در این فرسته، فیلم وسط در ردیف دوم،
و در فرسته بعد از آن، فیلم چهارم از آرشیو تلویزیون ملی ایران هستند که به خوبی نشان می‌دهند موسیقی و‌ آواز و رقص نواحی مختلف ایران از سوی دستگاه رسمی فرهنگ کشور، تبلیغ می‌شد
از برنامه‌های ارزشمندی است که در دوره پهلوی دوم دهه ۵۰، برای مستندسازی تصویری و تبلیغ رقص‌ و موسیقی محلی (فولکلور) سراسر ایران پس از مدت‌ها پژوهش و تحقیق کارشناسان زبده و ورزیده «گروه فولکلور ملی ایران» و تمرین‌های سنگین و فشرده هنرمندان این گروه، در تالار رودکی اجرا شد و از تلویزیون ملی هم پخش شد. فیلمبرداری از این اجراهای تالار رودکی باعث ایجاد آرشیوی ارزنده برای رقص‌های محلی سرتاسر ایران شد. ارزش این کار آنجا بیشتر روشن می‌شود که توجه کنیم که پس از انقلاب به ویژه سه دهه اول، رقص‌های ایرانی حتی رقص‌های محلی هم جایی در #صدا_سیما نداشت مگر مواردی بسیار اندک و خاص و معدود اما داشتن این آرشیو مهم تصویری از آیین‌های رقص سرتاسر ایران گنجینه‌ای برای پژوهندگان امروز است هم برای خود حرکات رقص و موسیقی‌ها هم برای تن‌پوش‌های محلی و جزییات تزیینات آنها.
بدبختانه پس از انقلاب با یورش برخی نیروهای معلوم‌الحال به آرشیو تالار رودکی، بخشی از این آرشیو و فیلمها به‌دست آن نیروها از آرشیو خارج و در محوطه روبروی تالار سوزانده شد، با شعار مبارزه با بی‌عفتی و بی‌دینی و طاغوت!!!
اما خوشبختانه بخشی از آن آرشیو بزرگ از دستبرد مصون ماند و امروز فیلم‌هایی در فضای مجازی از آن اجراها گذاشته شده است، باضافه آرشیو تلویزیون ملی ایران که گرچه از صداوسیما در زمان #احمدی‌نژاد توسط مدیران سیما دزدیده و خارج شد اما امروز بخش‌هایی از آن‌ فیلم‌ها هم در فضای مجازی موجود است.

فیلم‌های بیشتر را از کانال ملی «عاشقان ایران» @loversofiran در پست بعد بارگزاری می‌کنم👇

📍دو‌ اهرم فشار خارجی این روزها بر دولت ارمنستان، باید برای ایران بسیار حساسیت‌زا باشد

❗️یکی اهرم فشار #روسیه و دیگری #ترکیه
ترکیه در تلاش است با همراهی غیرمستقیم روسیه، ارمنستان را از راه مناسبات قوی تجاری و ‌وابستگی اقتصادی وادار به پذیرش سیطره محور پان‌ترکی، دست‌کشیدن کامل از #آرتساخ و حتی استان #سیونیک کند، تا با از میدان به درکردن مدعی اصلی، به‌سادگی نقشه تصرف جنوب ارمنستان و ‌مرز ایران پیاده شود. محور روس هم کاملا فضای بازی را برای ترکیه باز گذاشته و اجازه مانور جدی داده، البته تا حدی که خودش برای تضعیف ارمنستان صلاح بداند و نقشه‌هایش برهم نخورد

روسیه به روشنی برای بازگشت خود به #قفقاز_جنوبی و قلمروی دوره تزاری و #شوروی، نقشه جدی «بیرون‌کردن ملی‌گرایان ارمنی از شاکله دولت ارمنستان» و تضعیف شدید ارمنستان را پیاده کرد تا مدعی اصلی آرتساخ (قره‌باغ کوهستانی) مسکوت شود، نیروهای روس جایگزین نیروی نظامی ارمنستان شود، و حضور نظامی-سیاسی خود را وسط جمهوری #باکو رسمیت دهد. چنانکه از پارسال صلح‌بانان روسی از #آرتساخ تا دالان #لاچین مستقر شده‌اند. پس روسیه نه فقط رویای بازگشت به قفقاز جنوبی را گام‌به‌گام پیاده کرده بلکه برنامه‌اش محدود به حضور در آرتساخ و لاچین یا پایگاه‌های نظامی شمال ارمنستان نیست، طرح بزرگتری دارد تا پس از ۳۰سال (از۱۹۹۲ فروپاشی شوروی)دوباره به مرزهای #ایران برسد و«همسایه‌ی زمینی ایران»شود

🔻در ادامه تحلیل جدیدی از کارشناس سیاسی ارمنی درباره مناسبات پوتین_پاشینیان👇


🔴چرا پوتين اجازه داد تا نيکول پاشينيان در ارمنستان به قدرت برسد؟

✍هايک داوتيان

#پوتين، رئيس‌جمهور روسيه به‌تازگی در کنفرانسی ويدئويی به حوادث #قزاقستان پرداخته و گفته: «اقدامات سازمان #پيمان_امنیت_جمعی به وضوح نشان داده که اجازه نخواهیم داد تا اوضاع سياسی داخلی متزلزل شود. ما اجازه نخواهيم داد سناريوی به اصطلاح «انقلاب های رنگی» محقق شود. نيروهای حافظ صلح سازمان پيمان امنيت جمعی تا زمانی که رئیس جمهور قزاقستان لازم بداند در آنجا باقی خواهند ماند»

با نگاه به این موضع ولادیمیر پوتین اين پرسش مطرح است که چرا پوتين اجازه داد در سال ۲۰۱۸ در ارمنستان «انقلاب رنگی یا مخملی» روی دهد؟ درحالی‌که پاشینیان تا۲۰۱۸ چهره‌ای ضد روس، مخالف سیاست‌های پوتین و خواستار خروج ارمنستان از اتحاديه اقتصادی اوراسيا بود!

اينکه بگوييم پوتين در آن زمان از جنبش ملت ارمنی می ترسيد، کمی غيرجدی است. پوتين به نيکول پاشينیان اجازه داد تا قدرت ارمنستان را به دست گيرد، زيرا يا از ابتدا يا در مقطعی بعد، وی را کاملاً تحت کنترل کرملین گرفته بود

#پاشینیان و هم تیمی های او قبل از جنگ ۲۰۲۰ آرتساخ بارها اعلام کرده بودند که از سوی مقامات قبلی ارمنستان متهم به دادن امتيازات بزرگ در مسئله آرتساخ هستند. اما پس از جنگ و محقق شدن این اتهامات, وی سیاست دیگری پیش گرفته و سعی دارد جامعه را متقاعد کند که توافق واگذاری اراضی آرتساخ مدت‌ها قبل انجام شده بود!

شايد درست باشد، اما چند وقت پيش؟
و مهمتر از آن، چه کسی با آن موافقت کرده بود؟ (اشاره به لئون تِر پطروسيان، اولين رئيس جمهور ارمنستان است)

با توجه به حوادثی که در قزاقستان رخ می‌دهد، آشکارتر می‌شود که کرملين توافقات خاصی با #آنکارا و #باکو در مورد مسئله ارمنستان داشته که يکی از نقاط اجرايی آن «انقلاب مخملی نيکول پاشينيان» بود

در واقع، چون مقامات قبلی ارمنستان موافقت نکرده بودند که امتيازاتی به باکو بدهند، اما نيکول پاشينيان از آن تبعيت کرده بود و موافق بود کجایگزین آنها شد) ولی او ۵۰۰۰ نفر را به کام مرگ فرستاد تا متهم به خيانت نشود

کرملين به يک عامل استثنايی نياز داشت که #ملی‌گرا نباشد و برای منافع ارمنستان اهمیتی قایل نشود. اين دليل اصلی است که پوتين به پاشينيان اجازه داد, به قدرت برسد. به جای پاشينيان، هر شخص دیگری بود. تلاش می‌کرد تا حدی از تلفات ارضی و جانی بکاهد، از جنگ جلوگيری کند، و در نهايت آرتساخ را به‌طور کامل واگذار نکند

واقعيت امروز این است که پاشينيان کاملاً تحت اختیار و طرفدار کرملين است، زیرا ما بوضوح این طرفداری را در مسئله اعزام نیرو به قزاقستان تحت «سازمان پیمان امنیت جمعی» شاهد بودیم. دولت ارمنستان به ويژه سرويس امنيت ملی ارمنستان، وزارت دفاع و ستاد کل، هميشه تحت نفوذ روسيه بوده‌اند و اين راز نيست

درعين‌حال خط قرمزی هم برای حفظ منافع ملت ارمنستان وجود دارد که زير پا گذاشتن آن خيانت محسوب می شود. مسکو بسیار خوب می‌فهمد که اگر شخصی منافع مردم و کشورش را زير پا بگذارد، روزی از منافع شريک استراتژيک خود نیز سرباز می‌زند. تاريخ نشان خواهد داد که آن روز چه زمانی فرا خواهد رسيد. شايد آن لحظه زودتر از آن برسد که کرملين بتواند ازفرصت تا انتها بهره ببرد

منبع https://hayeli.am
ترجمه:موسسه هور

⛔️کمپین تحریم پانترکیسم
@ban_Turkey

پاسخ به نقد صوتی و‌ مفصل یکی از همراهان،

۱_ اگر پیامهای قبلی این کانال درباره بحران #قره_باغ و #آرتساخ و #پاشینیان را با جستجوی همین هشتگها در کانال بخوانید، می‌بینید که از پارسال، به همه این احتمالات درباره منافع دولت‌های مخالف خارجی در قفقاز جنوبی پرداخته شده و اینها چیز جدیدی نیست.(هشتگها را دنبال کنید)
۲_ به تحلیل کارشناسان ارمنی با توجه بیشتری پرداخته می‌شود چون اینها کشوری تحت هجوم هستند و بدون هیچ متحد محکمی که پای مرزهای مورد ادعای آنها بیاستد، در نتیجه دیدگاهی که به این بحران دارند، دقیقتر خواهد بود چون خود در کوران حادثه‌اند
۳_ امروز روشن شده که همانطور که کارشناس ارمنی در متن بالا هم ‌نوشته؛ از یک جایی به بعد، و از زمانی به بعد، پوتین اتفاقا با بودن پاشبنیان موافقت کرد، و این مساله را سیاسیون مخالف ارمنی به ویژه در دوسال گذشته گوشزد کرده‌اند
۴_ با توجه به مجموعه قرائن و‌شواهد، هیچ شکی نیست که روسیه به دنبال قیمومیت مناطق جداشده از شوروی سابق است، البته که نه با روشهای سخت و تندخوی شوروی سابق، بلکه به شیوه خود و با بردباری و بازی با کارت‌های مختلف اقتصادی، سیاسی، نظامی، امنیتی. و هرکس این تلاش روسیه برای نفوذ هرچه ببشتر و به دست گرفتن نبض دوسوی دریاچه کاسپین را نبیند، بر واقعیتی بزرگ چشم‌پوشیده است

چاره‌ی کار، بارها در کانال نوشته شده/ هشتگ‌ها

📍رابطه ما با #روسیه چگونه باید تنظیم شود

همه این هوشیاری‌ها نسبت به خطر روسیه برای منافع ایران، به آن معنا نیست که خواهان قطع رابطه با روسیه باشیم و یکسره به غرب بغلتیم،
بلکه از دید نگارنده، یکی از بزرگترین اشتباهات به ویژه در ۳۰ سال گذشته جمهوری اسلامی این بوده که سیاست‌اش در برقراری رابطه متوازن منطقی با روسیه، حتی نسبت به محمدرضاشاه پهلوی هم عقب‌تر بوده است!!!

با کاهلی، اشتباهات و بی‌توجهی بزرگ به بازار بزرگ مصرفی روسیه در سه دهه پیش، ایران که سرشار از محصولات کشاورزی سردسیری و گرمسیری است و یکی از بی‌نظیرترین اقلیم‌ها را در جهان با چهارفصل کامل دارد، می‌توانست بازار بزرگ میوه و صیفی روسیه را که دارای فقر کشاورزی بدلیل اقلیم بسیار سرد است، و نیز ذائقه روس‌ها که به‌شدت تمایل به شیرینی‌جات دارند و گرمی‌جات تولیدی ایران برای‌شان جذاب است، حتی بازار لبنیات روسیه را به‌دست گیرد، به ویژه که ایران راه ارتباطی آسان و ارزان دریای کاسپین(خزر) را به روسیه دارد که سالهاست از آن هیچ بهره کافی و درستی بزای تجارت با این کشور بزرگ و موثر در معادلات جهانی نداشته است.

اما در عوض چه کسانی این بازار بزرگ را به دست گرفته‌اند؟ با کمال تعجب باید گفت ایران که بیخ گوش روسیه است (از مسیر خزر) تقریبا سهم تبادل تجاری ناشی از تولید ناخالص داخلی‌اش با روسیه، به یک درصد هم نمی‌رسد، اما #ترکیه و کشورهای عربی, به ترتیب بازار میوه و صیفی‌جات، شیرینی‌جات، انواع گرمی‌جات مانند خرما رطب شیره و...را از روسیه به دست گرفته‌اند و اگر سخت افزارهای نظامی از روسیه وارد می‌کنند از آن‌سو هم صادرات قابل‌توجهی دارند، به ویژه امارات و ترکیه در زمینه جذب توریست روسی بسیار موفقند با توجه به اقلیم گرمتر نسبت به روسیه و‌امکان سفر ارزان و پرمنفعت برای ساکنان روس به این کشورها. متاسفانه برخی محصولات کشاورزی، خوراکی، لبنی ایران که به روسیه می‌رود به‌دلیل استانداردهای بالای روسها در موادغذایی، برگشت می‌خورد چون دولت و‌ وزارت صمت، تولیدکننده ایرانی را برای کسب استانداردهای لازم پشتیبانی و راهنمایی نمی‌کند!

رابطه ما با روسیه باید برپایه منفعت بلندمدت باشد، نه اینکه صرفا دریافت خدمات نظامی و امنیتی از آنها و از این‌سو صادراتی بسیار ضعیف به روسیه که باعث می‌شود «قدرت چانه‌زنی پایین‌تری» با روس‌ها نسبت به ترکیه و دیگر رقبا داشته باشیم. این تبادل نباید فقط در بخش اقتصادی و مصرفی باشد، بلکه باید در بعد فرهنگی-هنری نیز با روسها رابطه قوی برقرار می‌کردیم، هم چون تولیدات سینمای ایران می‌تواند برای آنها جذاب باشد چنانکه برای دیگر ملل شرق (و حتی غرب) چنین بوده، به اضافه تولیدات موسیقی و شعر و تئاترهای ناب فرهنگ ایرانی برای روسهایی که به‌شدت دوستدار هنرند.

از دیگر سو، چون کشورهای بجامانده از تمدن ایرانی در دو سوی خزر که از ایران جداشده‌اند، زبان دومشان #روسی و الفبای رسمی آنها هم #خط_روسی است(در حالی‌که خط قبلی بیشتر این کشورها #خط_فارسی و‌«کتابت رسمی و دیوانی آنها تا صدسال پیش به این خط و زبان بوده)، حتی تاجیکستان فارسی‌زبان یا جمهوری #باکو الفبای جدیدشان، برگرفته از روسی است!

برقراری ارتباط درست دوسویه با روسها می‌توانست ایران را در برقراری ارتباط و شناساندن خود به قزاقستان، قرقیزستان، #ازبکستان، تاجیکستان، #گرجستان، داغستان، حتی جمهوری باکو و #ارمنستان(گرچه الفبایشان ارمنی است، اما چ فرهنگ روسی نفوذ دارد) توانمندتر کند. برای نمونه کشور سراسر فارسی‌زبان #تاجیکستان که به‌راستی اندام زیبای جدامانده از پیکره‌ی ایران‌ است، امروز آنقدر که با روسها رابطه قوی علمی، فرهنگی، هنری، و... دارد با #ایران که مادر و سرزمین نیاکانی‌اش است(به قول خود تاجیکها)، رابطه فرهنگی-هنری ندارد، چه رسد به رابطه علمی، صنعتی، نظامی، گردشگری

۱_ چرا با روسیه رابطه علمی-دانشگاهی پررنگ نداریم (درحالی‌که کشورهای دوسوی کاسپین رابطه قوی دانشگاهی با روسها دارند و می‌توانستیم از این راه به آن کشورها هم بیشتر نزدیک شویم) ؟
۲_ چرا رابطه هنری-فرهنگی پررنگ نداریم (در حالی‌که روسیه در برخی جنبه‌های تمدنی_هنر, معماری, ادبیات..._ چند گام از اروپا پیشتر است) ؟
۳_ چرا رابطه اقتصادی درست مبتنی بر صادرات کالاهای ناب ایرانی از میوه و صیفی، تا خشکبار و شیرینی و گرمی‌جات و لبنیات، تا صنایع‌دستی مرغوب ایرانی، حتی پوشاک با کیفیت ایرانی(انواع تولیدات چرمی و پارچه‌ای که به اروپا هم صادر کرده‌ایم) نداریم ؟

و ده‌ها چرای دیگر که باعث عقب‌ماندگی جدی ما از رقبا (ترکیه امارات اسراییل و...) در دسترسی به این بازار بزرگ و نزدیک به ایران شده؛ از آن‌سو هم قدرت چانه‌زنی ما با این وزنه کهن آسیا را کاهش جدی داده، چون ارتباطاتش با ایران تنها در بعد نظامی_امنیتی است، به نسبت وابستگی چند بعدی‌اش به ترکیه و ...


⛔️کمپین تحریم پانترکیسم
@ban_Turkey