قسمت #دهم#شیداوصوفی#چیستا_یثربی
جمشید مشکات مکثی کرد و ادامه داد:همین خونه بود.همین درو دیوارا.همین پله ها..بهار کوچولو که تا اونوقت،مثل عروسک نگاش میکردم؛یه دفعه به یه هیولای وحشی تبدیل شد.هیچوقت صدای ناله ش با دیدن ما از یادم نمیره.درد میکشید.فکر نمیکردم من براش مهم باشم !بیست و سه سال تفاوت سن!روژان اونقدرازناله بهار ترسید که زود سر و وضعشو مرتب کرد.به طرفش رفت.سعی کرد بغلش کنه.اما بهار صورت روژانو چنگ زد.روژان محکم زد تو گوش بهار.بهار دیوونه شد.موی بلند روژانو گرفت و شروع کرد به جیغ زدن.هنوز صدای اون جیغ توگوشمه.حتی صدای جیغو از وسایل خونه میشنوم ! مثل جیغ یه موجود زمینی نبود.رفتم کمک روژان. از بهار بزرگتر بود،اما زورش بش نمیرسید.بهار چنگ انداخته بود به موهاش ،به زحمت بهارو ازش جدا کردم.روژان خیلی ترسیده بود.پابرهنه دوید طبقه بالا.گمونم میخواست تو اتاق مهمونخونه که قفل داشت قایم شه.بهار از دستم فرار کرد.زورش زیاد شده بود...پله ها را دنبال روژان بالا میرفت.بش رسید..تو پاگرد طبقه دو.همونجا که شیدا خانم دیدش.پیرمرد سکوت کرد.عرق صورتش را با دستمالش پاک کرد؛گفت،من یه لحظه دیر رسیدم.فقط یه لحظه.میدیدم که اون بالا میجنگن.بهار جیغ میکشید و موهای روژانو ول نمیکرد...روژان دفاع میکرد، صورت بهارو چنگ میکشید.بهار گاز میگرفت.مثل یه حیوون وحشی شده بود.دیگه رسیده بودم ،اما دیر بود.روژان جلوی چشم من پرت شد پایین.از کنار دهنش خون میآمد.خونریزی مغزی.میلرزید.فهمیدم تمومه.سرشو گذاشتم رو پام.بوسیدمش.بهار ازبالا نگاه میکرد.چند لحظه بعد، روژان ، خیره به من مرد!علی گفت،و نمیتونستی بگی بهار قاتله درسته؟جمشیدگفت ، هیچکس روژان رو تو خونه ما ندیده بود.حتی یه ده غریبه عقدش کرده بودم.ناچار شدم بگم بهار مرده.تا دیگه کسی به خونه ی ما نیاد! گفتم نصفه شب از پله ها افتاده.روژان رو جای بهار خاک کردیم.حالا دیگه حوصله نوزادونداشتم.پرویزو دادم خونواده مادر بهار.گفتم، ولی شما که گفتین تا پرویز به دنیا اومد، اونو دادین! گفت؛من گفتم؟ نه ، حتما اشتباه کردم.تا شب قتل،اون نوزاد خونه ما بود.بهار جیغ میکشید.گریه میکرد،نمیخواست بچه شو ازش بگیرن.ولی من دردسربهارو داشتم.نمیتونستم یه بچه بیگناهم تو اون خونه بزرگ کنم.بهار افسرده شد.بچه شو میخواست.من هر کاری از دستم برمی اومد،کردم.میفهمید؟هر کاری....پرده ها رو کشیدم.سیم تلفنو قطع کردم.با همه قطع رابطه کردم.صبحها که میرفتم سر کار ، در اتاق بهارو قفل میکردم که فرار نکنه.اما دیگه حال هیچکدوم خوب نشد....انگار روح روژان طفلی از اون خونه بیرون نمیرفت! ناگهان من جیغ کشیدم...گفتم:بهار! بهار روی پله ایستاده بود.گفت؛غذا نمیخواید؟وقتشه !.....
#شیداوصوفی
#قسمت_دهم
#داستان
#چیستایثربی
من هیچ فن پیج رسمی ندارم و دوستانی که بی اجازه ی من فن پیج باز کرده اند و این قصه ها را به اشتراک گذاشته اند، لطفا آدرس اینستاگرام مرا اضافه کنند....
@chista_yasrebi
جمشید مشکات مکثی کرد و ادامه داد:همین خونه بود.همین درو دیوارا.همین پله ها..بهار کوچولو که تا اونوقت،مثل عروسک نگاش میکردم؛یه دفعه به یه هیولای وحشی تبدیل شد.هیچوقت صدای ناله ش با دیدن ما از یادم نمیره.درد میکشید.فکر نمیکردم من براش مهم باشم !بیست و سه سال تفاوت سن!روژان اونقدرازناله بهار ترسید که زود سر و وضعشو مرتب کرد.به طرفش رفت.سعی کرد بغلش کنه.اما بهار صورت روژانو چنگ زد.روژان محکم زد تو گوش بهار.بهار دیوونه شد.موی بلند روژانو گرفت و شروع کرد به جیغ زدن.هنوز صدای اون جیغ توگوشمه.حتی صدای جیغو از وسایل خونه میشنوم ! مثل جیغ یه موجود زمینی نبود.رفتم کمک روژان. از بهار بزرگتر بود،اما زورش بش نمیرسید.بهار چنگ انداخته بود به موهاش ،به زحمت بهارو ازش جدا کردم.روژان خیلی ترسیده بود.پابرهنه دوید طبقه بالا.گمونم میخواست تو اتاق مهمونخونه که قفل داشت قایم شه.بهار از دستم فرار کرد.زورش زیاد شده بود...پله ها را دنبال روژان بالا میرفت.بش رسید..تو پاگرد طبقه دو.همونجا که شیدا خانم دیدش.پیرمرد سکوت کرد.عرق صورتش را با دستمالش پاک کرد؛گفت،من یه لحظه دیر رسیدم.فقط یه لحظه.میدیدم که اون بالا میجنگن.بهار جیغ میکشید و موهای روژانو ول نمیکرد...روژان دفاع میکرد، صورت بهارو چنگ میکشید.بهار گاز میگرفت.مثل یه حیوون وحشی شده بود.دیگه رسیده بودم ،اما دیر بود.روژان جلوی چشم من پرت شد پایین.از کنار دهنش خون میآمد.خونریزی مغزی.میلرزید.فهمیدم تمومه.سرشو گذاشتم رو پام.بوسیدمش.بهار ازبالا نگاه میکرد.چند لحظه بعد، روژان ، خیره به من مرد!علی گفت،و نمیتونستی بگی بهار قاتله درسته؟جمشیدگفت ، هیچکس روژان رو تو خونه ما ندیده بود.حتی یه ده غریبه عقدش کرده بودم.ناچار شدم بگم بهار مرده.تا دیگه کسی به خونه ی ما نیاد! گفتم نصفه شب از پله ها افتاده.روژان رو جای بهار خاک کردیم.حالا دیگه حوصله نوزادونداشتم.پرویزو دادم خونواده مادر بهار.گفتم، ولی شما که گفتین تا پرویز به دنیا اومد، اونو دادین! گفت؛من گفتم؟ نه ، حتما اشتباه کردم.تا شب قتل،اون نوزاد خونه ما بود.بهار جیغ میکشید.گریه میکرد،نمیخواست بچه شو ازش بگیرن.ولی من دردسربهارو داشتم.نمیتونستم یه بچه بیگناهم تو اون خونه بزرگ کنم.بهار افسرده شد.بچه شو میخواست.من هر کاری از دستم برمی اومد،کردم.میفهمید؟هر کاری....پرده ها رو کشیدم.سیم تلفنو قطع کردم.با همه قطع رابطه کردم.صبحها که میرفتم سر کار ، در اتاق بهارو قفل میکردم که فرار نکنه.اما دیگه حال هیچکدوم خوب نشد....انگار روح روژان طفلی از اون خونه بیرون نمیرفت! ناگهان من جیغ کشیدم...گفتم:بهار! بهار روی پله ایستاده بود.گفت؛غذا نمیخواید؟وقتشه !.....
#شیداوصوفی
#قسمت_دهم
#داستان
#چیستایثربی
من هیچ فن پیج رسمی ندارم و دوستانی که بی اجازه ی من فن پیج باز کرده اند و این قصه ها را به اشتراک گذاشته اند، لطفا آدرس اینستاگرام مرا اضافه کنند....
@chista_yasrebi
#Dance_with_me/
#sway
#Dean_Martin
#با_من_برقص/تکان خوردن.با هم نوسان داشتن....
#دین_مارتین
#شیداوصوفی
#چیستایثربی
#موسیقی که مرا یاد خانه ی جمشید مشکات می اندازد.....
.
@chista_yasrebi
#sway
#Dean_Martin
#با_من_برقص/تکان خوردن.با هم نوسان داشتن....
#دین_مارتین
#شیداوصوفی
#چیستایثربی
#موسیقی که مرا یاد خانه ی جمشید مشکات می اندازد.....
.
@chista_yasrebi
When marimba rhythms start to play
Dance with me, make me sway
Like a lazy ocean hugs the shore
Hold me close, sway me more
Like a flower bending in the breeze
Bend with me, sway with ease
When we dance you have a way with me
Stay with me, sway with me
Other dancers may be on the floor
Dear, but my eyes will see only you
Only you have the magic technique
When we sway I go weak
I can hear the sounds of violins
Long before it begins
Make me thrill as only you know how
Sway me smooth, sway me now
Other dancers may be on the floor
Dear, but my eyes will see only you
Only you have the magic technique
When we sway I go weak
I can hear the sounds of violins
Long before it begins
Make me thrill as only you know how
Sway me smooth, sway me now
You know how
Sway me smooth, sway me now
.
.متن کامل موسیقی
#با_من_نوسان_بخور
#با_من_برقص
#دین_مارتین
.
#یادآور خانه ی جمشید مشکات برای من در داستان
#شیداوصوفی
#چیستایثربی
@chista_yasrebi
Dance with me, make me sway
Like a lazy ocean hugs the shore
Hold me close, sway me more
Like a flower bending in the breeze
Bend with me, sway with ease
When we dance you have a way with me
Stay with me, sway with me
Other dancers may be on the floor
Dear, but my eyes will see only you
Only you have the magic technique
When we sway I go weak
I can hear the sounds of violins
Long before it begins
Make me thrill as only you know how
Sway me smooth, sway me now
Other dancers may be on the floor
Dear, but my eyes will see only you
Only you have the magic technique
When we sway I go weak
I can hear the sounds of violins
Long before it begins
Make me thrill as only you know how
Sway me smooth, sway me now
You know how
Sway me smooth, sway me now
.
.متن کامل موسیقی
#با_من_نوسان_بخور
#با_من_برقص
#دین_مارتین
.
#یادآور خانه ی جمشید مشکات برای من در داستان
#شیداوصوفی
#چیستایثربی
@chista_yasrebi
#Bang_Bang
#Dalida
#عشق_من_مرا_کشت
#دالیدا
#ترانه_ای بی نظیر که تاکنون خوانندگان زیادی خواننده اند.ار جمله
#فرانکسیناترا
#نانسی_سیناترا
ودیگران....
#به_یاد
#شیداوصوفی
#داستان
#چیستایثربی
@chista_yasrebi
.
#Dalida
#عشق_من_مرا_کشت
#دالیدا
#ترانه_ای بی نظیر که تاکنون خوانندگان زیادی خواننده اند.ار جمله
#فرانکسیناترا
#نانسی_سیناترا
ودیگران....
#به_یاد
#شیداوصوفی
#داستان
#چیستایثربی
@chista_yasrebi
.
#شیداوصوفی#یازدهم#چیستایثربی
غذا آماده ست !البته ما نخوردیم و رفتیم.اما نمیدانم چرا این جمله بهاراز ذهنم بیرون نمیرفت.بالای پلکان ،مغرور ایستاده بود.انگار کدبانوی خانه اموات بود.بهاری که من میشناختم ، یک دختر شش ساله فکری مانده بود و هرگز فکر نمیکردم اهل خانه داری باشد!علی گفت؛ خب لابد تو این سالهایادگرفته.چیزی ذهن علی را مشغول کرده بود! درموردش با من حرفی نمیزد.اما این روزها حس میکردم از من فرار میکند و من بیشتر از همیشه دوستش داشتم! با هم راه میرفتیم.دستش را گرفتم.گفتم ؛ سردمه! آهسته دستش را از دستم بیرون آورد و گفت :فشارت افتاده.حرفی نزد بی احساس!حتما اتفاقی افتاده که فعلا نمیخواست به من بگوید.از عصری بد عنق شده بود.سر کوچه ما خداحافظی کرد،ولی من چرا تا صبح از فکر بهار بیرون نمی آمدم؟ یک حس زنانه مشترک بود.دلم برایش میسوخت؟ از او میترسیدم؟ موهای بلند سیاهش مرا یاد کسی می انداخت؟میتوانستم خودم را جای او بگذارم؟کنیزبی نام ونشان خانه ای شوم که مردش دوستم ندارد و اصلا نمیفهمیدم چرا مشکات معلم ، با این همه تفاوت سنی بااو ازدواج کرده.باید رازی مهمتر از دلسوزی در میان بوده باشد.صبح به سمت خانه شان رفتم و دعا کردم مشکات خانه نباشد!میخواستم با بهار تنها باشم.دعایم گرفت.با خوشرویی دررا به رویم باز کرد.گفت، چای؟گفتم نه ممنون.بشین تا شوهرت نیامده یه کم حرفای زنونه بزنیم.با ذوق کودکانه گفت:مثلا چه حرفایی؟ !....گفتم ؛ تو عاشق همسرت بودی؟گفت نه!دوست داشتم تو حیاط پشتی لوبیا و گوجه فرنگی وسیب زمینی بکاریم.مادرمم دیگه منونمیخواست.عکس صوفی را از کیفم در آوردم گفت:اینو میشناسی؟گفت؛ مگه همون دختره نیست که فرار کرد اومد اینجا؟گفتم ؛چرا.ولی باز گم شده!گفت؛ نه.داره بازی میکنه!-چطور؟گفت؛ آدما به این گندگی که گم نمیشن!حتما یه جا قایم شده.با من کلی قایم موشک بازی کرد.تو همین حیاط پشتی! اما یه بار زد تو گوش شوهرم... میاد.خودش بم گفت!.برای همین ساکشو نبرده....
گفتم، بهار یه چیزی ازت میپرسم راستشو بگو ! تو فکر میکنی آقا جمشید چرا با تو عروسی کرد؟ گفت؛ خب من خوشگل بودم...اما اون شکل باباها بود.بعدشم لوبیا خوب میکاشتم...کار خونه بلد نبودم! اما جاش براش آواز میخوندم...شروع کردن به خوندن آهنگی از مرجان.صدای غمگینی داشت؛گفتم یعنی واسه همین چیزا؟ لوبیا و آواز؟گفت :نه !خب نه! پول بابامم بود....اون همه پول! بابام زود مرد.جز من کسی براش نمونده بود.همه ی پولاش به من میرسید.اما تا هجده سالگی، مامان قیمم بود.بعد از اون باید دکتر میرفتم که ببینه قیم میخوام یا نه. اگه شوهر میکردم، شوهرم قیمم میشد.همون موقع مامان جمشیدو تو یه مهمونی دیدم..... . زل زده به من..مثل یه خوراکی خوشمزه!ترسیدم...به نظرم شبیه مادر سیندرلا بود! بهم گفت :چه موهای سیاه قشنگی!.پسر من عاشق موهای مشکیه.من گفتم ،خب همه عاشق موهای منن.مامانم نیشگونم گرفت!.....
#شیداوصوفی
#قسمت_دهم
#داستان
#ادامه_دارد
#چیستایثربی
@chista_yasrebi
غذا آماده ست !البته ما نخوردیم و رفتیم.اما نمیدانم چرا این جمله بهاراز ذهنم بیرون نمیرفت.بالای پلکان ،مغرور ایستاده بود.انگار کدبانوی خانه اموات بود.بهاری که من میشناختم ، یک دختر شش ساله فکری مانده بود و هرگز فکر نمیکردم اهل خانه داری باشد!علی گفت؛ خب لابد تو این سالهایادگرفته.چیزی ذهن علی را مشغول کرده بود! درموردش با من حرفی نمیزد.اما این روزها حس میکردم از من فرار میکند و من بیشتر از همیشه دوستش داشتم! با هم راه میرفتیم.دستش را گرفتم.گفتم ؛ سردمه! آهسته دستش را از دستم بیرون آورد و گفت :فشارت افتاده.حرفی نزد بی احساس!حتما اتفاقی افتاده که فعلا نمیخواست به من بگوید.از عصری بد عنق شده بود.سر کوچه ما خداحافظی کرد،ولی من چرا تا صبح از فکر بهار بیرون نمی آمدم؟ یک حس زنانه مشترک بود.دلم برایش میسوخت؟ از او میترسیدم؟ موهای بلند سیاهش مرا یاد کسی می انداخت؟میتوانستم خودم را جای او بگذارم؟کنیزبی نام ونشان خانه ای شوم که مردش دوستم ندارد و اصلا نمیفهمیدم چرا مشکات معلم ، با این همه تفاوت سنی بااو ازدواج کرده.باید رازی مهمتر از دلسوزی در میان بوده باشد.صبح به سمت خانه شان رفتم و دعا کردم مشکات خانه نباشد!میخواستم با بهار تنها باشم.دعایم گرفت.با خوشرویی دررا به رویم باز کرد.گفت، چای؟گفتم نه ممنون.بشین تا شوهرت نیامده یه کم حرفای زنونه بزنیم.با ذوق کودکانه گفت:مثلا چه حرفایی؟ !....گفتم ؛ تو عاشق همسرت بودی؟گفت نه!دوست داشتم تو حیاط پشتی لوبیا و گوجه فرنگی وسیب زمینی بکاریم.مادرمم دیگه منونمیخواست.عکس صوفی را از کیفم در آوردم گفت:اینو میشناسی؟گفت؛ مگه همون دختره نیست که فرار کرد اومد اینجا؟گفتم ؛چرا.ولی باز گم شده!گفت؛ نه.داره بازی میکنه!-چطور؟گفت؛ آدما به این گندگی که گم نمیشن!حتما یه جا قایم شده.با من کلی قایم موشک بازی کرد.تو همین حیاط پشتی! اما یه بار زد تو گوش شوهرم... میاد.خودش بم گفت!.برای همین ساکشو نبرده....
گفتم، بهار یه چیزی ازت میپرسم راستشو بگو ! تو فکر میکنی آقا جمشید چرا با تو عروسی کرد؟ گفت؛ خب من خوشگل بودم...اما اون شکل باباها بود.بعدشم لوبیا خوب میکاشتم...کار خونه بلد نبودم! اما جاش براش آواز میخوندم...شروع کردن به خوندن آهنگی از مرجان.صدای غمگینی داشت؛گفتم یعنی واسه همین چیزا؟ لوبیا و آواز؟گفت :نه !خب نه! پول بابامم بود....اون همه پول! بابام زود مرد.جز من کسی براش نمونده بود.همه ی پولاش به من میرسید.اما تا هجده سالگی، مامان قیمم بود.بعد از اون باید دکتر میرفتم که ببینه قیم میخوام یا نه. اگه شوهر میکردم، شوهرم قیمم میشد.همون موقع مامان جمشیدو تو یه مهمونی دیدم..... . زل زده به من..مثل یه خوراکی خوشمزه!ترسیدم...به نظرم شبیه مادر سیندرلا بود! بهم گفت :چه موهای سیاه قشنگی!.پسر من عاشق موهای مشکیه.من گفتم ،خب همه عاشق موهای منن.مامانم نیشگونم گرفت!.....
#شیداوصوفی
#قسمت_دهم
#داستان
#ادامه_دارد
#چیستایثربی
@chista_yasrebi
چيستاي عزيز، با اينكه از من بزرگتري و از نظر تحصيلات و تجربه و كارنامه ي كاري و همه چيز ادب حكم ميكنه كه بهت احترام بذارم و سوم شخص جمع خطابت كنم اما نميتونم. شايد بخاطر اينه كه احساس نزيكي ميكنم باهات. و احتمالا مقصرش هم چيستاي داستان پستچيه، شايدم نويسنده ش. بهرحال الان در مقام تبرئه ي خودم هستم بخاطر اين صميميت شايد بيجا. ديشب منم بيخواب بودم و صداي بيقرارت رو شنيدم. دلم ميخواست ميتونستم همون لحظه بهت زنگ بزنم و يه عالمه سرت داد بكشم، بعدشم يهو خودمو جلوي در اون خونه ي سرد پيدا كنم و بيام بالا بغلت كنم و بعدم خودت و دختر نازنينت رو بندازم روي كولم و بيارم پيش خودم. همه ي ماجرا رو هم جلوي چشمم ديدم. ميدوني چدا ميخواستم داد بكشم سرت؟! چون تو هم مثل مني. چرا فكر ميكني چيستاي خيلي قوي و خيلي مغرور حق نداره كم بياره. چرا فكر ميكني مادر شدن ضعيفت كرده. مگه نميبيني تو انقدر قوي شدي كه بخاطر حس مادري داري با چنگ و دندون براي آسايش دخترت ميجنگي. اگه خودت تنها بودي آيا بازهم همينقدر توان براي جنگيدم داشتي؟! تويي كه بخاطر عشقت رفتي پادگان، الان بخاطر يه عشق بزرگتر داري زمين و زمان رو ميريزي بهم. يه نگاه به خودت بنداز. تو انقدر قوي شدي كه اين همه حرف بي ربط ميشنوي و بازم ميشيني داستانت رو مينويسي و براي ما ميفرستي. تو انقدر قوي هستي كه ديگه باكي نداري از اينكه ما غريبه هاي آشنا صداي بغض آلودتو بشنويم. انقدر بالا رفتي كه ديگه قضاوت ها و مزخرفات مردم عامي اين پايين برات پشيزي ارزش نداره (ياد ديالوگ فيلم بربادرفته افتادم، مطمئنم كه ميدوني كدوم ديالوگو ميگم). و يه چيز ديگه.. تو با همه ي اين قوي بودن ها يك زني. زني كه حق داره ناراحت بشه، غصه بخوره، عصباني بشه، داد بزنه، گريه كنه.. گريه كردن ما زن ها رو قوي تر ميكنه. ميخواستم سرت داد بكشم تا يادت بيارم كه حق نداري بخاطر اينكه بغض داري و گريه كردي خودتو سرزنش كني. تو حتي اگر كار اشتباهي كرده بودي (كه نكردي) باز هم حق داشتي، چون همه ي ما اشتباه ميكنيم. مشكل يه جاي ديگه س كه همه ي ما زن ها رو تا امروز و تا هميشه رنج داده و خواهد داد، اونم يه فرهنگ مردسالار عقب مونده س كه به مردهامون ياد داده هرجا زني رو بهتر از خودت ديدي از برتري هاي فزيولوژيكيت استفاده كن و سركوبش كن تا ضعفت زير سايه ي مرد بودنت پنهان بشه. ميدونم كه ميفهمي مقصودم چيه. دلم ميخواست اين حرف ها رو توي يه پيام خصوصي برات بنویسم.... اگه دوست داشتی ایمیلمو میذارم بم ایمیل بده.....
#از_کامنت
#دوستان_صفحه
@chista_yasrebi
#از_کامنت
#دوستان_صفحه
@chista_yasrebi
پاسخ چیستا به مایده عزیز...
دوست گلم ، خواهرم ، همدردم ،
چقدر در این لحظات سخت ، به چنین کلماتی نیاز داشتم..دیشب پس از گذاشتن آن پیام ؛ و اعتراف به اینکه من واقعا قصد نداشتم گاز خانه سه روز قطع شود ! و فقط میخواستم شرکت گاز کنترلی کند و برود...خیلی پشیمان شدم.حس کردم این چیستای همیشگی نیست !
#چیستا ی شجاعی که به پادگان یا ترسناکترین مکانهای تهیه ی خبر می رفت و یا برای نوشتن حقیقت ، با هر مانعی میجنگید و پیروز میشد !...من دیشب به خاطر ناراحتی دخترم و شکایت همسایه ها به پلیس که مرا به دلیل قطع گاز توسط 194 ؛ عامدانه مقصر میدانستند ، احساس بدی به خودم پیدا کردم. گناه و تحقیر!...قصدم خیر بود. می خواستم مانع نشتی و آتش سوزی شوم...ولی کم آوردم...پیام صوتی را پاک کردم که دخترم و دوستانش نشنوند...شاید به کلام تو نیاز داشتم.من هم یک مادرم ؛ یک زنم و جاهایی حق دارم بغض کنم.گریه کنم و از خدایم کمک بخواهم !.....هنوز در سرما هستیم....گاز وصل نشده است و نمیشود...اما تو دلم را با کامنت پر مهر و استوارت در صفحه ام گرم کردی.....ممنون از تو و امثال تو که هنوز هستید !.....و درک میکنید..انسان ، هر چقدر بخواهد مستقل باشد ، باز یک انسان است و خیلی جاها ممکن است تنهایی باعث شود که اشتباه کند....مرسی که به من حق میدهی خودم را ببخشم..از همه عزیزانی چون تو سپاسگزارم....
من چیستایثربی یک زنم ؛ یک مادرم و یک انسان.... و خیلی وقتها ، شاید خوب بنویسم ، اما در زندگی شخصی ، اشتباه می کنم.امیدوارم به قول تو بتوانم خودم را ببخشم...قربانت..چیستا
#چیستایثربی
@chista_yasrebi
دوست گلم ، خواهرم ، همدردم ،
چقدر در این لحظات سخت ، به چنین کلماتی نیاز داشتم..دیشب پس از گذاشتن آن پیام ؛ و اعتراف به اینکه من واقعا قصد نداشتم گاز خانه سه روز قطع شود ! و فقط میخواستم شرکت گاز کنترلی کند و برود...خیلی پشیمان شدم.حس کردم این چیستای همیشگی نیست !
#چیستا ی شجاعی که به پادگان یا ترسناکترین مکانهای تهیه ی خبر می رفت و یا برای نوشتن حقیقت ، با هر مانعی میجنگید و پیروز میشد !...من دیشب به خاطر ناراحتی دخترم و شکایت همسایه ها به پلیس که مرا به دلیل قطع گاز توسط 194 ؛ عامدانه مقصر میدانستند ، احساس بدی به خودم پیدا کردم. گناه و تحقیر!...قصدم خیر بود. می خواستم مانع نشتی و آتش سوزی شوم...ولی کم آوردم...پیام صوتی را پاک کردم که دخترم و دوستانش نشنوند...شاید به کلام تو نیاز داشتم.من هم یک مادرم ؛ یک زنم و جاهایی حق دارم بغض کنم.گریه کنم و از خدایم کمک بخواهم !.....هنوز در سرما هستیم....گاز وصل نشده است و نمیشود...اما تو دلم را با کامنت پر مهر و استوارت در صفحه ام گرم کردی.....ممنون از تو و امثال تو که هنوز هستید !.....و درک میکنید..انسان ، هر چقدر بخواهد مستقل باشد ، باز یک انسان است و خیلی جاها ممکن است تنهایی باعث شود که اشتباه کند....مرسی که به من حق میدهی خودم را ببخشم..از همه عزیزانی چون تو سپاسگزارم....
من چیستایثربی یک زنم ؛ یک مادرم و یک انسان.... و خیلی وقتها ، شاید خوب بنویسم ، اما در زندگی شخصی ، اشتباه می کنم.امیدوارم به قول تو بتوانم خودم را ببخشم...قربانت..چیستا
#چیستایثربی
@chista_yasrebi
همراهان پستچی چندیست دوباره به لحظه شماری پاورقی های جدید دکتر چیستا یثربی نشسته اند و اینبار زوایای داستانی تلخ را نظاره گر. عنوان داستان شاید همدلی نویسنده رو با نوجوانی عاشق درگیر محدویت های پیرامونی-از خانواده ای متمول و مخالف تا سرنوشت تلخی که این روایت عشق برای صوفی رقم میزند-نشان میدهد. نوجوانی که برای رسیدن به عشقش-پسر عمویش- از خانواده فرار می کند و درین مسیر شاید آرش را به نوعی ابزار رهائیش قرار می دهد. اینجاست که کلام نویسنده از زبان آرش پرمعناتر جلوه گر می شود که "نسل ما نسلیست که یاد گرفته وقتی می فهمه گولش زدن تلافی کنه". تا پای صوفی به خانه ی پدر بزرگی باز می شود که بهار را قربانی روژان کرده و حالا به نوعی شاید از روژانی که به صورت بهار درآورده و مراقبت می کند هم، نمی تواند دل بکند.. اینکه آن دختری که عشقی نوجوانانه داشته چگونه با پای گذاشتن به آن خانه ی سیاه و تاریک دستخوش چه آسیب های دیگری می شود هنوز آشکار نیست ، شاید اینکه حتا ساکش را رها می کند نشانه ی ترس و تمایلیست که دختر برای فرار از سیاهی آن خانه دارد.. اما شاه بیت داستان تا با اینجا سیلی صوفی بر چهره ی آرش است و اینکه به گمانم این دختر شاید با سیلییی که بر چهره ی آرش میزند همزمان فریادش را بر سر همه محدودیت هایی می زند که از عشقش باز خواست می کنند و همزمان اعتراضی به اینکه توسط آرش پایش به آن خانه ی سیاه باز شده و شاید آسیب های دیگری که متحمل شده..این میان شاید هنوز پرابهام ترین نقطه صحنه ی هول دادن ماشین و فردیست که این کار را کرده.. نمی دانم شاید اینجا پدر آرش است که به باورش برای محافظت از پدر و پسرش این کار را انجام می دهد تا داستان عشق سه نسل شکل بگیرد..داستان عجیبیست.. چه محدودیت هایی برای دوست داشتن همیشه وجود داشته و چه پرتگاههایی در دوست داشتن..این سطور برداشت شخصی نگارنده است از تا به اینجای داستان و پر واضح که ممکن است منطبق بر واقعیت داستان نباشد...
از یادداشتهای
#مخاطبان
#شیداوصوفی
#چیستایثربی
@chista_yasrebi
از یادداشتهای
#مخاطبان
#شیداوصوفی
#چیستایثربی
@chista_yasrebi
برای
#شیداوصوفی
من پشیمان نیستم
اما با چشمان تو میشد
به جهان دروغ بزرگی گفت
من آنقدرها هم بد نبودم
فقط آمده بودم کمی سر به سر ابرها بگذارم
ودروغ کوچکی بگویم
دروغی مثل اینکه تشنه ام
یا خوابم میاید
اما تقصیر من نبود
با چشمان تو تنها میشد
به جهان دروغ بزرگی گفت...
#چیستایثربی
@chista_yasrebi
#شیداوصوفی
من پشیمان نیستم
اما با چشمان تو میشد
به جهان دروغ بزرگی گفت
من آنقدرها هم بد نبودم
فقط آمده بودم کمی سر به سر ابرها بگذارم
ودروغ کوچکی بگویم
دروغی مثل اینکه تشنه ام
یا خوابم میاید
اما تقصیر من نبود
با چشمان تو تنها میشد
به جهان دروغ بزرگی گفت...
#چیستایثربی
@chista_yasrebi
#سیاوش_قمیشی
#شکوفه_های_کویری
به یاد
#روژان
شکوفه ای که از سرسبزی دشتهای کردستان ، به کویر تهران آمد.........
#شیداوصوفی
#داستان
#چیستایثربی
@chista_yasrebi
#شکوفه_های_کویری
به یاد
#روژان
شکوفه ای که از سرسبزی دشتهای کردستان ، به کویر تهران آمد.........
#شیداوصوفی
#داستان
#چیستایثربی
@chista_yasrebi
#پل_چوبی
#فیلم_سینمایی
#کاری از :
#مهدی_کرم_پور
با بازی
#بهرام_رادان
گمانم این مونولوگ درباره عشق، برای این عصر پاییزی بسیار زیباست....
عشق ؛ یعنی اینکه حالت خوب باشه....
#چیستایثربی
@chista_yasrebi
#فیلم_سینمایی
#کاری از :
#مهدی_کرم_پور
با بازی
#بهرام_رادان
گمانم این مونولوگ درباره عشق، برای این عصر پاییزی بسیار زیباست....
عشق ؛ یعنی اینکه حالت خوب باشه....
#چیستایثربی
@chista_yasrebi
چیستای عزیز...
قهرمان من :)
چی میشه همه مثل شما باشن؟
مثل شما با قضیه ی عشق برخورد کنن..
چرا میگیم یکیو دوست داریم جوری رفتار میکنن انگار جرم کردیم...
چرا باید مارو از دوست داشتن بترسونن...
من شمارو از فیلم دعوت میشناختم در حد یه نویسنده
وقتی داستانتون رو خوندم فهمیدم یه زن میتونی گاهی مرد باشه...
خیلی سنت شکنی کردین...شاید دلیل اینکه این روزا همه میگن پستچی همین شجاعت شماست...
من خودم میترسم اصلا کسیو دوست داشته باشم!!!اما شما تو وجود من چیزی رو بوجود اوردین..
شما به من بازم زندگی یاد دادین
ازتون متشکرم..بهم یاد دادین هنوز میشه زندگی کرد..خوب بود عاشق بود...
دنیای این روزای من چیستایی شده..
میدونین این دنیا چه شکلیه؟
همش پر از حس خوبه ...پر از عشق..محبت کردن به ادمایی که مهم هستن برام...توی دنیای جدیدم یاد گرفتم محکم باشم...با مشکلات بجنگم نه فرار کنم...
یاد گرفتم از کوچکترین لحظه های شیرین زندگیم لذت ببرم...صبور باشم...قضاوت نکنم...
من همه ی اینارو از شما یاد گرفتم...حتی رو یه برگه نوشتم مثل چیستا باش و زدم به اتاقم...
پستچی هنوز برام همون هیجان اولیه رو داره چون هویت گم شدم بین کلمات پستچی پیدا شد...
یه جوری تغیر کردم که همه متوجه شدن تقریبا...شدم همون ادم چند سال پیش...
باورتون میشه من۴سال باهمه..خانواده..دوست..حتی خدا قهر بودم...از همه گله داشتم...وقتی پستچی رو میخوندم یک بار خواستم بهتون پیام بدم بگم اینا همش حرفه دوست داشتنی وجود نداره...
ااما بعد ازقسمت ۱۲ صبا دوباره متولد شد...
میدونستید ناجی زندگی من هستید؟؟
دوستام میگفتن چی باعث خوب شدن دوباره حالت شده؟گفتم:#چیستا!
قطعا نمیتونم جبران کنم
فقط بگم ازتون متشکرم و مدیونتونم...
خسته شدم از بس همه بهم میگفتن بی احساس...حالا شما کاری کردین که دیگه بی احساس نباشم...
شما به من کمک کردین...خانوم دکتر شما بهم زندگی دادین..من هرچی بگممم کم گفتم ...در حد گفتن نیست باورکنین...
من چند روز دیگه میرم مشهد...
هردعایی کنم اخرش میگم ادمایی مثل چیستا زیاد شن..
دیروقت هم پیام دادم عذر خواهی میکنم...انقدر حس خوب دارم که نمیتونم تا فردا صبر کنم...
ممنون #اسطوره زندگی من...
⇦آبروی ضرب المثل های مادری ام را برده ای
آمدی و دیگر با یک گل بهار نشد!!
حالا فقط مانده
کبوتر با کبوتر
باز با باز!
به پای قلم شما.نمیرسه اما خب دلنوشته است دیگه
شرمنده.اگر خوب نیست
#یک_دوست
#پستچی
#شیداوصوفی
@chista_yasrebi
قهرمان من :)
چی میشه همه مثل شما باشن؟
مثل شما با قضیه ی عشق برخورد کنن..
چرا میگیم یکیو دوست داریم جوری رفتار میکنن انگار جرم کردیم...
چرا باید مارو از دوست داشتن بترسونن...
من شمارو از فیلم دعوت میشناختم در حد یه نویسنده
وقتی داستانتون رو خوندم فهمیدم یه زن میتونی گاهی مرد باشه...
خیلی سنت شکنی کردین...شاید دلیل اینکه این روزا همه میگن پستچی همین شجاعت شماست...
من خودم میترسم اصلا کسیو دوست داشته باشم!!!اما شما تو وجود من چیزی رو بوجود اوردین..
شما به من بازم زندگی یاد دادین
ازتون متشکرم..بهم یاد دادین هنوز میشه زندگی کرد..خوب بود عاشق بود...
دنیای این روزای من چیستایی شده..
میدونین این دنیا چه شکلیه؟
همش پر از حس خوبه ...پر از عشق..محبت کردن به ادمایی که مهم هستن برام...توی دنیای جدیدم یاد گرفتم محکم باشم...با مشکلات بجنگم نه فرار کنم...
یاد گرفتم از کوچکترین لحظه های شیرین زندگیم لذت ببرم...صبور باشم...قضاوت نکنم...
من همه ی اینارو از شما یاد گرفتم...حتی رو یه برگه نوشتم مثل چیستا باش و زدم به اتاقم...
پستچی هنوز برام همون هیجان اولیه رو داره چون هویت گم شدم بین کلمات پستچی پیدا شد...
یه جوری تغیر کردم که همه متوجه شدن تقریبا...شدم همون ادم چند سال پیش...
باورتون میشه من۴سال باهمه..خانواده..دوست..حتی خدا قهر بودم...از همه گله داشتم...وقتی پستچی رو میخوندم یک بار خواستم بهتون پیام بدم بگم اینا همش حرفه دوست داشتنی وجود نداره...
ااما بعد ازقسمت ۱۲ صبا دوباره متولد شد...
میدونستید ناجی زندگی من هستید؟؟
دوستام میگفتن چی باعث خوب شدن دوباره حالت شده؟گفتم:#چیستا!
قطعا نمیتونم جبران کنم
فقط بگم ازتون متشکرم و مدیونتونم...
خسته شدم از بس همه بهم میگفتن بی احساس...حالا شما کاری کردین که دیگه بی احساس نباشم...
شما به من کمک کردین...خانوم دکتر شما بهم زندگی دادین..من هرچی بگممم کم گفتم ...در حد گفتن نیست باورکنین...
من چند روز دیگه میرم مشهد...
هردعایی کنم اخرش میگم ادمایی مثل چیستا زیاد شن..
دیروقت هم پیام دادم عذر خواهی میکنم...انقدر حس خوب دارم که نمیتونم تا فردا صبر کنم...
ممنون #اسطوره زندگی من...
⇦آبروی ضرب المثل های مادری ام را برده ای
آمدی و دیگر با یک گل بهار نشد!!
حالا فقط مانده
کبوتر با کبوتر
باز با باز!
به پای قلم شما.نمیرسه اما خب دلنوشته است دیگه
شرمنده.اگر خوب نیست
#یک_دوست
#پستچی
#شیداوصوفی
@chista_yasrebi