مصطفی نیلی:
«دیروز [سه‌شنبه] برای پیگیری وضعیت #سها_مرتضایی به دادسرای مقدس رفتم. پرونده‌ش در شعبه سوم بازپرسی است و قرار بازداشت موقت برایش صادر شده است. اجازه‌ی ورود به شعبه و اعلام وکالت را نیز ندادند.»

https://twitter.com/MostafaNili58/status/1199450262009786369

فایلی که دیشب گذاشتم ظاهراً روی دستگاه‌های اپل (آیفون، آیپد و مک‌بوک) باز نمی‌شده. این یکی باز می‌شود.

@bahmanshafa

فردا (شنبه) تمامی دانشگاه‌ها و مدارس (در تمام مقاطع) استان تهران بجز سه شهرستان فیروزکوه، دماوند و پردیس تعطیل شد.
همچنین فردا (شنبه) طرح زوج و فرد از درب منزل در تهران اجرا می‌شود.

https://www.isna.ir/news/98090805293

یکی از تولیدهای جالبی که در ماه‌های اخیر دیده‌ام مجموعه "پا به پای برف (داستان کتاب‌فروشی‌های ایران)" است. این مجموعه که تا به حال ۱۶ قسمت آن منتشر شده هربار به یک کتابفروشی در ایران می‌رود و روایت و داستانی از آن عرضه می‌کند.
هر قسمت مختصر و مفید است و غالبا بیش از ۶-۷ دقیقه نیست اما هر یک علاوه بر کتابفروشی گاهی به معرفی یک کتاب، نویسنده، ناشر یا چیزی از این دست هم می‌پردازد.
این مجموعه محصول تلاش کیوان مهرگان و همکارانش است.
در کانال پا به پای برف می‌توانید قسمت‌های کامل این مجموعه را ببینید.

https://t.me/pabepaybarf/489

خبر انتشار چند کتاب جدید:

این کتاب‌ها در روزهای اخیر چاپ (یا بعد از سال‌ها تجدیدچاپ)‌ شده‌اند. من هیچ‌کدام را نخوانده‌ام ولی فکر کردم شاید خبر انتشارشان برای عده‌ای جالب باشد:

- گرگ‌ومیش هوای خردادماه / احمد زیدآبادی / نشر نی، ۲۴۰ صفحه، ۳۰ هزار تومن
جلد سوم از زندگینامه خودنوشت احمد زیدآبادی که از اوایل دهه ۷۰ تا مرداد ۷۹ (روز بازداشت او) را در برمی‌گیرد. دو جلد اول کتاب (جلد اول از تولد تا ۱۸ سالگی و جلد دوم از ۶۲ تا ۷۰) را هم نشر نی منتشر کرده و در بازار موجود است.

- محیط مصنوع و شکل‌گیری طبقه کارگر صنعتی؛ تاریخ اجتماعی کار از ۱۲۸۷ تا ۱۳۲۰ / کاوه احسانی، ترجمه مارال لطیفی / نشر شیرازه، ۶۴۴ صفحه، ۹۰ هزار تومن
این کتاب پایان‌نامه دکترای نویسنده است و استاد راهنمایش هم تورج اتابکی. تا جایی که من اطلاع دارم این کتاب بخشی از پژوهش گسترده‌ای است که تیمی به سرپرستی اتابکی درباره تاریخ کار در صنعت نفت انجام می‌دهند.

- بهمن بازرگانی (گفت‌وگوها، خاطرات و مقالات تحلیلی)؛ درباره سازمان مجاهدین، جنبش چپ و انقلاب اسلامی / به کوشش امیرهوشنگ افتخاری‌راد / نشر نی، ۲۱۸ صفحه، ۲۸ هزار تومن
بهمن بازرگانی یکی از موسسین اولیه سازمان مجاهدین است که بعد از انقلاب از این سازمان جدا شده و سال‌ها در سکوت زندگی می‌کرده و حالا یکی دو سالی است مصاحبه می‌کند و خاطره می‌گوید. چند وقت پیش انتشارات اختران کتاب «زمان بازیافته» را به همت امیرهوشنگ افتخاری‌راد منتشر کرد که آن هم مصاحبه‌ای با بازرگانی بود.

- خانم! فردا کوچ است؛ سفرنامه سکینه‌سلطان (وقارالدوله) / پژوهش: رسول جعفریان، کیانوش کیانی / ویرایش و تدوین: زهرا صالحی‌زاده / نشر اطراف، ۱۹۸ صفحه (جیبی)، ۲۶ هزار تومن
جلد سوم از مجموعه سفرنامه‌های زنان قاجار که نشر اطراف منتشر می‌کند.

- صادق هدایت؛ از افسانه تا واقعیت / همایون کاتوزیان، ترجمه فیروزه مهاجر / نشر مرکز، ۳۴۰ صفحه، ۵۹۵۰۰ تومن
این کتاب را انتشارات طرح‌نو در دهه هفتاد منتشر کرده بود و سال‌ها بود که در بازار پیدا نمی‌شد.

این کتاب‌ها قاعدتا در کتابفروشی‌ها پیدا می‌شوند ولی اگر بخواهید می‌توانید به @bahmanbooks هم سفارششان بدهید.

https://t.me/bahmanshafafiles/501

راحله پورآذر:
«داره باد می‌آد :)
راست و چو برج میلاد را مقایسه کنید.»

https://pbs.twimg.com/media/EKnBS-HXkAA-7c1?format=jpg&name=small

پیام میرحسین موسوی برای وقایع اخیر

بسمه تعالی

برخورد خشن و خونین با مردمی خشمگین و فرودستانی جان به لب رسیده که در اعتراض به یک تصمیم غیر معقول کاسبکارانه و مخالف منافع اقشار مستضعف، و زخم خورده از سیاست‌های خانمان برانداز به خیابان‌ها آمده بودند، و تأمل در گستردگی اعتراض‌ها در تهران و سایر نقاط کشور که نشان‌دهنده سرخوردگی همگانی در میان اقشار جان به لب رسیده از اوضاع کشور دارد شباهت تام و تمام با کشتار بیرحمانه مردم در ۱۷ شهریورخونین ۵۷ دارد.

آدمکشان سال ۵۷ نمایندگان یک رژیم غیر دینی بودند، و ماموران و تیراندازان آبان ۹۸ نمایندگان یک حکومت دینی. آنجا فرمانده کل قوا شاه بود و امروز اینجا ولی فقیه با اختیارات مطلقه.

بنده به همه خانواده‌های شهیدان بیگناه تسلیت می‌گویم و عرض می‌کنم زخم وارد شده بر جان و تن ملت التیام نخواهد یافت مگر با معرفی آمرین و مباشرین این کشتار و محاکمه علنی آنها و توضیح بدون لکنت دلایل این جنایت آشکار. وگرنه صدا کلفت کردن و دم از میان یک جنگ جهانی بودن پاسخی قانع کننده به مردم نیست و این فرافکنی‌ها نمی‌تواند زخم عمیق و خطرناک وارد شده را التیام بخشد. کافی است نظام به عواقب کشتار میدان ژاله توجه کند.

میرحسین موسوی

https://www.kaleme.com/1398/09/09/klm-274483/

مدارس تهران فردا هم تعطیلند:

https://www.isna.ir/news/98090905878

‌
تصنیف "ژاله خون شد" ساخته حسین علیزاده با شعری از سیاوش کسرایی

حسین علیزاده این قطعه را پس از "کشتار بیرحمانه مردم در ۱۷ شهریور خونین ۵۷" ساخته است.
@qadahha

در ایام خفقان، در ایامی که ما را دروغ‌باران می‌کردند، در ایامی که به نظر می‌آمد هر چیز واقعی، هر چیزی که هدفی بود فراتر از انسان، دیگر اصلاً وجود ندارد و ما محکوم به هیچی و فراموشی شده‌ایم ــ در چنین ایامی، آدم می‌نویسد بلکه بتواند بر خلط و هرج و مرج فائق آید. آدم می‌نویسد تا مرگ را انکار کند، مرگی که این همه چهره‌های مختلف به خودش می‌گیرد، و هر کدام از این چهره‌ها همیشه واقعیت، سرنوشت بشری، رنج، تمرد و صداقت را از معنا تهی می‌کند.

«روح پراگ»
ایوان کلیما
ترجمه‌ی خشایار دیهیمی

🔸️ نقاشی اثر یوری شفچوک
@neypub

بیانیه تعدادی از هنرمندان درباره وقایع آبان ۹۸

صدای آبان ۹۸

در این روزهای تلخ که از پسِ آبان ۹۸ گذشته‌است، لحظه‌ای چهره‌ی جوانانِ جان‌باخته، مردمان زخم‌خورده، مادران داغدار و پدران بی‌تاب از برابر چشم دور نمی‌شود.
جوانانی که خونِ پاک آن‌ها با بی‌تدبیری بر خاک ریخته شد و با انتساب‌شان به بیگانگان سعی بر نادیده گرفتن‌شان شده‌است. مردمانی که امروز از پسِ غبارِ غلیظِ بی‌خبری و بی‌ارتباطی، نام و نشانِ یکان یکان‌شان آشکار می‌شود، به کدام گناه کشته شده‌اند؟ آن‌ها فقط به‌جان‌آمدگانی بودند که چون هیچ گوش شنوایی نیافتند، ناکارآمدی‌ها را در کوی و برزن فریاد زدند.
با مردم چه می‌کنید؟ کدام روزن را برای شنیدن صدای مردم باز گذاشته‌اید؟ کدام تجمع اعتراضیِ مردم را تاب آورده‌اید؟ کدام حزب و تشکیلاتی که بتواند بیانگر خواست‌های مردم باشد را باقی گذاشته‌اید؟ هم‌چنان برآنید تا با خشونت، مردم را از ابتدایی‌ترین حقوق انسانی و بدیهی‌ترین نیازهای شهروندی‌شان محروم کنید؟
بدانید که فریاد فرو خُفته در گلوی مردم این سرزمین در تاریخ ماندگار خواهد شد.

نخستین امضاکنندگان:
رخشان بنی‌اعتماد، اصغر فرهادی، فرهاد توحیدی، مجتبا میرتهماسب، حسین علیزاده، کیهان کلهُر، لی‌لی گلستان، بهمن فرمان‌آرا، داریوش مهرجویی، رضا دُرمیشیان، جعفر پناهی، مصطفا آل‌احمد، محمد رسول‌اف، حسین سناپور، ارشد تهماسبی، امیر اثباتی، فاطمه معتمدآریا، نغمه ثمینی، محسن امیریوسفی، مجید برزگر، منیژه حکمت، نگار اسکندرفر، امیرشهاب رضویان، جابر قاسمعلی، کتایون شهابی، تهمینه میلانی، محمد رضایی‌راد، باران کوثری، پگاه آهنگرانی، مصطفا خرقه‌پوش، مهتاب نصیرپور، محمد رحمانیان، فیروزه صابر، حبیب رضایی، محمدرضا موئینی، میثم موئینی، جمال رحمتی.

برای امضای این متن، می‌توانید به‌صورت آن‌لاین به لینک زیر مراجعه کنید:
http://chng.it/xpS8FWyQJN

از توییتر رخشان بنی‌اعتماد:
https://twitter.com/BanietemadR/status/1200854659277185025

محسن حسام مظاهری:
«اگر بخواهیم چند ویژگی‌ مهم برای ناآرامی‌های آبان ۹۸ برشمریم، به گمان من، یکی از آن‌ها «غیبت دین و زبان الکن دینداران» است. در این چند هفته‌ی اخیر، دین بزرگترین غایب عرصه‌ی عمومی بوده است.
نه معترضان (که نوعاً ‌از قشر فرودست و محروم‌اند و به‌طور سنتی بدنه‌ی اصلی دینداران عامه را تشکیل می‌دهند) شعار دینی سر دادند و نه حتی حاکمیت طبق سنت مألوف و همیشگی چندان از کیسه‌ی دین برای مقابله خرج کرد. هیچ ادبیات مذهبی چه له و چه علیه اعتراضات تولید نشد.
در تجمعات اعتراضی و آشوب‌ها نه کسی «الله اکبر» گفت، نه «یا حسین». حتی سخنرانان تجمع حکومتی پایتخت هم این‌بار دو فرمانده‌ی نظامی بودند؛ برخلاف روال تجمعات مشابه قبل مثل 9 دی که یک روحانی خطابه کرد و پشت‌بندش هم یک مداح مشهور نوحه خواند.
این چند هفته نه کسی از حماسه‌ی عاشورا گفت و نه ارجاعی به خطبه‌های نهج‌البلاغه داد. تنها باری هم که از متن دینی سخن به میان آمد، وقتی بود که مفسری کج‌فهم که به استناد متن مقدس، خشونت و ارعاب و قتل را علیه معترضان تجویز کرد و چند خطیب حکومتی، معترضان را به حکم محاربه تهدید کردند.
متولیان رسمی دین نیز در سکوت (و ترس) ترجیح دادند شاهدان خاموش صحنه باشند. خون ده‌ها نفر بر زمین ریخته شد، اما دریغ از یک تعطیلی درس، یک بیانیه، یا حتی انتقادی گذرا در آغاز درس خارج.
مراجع تقلید سنتی که پیشتر برای تعطیلی یک مناسبت مذهبی درجه‌چندم از همه‌ی روابط و کانال‌های ارتباطی و نفوذشان در قدرت استفاده ‌کرده و در انذار نمایش یک فیلم یا سریال، حکومت را تهدید به ایجاد عاشورایی دیگر ‌کرده بودند، حالا روزه‌ی سکوت گرفته‌اند.
مراجع تقلید سیاسی که در مسایل جزیی اجرایی کشور نیز گاه خود را مکلف به اعلام موضع صریح می‌دانند، حالا تکلیفی احساس نمی‌کنند. طلاب حوزه که به بهانه‌ی هر رخداد سیاسی آماده‌اند در حیاط فیضیه تحصن کنند، حالا کنج حجره نشسته‌اند.
تشیع که در بسیاری از مقاطع تاریخ، مذهب محرومان و ملجأ مطرودان قدرت بوده، گویا حالا زبانش در دفاع از مظلوم الکن است. درست در مقطعی که اوج توسعه و قدرت تشیع است، علی، حسین و زینب از صحنه غایب‌اند. نام‌هایی که چهل سال قبل اسطوره‌های انقلابی مستضعفان بودند.
چهل سال قبل، روحانیت، این قدرت و نفوذ سیاسی و اقتصادی امروز را نداشت، اما زبان توده‌ی محروم بود. چهل سال قبل، روحانیت چیز چندانی برای ازدست‌دادن نداشت و می‌توانست رهبری اعتراضات مردمی را برعهده گیرد. حالا ولی خیلی چیزها برای ازدست‌دادن دارد.
چهل سال قبل، مساجد و بقاع و اماکن مقدس این‌اندازه بزرگ و وسیع و باشکوه و مجلل نبودند، اما پناهگاه توده‌ی محروم به‌شمار می‌رفتند. نه آن‌که متولیان‌شان در هر ناآرامی نگران تعرض و حمله‌ی معترضان باشند.
یک ماه بعد از راهپیمایی اربعین (با آن تبلیغات سنگین مانور تمدنی و شاهراه اتحاد جهان اسلام و...) حالا چشمها نگران به اخبار عراق دوخته شده که مبادا آتش خشم معترضان دامن عتبات را هم بگیرد. همچنانکه معترضان در بغداد حرم یکی از نواب اربعه و در نجف مقبره حکیم را به آتش کشیدند.
روی دیگر سکه‌ی توسعه‌ی سخت‌افزاری بی‌رویه‌ی تشیع و فربهی مناسکی همین است. توسعه و فربهی، لاجرم به پیوند عمیق نهاد دین با منابع قدرت (چه سیاسی، چه اقتصادی) انجامیده است. و جز این هم انتظاری نبود. زیرا توسعه، نیازمند سرمایه است.
چنین است که متولیان رسمی تشیع هرچه در این چند دهه به اهالی قدرت، به سرمایه‌داران، به سیاستمداران، به ذینفوذان تقرب پیدا کرده‌اند، از محرومان و فرودستان فاصله گرفته‌اند. پس بی‌جهت نیست که در چنین موقعیتی زبان‌شان الکن است و قدرت همراهی ـ سهل است ـ قدرت همزبانی هم ندارند.
چنین بزنگاه‌هایی روز حساب دین و دینداران است. اگر قرار باشد دین جایی به کاربیاید، همین‌جاست. زمان و مکان اثبات کارآمدی نهاد دین اینجاست. وقتی جامعه چنین ملتهب شده، چنین زخم خورده و چنین نیازمند التیام است؛ نه همایش‌ها و سمینارهای بین‌المللی مرتزق از پول نفت.
«دینِ فربه» حتی اگر بخواهد هم نمی‌تواند چست و چابک باشد و همگام با تحولات جامعه بدود.
«دینِ برخوردار» در هر آشوبی نگران سرمایه‌ها و داشته‌هایش است؛ برای همین لاجرم محافظه‌کار است و حافظ وضع موجود.
«دینِ قدرتمند»، متحد دیگر صاحبان قدرت است؛ به حکم اشتراک منافع.
همانطورکه در مقدمه «ساکن خیابان ایران» نوشتم:
«درصورت استمرار این روند و چنانچه در تنظیم مناسبات نهاد دین و دولت، اصلاحات و بازاندیشی‌های مؤثری صورت نپذیرد و جامعه مذهبی نتواند خود را از وابستگی به نظام سیاسی برهاند، آینده‌ای پرتلاطم و پرمخاطره درانتظار تشیع ایرانی خواهد بود»./16
جمهوری اسلامی، بدون آنکه بخواهد، عملاً در مسیر تسریع و تشدید روند سکولارشدن جامعه ایرانی حرکت کرده است.

تجربه ایران پساانقلاب و عراق پساصدام نشان می‌دهد افزایش قدرت سیاسی واقتصادی نهاد تشیع لزوماً نفوذ وسرمایه اجتماعی آن راافزایش نداده؛بلکه برعکس به نظر می‌رسد ازآن کاسته باشد.
همچنان‌که محتمل است فربهی مناسک شیعه، برخلاف تصور متولیان، نهایتاً منجر به نحیف‌شدن تشیع شود.
واقعیت مغفول آن است که توسعه‌ و رشد شتابان، لزوماً و همه‌جا نشانه‌ی ارتقا و افزایش قدرت نیست؛ گاهی برعکس نشانه‌ی تنزل و تضعیف است. باور ندارید؟ از بادکنک‌ها بپرسید.»

https://twitter.com/mohsenHmazaheri/status/1201031262032596994

امیر احمدی آریان:
«اگر اخبار خوزستان به نظرتان اغراق می‌آید تنها معنایش این است که آنجا زندگی نکرده‌اید. هر کس یک تک پا زرگان و شادگان و کوت‌عبدالله و گتوهای عرب‌نشین (بله، گتو) در ماهشهر و خرمشهر رفته باشد می‌داند تل جسدهای این دو هفته نتیجه اجتناب‌ناپذیر رفتار چهل‌ ساله‌ی حکومت باخوزستان است، به خصوص با اعراب. نمی‌شود اقلیتی را تا این حد تحقیر کنی و گرسنه نگه داری، بی‌آب و هوا و کار، در معرض تبعیض قومی و دینی از همه طرف، بعد انتظار سربه‌راهی داشته‌ باشی. این جوان‌ها هیچ برای از دست دادن ندارند. این‌ها می‌خواهند باقی عمرشان را بهتر زندگی کنند.
حکومت‌ ایران، اصلاح‌طلب و اصول‌گرا و غیره، به هزار روش نشان داده علاقه‌ای به حل مشکل‌شان ندارد. باقی ایران هم که یا به تخم‌شان نیست یا تاب یاری ندارند. معلوم است که این‌ها رو می‌کنند به هر کس که وعده‌ی زندگی بهتر بهشان بدهد، چه قاچاقچی انسان به استرالیا باشد چه جدایی‌طلب مسلح.
بقای ایران به شکل و شمایل امروزش مدیون خوزستان است، زوالش هم از خوزستان آغاز خواهد شد اگر این در همچنان به همین پاشنه بچرخد. ما که آن‌جا بزرگ شدیم این برایمان از روز روشن‌تر است، جز گفتن هم کاری ازمان برنمی‌آید.
پ.ن یادم آمد عین همین حرف‌ها را یک سال پیش بعد حمله تروریستی به السنه‌ی اجنبی هم نوشتم و بدبختانه یک سال نشده ترس‌هایم یکی یکی رنگ واقعیت می‌گیرند.»

https://www.aljazeera.com/indepth/opinion/iran-government-afford-ignore-khuzestan-anymore-181207133849863.html

📌خشونت خیابانی هر نوع عمل یا کلام جنسی است که بدون رضایت طرف مقابل و به اجبار در مکان‌های عمومی رخ می‌دهد و در فرد احساس عدم آرامش، ترس، تهدید، ناامنی، بی‌احترامی و توهین ایجاد می‌کند. بیش از ٨۰ درصد زنان در سرتاسر جهان، در طول زندگی‌شان حداقل یکبار با این خشونت مواجه شده‌اند.


#بیست_و_پنج_نوامبر
#منع_خشونت_علیه_زنان
#نه‌_به_خشونت_خیابانی

@bidarzani

الهام فلاح:
«سانسورچی محترم ارشاد گفته کلمات بلوند، موی کوتاه، مدل کرنلی، گل‌سر ظریف، موهای باز، موی جمع شده پشت سر، گردن باریک، دلپیچه، کله‌سیاه، رژلب، ریزش مو، تار مو، تختخواب و جوجه‌طلبه را از کل کتابم #حذف کنم. اینها تنها بخشی از ابلاغیه آخرین کتابم بود که دیروز از اداره فخیمه رسید.»

https://twitter.com/fallah_elham/status/1201013287980285952

مهر:
«تا پایان شهریور ماه امسال تعداد مشترکان اینترنت باندپهن به ۶۷ میلیون و ۶۸۷ هزار و ۴ نفر رسیده است.

از این تعداد تنها ۴ میلیون و ۶۹ هزار و ۲۲۷ نفر، مشترک اینترنت ثابت ( از طریق فناوری هایی مانند ADSL و یا فیبر) هستند و ۶۳ میلیون و ۶۱۷ هزار و ۷۷۷ نفر از موبایل برای اتصال به اینترنت استفاده می کنند.

براساس این آمار که تا پایان شهریورماه سال ۹۸ به دست آمده است، ضریب نفوذ اینترنت در کشور به ۸۱.۴۸ درصد رسیده است و ضریب نفوذ اینترنت موبایل ۷۶.۵۸ درصد و ضریب نفوذ اینترنت ثابت ۴.۹ درصد برآورد می شود.»

https://www.mehrnews.com/news/4783962

🏛 انجمن علمی علوم سیاسی دانشگاه شهید بهشتی :
🔴 "پیوند ایدئولوژی سیاسی و سیاست اقتصادی دولت ایران"

🔴سخنرانان:
دکتر فریبرز رئیس دانا و دکتر پرویز صداقت

⏳زمان: دوشنبه، ۱۸ آذرماه، ساعت ۱۴ تا ۱۷
🏛مکان: دانشگاه شهید بهشتی، دانشکده ی اقتصاد و علوم سیاسی، طبقه ی سوم سالن کنفرانس
🏛 @SBUpolitics

🏛 انجمن علمی علوم سیاسی دانشگاه شهید‌ بهشتی

.
بخشی از مستند بزم رزم
بیژن کامکار تعریف می‌کند که فردای کشتار ۱۷ شهریور برای تشییع یکی از موسیقیدانان به بهشت‌زهرا رفته بودند و لطفی با دیدن جنازه‌های شهدا قطعه شب‌نورد (برادرش کاکلش آتشفشونه) را ساخت.

(گویا قرار است دی‌وی‌دی «بزم رزم» بالاخره تا چند هفته دیگر منتشر شود.)

@bahmanshafa

معرفی کتاب: سیاست‌های خیابانی؛ جنبش تهی‌دستان در ایران

(هنوز این کتاب را نخوانده‌ام، اما با توجه به موضوعش و این‌که بعد از مدتی که موجود نبود تجدیدچاپ شده، ترجیح دادم پیش از خواندن معرفیش کنم.)

سیاست‌های خیابانی کتابی است درباره جنبش تهی‌دستان در ایران در آستانه و بعد از انقلاب ۱۳۵۷. آصف بیات، محقق خوشفکری که خودش در یکی از مناطق حاشیه تهران به دنیا آمده و بعدتر هم در مناطق فقیرنشین شهر زندگی کرده، در دهه‌های پنجاه و شصت پژوهش گسترده‌ای درباره زندگی حاشیه‌نشینان شهری، کارگران روزمزد و دستفروشان انجام داده و سعی کرده بفهمد این قشرها چطور با هم ارتباط می‌گیرند، برای منافعشان مذاکره می‌کنند و امتیازاتی از طبقات حاکم می‌گیرند تا در عین فقر بتوانند به زندگی ادامه دهند.
شخصا شناختی از حاشیه‌نشینان شهرها ندارم و تصور می‌کنم با توجه به شباهت یکی دو دهه اخیر با دهه‌های چهل و پنجاه (از نظر رشد انفجاری حاشیه‌نشینی) خواندن این کتاب می‌تواند در فهمیدن آنچه این روزها در کشور می‌گذرد کمکم کند.

https://t.me/bahmanshafafiles/507

کتاب در اصل به زبان انگلیسی نوشته و در سال ۱۹۹۷ (۱۳۷۶) منتشر شده است. اسم اصلی کتاب:
Street Politics: Poor People's Movements in Iran

فهرست و مقدمه کتاب (به فارسی) را می‌توانید این‌جا بخوانید:
https://t.me/bahmanshafafiles/506

کتاب را اسدالله نبوی چاشمی ترجمه و انتشارات شیرازه منتشر کرده است. ۳۳۰ صفحه است و قیمت چاپ جدیدش ۴۵ هزار تومن. قاعدتا در کتابفروشی‌ها هست ولی اگر بخواهید می‌توانید به @bahmanbooks سفارشش بدهید.

ضیا نبوی:
«از بازداشتی‌های دانشگاه علامه ملیکا قراگوزلو امروز آزاد شد.
دیروز هم علی نانوایی با وثیقه دویست میلیونی آزاد شده بود.»

https://pbs.twimg.com/media/EKR8iDVXYAAp-_Z?format=jpg&name=small