آنکه جان در روی او خندد چو قند
از ترش رویی خلقش چه گزند؟

#مولانا

دلم را به آسمان بردند، گرد همۀ ملکوت بگشت و باز آمد. گفتم:« چه آوردی؟» گفت: « محبّت و رضا.»

بایزید، تذکرة الاولیاء

من گم شده‌ام مرا مجویید
با گم‌شدگان سخن مگویید

#نظامی_گنجوی

ای دل ز عبیر عشق کَم گوی
خود بو بَرَد آنکه یار باشد

#مولانا