چیستایثربی کانال رسمی

#آوا_متولد۱۳۷۹
#قسمت95
#چیستا_یثربی
#قصه
#داستان
#داستان_دنباله_دار
#پاورقی
#رمان
#کتاب
#چیستایثربی

#قسمت_نود_و_پنجم

فرمانروای مطلق‌ اکنون‌ در اتاق، سکوت است...

یاسر به چهره ی تک تک ما نگاه می کند.
فقط مادرم رویش را برمی گرداند، بقیه انگار یاسر را نمی بینند.
انگار چشمهایشان باز است، ولی یاسر برایشان وجود ندارد!

یاسر به آن ها می گوید:
همه تون منو خوب یادتونه!
بذارید یه دور مرور کنیم...
چیزایی که من‌ داشتم و چیزایی که نداشتم...

خب من هیچوقت، یه خانواده نداشتم!موقعی که بدنیا آمدم، پدرم زود رفت، خدا رحمتش کنه، اما مادرم الگوی آدمی مثل من نبود!
و نمی تونست اونجور که باید منو تربیت کنه!

من تو کوچه‌ها بزرگ شدم...
خواهرم همیشه سرش، تو درس و کتاب بود، بعدم که با یه مرد حزب اللهی عروسی کرد، با یه سرباز، با یه نظامی یا چه می دونم یه فرمانده!
هر کی که بود، اون مرد، هیچوقت نمی تونست جای پدر من باشه، سعی شو می کرد ولی اون، اصلا خونه نبود!
همیشه اول مرز، جنگ، دشمن... بعد خانواده!
خواهر من، همیشه تنها بود، منم همینطور.

اونموقع من، خیلی کوچیک بودم، احتیاج داشتم یه کسی تربیتم کنه، منو ببینه!

می بینید من خانواده ای نداشتم!
حالا ببینیم چی داشتم؟!
من ترس داشتم، ترس از همه چیز!
ترس از اینکه آدم درستی نشم، مثل اون فرمانده!
مادرم همیشه می گفت از اون یاد بگیر، از پدرتم یاد بگیر.

من پدرمو نمی شناختم، من هیچکس رو نمی شناختم!

می ترسیدم اصلا هیچی نشم!
یکی باید به من یاد می داد راه غلط از درست چیه!

تو مدرسه ی اسلامی، خیلی کتک می خوردم، بدترین شاگرد بودم، شاید یه چیزایی رو باید تو ذهنم می کردن، شاید خنگ بودم!
نمی دونم... من هیچی نداشتم، جز خشونت، زدن همکلاسیام، له کردن همه... حتی یه دختر هفده ساله!

مگه خودم، چند سالم بود؟
یه بیست ساله ی سیکل!
بدون هیچ مهارتی، جز موتور سواری و کتک کاری!

مادرم، هنوز نگاهش به سمت پنجره است.
انگار چیزی از حرف های یاسر را‌ نمی شنود!

یاسر ادامه می دهد:
تا وقتی که اون زن، بناز، به خیال خودش، منو گروگان گرفت...
گروگانی که کسی برای آزاد کردنش نیامد!اسیری که همه از خدا می خواستن پیش بناز بمونه.

نمیدونم اگه روژانو نبود، الان کارم به کجا رسیده بود!
احتمالا بناز، با یه گلوله تو مغز، خلاصم کرده بود، چون دیگه به دردش نمی خوردم، یه گروگان سوخته!
به کاهدون زده بود!

تا روژانو آمد...
عشق مادری و زنانه رو، با هم داشت.
از کله شقی من، خوشش میامد، یا شاید به قول خودش، یه نوری تو روح من دیده بود!
حتما فکر می کرد می تونه منو آدم کنه!

اینجوری، خانواده دار شدم.
من و روژانو، هیچوقت بچه دار نشدیم....
تنها و غریب، تو سرزمینی که نمی شناختم!

حالا ببینیم شما چی داشتید و چی نداشتید؟
خب از کی شروع کنیم؟
ده، بیست، سی، چهل کنیم؟

فرمانده می گوید:
بسه دیگه، مسخره بازی بسه!

یاسر در کمال تعجب، کلتش را به سمت فرمانده می گیرد:
به من‌ دستور نده‌ مرد!
برو ته صف، داماد قدیم!
آخرین نفر تویی!

#آوا_متولد۱۳۷۹
#قسمت95
#قسمت_نود_و_پنجم
#رمان
#پاورقی
#داستان_دنباله_دار
#داستان_ایرانی
نویسنده
#چیستا_یثربی

https://t.me/joinchat/AAAAADvSdBq1EA_7IHG-jQ

کانال رسمی چیستایثربی
بالای صفحه ادرس کانال چند قصه من سنجاق شده است
#چیستایثربی