چیستایثربی کانال رسمی

#خواب_گل_سرخ
#قسمت_پنجاه_و_پنجم
#چیستایثربی

همیشه زندگی،آن چیزی نیست که حدس می زنیم...

اصلا اگر قرار بود آن چیزی باشد که حدس
می زنیم ،زندگی نبود،یک فرمول ریاضی بود.

همه ی شخصیت ها را جای حروف و اعداد می گذاشتی و جواب همان می شد که باید همیشه می شد.

شاید زیبایی زندگی به این است که جواب ها همیشه فرق می کند.

حتی اگر دو بار ، یک آدم را در یک فرمول بگذاری ، باز هم جواب فرق می کند.

من شانس این را پیدا کرده بودم که دوباره به دنیا بیایم ...

چیزی یادم نمی آمد !

من نه آن زن جوان را می شناختم و نه دو مرد غریبه را و نه دخترک شیرین را!

من فقط مادرم یادم می آمد ، که دوستش داشتم و می دانستم بیمار است و به من نیاز دارد...

و نمی دانستم چرا او بالای سر من نیست !

به جای این زن جوان ، انتظار داشتم مادر را ببینم.

مرا به خانه بردند...
خانه یادم بود...
مادر و اتاقش یادم بود...

به سمتش دویدم ، در آغوشش کشیدم.
بوی مادر حالم را دگرگون کرد...
بوی عطر یاس می داد و جانمازش.

مادر مهربان ترین...
مادر بهترین...
مادر عزیزترین ، ستاره ی زندگی ام بود و همین او برای من کافی بود.

دیگر مهم نبود،که چه افرادی را به یاد می آورم ، یا چه چیزهایی را از یاد برده ام.

در ماشین شنیدم که می گفتند ؛ تصادف بوده ، ظاهرا موتوری به من زده و دچار یک فراموشی موقت شده ام.

اما من اسمم را کامل به یاد دارم ، اسمم ماناست...

زبان انگلیسی خوانده ام ، در دارالترجمه ای نیمه وقت کار می کنم و قرار بود که در دارالترجمه ی دوستم هم به کار مشغول شوم.

تا اینجا را خیلی خوب به یادم می آید،
و اینکه مادرم ، به شیمی درمانی مجدد احتیاج دارد.
و اینکه شیمی درمانی مجدد را نپذیرفته است.

این لحظه ها را هم خیلی خوب به یادم می آید ، بقیه اش سفید است.

مثل صفحه ی کاغذی که ننوشته ای، ولی یک روز خواهی نوشت.

خیلی مهم نبود...
می دیدم پچ پچ می کنند.

آن زن ؛ زن جوان ، چهره ی قشنگی داشت.
معصوم ، ملایم ، چشمان میشی ، پوست سفید، شبیه بلور.
برعکس من که گندم گون بودم.

اما از پچ پچ هایشان خوشم نمی آمد...
به خصوص آن پسرک مو بلند.
خیلی به من نگاه می کرد و از اینکه اسم کوچک مرا صدا می کرد ، معذب می شدم.

در را روی همه شان بستم ، زن جوان
می خواست وارد شود.

گفت : من مریمم !
مانا جان منو نمیشناسی ؟

گفتم :دوستان ، من چه شما رو بشناسم چه نشناسم ، الان در حال حاضر آمادگی پذیرشتون رو ندارم. ببخشید!

میدونم حتما یه نسبتی داریم که همسایه ایم و حتما این تصادف یه خاطراتی رو از یاد من برده.

اگر هم همسایه ایم ، خب باعث خوشبختیه که همسایه هایی مثل شما دارم،ولی الان می خوام با مادرم تنها باشم...اگه ممکنه!

در را بستم و دوباره باز کردم و گفتم :
آقایون ، یعنی منظورم شماست ها !
هر دو به سمتم برگشتند.
اما من فقط به آن پسرک مو بلند نگاه کردم ، همان که موهای موجدار داشت.

گفتم :میشه خواهش کنم منو مانا خانم صدا کنید ، من "مانا" نیستم!
فکر نمی کنم همسایه ها انقدر با هم صمیمی باشن !

خیره به من نگاه کرد ، می خواست چیزی بگوید.
کلمه در گلویش خشک شد.

در را بستم...
مادرم گفت : امروز من میخوام آشپزی کنم.

گفتم : قربون دستات برم مادر ، میدونی چند ساله، آشپزی نکردی ؟!
سرپا وایسادن برات سخته.

گفت : برای تو همه چیز سخت تر بوده.

من نتونستم زیاد بیام بیمارستان!...
فقط سه بار ! ببخشید.
محیط بیمارستان که می دونی حالمو بد می کنه! منو یاد اون عمل جراحی لعنتی میندازه.

اما خب همش دلم پیشت بود ، خیلی دعا خوندم.
همه ی نمازام با اسم تو بود ؛ با ذکر شفای تو .

می گفتم : خدایا این بچه،خیری تو زندگیش ندیده ، اینبار نجاتش بده.

گفتم : مادر یعنی تو برای من دعا خوندی !
منو لایق دعای خودت دونستی فدات شم؟

گفت :معلومه دخترم!
شاید بین ما یه اتفاقاتی افتاده باشه ولی تو حقت نیست.
تو حقت نیست اونجوری کف خیابون پهن شی!
تو حقت نیست اونجوری خون از سرت بره.

چرا این موتورا دست از سر تو برنمی دارن !
چرا اتفاقای بد،دست از سر تو برنمی دارن !
چرا اصلا بوی خون...

گفتم : مامان نگو ، فدات بشم بیا با هم کمک کنیم آشپزی کنیم.

در زدند.
باز کردم ، زن جوان بود.

با یک قابلمه ی غذا در سینی.

گفت : فکر کردم شاید غذا نداشته باشید.

نگاه کردم ، باقالی پلو با مرغ.
می دانستم مادرم خیلی دوست دارد ولی او از کجا می دانست؟
گفتم : مرسی،اما من خواستم با مادرم با هم آشپزی کنیم. تو فریزر فکر کنم یه چیزایی باشه.

گفت :روز اولیه که خونه اومدی،بهتره امروزو، استراحت کنی.

گفتم : مادر جونم می خواست بپزه.
گفت : چی ؟!

مادرم گفت : آره من می خواستم بپزم،هم باقالی داریم؟هم مرغ داریم.شما چرا آخه؟

مریم گفت : جای دوری نمیره حاج خانوم حالا این یه بارو میل بفرمایید، و رفت.

مادرم گفت:می دونی مینا رفت ؟
مریم گفت : چی ؟!
گفت : مینا رفت.

گفتم : مینا کیه ؟

مادر گفت: مینا..🔽

19.9K viewsChista Yasrebi, edited 19:39