You should be the most important person in your life, your greatest supporter, the one you invest in the most.
تو باید مهم ترین آدم زندگی خودت باشی و بزرگترین حمایت کننده خودت، پس باید بیشترین سرمایه گذاری رو روی خودت انجام بدی
@AxProfil
تو باید مهم ترین آدم زندگی خودت باشی و بزرگترین حمایت کننده خودت، پس باید بیشترین سرمایه گذاری رو روی خودت انجام بدی
@AxProfil
Some people are like roots, they make you strong and stable.
بعضی از آدما عین ریشه می‌مونن،
باعث می‌شن قوی و استوار باشی
@AxProfil
بعضی از آدما عین ریشه می‌مونن،
باعث می‌شن قوی و استوار باشی
@AxProfil
آرام باش عزیز من، آرام باش!
حکایت دریاست زندگی. گاهی درخشش آفتاب، برق و بوی نمک، ترشح شادمانی گاهی هم فرو می‌رویم، چشم‌هایمان را می‌بندیم، همه جا تاریکی است..
شمس لنگرودي
@AxProfil
حکایت دریاست زندگی. گاهی درخشش آفتاب، برق و بوی نمک، ترشح شادمانی گاهی هم فرو می‌رویم، چشم‌هایمان را می‌بندیم، همه جا تاریکی است..
شمس لنگرودي
@AxProfil
دکتر هلاکویی چقدر زیبا میگه که:
بهترین انتقام از کسی که تورو ترک کرده اینه که بعد از رفتنش؛ روز به روز خوشبخت تر، خوشحال تر و زیباتر زندگی کنی نه اینکه خودتو آزار بدی!
خیلی از آدم‌ها حتی لیاقت ندارند که بهشون فکر کنی چه برسه به اینکه خودتو به آتیش بزنی، اینو یادت باشه اونی که رفتنیه میره...
@AxProfil
بهترین انتقام از کسی که تورو ترک کرده اینه که بعد از رفتنش؛ روز به روز خوشبخت تر، خوشحال تر و زیباتر زندگی کنی نه اینکه خودتو آزار بدی!
خیلی از آدم‌ها حتی لیاقت ندارند که بهشون فکر کنی چه برسه به اینکه خودتو به آتیش بزنی، اینو یادت باشه اونی که رفتنیه میره...
@AxProfil
ما غمگین‌تر بودیم از آنان...
از آنان که آرامشان می‌کردیم،
از آنان که دردشان محرز بود و چشم‌ها را به گریه وا می‌داشت.
درد ما را نمی‌شد دید، اما همچون زخمی بر روی استخوان، عمیق بود و هرثانیه جان خسته‌مان را می‌سوزاند، که راه می‌رفتیم و لنگ می‌زدیم، که دراز می‌کشیدیم و رنج می‌بردیم، که خوابمان نمی‌برد، که شادی را احساس نمی‌کردیم، که لبخندهامان عمیق نبود...
درد ما مدت‌ها، آرام آرام با گوشت و استخوان ما عجین شده‌بود و ما به مزمن‌ترین حالتِ یک انسان، غمگین بودیم.
داشتیم از درون می‌سوختیم و حوصله‌ای برای شرح و گریستن نداشتیم.
داشتیم از درون می‌سوختیم و دیگران را آرام می‌کردیم، مرهم می‌شدیم و دلداری می‌دادیم.
نا آرام‌ترین بودیم و می‌گفتیم: آرام باشید، درست می‌شود.
و خودمان با درد لاعلاجی بر جان، ایستاده‌بودیم و باور داشتیم درست نمی‌شود...
@AxProfil
از آنان که آرامشان می‌کردیم،
از آنان که دردشان محرز بود و چشم‌ها را به گریه وا می‌داشت.
درد ما را نمی‌شد دید، اما همچون زخمی بر روی استخوان، عمیق بود و هرثانیه جان خسته‌مان را می‌سوزاند، که راه می‌رفتیم و لنگ می‌زدیم، که دراز می‌کشیدیم و رنج می‌بردیم، که خوابمان نمی‌برد، که شادی را احساس نمی‌کردیم، که لبخندهامان عمیق نبود...
درد ما مدت‌ها، آرام آرام با گوشت و استخوان ما عجین شده‌بود و ما به مزمن‌ترین حالتِ یک انسان، غمگین بودیم.
داشتیم از درون می‌سوختیم و حوصله‌ای برای شرح و گریستن نداشتیم.
داشتیم از درون می‌سوختیم و دیگران را آرام می‌کردیم، مرهم می‌شدیم و دلداری می‌دادیم.
نا آرام‌ترین بودیم و می‌گفتیم: آرام باشید، درست می‌شود.
و خودمان با درد لاعلاجی بر جان، ایستاده‌بودیم و باور داشتیم درست نمی‌شود...
@AxProfil
"تو" جمعه ی بلاتکلیف آخرسالی
با حسرت عبور میکنی
بی وقفه لبخند میزنی. .!
در سرت خاطره،در دلت آرزو
"تو" حال گرفته ی لحظه ی تحویل سالی
میان هر آرزویی که در چشمانت
موج می زند. .!
یادی،صدایی،خیالی دور
گریه را
مهمان گونه هایت خواهد کرد . . .
#حاتمه_ابراهیم_زاده
@AxProfil
با حسرت عبور میکنی
بی وقفه لبخند میزنی. .!
در سرت خاطره،در دلت آرزو
"تو" حال گرفته ی لحظه ی تحویل سالی
میان هر آرزویی که در چشمانت
موج می زند. .!
یادی،صدایی،خیالی دور
گریه را
مهمان گونه هایت خواهد کرد . . .
#حاتمه_ابراهیم_زاده
@AxProfil
گاهي ميان خلوت جمع...
يا در انزواي خويش...
موسيقي نگاه تو را گوش ميكنم...
و ز شوق اين محال كه دستم در دست توست
من جاي راه رفتن پرواز ميكنم
@AxProfil
يا در انزواي خويش...
موسيقي نگاه تو را گوش ميكنم...
و ز شوق اين محال كه دستم در دست توست
من جاي راه رفتن پرواز ميكنم
@AxProfil
تو وقتی می‌بینی که من افسرده‌ام
نباید بگذری، سکوت کنی ، یا فقط همدردی کنی.
بنا کننده‌ی شادی‌های من باش.
مگر چقدر وقت داریم ؟
@AxProfil
نباید بگذری، سکوت کنی ، یا فقط همدردی کنی.
بنا کننده‌ی شادی‌های من باش.
مگر چقدر وقت داریم ؟
@AxProfil