ابعاد این حادثه را حتی از سطح فیلم‌های جنایی هم بالاتر و همۀ نگاه‌ها را به سمت کنسولگری عربستان سعودی در استانبول برده بود.
علاوه بر قتل دهشتناک خاشقچی، شهرت و شبکه‌های ارتباطی او در کشورهای دیگر، به‌خصوص امریکا، نیز در گسترده شدن ابعاد این قتل بسیار تأثیرگذار بود. شاید اگر محمد بن‌سلمان، ولیعهد یکه‌تاز سعودی، ذره‌ای گمان می‌کرد این اقدامش چنین آشوبی ایجاد و بی‌اعتبارش کند، هرگز چنین گافی نمی‌داد. آن هم درست وقتی که زمین و زمان را به هم دوخته و میلیاردها دلار خرج کرده بود تا خود را فردی مصلح و سردمدار اصلاحات در عربستان نشان دهد.
ماهنامه مدیریت ارتباطات در شماره103 به ابعاد قتل این روزنامه‌نگار پرداخته است. شما با مراجعه می‌توانید به این شماره می‌توانید مطالبی درباره زوایای قتل خاشقچی و تأثیر آن بر آیندۀ عربستان، وضعیت رسانه‌های جدید در عربستان و نقش آنها در مناسبات سیاسی اجتماعی این کشور و در نهایت جنگ رسانه‌ای عربستان علیه ایران و همچنین ظرفیت‌ها و وضعیت ایران در این جنگ بخوانید.
▪️▪️▪️
🗞 ماهنامه مدیریت ارتباطات را از دیجی‌کالا تهیه کنید یا با بخش توزیع به شماره تلفن: ۸۸۳۵۶۴۳۶-۰۲۱ تماس بگیرید، طاقچه و مگیران، دیگر راه‌های خرید آنلاین این نشریه هستند
دوم اکتبر سالروزژ مرگ جمال خاشقچی است. پروندە قتل این روزنامه‌نگار منتقد سعودی جزو مهم‌ترین اتفاقات سال 2018 بود. خبر ناپدید شدنش، گمانه‌زنی درباره مثله شدنش، شکنجۀ او و دیگر اخبار هولناکی که منتشر می‌شد، ابعاد این حادثه را حتی از سطح فیلم‌های جنایی هم بالاتر و همۀ نگاه‌ها را به سمت کنسولگری عربستان سعودی در استانبول برده بود.
علاوه بر قتل دهشتناک خاشقچی، شهرت و شبکه‌های ارتباطی او در کشورهای دیگر، به‌خصوص امریکا، نیز در گسترده شدن ابعاد این قتل بسیار تأثیرگذار بود. شاید اگر محمد بن‌سلمان، ولیعهد یکه‌تاز سعودی، ذره‌ای گمان می‌کرد این اقدامش چنین آشوبی ایجاد و بی‌اعتبارش کند، هرگز چنین گافی نمی‌داد. آن هم درست وقتی که زمین و زمان را به هم دوخته و میلیاردها دلار خرج کرده بود تا خود را فردی مصلح و سردمدار اصلاحات در عربستان نشان دهد.
ماهنامه مدیریت ارتباطات در شماره103 به ابعاد قتل این روزنامه‌نگار پرداخته است. شما با مراجعه می‌توانید به این شماره می‌توانید مطالبی درباره زوایای قتل خاشقچی و تأثیر آن بر آیندۀ عربستان، وضعیت رسانه‌های جدید در عربستان و نقش آنها در مناسبات سیاسی اجتماعی این کشور و در نهایت جنگ رسانه‌ای عربستان علیه ایران و همچنین ظرفیت‌ها و وضعیت ایران در این جنگ بخوانید.
▪️▪️▪️
🗞 ماهنامه مدیریت ارتباطات را از دیجی‌کالا تهیه کنید یا با بخش توزیع به شماره تلفن: ۸۸۳۵۶۴۳۶-۰۲۱ تماس بگیرید، طاقچه و مگیران، دیگر راه‌های خرید آنلاین این نشریه هستند
Forwarded from باشگاه مدیریت ارتباطات یونسکو- ایران
اعطای مجوز فعالیت رسمی «باشگاه مدیریت ارتباطات یونسکو ـ ایران»
مجوز فعالیت رسمی «باشگاه مدیریت ارتباطات یونسکو ـ ایران»، توسط دکتر #حجت_الله_ایوبی
دبیرکل کمیسیون ملی یونسکو - ایران به استاد سید غلامرضا کاظمی دینان، رئیس کل این باشگاه اعطا شد.
هدف از تشکیل این باشگاه که سیدغلامرضا کاظمی‌دینان به عنوان رئیس‌کل و امیرعباس تقی‌پور به سمت دبیرکل آن انتخاب شده‌اند، نشر، توسعه و ترویج دانش مدیریت ارتباطات، معرفی آخرین دستاوردها و تبادل تجارب موفق در حوزه مدیریت ارتباطات، هم‌افزایی و توسعه تعامل حرفه‌ای با انجمن‌ها، مؤسسات، نخبگان و فعالان حوزه مدیریت ارتباطات و برقراری تعامل مناسب میان فعالان حوزه مدیریت ارتباطات با مراکز دانشگاهی و تحقیقاتی اعلام شده است.
اعضای هیأت مؤسس این باشگاه را سیدغلامرضا کاظمی‌دینان، امیرعباس تقی‌پور، ابراهیم کاظم‌پور اقدم، مجتبی نظری، منصور ساعی و مجید محمدخانی غیاثوند تشکیل می‌دهند.
با صدور و اعطای این مجوز، بزودی شرایط و نحوه‌ی جذب نخبگان و علاقمندان به فعالیت در این باشگاه، اعلام می‌شود.
بانک اطلاعات متخصصان روابط‌عمومی👇
@publicrelations1398
مجوز فعالیت رسمی «باشگاه مدیریت ارتباطات یونسکو ـ ایران»، توسط دکتر #حجت_الله_ایوبی
دبیرکل کمیسیون ملی یونسکو - ایران به استاد سید غلامرضا کاظمی دینان، رئیس کل این باشگاه اعطا شد.
هدف از تشکیل این باشگاه که سیدغلامرضا کاظمی‌دینان به عنوان رئیس‌کل و امیرعباس تقی‌پور به سمت دبیرکل آن انتخاب شده‌اند، نشر، توسعه و ترویج دانش مدیریت ارتباطات، معرفی آخرین دستاوردها و تبادل تجارب موفق در حوزه مدیریت ارتباطات، هم‌افزایی و توسعه تعامل حرفه‌ای با انجمن‌ها، مؤسسات، نخبگان و فعالان حوزه مدیریت ارتباطات و برقراری تعامل مناسب میان فعالان حوزه مدیریت ارتباطات با مراکز دانشگاهی و تحقیقاتی اعلام شده است.
اعضای هیأت مؤسس این باشگاه را سیدغلامرضا کاظمی‌دینان، امیرعباس تقی‌پور، ابراهیم کاظم‌پور اقدم، مجتبی نظری، منصور ساعی و مجید محمدخانی غیاثوند تشکیل می‌دهند.
با صدور و اعطای این مجوز، بزودی شرایط و نحوه‌ی جذب نخبگان و علاقمندان به فعالیت در این باشگاه، اعلام می‌شود.
بانک اطلاعات متخصصان روابط‌عمومی👇
@publicrelations1398
... اگر بپذیریم در جامعۀ مردسالار ایران، مردها نقش رهبر را در هر جامعۀ تخصصی بازی کرده و می‌کنند، در راستای برندسازی شخصی نقش ضد رهبر یا بهتر بگویم ضد روند غالب جامعه را بر عهده داشتن، شما را در رسیدن به برند دلخواه می‌تواند یاری کند. ایران درودی، خواسته یا ناخواسته، بر مبنای چنین استراتژی و روشی توانسته امروز به ما برند قدرتمندی از خود مخابره کند...
این بخشی از یادداشت #حسین_گنجی دربارۀ ایران درودی است که در شماره ۱۳۶ ماهنامه مدیریت ارتباطات و ذیل پروژۀ #برند_شخصی این‌بار سراغ این نقاش ستودنی رفته است.
▪️▪️▪️
شما نمی‌توانید برند شخصی قابل‌تحسینی را متصور باشید که بر بستری از فرهنگ، بوم اجتماعی و ساختار اقتصادی نسبتاً باثبات، محتوای خود را مبتنی نکرده باشد و در عین حال بتواند برندی قابل‌توجه را شکل دهد.
حسین گنجی، روزنامه‌نگار و منتقد است. او در شماره‌های اخیر ماهنامه‌ی مدیریت ارتباطات به بررسی برند شخصی برخی از سرآمدان روزگارمان پرداخته است.
▪️محمدرضا شجریان؛ ابرچهرۀ بناشده بر فرهنگ و تمدن ایرانی_ شماره‌ی ۱۲۵
▪️در ستایش اصالت؛ محمد علی موحد_ شماره‌ی ۱۲۶
▪️جدال با فرومایگی؛ ابراهیم گلستان _ شماره‌ی ۱۲۷
▪️چریکی که قلم، سلاحش می‌شود؛ هادی خانیکی_ شماره‌ی ۱۲۸
▪️برساخته از تواضع و پرهیز؛ محمدرضا شفیعی‌کدکنی_ شماره‌ی ۱۳۰
▪️شورش مستمر علیه خود؛ مصطفی ملکیان_ شماره‌ی ۱۳۴
▪️قلمدار عرصه‌ی فرهنگ؛ بهرام بیضایی_ شماره‌ی ۱۳۵
▪️حرکت خلاف جریان غالب جغرافیای مردسالار؛ ایران درودی_ شماره‌ی ۱۳۶
🗞 ماهنامه مدیریت ارتباطات را از دیجی‌کالا تهیه کنید یا با بخش توزیع به شماره تلفن: ۸۸۳۵۶۴۳۶-۰۲۱ تماس بگیرید، طاقچه و مگیران، دیگر راه‌های خرید آنلاین این نشریه هستند.
https://t.me/cm_magazine
این بخشی از یادداشت #حسین_گنجی دربارۀ ایران درودی است که در شماره ۱۳۶ ماهنامه مدیریت ارتباطات و ذیل پروژۀ #برند_شخصی این‌بار سراغ این نقاش ستودنی رفته است.
▪️▪️▪️
شما نمی‌توانید برند شخصی قابل‌تحسینی را متصور باشید که بر بستری از فرهنگ، بوم اجتماعی و ساختار اقتصادی نسبتاً باثبات، محتوای خود را مبتنی نکرده باشد و در عین حال بتواند برندی قابل‌توجه را شکل دهد.
حسین گنجی، روزنامه‌نگار و منتقد است. او در شماره‌های اخیر ماهنامه‌ی مدیریت ارتباطات به بررسی برند شخصی برخی از سرآمدان روزگارمان پرداخته است.
▪️محمدرضا شجریان؛ ابرچهرۀ بناشده بر فرهنگ و تمدن ایرانی_ شماره‌ی ۱۲۵
▪️در ستایش اصالت؛ محمد علی موحد_ شماره‌ی ۱۲۶
▪️جدال با فرومایگی؛ ابراهیم گلستان _ شماره‌ی ۱۲۷
▪️چریکی که قلم، سلاحش می‌شود؛ هادی خانیکی_ شماره‌ی ۱۲۸
▪️برساخته از تواضع و پرهیز؛ محمدرضا شفیعی‌کدکنی_ شماره‌ی ۱۳۰
▪️شورش مستمر علیه خود؛ مصطفی ملکیان_ شماره‌ی ۱۳۴
▪️قلمدار عرصه‌ی فرهنگ؛ بهرام بیضایی_ شماره‌ی ۱۳۵
▪️حرکت خلاف جریان غالب جغرافیای مردسالار؛ ایران درودی_ شماره‌ی ۱۳۶
🗞 ماهنامه مدیریت ارتباطات را از دیجی‌کالا تهیه کنید یا با بخش توزیع به شماره تلفن: ۸۸۳۵۶۴۳۶-۰۲۱ تماس بگیرید، طاقچه و مگیران، دیگر راه‌های خرید آنلاین این نشریه هستند.
https://t.me/cm_magazine
. کار پزشکی و حفظ حریم خصوصی بیماران در روزگار شبکه‌های اجتماعی
سال‌ها پیش که شبکه‌های اجتماعی چنین گسترده نشده بودند، بعضی اوقات انتشار فیلمی از فضاهای درمانی جنجال به پا می‌کرد. یک جنجال به دلیل موردهای خاصی بود که از آنها فیلم‌برداری شده بود و جنجال دیگر اعتراض به نقض حریم خصوصی توسط کادر آن مرکز درمانی‌ای بود که فیلم از آنجا بیرون آمده بود. اعتراض‌ها به‌حق بود. حفظ اسرار شغلی در همۀ صنوف مهم است و پزشکی بیش از دیگر صنوف. با فراگیر شدن شبکه‌های اجتماعی گوناگون و استفادۀ روزافزون جامعۀ پزشکی از این پلتفرم‌ها، معضل نشت اطلاعات بیماران به حوزۀ عمومی توسط بعضی پزشکان عمیق‌تر شد. در شماره 136 ماهنامه مدیریت ارتباطات در پرونده‌ای، قواعد بسط اطلاعات پزشکی و حفظ حریم خصوصی بیماران در فضای مجازی مورد بررسی قرار گرفت. به بهانه این پرونده به سراغ امیرحسین جلالی، روانپزشک و استاد دانشگاه، رفته‌ایم. ایشان ضمن اشاره به اصل اساسی رازداری در پزشکی معتقد است منتشر کردن اطلاعات بیمار نیازمند اخلاق حرفه‌ای است همچنین انتشار داده‌هایی که در پزشکی وجه جامعه شناختی دارد و بر مردم تاثیر خواهد گذاشت نیاز به تخصصی فراتر از یک پزشک دارد.
از متن
▪️ به‌مرور زمان و در طول تاریخ، انباشت تجربه‌های انسانی سبب شده قواعدی بنا شوند که از جملۀ این قواعد در پزشکی مسئلۀ رازداری است. واقعیت این است که همیشه این موضوع وجود دارد که تجربه‌هایی که یک پزشک و یک بالینگر یا یک حرفه‌مند رشته‌های علوم پزشکی با بیماران خود دارد می‌تواند هم برای استفاده در تحقیق یا آموزش پزشکی و هم برای استفاده در جهت رشد تجربۀ پزشکان به کار گرفته شوند.
▪️اعلام خبر مرگ یک نفر به دلیل تزریق واکسن، از طرف یک پزشک به‌شدت در جامعه بازتکثیر می‌شود. جامعه‌ای هم که ذهنی بدگمان دارد و توانایی تفسیر علمی ندارد، قطعاً دچار ضرر می‌شود. ممکن است عده‌ای واکسن نزنند یا بی‌دلیل نوعی بدگمانی به انواع واکسن‌ها پیش بیاید. بنابراین من به‌عنوان یک پزشک حق ندارم هرچیزی را که مشاهده می‌کنم، در پلتفرم‌های اجتماعی مطرح کنم.
▪️ چندی پیش سازمان نظام روان‌شناسی، عدد بسیار بالایی از تخلفات روان‌شناسان در فضای مجازی را اعلام کرده بود. به هر حال این موارد روند‌های قضایی هستند، طول می‌کشند و ممکن است مدارک کافی وجود نداشته باشند. اما آنچه اهمیت دارد این است که جامعۀ پزشکی درباره این مسئله خودش اقدام کند و به آگاه کردن اعضایش و همچنین مردم در این زمینه‌ها بپردازد. این آگاهی‌بخشی و ایجاد سواد رسانه‌ای در درس‌های دانشگاهی وجود ندارد.
▪️▪️▪️
🗞 ماهنامه مدیریت ارتباطات را از دیجی‌کالا تهیه کنید یا با بخش توزیع به شماره تلفن: ۸۸۳۵۶۴۳۶-۰۲۱ تماس بگیرید، طاقچه و مگیران، دیگر راه‌های خرید آنلاین این نشریه هستند
سال‌ها پیش که شبکه‌های اجتماعی چنین گسترده نشده بودند، بعضی اوقات انتشار فیلمی از فضاهای درمانی جنجال به پا می‌کرد. یک جنجال به دلیل موردهای خاصی بود که از آنها فیلم‌برداری شده بود و جنجال دیگر اعتراض به نقض حریم خصوصی توسط کادر آن مرکز درمانی‌ای بود که فیلم از آنجا بیرون آمده بود. اعتراض‌ها به‌حق بود. حفظ اسرار شغلی در همۀ صنوف مهم است و پزشکی بیش از دیگر صنوف. با فراگیر شدن شبکه‌های اجتماعی گوناگون و استفادۀ روزافزون جامعۀ پزشکی از این پلتفرم‌ها، معضل نشت اطلاعات بیماران به حوزۀ عمومی توسط بعضی پزشکان عمیق‌تر شد. در شماره 136 ماهنامه مدیریت ارتباطات در پرونده‌ای، قواعد بسط اطلاعات پزشکی و حفظ حریم خصوصی بیماران در فضای مجازی مورد بررسی قرار گرفت. به بهانه این پرونده به سراغ امیرحسین جلالی، روانپزشک و استاد دانشگاه، رفته‌ایم. ایشان ضمن اشاره به اصل اساسی رازداری در پزشکی معتقد است منتشر کردن اطلاعات بیمار نیازمند اخلاق حرفه‌ای است همچنین انتشار داده‌هایی که در پزشکی وجه جامعه شناختی دارد و بر مردم تاثیر خواهد گذاشت نیاز به تخصصی فراتر از یک پزشک دارد.
از متن
▪️ به‌مرور زمان و در طول تاریخ، انباشت تجربه‌های انسانی سبب شده قواعدی بنا شوند که از جملۀ این قواعد در پزشکی مسئلۀ رازداری است. واقعیت این است که همیشه این موضوع وجود دارد که تجربه‌هایی که یک پزشک و یک بالینگر یا یک حرفه‌مند رشته‌های علوم پزشکی با بیماران خود دارد می‌تواند هم برای استفاده در تحقیق یا آموزش پزشکی و هم برای استفاده در جهت رشد تجربۀ پزشکان به کار گرفته شوند.
▪️اعلام خبر مرگ یک نفر به دلیل تزریق واکسن، از طرف یک پزشک به‌شدت در جامعه بازتکثیر می‌شود. جامعه‌ای هم که ذهنی بدگمان دارد و توانایی تفسیر علمی ندارد، قطعاً دچار ضرر می‌شود. ممکن است عده‌ای واکسن نزنند یا بی‌دلیل نوعی بدگمانی به انواع واکسن‌ها پیش بیاید. بنابراین من به‌عنوان یک پزشک حق ندارم هرچیزی را که مشاهده می‌کنم، در پلتفرم‌های اجتماعی مطرح کنم.
▪️ چندی پیش سازمان نظام روان‌شناسی، عدد بسیار بالایی از تخلفات روان‌شناسان در فضای مجازی را اعلام کرده بود. به هر حال این موارد روند‌های قضایی هستند، طول می‌کشند و ممکن است مدارک کافی وجود نداشته باشند. اما آنچه اهمیت دارد این است که جامعۀ پزشکی درباره این مسئله خودش اقدام کند و به آگاه کردن اعضایش و همچنین مردم در این زمینه‌ها بپردازد. این آگاهی‌بخشی و ایجاد سواد رسانه‌ای در درس‌های دانشگاهی وجود ندارد.
▪️▪️▪️
🗞 ماهنامه مدیریت ارتباطات را از دیجی‌کالا تهیه کنید یا با بخش توزیع به شماره تلفن: ۸۸۳۵۶۴۳۶-۰۲۱ تماس بگیرید، طاقچه و مگیران، دیگر راه‌های خرید آنلاین این نشریه هستند
🔹روز خوبی بود. امروز نوزدهم مهرماه ۱۴۰۰ برای من روز دیدار و گپ و گفتی با استادان روزنامه‌نگاری و روابط‌عمومی کشور در این ایام کرونازده. ایامی که کرونا علاوه بر سلامت‌مان، ارتباطات انسانی‌مان را نیز نشانه رفته است.
🔹در این دیدار، جدیدترین اثر دکتر فرقانی و دکتر بروجردی، کتاب «روابط‌عمومی و ارتباط با رسانه‌ها» هم رونمایی شد. این کتاب از سوی انتشارات زیزفون(متعلق به دکتر نمکدوست) منتشر شده است. این کتاب برای دانشجویان و کارشناسان و علاقمندان رشته و حرفه روابط‌عمومی و رسانه بسیار مفید و کاربردی است.
🔹این دیدار به همت و دعوت استاد بی بدیل روابط‌عمومی، غلامرضا کاظمی دینان در فضای باز و دلنشین «خانه اکنون» برگزار شد تا قدر اکنون‌مان را دریابیم و خاطره و لحظاتی لذت بخش و انرژی‌آفرین خلق کنیم.
🔹استاد کاظمی دینان سپاس که امروز ما را ساختید با حضور این استادان و دوستان بی‌نظیر:
فریدون صدیقی
محمد مهدی فرقانی
علی اکبر قاضی‌زاده
یونس شکرخواه
حسن نمکدوست تهرانی
مجید رضائیان
امیرعباس تقی‌پور
حجت الله ایوبی
امیر لعلی
رسول صادقی
بهنام تقی‌پور
امیر روشن
متن از: منصور ساعی
https://t.me/cm_magazine
🔹در این دیدار، جدیدترین اثر دکتر فرقانی و دکتر بروجردی، کتاب «روابط‌عمومی و ارتباط با رسانه‌ها» هم رونمایی شد. این کتاب از سوی انتشارات زیزفون(متعلق به دکتر نمکدوست) منتشر شده است. این کتاب برای دانشجویان و کارشناسان و علاقمندان رشته و حرفه روابط‌عمومی و رسانه بسیار مفید و کاربردی است.
🔹این دیدار به همت و دعوت استاد بی بدیل روابط‌عمومی، غلامرضا کاظمی دینان در فضای باز و دلنشین «خانه اکنون» برگزار شد تا قدر اکنون‌مان را دریابیم و خاطره و لحظاتی لذت بخش و انرژی‌آفرین خلق کنیم.
🔹استاد کاظمی دینان سپاس که امروز ما را ساختید با حضور این استادان و دوستان بی‌نظیر:
فریدون صدیقی
محمد مهدی فرقانی
علی اکبر قاضی‌زاده
یونس شکرخواه
حسن نمکدوست تهرانی
مجید رضائیان
امیرعباس تقی‌پور
حجت الله ایوبی
امیر لعلی
رسول صادقی
بهنام تقی‌پور
امیر روشن
متن از: منصور ساعی
https://t.me/cm_magazine
. اسلکتیویسم در دوران کرونا
در شماره ١٣۶ ماهنامه مدیریت ارتباطات مقاله‌ای با عنوان «چریک زیر پتو: کنشی برحق یا کلیک‌هایی از سر رخوت؟» از «ایلونا لودویکس» با ترجمه بهار سرلک منتشر شده است. لودویکس در این مقاله به بررسی معنای مبارزه از زیر لحاف و اهمیت این نوع از مبارزات در دوران اپیدمی پرداخته؛ همچنین در این مقاله این پرسش که چرا اغلب اوقات از این نوع کنشگری انتقاد می‌شود و با وجود این انتقادها چرا هنوز هم باارزش است؟ طرح و مورد بررسی قرار گرفته است.
از متن
▪️عبارت «مبارزه از زیر لحاف» (یا «چریک زیر پتو») بیشتر به تناقضی ظاهری شبیه است مثل «فریاد خاموش» یا «قیامِ آرام»، اما «مبارزه از زیر لحاف»، که ادغام «جنبش» یا «مبارزه» با «زیر لحاف» است، به پدیده‌ای شایع بدل شده است که ما را به تأمل درباره ماهیت جنبش و حضور در آن ترغیب می‌کند.
▪️عموماً مبارزه از زیر لحاف شهرتی جنجالی دارد. منتقدان معتقدند این جنبش به تغییری حقیقی و کاربردی منجر نمی‌شود و مشکلات پیچیدۀ جهان را زیاده از حد ساده می‌انگارد. اشتراک‌گذاری یک لینک یا امضای فراخوان سهل است و همچنین فرد به‌راحتی می‌تواند ده ثانیه بعد از امضا، خودش را از قید آن رها کند.
▪️طی دورۀ بیماری عالم‌گیر، مبارزه از زیر لحافِ محض هم ارزش خود را نشان داد. اینستاگرام جنبش «در خانه بمانیم» را راه انداخت و استیکرهای «خانه می‌مانم به‌خاطرِ...» را درست کرد که کاربرانش می‌توانستند در استوری‌های‌شان از آنها استفاده کنند. این ویژگی جدید به تأکید بر اهمیت محترم شمردن دستورالعمل‌های قرنطینه کمک کرد، به‌خصوص برای مخاطبان جوان‌تر.
▪️جنبش جان سیاه‌پوستان مهم است با هشتگی که وایرال شده بود زاده شد اما طولی نکشید که این شورش راهش را به دنیای واقعی باز کرد؛ مردم برای اعتراض به خیابان‌ها ریختند و خیلی زود این موضوع بحث شماره‌یک گفتمان‌های ملی امریکا شد. پس از مرگ «جورج فلوید»، جنبش «جان سیاه‌پوستان مهم است» بیشتر از هر دورۀ دیگری در تاریخ رواج یافت و شاهد رشد کنش‌های مبارزه از زیر لحاف با تأثیرات متفاوت بود.
▪️▪️▪️
🗞 ماهنامه مدیریت ارتباطات را از دیجی‌کالا تهیه کنید یا با بخش توزیع به شماره تلفن: ۸۸۳۵۶۴۳۶-۰۲۱ تماس بگیرید، طاقچه و مگیران، دیگر راه‌های خرید آنلاین این نشریه هستند.
در شماره ١٣۶ ماهنامه مدیریت ارتباطات مقاله‌ای با عنوان «چریک زیر پتو: کنشی برحق یا کلیک‌هایی از سر رخوت؟» از «ایلونا لودویکس» با ترجمه بهار سرلک منتشر شده است. لودویکس در این مقاله به بررسی معنای مبارزه از زیر لحاف و اهمیت این نوع از مبارزات در دوران اپیدمی پرداخته؛ همچنین در این مقاله این پرسش که چرا اغلب اوقات از این نوع کنشگری انتقاد می‌شود و با وجود این انتقادها چرا هنوز هم باارزش است؟ طرح و مورد بررسی قرار گرفته است.
از متن
▪️عبارت «مبارزه از زیر لحاف» (یا «چریک زیر پتو») بیشتر به تناقضی ظاهری شبیه است مثل «فریاد خاموش» یا «قیامِ آرام»، اما «مبارزه از زیر لحاف»، که ادغام «جنبش» یا «مبارزه» با «زیر لحاف» است، به پدیده‌ای شایع بدل شده است که ما را به تأمل درباره ماهیت جنبش و حضور در آن ترغیب می‌کند.
▪️عموماً مبارزه از زیر لحاف شهرتی جنجالی دارد. منتقدان معتقدند این جنبش به تغییری حقیقی و کاربردی منجر نمی‌شود و مشکلات پیچیدۀ جهان را زیاده از حد ساده می‌انگارد. اشتراک‌گذاری یک لینک یا امضای فراخوان سهل است و همچنین فرد به‌راحتی می‌تواند ده ثانیه بعد از امضا، خودش را از قید آن رها کند.
▪️طی دورۀ بیماری عالم‌گیر، مبارزه از زیر لحافِ محض هم ارزش خود را نشان داد. اینستاگرام جنبش «در خانه بمانیم» را راه انداخت و استیکرهای «خانه می‌مانم به‌خاطرِ...» را درست کرد که کاربرانش می‌توانستند در استوری‌های‌شان از آنها استفاده کنند. این ویژگی جدید به تأکید بر اهمیت محترم شمردن دستورالعمل‌های قرنطینه کمک کرد، به‌خصوص برای مخاطبان جوان‌تر.
▪️جنبش جان سیاه‌پوستان مهم است با هشتگی که وایرال شده بود زاده شد اما طولی نکشید که این شورش راهش را به دنیای واقعی باز کرد؛ مردم برای اعتراض به خیابان‌ها ریختند و خیلی زود این موضوع بحث شماره‌یک گفتمان‌های ملی امریکا شد. پس از مرگ «جورج فلوید»، جنبش «جان سیاه‌پوستان مهم است» بیشتر از هر دورۀ دیگری در تاریخ رواج یافت و شاهد رشد کنش‌های مبارزه از زیر لحاف با تأثیرات متفاوت بود.
▪️▪️▪️
🗞 ماهنامه مدیریت ارتباطات را از دیجی‌کالا تهیه کنید یا با بخش توزیع به شماره تلفن: ۸۸۳۵۶۴۳۶-۰۲۱ تماس بگیرید، طاقچه و مگیران، دیگر راه‌های خرید آنلاین این نشریه هستند.
. کنشگری مجازی منجر به تضعیف نهادهای مدنی می‌شود
یکی از مطالب پرونده شماره ١٣۶ ماهنامه مدیریت ارتباطات که به اسلکتیویسم پرداخته؛ مصاحبه با محمدرهبری، پژوهشگر حوزه شبکه‌های اجتماعی و مترجم کتاب آشفتگی سیاسی، درباره کنشگری سنتی و آنلاین، میزان اثرگذاری آنها و نتایج مثبت و منفی این نوع از فعالیت‌ها است. رهبری اعتقاد دارد ضعیف شدن نهادی‌های مدنی، یکی از اثرات سو حضور در شبکه‌های اجتماعی وکنشگری دیجیتالی است.
از متن:
▪️برخی به یک معنا به کنشگری مجازی بدبین هستند و معتقدند این نوع کنشگری احساس رضایت کاذب ایجاد می‌کند و این فعالیت سیاسی اجتماعی است که اثری ندارد و با ایجاد رضایت کاذب منجر به انفعال در افراد می‌شود. به این نوع از کنشگری اسلکتیویسم می‌گویند.
▪️در فضای آنلاین، به دلیل وجود عوامل بسیار مختلف، نتیجه‌بخش بودن یک کنش سیاسی کاملاً غیرقابل‌پیش‌بینی است و شما وقتی کنشی را شروع می‌کنید نمی‌توانید اثربخشی را پیش‌بینی کنید.
▪️موفقیت یک جنبش اجتماعی که رهبر ندارد، بستگی به اهداف آن و میزان خشونت درونش دارد. جنبش‌های اجتماعی بدون سری که موفق بوده‌اند، نظیر آنچه در اسپانیا در دهۀ گذشته رخ داد، اگرچه به دنبال تغییرات معنادار و ملموس بودند، خشن و انقلابی نبودند. نمونۀ جنبش‌های بدون رهبر اما انقلابی را می‌توان در انقلاب مصر دید که سرانجامش مطابق با خواستۀ انقلابیون نبود.
▪️عضویت در احزاب نیازمند این بود که فرد زمان زیادی را در آن حزب صرف کند و اگر می‌خواستید وقت مفصل صرف کنید باید از حداقل درآمد برخوردار می‌بودید تا در تأمین زندگی روزمره‌تان دچار مشکل نشوید و محتاج نان شب‌تان نباشید. برای همین، معمولاً طبقۀ متوسط که از حداقل‌ها برخوردار بود کار‌های سیاسی اجتماعی انجام می‌داد، اما با فراگیر شدن شبکه‌های اجتماعی برای کنشگری نیازمند هزینۀ مالی و زمانی نیستید.
▪️▪️▪️
🗞 ماهنامه مدیریت ارتباطات را از دیجی‌کالا تهیه کنید یا با بخش توزیع به شماره تلفن: ۸۸۳۵۶۴۳۶-۰۲۱ تماس بگیرید، طاقچه و مگیران، دیگر راه‌های خرید آنلاین این نشریه هستند.
یکی از مطالب پرونده شماره ١٣۶ ماهنامه مدیریت ارتباطات که به اسلکتیویسم پرداخته؛ مصاحبه با محمدرهبری، پژوهشگر حوزه شبکه‌های اجتماعی و مترجم کتاب آشفتگی سیاسی، درباره کنشگری سنتی و آنلاین، میزان اثرگذاری آنها و نتایج مثبت و منفی این نوع از فعالیت‌ها است. رهبری اعتقاد دارد ضعیف شدن نهادی‌های مدنی، یکی از اثرات سو حضور در شبکه‌های اجتماعی وکنشگری دیجیتالی است.
از متن:
▪️برخی به یک معنا به کنشگری مجازی بدبین هستند و معتقدند این نوع کنشگری احساس رضایت کاذب ایجاد می‌کند و این فعالیت سیاسی اجتماعی است که اثری ندارد و با ایجاد رضایت کاذب منجر به انفعال در افراد می‌شود. به این نوع از کنشگری اسلکتیویسم می‌گویند.
▪️در فضای آنلاین، به دلیل وجود عوامل بسیار مختلف، نتیجه‌بخش بودن یک کنش سیاسی کاملاً غیرقابل‌پیش‌بینی است و شما وقتی کنشی را شروع می‌کنید نمی‌توانید اثربخشی را پیش‌بینی کنید.
▪️موفقیت یک جنبش اجتماعی که رهبر ندارد، بستگی به اهداف آن و میزان خشونت درونش دارد. جنبش‌های اجتماعی بدون سری که موفق بوده‌اند، نظیر آنچه در اسپانیا در دهۀ گذشته رخ داد، اگرچه به دنبال تغییرات معنادار و ملموس بودند، خشن و انقلابی نبودند. نمونۀ جنبش‌های بدون رهبر اما انقلابی را می‌توان در انقلاب مصر دید که سرانجامش مطابق با خواستۀ انقلابیون نبود.
▪️عضویت در احزاب نیازمند این بود که فرد زمان زیادی را در آن حزب صرف کند و اگر می‌خواستید وقت مفصل صرف کنید باید از حداقل درآمد برخوردار می‌بودید تا در تأمین زندگی روزمره‌تان دچار مشکل نشوید و محتاج نان شب‌تان نباشید. برای همین، معمولاً طبقۀ متوسط که از حداقل‌ها برخوردار بود کار‌های سیاسی اجتماعی انجام می‌داد، اما با فراگیر شدن شبکه‌های اجتماعی برای کنشگری نیازمند هزینۀ مالی و زمانی نیستید.
▪️▪️▪️
🗞 ماهنامه مدیریت ارتباطات را از دیجی‌کالا تهیه کنید یا با بخش توزیع به شماره تلفن: ۸۸۳۵۶۴۳۶-۰۲۱ تماس بگیرید، طاقچه و مگیران، دیگر راه‌های خرید آنلاین این نشریه هستند.
Forwarded from ماهنامه مديريت ارتباطات
فهرست کانال‌های تخصصی روابط‌عمومی و رسانه‌ی مؤسسه‌ی آینده‌پژوهان مدیریت ارتباطات
۱- کانال ماهنامه‌ی مدیریت ارتباطات:
گنجینه‌ی محتوایی ارتباطات ایران
@cm_magazine
۲- کانال انتشارات سیمای شرق:
ناشر تخصصی کتاب‌های روابط‌عمومی، رسانه، تبلیغات، جامعه‌ی اطلاعاتی و بازاریابی با حدود ۱۰۰ عنوان از برترین استادان
@simayeshargh
۳- کانال شبکه تلویزیونی ارتباطات ایران:
تولیدات ویدیوهای آموزشی با موضوعات روابط‌عمومی، رسانه، تبلیغات، جامعه‌ی اطلاعاتی و بازاریابی
@iranctv
۴- کانال کنفرانس روابط‌عمومی:
معرفی همایش‌ها و کنفرانس‌های تخصصی روابط‌عمومی در ایران
@prconference
۵- کانال بانک اطلاعات متخصصان روابط‌عمومی:
معرفی جامع فعالان روابط‌عمومی کشور
@publicrelations1398
از شما دعوت به عمل می‌آید با پیوستن و معرفی کانال‌های اعلام شده به فعالان روابط‌عمومی، رسانه، تبلیغات، جامعه‌ی اطلاعاتی و بازاریابی در ارائه‌ی پیشنهادات، انتقادات و سوژه‌های موردنظر به ما کمک کنید.
▪️▪️▪️
https://t.me/cm_magazine
۱- کانال ماهنامه‌ی مدیریت ارتباطات:
گنجینه‌ی محتوایی ارتباطات ایران
@cm_magazine
۲- کانال انتشارات سیمای شرق:
ناشر تخصصی کتاب‌های روابط‌عمومی، رسانه، تبلیغات، جامعه‌ی اطلاعاتی و بازاریابی با حدود ۱۰۰ عنوان از برترین استادان
@simayeshargh
۳- کانال شبکه تلویزیونی ارتباطات ایران:
تولیدات ویدیوهای آموزشی با موضوعات روابط‌عمومی، رسانه، تبلیغات، جامعه‌ی اطلاعاتی و بازاریابی
@iranctv
۴- کانال کنفرانس روابط‌عمومی:
معرفی همایش‌ها و کنفرانس‌های تخصصی روابط‌عمومی در ایران
@prconference
۵- کانال بانک اطلاعات متخصصان روابط‌عمومی:
معرفی جامع فعالان روابط‌عمومی کشور
@publicrelations1398
از شما دعوت به عمل می‌آید با پیوستن و معرفی کانال‌های اعلام شده به فعالان روابط‌عمومی، رسانه، تبلیغات، جامعه‌ی اطلاعاتی و بازاریابی در ارائه‌ی پیشنهادات، انتقادات و سوژه‌های موردنظر به ما کمک کنید.
▪️▪️▪️
https://t.me/cm_magazine
Forwarded from انتشارات سیمای شرق
کتاب «پیوست رسانه‌ای» منتشر شد
کتاب «پیوست رسانه‌ای» نوشته #حمید_ضیایی_پرور توسط #انتشارات_سیمای_شرق منتشر شد.
@simayeshargh
کتاب «پیوست رسانه‌ای» نوشته #حمید_ضیایی_پرور توسط #انتشارات_سیمای_شرق منتشر شد.
@simayeshargh