#داماد
#چیستایثربی
#داستان_تک_قسمتی در
#تلگرام

برداشته شده از اینستاگرام #چیستایثربی.همین حالا
@yasrebi_chista

از عروسی یکی از اقوام دور آمده بودیم...عروس خیلی زیبا بود.زیباترش هم کرده بودند.با آن لباس و موی بلندی که برایش درست کرده بودند...اتاق عقد پر از بچه بود.همه منتظر بودیم نقل و پولک و سکه و منجوقها را که روی سر عروس و داماد بریزند ؛ برای جمع کردن غنیمت؛ حمله کنیم .من یک دستم در گچ بود و میدانستم غنیمت زیادی نصیبم نخواهد شد!....
بالاخره خطبه خوانده شد و زمانش رسید.بچه ها با فریاد سرخپوستها ؛ به طرف زمین هجوم بردند.شاباش و سکه بود که زمین را پر میکرد.دست چپم درد میکرد.تنهایی با دست راست و مشت کوجک شش ساله ام ؛ خیلی نمیتوانستم غنیمت جمع کنم...تا اینکه دیدم یک نفر کنارم خم شد.بوی کف دریا با عطر یاس و مریم در آمیخت...داشت سکه ها را جمع میکرد و کف دست من میریخت.گفتم : ا..شما دامادید؟ گفت :بله.گفتم :یعنی کی من میشید؟ گفت: نمیدونم.اما یه دستت تو بانده.برای غنیمت کمک میخوای...زن میانه سالی داد زد:اوا شهریار! برای چی خم شدی رو زمین؟ لباس سفیدت کثیف میشه.عروس زیبا چیزی نمیگفت.فقط اخم کرده بود و به ما نگاه نمیکرد.داماد یا آقای شهریار ؛ تا توانست سکه در دامن و جیب پیراهنم ریخت..گفت :فامیل عروسی؟ گفتم ؛ نه.فامیل داماد!-اسمت چیه.چیستا.چیستایثربی.رنگ از روی داماد پرید!
مادرش فریاد زد :شهریار بیا بریم دیگه پسرم !سمیرا خسته شده.انقدر تند رفتند که فرصت نشد تشکرکنم.از همه بچه ها بیشتر غنیمت داشتم....دامن و جیبهایم پر از سکه بود...بچه ها چشم دیدنم را نداشتند ؛ چون داماد زیبا با موی بلوطی و چشمان درشت و مهربانش ؛آنها را برایم جمع کرده بود..هنوز بوی عطرش روی سکه ها بود.شب که به خانه برمیگشتیم پدرم گفت :چرا ساکتی؟گفتم :بده آدم عاشق داماد یکی دیگه شه ؟گفت: نکنه عاشق شهریار شدی؟ گفتم :خوش به حال زنش.هم خودش خوشگل بود؛ هم شوهرش..داماد ؛کلی برای من سکه جمع کرد.پدر نزدیک بود برود توی دیوار !!! گفت :سکه؟میدونست تو کی هستی؟ گفتم :اولش نه..ولی اسممو بش گفتم.پدر گفت؛ اون چی گفت؛ گفتم :هیچی.دیگه رفت.پدرم گفت : بچه که بودیم ؛ مسابقه اسب سواری میدادیم.پدرش؛ امیر سر کیسه کن ؛ عمدی منو از رو اسبم پرت کرد پایین.واسه ارث...مطمینم !میخواست بمیرم.بیاد خواهرمو بگیره! هیچوقت کمرم خوب نشد.الان پدرش فوت کرده.گفتم : چیزی نیست که! بچه بودین.بده آدم عاشق داماد یه عروس شه؟ پدرم گفت :بله بده! گفتم :چیکار کنم ؟ از فکرم نمیاد بیرون...الان کجا میرن؟پدر گفت :خونه ی داماد.خصوصی ترا ؛میزنن؛ میرقصن؛ بعدم میرن خونه شون.گفتم :ما خصوصی تر ها نبودیم ؟ گفت :نخیر! من و پدرخدا بیامرزش همیشه رقیب بودیم...یه فامیلی دور....بوی عطر داماد؛ کف دستم روی سکه عرق کرده بود.گفتم : حالا بده آدم توی دلش؛ ته ته دلش ؛ عاشق داماد یکی دیگه شه؟ پدرم گفت ؛ که چی بشه؟ گفتم ؛ هیچی.کمکم کرد سکه جمع کنم. آدم ،فقط عاشق شه.هیچ جا نگه هیچ کار بدی ام نکنه..پدرم گفت :تو خلی بابا !...

همین چند روز پیش دیدمش.چهارده سالی ار من بزرگتر بود....اما تا در تاکسی ؛کنارم نشست شناختمش.او مرا با عینک تیره نشناخت.عجیب هنوز بوی کف دریا و عطر مریم میداد.به مقصد رسیدیم.ناگهان متوجه شد کیف پولش را جا گذاشته است.کلی از راننده ی عصبانی عذر خواهی کرد.من گفتم :من حساب میکنم آقا شهریار...جا خورد.هنوز نشناخته بود! گفتم ؛ من چیستام.گفت:همون که دستت تو باند بود؟ میدونی پدرامون به خون هم تشنه بودن؟ دو رقیب قدیمی! من و تو که نمیخواستیم اونا باهم بد باشن..یا پدرت از اسب بیفته.پس بی خیال !..گفتم :اینجا زندگی میکنید؟-گفت: آره. یه خونه قدیمی.دو تا بچه مون الان رفتن خارج.تو این خونه بزرگ تنهاییم..گفتم :یه سوال! بده آدم تو ذهنش؛ عاشق داماد عروس دیگه ای شه؟ گفت:منم یه سوال...بده آدم بخواد دخترش؛ شبیه یه دختر دیگه بشه؟ یه دختر مهربون ،درسخون و با نمک...گفتم :نه.گفت پس جواب توهم نه ! گفتم :پس احساس گناه نکنم؟ اخه اون شب خیلی خوشگل شده بودین.این همه هم بم کمک کردین. منم راستش یواشکی عاشقتون شدم
شب خواب دیدم خودم.لباس عروسی پوشیدم.نشستم کنار شما !گفت ؛ تو هم معصوم شده بودی.منم از خدا خواستم یه دختر مثل تو بم بده! گفتم :داد؟گفت:شوهری مثل من به تو داد؟ هر دو خندیدیم...یه چای باما میخوری؟ گفتم، خانم ناراحت نمیشه؟ گفت:تا وقتی عشق آدما ؛ به همدیگه صدمه نزنه ؛ هیچکی نباید ناراحت شه.دل آدم برای هزار جور عشق جا داره....بریم تو !....مجبور شد دستم را بگیرد.کف حیاطشان را کنده بودند.بی اختیار دستم را به سمت صورتم بردم...بوی مریم و کف دریا میداد...گفتم :مرسی که دعوام نکردید عاشقتون شدم....دو هفته عاشقتون بودم...بعد نمیدونم چرا یادم رفت.اما اون دوهفته عالی بود!....لبخند زد و کمکم کرد وارد شوم.گفت: عشق ؛ هر جورش که باشه ؛ یه جایی کمکه..ببین...⬇

ادامه از بالا
#ادامه_داستان_داماد

تو امروز پول تاکسیمو دادی ! نه.عیب نداره آدم تو دلش ؛ عاشق خیلی کسا بشه !خوش اومدی.هنوز میخندید ؛ گونه اش چال می افتاد....گفت : بفرما ! چه خوب بود که این مرد؛ دو هفته خوشبختی در دنیای عجیب کودکانه ام ؛ به من داده بود...همه ی پولهای تاکسی جهان در برابرش ؛ هیچ بود...دوست داشتن ؛ حتی دوست داشتن عتیقه ی چهل سال پیش ؛ چقدر خوب است.....یک جا یقه ی آدم را میگیرد و دوباره ؛ حال آدم را خوب میکند....و جهان زیباتر میشود و اکسیژن ؛ بیشتر.....مرسی داماد همیشه زیبا....


#داستان
#پایان
#داماد
#چیستایثربی
#از_مجموعه_جدید_نامه_ها

هر گونه اشتراک یا برداشت با ذکر نام نویسنده...سپاس
@chista_yasrebi

#آناکارنینا
بر اساس رمان جاودان
#تولستوی
#نویسنده_روسی
#کارگردان :
#جو_رایت
#بازی:
#کایرا_نایتلی
#جود_لاو
و......جمعی از بهترینها
#چگونه_یک_پاورقی_روزنامه_رمان_میشود
#فیلمنامه_نویس
#تام_استوپارد
ترکیبی از تاتر ؛ سینما ؛ ادبیات
همراه با طراحی لباس و صحنه ی زیبا
طراحی ملهم از صحنه ی تاتر
#چیستایثربی
دو سال پیش ؛ هر شب ؛ تقریبا ؛ یک دور کامل؛ این فیلم را به مدت دو ماه میدیدم و دلیل داشت...

درست مثل دارو....داروی خاص من بود.نه برای همه !
افراد خانواده فراری شدند....

سکانسهای مورد علاقه من :
دویل رقص تانگوی لهستانی
مسابقه ی اسب سواری و ترکیب آن
با
#تاتر
#سکانس_خودکشی_آنا
زیر چرخهای قطار
و صد البته روستا.زندگی پرنسس و سکانس پایانی و دست نوزاد


ورسیونهای دیگری نیز از این فیلم وجود دارد.اما زندگی ؛ تاتر است و تاتر ؛ زندگی......♥

همین مرا ؛ شیفته ی این فیلم میکند...که نگارش آن ؛ از نمایشنامه نویس برجسته ای چون
#تام_استوپارد ؛ اصلا ؛ عجیب نیست....
@chista_yasrebi

@chista_yasrebi/استاد اکبر رادی عزیز ؛ نمایشنامه نویس و بانو حمیده عنقا؛ همسرش./سالها پیش

بانو حمیده عنقا...همسر زنده یاد اکبر رادی :
هیس ! در این باره حرفی نزن! بگذار همینطور به راهمان ادامه بدهیم ؛ همه ی ما سرانجام به انتهای کوچه میرسیم.زود یا دیر ؛ مهم این است که تا هستم ؛ تو را همچنان گرم و پر بار ببینم.....
#شناختنامه_اکبر_رادی

#درود_بانو
#درود_استاد
#چیستایثربی

و ما همچنان میخوانیم از اکبر رادی؛ به یمن همدمی چون حمیده عنقا....هر دو گرم و پر بار....

@chista_yasrebi

@chista_yasrebi/دانشگاه تربیت مدرس/امروز/در جمع دست اندرکاران جشنواره حیات و خبرنگار تیوال/چیستایثربی/داور نمایشنامه

@chista_yasrebiامروز...چیستایثربی/داور بخش نمایشنامه نویسی جشنواره ادبی حیات/دانشگاه تربیت مدرس

@chista_yasrebi/امضای کتاب برای ناهید عزیز..امروز...که از راه دور به دیدنم آمده بود/یک دوست خوب

از تو تامن فاصله ای نبود
ازمن تا جهان ؛ فرسنگها...
تو جهان و مرا ؛ آشتی دادی....
#چیستایثربی
#شعر
#تایتانیک
هجده سال پیش این موقع
@chista_yasrebi

فکر می کنم دچار سوءتفاهم شدیم !
فکر می کنم دنیا یه تاتره ؛
که همه کنار هم نشستیم و داریم نگاه میکنیم....
هیچ کس ؛ هیچ کاری نمیکنه...
فقط نگاه میکنیم !

گاهی هم دست میزنیم
یا خوابمون میبره.....

دنیا یه تاتره.....
فقط یه خواهش !
تو پشت سر من نشین!
باید به جای صحنه ؛ همه ش عقبو نگاه کنم....
گردنم درد می گیره !
تو پشت سر من نشین....

#نمایشنامه
#اینستاگرام
#چیستایثربی
به زودی
#چاپ
و
#اجرا
@chista_yasrebi

@chista_yasrebi/همیشه که اول عید نمی آید.اول تو می آیی؛ بعد عید می آید!/اگر ناهید نبود؛ فریادهای شبانه مرا در نوشتن شیدا و صوفی ؛ که میشنید

جشنواره ادبی حیات به همت دانشگاه تربیت مدرس با رویکرد محیط زیست/آب ؛ داستان حیات
چیستایثربی و دکتر خاکی آثار بخش نمایشنامه نویسی را داوری میکنند.

https://telegram.me/joinchat/BT18gjv3OUtfDeH-wAKeXw

#مینا/داستان/سه_قسمت/چیستا_یثربی
برای دوران کارآموزی واحدهای عملی، بیمارستان مرا تعیین کردند دور بود.اما برای گرفتن لیسانس روانشناسی بالینی ،باید آن دوره را میگذراندم.به هر کس یک بیمار میدادند.نوعی کیس استوری یا مورد درمانی بود.باید با او کار میکردیم.بیمار من 25 داشت.من 21 سال.نوع بیماریش مانیک دپرسیو حاد تشخیص داده شده بود.یعنی جنون ؛ شیدایی! مدتی افسرده وبیحرکت و مدتی آنچنان پر انرژی ؛ و پرخاشگرکه شیشه ها را با مشت و لگد میشکست و به تختش میبستند!تحت درمان دارویی بود.دکترشیفت ما ؛رزیدنت روانپزشکی جوانی بود.شیک و کمی مغرور.شاید چون روانپزشکی خوانده بود و من روانشناسی.اسم بیمار من؛ مینا بود.پرونده اش را خوانده بودم.یک خانواده فقیر که او را زود از مدرسه بیرون آورده بودند تا کنار مادرش کارگری کند.شب ازدواج برادرش ؛16 ساله بود. حوض حیاط یخ بسته بود.او روی حوض منجمد؛ شروع به رقصیدن کرده بود و آنقدر بیقرار رقصیده بود که لایه یخ شکسته بود و داخل حوض افتاده بود! عده ای وحشت کرده و عده ای خندیده بودند ! اما او شوکه شده بود و فقط جیغ میکشید.دکتر صادقیان جوان؛ وقتی اینها را گفت، اشاره کرد؛ البته این فقط عامل آشکارساز بیماری بود.این بچه از کودکی آسیب دیده بود.در پرونده اش بعضی نکات نوشته شده.بخوانید.گفتم :خب من بااو دقیقا چه کنم؟تحت کنترل داروست.گفت :همان کاری که به خاطرش کارورزی آمده اید.من که استادتان نیستم! با خودم گفتم :چه پر مدعا و بد اخلاق ! و بعد سراغ مینا رفتم.غمگین گوشه تختش نشسته بود و پفک نمکی میخورد.تا مرا دید پفک را زیر پتو قایم کرد! گفتم:بخور!موردی نداره.گفت:یکی از پرستارا یواشکی از بیرون برام میخره.پفک میخورم تا خودم به خودم کمک کنم! چون حالمو خوب میکنه.از بچه گی حالم که بد میشد؛ پفک میخوردم.در پرونده او چند مورد کودک آزاری از سوی اقوام نزدیک بود..اما یک حلقه گمشده هم وجود داشت که دکتر صادقیان نتوانسته بود پیدا کند.یک بار مینا بهم گفت :عاشق شدی تا حالا؟ گفتم :آره.ولی اینجا نیست.گفت کجاست؟ گفتم :بوسنی!گفت:نمیدونم اینجا که گفتی کجاست...اماحتما رفته زن بگیره و برگرده.گفتم ؛ نه عزیزم.حالا تو آروم باش!!! گف :چرا دکتر به من محل نمیذاره؟چون خوشگل نیستم؟اخه با این پیژامه که پامون کردن،کی خوشگله؟ گفتم :محل میذاره،ولی دکترا خیلی با بیمارا صمیمی نمیشن.گفت نخیرم!خودم دیدم برای اون چشم سبزه، آنا، خیلی ؛ وقت گذاشت.نوبت من که شد.تو پنج دقیقه دارومو نوشت.فرستادتم بیرون! مثل همه ی آدمای عمرم..ناگهان فکری به ذهنم رسید.بیشتر بیماران این بخش از کمبود توجه اطرافیان مینالیدند#پست_بعدی/پایین/ادامه⬇️

. #مینا#قسمت_دوم#چیستا_یثربی
بیشتر بیماران این بخش ؛ از کمبود توجه اطرافیان و خانواده،مینالیدند.دکتر قد بلند؛ سبزه و خوش تیپ بود و چشم پرستاران زیادی دنبالش بود.شنیده بودم که هفته دیگر تولدش است و پرستاران میخواهند برایش جشن بگیرند...یاد داستان سیندرلا افتادم.فقط یک چوب جادو کم داشتم! به یکی از بیماران که قبلا آرایشگر بود، گفتم ؛ من وسایل آرایش بخرم؛ میتونی یه دستی به سر و روی مینا بکشی؟گفت؛ بنده خدا ابروهاشم برنمیداره! میتونم عروسش کنم واست!برای چی فقط؟ تو این خراب شده؟ گفتم :یه نقشه ای دارم.میدانستم که دکتر مجسمه های کوچک جمع میکند.در اتاقش دیده بودم...یک پرنده کوچک برنزی سفارش دادم با چشمان عقیق سیاه؛ رنگ چشمان مینا.بعد وسایل لازم را خریدم.مینا خیلی رنج کشیده بود.کمی محبت، دکتر را نمیکشت.از غرورش هم کم میکرد.برایش لازم بود...با آن ادکلنش که بخش را مدهوش میکرد.عفت خانم آرایشگر؛ کارش را عالی انجام داد.مینا آنقدر قرص خورده بود که آرام باشد.ده بار صحنه هدیه دادن به دکتر را بااو تمرین کردیم.درست مثل فیلم سیندرلا..وقتی همه پرستارها و بیمارها؛ آمدند و رفتند نوبت مینا بود و من به او گفته بودم چه کند ! کیک رابریدند.دکتر از همه تشکر کرد ؛ وسیل هدیه بود که به سمت او می آمد.اما انگار دکتر ؛ شاد نبود.حس کردم از بچگی خودخور و عبوس بوده است!من بی توجه به او گوشه ای نشستم و مجله ای را ورق زدم؛حتی تبریک هم نگفتم ! دکتر خودش جلو آمد ؛ سر حرف را باز کرد.مینا کجاست؟ گفتم.نمیدونم!
دکترسرگردان ؛ اطرافش را نگاه کرد.ناگهان مینا را دید که با لباس زیبایی که برایش آورده بودم و آرایش عفت خانم؛ با وقار جلو آمد.درست مطابق تمرین ؛ مقابل دکتر خم شد ؛ وگفت: در آفتاب و شب تردید کن؛ دکتر نجات بخش من ؛...ولی در عشق من تردید نکن! جمله معروف هملت بود و بعد ؛ هدیه دکتر را مثل شاهزاده خانمها مقابل او گرفت.دکترسرخ شد.گمانم برای اولین بار در عمرش هل کرده بود! من ؛ عفت و عده ای کف زدیم!...دکتر پرنده برنزی را که دید؛ لبخندی زد.کمک کرد مینا از زمین ؛ بلندشود وگفت؛ خیلی ممنونم مینا خانم...غافلگیرم کردی!من طبق نقشه قبلی گفتم ؛ دکتر چرا سرخ شدید؟! و با بدجنسی گفتم. دکتر گفت:از بس گرمه اینجا! و باکاغذ کادوی مینا شروع به بادزدن خوش کرد؛من وعفت لبخند زدیم.دکتر در حالی که پرنده مینا را روی قلبش چسبانده بود!گفت:از لطف همه تون ممنونم.اما هیچ وقت محبت و هدیه مینا رو فراموش نمیکنم.بهترین هدیه ای که تو عمرم گرفتم!پدرم یکی شبیه اینو داشت.گم شد... از اون روز؛ توجه دکتر به مینا بیشتر شد...
#قسمت_دوم
#مینا
#چیستایثربی
#داستان_کوتاه
#آخرین_قسمت/بعدی/پایین⬇️

ادامه داستان مینا/قسمت آخر
#مینا/داستان_سه_قسمتی/
#چیستایثربی
#قسمت_آخر.برگرفته از اینستاگرام چبستایثربی
@yasrebi_chista

گاهی آدم فقط؛ کمی توجه میخواهد.دکتر و مینا هر دو به توجه احتیاج داشتند..هر کدام به شیوه ی خودش! دکتر تمام موارد درمانی مینا را شخصا به عهده گرفت و حال مینا روز به روز بهتر میشد ؛ و همه به دکتر تبریک میگفتند. حتی پرستارهایی که خیلی از خشونت سابق مینا خوششان نمی آمد... مینا چهارسال بعد؛ پس از کلی معاینه و مصاحبه ؛ سالم تشخیص داده شد و ازبیمارستان مرخص شد.رییس بیمارستان؛ بهبود تدریجی مینا را معجزه پزشکان بیمارستانشان میدانست.روانپزشکی مدرن ! و فقط من و دکترصادقیان و عفت میدانستیم ؛معجزه ؛ همان محبت و توجه خاص به مینا بود
...شنیده بودم که مینا ؛شاگرد یک آرایشگر شده است.مجسمه های دکتر مدام زیاد و زیادتر میشد.از همکاران میشنیدم...انگار خودش را میان آن اشیاء بیجان حبس میکرد..چند سالی گذشت.... دکتر هنوز عروسی نکرده بود...اما دیگر لبخند زدن بلد بود و به دلیل درمان موفق مینا و چند مورد مشابه؛ مانند او ؛ رییس دو بخش شده بود ؛ با بیمارانش خوش و بش میکرد و آنها هم دوستش داشتند....اخرین بار که به بیمارستان رفتم تا فردی را ببینم ؛ دکتر را تصادفی؛ در راه پله دیدم...گفت ؛ آدرس مینا را دارید؟گفتم : خودتونم که دارید دکتر!...آدرس همه بیماران مرخص شده رو دارید! گفت:من تنها خجالت میکشم.گفتم ؛ خیر باشه دکتر ! گفت:هر وقت چشمای سیاه سنگی پرنده ای رو که برام خریده ؛ میبینم ؛ دلم برای سادگیش و اون جشن تولد و جمله ی هملتش ؛ تنگ میشه...اون سواد زیادی نداشت؛ چقدر خوب باش کار کرده بودی! عالی بازی کرد!گفتم : حس واقعیش بود دکتر..بازی نبود! شاید کلماتو حفظ کرده بود..ولی حسش و دردش واقعی بود.شاید قیافه ش معمولی بود ؛ ولی عاشق شما بود!...دل اون اصیل بود؛ دلی که این روزا ؛ کمتر پیدا میشه....تمام دل پر طپشش بود..وقتی جلوی شما به نشونه ی احترام؛خم شد.بازی نبود! هملت نبود! دکتر گفت: میخوام.ببینم.چقدر خوب شده...همین! گفتم :همین؟!گفت:شاید یه بستنی هم دعوتش کردم.گفتم :حالا شد.میبرمتون اونجا...زمان گذشت..مثل ترکهای دیوار خانه؛... پارسال بود که از همکار مشترکمان شنیدم دکتر و مینا یک سال است با هم ازدواج کرده اند و مینا حامله است! بدجنسها مرا دعوت نکرده بودند!...خبر هم نداده بودند!...همکارم گفت:دلخور نشو! فقط محضر رفتند.آن هم شهر زادگاه دکتر...همه چیز عجله ای شد.هیچکدام از ما نبودیم! گفتم :شوخی کردم....حتی اگر مرا یادشان رفته باشد؛ آنها بخشی از زندگی من هستند؛ که هرگز از یادشان نمیبرم...دیروز شنیدم اسم دخترشان را چیستا گذاشته اند!..
#پایان

#مینا
#چیستایثربی
#داستان_سه_قسمتی
#مجموعه_نامه_ها

#داستان_کوتاه

هر گونه اشتراک یا برداشت از این داستان ؛ منوط به ذکر نام نوبسنده و لینک تلگرام یا اینستاگرام اوست.
@chista_yasrebi

دکتر چیستا یثربی در حمایت از کودکان مبتلا به اختلالات یادگیری  
http://www.bazaartheater.com/ViewDetail/?Type=1&ID=7308

@bazaartheater