✅ بررسی اثرات گروه شمع :
اگر ظرفیت باربری شمع منفرد ۱۰۰درصد فرض شود، این شمع در گروه درصد بار کمتری را می تواند تحمل کند.
«راندمان شمع» عبارت است از حاصل تقسیم
« ظرفیت باربری گروه شمع »
به
« ظرفیت باربری شمع منفرد
ضربدر
تعداد شمع در گروه »
راندمان شمعها در گروه عمدتا تابعی از فاصله شمعها و همچنین تعداد شمعهای در گروه می باشد.
علت کاهش راندمان شمعها تداخل حوزه تاثیر بار آنهاست.
چنانچه فاصله شمعها به حد کافی از یکدیگر دور باشد، تداخل حوزه تاثیر بار کاهش یافته و یا اصلا بوجود نمی آید.
برای تعیین تعداد شمعهای لازم برای انتقال یک بار معین باید ظرفیت باربری مجاز یک شمع منفرد و راندمان آن گروه برآورد گردد.
با توجه به اینکه آرایش بهینه شمعها در ابتدا چندان مشخص نیست، پیشنهاد می شود ابتدا راندمان شمع بطور تقریبی برآورد گردد ( مثلا ۷۰درصد) و در ادامه با تعیین تعداد شمعهای اولیه جهت انتقال بار مورد نظر، آرایش بهینه شمعها ( فواصل طولی و عرضی شمعها ) برآورد گردد.
یکی از روابطی که ظرفیت باربری شمع منفرد به گروه شمع نظیر خود را بیان می کند، چنین است :
Q = E m n Q0
Q ظرفیت باربری گروه شمع
E راندمان شمع
m تعداد ردیف شمعها
n تعداد شمعها در یک ردیف
Q0 ظرفیت باربری یک شمع منفرد
بطور پیش فرض می توان ، راندمان شمع در گروه به ازای هر شمع مجاور به مقدار 1/16 کاهش در نظر داشت .
به تعبیری :
راندمان یک شمع منفرد 16/16
گروه دو شمعی 15/16
راندمان گروه سه شمعی 14/16
راندمان گروه چهار شمعی 13/16
.
اگر ظرفیت باربری شمع منفرد ۱۰۰درصد فرض شود، این شمع در گروه درصد بار کمتری را می تواند تحمل کند.
«راندمان شمع» عبارت است از حاصل تقسیم
« ظرفیت باربری گروه شمع »
به
« ظرفیت باربری شمع منفرد
ضربدر
تعداد شمع در گروه »
راندمان شمعها در گروه عمدتا تابعی از فاصله شمعها و همچنین تعداد شمعهای در گروه می باشد.
علت کاهش راندمان شمعها تداخل حوزه تاثیر بار آنهاست.
چنانچه فاصله شمعها به حد کافی از یکدیگر دور باشد، تداخل حوزه تاثیر بار کاهش یافته و یا اصلا بوجود نمی آید.
برای تعیین تعداد شمعهای لازم برای انتقال یک بار معین باید ظرفیت باربری مجاز یک شمع منفرد و راندمان آن گروه برآورد گردد.
با توجه به اینکه آرایش بهینه شمعها در ابتدا چندان مشخص نیست، پیشنهاد می شود ابتدا راندمان شمع بطور تقریبی برآورد گردد ( مثلا ۷۰درصد) و در ادامه با تعیین تعداد شمعهای اولیه جهت انتقال بار مورد نظر، آرایش بهینه شمعها ( فواصل طولی و عرضی شمعها ) برآورد گردد.
یکی از روابطی که ظرفیت باربری شمع منفرد به گروه شمع نظیر خود را بیان می کند، چنین است :
Q = E m n Q0
Q ظرفیت باربری گروه شمع
E راندمان شمع
m تعداد ردیف شمعها
n تعداد شمعها در یک ردیف
Q0 ظرفیت باربری یک شمع منفرد
بطور پیش فرض می توان ، راندمان شمع در گروه به ازای هر شمع مجاور به مقدار 1/16 کاهش در نظر داشت .
به تعبیری :
راندمان یک شمع منفرد 16/16
گروه دو شمعی 15/16
راندمان گروه سه شمعی 14/16
راندمان گروه چهار شمعی 13/16
.
🔺در خصوص نیروی ناپایستار زلزله
نیروی زلزله یک نیروی ناپایستار می باشد و مقدار آن کم یا زیاد می شود , بسته به اینکه تغییرشکل سازه کم یا زیاد شود , مقدار آن تغییر می کند و مقدار ثابتی ندارد. نیروی ناپایستار به تغییرشکل سازه وابسته است و در اثر تغییرشکل زیاد یا تسلیم سازه نسبت به حالت اولیه یا عدم تسلیم به شدت تغییر می کند. برای اینکه سازه ای را در مقابل یک نیروی ناپایستار طراحی کنیم , به اصلی میرسیم به اسم اصل تغییرشکلها , در این اصل "مقاومت" شرط لازم پایداری در برابر نیروی جانبی نیست . "مقاومت" و "شکلپذیری" هر یک به تنهایی شرط کافی برای پایداری در برابر نیروی ناپایستار می باشند و وجود مقاومت یا شکلپذیری ( ظرفیت کافی برای تحمل تغییرشکل های ایجاد شده ) پایداری در مقابل نیروی ناپایستار را تامین می کنند. هر دوی مقاومت و شکلپذیری هر یک به تنهایی کافی می باشند. برای زلزله ما نمی توانیم نیروی ناپایستار را بر اساس مقاومت طراحی کنیم چون مقاومت شرط لازم برای نیروی ناپایستاری مثل زلزله نیست , باید سازه را هم به لحاذ مقاومت و هم شکلپذیری طراحی کنیم و بین این دو باید سهم هر یک را از نیروی زلزله مشخص نماییم و برای آن نیرو , ظرفیت کافی تامین نماییم.
@betonazmayesh
نیروی زلزله یک نیروی ناپایستار می باشد و مقدار آن کم یا زیاد می شود , بسته به اینکه تغییرشکل سازه کم یا زیاد شود , مقدار آن تغییر می کند و مقدار ثابتی ندارد. نیروی ناپایستار به تغییرشکل سازه وابسته است و در اثر تغییرشکل زیاد یا تسلیم سازه نسبت به حالت اولیه یا عدم تسلیم به شدت تغییر می کند. برای اینکه سازه ای را در مقابل یک نیروی ناپایستار طراحی کنیم , به اصلی میرسیم به اسم اصل تغییرشکلها , در این اصل "مقاومت" شرط لازم پایداری در برابر نیروی جانبی نیست . "مقاومت" و "شکلپذیری" هر یک به تنهایی شرط کافی برای پایداری در برابر نیروی ناپایستار می باشند و وجود مقاومت یا شکلپذیری ( ظرفیت کافی برای تحمل تغییرشکل های ایجاد شده ) پایداری در مقابل نیروی ناپایستار را تامین می کنند. هر دوی مقاومت و شکلپذیری هر یک به تنهایی کافی می باشند. برای زلزله ما نمی توانیم نیروی ناپایستار را بر اساس مقاومت طراحی کنیم چون مقاومت شرط لازم برای نیروی ناپایستاری مثل زلزله نیست , باید سازه را هم به لحاذ مقاومت و هم شکلپذیری طراحی کنیم و بین این دو باید سهم هر یک را از نیروی زلزله مشخص نماییم و برای آن نیرو , ظرفیت کافی تامین نماییم.
@betonazmayesh
شرکت مهندسی بتن آزمایش کرج
4_6021671520542131643.pdf
✅تحلیل خطر زلزله
📝مهدی شاداب فر
📝مهدی شاداب فر
✅ آزمایش بارگذاری صفحه PLT
روشی برای تخمین میزان نشست بستر، ناشی از ساخت سازه و یا تعیین ظرفیت باربری نهایی بستر ساختگاه است. واضح است که ایدهآل ترین حالت برای تعیین نشست بستر ناشی از بار واقعی سازه حالتی است که بار معادل سازه بر سطحی به اندازه شالوده واقعی اعمال شود و میزان نشست اندازهگیری شود؛ با توجه به هزینه و مشکلات تامین چنین شرایطی آزمایش بارگذاری صفحه (PLT) با اعمال بار طراحی پیشنهادی بر صفحهای با ابعاد کوچک انجام میشود و برای دستیابی به میزان نشست و ظرفیت باربری پی با ابعاد واقعی، از ضرایب تبدیل استفاده میشود.
معرفی:
آزمایش بارگذاری صفحه (PLT) با هدف اصلی اندازهگیری نشست خاک به ازای بارهای مختلف و تعیین ظرفیت باربری بستر ساختگاه پروژههای با اهمیت بالا مورد استفاده قرار میگیرد. این آزمایش به دو روش کنترل تنش و کنترل تغییر شکل قابل اجرا است. در روش کنترل تنش بار نهایی به صورت تدریجی (Incremental) به صفحه آزمایش وارد میشود و در روش کنترل تغییر شکل صفحه آزمایش با سرعت ثابت در زمین فرو رانده میشود. مقادیر نشست صفحه در هر مرحله از بارگذاری توسط گیجهای تعبیه شده در نقاط مناسب واقع بر صفحه ثبت میشود. با استفاده از نتایج نشست و ظرفیت باربری حاصل از آزمایش بارگذاری صفحه و روابط تجربی ارائه شده میتوان به میزان نشست و ظرفیت باربری پی با ابعاد واقعی دست یافت.
مزایا:
آزمایش PLT تقریبا برای همه انواع خاکها درسطح یا در تراز پی قابل استفاده .است
در خاکهای سخت، سنگ نرم و شنهای درشت که امکان نمونهگیری و استفاده از آزمایشهای SPT، CPT، VST وجود ندارد بسیار مفید و کارگشا است.
معایب:
در اغلب موارد ظرفیت سیستم بارگذاری برای رساندن خاک به حد گسیختگی و تعیین ظرفیت باربری کفایت نمیکند.
انجام آزمایش PLT در اعماق زیاد و زیر سطح آب مقدور نیست.
هزینه اجرای آزمایش PLT کمی بالا می باشد و از این جهت برای پروژههای مهم صرفه اقتصادی بیشتری دارد.
امکان نمونهگیری از خاک در این روش وجود ندارد.
عمقی از بستر که تحت تاثیر بارگذاری صفحه PLT قرار میگیرد بسیار کمتر از عمق تحت تاثیر بستر تحت سازهی واقعی است که این مساله میتواند باعث خطا در نتایج آزمایش شود.
عدم امکان رعایت بندهای اجرایی آییننامه در صورت اجرای آزمایش در داخل چاه و گالریها
به دلیل استفاده از بار مرده و یا ماشینآلات سنگین به عنوان تامین کننده نیروی عکس العمل.
نیاز به زمین مسطح برای انجام آزمایش است.
محدودیت استفاده از آزمایش PLT در خاکهای دارای نشست تحکیمی.
مراحل اجرا:
انتخاب و آماده سازی محل اجرای آزمایش و تامین نیروی عکسالعمل که معمولا توسط یک یا ترکیبی از ماشینآلات سنگین، مجموعه تکیهگاه و بار مرده. دیوارههای گالری حفاری شده، شمعها و مهارهای جانبی فراهم میشود.
انتخاب صفحه آزمایش با ابعاد و ضخامت مناسب؛ صفحه آزمایش بارگذاری صفحه معمولا دایرهای شکل به قطر 30 تا 100 سانتیمتر است و در صورت نیاز برای افزایش سختی صفحه از سخت کننده (Stiffener) استفاده می شود.
قراردادن جک هیدرولیکی، نیروسنج، تیر مبنا و گیجهای ثبت نشست در محل مناسب؛ حداقل 3 گیج ثبت نشست مورد نیاز است.
اعمال تدریجی و مرحلهای بار نهایی به نحوی که در هر مرحله (1/4 تا 1/5) بار نهایی به صفحه آزمایش توسط جک هیدرولیکی اعمال میشود و حداقل 1 ساعت در هر مرحله به صفحه فرصت داده میشود تا نشست کند.
برای شروع مرحله بعد بارگذاری باید سرعت نشست به 25 میلیمتر بر ساعت محدود شده باشد.
در پایان آزمایش با حذف بار وارده به صفحه میتوان میزان نشست الاستیک خاک را نیز مطالعه نمود.
کاربرد:
محاسبه میزان نشست و ظرفیت باربری بستر
محاسبه مدول الاستیسیته (E) و ضریب عکسالعمل بستر (Ks)
مقاومت زهکشی نشده خاکهای چسبنده (Cu)؛ در صورت اجرای آزمایش به روش کنترل تغییر شکل که صفحه بارگذاری با سرعت ثابت در زمین فرو رانده میشود
آیین نامه ها:
ASTM D1194
وزارت نیرو، نشریه شماره (۲۳۱ – الف)، آزمایش بارگذاری صفحهای روی خاک و سنگ نرم
روشی برای تخمین میزان نشست بستر، ناشی از ساخت سازه و یا تعیین ظرفیت باربری نهایی بستر ساختگاه است. واضح است که ایدهآل ترین حالت برای تعیین نشست بستر ناشی از بار واقعی سازه حالتی است که بار معادل سازه بر سطحی به اندازه شالوده واقعی اعمال شود و میزان نشست اندازهگیری شود؛ با توجه به هزینه و مشکلات تامین چنین شرایطی آزمایش بارگذاری صفحه (PLT) با اعمال بار طراحی پیشنهادی بر صفحهای با ابعاد کوچک انجام میشود و برای دستیابی به میزان نشست و ظرفیت باربری پی با ابعاد واقعی، از ضرایب تبدیل استفاده میشود.
معرفی:
آزمایش بارگذاری صفحه (PLT) با هدف اصلی اندازهگیری نشست خاک به ازای بارهای مختلف و تعیین ظرفیت باربری بستر ساختگاه پروژههای با اهمیت بالا مورد استفاده قرار میگیرد. این آزمایش به دو روش کنترل تنش و کنترل تغییر شکل قابل اجرا است. در روش کنترل تنش بار نهایی به صورت تدریجی (Incremental) به صفحه آزمایش وارد میشود و در روش کنترل تغییر شکل صفحه آزمایش با سرعت ثابت در زمین فرو رانده میشود. مقادیر نشست صفحه در هر مرحله از بارگذاری توسط گیجهای تعبیه شده در نقاط مناسب واقع بر صفحه ثبت میشود. با استفاده از نتایج نشست و ظرفیت باربری حاصل از آزمایش بارگذاری صفحه و روابط تجربی ارائه شده میتوان به میزان نشست و ظرفیت باربری پی با ابعاد واقعی دست یافت.
مزایا:
آزمایش PLT تقریبا برای همه انواع خاکها درسطح یا در تراز پی قابل استفاده .است
در خاکهای سخت، سنگ نرم و شنهای درشت که امکان نمونهگیری و استفاده از آزمایشهای SPT، CPT، VST وجود ندارد بسیار مفید و کارگشا است.
معایب:
در اغلب موارد ظرفیت سیستم بارگذاری برای رساندن خاک به حد گسیختگی و تعیین ظرفیت باربری کفایت نمیکند.
انجام آزمایش PLT در اعماق زیاد و زیر سطح آب مقدور نیست.
هزینه اجرای آزمایش PLT کمی بالا می باشد و از این جهت برای پروژههای مهم صرفه اقتصادی بیشتری دارد.
امکان نمونهگیری از خاک در این روش وجود ندارد.
عمقی از بستر که تحت تاثیر بارگذاری صفحه PLT قرار میگیرد بسیار کمتر از عمق تحت تاثیر بستر تحت سازهی واقعی است که این مساله میتواند باعث خطا در نتایج آزمایش شود.
عدم امکان رعایت بندهای اجرایی آییننامه در صورت اجرای آزمایش در داخل چاه و گالریها
به دلیل استفاده از بار مرده و یا ماشینآلات سنگین به عنوان تامین کننده نیروی عکس العمل.
نیاز به زمین مسطح برای انجام آزمایش است.
محدودیت استفاده از آزمایش PLT در خاکهای دارای نشست تحکیمی.
مراحل اجرا:
انتخاب و آماده سازی محل اجرای آزمایش و تامین نیروی عکسالعمل که معمولا توسط یک یا ترکیبی از ماشینآلات سنگین، مجموعه تکیهگاه و بار مرده. دیوارههای گالری حفاری شده، شمعها و مهارهای جانبی فراهم میشود.
انتخاب صفحه آزمایش با ابعاد و ضخامت مناسب؛ صفحه آزمایش بارگذاری صفحه معمولا دایرهای شکل به قطر 30 تا 100 سانتیمتر است و در صورت نیاز برای افزایش سختی صفحه از سخت کننده (Stiffener) استفاده می شود.
قراردادن جک هیدرولیکی، نیروسنج، تیر مبنا و گیجهای ثبت نشست در محل مناسب؛ حداقل 3 گیج ثبت نشست مورد نیاز است.
اعمال تدریجی و مرحلهای بار نهایی به نحوی که در هر مرحله (1/4 تا 1/5) بار نهایی به صفحه آزمایش توسط جک هیدرولیکی اعمال میشود و حداقل 1 ساعت در هر مرحله به صفحه فرصت داده میشود تا نشست کند.
برای شروع مرحله بعد بارگذاری باید سرعت نشست به 25 میلیمتر بر ساعت محدود شده باشد.
در پایان آزمایش با حذف بار وارده به صفحه میتوان میزان نشست الاستیک خاک را نیز مطالعه نمود.
کاربرد:
محاسبه میزان نشست و ظرفیت باربری بستر
محاسبه مدول الاستیسیته (E) و ضریب عکسالعمل بستر (Ks)
مقاومت زهکشی نشده خاکهای چسبنده (Cu)؛ در صورت اجرای آزمایش به روش کنترل تغییر شکل که صفحه بارگذاری با سرعت ثابت در زمین فرو رانده میشود
آیین نامه ها:
ASTM D1194
وزارت نیرو، نشریه شماره (۲۳۱ – الف)، آزمایش بارگذاری صفحهای روی خاک و سنگ نرم
✅ ضریب تاخیر برش
ضریب تاخیر برش، ضریبی است که در محاسبه سطح مقطع خالص موثر (برای تعیین ظرفیت کششی عضو در حالت حدی گسیختگی) وارد شده و همواره کوچک تر یا مساوی یک است.
این ضریب به دلیل عدم اطمینان از وجود توزیع تنش یکنواخت کششی در سطح مقطع خالص انتهای عضو (محل اتصال) در محاسبات اعمال می شود.
در مقاطعی که از کل سطح مقطع برای اتصال استفاده نمی شود، توزیع تنش کششی یکنواخت نبوده و محل اعمال نیروی کششی با محل انتقال نیروی کششی دارای خروج از مرکزیت بوده و ایجاد لنگر اضافی در محل اتصال عضو می کند.از این رو ضریب تاخیر برش برای این نمونه مقاطع وارد کار می شود.
با توجه به وابسته بودن ضریب تاخیر برش به خروج از مرکزیت، هر چه میزان خروج از مرکزیت بیشتر باشد پدیده تاخیر برشی باعث افزایش بیشتر تنش حداکثر روی سطح شده و از سوی دیگر چنانچه طول اتصال افزایش یابد استحکام اتصال بیشتر شده و لنگرهای اضافی ایجاد شده تاثیر کمتری دارند.
ضریب تاخیر برش، ضریبی است که در محاسبه سطح مقطع خالص موثر (برای تعیین ظرفیت کششی عضو در حالت حدی گسیختگی) وارد شده و همواره کوچک تر یا مساوی یک است.
این ضریب به دلیل عدم اطمینان از وجود توزیع تنش یکنواخت کششی در سطح مقطع خالص انتهای عضو (محل اتصال) در محاسبات اعمال می شود.
در مقاطعی که از کل سطح مقطع برای اتصال استفاده نمی شود، توزیع تنش کششی یکنواخت نبوده و محل اعمال نیروی کششی با محل انتقال نیروی کششی دارای خروج از مرکزیت بوده و ایجاد لنگر اضافی در محل اتصال عضو می کند.از این رو ضریب تاخیر برش برای این نمونه مقاطع وارد کار می شود.
با توجه به وابسته بودن ضریب تاخیر برش به خروج از مرکزیت، هر چه میزان خروج از مرکزیت بیشتر باشد پدیده تاخیر برشی باعث افزایش بیشتر تنش حداکثر روی سطح شده و از سوی دیگر چنانچه طول اتصال افزایش یابد استحکام اتصال بیشتر شده و لنگرهای اضافی ایجاد شده تاثیر کمتری دارند.
4_5863714125317670924.pdf
2.2 MB
4_5863714125317670924.pdf
شرکت مهندسی بتن آزمایش کرج
4_5812347501868483345.pdf
تحلیل پایداری و پیش بینی نشست #تونل خط ۳ مترو تهران با flac2d و نرم افزار spss (#مقاله فارسی)☝️☝️☝️
@betinazmayesh
@betinazmayesh
⭕️ وصله کف ستونی
❇️ یکی از روشهای وصله ستون های غیر هم اندازه که برای نصب ستون های بالایی با ابعاد نسبتا کوچکتر کاربرد دارد، وصله ورق واسط و سخت کننده که به نام وصله کف ستونی هم شناخته می شود، است.
🆔 @betonazmayesh
❇️ یکی از روشهای وصله ستون های غیر هم اندازه که برای نصب ستون های بالایی با ابعاد نسبتا کوچکتر کاربرد دارد، وصله ورق واسط و سخت کننده که به نام وصله کف ستونی هم شناخته می شود، است.
🆔 @betonazmayesh