#نامه_اختصاصی_بهمن_قبادی_به_چیستایثربی
#در_مورد_شیداوصوفی
اختصاصی_بهمن_قبادی_برای_اینستاگرام_چیستایثربی
چیستایثربی گرامی
پستچی تو ؛ داستان شیرین و زیبایی بود و مرا به گذشته ها برد.اما آنچه مرا مثل گذشته، بیشتر به آثارت علاقه مند کرده است؛ شیدا و صوفی است.کاری که با خواندن پنج قسمت اولش یاد کارهای دیوید فینچر و به خصوص ؛ #دختر_مرده افتادم...
اما هر چه جلوتر رفت؛ دیدم از آن فیلم هم ، تعلیق ، غافلگیری ؛ شخصیت پردازی و جهان شمولی بیشتری دارد.داستانهای سالیان گذشته ات را دوست داشتم.اما شیدا و صوفی متفاوت است.لحن چند گانه بیان، تعدد روایتها ؛ تصویر پردازی تیره و مخوف از پیچیدگی واقعیات عادی زندگی ، که هر روز از کنار آنها بیتفاوت میگذریم ؛ سناریویی پر جمعیت؛ اما حساب شده و روانشناسی را رقم زده است که فقط از ذهن نویسنده ی خلاق و متفکری چون تو ، ممکن است.... داستان سه خانواده که مثل یک تاتر، هرکس در آن ؛ نقش خود را بلد است...اما تا لحظه ی آخر؛ حقیقت نقش خود را آفتابی نمیکند...دیدم آن را سخاوتمندانه ، در فضای مجازی به اشتراک گذاشته ای، چه کار خوبی کردی ! اما این رمان اگر #ترجمه شود ؛ جهانیان با آن ، بسیار خوب ارتباط برقرار میکنند .چون تو ، جهان شمول نوشته ای و دست روی نکات مشترک بشری مثل عقده ،حقارت؛ کینه، ترس؛ انتقام؛ عشق و خود ویرانی گذاشته ای.برایت آرزوی جدی دارم که این کتاب زودتر منتشر و به زبانهای دیگر هم چاپ شود و یک کارگردان و تهیه کننده توانمند سینمای جهان آن را بسازد.در خارج ؛ ناشران و تهیه کنندگان ؛ نویسندگان را کشف و معرفی میکنند ! امیدوارم این اتفاق برای ذهن خلاق تو هم که عمرت را ، پای نوشتن گذاشته ای بیفتد.....من آن را به تهیه کنندگان و ناشران مختلف ، نشان خواهم داد و حس میکنم برای رمان جامعه شناسی شیدا و صوفی ؛ اتفاقات خوبی در پیش است.
همکار تو
بهمن قبادی-فیلمساز-#چهاردهم_دی_ماه_نودوچهار
#شیداوصوفی
#بهمن_قبادی
#یادداشتی_از_بهمن_قبادی
#درباره_ی_رمان_جدید_چیستایثربی
#شیداوصوفی
#بهمن_قبادی
#فیلمنامه_نویس
#کارگردان
#تهیه_کننده_سینما
#لاک_پشتها_پرواز_میکنند
#نیو_مانگ
#زمانی_برای_مستی_اسبها و ....
#چیستا_یثربی
#چیستایثربی
#chista_yasrebi
#Bahman_Ghobadi
@chista_yasrebi
#در_مورد_شیداوصوفی
اختصاصی_بهمن_قبادی_برای_اینستاگرام_چیستایثربی
چیستایثربی گرامی
پستچی تو ؛ داستان شیرین و زیبایی بود و مرا به گذشته ها برد.اما آنچه مرا مثل گذشته، بیشتر به آثارت علاقه مند کرده است؛ شیدا و صوفی است.کاری که با خواندن پنج قسمت اولش یاد کارهای دیوید فینچر و به خصوص ؛ #دختر_مرده افتادم...
اما هر چه جلوتر رفت؛ دیدم از آن فیلم هم ، تعلیق ، غافلگیری ؛ شخصیت پردازی و جهان شمولی بیشتری دارد.داستانهای سالیان گذشته ات را دوست داشتم.اما شیدا و صوفی متفاوت است.لحن چند گانه بیان، تعدد روایتها ؛ تصویر پردازی تیره و مخوف از پیچیدگی واقعیات عادی زندگی ، که هر روز از کنار آنها بیتفاوت میگذریم ؛ سناریویی پر جمعیت؛ اما حساب شده و روانشناسی را رقم زده است که فقط از ذهن نویسنده ی خلاق و متفکری چون تو ، ممکن است.... داستان سه خانواده که مثل یک تاتر، هرکس در آن ؛ نقش خود را بلد است...اما تا لحظه ی آخر؛ حقیقت نقش خود را آفتابی نمیکند...دیدم آن را سخاوتمندانه ، در فضای مجازی به اشتراک گذاشته ای، چه کار خوبی کردی ! اما این رمان اگر #ترجمه شود ؛ جهانیان با آن ، بسیار خوب ارتباط برقرار میکنند .چون تو ، جهان شمول نوشته ای و دست روی نکات مشترک بشری مثل عقده ،حقارت؛ کینه، ترس؛ انتقام؛ عشق و خود ویرانی گذاشته ای.برایت آرزوی جدی دارم که این کتاب زودتر منتشر و به زبانهای دیگر هم چاپ شود و یک کارگردان و تهیه کننده توانمند سینمای جهان آن را بسازد.در خارج ؛ ناشران و تهیه کنندگان ؛ نویسندگان را کشف و معرفی میکنند ! امیدوارم این اتفاق برای ذهن خلاق تو هم که عمرت را ، پای نوشتن گذاشته ای بیفتد.....من آن را به تهیه کنندگان و ناشران مختلف ، نشان خواهم داد و حس میکنم برای رمان جامعه شناسی شیدا و صوفی ؛ اتفاقات خوبی در پیش است.
همکار تو
بهمن قبادی-فیلمساز-#چهاردهم_دی_ماه_نودوچهار
#شیداوصوفی
#بهمن_قبادی
#یادداشتی_از_بهمن_قبادی
#درباره_ی_رمان_جدید_چیستایثربی
#شیداوصوفی
#بهمن_قبادی
#فیلمنامه_نویس
#کارگردان
#تهیه_کننده_سینما
#لاک_پشتها_پرواز_میکنند
#نیو_مانگ
#زمانی_برای_مستی_اسبها و ....
#چیستا_یثربی
#چیستایثربی
#chista_yasrebi
#Bahman_Ghobadi
@chista_yasrebi
#گفتگو ی روزنامه
#اعتماد
با
#چیستایثربی درباره
#کهنه_های_زندگی
#امروز
#چهارم _اسفند
#نودوچهار
چیستا یثربی – #نمایشنامه_نویس و #فیلمنامه_نویس
کهنه های شوم زندگی ام را محاصره کردند
من یک کهنه گرای به تمام معنا هستم. خانه ام 60 سال قدمت دارد و خانه ای است که در آن متولد شده ام. هنوز دفتر مشق دوران کودکی را دارم. اجاق گاز، یخچال، میز نهارخوری و تمام وسایل خانه ام، وسایلی است که به عنوان جهیزیه آورده بودم. شاید باور نکنید اما کاغذهایی دارم که متعلق به 30 سال پیش است و مثلا روی آن کسی به یادگار قطعه شعری نوشته است اما این سبک زندگی، این خاطره بازی ها حالا دیگر آزار دهنده شده است. می گویند "چیزهایی که مالک آنها هستید روزی مالک تان می شود" آن وابستگی عجیب و غریب به کهنه ها، باعث شده است که من نتوانم از خانه قدیمی ام دل بکنم و خانه جدید بخرم. خانه قدیمی من راه آب ندارد و من مجبورم به جای استفاده از لباسشویی، رخت هایم را با دست بشویم. دخترم با دیدن این صحنه می پرسد: این وضع لباس شستن چیستا یثربی است؟ یا مثلا چند وقت پیش سقف حمام روی سر دخترم خراب شد. اتاق هایی دارم که تا سقف از کالا و وسایل قدیمی و خاطره انگیزم انباشته شده است. در این بی نظمی و آشفتگی هیچ چیز نباید بدون هماهنگی با من جابه جا شود چون فقط خودم می دانم چه چیزی کجا قرار دارد و دخالت یا کمک دیگران باعث دردسر می شود. چند سال پیش خانمی برای کارهای خانه به منزل ما می آمد. این خانم دست نوشته های مرا جابه جا کرده بود و دیگر هیچ وقت نتوانستم آنها را پیدا کنم. همین مساله باعث شد 3 تا سریال تلویزیونی را از دست بدهم، چون نتوانستم آن چیزی را که می خواستم به یاد بیاورم در نتیجه آن پروژه ها را رد کردم، یا مثلا چند سال پیش ویلای مبله ای را در شمال کشور خریدم اما چون نتوانستم با آن فضای جدید ارتباط برقرار کنم آن را به یک سوم قیمت فروختم و زیان کردم. گاهی پیش می آید یاد یکی از وسایل قدیمی ام می افتم. مثلا می خواهم لباس آبی را که سالها پیش در یک میهمانی پوشیدم، پیدا کنم. این باعث می شود همیشه میان دنیایی از خاطرات و وسایل قدیمی دست و پا بزنی و دایم در جست و جو باشی که این آزاردهنده است. از این گذشته غیر از ما افراد دیگری هم در خانه مان زندگی می کنند که ما حق نداریم با این رفتار برای آنها دردسر درست کنیم و آزارشان بدهیم. به همین دلیل من تصمیم گرفتم با کمک و راهنمایی یک مشاور روانشناس این مشکلم را حل کنم. این روزها دارم کهنه ها و وابستگی های آزار دهنده ام را یکی یکی جلوی در خانه می گذارم. وابستگی زیاد به کهنه ها ضرف نظر از محدودیت هایی که ایجاد می کند باعث می شود قدرت ریسک پذیری آدم پایین بیاید که شاید این بدترین قسمت ماجرا باشد. موضوعی که می تواند مانع از پیشرفت و توسعه آدم بشود.اصلا هرچیزی که برایت آزاردهنده شد بگذار دم در و در را ببند. زیاد ماندن بعضی چیزها در زندگیت شوم است و انرژی منفی دارد. من فکر می کنم کهنه ها تا وقتی در زندگی ما جایگاه دارند که باعث آزارمان نشوند، اگر این مرز رد شد باید آنها را جلوی در خانه گذاشت.
#مصاحبه
#روزنامه_اعتماد
با
#چیستایثریی
#امروز
@chista_yasrebi
#اعتماد
با
#چیستایثربی درباره
#کهنه_های_زندگی
#امروز
#چهارم _اسفند
#نودوچهار
چیستا یثربی – #نمایشنامه_نویس و #فیلمنامه_نویس
کهنه های شوم زندگی ام را محاصره کردند
من یک کهنه گرای به تمام معنا هستم. خانه ام 60 سال قدمت دارد و خانه ای است که در آن متولد شده ام. هنوز دفتر مشق دوران کودکی را دارم. اجاق گاز، یخچال، میز نهارخوری و تمام وسایل خانه ام، وسایلی است که به عنوان جهیزیه آورده بودم. شاید باور نکنید اما کاغذهایی دارم که متعلق به 30 سال پیش است و مثلا روی آن کسی به یادگار قطعه شعری نوشته است اما این سبک زندگی، این خاطره بازی ها حالا دیگر آزار دهنده شده است. می گویند "چیزهایی که مالک آنها هستید روزی مالک تان می شود" آن وابستگی عجیب و غریب به کهنه ها، باعث شده است که من نتوانم از خانه قدیمی ام دل بکنم و خانه جدید بخرم. خانه قدیمی من راه آب ندارد و من مجبورم به جای استفاده از لباسشویی، رخت هایم را با دست بشویم. دخترم با دیدن این صحنه می پرسد: این وضع لباس شستن چیستا یثربی است؟ یا مثلا چند وقت پیش سقف حمام روی سر دخترم خراب شد. اتاق هایی دارم که تا سقف از کالا و وسایل قدیمی و خاطره انگیزم انباشته شده است. در این بی نظمی و آشفتگی هیچ چیز نباید بدون هماهنگی با من جابه جا شود چون فقط خودم می دانم چه چیزی کجا قرار دارد و دخالت یا کمک دیگران باعث دردسر می شود. چند سال پیش خانمی برای کارهای خانه به منزل ما می آمد. این خانم دست نوشته های مرا جابه جا کرده بود و دیگر هیچ وقت نتوانستم آنها را پیدا کنم. همین مساله باعث شد 3 تا سریال تلویزیونی را از دست بدهم، چون نتوانستم آن چیزی را که می خواستم به یاد بیاورم در نتیجه آن پروژه ها را رد کردم، یا مثلا چند سال پیش ویلای مبله ای را در شمال کشور خریدم اما چون نتوانستم با آن فضای جدید ارتباط برقرار کنم آن را به یک سوم قیمت فروختم و زیان کردم. گاهی پیش می آید یاد یکی از وسایل قدیمی ام می افتم. مثلا می خواهم لباس آبی را که سالها پیش در یک میهمانی پوشیدم، پیدا کنم. این باعث می شود همیشه میان دنیایی از خاطرات و وسایل قدیمی دست و پا بزنی و دایم در جست و جو باشی که این آزاردهنده است. از این گذشته غیر از ما افراد دیگری هم در خانه مان زندگی می کنند که ما حق نداریم با این رفتار برای آنها دردسر درست کنیم و آزارشان بدهیم. به همین دلیل من تصمیم گرفتم با کمک و راهنمایی یک مشاور روانشناس این مشکلم را حل کنم. این روزها دارم کهنه ها و وابستگی های آزار دهنده ام را یکی یکی جلوی در خانه می گذارم. وابستگی زیاد به کهنه ها ضرف نظر از محدودیت هایی که ایجاد می کند باعث می شود قدرت ریسک پذیری آدم پایین بیاید که شاید این بدترین قسمت ماجرا باشد. موضوعی که می تواند مانع از پیشرفت و توسعه آدم بشود.اصلا هرچیزی که برایت آزاردهنده شد بگذار دم در و در را ببند. زیاد ماندن بعضی چیزها در زندگیت شوم است و انرژی منفی دارد. من فکر می کنم کهنه ها تا وقتی در زندگی ما جایگاه دارند که باعث آزارمان نشوند، اگر این مرز رد شد باید آنها را جلوی در خانه گذاشت.
#مصاحبه
#روزنامه_اعتماد
با
#چیستایثریی
#امروز
@chista_yasrebi
#آناکارنینا
بر اساس رمان جاودان
#تولستوی
#نویسنده_روسی
#کارگردان :
#جو_رایت
#بازی:
#کایرا_نایتلی
#جود_لاو
و......جمعی از بهترینها
#چگونه_یک_پاورقی_روزنامه_رمان_میشود
#فیلمنامه_نویس
#تام_استوپارد
ترکیبی از تاتر ؛ سینما ؛ ادبیات
همراه با طراحی لباس و صحنه ی زیبا
طراحی ملهم از صحنه ی تاتر
#چیستایثربی
دو سال پیش ؛ هر شب ؛ تقریبا ؛ یک دور کامل؛ این فیلم را به مدت دو ماه میدیدم و دلیل داشت...
درست مثل دارو....داروی خاص من بود.نه برای همه !
افراد خانواده فراری شدند....
سکانسهای مورد علاقه من :
دویل رقص تانگوی لهستانی
مسابقه ی اسب سواری و ترکیب آن
با
#تاتر
#سکانس_خودکشی_آنا
زیر چرخهای قطار
و صد البته روستا.زندگی پرنسس و سکانس پایانی و دست نوزاد
ورسیونهای دیگری نیز از این فیلم وجود دارد.اما زندگی ؛ تاتر است و تاتر ؛ زندگی......♥
همین مرا ؛ شیفته ی این فیلم میکند...که نگارش آن ؛ از نمایشنامه نویس برجسته ای چون
#تام_استوپارد ؛ اصلا ؛ عجیب نیست....
@chista_yasrebi
بر اساس رمان جاودان
#تولستوی
#نویسنده_روسی
#کارگردان :
#جو_رایت
#بازی:
#کایرا_نایتلی
#جود_لاو
و......جمعی از بهترینها
#چگونه_یک_پاورقی_روزنامه_رمان_میشود
#فیلمنامه_نویس
#تام_استوپارد
ترکیبی از تاتر ؛ سینما ؛ ادبیات
همراه با طراحی لباس و صحنه ی زیبا
طراحی ملهم از صحنه ی تاتر
#چیستایثربی
دو سال پیش ؛ هر شب ؛ تقریبا ؛ یک دور کامل؛ این فیلم را به مدت دو ماه میدیدم و دلیل داشت...
درست مثل دارو....داروی خاص من بود.نه برای همه !
افراد خانواده فراری شدند....
سکانسهای مورد علاقه من :
دویل رقص تانگوی لهستانی
مسابقه ی اسب سواری و ترکیب آن
با
#تاتر
#سکانس_خودکشی_آنا
زیر چرخهای قطار
و صد البته روستا.زندگی پرنسس و سکانس پایانی و دست نوزاد
ورسیونهای دیگری نیز از این فیلم وجود دارد.اما زندگی ؛ تاتر است و تاتر ؛ زندگی......♥
همین مرا ؛ شیفته ی این فیلم میکند...که نگارش آن ؛ از نمایشنامه نویس برجسته ای چون
#تام_استوپارد ؛ اصلا ؛ عجیب نیست....
@chista_yasrebi