احساس میکنم اگر هنرمند بودم و مسیرم در راستای هنر بود شخصیتم روان آروم تری داشت، حداقلش میتونستم هرچه که احساس میکنم، خشمم، غمم و… به یک اثر تبدیل کنم که در یک لحظه ای از وجودم خارج میشه و ثبت میشه و میتونم بار ها به اون احساس نگاه کنم که چجوری در من به وجود اومده بود.
میتونستم از تمام این عواطفی که باعث میشن هر روز آرزوی از بین رفتن میکنم گلچینی از زیبایی خلق کنم.
اما به جاش به قول گوگوش « من چه کردم جز نشستن، گریه دیدن، گریه کردن؟ وقتی باغ قصه میسوخت من چه بودم جز ی خرمن؟» هستم.

«سلاماً على من كانوا سنداً للجميع وعند وحدتهم لم یجدوا كتفاً.»
‏سلام بر آنان که برای همه تکیه‌گاه بودند، امّا وقت تنهایی، شانه‌ای نیافتند.

- لاادری.

به تو که می رسم مکث می کنم
انگار در زیبایی ات
چیزی جا گذاشته ام
مثلا در صدایت آرامش،
یا در چشم هایت زندگی...

#نیما_یوشیج🦢🍃

عکسای ساحل😭✨

صبحتون بخیر

من حس می‌کنم مدت‌ها پیش متولد شدم، خیلی پیش. زندگی‌ام را مثل دنباله طویل و پایان‌ناپذیر لباسی به دنبال می‌کشم. اغلب کوچک‌ترین انگیزه‌ای برای ادامه این زندگی نمی‌یابم. البته همه این افکار پوچ است، باید خودم را تکان بدهم و همه این‌ها را از خودم دور کنم.

– آنتون چخوف

If I wasn't so afraid
I'd shine a light up to space
Then my soul could be
Strong enough to see your face
One more day

-

آیا شما که صورتتان را
در سایه‌ی نقاب غم‌انگیز زندگی
مخفی نموده‌اید
گاهی به این حقیقت یأس‌آور
اندیشه می‌کنید
که زنده‌های امروزی
چیزی به جز تفاله‌ی یک زنده نیستند؟

فروغ فرخزاد

فراموش می‌کنند که فراموشت کرده اند ،
تو هم فراموش کن
که فراموش شده‌ای ...

معصومه صابر

چاره‌ای هم جز قوی بودن نبود،
قوی بودن تنها راه باقی‌مانده برای ما بود.

با صراحت می‌خواهم بگویم:
این دنیای به این بزرگی برای من قدر مورچه است، حتی میان آدم‌ها هم سراسر احساس تنهایی می‌کنم.

زندگی برایم بی معنی شد چون به دروغین بودن انسان ها پی بردم .

-