Forwarded from #چیستا_یثربی_نویسنده
Forwarded from #چیستا_یثربی_نویسنده
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
@chistaa_yasrebii
کانال باشگاه طرفداران آوا
پاسخها لطفا
کامنت
زیر پست اخر پیجم
پست شعر
دایرکت‌چک‌نمیشود
@chistaa_yasrebii
کانال طرفداران رمان
#آوا_متولد۱۳۷۹
کانال باشگاه طرفداران آوا
پاسخها لطفا
کامنت
زیر پست اخر پیجم
پست شعر
دایرکت‌چک‌نمیشود
@chistaa_yasrebii
کانال طرفداران رمان
#آوا_متولد۱۳۷۹
🏝
یاددشت منتقدسینما محسن فاضلی برای
#چیستایثربی
بااحترام و سپاس🙏🙏🙏
❣️پیشکش به دوست دیرینه ام باقلب مهربانش*بانو هنرمند @چیستا یثربی
🔵✍🏽🌅🏝من این روز ها حالم اصلا خوش نیست .وبرخلاف سال گذشته تمایلی برای رفتن به عمارت سینما توگراف ندارم.وزمانی که مجبور می شوم .ازخانه بیرون بزنم .تنها دلیلش هوای به روح وجسم وجانم بخورد. در عمارت هم به هوای دیدن بروبچه هایی است که سالیان /سال باآنها رفاقت دارم. گرچه تعداشان اندک است.اما باید این واقعیت را بپذیریم. حالا در آستانه سالمندی هستیم. ودیگر نمی شود. با رویا پردازی الکی برای خودمان .فضای کاذبی بسازیم. بحث "یاس وناامیدی وافسرده گی هم درمیان نیست .از کسی هم گلایه ای نداریم. گرفتاری های روز مره@؟؟خوب پس قصه چیست ؟ قصه ای درکار نیست. گاهی آدم از گذشته هایش وخاطرات خوشی که داشته ست . وناگهان یک باره می افتد. به این طرف بام. ومی بیند همه چیز عوض شده. ودیگردوستان آن سالها درکنارت نیستند. یا روی بر نقاب خاک بر کشیده اند .ویا دل ودماغی برایشان نمانده ست. "حسرت ها. گاهی تبدیل به جنون وشیدایی می شود"@اگر اهل دل باشید. وبا خودتان خلوت کرده اید. 🏝🌅👁🌟حتما می دانید. چه منظوری از گفتن این مسطوره نویسی درسر دارم.@☘️یکی درد و یکی درمان پسند د ❣️ یکی وصل و یکی هجران پسندد.
من از درمان و درد وصل وهجران ☘️ پسندم آنچه را جانان پسند د
🌟🌟🌟 به صحرا بنگرم، صحرا تو بینم ❣️ به دریا بنگرم دریا تو بینم
به هرجا بنگرم، کوه و در و دشت 🌟 نشان از قامت رعنا تو بینم @@@@گاهی به گذشته که نگاهی می اندازیم. وخاطرات خوش را ورق می زنیم .وحالمان خوش می شود. وحسرت در دلمان تلنگر ی می زند. ومارا هوایی می کند. پناه می بریم. به خلوت خویشتن.*حالا دراین لحظه دارم این مسطوره را می نگارم. وبا خود می گویم. باید قبول کنم. زمان هرگز به عقب باز نخواهد گشت. ☘️💖🌙
یاری اندر کس نمی‌بینم یاران را چه شد
دوستی کی آخر آمد دوستداران را چه شد
آب حیوان تیره گون شد خضر فرخ پی کجاست
خون چکید از شاخ گل باد بهاران را چه شد
کس نمی‌گوید که یاری داشت حق دوستی
حق شناسان را چه حال افتاد یاران را چه شد
لعلی از کان مروت برنیامد سالهاست
تابش خورشید و سعی باد و باران را چه شد
شهر یاران بود و خاک مهربانان این دیار
مهربانی کی سرآمد شهریاران را چه شد
گوی توفیق و کرامت در میان افکنده‌اند
کس به میدان درنمی‌آید سواران را چه شد
صد هزاران گل شکفت و بانگ مرغی برنخاست
عندلیبان را چه پیش آمد هزاران را چه شد
زهره سازی خوش نمی‌سازد مگر عودش بسوخت
کس ندارد ذوق مستی میگساران را چه شد
حافظ اسرار الهی کس نمی‌داند خموش
از که می‌پرسی که دور روزگاران را چه شد🔹دراین چندروز وقتی احساس می کنم. دیگر تاب وتحمل خانه را ندارم. شال وکلاه می کنم .وبسوی عمارت چهارسوق می روم. عمارت شلوغ است .ازشلوغی گریزانم. ودیدن فیلم بیشتر حالم را بد می کند .سوژه ها ودرام های ملتهب وسرشار از گمگشتگی.بی سوادی نویسندگان وسازندگان .ونداشتن دغدغه مندی هایشان .گویی دراین سرزمین زندگی نمی کنند .ویا نفس نمی کشند .مصداق همان ضرب المثلی ست که می گوید🔹گشنگی نکشیده ای. که درد عاشقی ازیادت برود@دست ودلم وقلم .برای نگارش ونقد وطنازی ازبرای این فیلم ها . بی انگیزه وبی تحرک گشت است. ارزش نقد کردن ندارند. پول ها وسرمایه های سرگردان ولابد باد آورده .باعث شده :: این اثار سحطی ونازل ساخته شود. کلیشه های که تاریخ مصرفشان دیر زمانی ست گذشته.#وشاید ما باید از خیر فیلم دیدن دراین رویداد سینمایی بگذریم. دیگر تاریخ فیلم سازان نسل ما به سر آمد است .مارا متهم به کهنه پرستی می کنند. وگمان دارند با این نسل جدید الورد. مشکل داریم؟؟*** آن سبو بشکست و آن پیمانه ریخت*البته که این گونه نیست. اما نباید به بهانه تجدد ومدرنیسم .شاهد خلق اثار بی سرو تهی که هیچ جذابیت بصری وفاقد منطق درام پردازانه. وشخصیت های کاذب وتیپکال باشیم .بایستی به شعور مخاطبین احترام بگذاریم .همانگونه که برای خرید بلیط هایش وآمدنشان به سالنهای سینما حساب باز می کنیم. ### هنوز نمایش فیلم ها درجشنواره ادامه دارد. اما من منتظر معجزه ای نیستم. .مدیران سینمایی هم کارمندانی بیش نیستند .می آیند وچند صباحی بر مسند می نشینند .وبعد مثل هر آمدگانی شال وکلاه کرده به مکان دگر عزیمت می نمایند. همین@ ✍🏽🌅🏝محسن فاضلی
یاددشت منتقدسینما محسن فاضلی برای
#چیستایثربی
بااحترام و سپاس🙏🙏🙏
❣️پیشکش به دوست دیرینه ام باقلب مهربانش*بانو هنرمند @چیستا یثربی
🔵✍🏽🌅🏝من این روز ها حالم اصلا خوش نیست .وبرخلاف سال گذشته تمایلی برای رفتن به عمارت سینما توگراف ندارم.وزمانی که مجبور می شوم .ازخانه بیرون بزنم .تنها دلیلش هوای به روح وجسم وجانم بخورد. در عمارت هم به هوای دیدن بروبچه هایی است که سالیان /سال باآنها رفاقت دارم. گرچه تعداشان اندک است.اما باید این واقعیت را بپذیریم. حالا در آستانه سالمندی هستیم. ودیگر نمی شود. با رویا پردازی الکی برای خودمان .فضای کاذبی بسازیم. بحث "یاس وناامیدی وافسرده گی هم درمیان نیست .از کسی هم گلایه ای نداریم. گرفتاری های روز مره@؟؟خوب پس قصه چیست ؟ قصه ای درکار نیست. گاهی آدم از گذشته هایش وخاطرات خوشی که داشته ست . وناگهان یک باره می افتد. به این طرف بام. ومی بیند همه چیز عوض شده. ودیگردوستان آن سالها درکنارت نیستند. یا روی بر نقاب خاک بر کشیده اند .ویا دل ودماغی برایشان نمانده ست. "حسرت ها. گاهی تبدیل به جنون وشیدایی می شود"@اگر اهل دل باشید. وبا خودتان خلوت کرده اید. 🏝🌅👁🌟حتما می دانید. چه منظوری از گفتن این مسطوره نویسی درسر دارم.@☘️یکی درد و یکی درمان پسند د ❣️ یکی وصل و یکی هجران پسندد.
من از درمان و درد وصل وهجران ☘️ پسندم آنچه را جانان پسند د
🌟🌟🌟 به صحرا بنگرم، صحرا تو بینم ❣️ به دریا بنگرم دریا تو بینم
به هرجا بنگرم، کوه و در و دشت 🌟 نشان از قامت رعنا تو بینم @@@@گاهی به گذشته که نگاهی می اندازیم. وخاطرات خوش را ورق می زنیم .وحالمان خوش می شود. وحسرت در دلمان تلنگر ی می زند. ومارا هوایی می کند. پناه می بریم. به خلوت خویشتن.*حالا دراین لحظه دارم این مسطوره را می نگارم. وبا خود می گویم. باید قبول کنم. زمان هرگز به عقب باز نخواهد گشت. ☘️💖🌙
یاری اندر کس نمی‌بینم یاران را چه شد
دوستی کی آخر آمد دوستداران را چه شد
آب حیوان تیره گون شد خضر فرخ پی کجاست
خون چکید از شاخ گل باد بهاران را چه شد
کس نمی‌گوید که یاری داشت حق دوستی
حق شناسان را چه حال افتاد یاران را چه شد
لعلی از کان مروت برنیامد سالهاست
تابش خورشید و سعی باد و باران را چه شد
شهر یاران بود و خاک مهربانان این دیار
مهربانی کی سرآمد شهریاران را چه شد
گوی توفیق و کرامت در میان افکنده‌اند
کس به میدان درنمی‌آید سواران را چه شد
صد هزاران گل شکفت و بانگ مرغی برنخاست
عندلیبان را چه پیش آمد هزاران را چه شد
زهره سازی خوش نمی‌سازد مگر عودش بسوخت
کس ندارد ذوق مستی میگساران را چه شد
حافظ اسرار الهی کس نمی‌داند خموش
از که می‌پرسی که دور روزگاران را چه شد🔹دراین چندروز وقتی احساس می کنم. دیگر تاب وتحمل خانه را ندارم. شال وکلاه می کنم .وبسوی عمارت چهارسوق می روم. عمارت شلوغ است .ازشلوغی گریزانم. ودیدن فیلم بیشتر حالم را بد می کند .سوژه ها ودرام های ملتهب وسرشار از گمگشتگی.بی سوادی نویسندگان وسازندگان .ونداشتن دغدغه مندی هایشان .گویی دراین سرزمین زندگی نمی کنند .ویا نفس نمی کشند .مصداق همان ضرب المثلی ست که می گوید🔹گشنگی نکشیده ای. که درد عاشقی ازیادت برود@دست ودلم وقلم .برای نگارش ونقد وطنازی ازبرای این فیلم ها . بی انگیزه وبی تحرک گشت است. ارزش نقد کردن ندارند. پول ها وسرمایه های سرگردان ولابد باد آورده .باعث شده :: این اثار سحطی ونازل ساخته شود. کلیشه های که تاریخ مصرفشان دیر زمانی ست گذشته.#وشاید ما باید از خیر فیلم دیدن دراین رویداد سینمایی بگذریم. دیگر تاریخ فیلم سازان نسل ما به سر آمد است .مارا متهم به کهنه پرستی می کنند. وگمان دارند با این نسل جدید الورد. مشکل داریم؟؟*** آن سبو بشکست و آن پیمانه ریخت*البته که این گونه نیست. اما نباید به بهانه تجدد ومدرنیسم .شاهد خلق اثار بی سرو تهی که هیچ جذابیت بصری وفاقد منطق درام پردازانه. وشخصیت های کاذب وتیپکال باشیم .بایستی به شعور مخاطبین احترام بگذاریم .همانگونه که برای خرید بلیط هایش وآمدنشان به سالنهای سینما حساب باز می کنیم. ### هنوز نمایش فیلم ها درجشنواره ادامه دارد. اما من منتظر معجزه ای نیستم. .مدیران سینمایی هم کارمندانی بیش نیستند .می آیند وچند صباحی بر مسند می نشینند .وبعد مثل هر آمدگانی شال وکلاه کرده به مکان دگر عزیمت می نمایند. همین@ ✍🏽🌅🏝محسن فاضلی
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
#اینستاگرام
#چیستایثربی
#آوا_متولد۱۳۷۹
قسمت37
پست بعداینستاگرام چیستا_یثربی
نمیدونم
وقتی مردم ثبات شخصیت یافتن
میذارم
#چیستایثربی
#آوا_متولد۱۳۷۹
قسمت37
پست بعداینستاگرام چیستا_یثربی
نمیدونم
وقتی مردم ثبات شخصیت یافتن
میذارم
Forwarded from Chistaayasrebi
امشب نرو!
هر بار که میروی ؛
خانه را هم با خودت میبری...
امشب سردم است ؛
کجا بخوابم؟
#چیستایثربی
@zypok
#chistaayasrebi
هر بار که میروی ؛
خانه را هم با خودت میبری...
امشب سردم است ؛
کجا بخوابم؟
#چیستایثربی
@zypok
#chistaayasrebi
دلم گرفت.....
😅😂😂😂👋👋👋👋👋
چه غروب دلگیریه اینجا ، که منم ...
آدم وقتی دلش میگیره ،
نمیدونم چرا یاد
#تو میافته ! .....
🤣🤣🤣
#چیستایثربی
#کانال_رسمی_چیستایثربی
@chista_yasrebi
😅😂😂😂👋👋👋👋👋
چه غروب دلگیریه اینجا ، که منم ...
آدم وقتی دلش میگیره ،
نمیدونم چرا یاد
#تو میافته ! .....
🤣🤣🤣
#چیستایثربی
#کانال_رسمی_چیستایثربی
@chista_yasrebi
Forwarded from چیستایثربی کانال رسمی (Chista Yasrebi official)
#آوا_متولد۱۳۷۹
#قسمت29
#چیستا_یثربی
#قصه
#داستان
#داستان_دنباله_دار
#پاورقی
#رمان
#کتاب
#چیستایثربی
#قسمت_بیست_و_نهم
گاهی فکر می کنم من چطور توانستم بعد از زلزله، از پنجره ی کلبه ی درویش، همه چیز را ببینم؟!
به چهره ی فرتوت و رنج کشیده درویش و خواهرش، نگاه می کنم...
حس می کنم آن ها، قبل از من، از این پنجره همه چیز را دیده اند و خود را به ندیدن زده اند!
اکنون پیرزن، با دستمالی مرطوب به معجونی که سارا، قبلا به او داده، کنار سارا نشسته و دستمال را، آرام روی چشم های سارا می کشد...
درویش هم اسپند دود کرده، و زیر لب ذکری می گوید.
باز انگار، در یک مراسم آیینی هستم!
سارا آرام، چشم هایش را باز می کند...
طاها بی اختیار، دست مرا می گیرد و آهسته می گوید:
اون مادرمه؟
سردار، از آن سو می شنود...
با نگاهی چون اسلحه، به ما شلیک می کند!
من، تیر می خورم و لال می شوم...
طاها نه! عادت دارد.
می گوید: من حق دارم بدونم...
همه به من گفتن، مادرت، توی برف ها مرده!
سردار به من نگاه می کند...
نمی دانم چرا!
شاید، انتظار کمک دارد...
چقدر حضور این مرد، دردم میاورد!چقدر نفس کشیدن در اتاقی که او هست، سخت شده!
شالم را پایین تر میاورم، بی اختیار...
حس می کنم آن فرمانده با نگاهش، چیزی می خواهد به من بفهماند!
تصمیم می گیرم من هم، به او خیره شوم، شاید دیگر، نگاهم نکند!
می خندد...
می گوید: داری فکر خونی می کنی بچه؟!
نکنه به جز لبخونی، فکر خونی هم بلدی؟!
سرم را به نشانه ی تایید، پایین می آورم!
می آید، کنارم می ایستد...
آهسته می گویم:
از وقتی منو دیدید، دارید فکر می کنید پسرم چه خوش سلیقه ست!
نمی تونید نگام نکنید!
دست خودتون نیست!
عمدی می گویم که دیگر به من، خیره نشود!
اما او لبخندی می زند، از روی شانه، نگاه غمگینی می کند...
زیر لب می گوید:
دخترطفلی، آروم!
با من است؟!
_من طفلی نیستم آقا!
سارا ناله می کند...
پیرزن در گوشش چیزی می گوید.
سارا، دست پیرزن را می فشارد.
پیرزن می گوید:
زن شفا بخش، می خواد تنها باشه.
همه می روند...
من می مانم...
پیرزن به من، می گوید:
شوهرت، مرد خوش آب وگلیه...
منو یاد یکی می ندازه، اونم همین نگاهو داشت!
ولی نه، نمی تونن نسبتی داشته باشن!
سارا می گوید:
گوش کن آوا، شوهرتو بردار، از اینجا برو!
از این مرد دوری کن!
خواهش می کنم!
اون فرمانده...
نمی تواند ادامه دهد!
_اون چی؟!
سارا به سختی نفس می کشد.
می گوید: همه رو یه جور، گرفتار می کنه!
نمی خوام تو هم، از دست بری!نزدیکش نشو دختر!
دیدم چه جوری نگات می کرد...
مطمئنم نقشه ای برات داره!
بدبختی اینه که موفق میشه!
پیرزن با خودش گفت:
تو عمرم، اونجور زیبایی ندیده بودم...
مثل شوهر تو بود!
سارا می گوید:
_هیس!
از پنجره، با ترس به بیرون می نگرم، عروسی همچنان جاریست...
عروس موی بلندی دارد، موجدار، روشن، رنگ نور.
رو بنده اش را برمی دارد، نوجوان است...
نفسم، از زیبایی اش قطع می شود...
عروس، بناز است!
https://t.me/joinchat/AAAAADvSdBq1EA_7IHG-jQ
کانال رسمی چیستایثربی
بالای صفحه ادرس کانال چند قصه من سنجاق شده است
#چیستایثربی
#قسمت29
#چیستا_یثربی
#قصه
#داستان
#داستان_دنباله_دار
#پاورقی
#رمان
#کتاب
#چیستایثربی
#قسمت_بیست_و_نهم
گاهی فکر می کنم من چطور توانستم بعد از زلزله، از پنجره ی کلبه ی درویش، همه چیز را ببینم؟!
به چهره ی فرتوت و رنج کشیده درویش و خواهرش، نگاه می کنم...
حس می کنم آن ها، قبل از من، از این پنجره همه چیز را دیده اند و خود را به ندیدن زده اند!
اکنون پیرزن، با دستمالی مرطوب به معجونی که سارا، قبلا به او داده، کنار سارا نشسته و دستمال را، آرام روی چشم های سارا می کشد...
درویش هم اسپند دود کرده، و زیر لب ذکری می گوید.
باز انگار، در یک مراسم آیینی هستم!
سارا آرام، چشم هایش را باز می کند...
طاها بی اختیار، دست مرا می گیرد و آهسته می گوید:
اون مادرمه؟
سردار، از آن سو می شنود...
با نگاهی چون اسلحه، به ما شلیک می کند!
من، تیر می خورم و لال می شوم...
طاها نه! عادت دارد.
می گوید: من حق دارم بدونم...
همه به من گفتن، مادرت، توی برف ها مرده!
سردار به من نگاه می کند...
نمی دانم چرا!
شاید، انتظار کمک دارد...
چقدر حضور این مرد، دردم میاورد!چقدر نفس کشیدن در اتاقی که او هست، سخت شده!
شالم را پایین تر میاورم، بی اختیار...
حس می کنم آن فرمانده با نگاهش، چیزی می خواهد به من بفهماند!
تصمیم می گیرم من هم، به او خیره شوم، شاید دیگر، نگاهم نکند!
می خندد...
می گوید: داری فکر خونی می کنی بچه؟!
نکنه به جز لبخونی، فکر خونی هم بلدی؟!
سرم را به نشانه ی تایید، پایین می آورم!
می آید، کنارم می ایستد...
آهسته می گویم:
از وقتی منو دیدید، دارید فکر می کنید پسرم چه خوش سلیقه ست!
نمی تونید نگام نکنید!
دست خودتون نیست!
عمدی می گویم که دیگر به من، خیره نشود!
اما او لبخندی می زند، از روی شانه، نگاه غمگینی می کند...
زیر لب می گوید:
دخترطفلی، آروم!
با من است؟!
_من طفلی نیستم آقا!
سارا ناله می کند...
پیرزن در گوشش چیزی می گوید.
سارا، دست پیرزن را می فشارد.
پیرزن می گوید:
زن شفا بخش، می خواد تنها باشه.
همه می روند...
من می مانم...
پیرزن به من، می گوید:
شوهرت، مرد خوش آب وگلیه...
منو یاد یکی می ندازه، اونم همین نگاهو داشت!
ولی نه، نمی تونن نسبتی داشته باشن!
سارا می گوید:
گوش کن آوا، شوهرتو بردار، از اینجا برو!
از این مرد دوری کن!
خواهش می کنم!
اون فرمانده...
نمی تواند ادامه دهد!
_اون چی؟!
سارا به سختی نفس می کشد.
می گوید: همه رو یه جور، گرفتار می کنه!
نمی خوام تو هم، از دست بری!نزدیکش نشو دختر!
دیدم چه جوری نگات می کرد...
مطمئنم نقشه ای برات داره!
بدبختی اینه که موفق میشه!
پیرزن با خودش گفت:
تو عمرم، اونجور زیبایی ندیده بودم...
مثل شوهر تو بود!
سارا می گوید:
_هیس!
از پنجره، با ترس به بیرون می نگرم، عروسی همچنان جاریست...
عروس موی بلندی دارد، موجدار، روشن، رنگ نور.
رو بنده اش را برمی دارد، نوجوان است...
نفسم، از زیبایی اش قطع می شود...
عروس، بناز است!
https://t.me/joinchat/AAAAADvSdBq1EA_7IHG-jQ
کانال رسمی چیستایثربی
بالای صفحه ادرس کانال چند قصه من سنجاق شده است
#چیستایثربی
Telegram
چیستایثربی کانال رسمی
این تنها #کانال_رسمی من #چیستایثربی ، نویسنده و کارگردان است. هرکانال دیگری به اسم من؛ جعلیست! مگر اعلام از سمت خودم باشد/افرادی که فقط خواهان
#قصه های منند، کانال چیستا_دو را دنبال کنند.
@chistaa_2
#قصه های منند، کانال چیستا_دو را دنبال کنند.
@chistaa_2
#آوا_متولد۱۳۷۹
#قسمت30
#چیستا_یثربی
#قصه
#داستان
#داستان_دنباله_دار
#پاورقی
#رمان
#کتاب
#چیستایثربی
#قسمت_سی
خواب بودم، خواب می دیدم...
در خواب، سخت نفس می کشیدم.
یک گروه از چریک ها، میان درختان...
هفت مرد و سه زن.
کم‌سن ترینشان، پانزده ساله است، گرچه، قدش بلند است و بزرگتر به نظر می رسد...
نامش،بناز است.
عملیات، مشخص است!
حمله به تمام مواضعی که در خاک کردستان، مقر و پایگاه ساخته اند:
"خاک من، ناموس من است"
با این شعار جلو آمده اند...
این مقر، اما، پر جمعیت است...
نظامیانش، عربی حرف نمی زنند،
بناز با خودش فکر می کند:
هر که می خواهد باشد، در سرزمین مادری من چه غلطی می کند؟!
فردا، همین ها هم شاید، سراغ بچه های کوچک ما بروند که دارند، در عالم خوش، قلعه ی شنی می سازند.
بناز چشمانش را می بندد، نفس عمیق می کشد!
سردسته ی گروه، نامش آسوست، آسو، یعنی افق...
هیچکس نمی داند از کدام طایفه آمده!
چهارشانه، جذاب، بیست و دو ساله و شجاع...
حواسش به بناز است:
_حالت خوبه؟
بناز سرش را تکان می دهد، با مردها، کم‌حرف می زند.
یکی از برادرانش هم آنجاست.
آسو می گوید: تعدادمون خیلی کمه...
تجهیزاتشون زیاده!
بناز می گوید: اگه تا اینجا اومدیم، یعنی باید کارو تموم کنیم...
فرمانده شونو بزنی، تمومه!
برادر بناز می گوید: می دونی کیه؟
خون به پا میشه!
خیلیا خواستن بزننش، نشده!
آسون نیست!
بناز میگه: مهم‌نیست...
گنده تر از اونم زدم.
آسو، با احترام، به بناز نگاه می کند...
چیزی نمی گوید.
همیشه زود، رویش را برمی گرداند.
بناز، موهایش را از سربند، باز می کند.
موج آبشار طلا...
می گوید: من حواسشونو، پرت می کنم، شما برید طرف چادر فرمانده شون!
آسو می خواهد مانع شود، اما بناز دیگر رفته است!
بناز، چهار دست و پا، خودش را به سیم خاردار می رساند.
محوطه ی آن هاست...
تفنگ را در لباسش می گذارد، موهای باز تا کمر، صورتش را پوشانده، با لحن کودکانه می گوید:
کمک برادرا!
به من حمله شده!
چند سرباز ، با تردید، جلو می آیند، بناز، در آنی، اسلحه اش را در میاورد....
و تمام!
چند نفر جلوتر، زمین میفتند...
از آن طرف گروهش، تیراندازی را شروع کرده اند.
مقر، غافلگیر شده!
تعدادشان زیاد است و همه دست به اسلحه اند!
بناز ، سرگروهشان، آسو را، نمی بیند، نکند تیر خورده باشد!
حالا می داند باید خودش، تنهایی کار را تمام کند...
راه برگشتی نیست!
سینه خیز به طرف چادر آخر می رود.
فرمانده با اسلحه مقابلش است! لحظه ای چشم در چشم فرمانده...
_سلام بناز!
آخرین باری که دیدمت، چهار سال پیش بود...
با خواهرت!
یادمه محکم زدم وسط قفسه ی سینه ت، تا بتونی نفس بکشی!
بناز ، لحظه ی به هوش آمدن و چشمان فرمانده را، یادش است!
آن لحظه فکر کرده بود، چقدر این مرد ، شبیه پدر مرحومش است!
فرمانده می گوید: خب ، تو اول می زنی یا من؟!
نویسنده رمان _چیستایثربی
بناز، دست به اسلحه می برد، با خودش می گوید:
"شک نکن چریک، بزن!"
ناگهان صدای گریه ی سارا را، گویی در گوشش می شنود...
یک لحظه تردید!
و فرمانده ، با لگد، بناز را زمین می اندازد...
#آوا_متولد۱۳۷۹
#قسمت30
#قسمت_سی
#قسمت_سی_ام
#رمان
#پاورقی
#داستان_دنباله_دار
#داستان_ایرانی
نویسنده
#چیستا_یثربی
https://t.me/joinchat/AAAAADvSdBq1EA_7IHG-jQ
کانال رسمی چیستایثربی
بالای صفحه ادرس کانال چند قصه من سنجاق شده است
#چیستایثربی
#قسمت30
#چیستا_یثربی
#قصه
#داستان
#داستان_دنباله_دار
#پاورقی
#رمان
#کتاب
#چیستایثربی
#قسمت_سی
خواب بودم، خواب می دیدم...
در خواب، سخت نفس می کشیدم.
یک گروه از چریک ها، میان درختان...
هفت مرد و سه زن.
کم‌سن ترینشان، پانزده ساله است، گرچه، قدش بلند است و بزرگتر به نظر می رسد...
نامش،بناز است.
عملیات، مشخص است!
حمله به تمام مواضعی که در خاک کردستان، مقر و پایگاه ساخته اند:
"خاک من، ناموس من است"
با این شعار جلو آمده اند...
این مقر، اما، پر جمعیت است...
نظامیانش، عربی حرف نمی زنند،
بناز با خودش فکر می کند:
هر که می خواهد باشد، در سرزمین مادری من چه غلطی می کند؟!
فردا، همین ها هم شاید، سراغ بچه های کوچک ما بروند که دارند، در عالم خوش، قلعه ی شنی می سازند.
بناز چشمانش را می بندد، نفس عمیق می کشد!
سردسته ی گروه، نامش آسوست، آسو، یعنی افق...
هیچکس نمی داند از کدام طایفه آمده!
چهارشانه، جذاب، بیست و دو ساله و شجاع...
حواسش به بناز است:
_حالت خوبه؟
بناز سرش را تکان می دهد، با مردها، کم‌حرف می زند.
یکی از برادرانش هم آنجاست.
آسو می گوید: تعدادمون خیلی کمه...
تجهیزاتشون زیاده!
بناز می گوید: اگه تا اینجا اومدیم، یعنی باید کارو تموم کنیم...
فرمانده شونو بزنی، تمومه!
برادر بناز می گوید: می دونی کیه؟
خون به پا میشه!
خیلیا خواستن بزننش، نشده!
آسون نیست!
بناز میگه: مهم‌نیست...
گنده تر از اونم زدم.
آسو، با احترام، به بناز نگاه می کند...
چیزی نمی گوید.
همیشه زود، رویش را برمی گرداند.
بناز، موهایش را از سربند، باز می کند.
موج آبشار طلا...
می گوید: من حواسشونو، پرت می کنم، شما برید طرف چادر فرمانده شون!
آسو می خواهد مانع شود، اما بناز دیگر رفته است!
بناز، چهار دست و پا، خودش را به سیم خاردار می رساند.
محوطه ی آن هاست...
تفنگ را در لباسش می گذارد، موهای باز تا کمر، صورتش را پوشانده، با لحن کودکانه می گوید:
کمک برادرا!
به من حمله شده!
چند سرباز ، با تردید، جلو می آیند، بناز، در آنی، اسلحه اش را در میاورد....
و تمام!
چند نفر جلوتر، زمین میفتند...
از آن طرف گروهش، تیراندازی را شروع کرده اند.
مقر، غافلگیر شده!
تعدادشان زیاد است و همه دست به اسلحه اند!
بناز ، سرگروهشان، آسو را، نمی بیند، نکند تیر خورده باشد!
حالا می داند باید خودش، تنهایی کار را تمام کند...
راه برگشتی نیست!
سینه خیز به طرف چادر آخر می رود.
فرمانده با اسلحه مقابلش است! لحظه ای چشم در چشم فرمانده...
_سلام بناز!
آخرین باری که دیدمت، چهار سال پیش بود...
با خواهرت!
یادمه محکم زدم وسط قفسه ی سینه ت، تا بتونی نفس بکشی!
بناز ، لحظه ی به هوش آمدن و چشمان فرمانده را، یادش است!
آن لحظه فکر کرده بود، چقدر این مرد ، شبیه پدر مرحومش است!
فرمانده می گوید: خب ، تو اول می زنی یا من؟!
نویسنده رمان _چیستایثربی
بناز، دست به اسلحه می برد، با خودش می گوید:
"شک نکن چریک، بزن!"
ناگهان صدای گریه ی سارا را، گویی در گوشش می شنود...
یک لحظه تردید!
و فرمانده ، با لگد، بناز را زمین می اندازد...
#آوا_متولد۱۳۷۹
#قسمت30
#قسمت_سی
#قسمت_سی_ام
#رمان
#پاورقی
#داستان_دنباله_دار
#داستان_ایرانی
نویسنده
#چیستا_یثربی
https://t.me/joinchat/AAAAADvSdBq1EA_7IHG-jQ
کانال رسمی چیستایثربی
بالای صفحه ادرس کانال چند قصه من سنجاق شده است
#چیستایثربی
Telegram
چیستایثربی کانال رسمی
این تنها #کانال_رسمی من #چیستایثربی ، نویسنده و کارگردان است. هرکانال دیگری به اسم من؛ جعلیست! مگر اعلام از سمت خودم باشد/افرادی که فقط خواهان
#قصه های منند، کانال چیستا_دو را دنبال کنند.
@chistaa_2
#قصه های منند، کانال چیستا_دو را دنبال کنند.
@chistaa_2
Majnoun Naboodam
Mohammad Heshmati
#مجنون_نبودم
#محمد_حشمتی
که یار اول و آخر همینه...
مجنون نبودم
مجنونم کردی
از شهر خودم
بیرونم کردی
#چیستایثربی
#کانال_رسمی_چیستایثربی
@chista_yasrebi
#محمد_حشمتی
که یار اول و آخر همینه...
مجنون نبودم
مجنونم کردی
از شهر خودم
بیرونم کردی
#چیستایثربی
#کانال_رسمی_چیستایثربی
@chista_yasrebi
چرا آدمهای اصلی و محوری سریال
بازی تاج و تخت کشته میشوند ؟
جرج آر.آر مارتین نویسنده «ترانه یخ‌وآتش» به تازگی در یک مصاحبه در این باره گفته است: «یک نویسنده، حتی یک نویسنده داستان‌های فانتزی، مجبور است واقعیت را بگوید و واقعیت این است، همان‌طور که در «بازی تاج‌وتخت» گفتیم، مرگ سرنوشت محتوم همه مردم است. همه ما داستان‌های زیادی خواند‌ه‌ایم، که در آن قهرمان فیلم همراه با دوست نزدیک و احتمالا عشقش ماجراهای خطرناک بسیاری را پشت می‌گذارند و در این حوادث تنها افرادی فرعی کشته می‌شدند و آن‌ها در نهایت جان سالم به در می‌برند. این تقلب است. این اتفاق این‌گونه روی نمی‌دهد، آن‌ها وارد نبرد میشوند، دوست صمیمی کشته می‌شود و خودشان نیز به شدت مجروح میشوند. شاید حتی دست و پای خود را به صورت غیرمنتظره‌ای از دست بدهند.»
به اعتقاد مارتین نویسنده صادق باید درباره مرگ هم بنویسد، به ویژه اگر داستانش درباره درگیری باشد. او میگوید که قرار نیست قهرمان داستان و یا بهترین دوست قهرمان تا ابد زنده بمانند. برخی اوقات قهرمان می‌میرد، حداقل این اتفاقی است که در کتاب‌های مارتین می‌افتد. هر چند که این نویسنده میگوید: «من تمام کاراکترهای داستانم را دوست دارم، بنابراین مرگ آن‌ها همیشه برای من سخت است، اما می‌دانم این اتفاقی است که باید روی دهد. به همین دلیل دوست دارم فکر کنم این من نیستم که آن‌ها را می‌کشم، بلکه دیگر کاراکترهای داستان مسئول این کار هستند.»
درباره ساختار
#سریال
#بازی_تاج_و_تخت
از قول
نویسنده اش
#چیستایثربی
#کانال_رسمی_چیستایثربی
@chista_yasrebi
بازی تاج و تخت کشته میشوند ؟
جرج آر.آر مارتین نویسنده «ترانه یخ‌وآتش» به تازگی در یک مصاحبه در این باره گفته است: «یک نویسنده، حتی یک نویسنده داستان‌های فانتزی، مجبور است واقعیت را بگوید و واقعیت این است، همان‌طور که در «بازی تاج‌وتخت» گفتیم، مرگ سرنوشت محتوم همه مردم است. همه ما داستان‌های زیادی خواند‌ه‌ایم، که در آن قهرمان فیلم همراه با دوست نزدیک و احتمالا عشقش ماجراهای خطرناک بسیاری را پشت می‌گذارند و در این حوادث تنها افرادی فرعی کشته می‌شدند و آن‌ها در نهایت جان سالم به در می‌برند. این تقلب است. این اتفاق این‌گونه روی نمی‌دهد، آن‌ها وارد نبرد میشوند، دوست صمیمی کشته می‌شود و خودشان نیز به شدت مجروح میشوند. شاید حتی دست و پای خود را به صورت غیرمنتظره‌ای از دست بدهند.»
به اعتقاد مارتین نویسنده صادق باید درباره مرگ هم بنویسد، به ویژه اگر داستانش درباره درگیری باشد. او میگوید که قرار نیست قهرمان داستان و یا بهترین دوست قهرمان تا ابد زنده بمانند. برخی اوقات قهرمان می‌میرد، حداقل این اتفاقی است که در کتاب‌های مارتین می‌افتد. هر چند که این نویسنده میگوید: «من تمام کاراکترهای داستانم را دوست دارم، بنابراین مرگ آن‌ها همیشه برای من سخت است، اما می‌دانم این اتفاقی است که باید روی دهد. به همین دلیل دوست دارم فکر کنم این من نیستم که آن‌ها را می‌کشم، بلکه دیگر کاراکترهای داستان مسئول این کار هستند.»
درباره ساختار
#سریال
#بازی_تاج_و_تخت
از قول
نویسنده اش
#چیستایثربی
#کانال_رسمی_چیستایثربی
@chista_yasrebi
Forwarded from چیستایثربی کانال رسمی (Chista Yasrebi official)
#آوا_متولد۱۳۷۹
#قسمت30
#چیستا_یثربی
#قصه
#داستان
#داستان_دنباله_دار
#پاورقی
#رمان
#کتاب
#چیستایثربی
#قسمت_سی
خواب بودم، خواب می دیدم...
در خواب، سخت نفس می کشیدم.
یک گروه از چریک ها، میان درختان...
هفت مرد و سه زن.
کم‌سن ترینشان، پانزده ساله است، گرچه، قدش بلند است و بزرگتر به نظر می رسد...
نامش،بناز است.
عملیات، مشخص است!
حمله به تمام مواضعی که در خاک کردستان، مقر و پایگاه ساخته اند:
"خاک من، ناموس من است"
با این شعار جلو آمده اند...
این مقر، اما، پر جمعیت است...
نظامیانش، عربی حرف نمی زنند،
بناز با خودش فکر می کند:
هر که می خواهد باشد، در سرزمین مادری من چه غلطی می کند؟!
فردا، همین ها هم شاید، سراغ بچه های کوچک ما بروند که دارند، در عالم خوش، قلعه ی شنی می سازند.
بناز چشمانش را می بندد، نفس عمیق می کشد!
سردسته ی گروه، نامش آسوست، آسو، یعنی افق...
هیچکس نمی داند از کدام طایفه آمده!
چهارشانه، جذاب، بیست و دو ساله و شجاع...
حواسش به بناز است:
_حالت خوبه؟
بناز سرش را تکان می دهد، با مردها، کم‌حرف می زند.
یکی از برادرانش هم آنجاست.
آسو می گوید: تعدادمون خیلی کمه...
تجهیزاتشون زیاده!
بناز می گوید: اگه تا اینجا اومدیم، یعنی باید کارو تموم کنیم...
فرمانده شونو بزنی، تمومه!
برادر بناز می گوید: می دونی کیه؟
خون به پا میشه!
خیلیا خواستن بزننش، نشده!
آسون نیست!
بناز میگه: مهم‌نیست...
گنده تر از اونم زدم.
آسو، با احترام، به بناز نگاه می کند...
چیزی نمی گوید.
همیشه زود، رویش را برمی گرداند.
بناز، موهایش را از سربند، باز می کند.
موج آبشار طلا...
می گوید: من حواسشونو، پرت می کنم، شما برید طرف چادر فرمانده شون!
آسو می خواهد مانع شود، اما بناز دیگر رفته است!
بناز، چهار دست و پا، خودش را به سیم خاردار می رساند.
محوطه ی آن هاست...
تفنگ را در لباسش می گذارد، موهای باز تا کمر، صورتش را پوشانده، با لحن کودکانه می گوید:
کمک برادرا!
به من حمله شده!
چند سرباز ، با تردید، جلو می آیند، بناز، در آنی، اسلحه اش را در میاورد....
و تمام!
چند نفر جلوتر، زمین میفتند...
از آن طرف گروهش، تیراندازی را شروع کرده اند.
مقر، غافلگیر شده!
تعدادشان زیاد است و همه دست به اسلحه اند!
بناز ، سرگروهشان، آسو را، نمی بیند، نکند تیر خورده باشد!
حالا می داند باید خودش، تنهایی کار را تمام کند...
راه برگشتی نیست!
سینه خیز به طرف چادر آخر می رود.
فرمانده با اسلحه مقابلش است! لحظه ای چشم در چشم فرمانده...
_سلام بناز!
آخرین باری که دیدمت، چهار سال پیش بود...
با خواهرت!
یادمه محکم زدم وسط قفسه ی سینه ت، تا بتونی نفس بکشی!
بناز ، لحظه ی به هوش آمدن و چشمان فرمانده را، یادش است!
آن لحظه فکر کرده بود، چقدر این مرد ، شبیه پدر مرحومش است!
فرمانده می گوید: خب ، تو اول می زنی یا من؟!
نویسنده رمان _چیستایثربی
بناز، دست به اسلحه می برد، با خودش می گوید:
"شک نکن چریک، بزن!"
ناگهان صدای گریه ی سارا را، گویی در گوشش می شنود...
یک لحظه تردید!
و فرمانده ، با لگد، بناز را زمین می اندازد...
#آوا_متولد۱۳۷۹
#قسمت30
#قسمت_سی
#قسمت_سی_ام
#رمان
#پاورقی
#داستان_دنباله_دار
#داستان_ایرانی
نویسنده
#چیستا_یثربی
https://t.me/joinchat/AAAAADvSdBq1EA_7IHG-jQ
کانال رسمی چیستایثربی
بالای صفحه ادرس کانال چند قصه من سنجاق شده است
#چیستایثربی
#قسمت30
#چیستا_یثربی
#قصه
#داستان
#داستان_دنباله_دار
#پاورقی
#رمان
#کتاب
#چیستایثربی
#قسمت_سی
خواب بودم، خواب می دیدم...
در خواب، سخت نفس می کشیدم.
یک گروه از چریک ها، میان درختان...
هفت مرد و سه زن.
کم‌سن ترینشان، پانزده ساله است، گرچه، قدش بلند است و بزرگتر به نظر می رسد...
نامش،بناز است.
عملیات، مشخص است!
حمله به تمام مواضعی که در خاک کردستان، مقر و پایگاه ساخته اند:
"خاک من، ناموس من است"
با این شعار جلو آمده اند...
این مقر، اما، پر جمعیت است...
نظامیانش، عربی حرف نمی زنند،
بناز با خودش فکر می کند:
هر که می خواهد باشد، در سرزمین مادری من چه غلطی می کند؟!
فردا، همین ها هم شاید، سراغ بچه های کوچک ما بروند که دارند، در عالم خوش، قلعه ی شنی می سازند.
بناز چشمانش را می بندد، نفس عمیق می کشد!
سردسته ی گروه، نامش آسوست، آسو، یعنی افق...
هیچکس نمی داند از کدام طایفه آمده!
چهارشانه، جذاب، بیست و دو ساله و شجاع...
حواسش به بناز است:
_حالت خوبه؟
بناز سرش را تکان می دهد، با مردها، کم‌حرف می زند.
یکی از برادرانش هم آنجاست.
آسو می گوید: تعدادمون خیلی کمه...
تجهیزاتشون زیاده!
بناز می گوید: اگه تا اینجا اومدیم، یعنی باید کارو تموم کنیم...
فرمانده شونو بزنی، تمومه!
برادر بناز می گوید: می دونی کیه؟
خون به پا میشه!
خیلیا خواستن بزننش، نشده!
آسون نیست!
بناز میگه: مهم‌نیست...
گنده تر از اونم زدم.
آسو، با احترام، به بناز نگاه می کند...
چیزی نمی گوید.
همیشه زود، رویش را برمی گرداند.
بناز، موهایش را از سربند، باز می کند.
موج آبشار طلا...
می گوید: من حواسشونو، پرت می کنم، شما برید طرف چادر فرمانده شون!
آسو می خواهد مانع شود، اما بناز دیگر رفته است!
بناز، چهار دست و پا، خودش را به سیم خاردار می رساند.
محوطه ی آن هاست...
تفنگ را در لباسش می گذارد، موهای باز تا کمر، صورتش را پوشانده، با لحن کودکانه می گوید:
کمک برادرا!
به من حمله شده!
چند سرباز ، با تردید، جلو می آیند، بناز، در آنی، اسلحه اش را در میاورد....
و تمام!
چند نفر جلوتر، زمین میفتند...
از آن طرف گروهش، تیراندازی را شروع کرده اند.
مقر، غافلگیر شده!
تعدادشان زیاد است و همه دست به اسلحه اند!
بناز ، سرگروهشان، آسو را، نمی بیند، نکند تیر خورده باشد!
حالا می داند باید خودش، تنهایی کار را تمام کند...
راه برگشتی نیست!
سینه خیز به طرف چادر آخر می رود.
فرمانده با اسلحه مقابلش است! لحظه ای چشم در چشم فرمانده...
_سلام بناز!
آخرین باری که دیدمت، چهار سال پیش بود...
با خواهرت!
یادمه محکم زدم وسط قفسه ی سینه ت، تا بتونی نفس بکشی!
بناز ، لحظه ی به هوش آمدن و چشمان فرمانده را، یادش است!
آن لحظه فکر کرده بود، چقدر این مرد ، شبیه پدر مرحومش است!
فرمانده می گوید: خب ، تو اول می زنی یا من؟!
نویسنده رمان _چیستایثربی
بناز، دست به اسلحه می برد، با خودش می گوید:
"شک نکن چریک، بزن!"
ناگهان صدای گریه ی سارا را، گویی در گوشش می شنود...
یک لحظه تردید!
و فرمانده ، با لگد، بناز را زمین می اندازد...
#آوا_متولد۱۳۷۹
#قسمت30
#قسمت_سی
#قسمت_سی_ام
#رمان
#پاورقی
#داستان_دنباله_دار
#داستان_ایرانی
نویسنده
#چیستا_یثربی
https://t.me/joinchat/AAAAADvSdBq1EA_7IHG-jQ
کانال رسمی چیستایثربی
بالای صفحه ادرس کانال چند قصه من سنجاق شده است
#چیستایثربی
Telegram
چیستایثربی کانال رسمی
این تنها #کانال_رسمی من #چیستایثربی ، نویسنده و کارگردان است. هرکانال دیگری به اسم من؛ جعلیست! مگر اعلام از سمت خودم باشد/افرادی که فقط خواهان
#قصه های منند، کانال چیستا_دو را دنبال کنند.
@chistaa_2
#قصه های منند، کانال چیستا_دو را دنبال کنند.
@chistaa_2
#مرتضی_پاشایی 👆👆👆
#منو_ببخش_اگه_بچگی_کردم
بذار دستاتو تو دستای سردم ....
#چیستایثربی
#کانال_رسمی_چیستایثربی
@chista_yasrebi
#منو_ببخش_اگه_بچگی_کردم
بذار دستاتو تو دستای سردم ....
#چیستایثربی
#کانال_رسمی_چیستایثربی
@chista_yasrebi