بیل کازبی در دوره‌ای طولانی محبوب‌ترین چهره‌ صنعت سرگرمی در آمریکا بود و تقریبا در تمام خانه‌های آمریکا همچون یکی از اعضای خانواده به حساب می‌آمد، طوری که «بابای آمریکا» لقب گرفته بود؛ پدری که متأسفانه مثل بعضی دیگر از پدرها متجاوزی هولناک از کار درآمد که «فرزندان»ش را به رذیلانه‌ترین شکل ممکن اغفال می‌کرده. به ‌عنوان استندآپ کمدین پنج سال پیاپی جایزه گرَمی گرفت. تازه سال‌ها بعد، یعنی در دوره‌ای که به واسطه‌ سال‌خوردگی هم در عرصه حرفه‌ای و هم در تجاوزهای جنسی به سن «بازنشستگی» رسیده بود، چهره‌ حقیقی و بسیار زشت او بر دوستدارانش در جهان آشکار شد. واقعیت تلخ دیگر آن است که از دهه‌ها پیش‌تر، زنانی از جمع پرشمار قربانیانش این‌ور و آن‌ور درباره‌ رذالت‌های او سخن گفته بودند، ولی رسانه‌ها و مردم به این سخنان وقعی ننهادند و اگر هم توجهی شد، مثل خیلی موارد دیگر ازجمله در مملکت خود ما، در جهت محکوم کردن یا دروغ‌گو شمردن این قربانیان بود.

متن کامل را می‌توانید از طریق لینک زیر در سایت "کایه دو فمینیسم" بخوانید
http://cahiersdufeminisme.com//هیولاهایی-در-میان-ما

@cahiersdufeminisme

اردشیر ایرانی و سپنتا ساعت‌ها با خانم سامی‌نژاد و همسرش صحبت کردند تا بلکه رضایت او را برای بازی در نقش گلنار بگیرند. سپنتا برای سامی‌نژاد استدلال می‌کرد با بازی در این فیلم نامش به ‌عنوان اولين بازيگر زن در تاريخ سينمای ايران ثبت خواهد شد؛ غافل از این‌که همین «اولین بودن» سبب خواهد شد که در سرتاسر زندگی‌اش زبانزد خاص و عام شود، دشنام بشنود، مورد ضرب‌وجرح قرار بگيرد و تا سال‌ها در زندگی خصوصی‌اش روی آرامش به‌ خود نبيند. خودش گفته است وقتی شوهرش او را طلاق داد، به‌ناچار به کرمان بازگشت تا با مادرش زندگی کند. روزهایی بود که باید «پنهان می‌شد» و «از یک سوراخ بیرون» نمی‌آمد، چون نمی‌خواست مردم بدانند «چه‌کاره» بوده است. «مادر و خواهر و فامیل من تمام به عذابِ مردم بودند» و «فشار» می‌آوردند که دیگر «نباید در فیلم بازی کنی». سامی‌نژاد خود را به جرم گناهی که مرتکب نشده بود، در تنگنا می‌دید. به همین سبب «گوشه‌نشینی» برگزید و تا سال‌های طولانی مایل نبود کسی بداند کجاست. 

متن کامل را می‌توانید از طریق لینک زیر در سایت "کایه دو فمینیسم" بخوانید
http://cahiersdufeminisme.com/سرگذشت-غم‌انگيز-دختر-لر/

@cahiersdufeminisme

🎞 An Unmarried Woman (1978)

🎥 Director: Paul Mazursky

🔶 720p BrRip

——————————————

♦️لینک دانلود زیرنویس فارسی:

http://subdl2.site/subtitles/list.php?title=0078444


#دانلود_فیلم
@cahiersdufeminisme

An Unmarried Woman (1978)


#دانلود_فیلم
@cahiersdufeminisme

🎞 Wadjda (2012)

🎥 Director: Haifaa al-Mansour

🔶 720p BrRip

——————————————

♦️لینک دانلود زیرنویس فارسی:

http://subdl2.site/subtitles/list.php?title=2258858


#دانلود_فیلم
@cahiersdufeminisme

Wadjda (2012)


#دانلود_فیلم
@cahiersdufeminisme

نوشته‌های نزهت بادی درباره سینما و زنان
https://t.me/nozhatbadi

این، آدرس کانال جدید نزهت بادی
منتقد سینما، تحلیلگر مسائل زنان و سردبیر سایت کایه دو فمینیسم است
که در آن می‌توانید نوشته‌های او را که در اینستاگرام منتشر می‌شود، بخوانید

🎞 And Along Came a Spider (2002)

🎥 Director: Maziar Bahari

🔶 DVDRip


#دانلود_فیلم_و_عنکبوت_آمد
@cahiersdufeminisme

در فیلم «آخرین دوئل»، تجاوز در سه فصل از دیدگاه مارگریت ( زن تجاوزدیده)، کروژ (شوهر زن تجاوزدیده) و لگری (مرد متجاوز) ارائه می‌شود. اما کارکرد شبکه‌ای شدن این روایت مرسوم و متعارف چیست؟ شبکه‌ای شدن روایت به طور تلویحی، نام قطعی تجاوز را از کنشی که سه بار به سه شکل بازنمایی شده، می‌گیرد و با این کار بر گزاره‌ای صحه می‌گذارد که تا پیش از جا افتادن تعاریف فمینیستی از تجاوز، به صورت سنتی رواج داشته و با تکیه بر آن این امکان به وجود می‌آمده که آزارگر تبرئه گردد و آزاردیده با پذیرفتن برچسب‌هایی چون دروغ‌گویی، مبالغه، توهم و… بی‌اعتبار شود؛ این‌که «آن‌چه را که شماری از افراد تجاوز می‌نامند، شماری دیگر اغواگری می‌خوانند». به همین خاطر گزاره‌های بدیلی جای آن را گرفتند. از این‌رو که لازم بود تکلیف تجاوز به‌سان جرمی صورت‌گرفته در حق زنان مشخص شود، این‌که: «تمام انواع مناسبت‌های جنسی که در آن‌ها اشتیاق مرد بر بی‌میلی زن بچربد، مصداق تجاوز هستند».

متن کامل را می‌توانید از طریق لینک زیر در سایت "کایه دو فمینیسم" بخوانید
https://cahiersdufeminisme.com//جدال-برای-احیای-مردانگی-ناکام

@cahiersdufeminisme

🎞 The Last Duel (2021)

🎥 Director: Ridley Scott

🔶 720p BrRip

——————————————

♦️لینک دانلود زیرنویس فارسی:

http://subdl2.site/list/4244994-the-last-duel-2021.html


#دانلود_فیلم
@cahiersdufeminisme

The Last Duel (2021)


#دانلود_فیلم
@cahiersdufeminisme

ترزا دولارتیس (نظریه‌پرداز نقد فمینیستی فیلم) می‌گوید ساختار روایت بر پایه میل جنسی مردانه بنا شده و زن به ‌عنوان معمای روایی معرفی می‌شود که مردان، پیرامونش دست به کنکاش و پرسش می‌زنند، اما این کنجکاوی برای شناختن و کشف زن نیست و در چنین روایتی زن‌ها اجازه بیان میل خود را ندارند و فقط سوژه‌ای برای به پایان رساندن سفر مرد قهرمان هستند. در فیلم «اسیر» نیز داستان از زاویه‌دید مردانه سیمون روایت می‌شود که دچار تشکیک و تردید درباره گرایش جنسی زن است و اساساً آریان درباره خودش حرفی نمی‌زند. آن‌چه درباره گرایش جنسی آریان در فیلم مطرح می‌شود، نه از سوی او، بلکه به واسطه سیمون است که این واقعیت اجتماعی را به یاد می‌آورد که چطور زن‌ها همواره از سوی مردها تحت فشار قرار می‌گیرند تا هویت و رفتار جنسی خود را مطابق میل آن‌ها تعریف کنند. تا جایی که می‌بینیم سیمون با کنجکاوی افراطی پیرامون احساسات و افکار آریان موقع رابطه جنسی درصدد کنترل چگونگی لذت جنسی او برمی‌آید.

متن کامل را می‌توانید از طریق لینک زیر در سایت "کایه دو فمینیسم" بخوانید
https://cahiersdufeminisme.com//عاملیت-جنسی-زنان-به-مثابه-مقاومت

@cahiersdufeminisme

وبینار "تحلیل فیلم از منظر لورا مالوی"
که به دعوت موسسه فرهنگ و هنر "آرسن" برگزار می‌شود

سرفصل‌ها:
- تاریخچه نقد فمینیستی و حلقه منتقدان بریتانیایی
- شناخت لورا مالوی و اهمیت جایگاه تاریخی او
- تحلیل مقاله "لذت بصری و سینمای روایی"
- تشریح نگاه خیر مردانه
با تمرکز بر فیلمهای سرگیجه (الفرد هیچکاک)، داستان کوتاهی درباره عشق (کریشتف کیشلوفسکی)، کلئو از ۵ تا ۷ (آنیس واردا)، رشته خیال (پل توماس اندرسن)
- تشریح تماشاگری جنسی
با تمرکز بر فیلمهای پنجره عقبی (آلفرد هیچکاک)، تام چشم‌چران (مایکل پاول)، جین برکین (آنیس واردا)
- تشریح یادگارپرستی
با تمرکز بر فیلمهای فرشته آبی (جوزف فون اشترنبرگ)، معمای بچه‌ سقوط کرده (جری شاتزبرگ)، من، تو، او، او (شانتال آکرمن)
- تحلیل بازنگری لورا مالوی در مقاله "لذت بصری و سینمای روایی"

برای ثبت‌نام لطفا با این شماره تماس بگیرید
09016881095

@cahiersdufeminisme

تست بکدل توسط یک رمان‌نویس و کارتونیست به نام آلیسون بکدل در سال ۱۹۸۵ مطرح شد. او که ایده‌اش در کمیک استریپش را از دوستش لیزا والاس الهام گرفت، ترجیح می‌دهد نام آزمون را تست والاس- بکدل بنامد اما بیشتر با همان عنوان تست بکدل شهرت یافته است. از این تست برای اینکه بفهمند چه فیلم سینمایی یا اثر نمایشی از برابری جنسیتی برخوردار است و به زنان به انداره مردان توجه نشان می‌دهد یا نه، کمک می‌گیرند.
در تست بکدل، این سه سوال مطرح می‌شود:
آیا حداقل دو شخصیت زن که اسم داشته باشند، در فیلم یا نمایش وجود دارد؟
آیا شخصیت‌های زن با یکدیگر صحبت می‌کنند؟
آیا شخصیت‌های زن درباره‌ چیزی به جز «عشق» به یک مرد صحبت می‌کنند؟
در این یادداشت سامانتا الیس که نمایشنامه‌نویس، نویسنده و روزنامه‌نگار بریتانیایی است، توضیح می‌دهد چرا تست بکدل درباره همه آثار سینمایی و نمایشی مفید و کاربردی نیست و به‌تنهایی نمی‌تواند فمینیستی بودن یک اثر را تأیید کند.

متن کامل را می‌توانید از طریق لینک زیر در سایت "کایه دو فمینیسم" بخوانید
https://cahiersdufeminisme.com//چرا-تست-بکدل-همیشه-موفق-نیست؟

@cahiersdufeminisme

جریان مبارزات زنان علیه حجاب اجباری از همان نخستین روزهای انقلاب آغاز می‌شود و تاکنون ادامه دارد و زنان با نافرمانی مدنی، در برابر ساختار سلطه و سرکوب مقاومت می‌کنند و بهای آن را نیز می‌پردازند. امیدوارم سینمای ایران نیز بتواند با این جریان پیشرو و جسور همراه شود و مقابل سانسور بایستد و به‌جای اینکه در راستای ایدئولوژی حکومت از حجاب عادی‌سازی کند، تصویر حذف‌شده زنانی را ثبت کند که انتخاب پوشش آزاد را حق خود می‌دانند.
در این گزارش از تحلیل‌های آسیه امینی (شاعر و تحلیل‌گر مسائل اجتماعی)، منصوره شجاعی (پژوهش‌گر و فعال حقوق زنان)، مهشید زمانی (روزنامه‌نگار و منتقد سینما)، شبنم طلوعی (بازیگر تئاتر و سینما) و معصومه گنجه‌ای (پژوهش‌گر و مدرس مطالعات تطبیقی سینما) بهره بردم تا به چهار پرسش اساسی در زمینه حجاب در سینما پاسخ دهیم:
چطور حجاب وارد سینما شد؟
چقدر حجاب در هر دهه بر سینما تأثیر گذاشت؟
چگونه سینماگران به حجاب واکنش نشان دادند؟
چرا حجاب در سینما برای حکومت مهم است؟

متن کامل را می‌توانید از طریق لینک زیر در سایت کایه دو فمینیسم بخوانید
https://cahiersdufeminisme.com/نه-توسری،-نه-روسری

@cahiersdufeminisme

در «تیتان» و «من آدم تو هستم»، زن از نقش معشوقِ خواستنی خداوندگار کناره‌گیری می‌کند. زن این کناره‌گیری از نقش انفعالی معشوق را با دست شستن از نشانه‌هایی اعلام می‌کند که زیبایی‌شناسی و فرهنگیِ مرسوم به زنانگی اختصاص داده‌اند: الکسا با مشت بینی خودش را خرد می‌کند و آلما به اختیار، از مادرانگی چشم می‌پوشد. هم الکسا و هم آلما، از مردهای معمولی که به باور، شریک‌های بالقوه آن‌ها محسوب می‌شوند، رو می‌گردانند؛ الکسا آن‌ها را می‌کشد و آلما ترکشان می‌کند. هر دو فیلم چشم‌انداز تازه‌ای به روی مناسبات زن با ماشین می‌گشایند؛ آن‌ها رابطه زن با ماشین را به‌سان رابطه آفریده با آفریده، ابزار با ابزار بازخوانی می‌کنند و نشان می‌دهند که چنین رابطه تک به تکی، به معنای پایان مناسبات ارباب بردگی، مردانگیِ فرادست با زنانگی فرودست است. تو گویی چنین رابطه‌ای، به زن فرصت می‌دهد که به نقش آفریننده نوین فرو رود و در حد توان، تن و هویت خودش را، شده با ویران کردن، از نو بسازد.

متن کامل را می‌توانید از طریق لینک زیر در سایت "کایه دو فمینیسم" بخوانید
https://cahiersdufeminisme.com/آیا-ماشینها-مرد-هستند؟/

@cahiersdufeminisme

مستند «پائولا رگو، رازها و داستان‌‌ها»، ساخته‌ نیک ویلینگ، پسر پائولا رگو است. پائولا رگو، نقاش پرتغالی‌تبار انگلیسی، به‌تازگی در هشتم ماه ژوئن در خانه‌اش لندن در سن ۸۷ سالگی درگذشت. نقاشی که جدا از ارزش و اعتبار کارهایش در تاریخ نقاشی، از او به عنوان یکی از زن‌های تأثیرگذار زمانه‌ خودش یاد می‌کنند. نقاشی‌هایش اغلب بازتاب محدودیت‌ها و تعصب‌های زندگی زنان در پرتغال است. مارینا وارنر ، پژوهش‌گر ادبی و فعال حوزه‌ زنان، نقش او و نقاشی‌هایش را در روند جنبش فمینیستی بعد از جنگ‌ جهانی دوم بسیار مهم می‌داند. شاید بشود گفت او اولین زنی است که این‌گونه عریان، لذت جنسی و پیامدهای این لذت را به تصویر کشیده. در فیلم آزادانه درباره‌ تمایلات جنسی خودش و تأثیرش روی نقاشی‌هایش حرف می‌زند. لذتی آمیخته به ترس و درد؛ ترس از بارداری، بی‌شرمی و بی‌آبرویی، و دردِ آمیخته به لذت هنگام عشق‌ورزی، درد از دست دادن خواسته یا ناخواسته‌ جنین و درد زایمان. و آوردن همه‌ این‌ها به نقاشی.

متن کامل را می‌توانید از طریق لینک زیر در سایت "کایه دو فمینیسم" بخوانید
https://cahiersdufeminisme.com/رازها-و-داستانهای-پائولا-رگو/

@cahiersdufeminisme

🎞 Nasrin (2020)

🎥 Director: Jeff Kaufman

🔶 540p



#دانلود_فیلم
@cahiersdufeminisme

Nasrin (2020)



#دانلود_فیلم
@cahiersdufeminisme

نوا برلاتسکی با مقایسه خشونت علیه زنان با مردان و رفتارشناسی بت‌گرل در انیمیشن «بت‌من: شوخی مرگبار» ساخته سام لیو در سال ۲۰۱۶ توضیح می‌دهد که هرچند در سینما زنان و مردان، هر دو مورد خشونت قرار می‌گیرند، اما خشونت علیه زنان از ماهیتی جنسی برخوردار است و جنسی‌سازی خشونت علیه زنان در راستای سرگرمی و هیجان، باعث تضعیف زنان می‌شود و آن‌ها را به جایگاه فردی آسیب‌پذیر و قربانی تقلیل می‌دهد که برای نجات خود به مردان نیاز دارند. او در برابر این سؤال گمراه‌کننده که چرا کسی به خشونت علیه مردان اعتراض نمی‌کند، به‌درستی جواب می‌دهد که خشونت علیه مردان نه‌فقط نفی‌کننده خشونت علیه زنان نیست، بلکه آن را تکمیل و تشدید می‌کند و این مسئله نه فقط به زنان آسیب نمی‌رساند، بلکه مردان را نیز در بر می‌گیرد. چون به مردان همواره القا می‌شود که آن‌ها خشونت را ایجاد و اعمال می‌کنند و برای این‌که قهرمان به نظر برسند، باید هر نوع خشونتی را تحمل کنند.

متن کامل را می‌توانید از طریق لینک زیر در سایت "کایه دو فمینیسم" بخوانید
http://cahiersdufeminisme.com/جنسیت-میتواند-یک-شوخی-مرگبار-باشد/

@cahiersdufeminisme