1. Fernande with a Black Mantilla (Fernande à la mantille noire)
Pablo Picasso,1906-05, France
©️Solomon R. Guggenheim Museum, New York Thannhauser Collection, Bequest, Hilde Thannhauser, 199
*فرناند با مانتیا سیاه اثری است که به عنوان یک اثر انتقالی در آثار پیکاسو شناخته میشود که هنوز کمی هنر عبارتگرایانه و رمانتیک دارد.
با تونالیتهای مهار شده و برسزنیهای پرجنب و جوش. تصویر فرناند اولیویه، معشوقه پیکاسو، را با یک مانتیا نشان میدهد که شاید نمادی از ریشههای اسپانیایی هنرمند باشد.
استیلیزاسیون نمادین چهره او و ویژگیهای خلاصه شده آن، علاقه فزاینده پیکاسو به کیفیتهای خلاق و استحکام مجسمهسازی ایبری را پیشبینی میکند، که بر آثار بعدی او تأثیر عمیقی گذاشته است. با این حال، با وجود توصیف طبیعی، این نقاشی آزمایشهای نزدیک او با انتزاع را پیشبینی میکند.
2. Fernande Olivier, photographed by Pablo Picasso in 1906
©️ RMN - Grand Palais (Musée Picasso de Paris) - Madeleine Coursaget
*عکسی که همان سال پیکاسو از معشوقهاش فرناند گرفت.
Pablo Picasso,1906-05, France
©️Solomon R. Guggenheim Museum, New York Thannhauser Collection, Bequest, Hilde Thannhauser, 199
*فرناند با مانتیا سیاه اثری است که به عنوان یک اثر انتقالی در آثار پیکاسو شناخته میشود که هنوز کمی هنر عبارتگرایانه و رمانتیک دارد.
با تونالیتهای مهار شده و برسزنیهای پرجنب و جوش. تصویر فرناند اولیویه، معشوقه پیکاسو، را با یک مانتیا نشان میدهد که شاید نمادی از ریشههای اسپانیایی هنرمند باشد.
استیلیزاسیون نمادین چهره او و ویژگیهای خلاصه شده آن، علاقه فزاینده پیکاسو به کیفیتهای خلاق و استحکام مجسمهسازی ایبری را پیشبینی میکند، که بر آثار بعدی او تأثیر عمیقی گذاشته است. با این حال، با وجود توصیف طبیعی، این نقاشی آزمایشهای نزدیک او با انتزاع را پیشبینی میکند.
2. Fernande Olivier, photographed by Pablo Picasso in 1906
©️ RMN - Grand Palais (Musée Picasso de Paris) - Madeleine Coursaget
*عکسی که همان سال پیکاسو از معشوقهاش فرناند گرفت.
Indila - Dernière danse (sped up)
Et dans le bruit, je cours et j'ai peur
Est-ce mon tour? Vient la douleur
Dans tout Paris, je m'abandonne
Et je m'envole, vole, vole, vole, vole, vole vole
Dans cette douce souffrance
Dont j'ai payé toutes les offenses
Écoute comme mon cœur est immense
Je suis une enfant du monde.
Est-ce mon tour? Vient la douleur
Dans tout Paris, je m'abandonne
Et je m'envole, vole, vole, vole, vole, vole vole
Dans cette douce souffrance
Dont j'ai payé toutes les offenses
Écoute comme mon cœur est immense
Je suis une enfant du monde.