📍پاسخ به گزاره‌ای اشتباه درباره «نقطه آغاز ورود گفتمان قومی به ادبیات رسمی سیاسی ایران پس از انقلاب»

🔻اینکه تقصیر گسترش دوباره #پان‌ترکیسم(پس از سرکوب درست و به‌جا در دوره پهلوی دوم) در ۳ دهه اخیر، تماما بر گرده‌ی اصلاح‌طلبان بیافتد، بسیار نادرست و عدم توجه به ریشه و چرایی دقیق این پدیده است

گفتمان #قومی در ایران پس از جنگ تحمیلی، مشخصا و دقیقا در دوره «احمدی‌نژاد» پاگرفت و وارد ادبیات رسمی #دولت و #صدا_سیما شد پس از سال سیاه ۱۳۸۸. دلایلی برای چرایی نزج این گفتمان در قالب رسمی، می‌توان برشمرد اما برای سخن دقیق، باید به اسنادی دست یافت که روشن کند دقیقا چه کسانی و از چه نهادهایی به دولت دوم احمدی‌نژاد (که مورد نفرت بسیاری از طبقه شهرنشین و متوسط ایرانی بود)، چنین مشاوره خطرناک و ضدمیهنی‌ای دادند که شد «سراغازی بر حرکت‌های تندتر و ضدایرانی از سوی ارکان قدرت» که در سال‌های ریاست‌جمهوری روحانی و تا امروز هم ادامه یافته و بلای دامن‌گیر کشور شده! کار به جایی رسیده که از مجلس ۱۳۹۴ تا امروز، این شعارهای منکر، از نمایندگان هم شنیده می‌شود!

همان مجلسی که روزی اکثریت مطلق‌اش برای احقاق حقوق مساوی همه ملت در اعمال قدرت بر اداره کشور، تحصن و اعتراض تند می‌کردند و نمی‌ترسیدند، امروز شده سخن‌گاه کسانی‌که علیه حقوق ملت داد جهالت سر می‌دهند و دارایی ملی و عمومی را علنا به سود گروه و رسته خاص قومی مصادره ناجوانمردانه می‌کنند. نتیجه اینکه بین ایرانیانی که قرن‌ها با مسالمت و انسانیت کنار هم زیسته‌اند جنگ قومی راه می‌اندازند و در میانه‌ی این خانمانسوزی، جیب‌های سوراخ خود و رفقا را از سهم ملت پر می‌کنند

در همه دوره ریاست‌جمهوری سیدمحمدخاتمی، با بررسی روزنامه‌ها و سخنرانی‌ها و برنامه‌های رادیو تلویزیونی، در سخن مقامات رسمی کشوری و کارشناسان سیاسی و کنش‌گران و... نه‌تنها اثر و نشانی از رد #قوم‌گرایی و گفتمان پان‌ها نمی‌یابید بلکه هیچ تاکید و اشاره خاصی هم به مساله #اقوام و #قومیت در ایران نمی‌بینید. به‌طور آشکار و مشخص، تاکید روی واژه «قوم» و کاربرد مکرر واژه «اقوام» در دوره دوم احمدی‌نژاد اغاز شد؛ در کلام و نطق‌های خود احمدی‌نژاد در سفر به استان‌های مختلف تکرار شد و از همانجا وارد گفتمان وزرای دولت، وکلای مجلس و روزنامه‌های رسمی کشور شد

تا پیش از این ماجرا و‌ کلیدخوردن این داستان توسط شخص #احمدی‌نژاد، نه از زبان نمایندگان مجلس چنین واژگانی شنیده می‌شد که خود را در دسته‌بندی‌های نادرست و نادقیق، منتسب به نام قومی خاص کنند (بلکه هر نماینده، خود را دقیقا با نام شهر و استان حوزه انتخابیه‌اش معرفی می‌کرد، چنانکه رسم درست دیرینه و هزاران ساله همه ایرانیان درمعرفی خود با انتساب به شهر محل زندگی‌شان بود، و نه انتساب به قوم و قبیله و طایفه‌ی خاص)، نه در گفتمان مقامات دولتی، نه در روزنامه‌های دولتی و خصوصی کشور، نه در گفتمان صداوسیما و ... رد و خطی از واژه‌های قوم و اقوام بود.

حتی اگر هوشیارانه برنامه‌های سیما را رصدکرده باشید، به روشنی می‌بینید که نمایه‌ها و تصاویری که روی #نقشه ایران، با تن‌پوشهای محلی نقاط مختلف پخش می‌شد، دقیقا از دوره همین احمدی‌نژاد تفرقه‌افکن آغاز شد. هیچ اشکالی ندارد که نقشه ایران با بخش‌هایی که تن‌پوش خاص محلی دارند مزین شود، که اتفاقا زیباست، اما اشکال انجاست که در جانشانی لباس‌های مردم ایران روی نقشه ایران در آن سالها، هیچ رد و اثری از پوشش بیش از ۸۰٪ مردم ایران که شبیه و همانند هم است، و پوشش به‌روز و مدرنی است نبود، بلکه تنها جمعیت اندک و محدودی با لباس محلی روی نقشه‌ها جانمایی می‌شد و در برنامه‌های مختلف صداوسیما پخش می‌شد.

توجه به این مساله مهم در ردگیری جریانی که ضدمیهن و‌ ضدمنافع ملت، گفتمان قوم‌گرایی و سهم‌خواهی و جدال تفرقه‌افکنانه و به قول کارشناسان، طرح موزاییکی کردن و تکه‌تکه نشان دادن ایران را کلیدزد و به فاز اجرایی آورد، بسیار مهم است. حتی پس از تابستان امسال بخشی از جریان رسانه‌ای اصولگرا که منصف بودند اعتراف کردند که اتهاماتی که به #خاتمی در سال‌های ریاست احمدی‌نژاد وارد شد درباره ارتباطش با بنیاد یهودی «جورج سورس» و دیدار با آنها، دروغ بود و شانتاژی برای هرچه بیشتر تحت فشار گذاشتن اصلاح‌طلبان توسط دشمنانشان آنهم بدون هیچ و مسند و مدرکی برای اثبات این اتهام بزرگ!!!

گرچه در دوره روحانی و پس از احمدی‌نژاد، جریان #اصلاح‌طلب هم وارد گود قوم‌گرایی و پروبال دادن به مساله‌ای خودساخته و غیرواقعی به‌نام «حقوق اقوام» شد. تا در جلب رای از این ورطه، از #اصولگرایان عقب نماند اما توجه به نقطه آغاز این جریان، کمک بزرگی به فهم چرایی کلیدخوردن «پروژه قوم‌گرایی» در ایران می‌کند و اینکه منافع چه رسته و دسته‌ای در این کار ضد میهنی و سست‌کردن #اتحاد_ملت_ایران بود.

ادامه در پیام بعدی 👇

⛔️کمپین تحریم پانترکیسم
@ban_Turkey

📍پاسخ به گزاره‌ای اشتباه درباره «نقطه آغاز ورود گفتمان قومی به ادبیات رسمی سیاسی ایران پس از انقلاب»

بخش دوم ☝️ادامه متن از پیام قبلی


🔻 کار به جایی رسید که در مجلس سال ۹۰ و به‌خصوص سال ۹۴، کوس رسوای جریان قوم‌گرایی از بوق‌چی‌های هر دو جناح #اصلاح‌طلبان و #اصولگرایان به گوش می‌رسید و برای ایجاد تنش و تحریک قومی و توهین و تضعیف #زبان_فارسی، به‌شدت با هم مسابقه می‌گذاشتند!

آن روند بیمارگونه‌ی #ضد_ملی در قومی‌سازی منافع ملت و جداکردن‌شان از هم تا امروز با شدت بیشتر ادامه داشته و ادامه کار مجلس سال ۹۸ با اکثریت قاطع #اصولگرا هم ادامه دارد و روزبه‌روز بدتر می‌شود چنانکه در ماه جاری، (دی ۱۴۰۰) اوج آبروریزی را در دعوای نمایندهای قوم‌گرا در فقره بدهی‌های مدیریت فاسد تیم «#تراکتورسازی» دیدیم و سهم‌خواهی و جدال قومی برای دست‌بردن به منابع ملی «شرکت مس ایران» به نفع یک جریان خاص قومی که پیشتر هم نطق‌ها و شعارهای ضدملی‌شان را از سخنگاه‌های مختلف شنیده بودیم.

آلودن و تباه کردن هواداران نااگاه و از قشر کم‌سواد تیم خوب تراکتورسازی ایران هم که در یک دهه گذشته به جایگاهی برای شعار علیه منافع ایران تبدیل شده بود، و توهین‌های ساخته‌شده و تصنعی از روی سکوهای هواداری تیم«تراکتورسازی ایران» علیه #منافع_ایران، به‌طور آشکار و مشخص، از همان دوره کم‌کم اغاز شد و به بلواهای زننده‌ی سال‌های ۹۶ تا ۹۹ به بهانه هواداری این تیم، و با هدایت مستقیم #پان‌ترکیسم برای توهین به ساکنان غیرترک‌زبان غرب و مرکز و شرق و جنوب و شمال ایران در دوره روحانی کشیده شد!

اولین نکته، یادمان باشد که تا پیش از پروژه‌ی قومی‌سازی حقوق ملت ایران، نقطه تمرکز هم فعالان سیاسی کشور روی #حقوق_شهروندی کلی و فراگیر همه آحاد ملت ایران بود نه تاکید هر دسته روی #حقوق_اقوام و گروهی که خود را منتسب به آن می‌دانستند. این نخستین آفت و آسیب این گفتمان بود یعنی تضعیف شعار «حقوق شهروندی همه ایرانیان» و «ایران برای همه ایرانیان»، و سرگرم کردن مردم به دعوای میان خود.

دومین نکته این است که تا پیش از پروژه‌ی قومی‌سازی کشور در دوره احمدی‌نژاد، ما در ایران چه در سخنان رسمی چه در گفتار عام مردمی (کوچه و خیابان) اصلا واژه «قوم / اقوام» را به‌کار نمی‌بردیم و برای شناسایی و تفکیک از هم، هریک خود را به شهری و روستایی منتسب می‌کردیم نه به یک گروه خاص قومی. حتی واژه اقوام اصلا با این معنا و مضمون به‌کار نمی‌رفت و «اقوام= خویشان؛ خویشاوندان؛ آشنایان» بود. واژه قوم را هم در ترکیب با «خویش/ اشنا» به‌کار می‌بردیم و به‌شکل «قوم و خویش» واصلا هیچکدام، برداشت قومی خاص ادبیات سیاسی امروز را از آن نداشتیم.

پس ببینید تبلیغات در طول ۱۲ سال یا یک دهه، روی جاانداختن این واژه نااشنا و آوردنش به ادبیات سیاسی و روزنامه‌نگاری و صداوسیما و.... چقدر موفق بوده و از آن‌سو تبلیغات ملی خنثی‌کننده این وضعیت ناخوشایند، چقدر ضعیف بوده و تنها محدود به همین برگه‌ها و کانال‌های فضای مجازی ملی که مطمئنا هم‌بسامد و هم‌پای تبلیغات صداسیما و روزنامه‌های رسمی و...نیست، گرچه تلاشی است بسیار ارزشمند و به‌جا و در بلندمدت «حتما ثمربخش» از سوی فعالان خودانگیخته و وطن‌خواه ملی سراسر کشور که خطر بزرگ رو به گسترش در دامان ایران را دیده‌اند و برای علاجش دست‌به‌کار شده‌اند


⛔️کمپین تحریم پانترکیسم
@ban_Turkey

بعضی از کاربرانی که در قالب پان‌ترک در اینجا کامنت می‌گذارند، اونقدر حرفه‌ای و کاربلد هستند که شکی نیست خودشان ادمین کانال و گروه‌های تلگرامی‌اند و اتفاقا دقیقا مخاطب خود و واکنش‌هاش رو می‌شناسند. مثلا کاربری که با پروفایل کامپیوتری، مدام جعلیات تحریک‌کننده می‌نویسه، بدون‌شک از این دست است. وی از وقتی متوجه شد کامنت‌های توهین‌آمیز پان‌ها در این گروه تماما با پیامهای قبلیشون حذف می‌شه و ban می‌شند، برای اینکه از آن فرارکنه، از گروه خارج شده و فقط موقع کامنت‌گذاری برمی‌گردد. به این ترتیب، ادمین نمیتونه آی‌دی او را ban _block کنه.
اینها کاربران عادی نیستند و پان‌ترک معمولی! بلکه افرادی مسلط به جنگ روانی و بازی با اعصاب شما هستند. اگر میخواید پاسخ جعلیاتشان را بدید، جمله‌ای کوتاه‌و مختصر کافیست. هدف اینها عصبانی کردن شما و درگیر کردنتان و گرفتن کامنت‌های خشمگین است

📍پاسخ به دروغی بزرگ درباره محمدرضاشاه و سرکوب خرده‌فرهنگ‌ها و زبان‌های محلی ایران


👌چقدر امیدبخش است که برخی از همراهان کانال اینقدر خوب و روان پاسخ جعلیات پانترکی، پانکردی، پانعربی را می‌دهند. سپاس از همه دوستان خوب عضو گروه متصل به کانال که باحوصله و محترمانه پاسخ دروغ «سرکوب زبان‌های محلی در دوره #شاه» را دادند

🔻نگارنده این کانال از رسته‌ی پهلوی‌ایست‌ها نیست اما چون تحمل این حجم از دروغ و جعل تاریخ معاصر ایران را ندارد، همانگونه که از #میرزا کوچک‌خان درباره جعلیات یک قرن گذشته و اتهامات دروغ به وی دفاعیه گذاشت در کانال، تا روشن شود که میرزا یک چهره ملی بوده و انگ تجزیه‌طلبی به وی دروغی بسیار زشت و پلید است، درباره خدمات پهلوی به ویژه در حوزه فرهنگ ملی هم لازم می‌بیند دفاعیه‌ای بنویسد

🔆 دستگاه #محمدرضاشاه #پهلوی اتفاقا درباره گسترش فرهنگ ملی (هم در بعد گفتمان رسمی یعنی گنجینه بزرگ فرهنگی زبان و گویش رسمی کشور، هم در بعد خرده‌فرهنگ‌های وابسته به زبان‌های محلی ایران که گنجینه‌های کوچک اما زیبا از میراث مجتمع ایرانیان هستند) واقعا در حد توان تبلیغاتی و امکاناتی آن زمان، عملکردی خوب و در جاهایی ختی درخشان و قابل ستایش داشت🔆

باتوجه به اینکه امکانات توسعه‌ای آن زمان واقعا محدود بود و بخش اصلی این محدودیت بخاطر نقصان و تازه‌پایی تکنولوژی‌های ارتباطی از جمله رادیو و تلویزیون بود، مثلا احداث ایستگاه‌های رادیو_تلویزیون بسیار سختتر و زمان‌برتر و پرهزینه‌تر از امروز بود و نه مانند امروز که با کمک ماهواره‌ها به‌سادگی و‌ کم‌هزینگی می‌توان رادیو و تلویزیون راه انداخت

با اینحال دستگاه تبلیغی-فرهنگی شاه پهلوی دوم، توانسته بود با راه‌اندازی شبکه‌های رادیویی، بخش بزرگی از کشور را پوشش دهد که بسیار ارزشمند بود. در تحلیل وضعیت آن زمان، برای رسیدن به واقعیت باید به بستر زمانی دهه ۴۰ و۵۰ توجه دقیق شود نه اینکه با امکانات و تکنولوژی امروز بخواهیم برای دوره پهلوی نسخه‌پیچی کنیم

همین راه اندازی شبکه‌های رادیویی در نقاط مختلف کشور از آذربایجان(رادیو تبریز) تا خوزستان(رادیو ابادان) و ... کاری بس بزرگ بود در زمانیکه هر شبکه رادیویی نیاز به نصب سخت‌افزارهای بزرگ و دکل‌ها و مخابرات قوی داشت. نه مثل امروز که با یک ماهواره در فضا بتوان ده‌ها شبکه تلویزیونی و رادیویی را راه‌انداخت بدون نیاز به سخت‌افزار و مکان و ایستگاه خاص

مشخص است که آن زمان، راه‌اندازی شبکه‌های تلویزیونی مستقل در استانهای مختلف کشور کاری نشدنی بود هم از نظر بودجه کلان هم امکانات سخت‌افزاری و هم نیروی انسانی موردنیاز! توجه کنید که شبکه تلویزیونی رسمی کشور که در تهران جای داشت تنها امکان برنامه‌سازی برای دو کانال تلویزیونی را داشت آنهم نه برنامه‌های ۲۴ ساعته، بلکه پخش برنامه‌ها محدود و کمتر از ۱۰ ساعت بود

مردم هم بدلیل فراگیر نشدن تولید تلویزیون، امکان خرید آن و دیدن مدام را نداشتند، حتی در شهرهای بزرگ تنها قشر خاصی از مردم مرفه یا طبقه متوسط رو به بالا می‌توانستند تلویزیون بخرند. این وضعیت نه فقط در ایران بلکه در همه کشورهای جهان بجز چند کشور محدود اروپای غربی و امریکای شمالی بود

حتی در ایالات متحده و انگلستان دهه ۵۰ خورشیدی همه خانواده‌های شهری امکان خرید تلویزیون نداشتند چون تولید این وسیله به اندازه امروز فراگیر و پرشمار نبود و قیمت تمام شده‌اش مثل امروز نبود. اما در عوض رادیو همچنان پیشتاز خانه‌های مردم در سراسر جهان با دسترسی ساده بود

پس طبیعی است که در ایران هم دولت #شاه برای گسترش شبکه‌های رادیویی استانی تلاش می‌کرد چون شبکه تلویزیونی استانی باتوجه به وضعیت آن زمان، نه معنا داشت (مخاطب کافی نداشت ومردم تلویزیون نداشتند؛ امکان اجرا نداشت، هزینه‌ها بسیار بالا) و نه نیروی انسانی کافی تربیت شده برای چنین شبکه‌هایی وجود داشت. ۲ شبکه سراسری ملی هم فقط برای چندساعت محدود در روز می‌توانستند محتوا تولید کنند که اکثر آن تولیدات هم مبتنی بر موسیقی، تئاترها و نمایش سرگرمی بود

با این وجود نه تنها چند شبکه رادیویی استانی وجود داشت که زبانهای محلی را پوشش می‌داد و پخش می‌کرد بلکه در رادیو-تلویزیون ملی هم برنامه‌های مختلف از موسیقی و رقص محلی سراسر ایران و فیلم‌های مستند از آیین‌های محلی ایران پخش می‌شد که اتفاقا یکی از بهترین و ‌موثرترین راه‌ها برای حفظ خرده‌فرهنگ‌های محلی ایران بود یعنی استفاده از همان شیوه‌های دیداری-شنیداری(صوت-تصویر)که این آیین‌ها را قرنها زنده نگهداشته و سینه‌به‌سینه با روشی ‌طبیعی و دلنشین از راه «شعر، ترانه، آهنگ، رقص، داستان، نمایش» منتقل کرده

فیلمهایی از رقص و‌ موسیقی و زبان محلی درتلویزیون ملی دوره پهلوی، دلیلی مستند در رد ادعاهای دروغ پان‌ترکیسم درباره سرکوب زبان‌های محلی آن زمان
https://t.me/ban_Turkey/2133?single


⛔️کمپین تحریم پانترکیسم
@ban_Turkey

در این فرسته، فیلم وسط در ردیف دوم،
و در فرسته بعد از آن، فیلم چهارم از آرشیو تلویزیون ملی ایران هستند که به خوبی نشان می‌دهند موسیقی و‌ آواز و رقص نواحی مختلف ایران از سوی دستگاه رسمی فرهنگ کشور، تبلیغ می‌شد
از برنامه‌های ارزشمندی است که در دوره پهلوی دوم دهه ۵۰، برای مستندسازی تصویری و تبلیغ رقص‌ و موسیقی محلی (فولکلور) سراسر ایران پس از مدت‌ها پژوهش و تحقیق کارشناسان زبده و ورزیده «گروه فولکلور ملی ایران» و تمرین‌های سنگین و فشرده هنرمندان این گروه، در تالار رودکی اجرا شد و از تلویزیون ملی هم پخش شد. فیلمبرداری از این اجراهای تالار رودکی باعث ایجاد آرشیوی ارزنده برای رقص‌های محلی سرتاسر ایران شد. ارزش این کار آنجا بیشتر روشن می‌شود که توجه کنیم که پس از انقلاب به ویژه سه دهه اول، رقص‌های ایرانی حتی رقص‌های محلی هم جایی در #صدا_سیما نداشت مگر مواردی بسیار اندک و خاص و معدود اما داشتن این آرشیو مهم تصویری از آیین‌های رقص سرتاسر ایران گنجینه‌ای برای پژوهندگان امروز است هم برای خود حرکات رقص و موسیقی‌ها هم برای تن‌پوش‌های محلی و جزییات تزیینات آنها.
بدبختانه پس از انقلاب با یورش برخی نیروهای معلوم‌الحال به آرشیو تالار رودکی، بخشی از این آرشیو و فیلمها به‌دست آن نیروها از آرشیو خارج و در محوطه روبروی تالار سوزانده شد، با شعار مبارزه با بی‌عفتی و بی‌دینی و طاغوت!!!
اما خوشبختانه بخشی از آن آرشیو بزرگ از دستبرد مصون ماند و امروز فیلم‌هایی در فضای مجازی از آن اجراها گذاشته شده است، باضافه آرشیو تلویزیون ملی ایران که گرچه از صداوسیما در زمان #احمدی‌نژاد توسط مدیران سیما دزدیده و خارج شد اما امروز بخش‌هایی از آن‌ فیلم‌ها هم در فضای مجازی موجود است.

فیلم‌های بیشتر را از کانال ملی «عاشقان ایران» @loversofiran در پست بعد بارگزاری می‌کنم👇

📍دو‌ اهرم فشار خارجی این روزها بر دولت ارمنستان، باید برای ایران بسیار حساسیت‌زا باشد

❗️یکی اهرم فشار #روسیه و دیگری #ترکیه
ترکیه در تلاش است با همراهی غیرمستقیم روسیه، ارمنستان را از راه مناسبات قوی تجاری و ‌وابستگی اقتصادی وادار به پذیرش سیطره محور پان‌ترکی، دست‌کشیدن کامل از #آرتساخ و حتی استان #سیونیک کند، تا با از میدان به درکردن مدعی اصلی، به‌سادگی نقشه تصرف جنوب ارمنستان و ‌مرز ایران پیاده شود. محور روس هم کاملا فضای بازی را برای ترکیه باز گذاشته و اجازه مانور جدی داده، البته تا حدی که خودش برای تضعیف ارمنستان صلاح بداند و نقشه‌هایش برهم نخورد

روسیه به روشنی برای بازگشت خود به #قفقاز_جنوبی و قلمروی دوره تزاری و #شوروی، نقشه جدی «بیرون‌کردن ملی‌گرایان ارمنی از شاکله دولت ارمنستان» و تضعیف شدید ارمنستان را پیاده کرد تا مدعی اصلی آرتساخ (قره‌باغ کوهستانی) مسکوت شود، نیروهای روس جایگزین نیروی نظامی ارمنستان شود، و حضور نظامی-سیاسی خود را وسط جمهوری #باکو رسمیت دهد. چنانکه از پارسال صلح‌بانان روسی از #آرتساخ تا دالان #لاچین مستقر شده‌اند. پس روسیه نه فقط رویای بازگشت به قفقاز جنوبی را گام‌به‌گام پیاده کرده بلکه برنامه‌اش محدود به حضور در آرتساخ و لاچین یا پایگاه‌های نظامی شمال ارمنستان نیست، طرح بزرگتری دارد تا پس از ۳۰سال (از۱۹۹۲ فروپاشی شوروی)دوباره به مرزهای #ایران برسد و«همسایه‌ی زمینی ایران»شود

🔻در ادامه تحلیل جدیدی از کارشناس سیاسی ارمنی درباره مناسبات پوتین_پاشینیان👇


🔴چرا پوتين اجازه داد تا نيکول پاشينيان در ارمنستان به قدرت برسد؟

✍هايک داوتيان

#پوتين، رئيس‌جمهور روسيه به‌تازگی در کنفرانسی ويدئويی به حوادث #قزاقستان پرداخته و گفته: «اقدامات سازمان #پيمان_امنیت_جمعی به وضوح نشان داده که اجازه نخواهیم داد تا اوضاع سياسی داخلی متزلزل شود. ما اجازه نخواهيم داد سناريوی به اصطلاح «انقلاب های رنگی» محقق شود. نيروهای حافظ صلح سازمان پيمان امنيت جمعی تا زمانی که رئیس جمهور قزاقستان لازم بداند در آنجا باقی خواهند ماند»

با نگاه به این موضع ولادیمیر پوتین اين پرسش مطرح است که چرا پوتين اجازه داد در سال ۲۰۱۸ در ارمنستان «انقلاب رنگی یا مخملی» روی دهد؟ درحالی‌که پاشینیان تا۲۰۱۸ چهره‌ای ضد روس، مخالف سیاست‌های پوتین و خواستار خروج ارمنستان از اتحاديه اقتصادی اوراسيا بود!

اينکه بگوييم پوتين در آن زمان از جنبش ملت ارمنی می ترسيد، کمی غيرجدی است. پوتين به نيکول پاشينیان اجازه داد تا قدرت ارمنستان را به دست گيرد، زيرا يا از ابتدا يا در مقطعی بعد، وی را کاملاً تحت کنترل کرملین گرفته بود

#پاشینیان و هم تیمی های او قبل از جنگ ۲۰۲۰ آرتساخ بارها اعلام کرده بودند که از سوی مقامات قبلی ارمنستان متهم به دادن امتيازات بزرگ در مسئله آرتساخ هستند. اما پس از جنگ و محقق شدن این اتهامات, وی سیاست دیگری پیش گرفته و سعی دارد جامعه را متقاعد کند که توافق واگذاری اراضی آرتساخ مدت‌ها قبل انجام شده بود!

شايد درست باشد، اما چند وقت پيش؟
و مهمتر از آن، چه کسی با آن موافقت کرده بود؟ (اشاره به لئون تِر پطروسيان، اولين رئيس جمهور ارمنستان است)

با توجه به حوادثی که در قزاقستان رخ می‌دهد، آشکارتر می‌شود که کرملين توافقات خاصی با #آنکارا و #باکو در مورد مسئله ارمنستان داشته که يکی از نقاط اجرايی آن «انقلاب مخملی نيکول پاشينيان» بود

در واقع، چون مقامات قبلی ارمنستان موافقت نکرده بودند که امتيازاتی به باکو بدهند، اما نيکول پاشينيان از آن تبعيت کرده بود و موافق بود کجایگزین آنها شد) ولی او ۵۰۰۰ نفر را به کام مرگ فرستاد تا متهم به خيانت نشود

کرملين به يک عامل استثنايی نياز داشت که #ملی‌گرا نباشد و برای منافع ارمنستان اهمیتی قایل نشود. اين دليل اصلی است که پوتين به پاشينيان اجازه داد, به قدرت برسد. به جای پاشينيان، هر شخص دیگری بود. تلاش می‌کرد تا حدی از تلفات ارضی و جانی بکاهد، از جنگ جلوگيری کند، و در نهايت آرتساخ را به‌طور کامل واگذار نکند

واقعيت امروز این است که پاشينيان کاملاً تحت اختیار و طرفدار کرملين است، زیرا ما بوضوح این طرفداری را در مسئله اعزام نیرو به قزاقستان تحت «سازمان پیمان امنیت جمعی» شاهد بودیم. دولت ارمنستان به ويژه سرويس امنيت ملی ارمنستان، وزارت دفاع و ستاد کل، هميشه تحت نفوذ روسيه بوده‌اند و اين راز نيست

درعين‌حال خط قرمزی هم برای حفظ منافع ملت ارمنستان وجود دارد که زير پا گذاشتن آن خيانت محسوب می شود. مسکو بسیار خوب می‌فهمد که اگر شخصی منافع مردم و کشورش را زير پا بگذارد، روزی از منافع شريک استراتژيک خود نیز سرباز می‌زند. تاريخ نشان خواهد داد که آن روز چه زمانی فرا خواهد رسيد. شايد آن لحظه زودتر از آن برسد که کرملين بتواند ازفرصت تا انتها بهره ببرد

منبع https://hayeli.am
ترجمه:موسسه هور

⛔️کمپین تحریم پانترکیسم
@ban_Turkey

پاسخ به نقد صوتی و‌ مفصل یکی از همراهان،

۱_ اگر پیامهای قبلی این کانال درباره بحران #قره_باغ و #آرتساخ و #پاشینیان را با جستجوی همین هشتگها در کانال بخوانید، می‌بینید که از پارسال، به همه این احتمالات درباره منافع دولت‌های مخالف خارجی در قفقاز جنوبی پرداخته شده و اینها چیز جدیدی نیست.(هشتگها را دنبال کنید)
۲_ به تحلیل کارشناسان ارمنی با توجه بیشتری پرداخته می‌شود چون اینها کشوری تحت هجوم هستند و بدون هیچ متحد محکمی که پای مرزهای مورد ادعای آنها بیاستد، در نتیجه دیدگاهی که به این بحران دارند، دقیقتر خواهد بود چون خود در کوران حادثه‌اند
۳_ امروز روشن شده که همانطور که کارشناس ارمنی در متن بالا هم ‌نوشته؛ از یک جایی به بعد، و از زمانی به بعد، پوتین اتفاقا با بودن پاشبنیان موافقت کرد، و این مساله را سیاسیون مخالف ارمنی به ویژه در دوسال گذشته گوشزد کرده‌اند
۴_ با توجه به مجموعه قرائن و‌شواهد، هیچ شکی نیست که روسیه به دنبال قیمومیت مناطق جداشده از شوروی سابق است، البته که نه با روشهای سخت و تندخوی شوروی سابق، بلکه به شیوه خود و با بردباری و بازی با کارت‌های مختلف اقتصادی، سیاسی، نظامی، امنیتی. و هرکس این تلاش روسیه برای نفوذ هرچه ببشتر و به دست گرفتن نبض دوسوی دریاچه کاسپین را نبیند، بر واقعیتی بزرگ چشم‌پوشیده است

چاره‌ی کار، بارها در کانال نوشته شده/ هشتگ‌ها

📍رابطه ما با #روسیه چگونه باید تنظیم شود

همه این هوشیاری‌ها نسبت به خطر روسیه برای منافع ایران، به آن معنا نیست که خواهان قطع رابطه با روسیه باشیم و یکسره به غرب بغلتیم،
بلکه از دید نگارنده، یکی از بزرگترین اشتباهات به ویژه در ۳۰ سال گذشته جمهوری اسلامی این بوده که سیاست‌اش در برقراری رابطه متوازن منطقی با روسیه، حتی نسبت به محمدرضاشاه پهلوی هم عقب‌تر بوده است!!!

با کاهلی، اشتباهات و بی‌توجهی بزرگ به بازار بزرگ مصرفی روسیه در سه دهه پیش، ایران که سرشار از محصولات کشاورزی سردسیری و گرمسیری است و یکی از بی‌نظیرترین اقلیم‌ها را در جهان با چهارفصل کامل دارد، می‌توانست بازار بزرگ میوه و صیفی روسیه را که دارای فقر کشاورزی بدلیل اقلیم بسیار سرد است، و نیز ذائقه روس‌ها که به‌شدت تمایل به شیرینی‌جات دارند و گرمی‌جات تولیدی ایران برای‌شان جذاب است، حتی بازار لبنیات روسیه را به‌دست گیرد، به ویژه که ایران راه ارتباطی آسان و ارزان دریای کاسپین(خزر) را به روسیه دارد که سالهاست از آن هیچ بهره کافی و درستی بزای تجارت با این کشور بزرگ و موثر در معادلات جهانی نداشته است.

اما در عوض چه کسانی این بازار بزرگ را به دست گرفته‌اند؟ با کمال تعجب باید گفت ایران که بیخ گوش روسیه است (از مسیر خزر) تقریبا سهم تبادل تجاری ناشی از تولید ناخالص داخلی‌اش با روسیه، به یک درصد هم نمی‌رسد، اما #ترکیه و کشورهای عربی, به ترتیب بازار میوه و صیفی‌جات، شیرینی‌جات، انواع گرمی‌جات مانند خرما رطب شیره و...را از روسیه به دست گرفته‌اند و اگر سخت افزارهای نظامی از روسیه وارد می‌کنند از آن‌سو هم صادرات قابل‌توجهی دارند، به ویژه امارات و ترکیه در زمینه جذب توریست روسی بسیار موفقند با توجه به اقلیم گرمتر نسبت به روسیه و‌امکان سفر ارزان و پرمنفعت برای ساکنان روس به این کشورها. متاسفانه برخی محصولات کشاورزی، خوراکی، لبنی ایران که به روسیه می‌رود به‌دلیل استانداردهای بالای روسها در موادغذایی، برگشت می‌خورد چون دولت و‌ وزارت صمت، تولیدکننده ایرانی را برای کسب استانداردهای لازم پشتیبانی و راهنمایی نمی‌کند!

رابطه ما با روسیه باید برپایه منفعت بلندمدت باشد، نه اینکه صرفا دریافت خدمات نظامی و امنیتی از آنها و از این‌سو صادراتی بسیار ضعیف به روسیه که باعث می‌شود «قدرت چانه‌زنی پایین‌تری» با روس‌ها نسبت به ترکیه و دیگر رقبا داشته باشیم. این تبادل نباید فقط در بخش اقتصادی و مصرفی باشد، بلکه باید در بعد فرهنگی-هنری نیز با روسها رابطه قوی برقرار می‌کردیم، هم چون تولیدات سینمای ایران می‌تواند برای آنها جذاب باشد چنانکه برای دیگر ملل شرق (و حتی غرب) چنین بوده، به اضافه تولیدات موسیقی و شعر و تئاترهای ناب فرهنگ ایرانی برای روسهایی که به‌شدت دوستدار هنرند.

از دیگر سو، چون کشورهای بجامانده از تمدن ایرانی در دو سوی خزر که از ایران جداشده‌اند، زبان دومشان #روسی و الفبای رسمی آنها هم #خط_روسی است(در حالی‌که خط قبلی بیشتر این کشورها #خط_فارسی و‌«کتابت رسمی و دیوانی آنها تا صدسال پیش به این خط و زبان بوده)، حتی تاجیکستان فارسی‌زبان یا جمهوری #باکو الفبای جدیدشان، برگرفته از روسی است!

برقراری ارتباط درست دوسویه با روسها می‌توانست ایران را در برقراری ارتباط و شناساندن خود به قزاقستان، قرقیزستان، #ازبکستان، تاجیکستان، #گرجستان، داغستان، حتی جمهوری باکو و #ارمنستان(گرچه الفبایشان ارمنی است، اما چ فرهنگ روسی نفوذ دارد) توانمندتر کند. برای نمونه کشور سراسر فارسی‌زبان #تاجیکستان که به‌راستی اندام زیبای جدامانده از پیکره‌ی ایران‌ است، امروز آنقدر که با روسها رابطه قوی علمی، فرهنگی، هنری، و... دارد با #ایران که مادر و سرزمین نیاکانی‌اش است(به قول خود تاجیکها)، رابطه فرهنگی-هنری ندارد، چه رسد به رابطه علمی، صنعتی، نظامی، گردشگری

۱_ چرا با روسیه رابطه علمی-دانشگاهی پررنگ نداریم (درحالی‌که کشورهای دوسوی کاسپین رابطه قوی دانشگاهی با روسها دارند و می‌توانستیم از این راه به آن کشورها هم بیشتر نزدیک شویم) ؟
۲_ چرا رابطه هنری-فرهنگی پررنگ نداریم (در حالی‌که روسیه در برخی جنبه‌های تمدنی_هنر, معماری, ادبیات..._ چند گام از اروپا پیشتر است) ؟
۳_ چرا رابطه اقتصادی درست مبتنی بر صادرات کالاهای ناب ایرانی از میوه و صیفی، تا خشکبار و شیرینی و گرمی‌جات و لبنیات، تا صنایع‌دستی مرغوب ایرانی، حتی پوشاک با کیفیت ایرانی(انواع تولیدات چرمی و پارچه‌ای که به اروپا هم صادر کرده‌ایم) نداریم ؟

و ده‌ها چرای دیگر که باعث عقب‌ماندگی جدی ما از رقبا (ترکیه امارات اسراییل و...) در دسترسی به این بازار بزرگ و نزدیک به ایران شده؛ از آن‌سو هم قدرت چانه‌زنی ما با این وزنه کهن آسیا را کاهش جدی داده، چون ارتباطاتش با ایران تنها در بعد نظامی_امنیتی است، به نسبت وابستگی چند بعدی‌اش به ترکیه و ...


⛔️کمپین تحریم پانترکیسم
@ban_Turkey