خبر قبولی چنل نویسایی که می‌شناختم رو خوندم و به شدتتت خوشحال شدم واقعا. خصوصا کسایی مثل رضا و سارا که به عینه تلاشاشون رو می‌دیدم.
برگ. ابرک و همه بچه ها...
واقعا خوشحالم براشون

قبلا فکر می‌کردم خبر قبولی یکی از فامیل های نزدیکمون که باهم بزرگ شدیم، باید برام سخت باشه وقتی خودم قبول نشده باشم.
بعد دیشب دیدم وای چقدر اشتباه فکر می‌کردم و برعکس، چقدر خوشحال شدم که قبول شده و از کنکور کشیده بیرون.

انسان گاهی بابت یه سری چیزا فکرایی می‌کنه که بعدش که تو اون موقعیت قرار می‌گیره اصلا اونطوری نمی‌شه.

اوو
مهم تر از همه‌ش اولین کسی که خبر قبولیش رو بهم داد و بهم زنگ زد و تو راه خونه بودم و از ذوق منفجر شدم، پرستش قشنگم بود😭❤️

بچه ها لینک ناشناس عوض شد.
تو بیوعه.

یکم فکر کن
لایف استایل یه کنکوری ای که قراره نتیجه بدی رو داری؟
مشخصا که نه!
قدم به قدم خوب ترش کن ریحانه
اکانت جدید و فقط درسیِ تلگرام، قدم اولت بود.
بعدیاش چیان؟
ساعت خواب و ساعت مطالعه خوب و کنترل تفریحات.

منم میخوام بخونم ولی نمیشه

چرا؟
بگرد عاملش رو پیدا کن به نظرم.

بینش خیلی سر و صدا بود تمرکزم می‌رفت که دارم چی می گم. به هر حال نکته اصلی رو فکر کنم گفتم

اون قدر آدم‌ها قبل از من و تو غصه خوردن، لب پنجره سیگار کشیدن، عاشق شدن، فارغ شدن و فحش دادن.
اون قدر آدم‌ها قبل از من و تو بردن، باختن، گذاشتن رفتن و گم و گور شدن.
اون قدر آدم‌ها قبل از من و تو به گذشته‌شون فکر کردن، حسرت خوردن و بغض کردن.
اما حالا کجان؟! پس رها کن رفیق، رها کن بره.