[ کانال برهان ]
11.1K subscribers
23K photos
1.83K videos
742 files
13.1K links
مرکز نشر دروس اعتقادی اهل بیت علیهم‌السلام
+ مباحث نقد فرق ضاله

👤پرسش و پاسخ @EDborrhan


کانالهای زیرمجموعه:
@fariadras
@borrhan2
@borrhanlibrary
@borrhanmedia
@dinclass

اینستا:
https://t.me/pageborhan
Download Telegram
#حکومت_علوی (۲۰۱)
#دولت_حق

دو سوم گناه فحشاء، به گردن غاصبین حقوق است!

┄┄┅═✧❁﷽❁✧═┅┄┄

✔️در فروع کافی روایت شده که از امام صادق علیه السلام در مورد این قضیّه سؤال شد:
فردی درگذشت و از او کودکی باقی ماند؛ و میّت وصیّ هم معین کرده بود. بعدها فرزند به بلوغ رسید، پس نزد وصیّ امور مالی پدرش رفته و به او گفت: اموالم را در اختیارم بگذار تا ازدواج کنم. اما وصیّ از پرداخت مال امتناع ورزید، تا جایی که در نهایت آن جوان (تحت فشار تمایلات جنسی) گرفتار فحشاء شد.
امام علیه السلام فرمودند :
« دو سوّم این گناه به گردن آن وصیّ می‌آید که مال را به فرزند میّت نداده و مانع ازدواجش شده است».

▪️متن عربی:
عن محمد ابن قيس، عمن رواه، عن أبي عبد الله علیه السلام قال‏ في رجل مات و أوصى إلى رجل و له ابن صغير فأدرك الغلام و ذهب إلى الوصي فقال له: رد علي مالي لأتزوج، فأبى عليه حتى زنى؟
قال: «يلزم ثلثي إثم زنا هذا الرجل ذلك الوصي الذي‏ منعه المال و لم يعطه فكان يتزوج‏».
(📔الکافی ج۷ص۴۶ - ر.ک: تصویر الحاقی)


پی‌نوشت:
از این روایت جالب، نکته‌ای عمومی که در ابتدا به ذهن متبادر می‌شود آن است هرگاه فردی که امور دیگران را به دست گرفته، مانع بهره برداری آنان از حق مشروعشان گردد، در گناهانی که مردم بر اساس نبود امکانات مبتلا می‌شوند شریک بوده و←بلکه بیشتر تبعات آن، بر گردن اوست....

اما قضیه سخت‌تر از این نکته عمومی است!

چرا که باید توجه داشت که این فرمایش امام ع در بارۀ وصی برحق است. یعنی در بارۀ کسی که توسط صاحب حق انتخاب شده، بعداً خیانت کرده است؛ در حالی که اساساً در زمامداری هیچ کس صاحب هیچ حقی نیست؛ نه زمامدار، و نه رعیت (حق رعیت به معنای انتخاب حاکم)
🔻 نتیجه آنکه: در واقع، تنها حکومت حقهٔ اسلامی است که با تأمین نیازهای عمومی مردم، میتواند معذوریت کامل آنان در ارتکاب گناهان را تضمین نماید، تا امکان مجازات قاطع تبهکاران بر اساس موازین فقهی فراهم آید.

🔗 عدل از شناخت تا عمل

@borrhan
#معجزات_الائمه (۱۹۶)
#دولت_حق (۱۱۳)


حکایت نقش دو شیر در بالای ایوان نقاره‌خانه در صحن عتیق (انقلاب) حرم رضوی چیست؟

┄┄┅═✧❁﷽❁✧═┅┄┄

🔸در این صحنه مردی با ریش و سبیلی بلند، سری تراشیده و لباس سفید بر زمین افتاده و دو شیر بر او مسلط شده‌اند. یک شیر سر او را در دهان دارد و شیر دیگر کمر و پهلوی مرد را می‌درد. چشمان و دهان مرد از وحشت باز مانده است.

🔸اما ماجرای این شیرها: بعد از جریان اقامه نماز باران در #مرو توسط حضرت رضا علیه السلام و بارانی که بلافاصله باریده شد آن هم در فصل تابستان، محبوبیت امام در بین مردم چندین برابر شد. مامون تلاش کرد در مجلسی این ابهت امام علیه‌السلام را بشکند؛


🔸نقل شده است که مأمون در مجلسی که  بدین منظور، ترتیب داده بود فردی به نام حمید بن مهران را مامور کرد تا با بی ادبی، امام علیه السلام را به سحر و عوام فریبی متهم کرده، از ایشان ع طلب کند که معجزه نموده، شیرهای روی پردۀ بالای سر مامون را زنده کنند تا  او را بخورند.

🔸امام رضا ع بلافاصله به نقش شیرهای روی پردۀ پشت سر مأمون اشاره کرده، فرمودند: این ملعون را ببلعید. بی‌درنگ، تصاویر به صورت دو شیر زنده ظاهر شدند و او را بلعیدند، به طوری که کوچکترین اثری از وی باقی نماند. بعد دوباره با اشاره امام ع، به جای خود برگشتند.

🔸مأمون که از این صحنه به شدت ترسیده بود، گفت: الحمد لله که خداوند ما را از شر حمید بن مهران نجات داد! سپس گفت: یابن رسول الله؛ خلافت متعلق به جد شما رسول الله است و بعد از او شما سزاوار آن هستید. اگر می‌خواهید، من اکنون خلافت را به شما واگذار کنم.
امام فرمودند:
«من اگر خلافت را می‌خواستم، به تو مهلت نمی‌دادم. ولی خداوند به من امر فرموده که تو را به حال خود رها کنم.»

📔عیون اخبار الرضا(ع) شیخ صدوق ج۱ ص۱۸۳


@borrhan
#امام_زمان علیه‌السلام
#دولت_حق‌ (۱۱۴) #پیشگویی (۳۲۷)
#خانه_نشینی #آخر_الزمان


⚫️ گریستن شدید حضرت جوادالائمه علیه السلام برای نوادهٔ غائبش ارواحنا فداه

┄┄┅═✧❁﷽❁✧═┅┄┄

✔️از صقر بن ابی دلف نقل شده: از امام جواد علیه السلام شنیدم که فرمودند: «به درستیکه امام بعد از من، فرزندم علی (علیه السلام) است، امر او امر من و طاعتش طاعت من باشد. امام پس از او فرزندش حسن (علیه السلام) خواهد بود که امرش همچون امر پدر و طاعتش همچون طاعت اوست». در این هنگام امام علیه السلام سکوت فرمود.
پرسیدم: ای فرزند رسول خدا (صلی الله علیه و آله)! پس امام بعد از حسن (علیه السلام) کیست؟
در این هنگام امام جواد علیه السلام به شدّت گریست، و آنگاه فرمود: «به درستیکه بعد از حسن (علیه السلام)، فرزند اوست که قائم به حق و منتَظَر است».
پرسیدم: چرا به نام (القائم) خوانده شده است؟

فرمود: زيرا بعد از آنكه نامش از خاطره‌ها فراموش شود و اكثر معتقدين به امامتش مرتد شوند، قيام می‌كند.
از ایشان پرسیدم: چرا او را منتظَر می‌خوانند؟
فرمود: زيرا برای مهدی (علیه السلام) غیبتی طولانی مدت است که در آن تنها افراد با اخلاص منتظر قیام او هستند و اهل تردید او را منکر شوند و منکران کسانی را که به یاد او هستند مسخره می‌کنند و كسانى كه وقت ظهور را تعيين می‌كنند بسيار می‌شوند و آنان كه در اين باره شتاب می‌نمايند هلاک می‌شوند و آنان كه در مقام تسليم هستند رستگار می‌شوند.

(متن عربی)
📗کمال الدین و تمام النعمة، ج۲، ص۳۵۲ -۳۵۳


••• ━━━━ ✵ ❖ ✵ ━━━━ •••

پی‌نوشت:این حدیث شریف ، حاوی نکات بسیار ارزنده‌ای است از جمله:

۱/عصر غیبت، دوران سخت شیعه...

1️⃣ گریهٔ شدید حضرت امام جواد علیه السلام در یاد مهدی منتظر (علیه السلام)، نشان دهندهٔ عظمت امر و سنگینی غیبت است. این حزن شدید را در سیره ی منقول دیگر امامان علیهم السلام هم می‌بینیم. 

گریه شدید امام صادق علیه‌السلام (اینجا) که اصحاب خاص حضرت ، اندوه شدید ایشان را گزارش کرده‌اند و در نقل معروف قصیدهٔ #دعبل در محضر امام رضا علیه السلام نیز، وقتی دعبل به ذکر امام زمان علیه السلام رسید، با گریهٔ شدید حضرتش مواجه شد (اینجا).
بلکه این وضعیّت عموم مؤمنین عارف به منزلت امامت است. در روایت امام صادق علیه السلام در توصیف ایام غیبت چنین بیان شده: «و لتدمعنّ عليه عيون المؤمنين‏/ به راستی که چشمان مؤمنین بر او اشکریزان خواهد شد...». (الکافی 1/ 336)

۲/‌هلاکت عجله‌کنندگان، هلک المستعجلون...

2⃣ روایاتی که در آنها مداخله در امر قیام و ظهور دولت حق، نکوهش شده است بسیار زیاد است و این مطلب دارای تواتر روایی است. در واقع کسانی که بخواهند مردم را به سوی خود دعوت کنند؛ و مدعی نیابت یا زمینه سازی برای تشریف فرمائی امام عصر ع باشند، همان «طاغوت» و مصداق «المتقدم لهم مارق» هستند.

اگر کسی اقدام به شورش بر علیه ظواغیت کرده، و برای خود هیچ ادعایی هم نداشته باشد، بر اساس روایات اهل بیت علیهم السلام، قطعاً شکست می‌خورد؛ و عده ای را همراه خود، به کام مرگ می‌فرستد؛ و در آخرت نیز باید پاسخگوی حرکات خلاف خود به خاطر سرپیچی از دستور ائمۀ هدی علیهم السلام، باشد..
←الْمُتَقَدِّمُ‏ لَهُمْ‏ مَارِقٌ وَ الْمُتَأَخِّرُ عَنْهُمْ زَاهِقٌ وَ اللَّازِمُ لَهُمْ لَاحِق‏

الَّلهُمـّ؏جِّل‌لِوَلیِڪَ‌الفرَج


@borrhan
#دولت_حق
#حج (۱۵۵)
#تقیه

دعا، کوبنده ترین سلاح مبارزه با سلطان ستمگر

(🔻۶ذیحجه/سالمرگ منصور دوانیقی در سال ۱۵۸هجری قمری)

❥༻⃘⃕࿇﷽༻⃘⃕❀༅⊹━┅┄

#مقدمه : بر خلاف تبلیغات رسانه ای و برداشتهای سلیقه ای از سیره اهل بیت علیهم‌السلام، بیشتر روایات، مراعات تقیّه و عدم رویارویی مستقیم را توصیه می‌کنند.

یک نمونهٔ جالب از این توصیه ها را می‌توان در روایت زیر دید که امام کاظم علیه السلام ضمن سفارش به عدم تقابل مستقیم با منصور دوانیقی، از شیعیان در خواست می‌کنند که به درگاه الهی روی آورده و مرگ او را بخواهند.

صد البتّه این توصیه به ثمر می‌نشیند و پس از دعای عمومی شیعیان، مرگ منصور به صورت ناگهانی فرا می‌رسد!

💢این گزارش آموزنده را که حاوی نکات مهمّی در عرصه‌های مختلف است با هم مرور کنیم:

🔸ابو ولّاد می گوید: در مدینه بر امام کاظم علیه السلام داخل شدم و مبلغی همراه من بود که آن را به حضرت رساندم.

حضرت فرمودند: «به اصحاب خود بگو: از خدای عز و جل تقوا پیشه کنید؛ شما در زمان سلطنت آن زورگو -یعنی منصور دوانیقی- هستید؛ پس زبان های خود را حفظ کنید و بر جان و دین خود تقیه نمایید، و هر آنچه را بر ما و خودتان از آن بیمناکید، با دعا دفع کنید؛ زیرا به خدا قسم دعا کردن و از خدا خواستن، بلا را بر می گرداند، اگر چه مقدر و حتمی گشته باشد و فقط امضای آن مانده باشد؛ پس خداوند را بخوانید و از او درخواست کنید که بلا را از شما دور می‌گرداند. پس در دعا پافشاری کنید که خدا آن بلا را از شما کفایت فرماید».


ابو ولّاد می گوید: وقتی گفتار امام کاظم را به اصحابم رساندم، آنان به آن عمل نموده و علیه منصور دوانیقی دعا کردند. و این موضوع در سالی بود که منصور به مکه آمده بود؛←پس پیش از تمام کردن مناسکش در نزدیکی چاه میمون مُرد و خداوند ما را از شر او راحت کرد.

ابو ولّاد می گوید: من در آن سال به حج رفته بودم؛ پس بر امام کاظم علیه السلام داخل شدم؛

حضرت فرمودند: «ای ابو ولّاد! دیدی این امر من و تشویق شما برای نفرین کردن منصور دوانیقی چگونه به نتیجه رسید؟ ای ابو ولّاد! هیچ بلایی نیست که بر بنده مؤمن نازل می‌شود و خدا دعا کردن را بر آن بنده الهام می‌کند، مگر این که برطرف کردن آن بلا نزدیک باشد؛ و هیچ بلایی نیست که بر بنده مؤمن نازل می‌شود و خدا آن بنده را از دعا کردن باز می‌دارد، مگر این که آن بلا طولانی باشد؛ پس هرگاه بلایی نازل شد، بر شما باد به دعا کردن

📔 بحار الانوار ۹۲/۲۹۸


@borrhan