‍ #زیاد_بن_ابیه (۱۳)
#تبعیض_نژادی (۲۰)

🗞 نامه #معاویه بن أبی سفیان به زیاد بن أبیه درباره ایرانیان

┄┄┅═✧❁﷽❁✧═┅┄┄

🔸این نامه‌ی معاویه درباره ایرانیان که به زیاد بن ابیه برادر خوانده معاویه و سرپرست کوفه، خوزستان و فارس نوشته شده است.

نامه‌ای است که به نقل از ابان بن ابی عیاش و از او، به نقل از سلیم آمده است.
متن این نامه توسط منشی زیاد بن ابیه که شیعه بوده، به سلیم که دوست نزدیکش بوده نشان داده شده است که آن را بخواند. با توجه به مضمون جالب این  نامه، منشی زیاد بن ابیه، یا خود جناب سلیم، رونوشتی از آن برای خود  برداشته است.


🔻متن این نامه، این‌طور آغاز می‌شود:

«…اما بعد…، از من پرسیده‌ای که وظیفه تو در برابر قبایل عرب و غیرعرب چیست؟»
(و پس از شرحی درباره قبایل یمن و بنی ‌ربیعه و بنی ‌مضر نوبت به ایرانیان می‌رسد. در این زمینه در ناسخ التواریخ چنین آمده است:)

«… و اکنون می‌رسیم به این قومی که به نام موالی در میان امت اسلام به سر می‌برند و قوم فارسی نام دارند. گوش کن زیاد، این مردم را باید ذلیل کرد.

←باید همان روشی که عمر (عمربن خطاب) آن‌ها را می‌کوبید، طوری کوبیدشان که هرگز نتوانند سربردارند.
این‌ها جز با سیاست عمر اداره شدنی نیستند.
از عطایشان که حق عمومی اتباع اسلام است تا می‌توانی بکاه.
در تقسیم خواربار تا می‌توانی از سهمشان کم کن.
در جبهه جنگ آن‌ها را در صفوف مقدم بگمار تا زودتر از دیگران هدف حملات دشمن تازه نفس قرار گیرند.
سربازان آن‌ها را به کار جاده‌سازی و هموار کردن راه‌ها و کندن درخت‌ها بگمار و سعی کن هر چه دشواری و عذاب باشد نصیب این عجم‌ها شود.
کاری کن که سنگینی بارها بر دوششان هرچه بیشتر فشار آورد. زیرا که اگر جز این باشد هوای عصیان خواهند کرد.
مراقب باش که این عجم‌ها هرقدر هم صالح و متقی باشند بر صفوف جماعت در نماز پیش نمازی نکنند و در نمازجماعت در صف اول قرار نگیرند مگر آن‌که عده اعراب برای تکمیل صفوف کافی نباشد و هرچند هم در فقه و قرآن دانشمند باشند بر مسند قضا ننشینند و بر هیچ شهری از شهر های اسلام والی یا حاکم نشوند و در معابر هرقدر هم مقامشان بالا باشد بر عرب هرچند هم پست و فرومایه باشد تقدیر نجویند و در ازدواج حق زناشویی با زن عرب نداشته باشند اما مردان عرب حق همسری با زنان فارسی را داشته باشند.
این‌ها همه سیاست عمر رضی الله عنه است و عمر شایسته است از امت محمد صلی الله علیه و خاصاً از #بنی‌_امیه شایسته ‌ترین پاداش را ببیند.
با این همه عمر اشتباهاتی نیز داشت. مثلاً می‌بایست قوانین و نظاماتی به وجود آورده باشد که برای همیشه عجم‌ها را در برابر عرب ذلیل و خوار نگاه دارد.
اگر از ایجاد نفاق در میان امت اسلام پرهیز نداشتم، همین امروز مقرر می‌داشتم که اگر یک عجم، عربی را بکشد محکوم به قصاص یا دیه کامل می‌باشد ولی اگر عربی یک فارسی را به قتل برساند از قصاص معاف باشد و دیه را نیز نصف بپردازد.

به هرحال، زیاد، از همین امروز که این نامه به دستت می‌رسد این عجم‌ها را بیشتر ذلیل کن، به آنان توهین کن، آن‌ها را از پیشگاهت دور دار، از آنان در رتق و فتق امور کمک مخواه، به درخواست‌هایشان اعتنا نکن.
از این سخن که بگذرم، بگذار نامه‌ای را برایت نقل کنم که عمر بن خطاب برای والی بصره #ابوموسی_اشعری ، در زمانی که تو به سمت منشی حکومت در زیردست این مرد خدمت می‌کردی، فرستاده بود.
همراه این نامه ریسمانی به طول پنج وجب بود که هرچه حکایت بود در آن ریسمان بود؛ زیرا عمر در آن نامه به فرماندار بصره دستور داده بود که "به موجب این نامه مردان بصره را احضار کن و درمیان آنان از موالی و اعاجم (ایرانیان) هرکس را که طول قامتش به اندازه این ریسمان رسیده، گردن بزن"❗️»

📔منابع:
1- کتاب سلیم بن قیس، ص۱۴۰ و ص۲۸۱ در چاپ بیروت (ر.ک: تصویر الحاقی)
2- نفس الرحمان، ص١۴۴
3- سفینة البحار، ج ۲، ۱۶۵
4- ناسخ التواریخ، ج۶، ص۱۲۳

➖➖➖➖➖
@borrhan

🔻حکومت داری #بنی_امیه و انتصاب حکام فاسدی چون #حجاج_بن_یوسف ثقفی از نگاه دکتر زرین کوب

«بنی امیه جز ارتجاع و یک نوع واکنش شرک جاهلی در مقابل اسلام چیزی نبود. اینکه عامه مسلمین نیز بیشتر آنها را ملوک می‌خواندند تا خلفا، از طعنی در حق آنها خالی نبود. اینها که اندکی کمتر از یک قرن بر قلمرو اسلام به نام خلیفه فرمانروایی کردند، غالبا مشتی حکام فاسد و شهوتران بودند که اشتغال خاطرشان هم اکثر عبارت بود از شکار، زن و شراب. حکام مقتدر آنها مثل #زیاد_بن_ابیه ، حجاج بن یوسف و خالد بن عبدالله قسری هم با قتل و توقیف و تهدید خلق ، بیت المال مسلمین را به غارت بلهوسی های خود و خلفایشان می‌دادند و تعصبات جاهلی را بین قبائل احیا کردند.»

📔 تاریخ مردم ایران از پایان ساسانیان تا پایان آل بویه، تالیف دکتر عبدالحسین زرین کوب جلد۲ صفحه۳۱-۳۲

🔴 به مناسبت فرارسیدن ۱۳ ماه #رمضان سالمرگ یکی از خونخوارترین حاکمان عراق و حجاز در زمان امویان حجاج بن یوسف ثقفی ، فهرست مطالب مرتبط در آشنایی با گوشه‌هایی از شخصیت او در «آرشیو برهان» به روزرسانی شد/۴۷عنوان↓↓↓
https://t.me/borrhan2/409

‍ #معاویه (۳۴۳) #فطر (۳۳) #قربان (۲۰)
#حجاج_بن_یوسف (۶۵)
#زیاد_بن_ابیه (۱۴) #مروان_بن_حکم (۲۵)
#سیرهء علمای مخالفین (۷۴)

🔥معاویه، بر خلاف سیرهٔ پیامبر اسلام صلی الله علیه وآله وسلم اذان را در نماز عیدین [فطر و قربان] وارد کرد!

┄┄┅═✧❁﷽❁✧═┅┄┄

🔸در مصنف ابن أبي شیبة (ج ١، ص ٤٩١، الناشر: مکتبة الرشد ؛ ر.ک : تصویر الحاقی) از ابن مسیب مروی است:
«أَوَّلُ مَنْ «أَحْدَثَ» الْأَذَانَ فِي الْعِيدَيْنِ مُعَاوِيَةُ»، #ترجمه : اولین کسی که اذان‌گفتن در نمازهای عیدین را بدعت گذاشت، معاویه بود.(1)

🔸و امام شافعی (الأم، الناشر: دار المعرفة، ج ١، ص ٢٦٩) گفته است:
«... أَخْبَرَنَا الثِّقَةُ عَنْ الزُّهْرِيِّ أَنَّهُ قَالَ لَمْ يُؤَذَّنْ لِلنَّبِيِّ - صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ - وَلَا لِأَبِي بَكْرٍ، وَلَا لِعُمَرَ، وَلَا لِعُثْمَانَ فِي الْعِيدَيْنِ حَتَّى أَحْدَثَ ذَلِكَ مُعَاوِيَةُ بِالشَّامِ، فَأَحْدَثَهُ الْحَجَّاجُ بِالْمَدِينَةِ حِينَ أُمِّرَ عَلَيْهَا.»
#ترجمه : از طریق معتمد از زهری به ما رسیده که در نماز دو عید فطر و قربان برای پیامبر صلی الله علیه وآله وسلم و ابوبکر اذان گفته نشد، و نه برای عمر و نه عثمان تا آن که این را معاویه در شام بدعت گذاشت و سپس حجاج در مدینه وقتی استاندارش شد! (2)


🔸و ابن حزم - مقتدای #ابن_تیمیه - (المحلى بالآثار، الناشر: دار الجیل، ج ٣، ص ١٤٠) گفته است:
«... كان بنو أمية قد أحدثوه من الاذان والاقامة لصلاة العيدين، وهو بدعة، وقد صح عن النبي صلى الله عليه وسلم أنه لم يأمر بأذان ولا اقامة لشئ من ذلك»،
#ترجمه : #بنی_امیه اذان و اقامه را در نمازهای عیدین احداث کردند، و این بدعت است، و از رسول الله صلی الله علیه [وآله] وسلم به طرق صحیحه نقل شده که به اذان و اقامه در این نمازها دستور نداد!

🔸و ابن حجر عسقلانی (فتح الباري، الناشر: دار المعرفة، ج ٢، ص ٤٥٣) گفته است:
«وَاخْتُلِفَ فِي أَوَّلِ مَنْ أحدث الْأَذَان فِيهَا أَيْضا فروى بن أَبِي شَيْبَةَ بِإِسْنَادٍ صَحِيحٍ عَنْ سَعِيدِ بْنِ الْمُسَيَّبِ أَنَّهُ مُعَاوِيَةُ وَرَوَى الشَّافِعِيُّ عَنِ الثِّقَةِ عَنِ الزُّهْرِيِّ مِثْلَهُ وَزَادَ فَأَخَذَ بِهِ الْحَجَّاجُ حِين أَمر على الْمَدِينَة وروى بن الْمُنْذِرِ عَنْ حُصَيْنِ بْنِ عَبْدِ الرَّحْمَنِ قَالَ أَوَّلُ مَنْ أَحْدَثَهُ زِيَادٌ بِالْبَصْرَةِ وَقَالَ الدَّاوُدِيُّ أَوَّلُ مَنْ أَحْدَثَهُ مَرْوَانُ وَكُلُّ هَذَا لَا يُنَافِي أَنَّ مُعَاوِيَةَ أَحْدَثَهُ كَمَا تَقَدَّمَ»،
#ترجمه : دربارهٔ این که چه کسی نخست اذان‌ گفتن در نماز عید را باب کرده اختلاف است. ابن ابی شیبه با سندی صحیح از سعید بن مسیب نقل می‌کند که او معاویه بوده است و شافعی از زهری مثل آن را روایت کرده، و ابن‌منذر از حصین بن عبد الرحمن روایت می‌کند که اولین کس زیاد بود در بصره. داودی می‌گوید اولین کس که آن را باب کرد مروان بود؛ همهٔ این اقوال منافاتی با این ندارد که معاویه آن را بدعت نهاده باشد زیرا مروان و زیاد هر دو استاندار معاویه بوده‌اند! (3)

+ و مصادر در افشای بدعت‌گذاری معاویه جداً بسیار است: (ر.ک: نیل الأوطار ص ٥٥ - سبل السلام ٣/١٨٦ - إرشاد الساري ٢/٦٥٣ - إکمال المعلم ٣/٢٩٥ - التمهید ٥/٢٢٧ - تحفة الأحوذي و...)


✍ پی‌نوشت:
(1) به تعبیر «أحدثت» دقت کنید؛ در حدیث متفق علیه نبوی آمده است: «شر الأمور محدثاتها وکل محدثة بدعة وکل بدعة ضلالة»

(2) با تأسف زیاد در این عبارت طریقهٔ حضرت امیرالمومنین علی علیه السلام مورد توجه قرار نگرفته است، کأنه ایشان از خلفاء نیستند و البته قصهٔ انحراف زهری از امام مشهورتر از قصهٔ کفر ابلیس است.

(3) خدای ارجمند در کتابش سوره شوری آیه ۲۱ فرموده است: {أَمۡ لَهُمۡ شُرَكَـٰٓؤُاْ شَرَعُواْ لَهُم مِّنَ ٱلدِّينِ مَا لَمۡ يَأۡذَنۢ بِهِ ٱللَّهُۚ وَلَوۡلَا كَلِمَةُ ٱلۡفَصۡلِ لَقُضِيَ بَيۡنَهُمۡۗ وَإِنَّ ٱلظَّـٰلِمِينَ لَهُمۡ عَذَابٌ أَلِيمٞ}
آيا مشركان و كافران معبودانى دارند كه بى اذن خدا آيينى را براى آنان پايه گذارى كرده اند؟ [در صورتى كه پايه گذارى آيين، حق ويژۀ خداست و كسى را نرسد كه از نزد خود آيينى بسازد] اگر فرمان قاطعانۀ خدا بر مهلت يافتنشان نبود، مسلماً ميانشان [به نابودى و هلاكت] حكم مى شد؛ و بى ترديد براى ستمكاران عذابى دردناك خواهد بود.

🔗پیشنهاد مطالعه:
علامه امینی و اشاره به بدعت معاویه
ابن عربی و تمجید از این بدعت معاویه!!
➖➖➖➖
@borrhan

‍ #سیرهء علمای مخالفین (۱۷۸)
#قاتلین_سیدالشهداء (۳۳)

❌ نظر ذهبی ناصبی، درباره قاتل امام حسین علیه السلام، و درباره مختار

ذهبی را بشناسید!

┄┄┅═✧❁﷽❁✧═┅┄┄

🔻ذهبی از بزرگان سُنیان که اهل تحقیق با آراء و تحليل‌های متعصبانه و دور از علم و انصاف او آشنایند، در جای‌جای کتاب معروفش که به وصف و بررسی شخصیت‌های معروف می‌پردازد، گاهی چنان تعصب و ناصبی‌گری خود را به اوج می‌رسانَد که حتی صدای برخی هم‌ مذهبان خودش را نیز درآورده‌ است.


🔘 در این میان، گزارش او درباره ابن‌زیاد لعنه الله، و جناب #مختار جالب توجه و تأسف‌بار است.

⬅️ بنحو اختصار، کلام ذهبی را از نظر بگذرانیم:

المُخْتَارُ بنُ أَبِي عُبَيْدٍ الثَّقَفِيُّ↓

الكَذَّابُ ...وَ نَشَأَ المُخْتَارُ فَكَانَ مِنْ كُبَرَاءِ ثَقِيْفٍ، وَ ذَوِي الرَّأْیِ، وَالفَصَاحَةِ، وَالشَّجَاعَةِ، وَالدَّهَاءِ، وَ قِلَّةِ الدِّين. وَ قَدْ قَالَ النَّبِيُّ -صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ سَلَّمَ: يَكُوْنُ فِي ثَقِيْفٍ كذَّاب وَ مُبِيْرٌ. فَكَانَ الكَذَّابُ هَذَا، ادَّعى أَنَّ الوَحْيَ يَأْتِيهِ، وَ أَنَّهُ يَعْلَمُ الغَيْبَ، وَ كَانَ المُبِيْرُ الحَجَّاج - قَبَّحَهُمَا اللهُ. قَالَ أَحْمَدُ فِي مُسْنَدِهِ: حَدَّثَنَا ابْنُ نُمَيْرٍ، حَدَّثَنَا عِيْسَى بنُ عُمَرَ، حَدَّثَنَا السُّدِّيُّ، عَنْ رِفَاعَةَ الفِتْيَانِيِّ، قَالَ: دَخَلْتُ عَلَى المُخْتَارِ، فَأَلْقَى لِي وِسَادَةً، وَ قَالَ: لَوْ لاَ أنَّ جِبْرِيْلَ قَامَ عَنْ هَذِهِ لأَلْقَيْتُهَا لَكَ. فَأَرَدْتُ أَنْ أَضْرِبَ عُنُقَهُ، فَذَكَرْتُ حَدِيْثاً حَدَّثَنِيْهِ عَمْرُو بنُ الحمقِ، قَالَ: قَالَ رَسُوْلُ اللهِ -صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ سَلَّمَ: أَيُّمَا مُؤْمِنٍ أَمَّنَ مُؤْمِناً عَلَى دَمِهِ فَقَتَلَهُ، فَأَنَا مِنَ القَاتِلِ بَرِيْءٌ. وَ رَوَى مُجَالِدٌ، عَنِ الشَّعْبِيِّ، قَالَ: أَقْرَأَنِي الأَحْنَفُ كِتَابَ المُخْتَارِ إِلَيْهِ يَزْعُمُ أَنَّهُ نَبِيٌّ ... الخ."

📚 سیر اعلام النبلاء، ط_الحدیث، ج ۴ ص ٥٠٤(تصویر الحاقی)

✍🏻 حاصل آنکه ذهبي مختار را «کذاب و لامذهب» و مدعی نبوت و مدعی مقام وحی و در عین حال شجاع و زیرک و اهل فصاحت می‌داند. و می‌گويد راوی وقتی نزد او رفته، مختار به او گفته این اتاق محل جلوس جبرئیل است! و بر این پایه کلامش درباره مختار را ادامه می‌دهد و بر او می‌تازد. (البته یکی از اساتید فن می‌گفت که "جبرئیل" نام غلام مختار بوده، و منظورش از جبرئیل، غلامش بوده است.)

🔻 حال کلام ذهبی درباره ابن زیاد :

عبيد الله بن زياد بن أبيه↓

أَمِيْرُ العِرَاقِ، أَبُوحَفْصٍ. وَلِيَ البَصْرَةَ سَنَةَ خَمْسٍ وَ خَمْسِيْنَ، فَكَانَ أَوَّلَ عَرَبِيٍّ قَطَعَ جَيْحُوْنَ، وَافتَتَحَ بيكند، و غيرها. و كان جميل الصورة، قبيح السرير. وَ قِيْلَ: كَانَتْ أُمُّهُ مَرْجَانَةُ مِنْ بَنَاتِ مُلُوْكِ الفُرْسِ ... وَ أَبْغَضَهُ المُسْلِمُوْنَ لِمَا فَعَلَ بِالحُسَيْنِ -رَضِيَ اللهُ عَنْهُ... قُلْتُ: الشِّيْعِيُّ لاَ يَطِيْبُ عَيْشُهُ حَتَّى يَلْعَنَ هَذَا وَ دُوْنَهُ، وَ نَحْنُ نُبْغِضُهُم فِي اللهِ، وَ نَبْرَأُ مِنْهُم وَ لاَ نَلْعَنُهُم، وَ أَمْرُهُم إِلَى اللهِ.

📚 همان ص ٥٠٨ و ۵٠٩ (اسکن در ادامه)


✍🏻 حاصل آنکه می‌گوید: ابن زیاد امیر عراق بود. صورت زیبایی داشت، اما انسان بدی بود!!! مسلمین بغض او را دارند، بخاطر اینکه او حسین (علیه السلام) را به قتل رساند. شیعه از لعن ابن زیاد و سپاهش لذت می‌برد، و ما با اینکه آنان را مبغوض می‌داریم و از آنان برائت می‌جوئیم،👈🏻اما لعنشان نمی‌کنیم، و کار آنان را به خداوند واگذار می‌کنیم!


✅🔚 دقت کنید که لحن ذهبی درباره ابن زیاد لعنه الله چقدر ملایم و محترمانه و محتاط است! خودش تصریح می‌کند که این زنازاده قاتل امام حسین علیه السلام است، اما حاضر نیست لعنش کند، و ترجیح می‌دهد امر او را به خداوند واگذار نماید!!! اما در نگاه او، مختار کذاب و لامذهب و ملعون است. ولی ابن‌زیاد زنازاده کافر را یک زیبارویی که فقط انسان بدی بود معرفی می‌کند (قبیح السرير)!
آیا درباره چنین شخصی که فرزند پیامبر اعظم را وحشیانه به قتل رسانده و آن جنایات کمرشکن را در کربلا رقم زده، باید بگوییم «آدم خوبی نبود» ! همین؟! انگار که ذهبی دارد درباره یک لاتِ عربده‌کِش سخن می‌گوید، یعنی تا این حد جرم ابن زیاد را کوچک و حقیر می‌داند، که فقط او را انسان بدی می‌داند و لعنش نمی‌کند و درباره‌اش نیز قضاوتی نمی‌کند و بخدا واگذار می‌کند! اما درباره کسی که قاتلین سیدالشهداء را به هلاکت رساند تندترین لحن‌ها و نسبت‌ها را در همان اول مطلب روا می‌دارد!!!

🔸ذهبی از قبیل همان #زیاد_بن_ابیه و پسر زیاد است؛ آن دو نظامی بودند. موقعیت شغلی آنها ایجاب کرد که آن جنایات را مرتکب شوند. این یکی مورخ است؛ که شمشیر او قلم اوست؛ اما از حیث خبث و رذالت، کمتر از آنها نیست!

➖➖➖➖
@borrhan

‍ ‍ #شیعه_کشی (۵۸) #معاویه (۳۶۵)
#زیاد_بن_ابیه (۱۷) #عدالت_صحابه (۱۸۳)
#پیدایش_شیعه

🔥معاویه فرماندارهای ظالم و خونریز را در سراسر بلاد اسلامی انتخاب می‌کرد.

┄┄┄┅═✧❁﷽❁✧═┅┄┄

🔸قال شيخ الإسلام، الحافظ إبن حجر العسقلاني (852 هـ)
«... کان زیاد قوي المعرفة، جيد السياسة، وافر العقل وكان من شيعة علي وولاه أمرة القدس فلما استلحقه معاوية صار أشد الناس على آل علي وشيعته وهو الذي سعى في قتل حجر بن عدي ومن معه كلام كل من وقفت على كلامه من أهل العلم مصرح بأن زياد أتحامل عليه وكانت وفاته سنة ثلاث وخمسين من الهجرة وهو على أمرة العراق لمعاوية وأخباره في التاريخ شهيرة.»
📔لسان الميزان، الناشر: مؤسسة الأعلمي للمطبوعات، ج 2، ص 494


#ترجمه : «زياد شخصى آگاه بود، و سياست را خوب می‌دانست، و از عقلی وافر برخوردار بود، و از شيعيان علی بود که او را به ولايت امارت قدس می‌نمود، اما زمانی که معاويه او را به خود ملحق کرد(یعنی بر خلاف دستور اسلام، به استناد زنای پدرش ابوسفیان با مادر زیاد، او را برادر خود خواند), شديدترين و سخت‌گيرترين مردم بر عليه خاندان و شيعيان [حضرت] علی [عليه السلام‌] شد، و او همان کسی بود که در قتل حجر بن عدی و همراهانش نقش به سزايی داشت.»

➕ و تاریخ‌‌نگار شهیر اهل سنت، عز الدین ابن‌اثیر (630 هـ) در الکامل في التاریخ (3/450) از بی‌احتیاطی و عجله‌داشتن زیاد بن ابیه در گرفتن جان شیرین مردم گزارش کرده است:

«وكان زياد أول من شدد أمر السلطان وأكد الملك لمعاوية وجرد سيفه وأخذ بالظنة وعاقب علي الشبهة وخافه الناس خوفا شديداً حتی أمن بعضهم بعض.»

#ترجمه : «زیاد اولین کسی بود که در سلطنت خود بیش‌ترین سخت گیری‌ها را به عمل آورد، و بر فرمانروایی معاویه تأکید ورزید و شمشیر خود را برهنه کرد و به صرف تهمت و گمان بازداشت و اعدام می‌کرد و مردم از او ترس و خوف شدیدی داشتند تا این که بعضی از مردم، بعضی دیگر را پناه می‌دادند!»

➕طبرانی در معجم کبیر (3/70) با سند معتبر [رواه الطبراني ورجاله رجال الصحیح - مجمع الزوائد (6/266)] از #حسن_بصری روایت کرده است:
«... كَانَ زِيَادٌ يَتَتَبَّعُ شِيعَةَ عَلِيٍّ رَضِيَ اللهُ عَنْهُ فَيَقْتَلُهُمْ، فَبَلَغَ ذَلِكَ الْحَسَنَ بْنَ عَلِيٍّ رَضِيَ اللهُ عَنْهُ، فَقَالَ: اللهُمَّ تَفَرَّدْ بِمَوْتِهِ؛ فَإِنَّ الْقَتْلَ كَفَّارَةٌ»

#ترجمه : «زیاد بن ابیه شیعیان علی علیه السلام را در بصره مورد تعقیب قرار می‌داد و آن‌ها را می‌کشت؛ خبر آن به امام حسن علیه السلام رسید، فرمود: خدایا! او را به مرگی منحصر به فرد مبتلاء ساز که مرگ کفارهٔ او باشد.‌[هرچند این خبر هم از دستبرد امویان سالم نمانده زیرا او باعث نابودی ده‌ها هزار نفر بی‌گناه بوده است، و با یک‌بار مردن او جبران نخواهد شد].»



✅🔚فیا لله العجب! زیاد بن ابیه را هم معاویه با وعدهٔ حکومت عراق و اوامر شیطانیه از جادهٔ اعتدال بیرون برد؛ اگر نقش معاویه در قتل فضلای صحابه و تابعین موجب دخول نار و طعن در عدالتش نباشد پس مصداقی برای ظلم در دنیا نمی‌یابیم و فسق و فجور نام بی‌مُسمّی خواهد بود!!

✅🔚حق اینست که توحش و خوی ترور و افراطی‌گری نزد اهل سنتِ ناصبی در طول تاریخ به التزام عملی آنان به سیره اصحاب سقیفه ، معاویه ‌ها ، زیاد بن ابیه‌ها و حجاج بن یوسف‌ها بازمی‌گردد....


⬛️◾️کانال برهان شهادت برادرانمان در مسجد امام زمان علیه السلام در شهر پل خمری افغانستان را تسلیت عرض میکند
←خدایا به آن برترین مخلوقاتت که نزد تو عزیزترین ها هستند قسمت میدهیم که با ظهور آخرین حجتت که تنها امید همهٔ مردم دنیاست به غم و اندوه و ظلم در تمام جهان پایان بدهی

💠السَّلامُ عَلَيْكَ يا عَوْنَ الْمَظْلُومينَ..
(صحیفه مهدیه، زیارت حضرت بقیة الله ارواحنا فداه در سختی‌ها، ص۵۷۸.)

➖➖➖➖
@borrhan

🟩 مسلمان شدن اختیاری بسیاری از ایرانیان زرتشتی به واسطه تبلیغ - در اوایل ورود اسلام :

پروفسور زرتشتی - جمشید کرشاسب - فارغ التحصیل دانشگاه هاروارد و استاد دانشگاه ایندیانا آمریکا مینویسد:
«گرویدن به اسلام در شهرهای آذربایجان، خوزستان، سیستان اغلب داوطلبانه و عاری از تحمیل بود. اسلام معمولا در نتیجه فعالیت های مبلغانی انتشار یافت که خطاب به خانواده ها و طایفه ها تبلیغ دینی میکردند. مثلا گزارشی از سال ۶۶۶ میلادی - ۴۶ هجری قمری، حاکی از آن است که ربیع بن زیاد حارثی از جذبه و دینداری خود برای ترغیب بعضی از خانواده های زرتشتی در زرنگ در سیستان به اسلام آوردن، استفاده کرد.»

📓کتاب ستیز و سازش، تالیف جمشید گرشاسب، صفحه 101 و 102

✍ پی‌نوشت: «الربیع بن زیاد الحارثی» در زمان #معاویه لعنه الله، والی خراسان بود. «زیاد بن سمیه» وی را اعزام کرده بود. زیاد لعنه الله از طرف معاویه، والی بصره بود.
ربیع بن زیاد تقریباً کل خراسان را با صلح فتح کرد؛ و با ایرانیان نجنگید.

#اسلام_و_ایرانیان (۹۹) #زیاد_بن_ابیه
#نقد_زرتشتی_گری (۸۰)
@borrhan

🔸مجلسی اول می‌نویسد:

«روايات متواتره كه در زمان حضرت سيد المرسلين صلى اللّٰه عليه و آله آزمايش حلال زاده و حرامزاده به دوستى و دشمنى امير المؤمنين صلوات اللّٰه عليه مى‌كردند، و اكثر دشمنان ايشان نزد اهل سنت نيز ظاهر است كه اولاد زنا بوده‌اند.
و زمخشرى در ربيع الابرار حكايت #معاويه را نقل كرده است كه از زنا به هم‌ رسيده، و هم چنين زياد ابن ابيه، و عمرو عاص، و عمر بن الخطاب و غير ايشان كه در كتب ايشان مسطور است، و عمده عداوت امير المؤمنين صلوات اللّٰه عليه است كه اقوى دلايل است بر آن.»

📒اصفهانى، مجلسى اول، محمد تقى، لوامع صاحبقرانى، مؤسسه اسماعيليان، قم - ايران، دوم، 1414 ه‍ ق - ج‌1، ص 224

#حلال_زادگی (۱۸)
#نسب_عمر (۱۲) #عمروعاص (۱۰۱)
#زیاد_بن_ابیه (۲۰)
@borrhan