سینما آرگو
اکران فیلم، نشست و گفت‌وگو

سینمای خاورمیانه:
منظره، جراحت روحی و خاطره *
پرونده سینمای فلسطین

اواخر دهه‌ ۱۹۶۰، گروهی از زنان و مردان جوان عرب که خود را وقف مبارزه برای آزادی فلسطین کرده بودند، راه خود را در سینما جستند؛ با فیلم‌سازی از زندگی‌ها، امیدها و مبارزه‌شان. آنان کوشیدند روایت‌گر فلسطین باشند و گونه‌ای نو از سینما را پدید آورند.

این پرونده طرحی برای درک آن‌چه «سینمای فلسطین» نامیده می‌شود ارائه می‌دهد و تاریخ این سنت سینمایی را در دو دوره‌ی اصلی - دوره‌ی سوم (۸۲-۱۹۶۸) و دوره‌ی چهارم (۱۹۸۰ تا زمان حاضر) - بازشناسی می‌کند؛ دوره‌هایی که هر یک به‌نحوی بازتاب‌دهنده‌ی تحولات سیاسی، اجتماعی و ایدئولوژیک در این سرزمین‌اند. از نخستین تجربه‌های تصویری در دهه‌های پیشین تا شکل‌گیری سینمای مقاومت و در ادامه، آثار فیلم‌سازانی که به زبان‌های گوناگون از تبعید، اشغال و زندگی روزمره سخن گفته‌اند؛ این پرونده تصویری چندوجهی از سرگذشت فلسطین به دست می‌دهد.

تقویم اکران فیلم‌ها و نشست‌ها به‌زودی منتشر خواهد شد.

* عنوان پرونده برگرفته از نام کتابی از جورج خلیفی و نوریث گرتس

سینما آرگو
برنامه فیلم

سینمای خاورمیانه:
منظره، جراحت روحی و خاطره
پرونده سینمای فلسطین

در سال‌های آغازین پیدایش سینما و در فاصله‌ای کوتاه پس از ثبت نخستین تصاویر متحرک توسط برادران لومیر، الکساندر پرومیو در سال ۱۸۹۶، به نمایندگی از آنان راهی فلسطین شد تا صحنه‌هایی از زندگی روزمره‌ی مردم این سرزمین را فیلم‌برداری کند.

از نخستین نماها، تصویر قطاری‌ست که ایستگاه را ترک می‌کند. نمایی که یادآور فیلم «ورود قطار به ایستگاه» لومیرهاست. در نمایی دیگر، دوربین در خیابانی کنار دروازه‌ی حیفا قرار گرفته است. مردم بی‌آن‌که با این فناوری نو آشنا باشند، آزادانه از برابر دوربین عبور می‌کنند؛ یکی از آن‌ها کنجکاوانه لحظه‌ای جلوی لنز می‌ایستد و مسیر تصویر را سد می‌کند. یک یهودی ارتدوکس با شناخت یا شاید بدگمانی، دستش را جلوی صورت می‌گیرد تا دیده نشود.

دوربین پرومیو، بی‌آن‌که قصدی فراتر داشته باشد، لحظاتی از زندگی روزمره‌ در اورشلیم و حیفا را ثبت کرده است. لحظاتی که به‌نظر می‌سد می‌تواند آغاز رابطه‌ی مردم خاورمیانه با سینما را گواهی دهد.