یادداشت
#بهار_ارجمند عزیز
در مورد کتابهای من ؛ خودم و مراسم رونمایی.....
ممنون #بهار_عزیز
#بازیگر و #دوست خوبم.....
#چیستایثربی
جشن رونمايي كتاب #معلم _پيانوبه قلم بانو #چيستا_يثربى وكتاب شعر نو #نگاهت_هميشه_دوشنبه_است دلم ميخواست خيلي چيزها درموردش بنويسم...اما واژه ها ياري ام نميكنند...رونمايي كتابش جشن عشاق بود ، كتابهايش عاشقانه وخودش ، خود عشق است...
#چيستا_يثربى راميگويم...تا هميشه عاشق باش بانوجان
#مارال_فرجاد #بهارارجمند
@chista_yasrebi
#بهار_ارجمند عزیز
در مورد کتابهای من ؛ خودم و مراسم رونمایی.....
ممنون #بهار_عزیز
#بازیگر و #دوست خوبم.....
#چیستایثربی
جشن رونمايي كتاب #معلم _پيانوبه قلم بانو #چيستا_يثربى وكتاب شعر نو #نگاهت_هميشه_دوشنبه_است دلم ميخواست خيلي چيزها درموردش بنويسم...اما واژه ها ياري ام نميكنند...رونمايي كتابش جشن عشاق بود ، كتابهايش عاشقانه وخودش ، خود عشق است...
#چيستا_يثربى راميگويم...تا هميشه عاشق باش بانوجان
#مارال_فرجاد #بهارارجمند
@chista_yasrebi
@chista_yasrebi/ آدم خوبی باش..ولی وقتت را تلف نکن که این را ثابت کنی.آنها که باید بفهمند ؛ میفهمندو بقیه....خب دوست تو نیستند!...آدم از دشمنش که انتظاری ندارد
@chista_yasrebi/از چپ به راست..علی رادی.نیایش میمندی.بهار ارجمند.چیستایثربی.معصومه کریمی.مسعود خواجه وند.شاهین زرتشت.بابک نوری
دوستان خواننده ی داستان
#او_یکزن
امشب قسمت جدید داستان ؛ منتشر میشود
..اما به دلایلی تا فردا عصر ؛ روی تلگرام قرار نمیگیرد ؛ و فقط در اینستای رسمی من منتشر میشود/#یثربی_چیستا
علتش هم حجم خشونت این قسمت است.
نخست با فالورها مشورت میکنیم ؛ و عصر فردا ؛ با آگاهی از اینکه کودکان آن را نمیخوانند ؛ روی هر دو تلگرام من منتشر میشود.تلگرام رسمی و تلگرام مخصوص قصه ی
#او_یکزن
@chista_2
کانال مخصوص
#او_یک_زن
@chista_yasrebi
کانال رسمی من
#او_یکزن
امشب قسمت جدید داستان ؛ منتشر میشود
..اما به دلایلی تا فردا عصر ؛ روی تلگرام قرار نمیگیرد ؛ و فقط در اینستای رسمی من منتشر میشود/#یثربی_چیستا
علتش هم حجم خشونت این قسمت است.
نخست با فالورها مشورت میکنیم ؛ و عصر فردا ؛ با آگاهی از اینکه کودکان آن را نمیخوانند ؛ روی هر دو تلگرام من منتشر میشود.تلگرام رسمی و تلگرام مخصوص قصه ی
#او_یکزن
@chista_2
کانال مخصوص
#او_یک_زن
@chista_yasrebi
کانال رسمی من
@chista_yasrebi/تو یک فصل ؛ زمستان سرد/و من ؛ سرنوشتم/در آن فصل جا ماند...چیستایثربی
ببخشید اخرش یکی اینجا داد زد برای اینکه صداش نیاد ؛ ریتمم تند شد......
#چیستایثربی
#چیستایثربی
#او_یکزن
#قسمت_چهل_و_سوم
#چیستایثربی
من آسم داشتم.....راه نفسم بسته بود ؛گفتم:شهرام جان چیکار میکنی؟ گفت:
گفت:کاپیتان منم؛ ساکت!با شالم دهانم را بست.خیلی محکم! تنفس بینی برایم کافی نبود.حس خفقان مثل تیک تاک یک ساعت کهنه ؛ در تنم بالا میرفت و به گلویم میرسید؛ نمیتوانستم داد بزنم ؛ التماسش کنم و یا سهراب را صدا کنم؛شال را از داخل دهانم رد کرده بود.به لثه هایم فشار می آمد؛حس نیکردم همین الان لثه هایم ؛ خونریزی میکنند.... و حسی شبیه تسلیم شدن ؛ تنم را گرفته بود. تسلیم در برابر مرگ و خاموشی؛قاتلم را خودم انتخاب کرده بودم؛ پس جای شکایتی نبود! سعی کردم با دست شال را باز کنم.دستانم را محکم گرفت و با یک تکه طناب کنفی بست. طناب داشت مچ دستم را پاره میکرد.چه شد که دوباره حالش بدشد؟....بعد از اینکه دید در حیاط با سهراب حرف میزنم؛ انگار به یک مجسمه ی سنگی تبدیل شد.تاریک بود، التماس چشمهایم را نمیدید؛ هر مرگی را حاضر بودم تحمل کنم ؛ جز خفگی...سعی کردم با ناله به او حالی کنم که دارم میمیرم ...شال از میان دهان و لثه هایم گذشته بود.صدایم در نمی آمد. یاد اسپره ی سهراب در جیبم افتادم.اما دستانم بسته بود ؛ اصلا فکر نمیکردم میخواهد چه کار کند...مرا آهسته ؛ به سمت دیوار برد.نور پنجره کم بود.چیزی نمیدیدم. او هدایتم میکرد.خدا خدا میکردم سهراب شک کند که چرا چراغها خاموش شده.اما ظاهرا از جایی که ایستاده بود؛ نمیتوانست پنجره ها را ببیند.منتطر صدایی بود.زیر شیب خانه، کشیک میداد.خانه ی خاموش را نمیدید ؛ یا شاید میدید و فکر میکرد به خاطر حال شهرام ؛ زود خوابیده ایم! انگارشهرام فکرم را خواند؛ نترس!.. میدونم هوا نمیرسه.اما زود نمیمیری.مردن اصلا آسون نیست!کسی که تیر خلاصو به پدرم زد؛ بعدا اینو بم گفت؛ گفت:حتی وقتی تیر خلاصو زد؛ انگار پدر هنوز زنده بود...شاید امید داشت که برگرده،پسرشو بغل کنه ، زنش ؛ مهتابو ببوسه و ازشون حمایت کنه ؛ میگفت چشمای پدر حتی تو سردخونه بسته نمیشد! امید!...چیزی که توی من مرد...تو بچگی....حالا برو تو اون کمد! منظورش کمد دیواری بود.خدایا! از بچگی از جای کوچک دربسته وحشت داشتم. مقاومت کردم؛ مرا به داخل کمد هل داد و در را بست. صدای چرخیدن کلید درقفل کمد؛ مثل صدای گذاشتن سنگ قبر من بود.مثل جیغهای ناگهانی مرغان ماهیخوار سیدنی ؛ مثل بوی نم دریا و لگدهایی که با پوتین استرالیایی؛ روی قفسه سینه و پهلوهایت میخورد. با خودم گفتم:مریضه! برای همین چیستا گفت؛ فقط رابطه کاری! اما چیستا میدونست این انقدر مریضه؟ نه! وگرنه منو با داروی بیهوشی هم که شده، میبرد.به در کمد زد: آی بچه ،اونجایی؟!....خفه ! اروم بگیر ! انقدر تکون نخور! کار ما زیاد طول نمیکشه.اما اگه لگد بزنی یا شلوغ کنی،بد تموم میشه.نمیخوام درد بکشی!..
#او_یک_زن
#قسمت_چهل_و_سوم
#چیستایثربی
#داستان
#داستان_بلند
#پاورقی_اینستاگرامی
#برگرفته از پیج رسمی اینستاگرام
#چیستایثربی /یثربی_چیستا
#رمان
#ادبیات
دوستان عزیز؛ اگر صلاح میدانید نگذارید افراد حساس خانواده بخوانند.کار نویسنده
#دشوار است.نمیتواند عده ای را از خواندن منع کند.این کار شما و تصمیم گیری شماست.....نویسنده؛ کارش نوشتن حقایق است...
هر گونه اشتراک گذاری ؛ تنها با
#لینک تلگرام رسمی چیستایثربی و ذکر نام او ؛ قانونی و بلا مانع است.
آدرس
#کانال_رسمی
#چیستایثربی
@chista_yasrebi
آدرس
#کانال_قصه
#او_یکزن
برای کسانی که میخواهند؛ همه ی قسمتها را پشت هم بخوانند....
@chista_2
#قسمت_چهل_و_سوم
#چیستایثربی
من آسم داشتم.....راه نفسم بسته بود ؛گفتم:شهرام جان چیکار میکنی؟ گفت:
گفت:کاپیتان منم؛ ساکت!با شالم دهانم را بست.خیلی محکم! تنفس بینی برایم کافی نبود.حس خفقان مثل تیک تاک یک ساعت کهنه ؛ در تنم بالا میرفت و به گلویم میرسید؛ نمیتوانستم داد بزنم ؛ التماسش کنم و یا سهراب را صدا کنم؛شال را از داخل دهانم رد کرده بود.به لثه هایم فشار می آمد؛حس نیکردم همین الان لثه هایم ؛ خونریزی میکنند.... و حسی شبیه تسلیم شدن ؛ تنم را گرفته بود. تسلیم در برابر مرگ و خاموشی؛قاتلم را خودم انتخاب کرده بودم؛ پس جای شکایتی نبود! سعی کردم با دست شال را باز کنم.دستانم را محکم گرفت و با یک تکه طناب کنفی بست. طناب داشت مچ دستم را پاره میکرد.چه شد که دوباره حالش بدشد؟....بعد از اینکه دید در حیاط با سهراب حرف میزنم؛ انگار به یک مجسمه ی سنگی تبدیل شد.تاریک بود، التماس چشمهایم را نمیدید؛ هر مرگی را حاضر بودم تحمل کنم ؛ جز خفگی...سعی کردم با ناله به او حالی کنم که دارم میمیرم ...شال از میان دهان و لثه هایم گذشته بود.صدایم در نمی آمد. یاد اسپره ی سهراب در جیبم افتادم.اما دستانم بسته بود ؛ اصلا فکر نمیکردم میخواهد چه کار کند...مرا آهسته ؛ به سمت دیوار برد.نور پنجره کم بود.چیزی نمیدیدم. او هدایتم میکرد.خدا خدا میکردم سهراب شک کند که چرا چراغها خاموش شده.اما ظاهرا از جایی که ایستاده بود؛ نمیتوانست پنجره ها را ببیند.منتطر صدایی بود.زیر شیب خانه، کشیک میداد.خانه ی خاموش را نمیدید ؛ یا شاید میدید و فکر میکرد به خاطر حال شهرام ؛ زود خوابیده ایم! انگارشهرام فکرم را خواند؛ نترس!.. میدونم هوا نمیرسه.اما زود نمیمیری.مردن اصلا آسون نیست!کسی که تیر خلاصو به پدرم زد؛ بعدا اینو بم گفت؛ گفت:حتی وقتی تیر خلاصو زد؛ انگار پدر هنوز زنده بود...شاید امید داشت که برگرده،پسرشو بغل کنه ، زنش ؛ مهتابو ببوسه و ازشون حمایت کنه ؛ میگفت چشمای پدر حتی تو سردخونه بسته نمیشد! امید!...چیزی که توی من مرد...تو بچگی....حالا برو تو اون کمد! منظورش کمد دیواری بود.خدایا! از بچگی از جای کوچک دربسته وحشت داشتم. مقاومت کردم؛ مرا به داخل کمد هل داد و در را بست. صدای چرخیدن کلید درقفل کمد؛ مثل صدای گذاشتن سنگ قبر من بود.مثل جیغهای ناگهانی مرغان ماهیخوار سیدنی ؛ مثل بوی نم دریا و لگدهایی که با پوتین استرالیایی؛ روی قفسه سینه و پهلوهایت میخورد. با خودم گفتم:مریضه! برای همین چیستا گفت؛ فقط رابطه کاری! اما چیستا میدونست این انقدر مریضه؟ نه! وگرنه منو با داروی بیهوشی هم که شده، میبرد.به در کمد زد: آی بچه ،اونجایی؟!....خفه ! اروم بگیر ! انقدر تکون نخور! کار ما زیاد طول نمیکشه.اما اگه لگد بزنی یا شلوغ کنی،بد تموم میشه.نمیخوام درد بکشی!..
#او_یک_زن
#قسمت_چهل_و_سوم
#چیستایثربی
#داستان
#داستان_بلند
#پاورقی_اینستاگرامی
#برگرفته از پیج رسمی اینستاگرام
#چیستایثربی /یثربی_چیستا
#رمان
#ادبیات
دوستان عزیز؛ اگر صلاح میدانید نگذارید افراد حساس خانواده بخوانند.کار نویسنده
#دشوار است.نمیتواند عده ای را از خواندن منع کند.این کار شما و تصمیم گیری شماست.....نویسنده؛ کارش نوشتن حقایق است...
هر گونه اشتراک گذاری ؛ تنها با
#لینک تلگرام رسمی چیستایثربی و ذکر نام او ؛ قانونی و بلا مانع است.
آدرس
#کانال_رسمی
#چیستایثربی
@chista_yasrebi
آدرس
#کانال_قصه
#او_یکزن
برای کسانی که میخواهند؛ همه ی قسمتها را پشت هم بخوانند....
@chista_2
#او_یکزن
#قسمت_چهل_وچهارم
#چیستایثربی
صدایش عوض شده بود. بم و خشن و وحشی...انگار ؛ یکی از نقشهای سینمایی اش را بازی میکرد ؛ ادامه داد: پدرمو سوار ماشین کردن؛ با چشم بسته، دهن منم بستن ؛ با یکی از همون چشم بندای سیاه، توی همین کمد ؛ زندانیم کردن...."! گفتم؛ دارم خفه میشم"...صدای جیغ آهسته ی مادرمو شنیدم، از درز شکسته کمد نگاه کردم؛ هنوز روشن بود. نه مثل الان تاریک... ؛ نزدیکای غروب بود. مرد لاغره، در کلبه رو بازگذاشت تا پدر همه چیزو بشنوه ! گندهه ؛ کمربندشو باز کرد ؛ حتی اسلحه شو از جیبش در نیاورد؛ با دستای بسته به در کمد کوبیدم ؛ با لگد! با همه جون یه بچه ی شیش ساله!
نمیخواستم مادرمو بزنه! ضعیف و شکننده بود ؛ زیر ضربه های اون کمربند دووم نمی آورد ؛ دیگه نمیتونستم تو کمد نیکان نفس بکشم...خداحافظ نلی بیچاره....با خودم حرف میزدم....! با پا به کمد کوبیدم. شهرام آسم نداشت؛ من داشتم!
شهرام محل نذاشت.داد زد : " مادرمو ول کن مردتیکه!"....انگار با خودش حرف میزد، فریاد ذهنش بود.... ولش نکرد! روی زمین؛ جلوی همین کمد خوابوندش ؛ لباساشو پاره کرد؛ لباسایی که پدر با عشق براش خریده بود؛ میدیدم مادرم دست و پا میزنه، میدیدم که عمدا میخوان اون زن بدبخت ؛ جیغ بزنه ؛ تا پدر بشنوه.اما مادر، عمدا جیغ نمیزد تا پدر نشنوه ! تا من نشنوم... !تا قوی باشیم..... فقط دست و پا میزد ؛ با دستا و پاهای کوچیکش میجنگید.....و اونا میزدنش! گندهه ؛ مثل جونور وحشی روی مادرم افتاد...از درز شکسته کمد ؛ میدیدم، دستام بسته بود. به کمد لگد میزدم. مردک به مادرم سیلی میزد: میگفت:خوشت میاد که جیغ نمیزنی؟ نه؟! من که میدونم داری درد میکشی پتیاره! جیغ بزن! میخوام اون قاضی کمونیستت؛ جیغتو بشنوه! درگوش مادرم؛ میخواباند: جیغ بزن ماده سگ! بم التماس کن! شاید بت رحم کنم...مادر جیغ نمیزد! من دیدم؛ دیدم با کمربند؛ به جون بدن نحیفش افتاد؛ باز مادر جیغ نزد؛ که پدر نشنوه و من توی کمد ؛ نترسم...بعد اون کثافت؛ ...روی مادرم بود ؛ مثل هیولا نفس نفس میزد.مادرم بیصدا اشک میریخت.اما باز جیغ نزد.گندهه وحشی شد...
وحشی!...نمیتونم بگم.....شهرام؛ مکث کرد....نفس عمیقی کشید...و کمی از بطری اش خورد...
ادامه داد : کارش که تموم شد؛ کمربندش رو بست. به لاغره گفت: توله سگشونو از کمد بیار بیرون! دهان بندم رو باز کردن؛ داد زدم؛ داد از ته دل! خدا.....؛ خدا؛ خدا...شهرام داشت داد میکشید؛ دل من هم! انگار در دلم بهمن ریخته بود، یخ زده بودم... در کمد را باز کرد! مقابلم زانو زد! گفت:دیدی با مادرم چیکار کردن؟همینجا
جلوی چشم من؟و من هیچکاری نتونستم بکنم! هیچی ! لعنت به من.....لباساش همه تیکه تیکه شده بود ؛ یه پتو روش انداختم. مردگندهه تف کرد رو کتاب بابا...به مادرم گفت: ماده سگ ! عجب جونی داره! رفتن ! پدرمم بردن؛ من موهای مادرمو ناز کردم ؛ گفتم؛ من هیچی ندیدم ! چیزی نیست! الان برات لباس میارم.مادر آهسته میلرزید ؛
و اشک میریخت؛ من هم ؛ با آسم اشک میریختم. شهرام؛ چراغ خواب را روشن کرد.مرا دید ؛ گفت: تو چته؟ شال را از دهانم باز کرد ؛ نفس کشیدم و بغضم ترکید !
گفت:آره ... میبینی!...سهراب عادیه...ولی من عادی نیستم!.... خواستم بدونی اونجا آدم چه میکشه! تو اون کمد؛ تاریکی ؛ بی نفس...با ترس! وقتی شاهده که....
داری گریه میکنی؟ چرا....خواستم خاطره بگم....اذیت میشدم...تو رو هم اذیت کردم؟ بغلش کردم؛ دیگر هرگز رهایش نمیکردم. هرگز! او دنیای من بود ! هیچکس نمیتوانست این دنیا را از من بگیرد....هیچکس....
#او_یک_زن
#قسمت_چهل_و_چهارم
#چیستایثربی
#داستان
#داستان_بلند
#پاورقی_اینستاگرامی
برگرفته از دورهم خوانی
پیج اصلی
#چیستایثربی/یثربی_چیستا
دوستان لطفا افراد حساستر خانواده؛ این دو قسمت را با صلاحدید شما بخوانند.....کار نویسنده نوشتن است و گفتن حقایق جامعه و انسانی! انتخاب قصه با شماست.
برای اشتراک گذاری این داستان ؛ ذکر نام.نویسنده و #لینک تلگرام او ضروری است.ممنون که رعایت میفرمایید.کتاب شابک دارد..
#کانال_رسمی
#چیستایثربی
@chista_yasrebi
#کانال_قصه
#او_یک_زن
برای کسانی که میخواهند همه ی قسمتها را پشت هم داشته باشند
@chista_2
#قسمت_چهل_وچهارم
#چیستایثربی
صدایش عوض شده بود. بم و خشن و وحشی...انگار ؛ یکی از نقشهای سینمایی اش را بازی میکرد ؛ ادامه داد: پدرمو سوار ماشین کردن؛ با چشم بسته، دهن منم بستن ؛ با یکی از همون چشم بندای سیاه، توی همین کمد ؛ زندانیم کردن...."! گفتم؛ دارم خفه میشم"...صدای جیغ آهسته ی مادرمو شنیدم، از درز شکسته کمد نگاه کردم؛ هنوز روشن بود. نه مثل الان تاریک... ؛ نزدیکای غروب بود. مرد لاغره، در کلبه رو بازگذاشت تا پدر همه چیزو بشنوه ! گندهه ؛ کمربندشو باز کرد ؛ حتی اسلحه شو از جیبش در نیاورد؛ با دستای بسته به در کمد کوبیدم ؛ با لگد! با همه جون یه بچه ی شیش ساله!
نمیخواستم مادرمو بزنه! ضعیف و شکننده بود ؛ زیر ضربه های اون کمربند دووم نمی آورد ؛ دیگه نمیتونستم تو کمد نیکان نفس بکشم...خداحافظ نلی بیچاره....با خودم حرف میزدم....! با پا به کمد کوبیدم. شهرام آسم نداشت؛ من داشتم!
شهرام محل نذاشت.داد زد : " مادرمو ول کن مردتیکه!"....انگار با خودش حرف میزد، فریاد ذهنش بود.... ولش نکرد! روی زمین؛ جلوی همین کمد خوابوندش ؛ لباساشو پاره کرد؛ لباسایی که پدر با عشق براش خریده بود؛ میدیدم مادرم دست و پا میزنه، میدیدم که عمدا میخوان اون زن بدبخت ؛ جیغ بزنه ؛ تا پدر بشنوه.اما مادر، عمدا جیغ نمیزد تا پدر نشنوه ! تا من نشنوم... !تا قوی باشیم..... فقط دست و پا میزد ؛ با دستا و پاهای کوچیکش میجنگید.....و اونا میزدنش! گندهه ؛ مثل جونور وحشی روی مادرم افتاد...از درز شکسته کمد ؛ میدیدم، دستام بسته بود. به کمد لگد میزدم. مردک به مادرم سیلی میزد: میگفت:خوشت میاد که جیغ نمیزنی؟ نه؟! من که میدونم داری درد میکشی پتیاره! جیغ بزن! میخوام اون قاضی کمونیستت؛ جیغتو بشنوه! درگوش مادرم؛ میخواباند: جیغ بزن ماده سگ! بم التماس کن! شاید بت رحم کنم...مادر جیغ نمیزد! من دیدم؛ دیدم با کمربند؛ به جون بدن نحیفش افتاد؛ باز مادر جیغ نزد؛ که پدر نشنوه و من توی کمد ؛ نترسم...بعد اون کثافت؛ ...روی مادرم بود ؛ مثل هیولا نفس نفس میزد.مادرم بیصدا اشک میریخت.اما باز جیغ نزد.گندهه وحشی شد...
وحشی!...نمیتونم بگم.....شهرام؛ مکث کرد....نفس عمیقی کشید...و کمی از بطری اش خورد...
ادامه داد : کارش که تموم شد؛ کمربندش رو بست. به لاغره گفت: توله سگشونو از کمد بیار بیرون! دهان بندم رو باز کردن؛ داد زدم؛ داد از ته دل! خدا.....؛ خدا؛ خدا...شهرام داشت داد میکشید؛ دل من هم! انگار در دلم بهمن ریخته بود، یخ زده بودم... در کمد را باز کرد! مقابلم زانو زد! گفت:دیدی با مادرم چیکار کردن؟همینجا
جلوی چشم من؟و من هیچکاری نتونستم بکنم! هیچی ! لعنت به من.....لباساش همه تیکه تیکه شده بود ؛ یه پتو روش انداختم. مردگندهه تف کرد رو کتاب بابا...به مادرم گفت: ماده سگ ! عجب جونی داره! رفتن ! پدرمم بردن؛ من موهای مادرمو ناز کردم ؛ گفتم؛ من هیچی ندیدم ! چیزی نیست! الان برات لباس میارم.مادر آهسته میلرزید ؛
و اشک میریخت؛ من هم ؛ با آسم اشک میریختم. شهرام؛ چراغ خواب را روشن کرد.مرا دید ؛ گفت: تو چته؟ شال را از دهانم باز کرد ؛ نفس کشیدم و بغضم ترکید !
گفت:آره ... میبینی!...سهراب عادیه...ولی من عادی نیستم!.... خواستم بدونی اونجا آدم چه میکشه! تو اون کمد؛ تاریکی ؛ بی نفس...با ترس! وقتی شاهده که....
داری گریه میکنی؟ چرا....خواستم خاطره بگم....اذیت میشدم...تو رو هم اذیت کردم؟ بغلش کردم؛ دیگر هرگز رهایش نمیکردم. هرگز! او دنیای من بود ! هیچکس نمیتوانست این دنیا را از من بگیرد....هیچکس....
#او_یک_زن
#قسمت_چهل_و_چهارم
#چیستایثربی
#داستان
#داستان_بلند
#پاورقی_اینستاگرامی
برگرفته از دورهم خوانی
پیج اصلی
#چیستایثربی/یثربی_چیستا
دوستان لطفا افراد حساستر خانواده؛ این دو قسمت را با صلاحدید شما بخوانند.....کار نویسنده نوشتن است و گفتن حقایق جامعه و انسانی! انتخاب قصه با شماست.
برای اشتراک گذاری این داستان ؛ ذکر نام.نویسنده و #لینک تلگرام او ضروری است.ممنون که رعایت میفرمایید.کتاب شابک دارد..
#کانال_رسمی
#چیستایثربی
@chista_yasrebi
#کانال_قصه
#او_یک_زن
برای کسانی که میخواهند همه ی قسمتها را پشت هم داشته باشند
@chista_2
@chista_yasrebi/دلم شکسته...ابر برایت بیاورم اشکهایمان را پاک کنیم؟ چیستایثربی
Artist: #kovas
Song: #Shirley
Album: Shades Of Black
Genre: #indie #soul #Trumpet
Year: 2014.
#آلبوم_سایه_های_سیاه
#صدای_زیر_زمین
#شرلی/کواکس
ترانه ی غمگینی را میشنوم ؛
که کسی جز من نمیشنود.....
و عشق تو هنوز آنقدر کافی نیست ؛
که این ترانه ی غمگین را از سرم بیرون کند....
#چیستایثربی
@chista_yasrebi
Song: #Shirley
Album: Shades Of Black
Genre: #indie #soul #Trumpet
Year: 2014.
#آلبوم_سایه_های_سیاه
#صدای_زیر_زمین
#شرلی/کواکس
ترانه ی غمگینی را میشنوم ؛
که کسی جز من نمیشنود.....
و عشق تو هنوز آنقدر کافی نیست ؛
که این ترانه ی غمگین را از سرم بیرون کند....
#چیستایثربی
@chista_yasrebi
#متن_صحبت_اقای
#شاهین_زرتشت
درباره
#چیستا یثربی
#مدل_بین_المللی_معتبرترین_برندهای_جهان
مدرس و طراح مد...
#فشن_دیزاینر
در مراسم رونمایی دو کتاب چیستایثربی
#کوله_پشتی_بوکلند_پالادیوم :
شکر خدا در نسلی زندگی میکنم که امثال
#یثربی_ها در آن حضور دارند،
گرچه روزگار، آنچنان تعریفی نیست،گرچه قضاوت ها،برچسب ها و دزدی ها نفس آدم را تنگ میکند..
دزدی آقا جان دزدی؛از پستچی تا ..
بماند...
بماند در ته ته ته دل همه ی ما
و در آخر خدایا من، شاهین زرتشت تمام قد میستایمت برای حضور هنرمندان این چنین در کشورم.
سایه شان بر سر هنر این کشور مستدام
#شاهين_زرتشت
#چیستایثربی
@chista_yasrebi
.
.
#شاهین_زرتشت
درباره
#چیستا یثربی
#مدل_بین_المللی_معتبرترین_برندهای_جهان
مدرس و طراح مد...
#فشن_دیزاینر
در مراسم رونمایی دو کتاب چیستایثربی
#کوله_پشتی_بوکلند_پالادیوم :
شکر خدا در نسلی زندگی میکنم که امثال
#یثربی_ها در آن حضور دارند،
گرچه روزگار، آنچنان تعریفی نیست،گرچه قضاوت ها،برچسب ها و دزدی ها نفس آدم را تنگ میکند..
دزدی آقا جان دزدی؛از پستچی تا ..
بماند...
بماند در ته ته ته دل همه ی ما
و در آخر خدایا من، شاهین زرتشت تمام قد میستایمت برای حضور هنرمندان این چنین در کشورم.
سایه شان بر سر هنر این کشور مستدام
#شاهين_زرتشت
#چیستایثربی
@chista_yasrebi
.
.
@chista_yasrebi/مراسم جشن امضا و دو کتاب چیستایثربی/از چپ به راست/شاهین زرتشت؛ مسعود خواجه وند؛ بابک نوری و اباذر رضانیا/مدیر نشر کوله پشتی/پالادیوم