@chista_yasrebiبرای کسی که دوستش دارم ؛ هیچ کتابی را مثل آبی کوچک عشق ؛ مناسب نمیدانم.هدیه ی عیدی به یاد ماندنی از شاعران بزرگ جهان/چیستایثربی

@chista_yasrebi/امسال در تک تک لحظات عید ؛ با شما هستم ، با آرامشی که در جملات و اشعار کوتاه یک کتاب کوچک من وجود دارد/چیستایثربی

66491887
66486535
خیابان انقلاب.
خیابان فخر رازی.
تقاطع لبافی نژاد.
پلاک 200طبقه اول
#نشر_پیام_امروز و کلیه
#کتابفروشیهای_معتبر

#آبی_کوچک_عشق
#آبی_کوچک_آرامش
#گزیده ای از اشعار
#عاشقانه
و
#آرامش_بخش_جهان
#چیستایثربی
https://telegram.me/payamemrooz

«عشق در زمان ما» در طاقچه

مژده به علاقه مندان کتابهای نایاب
#چیستایثربی

#نسخه_الکترونیک

«عشق در زمان ما» دربردارنده سه قصه روان‏شناختی معروف و تقدیر شده است،که توسط چیستا یثربی ترجمه و تحلیل شده و چند سال پیش به دلیل استقبال مخاطبان، خیلی زود در بازار کتاب، نایاب شد و متاسفانه دیگر تجدید چاپ نشد.
اکنون نسخه ی الکترونیک کتاب قابل خریداری است.

این سه داستان عبارتند از: «#نام» نوشته هنری سیسیل، «#چارلز» نوشته شرلی جکسون و «#عشق_در_زمان_ما» نوشته جیمز. آ. کیرچ.
برای دریافت "نسخه الکترونیک" این کتاب‌ با قیمت 4000 تومان می‌توانید به اپلیکیشن طاقچه مراجعه کنید.
طاقچه یک اپلیکیشن(نرم‌افزار) است که روی گوشی‌های هوشمند و تبلت‌های اندروید و آی او اس نصب می‌شود.شما میتوانید به شیوه ی آنلاین و شبانه روزی این کتاب را خریداری کنید.

برای دریافت طاقچه(اندروید و آی‌ او اس) روی لینک زیر کلیک کنید:
http://taaghche.ir/download
—-------------------------------------------------------------
در بخشی از داستان «چارلز» می‌خوانیم:
«روزی که پسرم لاری، پا به کودکستان گذاشت شلوار مخمل کبریتی و پیش‏بند کودکانه‏اش را کنار گذاشت و برای اولین‏بار، شلوار جین و کمربند به پا کرد. آن روز صبح، من او را در حالیکه با دختر بزرگتر همسایه به طرف کودکستان می‏رفت تماشا می‏کردم و احساس می‏کردم که مرحله‏ای از زندگیم به پایان رسیده است. کوچولوی شیرین زبان من که تا دیروز به مهدکودک می‏رفت، حالا جایش را به پسر بزرگی داده بود که در شلوار بلندش متکبرانه راه می‏رفت و حتی از یاد برده بود که برای خداحافظی با من لحظه‏ای بایستد و دست تکان دهد.
او به همین ترتیب به خانه برگشت. در با صدا باز شد کلاهش را روی زمین انداخت و با صدای خشن فریاد زد: «کسی خانه نیست؟»
در مو قع ناهار او با لحن گستاخانه با پدرش صحبت کرد. شیر خواهر کوچکش را روی زمین ریخت و از قول معلمش گفت، که ما نباید نام خدا را بیهوده به زبان بیاوریم !...»


#عشق_در_زمان_ما
#چیستایثربی
#ترجمه_ی
#سه_قصه_روانشناختی_نو
#خرید_آنلاین_شبانه_روزی
#اپلیکیشن
#طاقچه
@chista_yasrebi

@chista_yasrebi/پانزده سال پیش ؛ این کتاب در دوره ی خودش ؛ سر و صدایی به پاکرد و از سمت بسیاری از اساتید روانشناسی به خصوص روانشناسان تربیتی توصیه میشد و امروز به شکل آنلاین ؛ در طاقچه/چیستایثربی

@chista_yasrebi/وقتی عقربه های ساعت به دوازده برسند؛ من و تو روبروی همیم....داستانی متفاوت به زودی در اینستاگرام و کانال#چیستا_نباشید

#چیستا_نباشید
#داستان_ده_قسمتی
#شور عشقی پاک
#غلبه بر بیماری هولناک
#اطلاعات در کانال قصه های من
#چیستا_وان و
اینستاگرام اصلی من به زودی
@chista_1
@chista_yasrebi

زنان در عاشقی؛
دست تمام جهان را از پشت می بندند...

و بعد دیگر مردی نمی ماند؛
که دستشان را بگیرد؛
و بگوید:
دوستت دارم!...

زنان در عاشقی؛
از بس که می دوند؛ زمین می خورند؛

و آنقدر دردشان می آید؛
که حواسشان نیست
مردی کنارشان ایستاده؛
تا بگوید:
دوستت دارم...

#چیستا_یثربی

Les femmes;
Comme les amoureuses;
Sont les plus forts des êtres...

Et après;
Il n'y aura plus aucun homme;
Ceux qui prennent leurs mains;
Et leur disent:
Je t'aime!...

Les femmes;
Comme les amoureuses;
Tant qu'elles courent; Elles tombent toujours;

Et elles auront telles douleurs;
Qu'elles ne comprennent jamais
A côté de chaque femme ; se trouve un homme;
Pour dire:
Je t'aime...

#چیستا_یثربی
#شعر_معاصر #شاعران
#چیستایثربی
#ترجمه #فرانسه #مهسا_آقاجری
#شعر_دو_زبانه
@chista_yasrebi

بخشی از نثر؛ نویسنده ی معروف #ایتالیایی_کوبایی

بانو
#آلبادسس_پدس
در کتاب

#از_طرف_او

...مردها، وقتی از خواب بیدار می شدند، قهوه شان حاضر بود. لباسهایشان اتو شده بود. بی فکر و خیال درباره ی مسائل خانه و فرزندان، برای هوای تازه بیرون می رفتند. و پشت سر خود اتاق هایی را بر جا می گذاشتند که هوا نداشت. رختخواب های بهم ریخته...فنجان های کثیف از شیر قهوه...سر یک ساعت معین به خانه بر می گشتند... به محض ورود می پرسیدند "ناهار حاضر است؟" ..."اسپاگتی وا رفته".."برنج خام است"...با چنین جملاتی جهان را تلخ می کردند...سپس روی تنها صندلی راحتی خانه می نشستند و روزنامه می خواندند. روز نامه خواندن نیز همیشه پر از اخبار منفی بود: نان گران خواهد شد، حقوق ها پایین خواهد آمد و بدین نتیجه می رسیدند که "باید صرفه جویی کرد" هرگز خبر خوبی در روزنامه وجود نداشت!...

...هرگز از زن ها نمی پرسیدند "حالت چطور است؟ خسته نباشی! چه پیراهن قشنگی پوشیده ای!" تعریفی نمی کردند، از صحبت کردن خوششان نمی آمد. اهل شوخی نبودند، به ندرت لبخند می زدند و هروقت با زن خود حرف می زدند آنها را "شماها" خطاب می کردند...

...دوره نامزدی شان بنا بر رسوم طولانی بود. آن مردهای جوان ساعت ها در انتظار می ماندند تا دختر دلخواهشان سرش را از پنجره بیرون کند...چه نامه های عاشقانه ای می نوشتند...گاه، دختر ها سالهای سال در انتظار می ماندند تا نامزدشان قبل از ازدواج شغل ثابتی بدست آورد...چقدر در انتظار آن سعادت هماهنگ صبر کرده بودند و در عوض چه دریافت کرده بودند؟ یک زندگی یکنواخت! آشپزخانه، کار آشپزخانه، باد کردن جسم، خالی کردن جسم برای اینکه بچه ای به دنیا آورند و بعد، در زیر ِ ظاهر ِ تسلیم شده، قلب آنها کم کم از کینه آکنده می شده، چون حس می کردند که فریب خورده اند. با تمام این احوال، بار سنگین روزانه زندگی روزانه را به دوش می کشیدند و آه و ناله نمی کردند. به شوهران خود یاد آور نمی شدند که اینها همان دختران هستند و آن همه وعده برای یک زندگی سعادتمند چه شد؟...

...چه شب ها که در کنار آن شوهرانِ خفته، گریسته بودند...کلمات عاشقانه اکنون در زمان زناشویی تبدیل به جملاتی بی معنا شده بود...

...زن و مرد،از اولین ملاقات، شروع می کنند به بازی کردن نقش دلخواه خود. واقعیت را پنهان می سازند و با سماجت هرچه تمام تر از شخصیت ساختگی خود دفاع می کنند و این چنین است که اغلب دو نفر که با هم زندگی می کنند، فقط از طریق دو شخصیت مصنوعی با هم ارتباط برقرار می کنند و هرگز یکدیگر را نمی شناسند. یک مرد حق ندارد درباره ی زنی قضاوت کند. او نمی تواند درک کند که تار و پود وجود یک زن تا چه حد با تار و پود وجود یک مرد فرق دارد...

... به خیال مرد ها، عشق برای همسرشان، قصه ی کوتاهی بوده است، یک جذبه ی زودگذر! واقعیت در این است که مردها فکر می کنند بوی آشپزی، سنگینی زنبیل خرید، بچه ها را درس دادن و به کلاس ورزش بردن، می تواند جایگزین آن رمان عشقی بشود که سرچشمه اولین ملاقات آن ها بوده است. مردها اینقدر کم زن ها را می شناسند که تصور می کنند آن زندگی دلخواه زن هاست! آه می کشند و به دوستان خود می گویند "زن سردی ست! فقط خانه داری می کند و به بچه ها می رسد!" و با این نتیجه گیری نهایی و آسان از زیر بار مسئولیت شانه خالی می کردند. چرا به گفتگوی زن ها گوش نمی دادند که با ورود آنها قطع می شد؟ چرا به کتابهای روی میز پهلوی تخت زن ها نگاهی نمی انداختند؟ چرا متوجه نمی شدند که زن ها، پس از شام، پنجره را باز می کنند و آه می کشند؟ مرد ها می گفتند "خسته هستند"، ولی چرا نمی خواستند دلیل این خستگی را درک کنند؟ اگر خیلی به خود زحمت می دادند می گفتند "زن هستند!" چرا از خود نمی پرسیدند زن بودن یعنی چه؟ نمی فهمیدند آن فداکاری زنانه عملی ست که از آرزوی عشق سرچشمه می گیرد.../

#البادسس_پدس
#نویسنده و
#روزنامه نگار
#کوبایی_ایتالیایی
#آثار_معروف
از_طرف_او
#دفترچه_ممنوع
#چیستایثربی
#بخشی از رمان "از طرف او "
1911-1997

@chista_yasrebi

@chista_yasrebi/بانو آلبادسس پدس بیشتر آثارش را از زندگی خود در میانه سالی الهام گرفته است.عشق و شک دو عنصر مهم در رمانهای اوست

نگاهی به #کتاب
#دفترچه_ممنوع
نوشته البا دسس پدس

البا دسس پدس (۱۱ مارس ۱۹۱۱ رم، ایتالیا–۱۴ نوامبر ۱۹۹۷ پاریس، فرانسه) نویسنده و روزنامه نگار ایتالیایی – کوبایی است که با ترجمه های شیوای بهمن فرزانه که بر کتاب هایش نوشته شده برای مخاطبان ایرانی نویسنده ای مشهور محسوب می شود.
این نویسنده ی فمینیست و ضد فاشیست اکثر کتاب هایش حول محور زنان و مشکلات آنان می گردد.
رمان‌های آلبادسس پدس، نماینده زنان قرن بیستم ایتالیا است، سال‌های جنگ جهانی دوم و چندین سال پس از پایان جنگ، که تقابل پیدا و پنهان فضای ناهماهنگ زندگی خانوادگی و زندگی اجتماعی و چالش زنان با محیط اطرافشان را نشان می‌دهد.
کشمکش پنهان و آشکار زنان در نوشته‌های پدس با فضای
#ناهماهنگ زندگی
#خانوادگی و زندگی
#اجتماعی است و همین ویژگی است که برای زنان معاصر کشورهای جهان، جذابیت دارد و باعث می‌شود همه این زنان به نحوی با آثار او احساس نزدیکی و همذات‌پنداری کنند.

مسئله تقابل زنان با جهان اطراف‌شان، یک مسئله حل‌نشده و جهانی است که البته در کشورهای مختلف و در بین ملیت‌های مختلف به درجات مختلفی ظاهر می‌شود.
#اشتراک در برخی فرهنگ‌ها و شباهت اوضاع سرزمین‌ها در سال‌های پس از جنگ، خواننده #ایرانی را به این نویسنده #ایتالیایی نزدیک می‌کند.

موضوع این هفته کارگاه نقد کتاب ما ، کتاب دفترچه ممنوعه این نویسنده بود که نقدهای متفاوتی را بر این کتاب شاهد بودیم.
والریا زنی میانسال است که در کنار اشتغال باید کارهای مربوط به خانه را انجام دهد. میشل همسر او و دو فرزند آنها خانواده ای کوچک و از نظر اقتصادی متوسط رو به پایین را تشکیل می دهند.
بحران اقتصادی بعد از جنگ فشلر مضاعفی را بر انها تحمیل کرده و افراد خانواده را هر روز به خاطر این مشکل از هم دور می کند.
اما خرید یک دفترچه یادداشت در یک روز تعطیل زندگی والریا را دگرگون می کند. او که عادت کرده است مشکلات و نیازهای خود را نادیده بگیرد با شروع نگارش خاطرات روزانه خود در این دفترچه به این نتیجه می رسد که سالیان متمادی زندگی خود را بیهوده صرف روزمرگی زندگی و خدمت به کسانی کرده که قدر او را نمی دانند و هیچ وقت به فکر خود نبوده است.
هر چه داستان پیش می رود و روزهای نگارش دفترچه بیشتر می شود کمبودها و نیازهای او بیشتر نمایان می شود و در این مسیر والریا متوجه می شود که چه شکاف عظیمی در خانواده به وجود امده است.
دوست و عشق مابین او و رییس اداره ای که در ان کار می کند و عشق های جنبی که برای پسر و دخترش به وجود می اید خرده روایتی هستند که به روایت اصلی برای پیشبرد داستان کمک کرده اند.
والریا خود را قربانی می بیند و سعی می کند که عصیان کند اما در نهایت شکست می خورد و با سوزاندن دفترچه بر روزهای سرد گذشته باز می گردد.
البا دسس پدس در با داستان خود می گوید که این زنان هستند که باید از خود بگذرند و خود را فدای زندگی دیگران و خانواده ی خود کنند.
نثر روان و روایت ساده و پرکشش و باورپذیر داستان بر جذابیت داستان افزوده و باعث جذب مخاطب گردیده است.
خرده روایت های جانبی و شخصیت های متفاوت داستان که هر کدام نماینده ای از قشرهای متفاوت جامعه هستند به روایت کمک کرده است.
شخصیت پردازی در داستان به خوبی شکل گرفته است و ابعاد مختلف شخصیت والریا – شخصیت اول داستان- به بهترین شکل نمایش داده شده است.
روزنامه نگار بودن نویسنده کمک کرده است که در کنار روزنوشت بودن روایت داستان ، ایجاز هم رعایت شود – اتفاقات مهم داستان روایت شود- و اتفاقات ساده و غیر ضروری روزمره در داستان انعکاس داده نشود و این به صورتی ست که مخاطب داستان متوجه این امر نمی شود و به جزیی نگری زندگی توجه ای نمی کند.
البته نمی توان از ترجمه ی زیبای بهمن فرزانه به سادگی گذشت.
دیدهای متفاوت دوستان بیشتر بر روی نقد محتوایی داستان و بر جنبه های فمینیستی و مظلوم نمایی والریا شخصیت اصلی داستان است.
رمان «چراغها را من خاموش می کنم »نوشته «زویا پیر زاد » بسیار شبیه این رمان اس ت از نظر نوع راویت و شخصیت ها و دغدغه های آنان و روابط حاکم بر افراد داستان و ماجراهایی که بر شخصیت ها می گذرد.


#نقد_کتاب
#دفترچه_ممنوع
#آلبادسس_پدس
#کوبایی_ایتالیایی
#صفحه_نودوهشتیا.نت
#ادبیات_جهان
#ادبیات_معاصر

@chista_yasrebi

@chista_yasrebi/جان وودن ؛ قهرمان اسطوره ای بسکتبال است.اما پس از بازنشستگی؛ کتابهایی نوشت و نوعی نگاه مدیریتی و فلسفی خودرا ابراز کرد..این چند جمله اش ؛ خیلی درست است

@chista_yasrebi/بین من و تو ؛ فقط یک آینه فاصله بود.../هدیه ی شب عید من برای شما..بزودی..../معلم پیانو

#اینستاگرام
#چیستایثربی
#یکساله
شد....

#یکسال با شما...دایره ی عشاق
#چیستایثربی
@chista_yasrebi

کمی رعایت نکن!
کمی بی ادب،
کمی جسور،
ناگهان تر از ناگهان؛
نیمه شب ها زنگ بزن!
چیزی بپرس..
حرفی بزن...
کاری کن که من به دنیا
جواب پس دهم!
کاری کن به گریه بیفتم؛
که گریه، شفای دل است...
کمی رعایت نکن!
نیمه شب ها شماره بگیر،
مرا بیدار کن،
جهان را بیدار کن...!


#چیستایثربی
#شعر_نو
@chista_yasrebi

👌