‌ ‌ ‌‌‌ ‌
لوبیای سحرآمیزِ جک اگر واقعیت داشت، من شب می‌کاشتمش که به ماه برسم، احتمالاً از پایین که به اون درخته نگاه می‌کردم این شکلی دیده می‌شد!

کسی که این و نوشته چه ذهن بازی داره.

‌ ‌ ‌‌‌ ‌
همه‌چیز تو وقت و مکان مناسبش قشنگه...

کاملا موافقم با حرفت.

‌ ‌ ‌‌‌ ‌
تا این و دیدم با خودم گفتم چه خونه ی درختی قشنگی میشه روی این ساخت

خونه درختی داشتن یکی از آرزوی های بچگی من بود و هست و خواهد بود.

‌ ‌ ‌‌‌ ‌
وقتی ینفر ماهته و با وجودش ریشه های درختت عمق خاک زمین لمس میکنه قد میکشه ک قد بکشی همچنان همه چیز زیباست.

‌ ‌ ‌‌‌ ‌
ماه چه لحظه های دونفره‌ی زیبایی رو زیر این شاخ و برگ به تماشا نشسته

این خوبه ولی خب این درخت مدرسه هست و فکر نکنم لحظه های دو نفره خاصی بشه ازش دید:)

‌ ‌ ‌‌‌ ‌
https://t.me/azmankmanm/1394
لحظه های دو نفره شاید ندیده ولی شاهد جون کندن یه مشت نوجوان برای رویا هاشون که هست

‌ ‌ ‌‌‌ ‌
زشته بگم چیزهای زیادی به ذهنم می‌رسه اما برای گفتنشون خستم؟

نه بابا چه زشتی داره
این و گفتید یاد یه چیزی افتادم یکی از بچه ها تعریف می‌کرد میگفت توی یه پارکی نشسته بودیم‌ یه پسر بچه‌ی ناز گوگولی با مزه از کنارمون رد شد ازش اسمش و پرسیدم یکم فکر کرد بعد برگشت گفت حوصله ندارم جوابت بدم خسته‌ام .

محبوبم تمام تاریخهای رُند رو بخاطر نبودت از دست دادیم. به امید دیدارت ۱۴۴۴/۴/۴ در خانه سالمندان.
: ژنرال

بیا هنگام مرگمان هم سبز باشیم...
تااز ادامه تنمان جوانه بروید
بیا برگردیم به اصالت وجودمان

من می خوام یه بستنی فروشی داشته باشم که بتونم زندگی رو تحمل کنم.

امروز صبح زود خیلی شیک و قشنگ بلند شدم،رفتم صبحانه خوردم بعد برنامه‌ی امروزم و چک کردم،تنبون قشنگم و پوشیدم تا شروع کنم به درس خوندن و بعدش فکر می‌کنید چی شد؟
بعلهههه دوباره گرفتم خوابیدم تا همیننننن الان:/

‌ ‌ ‌‌‌ ‌
پیچ و خم برگ هارا میبینی!ذهن آشفته من است و تو دقیقا مثل ماه از لابلای ذهنم روشنایی بخشیدی و شدی نور زندگی:)

واسه عکسی ک گزاشتی و گفتی چی برای این میشه نوشت

این متن بالا رو برای این نوشتن:)

آدم وقتی طوری حرف بزنه که از ذهن مخاطبش بگذره چقدر توی حرف زدنش بی مبالاته به خودش بد کرده.