#ضرورت_معرفت_امام (۴۵)
✅ ِاِعمال ولایت الهی در حقّ بنده مؤمن
┄┄┅═✧❁﷽❁✧═┅┄┄
#قسمت_چهل_و_پنجم
🔻بنابراین آنچه در «قسمت قبل» بیان شد ، بنـدگی خـدا خلاصه میشود در اینکه انسان #تسـلیم پیشـگاه او باشـد و به آنچه او برایش پسـندیده -چه مطابق میلش باشـد و چه مخالف- راضـی و خشـنود باشـد.
چنین کسـی واقعاً «ولایة اللّه» را پذیرفته است و مؤمن بودن شـخص نیز از همین ویژگی مشّخص میگردد.
🔸...عَمَّنْ ذَكَرَهُ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ قَالَ: قُلْتُ لَهُ بِأَيِّ شَيْءٍ يُعْلَمُ اَلْمُؤْمِنُ بِأَنَّهُ مُؤْمِنٌ قَالَ بِالتَّسْلِيمِ لِلَّهِ وَ اَلرِّضَا فِيمَا وَرَدَ عَلَيْهِ مِنْ سُرُورٍ أَوْ سَخَطٍ
#ترجمه : ... راوي گویـد : «به امـام صادق علیه السلام عرض کردم: مؤمن از کجا بدانـد که مؤمن است؟ فرمود: از تسـلیم بودن نسـبت به خداوند و خشنودي نسبت به آنچه برایش پیش می‌آید چه مطابق میلش باشد و چه مخالف.»(۱)
✅🔚 اینجاست که براي انسان مشـخص میشود همه عبادات، اگر واقعاً عبادت خـداباشـند، بایـد چنین اثري در روح عبادت کننده داشـته باشـند. #نماز و #روزه و #حـج و ... اگر آنگونه که مورد رضاي خداست انجام شوند، شـخص را به سوي اینکه راضـی به رضـاي خـدا و ناراضـی از نارضـایتی او باشـد سوق میدهنـد. بنـده بـا ایمـان در برابر رضا و سـخط الهی از پیش خود رضا و سخطی نـدارد؛ آنچه راکه خـدایش می پسـندد، دوست دارد و از آنچه خـدا برایش کراهت دارد، متنفر است. هر قـدر حب و بغض انسـان منطبق بر حب و بغض الهی باشـد، به همـان انـدازه از ایمـان بهره منـد شـده است.←این مطلب در احادیث ما تحت «الحب فی الله و البغض فی الله» آمده است.
رسولخدا صلی‌الله علیه و آله میفرمایند:
🔸یاعَبدَاللهِ ، اَحْبِبْ فِى اللّه ِ وَ ابْغِضْ فِى اللّه ِ وَ والِ فِى اللّه ِ وَ عـادِ فِى اللّه ِ فَاِنَّهُ لَنْ تُنالَ وُلاِيَةُ اللّه ِ اِلاّ بِذلِك، وَ لايَجِـدُ رَجـُلٌ طَعْمَ الإيمانِ وَاِنْ كَثُرَتْ صَلاتُهُ وَ صِيامُهُ حـَتّى يـَكُونَ كَذلِك.
#ترجمه : «اي بنـده خـدا، در راه خدا و به خاطر او دوست داشـته باش. و به خاطر او تنفر داشـته باش. و دوستی و دشـمنی ات در راه خدا باشـد. زیرا ولایت خـدا جز از این راه به دست نمی آید. و هیچ انسانی، هرچند نماز و روزه اش زیاد باشد، طعم ایمان را نمی چشد مگر آنکه چنین باشد.»(۲)
۲- اصول کافی کتاب الایمان و الکفر ، باب الرضا بالقضاء ح۱۲ (ر.ک: تصویر الحاقی)
- بحارالانوار ج۶۹ ص۲۳۶ ح۱
➖➖➖➖
@borrhan
✅ ِاِعمال ولایت الهی در حقّ بنده مؤمن
┄┄┅═✧❁﷽❁✧═┅┄┄
#قسمت_چهل_و_پنجم
🔻بنابراین آنچه در «قسمت قبل» بیان شد ، بنـدگی خـدا خلاصه میشود در اینکه انسان #تسـلیم پیشـگاه او باشـد و به آنچه او برایش پسـندیده -چه مطابق میلش باشـد و چه مخالف- راضـی و خشـنود باشـد.
چنین کسـی واقعاً «ولایة اللّه» را پذیرفته است و مؤمن بودن شـخص نیز از همین ویژگی مشّخص میگردد.
🔸...عَمَّنْ ذَكَرَهُ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ قَالَ: قُلْتُ لَهُ بِأَيِّ شَيْءٍ يُعْلَمُ اَلْمُؤْمِنُ بِأَنَّهُ مُؤْمِنٌ قَالَ بِالتَّسْلِيمِ لِلَّهِ وَ اَلرِّضَا فِيمَا وَرَدَ عَلَيْهِ مِنْ سُرُورٍ أَوْ سَخَطٍ
#ترجمه : ... راوي گویـد : «به امـام صادق علیه السلام عرض کردم: مؤمن از کجا بدانـد که مؤمن است؟ فرمود: از تسـلیم بودن نسـبت به خداوند و خشنودي نسبت به آنچه برایش پیش می‌آید چه مطابق میلش باشد و چه مخالف.»(۱)
✅🔚 اینجاست که براي انسان مشـخص میشود همه عبادات، اگر واقعاً عبادت خـداباشـند، بایـد چنین اثري در روح عبادت کننده داشـته باشـند. #نماز و #روزه و #حـج و ... اگر آنگونه که مورد رضاي خداست انجام شوند، شـخص را به سوي اینکه راضـی به رضـاي خـدا و ناراضـی از نارضـایتی او باشـد سوق میدهنـد. بنـده بـا ایمـان در برابر رضا و سـخط الهی از پیش خود رضا و سخطی نـدارد؛ آنچه راکه خـدایش می پسـندد، دوست دارد و از آنچه خـدا برایش کراهت دارد، متنفر است. هر قـدر حب و بغض انسـان منطبق بر حب و بغض الهی باشـد، به همـان انـدازه از ایمـان بهره منـد شـده است.←این مطلب در احادیث ما تحت «الحب فی الله و البغض فی الله» آمده است.
رسولخدا صلی‌الله علیه و آله میفرمایند:
🔸یاعَبدَاللهِ ، اَحْبِبْ فِى اللّه ِ وَ ابْغِضْ فِى اللّه ِ وَ والِ فِى اللّه ِ وَ عـادِ فِى اللّه ِ فَاِنَّهُ لَنْ تُنالَ وُلاِيَةُ اللّه ِ اِلاّ بِذلِك، وَ لايَجِـدُ رَجـُلٌ طَعْمَ الإيمانِ وَاِنْ كَثُرَتْ صَلاتُهُ وَ صِيامُهُ حـَتّى يـَكُونَ كَذلِك.
#ترجمه : «اي بنـده خـدا، در راه خدا و به خاطر او دوست داشـته باش. و به خاطر او تنفر داشـته باش. و دوستی و دشـمنی ات در راه خدا باشـد. زیرا ولایت خـدا جز از این راه به دست نمی آید. و هیچ انسانی، هرچند نماز و روزه اش زیاد باشد، طعم ایمان را نمی چشد مگر آنکه چنین باشد.»(۲)
۲- اصول کافی کتاب الایمان و الکفر ، باب الرضا بالقضاء ح۱۲ (ر.ک: تصویر الحاقی)
- بحارالانوار ج۶۹ ص۲۳۶ ح۱
➖➖➖➖
@borrhan
Telegram
attach 📎
#ضرورت_معرفت_امام (۵۹)
✅ معرفت حجت خدا ابتدا و انتهای هر عبادتی
┄┄┅═✧❁﷽❁✧═┅┄┄
#قسمت_پنجاه_و_نهم
ّ🔻تا اینجای مباحث دانستیم که اصل و روح همه عبادات، معرفت و ولایت اهلبیت علیهم السلام است. اگر #نماز و #روزه و #حج و زکات را بندگان خدا آموخته اند، به برکت شـناخت خاندان رسالت بوده است. اگر آنها نبودند کسی با نماز و روزه و ... آشنا نبود. و اگر اینها آثار خود را داشـته باشـند، عبادت کننده را در معرفت و ولایت اهلبیت علیهم السلام استوارتر و محکمتر می‌سازند.
بنابراین میتوان گفت اول و آخر هر عبادتی، معرفت و ولایت پیامبرصـلی‌الله علیه و آله وسلم و ائمه علیهم السلام است.
امام صادق علیه‌السلام میفرمایند:
🔸ما مِن شَيءٍ بَعدَ المَعرِفَةِ يَعدِلُ هذه الصَّلاةِ و لابَعدَ المَعرِفَةِ و الصَّلاةِ شَيءٌ يَعدِلُ الزَّكاةَ و لا بَعدَ ذلكَ شَيءٌ يَعدِلُ الصّومَ و لا بَعدَ ذلكَ شَيءٌ يَعدِلُ الحَجَّ و فاتِحَهُ ذلكَ كُلِّهِ مَعرِفَتُنا و خاتِمَتُهُ مَعرِفَتُنا.
#ترجمه : «هیـچ چیز (از لحـاظ اهمیت و ارزش) پس از معرفت، با این نماز برابري نمیکنـد. و پس از معرفت و نماز، هیـچ چیز با زکات برابري نمیکنـد. و پس از اینها هیـچ چیز با روزه برابري نمیکنـد. و پس از اینها هیـچ چیز باحج برابري نمیکند. و آغاز و ابتداي همه اینها معرفت ما (اهلبیت علیهم السلام) است و پایان و انتهاي آنها هم معرفت ما.»
✅🔚اصل در «معرفت»، معرفت خـداي متعال است که روح وحقیقت بنـدگی اوست. اما همانطورکه بیان شد، لازمه معرفت خدا معرفت پیامبرصـلی الله علیه و آله وسـلم و اهل بیت اوست، به طوريکه قبل از هر عبادتی باید #تسـلیم ولایت چهارده معصوم علیهم السلام شـد و آنگاه از آنها اعمال عبادی را فراگرفت. ←پس رتبه معرفت امام علیه السلام بر هر عبادتی مقـدم است. از طرف دیگر نتیجهٔ هر عبادتی معرفت بیشتر نسـبت به خداونـد است که این هم اثرش در معرفت بیشتر نسـبت به اهلبیت علیهم‌السلام آشـکار میگردد.←بنـابراین معرفت امام علیه‌السلام عصاره و چکیـده همه عبادات است و چون روح همه آنهاست، از هیچ عبادتی جدا نیست.
بحارالانوارج۲۷ ص۲۰۲ ح۷۱ از امالی طوسی
➖➖➖➖
@borrhan
✅ معرفت حجت خدا ابتدا و انتهای هر عبادتی
┄┄┅═✧❁﷽❁✧═┅┄┄
#قسمت_پنجاه_و_نهم
ّ🔻تا اینجای مباحث دانستیم که اصل و روح همه عبادات، معرفت و ولایت اهلبیت علیهم السلام است. اگر #نماز و #روزه و #حج و زکات را بندگان خدا آموخته اند، به برکت شـناخت خاندان رسالت بوده است. اگر آنها نبودند کسی با نماز و روزه و ... آشنا نبود. و اگر اینها آثار خود را داشـته باشـند، عبادت کننده را در معرفت و ولایت اهلبیت علیهم السلام استوارتر و محکمتر می‌سازند.
بنابراین میتوان گفت اول و آخر هر عبادتی، معرفت و ولایت پیامبرصـلی‌الله علیه و آله وسلم و ائمه علیهم السلام است.
امام صادق علیه‌السلام میفرمایند:
🔸ما مِن شَيءٍ بَعدَ المَعرِفَةِ يَعدِلُ هذه الصَّلاةِ و لابَعدَ المَعرِفَةِ و الصَّلاةِ شَيءٌ يَعدِلُ الزَّكاةَ و لا بَعدَ ذلكَ شَيءٌ يَعدِلُ الصّومَ و لا بَعدَ ذلكَ شَيءٌ يَعدِلُ الحَجَّ و فاتِحَهُ ذلكَ كُلِّهِ مَعرِفَتُنا و خاتِمَتُهُ مَعرِفَتُنا.
#ترجمه : «هیـچ چیز (از لحـاظ اهمیت و ارزش) پس از معرفت، با این نماز برابري نمیکنـد. و پس از معرفت و نماز، هیـچ چیز با زکات برابري نمیکنـد. و پس از اینها هیـچ چیز با روزه برابري نمیکنـد. و پس از اینها هیـچ چیز باحج برابري نمیکند. و آغاز و ابتداي همه اینها معرفت ما (اهلبیت علیهم السلام) است و پایان و انتهاي آنها هم معرفت ما.»
✅🔚اصل در «معرفت»، معرفت خـداي متعال است که روح وحقیقت بنـدگی اوست. اما همانطورکه بیان شد، لازمه معرفت خدا معرفت پیامبرصـلی الله علیه و آله وسـلم و اهل بیت اوست، به طوريکه قبل از هر عبادتی باید #تسـلیم ولایت چهارده معصوم علیهم السلام شـد و آنگاه از آنها اعمال عبادی را فراگرفت. ←پس رتبه معرفت امام علیه السلام بر هر عبادتی مقـدم است. از طرف دیگر نتیجهٔ هر عبادتی معرفت بیشتر نسـبت به خداونـد است که این هم اثرش در معرفت بیشتر نسـبت به اهلبیت علیهم‌السلام آشـکار میگردد.←بنـابراین معرفت امام علیه‌السلام عصاره و چکیـده همه عبادات است و چون روح همه آنهاست، از هیچ عبادتی جدا نیست.
بحارالانوارج۲۷ ص۲۰۲ ح۷۱ از امالی طوسی
➖➖➖➖
@borrhan
#ضرورت_معرفت_امام (۶۱)
✅ معرفت و انکار امام علیه السلام
┄┄┅═✧❁﷽❁✧═┅┄┄
#قسمت_شصت_و_یکم
🔻با توجه به اهمیت معرفت و ولایت اهلبیت علیهم السلام و اینکه روح و اصل همه اعمال و عبادات می‌باشد، می‌توانیم وجود و عدم آنرا ملاك ایمان و کفر بدانیم که در احادیث بر این امر تأکید شده است.
امام صادق علیه السلام میفرمایند:
🔸نَحْنُ اَلَّذِينَ فَرَضَ اَللَّهُ طَاعَتَنَا لاَ يَسَعُ اَلنَّاسَ إِلاَّ مَعْرِفَتُنَا وَ لاَ يُعْذَرُ اَلنَّاسُ بِجَهَالَتِنَا مَنْ عَرَفَنَا كَانَ مُؤْمِناً وَ مَنْ أَنْكَرَنَا كَانَ كَافِراً وَ مَنْ لَمْ يَعْرِفْنَا وَ لَمْ يُنْكِرْنَا كَانَ ضَالاًّ حَتَّى يَرْجِعَ إِلَى اَلْهُدَى اَلَّذِي اِفْتَرَضَ اَللَّهُ عَلَيْهِ مِنْ طَاعَتِنَا اَلْوَاجِبَةِ فَإِنْ يَمُتْ عَلَى ضَلاَلَتِهِ يَفْعَلِ اَللَّهُ بِهِ مَا يَشَاءُ
#ترجمه : «مـا آن کسـانی هستیم که خـدا اطـاعت از مـا را واجب فرموده. مردم راهی جز معرفت ما ندارنـد و به خاطر شـناختن ما معـذور نیستند. هرکس معرفت ما را داشته باشد، مؤمن، و هرکه ما را انکار نماید، کافر است. و کسی که نه اقرار به معرفت ما دارد و
نه انکـار میکنـد، گمراه است، مگر اینکه به سوي اطـاعت لازم از مـا - همـان هـدایتی که خداونـد بر او واجب ساخته - باز گردد. پس اگر درحال گمراهی‌اش بمیرد،خدا هرگونه که بخواهد با او رفتار میکند.»
ّـ✅🔚معرفت امـام عبـارت است از پـذیرفتن و اداي حقّ امام علیه‌السلام پس از شـناخت ایشان. با این ترتیب معرفت در مقابل انکار قرار می گیرد. اگر گاهی به «شـناخت» ترجمه میشود، بایـد توجه کرد که منظور از آن صرف اطلاع و دانسـتن حق امام علیه‌السلام نیست، بلکه پذیرفتن قلبی و #تسـلیم نسبت به آن است که به «باور» و «اعتقاد» تعبیر میشود و ←امام شناس یعنی کسی که امام علیه السلام را به امامت قبول دارد و تسـلیم ایشان است ،
←انکار امام علیه السلام هم یعنی پس از دانستن حّق ایشان، زیر بار آن نرود و تسلیم نگردد.
🔻مستضعف یا ضال
ّـ بنابراین، کسانیکه اصـلا اطلاعی از ائمه علیهم السلام و مقام و منصب الهی آنها ندارنـد و در این ندانسـتن مقصر نبوده اند، اصـطلاحاً «مستضـعف» یا «ضال» نامیـده میشونـد.
اینها کسانی هسـتند که به مسـیرصـحیح هـدایت نشده اند. البته بر خدا هم واجب نبوده که همه بندگان خود را با صـراط مسـتقیم ولایت ائمه علیهم السلام آشنا سازد. نسبت به اینگونه افراد در حدي که بر ایشان اتمام حّجت شـده است، اسـتحقاق مؤاخـذه و کیفر وجود دارد ؛ اما تعیین سـرنوشت ایشان به امر الهی موکول شـده است. ممکن است خدا با عدل یا فضل خود، با ایشان رفتار نماید، در هر صورت دست او باز است و هر کار بخواهد انجام می دهد. البته قدر مسّلم این است که به آنها ظلم نمیکند.
🔸پس انسانها در پیشگاه خداوند سه دسته هستند: مؤمن ، کافر و مستضعف.
- اصول کافی ج1ص،187کتاب الحجه باب فرض طاعة الائمه ح١١
➖➖➖➖➖
@borrhan
✅ معرفت و انکار امام علیه السلام
┄┄┅═✧❁﷽❁✧═┅┄┄
#قسمت_شصت_و_یکم
🔻با توجه به اهمیت معرفت و ولایت اهلبیت علیهم السلام و اینکه روح و اصل همه اعمال و عبادات می‌باشد، می‌توانیم وجود و عدم آنرا ملاك ایمان و کفر بدانیم که در احادیث بر این امر تأکید شده است.
امام صادق علیه السلام میفرمایند:
🔸نَحْنُ اَلَّذِينَ فَرَضَ اَللَّهُ طَاعَتَنَا لاَ يَسَعُ اَلنَّاسَ إِلاَّ مَعْرِفَتُنَا وَ لاَ يُعْذَرُ اَلنَّاسُ بِجَهَالَتِنَا مَنْ عَرَفَنَا كَانَ مُؤْمِناً وَ مَنْ أَنْكَرَنَا كَانَ كَافِراً وَ مَنْ لَمْ يَعْرِفْنَا وَ لَمْ يُنْكِرْنَا كَانَ ضَالاًّ حَتَّى يَرْجِعَ إِلَى اَلْهُدَى اَلَّذِي اِفْتَرَضَ اَللَّهُ عَلَيْهِ مِنْ طَاعَتِنَا اَلْوَاجِبَةِ فَإِنْ يَمُتْ عَلَى ضَلاَلَتِهِ يَفْعَلِ اَللَّهُ بِهِ مَا يَشَاءُ
#ترجمه : «مـا آن کسـانی هستیم که خـدا اطـاعت از مـا را واجب فرموده. مردم راهی جز معرفت ما ندارنـد و به خاطر شـناختن ما معـذور نیستند. هرکس معرفت ما را داشته باشد، مؤمن، و هرکه ما را انکار نماید، کافر است. و کسی که نه اقرار به معرفت ما دارد و
نه انکـار میکنـد، گمراه است، مگر اینکه به سوي اطـاعت لازم از مـا - همـان هـدایتی که خداونـد بر او واجب ساخته - باز گردد. پس اگر درحال گمراهی‌اش بمیرد،خدا هرگونه که بخواهد با او رفتار میکند.»
ّـ✅🔚معرفت امـام عبـارت است از پـذیرفتن و اداي حقّ امام علیه‌السلام پس از شـناخت ایشان. با این ترتیب معرفت در مقابل انکار قرار می گیرد. اگر گاهی به «شـناخت» ترجمه میشود، بایـد توجه کرد که منظور از آن صرف اطلاع و دانسـتن حق امام علیه‌السلام نیست، بلکه پذیرفتن قلبی و #تسـلیم نسبت به آن است که به «باور» و «اعتقاد» تعبیر میشود و ←امام شناس یعنی کسی که امام علیه السلام را به امامت قبول دارد و تسـلیم ایشان است ،
←انکار امام علیه السلام هم یعنی پس از دانستن حّق ایشان، زیر بار آن نرود و تسلیم نگردد.
🔻مستضعف یا ضال
ّـ بنابراین، کسانیکه اصـلا اطلاعی از ائمه علیهم السلام و مقام و منصب الهی آنها ندارنـد و در این ندانسـتن مقصر نبوده اند، اصـطلاحاً «مستضـعف» یا «ضال» نامیـده میشونـد.
اینها کسانی هسـتند که به مسـیرصـحیح هـدایت نشده اند. البته بر خدا هم واجب نبوده که همه بندگان خود را با صـراط مسـتقیم ولایت ائمه علیهم السلام آشنا سازد. نسبت به اینگونه افراد در حدي که بر ایشان اتمام حّجت شـده است، اسـتحقاق مؤاخـذه و کیفر وجود دارد ؛ اما تعیین سـرنوشت ایشان به امر الهی موکول شـده است. ممکن است خدا با عدل یا فضل خود، با ایشان رفتار نماید، در هر صورت دست او باز است و هر کار بخواهد انجام می دهد. البته قدر مسّلم این است که به آنها ظلم نمیکند.
🔸پس انسانها در پیشگاه خداوند سه دسته هستند: مؤمن ، کافر و مستضعف.
- اصول کافی ج1ص،187کتاب الحجه باب فرض طاعة الائمه ح١١
➖➖➖➖➖
@borrhan
