@chista_yasrebi/ تو میتوانی مرا ترجمه کنی/به زبانی که بلد نیستم!/تو میتوانی مرا از اول بنویسی /با هیچ کلمه ای که نیستم ! /با عشق به دخترم/چیستایثربی
#او_یکزن
#قسمت_پنجاه_و_پنجم
#چیستایثربی
فلس رنگی ماهیها روی دستم میچسبید؛ و من گریه میکردم و آنهارا دیوانه وار؛ درآب وان میریختم.
یکی از پلیسها که حال اشفته ی مرا دید به کمکم آمد؛ در حالی که ماهیها راجمع میکرد؛ گفت: میگن دکترش پیشش بوده؛ شما دکترشین؟ گفتم :نه! من هیچی نیستم... هیچی!
بیشتر ماهیها با دهن های باز؛ بیحرکت بودند.بعضی ها رو تا توی آب مینداختیم ؛جون میگرفتن ؛ ماهی لیز بود،از دست آدم سر میخورد؛ نمیتونستی مطمین باشی که اونو گرفتی! از بچگی از ماهی میترسیدم...حتی به ماهی عید نگاه هم نمیکردم؛ اما اون لحظه فقط به حرمسرای شهرام فکر میکردم؛ ماهی رنگین کمانی قشنگش ؛ مرده بود! سوگلی حرمسرا ؛ دهنش باز بود! در گوشش گفتم :به خاطر شهرام...عاشقته؛ میدونی! تو بمونی؛ اونم میمونه... انداختمش توی آب؛ بیحرکت بود.تکون نمیخورد ؛ داشتم ناامید میشدم ؛یه دفعه تکون خورد... شروع کرد به شنا کردن...از شادی گریه م گرفت! شهرام خوب میشد! شهرام در تاریکی کلبه ؛ اشکهایش راپاک کرد ؛ گفت: تلفن چیستا به اون مرد پرایوت نامبر ؛ پدر همه مونو در آورد! میدونی چیستا ! تو نمیدونستی علیرضا عمل کرده ؛ اون مرد نمیخواست بفهمه ترنس چیه! و علیرضا هر کاری کرد ؛که تو دیگه نتونی کار درمانی کنی؛ خودت میدونی چیا گفت! و من... یه مدت از ایران رفتم...تا آبا از اسیاب بیفته؛ دیگه اعصاب موندن نداشتم...
.
گفتم :کجا رفتی؟ پیش همون دختره؛ عشقت ؛ که به چیستا با گریه میگفتی رفته خارج؟! همون که یه دفعه رفت!! میگفتی چرا یه دفعه ؟! ....شهرام گفت : پیش اونم رفتم ؛ اما دیگه عشقم نبود! عشق خیلیا بود...کارش حسابی گرفته بود! بگذریم ؛ اینا همه مال گذشته ست! چیستا به سهراب گفت: برگردیم اتاق؛ من حالم خوب نیست، متوجه شدم شهرام نگاهش به چیستاست.گفت: همون بیماری قدیمی؟ گفت:بدتر! شهرام گفت: تو که همه چیزت بدتر شده دختر ! چیستا ؛ فقط نگاهش کرد؛ هیچ نگفت،حس میکردم هر دو؛چیزی را میدانند که من هنوز نمیدانم! چیستا در اتاق را باز کرد؛ ناگهان جیغ کوتاهی کشید! در نور کم بالکن ؛ مشتعلی پشت در بود! تقریبا یکقدمی چیستا ! مشتعلی به چیستا گفت: نترس شبنم خانم...اونا رفتن! دیگه نمیان! فکر کردن تو و پسرت از ایران رفتین؛ من نگفتم ! من به خدا حرفی نزدم ! نگفتم کجا قایم شدین! حاج آقا گفت لال شم ؛ منم لال شدم.....حالا دیگه رفتن! نیکان جلو آمد ؛ و گفت: باشه مشتعلی ؛ شبنم خانم باید بره جایی ؛ مشتعلی گفت: بازم؟ بش گفتی من عاشقشم؟ نیکان گفت:آره گفتم؛ اما گفت:بچه داره؛ من بچه شم..... نمیتونه ازدواج کنه! مشتعلی خیره به شهرام نگاه کرد و گفت: نمیتونه؟ تو که بزرگ شدی؟! چطور مادرت نمیتونه با من ازدواج کنه؟ نیکان گفت:برو مشتعلی؛ اون الان مریضه؛ حالش که خوب شد،دوباره بیا خواستگاری! من باش حرف میزنم!__"قول میدی؟" نیکان گفت:آره برو! پیرمرد رفت ؛ چیستاگفت : مگه اسم مادرت شبنم بود؟!
#او_یک_زن
#قسمت_پنجاه_و_پنجم
#چیستایثربی
#داستان
#داستان_بلند
#پاورقی_اینستاگرامی
#رمان
#ادبیات
#برگرفته از پیج رسمی اینستاگرام
#چیستایثربی/یثربی_چیستا/به لاتین
در
#اینستاگرام
دوستان؛ اشتراک گذاری این داستان با ذکر
#نام_نویسنده و ذکر
#لینک_تلگرام او بلامانع است.ممنون که رعایت میفرمایید.
#کانال_رسمی_چیستایثربی
@chista_yasrebi
#کانال_داستان_او_یکزن
برای کسانی که میخواهند همه ی قسمتهای داستان را پشت هم بخوانند
@chista_2
#قسمت_پنجاه_و_پنجم
#چیستایثربی
فلس رنگی ماهیها روی دستم میچسبید؛ و من گریه میکردم و آنهارا دیوانه وار؛ درآب وان میریختم.
یکی از پلیسها که حال اشفته ی مرا دید به کمکم آمد؛ در حالی که ماهیها راجمع میکرد؛ گفت: میگن دکترش پیشش بوده؛ شما دکترشین؟ گفتم :نه! من هیچی نیستم... هیچی!
بیشتر ماهیها با دهن های باز؛ بیحرکت بودند.بعضی ها رو تا توی آب مینداختیم ؛جون میگرفتن ؛ ماهی لیز بود،از دست آدم سر میخورد؛ نمیتونستی مطمین باشی که اونو گرفتی! از بچگی از ماهی میترسیدم...حتی به ماهی عید نگاه هم نمیکردم؛ اما اون لحظه فقط به حرمسرای شهرام فکر میکردم؛ ماهی رنگین کمانی قشنگش ؛ مرده بود! سوگلی حرمسرا ؛ دهنش باز بود! در گوشش گفتم :به خاطر شهرام...عاشقته؛ میدونی! تو بمونی؛ اونم میمونه... انداختمش توی آب؛ بیحرکت بود.تکون نمیخورد ؛ داشتم ناامید میشدم ؛یه دفعه تکون خورد... شروع کرد به شنا کردن...از شادی گریه م گرفت! شهرام خوب میشد! شهرام در تاریکی کلبه ؛ اشکهایش راپاک کرد ؛ گفت: تلفن چیستا به اون مرد پرایوت نامبر ؛ پدر همه مونو در آورد! میدونی چیستا ! تو نمیدونستی علیرضا عمل کرده ؛ اون مرد نمیخواست بفهمه ترنس چیه! و علیرضا هر کاری کرد ؛که تو دیگه نتونی کار درمانی کنی؛ خودت میدونی چیا گفت! و من... یه مدت از ایران رفتم...تا آبا از اسیاب بیفته؛ دیگه اعصاب موندن نداشتم...
.
گفتم :کجا رفتی؟ پیش همون دختره؛ عشقت ؛ که به چیستا با گریه میگفتی رفته خارج؟! همون که یه دفعه رفت!! میگفتی چرا یه دفعه ؟! ....شهرام گفت : پیش اونم رفتم ؛ اما دیگه عشقم نبود! عشق خیلیا بود...کارش حسابی گرفته بود! بگذریم ؛ اینا همه مال گذشته ست! چیستا به سهراب گفت: برگردیم اتاق؛ من حالم خوب نیست، متوجه شدم شهرام نگاهش به چیستاست.گفت: همون بیماری قدیمی؟ گفت:بدتر! شهرام گفت: تو که همه چیزت بدتر شده دختر ! چیستا ؛ فقط نگاهش کرد؛ هیچ نگفت،حس میکردم هر دو؛چیزی را میدانند که من هنوز نمیدانم! چیستا در اتاق را باز کرد؛ ناگهان جیغ کوتاهی کشید! در نور کم بالکن ؛ مشتعلی پشت در بود! تقریبا یکقدمی چیستا ! مشتعلی به چیستا گفت: نترس شبنم خانم...اونا رفتن! دیگه نمیان! فکر کردن تو و پسرت از ایران رفتین؛ من نگفتم ! من به خدا حرفی نزدم ! نگفتم کجا قایم شدین! حاج آقا گفت لال شم ؛ منم لال شدم.....حالا دیگه رفتن! نیکان جلو آمد ؛ و گفت: باشه مشتعلی ؛ شبنم خانم باید بره جایی ؛ مشتعلی گفت: بازم؟ بش گفتی من عاشقشم؟ نیکان گفت:آره گفتم؛ اما گفت:بچه داره؛ من بچه شم..... نمیتونه ازدواج کنه! مشتعلی خیره به شهرام نگاه کرد و گفت: نمیتونه؟ تو که بزرگ شدی؟! چطور مادرت نمیتونه با من ازدواج کنه؟ نیکان گفت:برو مشتعلی؛ اون الان مریضه؛ حالش که خوب شد،دوباره بیا خواستگاری! من باش حرف میزنم!__"قول میدی؟" نیکان گفت:آره برو! پیرمرد رفت ؛ چیستاگفت : مگه اسم مادرت شبنم بود؟!
#او_یک_زن
#قسمت_پنجاه_و_پنجم
#چیستایثربی
#داستان
#داستان_بلند
#پاورقی_اینستاگرامی
#رمان
#ادبیات
#برگرفته از پیج رسمی اینستاگرام
#چیستایثربی/یثربی_چیستا/به لاتین
در
#اینستاگرام
دوستان؛ اشتراک گذاری این داستان با ذکر
#نام_نویسنده و ذکر
#لینک_تلگرام او بلامانع است.ممنون که رعایت میفرمایید.
#کانال_رسمی_چیستایثربی
@chista_yasrebi
#کانال_داستان_او_یکزن
برای کسانی که میخواهند همه ی قسمتهای داستان را پشت هم بخوانند
@chista_2
Forwarded from AtousaDolatyari
Mohakeme Dar Khiaban-(IRMP3.IR)
Reza Yazdani
Forwarded from Chista Yasrebi official
تیتراژ پایانی سینمایی #محاکمه_در_خیابان
#کارگردان : #مسعود_کیمیایی
#نویسندگان :#مسعود_کیمیایی
باهمکاری #اصغر_فرهادی
#خواننده : #رضا_یزدانی
#شاعر : #یغما_گلرویی
#سال_تولید : 1387
#چیستایثربی
@chista_yasrebi
#کارگردان : #مسعود_کیمیایی
#نویسندگان :#مسعود_کیمیایی
باهمکاری #اصغر_فرهادی
#خواننده : #رضا_یزدانی
#شاعر : #یغما_گلرویی
#سال_تولید : 1387
#چیستایثربی
@chista_yasrebi
@chista_yasrebi/من پیر شدم از بس به خودم نامه دادم...پستچی موطلایی من نرسید؟ گاهی عشق ؛ سریعتر از گلوله میکشدت..../چاپ هفتم پستچی/نشر قطره88973351_3
یک قدم بیا عقب ؛
حالا یک فصل زمستان ؛
و بعد ؛ یک نیمه بهار ؛
کمی مانده به صبح ؛
کمی ؛ عقبتر باز......
رسیدی به قلب من !
بمان ؛ همینجا بمان!
تو را درون قلبم ؛ نگه میدارم ؛
مراقبت میمانم...
#چیستایثربی
#شعر_عاشقانه
#شعر_نو
#شاعران
#شاعران_زن
#چیستایثربی
@chista_yasrebi
از پیج
#دوم اینستاگرام
#چیستایثربی
حالا یک فصل زمستان ؛
و بعد ؛ یک نیمه بهار ؛
کمی مانده به صبح ؛
کمی ؛ عقبتر باز......
رسیدی به قلب من !
بمان ؛ همینجا بمان!
تو را درون قلبم ؛ نگه میدارم ؛
مراقبت میمانم...
#چیستایثربی
#شعر_عاشقانه
#شعر_نو
#شاعران
#شاعران_زن
#چیستایثربی
@chista_yasrebi
از پیج
#دوم اینستاگرام
#چیستایثربی
@chista_yasrebi /بهار را به تنم گره بزن/ با چشمانت ! /این گره باز نمیشود ؛ /نذر من است.../چیستایثربی
#او_یکزن
#قسمت_پنجاه_و_ششم
#چیستایثربی
چیستا گفت:مگه اسم مادرت؛ شبنم بود؟ شهرام به آسمان نگاه کرد ؛ گفت: چقدر ستاره! اون بالاها ؛ خبریه امشب؟عروسیه؟!
چیستا گفت:همون شهرامی که هیچوقت جواب نمیده!بریم آقا سهراب! دور شدند؛ انگار به دو ستاره درآسمان کبود؛ تبدیل شدند و محو شدند...
من ماندم و شهرام؛ روی کاناپه نشسته بود، به روبرویش خیره بود.کنارش نشستم: گفتم: اگه دلت نخواد راجع به مادرت حرف بزنی، مجبور نیستی! آهی کشید وگفت: هفده سالش بود که به دنیا آمدم؛عاشق هم شدن؛ فامیلا همو میشناختن؛ موافق بودن؛ و اونام زود عروسی کردن؛ مادرم ظریف بود.موهای فرفری؛چشمای عسلی؛ یه جورایی شکل تو...به خصوص وقتی میخندی! خیلی دوسش داشتم؛ عاشقانه...بعد از اون ماجرا مریض شدم؛ اما مادر قول داد؛ هر جورشده؛ یه پول گنده جور میکنه و پدرو نجات میده.....هی میگفت :بعد هفت روز پدرت برمیگرده خونه؛ قول دادن پولو بگیرن؛ ولش کنن.... هر چی دکترش گفت: باید استراحت کنی ! گوش نکرد؛ از صبح روز بعد اون اتفاق ؛ دم اون دیوار بلند بودیم که توش سوراخ داشت؛ مثل پنجره ی کوچیک! مادرم یه چادر سرش میکرد؛ سرشو میکرد؛ تو سوراخ حرف میزد؛ وقتی به مادرم گفتن ممکنه بشه محکومیتشو خرید؛ سر از پا نمیشناخت، نقشه کشیده بود سریع از ایران بریم ؛ شب اعدام؛ تنها چیزی که یادم میاد، مادر حلقه شو در آورد؛ گذاشت تو مشت پدر؛ گفت: تا دوباره همو ببینیم، این حلقه پیش تو باشه! من از پسرت خوب مراقبت میکنم؛ قول میدم ؛ مثل خودت بارش میارم ؛ یه مرد ؛ یه مرد واقعی....نذاشتن همو ببوسن! اما دستاشونو ؛ نمیتونستن از هم جدا کنن...انقدر پدرو زدن ؛ که دست مادر از دستش ول شد.حلقه ؛ رو زمین افتاد، من دویدم؛ برش داشتم، مامان گریه میکرد، نفهمید . پدر داد زد؛ مهتاب؛ زیرخاکم که باشم ؛ تو بالای مزارم میتابی ؛ قلبم میطپه اون زیر ! مهتابم...
پدرو بردن؛ یه خانم منو برد بیرون ؛ گفت: الان مادرت میاد؛ مادرو ؛ به زور فرستادن بیرون! آسمون؛
؛ مثل امشب پر ستاره بود. من و مادر ؛ همو بغل کردیم؛ مادرسعی کرد گوشامو بگیره. نذاشتم: گفت؛ آواز بخونیم؟! من خوب بلد نبودم ؛ اون صداشو بلند کرد....منم، پشتش ؛ گمونم صداش تا آسمون میرفت؛ تا خود خدا.
یه شب مهتاب؛ /ماه میاد تو خواب/منو میبره /کوچه به کوچه/ باغ انگوری، باغ آلوچه../ اونجاش رسید؛ که باید داد میزد. /"منو میبره ؛ ته اون دره..."/ اونجا که شبا یکه وتنها/...با صدای بلند خوند.....
با تمام وجودش ؛ رگهاش ؛خونش ؛ حنجره ش...اونور ؛ صدای شلیک آمد.
لرزیدم!...رفتم زیر چادر مادرم...مادر آوازش را قطع نکرد؛ فقط بغلم کرد؛ فشارم داد و ادامه داد:
"تک درخت بید؛... شاد و پر امید"؛
حتی وقتی به زور؛ سوارماشینمان کردند ؛ هنوز میخواند ؛ راننده؛ مردی جا افتاده بود. از آینه گاهی مادرم را با شرم نگاه میکرد و سریع نگاهش را میگرفت.... مشتعلی بود ! حاج آقای ده فرستاده بودش عقب ما ؛ دیگه؛ خونه ای نداشتیم... مادرم تا خود ده ؛ خوند. از جلوی کلبه مان که رد شدیم ؛ مادرم بغضش ترکید... زد زیر گریه!.... داد زد: حمید! صخره به صخره؛ دریا به دریا؛ دنبالت میام...
#او_یکزن
#قسمت_پنجاه_و_ششم
#چیستایثربی
#داستان
#داستان_بلند
#پاورقی_اینستاگرامی
#رمان
#ادبیات
برگرفته از پیج رسمی
#چیستایثربی
یثربی_چیستا/ به #لاتین در
#اینستاگرام
دوستان؛ اشتراک گذاری این داستان با ذکر
#نام_نویسنده و ذکر
#لینک_تلگرام او بلا مانع است.کتاب ثبت شده است.ممنون که رعایت میفرمایید.
#کانال_رسمی_چیستایثربی
@chista_yasrebi
#کانال_داستان_او_یکزن
برای کسانی که میخواهند؛ همه قسمتها را پشت هم داشته باشند
@chista_2
#قسمت_پنجاه_و_ششم
#چیستایثربی
چیستا گفت:مگه اسم مادرت؛ شبنم بود؟ شهرام به آسمان نگاه کرد ؛ گفت: چقدر ستاره! اون بالاها ؛ خبریه امشب؟عروسیه؟!
چیستا گفت:همون شهرامی که هیچوقت جواب نمیده!بریم آقا سهراب! دور شدند؛ انگار به دو ستاره درآسمان کبود؛ تبدیل شدند و محو شدند...
من ماندم و شهرام؛ روی کاناپه نشسته بود، به روبرویش خیره بود.کنارش نشستم: گفتم: اگه دلت نخواد راجع به مادرت حرف بزنی، مجبور نیستی! آهی کشید وگفت: هفده سالش بود که به دنیا آمدم؛عاشق هم شدن؛ فامیلا همو میشناختن؛ موافق بودن؛ و اونام زود عروسی کردن؛ مادرم ظریف بود.موهای فرفری؛چشمای عسلی؛ یه جورایی شکل تو...به خصوص وقتی میخندی! خیلی دوسش داشتم؛ عاشقانه...بعد از اون ماجرا مریض شدم؛ اما مادر قول داد؛ هر جورشده؛ یه پول گنده جور میکنه و پدرو نجات میده.....هی میگفت :بعد هفت روز پدرت برمیگرده خونه؛ قول دادن پولو بگیرن؛ ولش کنن.... هر چی دکترش گفت: باید استراحت کنی ! گوش نکرد؛ از صبح روز بعد اون اتفاق ؛ دم اون دیوار بلند بودیم که توش سوراخ داشت؛ مثل پنجره ی کوچیک! مادرم یه چادر سرش میکرد؛ سرشو میکرد؛ تو سوراخ حرف میزد؛ وقتی به مادرم گفتن ممکنه بشه محکومیتشو خرید؛ سر از پا نمیشناخت، نقشه کشیده بود سریع از ایران بریم ؛ شب اعدام؛ تنها چیزی که یادم میاد، مادر حلقه شو در آورد؛ گذاشت تو مشت پدر؛ گفت: تا دوباره همو ببینیم، این حلقه پیش تو باشه! من از پسرت خوب مراقبت میکنم؛ قول میدم ؛ مثل خودت بارش میارم ؛ یه مرد ؛ یه مرد واقعی....نذاشتن همو ببوسن! اما دستاشونو ؛ نمیتونستن از هم جدا کنن...انقدر پدرو زدن ؛ که دست مادر از دستش ول شد.حلقه ؛ رو زمین افتاد، من دویدم؛ برش داشتم، مامان گریه میکرد، نفهمید . پدر داد زد؛ مهتاب؛ زیرخاکم که باشم ؛ تو بالای مزارم میتابی ؛ قلبم میطپه اون زیر ! مهتابم...
پدرو بردن؛ یه خانم منو برد بیرون ؛ گفت: الان مادرت میاد؛ مادرو ؛ به زور فرستادن بیرون! آسمون؛
؛ مثل امشب پر ستاره بود. من و مادر ؛ همو بغل کردیم؛ مادرسعی کرد گوشامو بگیره. نذاشتم: گفت؛ آواز بخونیم؟! من خوب بلد نبودم ؛ اون صداشو بلند کرد....منم، پشتش ؛ گمونم صداش تا آسمون میرفت؛ تا خود خدا.
یه شب مهتاب؛ /ماه میاد تو خواب/منو میبره /کوچه به کوچه/ باغ انگوری، باغ آلوچه../ اونجاش رسید؛ که باید داد میزد. /"منو میبره ؛ ته اون دره..."/ اونجا که شبا یکه وتنها/...با صدای بلند خوند.....
با تمام وجودش ؛ رگهاش ؛خونش ؛ حنجره ش...اونور ؛ صدای شلیک آمد.
لرزیدم!...رفتم زیر چادر مادرم...مادر آوازش را قطع نکرد؛ فقط بغلم کرد؛ فشارم داد و ادامه داد:
"تک درخت بید؛... شاد و پر امید"؛
حتی وقتی به زور؛ سوارماشینمان کردند ؛ هنوز میخواند ؛ راننده؛ مردی جا افتاده بود. از آینه گاهی مادرم را با شرم نگاه میکرد و سریع نگاهش را میگرفت.... مشتعلی بود ! حاج آقای ده فرستاده بودش عقب ما ؛ دیگه؛ خونه ای نداشتیم... مادرم تا خود ده ؛ خوند. از جلوی کلبه مان که رد شدیم ؛ مادرم بغضش ترکید... زد زیر گریه!.... داد زد: حمید! صخره به صخره؛ دریا به دریا؛ دنبالت میام...
#او_یکزن
#قسمت_پنجاه_و_ششم
#چیستایثربی
#داستان
#داستان_بلند
#پاورقی_اینستاگرامی
#رمان
#ادبیات
برگرفته از پیج رسمی
#چیستایثربی
یثربی_چیستا/ به #لاتین در
#اینستاگرام
دوستان؛ اشتراک گذاری این داستان با ذکر
#نام_نویسنده و ذکر
#لینک_تلگرام او بلا مانع است.کتاب ثبت شده است.ممنون که رعایت میفرمایید.
#کانال_رسمی_چیستایثربی
@chista_yasrebi
#کانال_داستان_او_یکزن
برای کسانی که میخواهند؛ همه قسمتها را پشت هم داشته باشند
@chista_2
#او_یکزن
#قسمت_پنجاه_و_هفتم
#چیستایثربی
مادر جلوی کلبه مان ؛ داد زد: حمید! صخره به صخره ؛ دریا به دریا؛ بات میام ؛ مهتابت نمیذاره تو تاریکی بمونی!حمید من...
حاج آقا گفته بود ؛ کلبه خودمون خطرناکه...زیر نظرمون دارن ؛ خونه مونم که گرفتن! حاج آقا گفت :با اون کاری ندارن !گفته بود : حجت الاسلام اینجام؛ نسل اندر نسل...بی احترامی کنن ؛ مردم به آتیششون میکشن!..ما رو بردن خونه ی حاجی...همسر حاجی در سینی بزرگی، برای ما غذا آورد ؛ چشمانش از گریه سرخ بود ؛ رویش نمیشد به ما نگاه کند...مهربان بود ؛ اما هیچکدام اشتها نداشتیم...مادرم فقط یک گوشه نشست؛ چادر سیاهش را در نیاورد.سرش را روی زانویش گذاشت....چادر را روی سرش کشید....
آذر دست منو گرفته بود؛ گفت : یه آب قند برات میارم؛ دستات یخ کرده! همه میخواستن دلداری بدن ؛ ولی نمیدونستن چطور! حاج آقا سپندان به مادرم گفت: یه مدت مجبوریم بگیم خواهر خانمم هستین.... اومدین پیش ما! یه مدت مهمونی....همیشه چادرو رو صورتتون؛ محکم میگیرین.نشناسنتون!...خانمم آبجی نداره،شما جای آبجی ایشون؛ اما یه اسم دیگه لازم دارید!...شهرامم دیگه پسرتون نیست؛ از امشب ؛ داداشتونه! یادتون باشه؛ ازدواج نکردید! و توی ده ما مهمانید! ماشالله جوونید؛ مثل خواهر بزرگ شهرامید....
فقط ؛ شما رو چی صدا کنیم؟ مادرم بدون فکر ؛ سریع گفت: شبنم! خواهرمه؛ تو جوونی ، تو یه تصادف مرد! حاجی گفت: میگم فعلا به اسم شبنم خانم خدابیامرز ؛ با یه فامیل جعلی؛ یه شناسنامه ؛ براتون جور کنن ؛ چون حتما دوباره میان دنبالتون...
همسر خدابیامرزتون ؛ مدارک زیادی ازشون داشت ؛ دنبال اون مدارک و اسامی ان...مادرم گفت: همه رو سوزوند! حاج آقا گفت: اینا این چیزا حالیشون نمیشه...اذیتتون میکنن! باید وانمود کنیم از ایران رفتید!
شهرامو چی صداکنیم ؟ آذرگفت: لیلی!..پدرش گفت: این که اسم دختره ؛ بچه ! مادرم گفت:؛ بش بگین بهرام ! فعلا ؛ تا اونا برن!...من و مادرم یه شبه ؛ یکی دیگه شدیم...اون شبنم ؛ و من بهرام...چاره ای نبود ؛ تو خونه ی حاج آقا ؛ یه اتاق به ما دادن ؛ همون جا یه مدت موندیم نلی جان ؛ خیلی سخت بود...برای این میگم ؛ هیچکی جز من ذات علیرضا رو نمیشناسه ! گفتم:
ببین،بسه!...چشماتو ببند! دستتو بده من؛ دست چپش را بوسیدم ؛ صورت، چشم ؛ گونه ؛ پیشانی...گفت: چیه عزیزم؟! سرش را روی سینه ام گذاشتم : امشب حس میکنم مادرتم...عزیز دل؛ نه فقط همسرت! امشب همه کس توام؛ هر کی تو زندگی گم کردی!شوهر عزیزغمگینم! ...
چراغ را خاموش کرد؛ من در سرم ؛ فقط صدای "دوستت دارم " شهرام بود، و ترانه ی "یه شب مهتاب" فرهاد...
"دره به دره؛ صخره به صخره"...
من هم مثل مهتاب، یا همان مادرش ؛ شبنم ؛ دیگر رهایش نمیکردم؛ چه شاد بودم که خواهر مرده ای به اسم شبنم نداشت؛ .چقدر این مرد را دوست داشتم! چقدر!
#او_یکزن
#قسمت_پنجاه_و_هفتم
#چیستایثربی
#داستان
#داستان_بلند
#پاورقی_اینستاگرامی
برگرفته از پیج رسمی
#اینستاگرام
#چیستایثربی
/یثربی_چیستا/به لاتین
در
#اینستاگرام
دوستان؛ اشتراک این داستان با ذکر
#نام_نویسنده و ذکر
#لینک_تلگرام واو بلا مانع است.ممنون که به حقوق نویسندگان احترام میگذارید....
کپی رایت=رایت فرهنگ هر ملت
#کانال_رسمی_چیستایثربی
@chista_yasrebi
#کانال_داستان_او_یکزن
که میتوانید همه ی قسمتها را پشت هم بخوانید :
@chista_2
#قسمت_پنجاه_و_هفتم
#چیستایثربی
مادر جلوی کلبه مان ؛ داد زد: حمید! صخره به صخره ؛ دریا به دریا؛ بات میام ؛ مهتابت نمیذاره تو تاریکی بمونی!حمید من...
حاج آقا گفته بود ؛ کلبه خودمون خطرناکه...زیر نظرمون دارن ؛ خونه مونم که گرفتن! حاج آقا گفت :با اون کاری ندارن !گفته بود : حجت الاسلام اینجام؛ نسل اندر نسل...بی احترامی کنن ؛ مردم به آتیششون میکشن!..ما رو بردن خونه ی حاجی...همسر حاجی در سینی بزرگی، برای ما غذا آورد ؛ چشمانش از گریه سرخ بود ؛ رویش نمیشد به ما نگاه کند...مهربان بود ؛ اما هیچکدام اشتها نداشتیم...مادرم فقط یک گوشه نشست؛ چادر سیاهش را در نیاورد.سرش را روی زانویش گذاشت....چادر را روی سرش کشید....
آذر دست منو گرفته بود؛ گفت : یه آب قند برات میارم؛ دستات یخ کرده! همه میخواستن دلداری بدن ؛ ولی نمیدونستن چطور! حاج آقا سپندان به مادرم گفت: یه مدت مجبوریم بگیم خواهر خانمم هستین.... اومدین پیش ما! یه مدت مهمونی....همیشه چادرو رو صورتتون؛ محکم میگیرین.نشناسنتون!...خانمم آبجی نداره،شما جای آبجی ایشون؛ اما یه اسم دیگه لازم دارید!...شهرامم دیگه پسرتون نیست؛ از امشب ؛ داداشتونه! یادتون باشه؛ ازدواج نکردید! و توی ده ما مهمانید! ماشالله جوونید؛ مثل خواهر بزرگ شهرامید....
فقط ؛ شما رو چی صدا کنیم؟ مادرم بدون فکر ؛ سریع گفت: شبنم! خواهرمه؛ تو جوونی ، تو یه تصادف مرد! حاجی گفت: میگم فعلا به اسم شبنم خانم خدابیامرز ؛ با یه فامیل جعلی؛ یه شناسنامه ؛ براتون جور کنن ؛ چون حتما دوباره میان دنبالتون...
همسر خدابیامرزتون ؛ مدارک زیادی ازشون داشت ؛ دنبال اون مدارک و اسامی ان...مادرم گفت: همه رو سوزوند! حاج آقا گفت: اینا این چیزا حالیشون نمیشه...اذیتتون میکنن! باید وانمود کنیم از ایران رفتید!
شهرامو چی صداکنیم ؟ آذرگفت: لیلی!..پدرش گفت: این که اسم دختره ؛ بچه ! مادرم گفت:؛ بش بگین بهرام ! فعلا ؛ تا اونا برن!...من و مادرم یه شبه ؛ یکی دیگه شدیم...اون شبنم ؛ و من بهرام...چاره ای نبود ؛ تو خونه ی حاج آقا ؛ یه اتاق به ما دادن ؛ همون جا یه مدت موندیم نلی جان ؛ خیلی سخت بود...برای این میگم ؛ هیچکی جز من ذات علیرضا رو نمیشناسه ! گفتم:
ببین،بسه!...چشماتو ببند! دستتو بده من؛ دست چپش را بوسیدم ؛ صورت، چشم ؛ گونه ؛ پیشانی...گفت: چیه عزیزم؟! سرش را روی سینه ام گذاشتم : امشب حس میکنم مادرتم...عزیز دل؛ نه فقط همسرت! امشب همه کس توام؛ هر کی تو زندگی گم کردی!شوهر عزیزغمگینم! ...
چراغ را خاموش کرد؛ من در سرم ؛ فقط صدای "دوستت دارم " شهرام بود، و ترانه ی "یه شب مهتاب" فرهاد...
"دره به دره؛ صخره به صخره"...
من هم مثل مهتاب، یا همان مادرش ؛ شبنم ؛ دیگر رهایش نمیکردم؛ چه شاد بودم که خواهر مرده ای به اسم شبنم نداشت؛ .چقدر این مرد را دوست داشتم! چقدر!
#او_یکزن
#قسمت_پنجاه_و_هفتم
#چیستایثربی
#داستان
#داستان_بلند
#پاورقی_اینستاگرامی
برگرفته از پیج رسمی
#اینستاگرام
#چیستایثربی
/یثربی_چیستا/به لاتین
در
#اینستاگرام
دوستان؛ اشتراک این داستان با ذکر
#نام_نویسنده و ذکر
#لینک_تلگرام واو بلا مانع است.ممنون که به حقوق نویسندگان احترام میگذارید....
کپی رایت=رایت فرهنگ هر ملت
#کانال_رسمی_چیستایثربی
@chista_yasrebi
#کانال_داستان_او_یکزن
که میتوانید همه ی قسمتها را پشت هم بخوانید :
@chista_2
#یه_شب_مهتاب
#خواننده : #فرهاد
#شاعر : #احمد_شاملو
#آهنگساز : #اسفندیار_منفرد_زاده
#چیستایثربی
به احترام همه ی آنها که از دست داده ایم و به احترام قدرت و سلحشوری انسان.....که باز برمیخیزیم...
@chista_yasrebi
#خواننده : #فرهاد
#شاعر : #احمد_شاملو
#آهنگساز : #اسفندیار_منفرد_زاده
#چیستایثربی
به احترام همه ی آنها که از دست داده ایم و به احترام قدرت و سلحشوری انسان.....که باز برمیخیزیم...
@chista_yasrebi
#قصه_خوانی با #کودکان_کار و #خیابان
کاری که دو سال؛ بی یاری هیچ ارگانی، انجام میدهم.. شبها حوالی نه و نیم ؛ که معمولا از سر کار برمیگردم ؛نزدیک یکی از پارکهای تهران پاتوق من و کودکان کار و خیابان است که برای آنها ؛ قصه بخوانم! چه قصه های کوتاه #هانس_کریستین_آندرسن و دیگران.و چه قصه های خودم برای کودکان ....
خیلی اتفاقی شروع شد...من شبها از رد شدن از خیابانهای تاریک ؛ کمی میترسم ؛ چون سابقه ی پرتاب شدن توسط موتورها را ؛ کم ندارم!...آن شب دختر کوچک شیشه ماشین پاک کنی، میخواست از خیابان رد شود،گفتم :بیا دستمان را بدهیم ؛ باهم برویم. مسیرمان تا جایی مشترک بود ؛ از او پرسیدم تا حالا قصه شنیدی؟ گفت:نه! حدود هفت ساله بود...گفتم: وقت دارم یک قصه ی کوتاه خودم را برایت تعریف کنم؟ حفظ بودم؛ چون بارها برای دخترم؛ تعریف کرده بودم، آنقدر برایش عجیب و جالب بود که خواهرش را صدا زد و گفت:یه بار دیگه بگو! خواهرمم بشنوه...گفتم: الان دخترم تنهاست و دیرم شده...
پس فردا قرار گذاشتیم...اول داخل پارک؛ که مامور پارک آمد و بی دلیل بیرونمان کرد ؛ و بعد جایی بیرون پارک.حالا دو سال به طور مداوم است که دو روز خاص در هفته ؛ در پیاده روی یکی از پارکهای تهران، دور هم جمع میشویم و آنها به قصه هایم گوش میدهند.از کلیله و دمنه گرفته؛ تا قصه های کیهان بچه های قدیم که خودم میخواندم و قصه های خودم!
از عکس و فیلمبرداری گریزانند...اما کم کم تعریف قصه های من؛ مادرانشان را کنجکاو کرد!
حالا مادرانشان هم خیلی شبها به ما میپیوندند! بعضی از مادران آنها،خودشان،فقط شانزده؛ هفده سال دارند...پس من برای کودکان و مادران#نوجوانشان قصه میخوانم#کودکان_کار ؛#کودکان_خیابان.از فالفروش گرفته تا ماشین پاک کن؛ و اسکاچ و کبریت فروش...مهم؛ حس خوبیست که همه موقع خواندن قصه و بخصوص جاهای حساس آن داریم!..بعضی وقتها خودشان؛پیشنهادهایی میدهند و در نوع تمام کردن قصه،نظر میدهند...
این یک راز بین من و آنها بود؛ و من برای دلم؛ این کاررا انجام میدهم؛ یکهفته است که نمیدانم چرا جای پاتوق همیشگیمان را گرفته اند؟! و در پارک هم ؛ چون هر لحظه ؛ تعدادمان زیاد میشود و بچه ها از شدت هیجان ؛ شلوغ میکنند ؛ ماموران پارک فکر میکنند تجمع کرده ایم! و بیرونمان میکنند! درکافیشاپ هم راهمان نمیدهند! امشب جلوی موزه نشستیم و قصه خواندیم!...
میدانم کلی کار در خانه دارم ؛ میدانم دخترم تنها ؛ و منتظربرگشت من به خانه ؛ و شام است، اما این بچه ها ؛ دیگر کودک نمیشوند! که #قصه بشنوند!
انسان مدت زمان بسیار کوتاهی #کودک است و دیگر کودکی باز نمیگردد و هر چه درد میکشیم ؛ از همینجاست....
این تنها راه آشنایی آنها با #لذت_خواندن است.اسم مرا #خاله_قصه_گو گذاشته اند.خاله قصه گو با بچه های ایران، ادامه میدهد...
#چیستایثربی
#کودکان_کار
#کودکان_خیابان
#قصه_گویی
برگرفته از
#پیچ_رسمی_چیستایثربی در
#اینستاگرام
@chista_yasrebi
کاری که دو سال؛ بی یاری هیچ ارگانی، انجام میدهم.. شبها حوالی نه و نیم ؛ که معمولا از سر کار برمیگردم ؛نزدیک یکی از پارکهای تهران پاتوق من و کودکان کار و خیابان است که برای آنها ؛ قصه بخوانم! چه قصه های کوتاه #هانس_کریستین_آندرسن و دیگران.و چه قصه های خودم برای کودکان ....
خیلی اتفاقی شروع شد...من شبها از رد شدن از خیابانهای تاریک ؛ کمی میترسم ؛ چون سابقه ی پرتاب شدن توسط موتورها را ؛ کم ندارم!...آن شب دختر کوچک شیشه ماشین پاک کنی، میخواست از خیابان رد شود،گفتم :بیا دستمان را بدهیم ؛ باهم برویم. مسیرمان تا جایی مشترک بود ؛ از او پرسیدم تا حالا قصه شنیدی؟ گفت:نه! حدود هفت ساله بود...گفتم: وقت دارم یک قصه ی کوتاه خودم را برایت تعریف کنم؟ حفظ بودم؛ چون بارها برای دخترم؛ تعریف کرده بودم، آنقدر برایش عجیب و جالب بود که خواهرش را صدا زد و گفت:یه بار دیگه بگو! خواهرمم بشنوه...گفتم: الان دخترم تنهاست و دیرم شده...
پس فردا قرار گذاشتیم...اول داخل پارک؛ که مامور پارک آمد و بی دلیل بیرونمان کرد ؛ و بعد جایی بیرون پارک.حالا دو سال به طور مداوم است که دو روز خاص در هفته ؛ در پیاده روی یکی از پارکهای تهران، دور هم جمع میشویم و آنها به قصه هایم گوش میدهند.از کلیله و دمنه گرفته؛ تا قصه های کیهان بچه های قدیم که خودم میخواندم و قصه های خودم!
از عکس و فیلمبرداری گریزانند...اما کم کم تعریف قصه های من؛ مادرانشان را کنجکاو کرد!
حالا مادرانشان هم خیلی شبها به ما میپیوندند! بعضی از مادران آنها،خودشان،فقط شانزده؛ هفده سال دارند...پس من برای کودکان و مادران#نوجوانشان قصه میخوانم#کودکان_کار ؛#کودکان_خیابان.از فالفروش گرفته تا ماشین پاک کن؛ و اسکاچ و کبریت فروش...مهم؛ حس خوبیست که همه موقع خواندن قصه و بخصوص جاهای حساس آن داریم!..بعضی وقتها خودشان؛پیشنهادهایی میدهند و در نوع تمام کردن قصه،نظر میدهند...
این یک راز بین من و آنها بود؛ و من برای دلم؛ این کاررا انجام میدهم؛ یکهفته است که نمیدانم چرا جای پاتوق همیشگیمان را گرفته اند؟! و در پارک هم ؛ چون هر لحظه ؛ تعدادمان زیاد میشود و بچه ها از شدت هیجان ؛ شلوغ میکنند ؛ ماموران پارک فکر میکنند تجمع کرده ایم! و بیرونمان میکنند! درکافیشاپ هم راهمان نمیدهند! امشب جلوی موزه نشستیم و قصه خواندیم!...
میدانم کلی کار در خانه دارم ؛ میدانم دخترم تنها ؛ و منتظربرگشت من به خانه ؛ و شام است، اما این بچه ها ؛ دیگر کودک نمیشوند! که #قصه بشنوند!
انسان مدت زمان بسیار کوتاهی #کودک است و دیگر کودکی باز نمیگردد و هر چه درد میکشیم ؛ از همینجاست....
این تنها راه آشنایی آنها با #لذت_خواندن است.اسم مرا #خاله_قصه_گو گذاشته اند.خاله قصه گو با بچه های ایران، ادامه میدهد...
#چیستایثربی
#کودکان_کار
#کودکان_خیابان
#قصه_گویی
برگرفته از
#پیچ_رسمی_چیستایثربی در
#اینستاگرام
@chista_yasrebi
@chista_yasrebi/چیستایثربی....در حال قصه خوانی شبانه در پیاده روی پارکها برای کودکان کار و خیابان#خاله_قصه گو/چیستایثربی
@chista_yasrebi تنت دشت شعر /دلت قافیه/و من شاعری تازه کار/کمی شعر یادم بده...../چیستایثربی
@chista_yasrebi/میدونم که دوست داشتن من سخته/ولی مرسی که دوستم داری و به بدی هام ؛ اهمیت نمیدی...../عشق یعنی دوستت دارم ؛ حتی اگرگاهی بد باشی ! /چیستایثربی