#ضرورت_معرفت_امام (۲۲)
#معجزات_الائمه #سخنان_مهدوی (۶۹)
✅ تفویض امر به ائمه علیهم السلام [2]
┄┄┄┅═✧❁﷽❁✧═┅┄
#قسمت_بیست_و_دوم
راوی میگویـد: از امـام رضا علیه السلام درباره‌ی آیهٔ «فَاسْأَلُوا أَهْلَ الذِّكْرِ إِنْ كُنْتُمْ لَا تَعْلَمُونَ {٤٣/نحل}» «اگر نمی‌دانید از اهل ذکر بپرسید سوال کردم» فرمودند:
💠نَحْنُ أَهْلُ الذِّکْرِ وَ نَحْنُ الْمَسْئُولُونَ
#ترجمه: ما اهل ذکر هستیم. و از ما باید پرسیده شود.
راوی میگوید: شما باید پرسیده شوید و ما باید از شما بپرسیم؟حضرت میفرمایند: بلی،سپس راوی عرض میکند: بر شما لازم است که به ما جواب دهید؟ حضرت میفرمایند:
لَا ذَاکَ إِلَیْنَا إِنْ شِئْنَا فَعَلْنَا وَ إِنْ شِئْنَا لَمْ نَفْعَلْ أَ مَا تَسْمَعُ قَوْلَ اللَّهِ تَبَارَکَ وَ تَعَالَی هذا عَطاؤُنا فَامْنُنْ أَوْ أَمْسِکْ بِغَیْرِ حِسابٍ.
#ترجمه : خیر، جواب دادن به اختیـار ماست. اگر بخواهیم جواب میدهیم. و اگر بخواهیم جواب نمیدهیم. آیا فرموده خـدای متعال را نشنیده ای که: «هذا عَطاؤُنا فَامْنُنْ أَوْ أَمْسِکْ بِغَیْرِ حِسابٍ.»
✅🔚این واگـذاري امر به ائمه علیهم السلام که از آن تعبیر به «تفویض» شده، غیر از آن اعتقاد باطلی است که « مُفَوِّضه » داشـته اند.
آنها کار را از تحت قدرت الهی خارج می‌دانسـتند و برای مخلوقات در اختیارشان، استقلال قائل بودند. ولی به اعتقاد ما، اهل بیت علیهم‌السلام که امر هدایت و تعلیم و تربیت مردم به ایشان واگذار شده دل‌هایشان ظرف مشیت الهی است و جز خواست خدا در دل آنها چیزی نمیگذرد.
🔻شخصـی به نام «کامل بن ابراهیم مـدنی» براي سؤال از همین مطلب خـدمت حضـرت بقیة الله عجل الله فرجه الشريف رسیده بود ، آن حضرت بدون آنکه او چیزی بگوید، فرمودند:
💠 وَجِئْتَ تَسْاَلُهُ عَنْ مَقَالَةِ الْمُفَوِّضَةِ کَذَبُوا بَلْ قُلُوبُنَا اَوْعِیَةٌ لِمَشِیَّةِ اللَّهِ فَاِذَا شَاءَ شِئْنَا وَاللَّهُ یَقُولُ وَما تَشاؤُنَ اِلَّا اَنْ یَشاءَ اللَّهُ
#ترجمه : آمـده ای دربـاره اعتقـاد مفوضه سـؤال کنی. ایشـان دروغ می‌گوینـد(مطلـب آنگـونه کـه معتقدنـد نیست). بلکه دلهـای ما
ظرف هایی برای خواست خدای عزوجّل است؛ پس هر گاه خدای متعال بخواهد ما میخواهیم. وخداوند میفرماید: «و شـما جز آنچه خدا میخواهد، نمیخواهید.»
درحدیث دیگر آمده است:
💠 إِنَّ اللَّهَ جَعَلَ قُلُوبَ الْأَئِمَّهًِْ (علیهم السلام) مَوْرِداً لِإِرَادَتِهِ فَإِذَا شَاءَ اللَّهُ شَیْئاً شَاءُوهُ وَ هُوَ قَوْلُهُ وَ ما تَشاؤُنَ إِلَّا أَنْ یَشاءَ اللهُ رَبُّ الْعالَمِینَ.
#ترجمه : خداونـد متعـال دلهـای ائمه را محـلّ ورود اراده خود ساخته است و اگر او چیزی را بخواهـد، آنها همان را میخواهنـد. و این فرمایش خداوند است که: «و شما جز آنچه خدا میخواهد، نمیخواهید.»
✅🔚بله؛ اگر چنین مقامی براي اهلبیت علیهم السلام نبود، آنگاه دادن چنان اختیاراتی به ایشان، تفویضِ باطل بود؛ ولی حال که چنین مورد لطف و عنایت حضـرت باريتعالی هسـتند، خواست آنها از مردم همان چیزی است که خـدا از ایشان میخواهـد. خدا از مردم بندگی و معرفت خود را خواسته است و این ذوات مقدسه را از هر جهت شایسته اینکه مردم را به سوي آن هدف سوق دهند، قرار داده است.
----------
۱ -اصول کافی کتاب الحجة باب أن أهل الذكر ح۳(ر.ک: تصویر الحاقی)
⚠️ #تذکر_مهم : ۲ - در اینجا و درکل بحث ما، مسأله تفویضِ رزق و خلق بندگان به ائمه علیهم السلام اصلاً مطرح نیست؛ چرا که اهل بیت علیهم السلام همه بندگان مورد تکریم خداوند متعال هستند. خلق بندگان (به معنای تکوین) و روزی دادن به آنان به معنای فراهم آوردن تمام امکانات لازم برای حیات #فقط در شأن خداوند متعال میباشد. در این مجال صرفا مسئله هدایت و تربیت محلّ بحث است.
۳- انسان/۲۰
۴- خرائج و جرائح ج۱ص۴۵۹ح۴
۵- تفسیر علی بن ابراهیم قمی ج۲ص۴۰۸و۴۰۹
➖➖➖➖➖
@borrhan
#معجزات_الائمه #سخنان_مهدوی (۶۹)
✅ تفویض امر به ائمه علیهم السلام [2]
┄┄┄┅═✧❁﷽❁✧═┅┄
#قسمت_بیست_و_دوم
راوی میگویـد: از امـام رضا علیه السلام درباره‌ی آیهٔ «فَاسْأَلُوا أَهْلَ الذِّكْرِ إِنْ كُنْتُمْ لَا تَعْلَمُونَ {٤٣/نحل}» «اگر نمی‌دانید از اهل ذکر بپرسید سوال کردم» فرمودند:
💠نَحْنُ أَهْلُ الذِّکْرِ وَ نَحْنُ الْمَسْئُولُونَ
#ترجمه: ما اهل ذکر هستیم. و از ما باید پرسیده شود.
راوی میگوید: شما باید پرسیده شوید و ما باید از شما بپرسیم؟حضرت میفرمایند: بلی،سپس راوی عرض میکند: بر شما لازم است که به ما جواب دهید؟ حضرت میفرمایند:
لَا ذَاکَ إِلَیْنَا إِنْ شِئْنَا فَعَلْنَا وَ إِنْ شِئْنَا لَمْ نَفْعَلْ أَ مَا تَسْمَعُ قَوْلَ اللَّهِ تَبَارَکَ وَ تَعَالَی هذا عَطاؤُنا فَامْنُنْ أَوْ أَمْسِکْ بِغَیْرِ حِسابٍ.
#ترجمه : خیر، جواب دادن به اختیـار ماست. اگر بخواهیم جواب میدهیم. و اگر بخواهیم جواب نمیدهیم. آیا فرموده خـدای متعال را نشنیده ای که: «هذا عَطاؤُنا فَامْنُنْ أَوْ أَمْسِکْ بِغَیْرِ حِسابٍ.»
✅🔚این واگـذاري امر به ائمه علیهم السلام که از آن تعبیر به «تفویض» شده، غیر از آن اعتقاد باطلی است که « مُفَوِّضه » داشـته اند.
آنها کار را از تحت قدرت الهی خارج می‌دانسـتند و برای مخلوقات در اختیارشان، استقلال قائل بودند. ولی به اعتقاد ما، اهل بیت علیهم‌السلام که امر هدایت و تعلیم و تربیت مردم به ایشان واگذار شده دل‌هایشان ظرف مشیت الهی است و جز خواست خدا در دل آنها چیزی نمیگذرد.
🔻شخصـی به نام «کامل بن ابراهیم مـدنی» براي سؤال از همین مطلب خـدمت حضـرت بقیة الله عجل الله فرجه الشريف رسیده بود ، آن حضرت بدون آنکه او چیزی بگوید، فرمودند:
💠 وَجِئْتَ تَسْاَلُهُ عَنْ مَقَالَةِ الْمُفَوِّضَةِ کَذَبُوا بَلْ قُلُوبُنَا اَوْعِیَةٌ لِمَشِیَّةِ اللَّهِ فَاِذَا شَاءَ شِئْنَا وَاللَّهُ یَقُولُ وَما تَشاؤُنَ اِلَّا اَنْ یَشاءَ اللَّهُ
#ترجمه : آمـده ای دربـاره اعتقـاد مفوضه سـؤال کنی. ایشـان دروغ می‌گوینـد(مطلـب آنگـونه کـه معتقدنـد نیست). بلکه دلهـای ما
ظرف هایی برای خواست خدای عزوجّل است؛ پس هر گاه خدای متعال بخواهد ما میخواهیم. وخداوند میفرماید: «و شـما جز آنچه خدا میخواهد، نمیخواهید.»
درحدیث دیگر آمده است:
💠 إِنَّ اللَّهَ جَعَلَ قُلُوبَ الْأَئِمَّهًِْ (علیهم السلام) مَوْرِداً لِإِرَادَتِهِ فَإِذَا شَاءَ اللَّهُ شَیْئاً شَاءُوهُ وَ هُوَ قَوْلُهُ وَ ما تَشاؤُنَ إِلَّا أَنْ یَشاءَ اللهُ رَبُّ الْعالَمِینَ.
#ترجمه : خداونـد متعـال دلهـای ائمه را محـلّ ورود اراده خود ساخته است و اگر او چیزی را بخواهـد، آنها همان را میخواهنـد. و این فرمایش خداوند است که: «و شما جز آنچه خدا میخواهد، نمیخواهید.»
✅🔚بله؛ اگر چنین مقامی براي اهلبیت علیهم السلام نبود، آنگاه دادن چنان اختیاراتی به ایشان، تفویضِ باطل بود؛ ولی حال که چنین مورد لطف و عنایت حضـرت باريتعالی هسـتند، خواست آنها از مردم همان چیزی است که خـدا از ایشان میخواهـد. خدا از مردم بندگی و معرفت خود را خواسته است و این ذوات مقدسه را از هر جهت شایسته اینکه مردم را به سوي آن هدف سوق دهند، قرار داده است.
----------
۱ -اصول کافی کتاب الحجة باب أن أهل الذكر ح۳(ر.ک: تصویر الحاقی)
⚠️ #تذکر_مهم : ۲ - در اینجا و درکل بحث ما، مسأله تفویضِ رزق و خلق بندگان به ائمه علیهم السلام اصلاً مطرح نیست؛ چرا که اهل بیت علیهم السلام همه بندگان مورد تکریم خداوند متعال هستند. خلق بندگان (به معنای تکوین) و روزی دادن به آنان به معنای فراهم آوردن تمام امکانات لازم برای حیات #فقط در شأن خداوند متعال میباشد. در این مجال صرفا مسئله هدایت و تربیت محلّ بحث است.
۳- انسان/۲۰
۴- خرائج و جرائح ج۱ص۴۵۹ح۴
۵- تفسیر علی بن ابراهیم قمی ج۲ص۴۰۸و۴۰۹
➖➖➖➖➖
@borrhan
#اجتهاد_و_تقلید (۲۳)
┄┄┅═✧❁﷽❁✧═┅┄┄
🔸مشروعیت تقلید ثابت است و شیعه در آن #اجماع دارد و بر این امر نصوص روایی نیز دارد.
←در باب رجوع به عالمان و سؤال از ایشان
روایات بسیارى از معصومین علیهم السلام وارد شده است که بر وجوب پیروى از عالمان و تبعیت از ایشان دلالت دارد ؛
و مى‌دانیم که این تبعیّت #فقط براى این است که آنها به حلال و حرام خداوند آگاهى دارند و این همان تقلید از عالمان و فقهای دینی جامع الشرایط مى‌باشد و روایات بسیارى در این باب وارد شده است؛
🔰امیرمؤمنان على علیه السلام فرمود:
٢١٤٥٤ ١٦ ـ الحسن بن علي بن شعبة في تحف العقول : من كلام الحسين بن علي ( عليهم السلام ) ، في الأمر بالمعروف والنهي عن المنكر ، ويروى عن أمير المؤمنين ( عليه السلام ) : « اعتبروا أيها الناس بما وعظ الله به أولياءه ، من سوء ثنائه على الأحبار ، إذ يقول : ( لولا ينهاهم الربانيون
والأحبار عن قولهم الاثم ) إلى أن قال : وأنتم أعظم الناس مصيبة ، لما غلبتم عليه من منازل العلماء لو كنتم تسعون ذلك ، بان مجاري الأمور والاحكام على أيدي العلماء بالله الامناء على حلاله وحرامه فأنتم المسلوبون تلك المنزلة ، وما سلبتم ذلك الا بتفرقكم عن الحق واختلافكم في السنة ، بعد البينة الواضحة ، ولو صبرتم على الأذى وتحملتم المؤونة في ذات الله ، كانت أمور الله عليكم ترد ، وعنكم تصدر ، وإليكم ترجع »الخبر.
#ترجمه قسمت مشخص شده: اجراى امور و بیان احکام به دست عالمان الهى که امین بر حلال و حرام خدایند است.
📔مستدرک نوری جلد جلد 17 صفحه 316 حدیث 16
https://lib.eshia.ir/11015/17/316
✅🔚 پس تصریح حلال و حرام در این روایت به صراحت بیانگر احکام فقهى میباشد و تقلید از مرجع برای فردی که نسبت به احکام جاهل است یک حکم عقلانی و روایی است و این مطلب منافی دقت و وسواس در انتخاب مرجع نخواهد بود.
🔰امام صادق(علیه السلام) نیز فرمود:
سَلِ الْعُلَمَاءَ مَا جَهِلْتَ وَ إِیَّاکَ أَنْ تَسْأَلَهُمْ تَعَنُّتاً وَ تَجْرِبَةً وَ إِیَّاکَ أَنْ تَعْمَلَ بِرَأْیِکَ شَیْئا
#ترجمه : هر چه را که نمى‌دانى از عالمان بپرس و بپرهیز از آنکه از روى به زحمت انداختن و امتحان و آزمودن، از آنها بپرسى و بپرهیز از آنکه با رأى خود به چیزى عمل کنى.
📔وسائل الشيعة - ط الإسلامية نویسنده : الحر العاملي، الشيخ أبو جعفر جلد : 18 صفحه : 127
https://lib.eshia.ir/11024/18/127
✅🔚 رجوع به عالم و فقهای دین و تقلید از ایشان برای فردی که عالم به احکام نیست جایز است و به یکی دو ادله هم ختم نمی‌شود.
روایات فراوان است در این زمینه ؛ و شیعه بر تقلید اجماع دارد و سخن #شیخ_مفید ره که در اسکن الحاقی مشاهده می‌کنید بر این امر کفایت میکند.
✅🔚نتیجه آنکه :
سیرهٔ مسلمین و اصحاب پیامبر و امامان اهل بیت علیهم السلام این بوده است که در مسائل حلال و حرام به خود آنها مراجعه مى‌کردند و اگر به آن بزرگواران دسترسى نداشتند به وکلا یا نمایندگان ایشان و خبرگان در فقه رجوع مى‌کردند ؛ حال این سیره چه از باب رجوع عالم به جاهل باشد که از امور فطرى و ارتکازى است و یا به جهت دیگر چون این سیره به عصر معصومان علیهم السلام مى رسد کشف از رضایت آنان مى‌کند.
←صاحب فصول تصریح مى کند که سیره متدیّنان خود دلیل مستقلى بر جواز تقلید است که ادله فراوان دیگر هم دارد.
مسأله تقلید و رجوع جاهل به عالم امرى روشن فطرى و اجماعى است و سیره متشرّعه نیز در طول تاریخ اسلام بر همین بوده است که افراد عامى احکام حلال و حرام را از مجتهدان مى‌پرسیدند و بر اساس فتواى آنها عمل مى‌کردند.
- برای روشن شدن بحث ابتدا باید محدوده‌ی تقلید مشخص شود؛ در احکامی که مجمع‌علیه بین فقهاء هستند که تقلید معنا ندارد بنابراین تقلید صرفا در جایی محقق میشود که در آن موضوع اختلاف فتوا وجود داشته باشد .
در اینجا برای مکلف دو مسیر قابل تصور هست:
اول . این شخص خودش اختلاف را تشخیص دهد و ادله ی هر یک از فقها را برسی کند و خودش تشخیص دهد که مبنای کدام فقیه صحیح است و فتوای صحیح را تشخیص دهد .
دوم . خود شخص توانایی برسی ادله ی فقیه را نداشته باشد اما به تخصص آن فقیه در علم فقه اعتماد کند و به آن فتوا عمل کند و میدانیم که اعتماد به تخصص یک متخصص کاملا امری مطابق عقل است .
در صورت اول که خود شخص این توانایی را داشته باشد اصلا تقلید بر او حرام است !
جایگاه تقلید در خصوص مورد دوم است .
که شخص نتواند ادله‌ی اجتهادی فقهاء را برسی کند .
چون تقلید در واقع اعتماد به تخصص فقیه در علم فقه است در تعریف تقلید میگویند :
التقلید هو العمل اعتمادا علی فتوا المجتهد
➖➖➖➖
@borrhan
┄┄┅═✧❁﷽❁✧═┅┄┄
🔸مشروعیت تقلید ثابت است و شیعه در آن #اجماع دارد و بر این امر نصوص روایی نیز دارد.
←در باب رجوع به عالمان و سؤال از ایشان
روایات بسیارى از معصومین علیهم السلام وارد شده است که بر وجوب پیروى از عالمان و تبعیت از ایشان دلالت دارد ؛
و مى‌دانیم که این تبعیّت #فقط براى این است که آنها به حلال و حرام خداوند آگاهى دارند و این همان تقلید از عالمان و فقهای دینی جامع الشرایط مى‌باشد و روایات بسیارى در این باب وارد شده است؛
🔰امیرمؤمنان على علیه السلام فرمود:
٢١٤٥٤ ١٦ ـ الحسن بن علي بن شعبة في تحف العقول : من كلام الحسين بن علي ( عليهم السلام ) ، في الأمر بالمعروف والنهي عن المنكر ، ويروى عن أمير المؤمنين ( عليه السلام ) : « اعتبروا أيها الناس بما وعظ الله به أولياءه ، من سوء ثنائه على الأحبار ، إذ يقول : ( لولا ينهاهم الربانيون
والأحبار عن قولهم الاثم ) إلى أن قال : وأنتم أعظم الناس مصيبة ، لما غلبتم عليه من منازل العلماء لو كنتم تسعون ذلك ، بان مجاري الأمور والاحكام على أيدي العلماء بالله الامناء على حلاله وحرامه فأنتم المسلوبون تلك المنزلة ، وما سلبتم ذلك الا بتفرقكم عن الحق واختلافكم في السنة ، بعد البينة الواضحة ، ولو صبرتم على الأذى وتحملتم المؤونة في ذات الله ، كانت أمور الله عليكم ترد ، وعنكم تصدر ، وإليكم ترجع »الخبر.
#ترجمه قسمت مشخص شده: اجراى امور و بیان احکام به دست عالمان الهى که امین بر حلال و حرام خدایند است.
📔مستدرک نوری جلد جلد 17 صفحه 316 حدیث 16
https://lib.eshia.ir/11015/17/316
✅🔚 پس تصریح حلال و حرام در این روایت به صراحت بیانگر احکام فقهى میباشد و تقلید از مرجع برای فردی که نسبت به احکام جاهل است یک حکم عقلانی و روایی است و این مطلب منافی دقت و وسواس در انتخاب مرجع نخواهد بود.
🔰امام صادق(علیه السلام) نیز فرمود:
سَلِ الْعُلَمَاءَ مَا جَهِلْتَ وَ إِیَّاکَ أَنْ تَسْأَلَهُمْ تَعَنُّتاً وَ تَجْرِبَةً وَ إِیَّاکَ أَنْ تَعْمَلَ بِرَأْیِکَ شَیْئا
#ترجمه : هر چه را که نمى‌دانى از عالمان بپرس و بپرهیز از آنکه از روى به زحمت انداختن و امتحان و آزمودن، از آنها بپرسى و بپرهیز از آنکه با رأى خود به چیزى عمل کنى.
📔وسائل الشيعة - ط الإسلامية نویسنده : الحر العاملي، الشيخ أبو جعفر جلد : 18 صفحه : 127
https://lib.eshia.ir/11024/18/127
✅🔚 رجوع به عالم و فقهای دین و تقلید از ایشان برای فردی که عالم به احکام نیست جایز است و به یکی دو ادله هم ختم نمی‌شود.
روایات فراوان است در این زمینه ؛ و شیعه بر تقلید اجماع دارد و سخن #شیخ_مفید ره که در اسکن الحاقی مشاهده می‌کنید بر این امر کفایت میکند.
✅🔚نتیجه آنکه :
سیرهٔ مسلمین و اصحاب پیامبر و امامان اهل بیت علیهم السلام این بوده است که در مسائل حلال و حرام به خود آنها مراجعه مى‌کردند و اگر به آن بزرگواران دسترسى نداشتند به وکلا یا نمایندگان ایشان و خبرگان در فقه رجوع مى‌کردند ؛ حال این سیره چه از باب رجوع عالم به جاهل باشد که از امور فطرى و ارتکازى است و یا به جهت دیگر چون این سیره به عصر معصومان علیهم السلام مى رسد کشف از رضایت آنان مى‌کند.
←صاحب فصول تصریح مى کند که سیره متدیّنان خود دلیل مستقلى بر جواز تقلید است که ادله فراوان دیگر هم دارد.
مسأله تقلید و رجوع جاهل به عالم امرى روشن فطرى و اجماعى است و سیره متشرّعه نیز در طول تاریخ اسلام بر همین بوده است که افراد عامى احکام حلال و حرام را از مجتهدان مى‌پرسیدند و بر اساس فتواى آنها عمل مى‌کردند.
- برای روشن شدن بحث ابتدا باید محدوده‌ی تقلید مشخص شود؛ در احکامی که مجمع‌علیه بین فقهاء هستند که تقلید معنا ندارد بنابراین تقلید صرفا در جایی محقق میشود که در آن موضوع اختلاف فتوا وجود داشته باشد .
در اینجا برای مکلف دو مسیر قابل تصور هست:
اول . این شخص خودش اختلاف را تشخیص دهد و ادله ی هر یک از فقها را برسی کند و خودش تشخیص دهد که مبنای کدام فقیه صحیح است و فتوای صحیح را تشخیص دهد .
دوم . خود شخص توانایی برسی ادله ی فقیه را نداشته باشد اما به تخصص آن فقیه در علم فقه اعتماد کند و به آن فتوا عمل کند و میدانیم که اعتماد به تخصص یک متخصص کاملا امری مطابق عقل است .
در صورت اول که خود شخص این توانایی را داشته باشد اصلا تقلید بر او حرام است !
جایگاه تقلید در خصوص مورد دوم است .
که شخص نتواند ادله‌ی اجتهادی فقهاء را برسی کند .
چون تقلید در واقع اعتماد به تخصص فقیه در علم فقه است در تعریف تقلید میگویند :
التقلید هو العمل اعتمادا علی فتوا المجتهد
➖➖➖➖
@borrhan