‍ #شفاعت (۹۳)
#صفات_الشیعه (۱۴۵)
#مکارم_اخلاق (۱۴۷)
#علم_زندگی (۹۱)


✳️ این نوع دوستی نجات بخش است!

←رفیق مؤمنت در برزخ برایت شفاعت می‌کند

┄┄┅═✧❁﷽❁✧═┅┄┄
 
🔸مکتب اسلام ترکیب ظریف و بسیار آموزنده‌ای از عاطفه، اعتقاد و دوستی را در کنار التزام عملی ارائه می‌دهد که بیشترین انگیزش را برای رشد انسان فراهم می‌سازد.

بر این اساس نه تنها دوستی پیامبر و اهل بیتش (صلوات الله علیهم اجمعین) سازنده است، بلکه حتی دوستی های میان مؤمنین نیز آنان را در مسیر کمال قرار می‌دهد.

🔸دوستیِ ایمانی، نوعی برادری و همراهی همیشگی در راه اطاعت خداوند است که تنها وجه جامع و مرکز دایره‌ی آن دین خداست که مؤمنین بر گرد آن می‌چرخند.←بنابراین هر مؤمن فقط نگران ثبات خود در این راه نیست، بلکه همواره پیگیر وضعیت ایمانی برادرانش نیز بوده و در راه ارتقای آنان و جلوگیری از سقوطشان تلاش می‌کند.

✳️ نکته‌ی بسی جالب این‌که این پیگیری حتی بعد از مرگ هم ادامه دارد! مؤمن میّت در عالم برزخ، دعاگوی برادر مؤمنش است و از خداوند می‌خواهد او را ثابت قدم نگاه دارد تا همنشین او در نعمات الهی باشد.

✅ از امیرالمؤمنین علیه السلام روایتست:

«دو دوست مؤمنی که بر اساس اطاعت خداوند متعال دوستی داشته و بر آن فداکاری می‌کردند، پس یکی پیش از دیگری بمیرد، خداوند جایگاه بهشتیش را به او نشان می‌دهد؛ و او شفاعت رفیقش را خواهد کرد و گوید: «پروردگارا! دوستم فلانی پیوسته مرا به اطاعتت وامی‌داشت و بر آن مرا کمک می‌کرد، و مرا از عصیانت باز میداشت. پس او را بر همین هدایتی که مرا ثابت نگه داشتی، استوار نگه دار تا به او نیز آن‌چه (از ثواب) که نشانم دادی، نشان دهی!»
پس خداوند دعایش را مستحاب می‌کند؛ تا زمانی‌که هر دو در پیشگاه الهی به همدیگر برسند. پس هر یک به دیگری بگوید: خدا خیرت دهد که خوب رفیقی برایم بودی!»

▪️متن عربی: عن الحارث، عن علي (عليه السلام)، قال :«..فأما الخليلان المؤمنان فتخالّا حياتهما في طاعة الله تبارك و تعالى، و تباذلا عليها و توادّا عليها، فمات أحدهما قبل صاحبه، فأراه الله منزله في الجنة، يشفع لصاحبه، فقال: يا رب خليلي فلان، كان يأمرني بطاعتك، و يعينني عليها، و ينهاني عن معصيتك، فثبّته على ما ثبّتّني عليه من الهدى حتى تريه ما أريتني؛ فيستجيب الله له حتى يلتقيان عند الله عز و جل، فيقول كل واحد لصاحبه: جزاك الله من خليل خيرا، كنت تأمرني بطاعة الله، و تنهاني عن معصيته».
📔تفسیر القمی ۲/ ۲۸۷

➖➖➖➖
@borrhan

🔻عِدَّةٌ مِنْ أَصْحَابِنَا عَنْ أَحْمَدَ بْنِ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ عَنِ الْجَهْمِ بْنِ الْحَكَمِ عَنْ إِسْمَاعِيلَ بْنِ مُسْلِمٍ قَالَ قَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ ع‏ لَيْسَ الزُّهْدُ فِي الدُّنْيَا بِإِضَاعَةِ الْمَالِ وَ لَا تَحْرِيمِ الْحَلَالِ بَلِ الزُّهْدُ فِي الدُّنْيَا أَنْ لَا تَكُونَ بِمَا فِي يَدِكَ أَوْثَقَ مِنْكَ بِمَا عِنْدَ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ.

✍🏻 امام صادق علیه السلام فرمودند: زهد به از بین بردن مال و حرام کردنِ حلال نیست، بلکه زهد این است که آنچه داری، تو را از خداوند متعال بی‌نیاز نکند، و بر داشته‌هایت بیش از خداوند متعال تکیه نکنی.

📚 الكافي، ط - الإسلامية، ج‏ ٥ ص ٧٠

📔 پی‌نوشت: معنای زهد را اهل بیت علیهم‌السلام باید تعریف کنند نه دیگران!

#علم_زندگی (۱۰۷) #جهاد_با_نفس (۱۹۰)
@borrhan