ترجمه فارسی جلد ۴۳بحارالانوار در خصوص زندگینامه حضرت صدیقه کبری سلام الله علیها ، در «کتابخانه برهان» بارگذاری شد↓↓↓
https://t.me/borrhanlibrary/8328

‍ #حکومت_علوی (۲۱۴)


✅ امیرالمؤمنین علی علیه السلام:
حاضر نیستم احدی را به کاری که نمی‌پسندد مجبور کنم (حتی اگر آن کار به صلاح جامعه باشد) ...

❥༻⃘⃕࿇﷽༻⃘⃕❀༅⊹━┅┄

🔸قرظه بن کعب یکی از فرمانداران امیرالمومنین علیه‌السلام بود. او پیش تر نیز از صحابه رسول خدا صلی‌الله علیه و آله بود و در جنگ #احد و جنگ های پس از آن شرکت نمود. وی در جنگ های #جمل و #صفین و نهروان نیز از سپاهیان ارشد حضرت امیر سلام الله علیه بود و در رکاب آن حضرت شمشیر می‌زد.

گروهی از اقلیت های مذهبیِ منطقه فرمانروایی وی، نزد امیرالمومنین آمدند و چنین گزارش کردند:
«در منطقه ما جوی آبی وجود دارد که فرسوده و خراب شده است و اگر مردم منطقه‌شان کمک نمایند و آن جوی را حفر و لای روبی کنند، آن منطقه آباد می شود و قهرا درآمد مردم افزایش می یابد و در نتیجه مالیات بیشتری هم نصیب بیت المال میشود.»

آنان از حضرت تقاضا داشتند تا به فرماندار خود (قرظه بن کعب) دستور دهد که  مردم را به انجام این کار وادار و مجبور نماید؛ و نتیجه این اجبار منافع و مصالحی خواهد بود که برای تمام جامعه سودمند است.

✅🔚اما مولاامیرالمومنین صلوات الله علیه  طی نامه ای در خواست آن ها را به قرظه بن کعب منتقل نموده و نظر خویش را در ذیل ان چنین آوردند:

«من نمی‌خواهم احدی را بر کاری که نمی‌پسندد مجبور کنم! پس مردم را فرا بخوان، اگر ماجرای این رود همان گونه است که به من گفتند، به هرکس که دوست دارد کار کند، فرمان ده تا با اختیار خود به کار بپردازد...»

✅🔚‌حضرت امیر درخواست آن گروه (مبنی بر اجبار مردم به آباد کردن نهر) را نپذیرفتند‌! چرا که این مسئله با سیاست های کلی آن حضرت برای حفظ حقوق و آزادی های مردم، در تضاد بود. مبنای اصلی امام همان بود که در نامه خویش نوشت: من نمی‌خواهم احدی را بر کاری که نمی‌پسندد، اجبار کنم (و لست اری ان اجبر احدا علی عمل یکرهه).

حضرت در ادامه به فرماندار خود دستور دادند که موضوع را با حضور مردم مورد بررسی قرار دهد و اگر چنان است که گفته اند، به مردم پیشنهاد بدهد که هر کس مایل است، به صورت داوطلبانه برای حفر رود اقدام کند. والبته بهره برداری از نهر هم به کسانی که در احیای آن مشارکت میکنند اختصاص خواهد داشت.

مولاامیرالمومنین در پایان نامه می‌فرماید: «اقدام مردم برای عمران و آبادی منطقه و تقویت بنیه مالیشان بهتر از ان است که در  ضعف و ناتوانی بمانند.»

✅🔚صدر و ذیل کلام حضرت گویای آن است که هر چند اینگونه اقدامات عمرانی پسندیده و به صلاح است، ولی نباید جنبه اجباری پیدا کرده و بر مردم تحمیل شود‌.

📔 انساب الاشراف، ج ۲ ، ص ۱۶۲
📔 الامام علي صوت العدالة الانسانیة، ج ۱ ، ص ۲۰۸
📔 تاريخ اليعقوبي، ج ۲ ، ص ۲۰۳
و ...

➖➖➖➖
@borrhan

نگاهی به مظلومیت‌های بی‌انتهای امیرالمومنین علیه‌السلام در آینه خطبه شقشقیه - جلوه‌هایی از حکومت عمَری ، تندخویی عمر

#قسمت_چهارم

#خطبه_شقشقیه (۱۶)
#روابط (۱۲۰) #قرطاس (۱۱۲)
#مقوله_علم_خلفا (۲۵)

@borrhan

‍ #خطبه_فدکیه (۵۲)
#اسلام_و_ایرانیان (۸۸)
#پیدایش_شیعه (۷۰)

✅ بازتاب خطابه فدکیه در نسخ خطی ایران پیشاصفوی

┄┄┅═✧❁﷽❁✧═┅┄┄

#مقدمه : خطبه فدکیه مواضع حضرت فاطمه زهرا (سلام الله علیها) علیه جریان سقیفه و سرزنش مصادره‌کنندگان #فدک و خلافت را دربردارد. در این خطبه بر ایجاد وحدت در جامعه اسلامی و دوری از تفرقه و نفاق، ذیل پذیرش امامت و ولایت اهل بیت (علیهم السلام) تأکید شده است.
این خطبه به دلیل دربرداشتن مجموعه‌ای از معارف در زمینه‌های توحید، نبوت و بعثت رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم)، معاد، عظمت قرآن، فلسفه احکام و ولایت، از نفیس‌ترین میراث‌های برجای مانده از حضرت صدیقه کبری (سلام الله علیها) است. علاوه بر آن هم‌تراز دانستن خطبه فدکیه با خطبه‌های امیرمومنان علی (علیه السلام) از نظر فصاحت، بلاغت و استفاده از شاخصه‌های منطقی مشهور در فن خطابه، از دلایل اهمیت این خطبه نزد اهل ادب دانسته می‌شود. 
 
نثر الدُّرّ یکی از منابع کهن اقوال معصومان (علیهم السلام)، از جمله خطبۀ فدکیه است.

مؤلف این اثر ابو سعد منصور بن حسین آبی (د: 421هـ) است که از علمای شیعه و متولد شهر آوه بود. وی مدتی از عمر خود را به خدمت در دربار آل‌بویه گذراند.

کتاب او نثر الدُّرّ، اثری است در ادب عربی به معنای عام. کتاب به ترتیب موضوعی است و موضوعات بسیار متنوعی را از قرآن، اقوال حضرات معصومین (علیهم السلام) و گزارش‌های دیگر شامل می‌شود. این اثر را می‌توان نخستین فرهنگ موضوعی قرآن نیز به‌شمار آورد.

در باب اول از فصل رابع این اثر، که به نقل جملات زنان از سادات یا مشهور (با عنوانِ «کلام للنساء الشرائف») اختصاص دارد، خطبۀ فدکیه منعکس شده ‌است.

نسخۀ حاضر از نثر الدُّرّ در سده هفتم هجری کتابت شده و از کهن‌ترین نسخ این کتاب به‌شمار می‌رود. این نسخه که شامل فصل چهارم (در یازده باب) و فصل پنجم (در بیست و دو باب) می‌شود، خطبه فدکیه را نقل کرده است.

این نسخه امروزه به شماره 719 در کتابخانۀ رئیس الکتّاب (اکنون در کتابخانۀ سلیمانیه) در استانبول نگهداری می‌شود. خطبۀ فدکیه در این دست‌نویس در برگ‌های 2ر تا 3پ قرار دارد.

✍🏼شناسایی و معرفی نسخه: احمدرضا رحیمی ریسه

تصاویر در ادامه خواهد آمد و توضیح تصاویر این نسخه از چپ به راست:

تصویر نخست: برگ ۱ رو عنوان نسخه
تصویر دوم: برگ ۲ رو فهرست مطالب، آغاز خطبهٔ فدکیّه
تصویر سوم: برگ ۲ پشت ادامه خطبه فدکیه
تصویر چهارم: برگ ۳ رو، ادامه خطبه فدکیه
تصویر پنجم: برگ ۳ پشت، بخش پایانی خطبه فدکیه
تصویر ششم: برگ ۱۳۹ پشت، پایان نسخه

➖➖➖➖➖
@borrhan

🔻غصب فدک و غضب صدیقه کبری سلام الله علیها بر غاصبین از کتب کهن زیدیان/ از منابع غیر اثنی عشری

- فاطمة الزهراء وجدت على أبي بكر و ماتت غاضبة عليه.

  روى ذلك الامام المنصور بالله(متوفای ۶۱۴ هجری قمری) في كتابه( الشافي)

#قدمت_فاطمیه (۳۴)
#اسناد_غضب (۷۶) #فدک (۲۲۱)
@borrhan

🔻غضب صدیقه کبری سلام الله علیها بر غاصبین و وصیت آن حضرت به دفن شبانه در کتب کهن زیدیان/ از منابع غیر اثنی عشری

- الامام عبدالله بن حمزة : فاطمة منعت ابو بكر وعمر من حضور جنازتها!

يقول الأمام المنصور بالله(متوفای ۶۴۱ هجری قمری) في«كتاب الشافي» (٥٧١/٤):

«حدثنا محمد بن القاسم المحاربي، قال: حدثنا محمد بن مروان، قال: حدثنا عبيد بن سليمان، عن عمر بن شمر، عن جابر، عن أبي جعفر، قال: أمرت فاطمة -عليها السلام- أن لا يصلي عليها أبو بكر ولا عمر، ودفنها ليلاً، فلما أصبحا أرسلا إلى علي عليه السلام أخرج هذه المرأة نصلي عليها فقال علي عليه السلام: هذه المرأة قد صُلِّي عليها؛ فجاءا يمشيان هما وأصحابهما فقالا: يا أبا الحسن ولم فعلت ذلك؟ قال: هكذا أمرتني أن لا تصليا عليها »

#قدمت_فاطمیه (۳۵)
#اسناد_غضب (۷۷) #دفن_شبانه (۶۱)
@borrhan

‍ #حکومت_علوی (۲۱۵)
#جمل (۱۵۶) #صفین (۱۱۷)

✅ جلوه‌هایی از حکومت امیرالمومنین علیه السلام و نکاتی خواندنی درباره جنگ های ایشان از زبان مورخین غیر مسلمان

❥༻⃘⃕࿇﷽༻⃘⃕❀༅⊹━┅┄


✍ جرج جرداق مسیحی در کتابش مینویسد:

🔻همه راویان و تاریخ نویسان در این امر متفق القولند که علی تا مجبور نمیگشت وارد کارزار نمیشد. او تا میتوانست سعی میکرد که از راه های مسالمت آمیز اختلافات را با دشمنان خود برطرف سازد و از خونریزی و جنگ جلوگیری به عمل آورد و همیشه این سخن را به فرزندش حسن [علیه‌السلام] تکرار می‌کرد: «هرگز کسی را به مبارزه دعوت نکن.» و چون گفتار امام از روی صدق بود، خود وی وصیت به فرزندش حسن را همیشه مورد عمل قرار می‌داد و از نبرد، جز در صورت اضطرار و ناچاری، پرهیز میکرد.

🔰جنگ جمل :

از همین داستانهاست ماجرای جنگ جمل: هنگامی که دشمنانش جمع شدند، میکوشیدند که به سوی وی آیند، به یاران خود دستور داد که صفوف خود را آماده سازند و چون آماده شدند، به آنها فرمود: «تیری نیفکنید، با نیزه مزنید و شمشیر نکشید مگر اینکه معذور باشید.» او بدین ترتیب میخواست که از جنگ جلوگیری کند و مسائل را به طور مسالمت آمیز حل کند تا خون ها ریخته نشود و مردم کشته نشوند. ولی این دقیقه ای بیش نبود، مردی از سپاه دشمن تیری رها کرد و یکی از یاران على به قتل رسید. على بانگ برآورد: «اللهم اشهد! خداوندا، گواه باش.» سپس مرد دیگری بدین ترتیب کشته شد و علی گفت: «خداوندا، گواه باش!» آنگاه عبدالله بن بديل تیر خورد، برادرش او را به نزد على آورد و علی گفت: «خداوندا گواه باش» و سپس جنگ آغاز شد.


🔰 جنگ صفین؛

البته علی (ع) را با #معاویه و لشکریانش داستان هایی است که در اینجا مجالی برای ذکر آنها نیست، ولی همه آنها نشانه عظمت خاص علی در پرهیز از ظلم و مبادرت به نیکی است. از جمله آنها، داستانی است که یکی از زندگینامه نویسان زندگی امام آورده است: در جنگ صفین، مردی از اصحاب معاویه به نام کریز بن صباح حمیری بیرون آمد و در میان دو صف بانگ برآورد: کیست که به مبارزه آید؟ مردی از اصحاب علی به مقابله آمد که به دست کریز کشته شد. سپس کریز مبارز دیگری طلبيد، مرد دیگری بیرون آمد و کریز او را نیز از پای درآورد : باز مبارز خواست، مرد دیگری به میدان آمد و به سرنوشت دو رفیق قبلی خود دچار شدن برای بار چهارم بانگ برآورد، کسی به میدان نیامد و هر کسی که در صف نخستین بود به صف عقب تر برگشت! على (ع) دید که ترس و وحشت در صفوف سربازانش رخنه می‌یابد، خود به میدان این مرد آمد و او را به قتل رسانید. سپس با صدای بلند که همه بشنوند، گفت: «مردم ! اگر شما جنگ را شروع نمیکردید، ما آغاز نمیکردیم ! »و سپس به جای خود بازگشت.


🔰جنگ نهروان :

از اینجا بود که وقتی که سربازان #خوارج ، نیروهای خود را آماده جنگ با او نموده بودند، و یکی از یاران از علی خواست که جنگ را شروع کند، چنین پاسخ داد: «تا آنان شروع به جنگ نکنند، من آغاز نمیکنم.» مردانگی، شهامت، ایمان او به نیکی و جوشش انسانیت در روح او، امام را وادار میساخت که با آنها به مذاکره بپردازد، شاید که قانع شوند؛
روزی گروهی را موعظه میکرد و در میان آنها بسیاری از خوارج بودند که امام را کافر میدانستند! موعظه او یکی از خوارج را تحت تأثیر قرار داد و بلاغت و بیان سحر انگیز علی او را به بزرگداشت و شگفتی واداشت، ولی او ناگهان فریاد زد: خداوند او را بکشد، چه كافر فقیه و دانشمندی است. پیروان علی خواستند او را بکشند، ولى على فریاد برآورد: «او دشنامی داد و جواب او را به زبان باید گفت و یا گناهش را باید بخشید. همان طور که اشاره شد،» رفتار او با سربازان معاویه، در آن هنگامی که می خواستند او را با #عطش از پای درآورند، رفتاری کاملا برعکس بود و با نیکی و نیکوکاری خود بر بدی های آنها جواب داد و آنان را از آب منع نکرد و اجازه داد که همانند خود و پیروانش از آن بهره مند شوند.

📗کتاب امام علی (علیه‌السلام) صدای عدالت انسانی، نوشته جرج جرداق، ترجمه سید هادی خسروشاهی، صفحات 154 تا 156

➖➖➖➖
@borrhan

نگاهی به مظلومیت‌های بی‌انتهای امیرالمومنین علیه‌السلام در آینه خطبه شقشقیه - جلوه‌هایی از سردرگمی مردم در زمان حکومت عمر

#قسمت_پنجم

#خطبه_شقشقیه (۱۷)
#روابط (۱۲۱)
#مقوله_علم_خلفا (۲۶)
#متعه (۲۳) #نماز_تراویح (۴۴) #گسترش_تشیع (۹۳)

@borrhan