#تیم_ادبیات
#انتظار 💘⏳
می‌دانی جانِ دل؟
من که اهلِ نوشتن نبودم، فقط گاهی خاطرات خوب را می‌نوشتم. ✍
که هر وقت میان گره‌های زندگی و غصه‌ها، دل گرفته می‌شدم. 😔
یا همان وقت‌هایی که غم پشت درِ خانه‌ی دوستی‌مان 🏡 بس می‌نشست با خواندن این خاطرات، خوبی‌هایت را از یاد نبرم. 😇
اما این روزها دیگر خاطره‌ای برای نوشتن ندارم، اینک برای تسکین دردهای دلم می‌نویسم، می‌نویسم تا دلم خالی شود از سیاهی روزگار 🖤، که دست تقدیر نگذاشت کنار هم باشیم، که بخندیم 😊، که خاطره بسازیم. 😌
یادت هست جانِ دل؟
آن‌‌وقت‌ها که آسمان دلت ابری می‌شد،
دلِ من نیز هوای باریدن 🌧 به سرش می‌زد 😊 می‌دانی چرا؟ چون دل‌هایمان به هم وصل بود، قفل و زنجیر شده بودیم. 🤝
حال، نمی‌دانم چه کسی این قفل را باز کرده که زنجیر دلم این گونه بر زمین افتاده و بی‌تابی می‌کند. 😥
آخر می‌دانی، دل که فراموش نمی‌کند 🤔 حالا هر چقدر هم بگویم: می‌گذرد، یادَش می‌رود... انگار نه انگار.
دل، فراموش نمی‌کند که چه کسانی آمدند و رفتند🚶♀️
بعضی‌ها ردپایشان کم‌رنگ است و شاید روزی با نبودشان فراموش شوند، که از یاد بروند، اما بعضی‌ها آنقدر ردپای پررنگی 👣 از خود، روی جاده‌ی دلت ❤️ به جای می‌گذارند که اگر خودت هم بخواهی فراموش کنی، فراموش نخواهند شد!
همین قدر پررنگ، همین قدر فراموش نشدنی! 🤗
بعضی‌ها هم هستند که بی‌دلیل می‌روند، رفتنشان آنقدر بی‌سر و صدا 🔇 است که با گذشت سالیان سال نیز رفتنشان را باور نمی‌کنی. 🥺
و دائم این سوال در ذهنت شکل می‌گیرد که چرا، برای کدام کار نکرده رفت؟! 😣
جانِ دل، نبودنت خیلی طولانی شده، دلم برایت تنگ است. 😞
برگرد... 💔😔
🍃🌸🍃🌸🍃🌸🍃
✍ زهرا میرزایی
📌 پردیس امیرکبیر البرز
💫 مجله « آوای خبری» | avanews
🆔 @avanewsmagz
#انتظار 💘⏳
می‌دانی جانِ دل؟
من که اهلِ نوشتن نبودم، فقط گاهی خاطرات خوب را می‌نوشتم. ✍
که هر وقت میان گره‌های زندگی و غصه‌ها، دل گرفته می‌شدم. 😔
یا همان وقت‌هایی که غم پشت درِ خانه‌ی دوستی‌مان 🏡 بس می‌نشست با خواندن این خاطرات، خوبی‌هایت را از یاد نبرم. 😇
اما این روزها دیگر خاطره‌ای برای نوشتن ندارم، اینک برای تسکین دردهای دلم می‌نویسم، می‌نویسم تا دلم خالی شود از سیاهی روزگار 🖤، که دست تقدیر نگذاشت کنار هم باشیم، که بخندیم 😊، که خاطره بسازیم. 😌
یادت هست جانِ دل؟
آن‌‌وقت‌ها که آسمان دلت ابری می‌شد،
دلِ من نیز هوای باریدن 🌧 به سرش می‌زد 😊 می‌دانی چرا؟ چون دل‌هایمان به هم وصل بود، قفل و زنجیر شده بودیم. 🤝
حال، نمی‌دانم چه کسی این قفل را باز کرده که زنجیر دلم این گونه بر زمین افتاده و بی‌تابی می‌کند. 😥
آخر می‌دانی، دل که فراموش نمی‌کند 🤔 حالا هر چقدر هم بگویم: می‌گذرد، یادَش می‌رود... انگار نه انگار.
دل، فراموش نمی‌کند که چه کسانی آمدند و رفتند🚶♀️
بعضی‌ها ردپایشان کم‌رنگ است و شاید روزی با نبودشان فراموش شوند، که از یاد بروند، اما بعضی‌ها آنقدر ردپای پررنگی 👣 از خود، روی جاده‌ی دلت ❤️ به جای می‌گذارند که اگر خودت هم بخواهی فراموش کنی، فراموش نخواهند شد!
همین قدر پررنگ، همین قدر فراموش نشدنی! 🤗
بعضی‌ها هم هستند که بی‌دلیل می‌روند، رفتنشان آنقدر بی‌سر و صدا 🔇 است که با گذشت سالیان سال نیز رفتنشان را باور نمی‌کنی. 🥺
و دائم این سوال در ذهنت شکل می‌گیرد که چرا، برای کدام کار نکرده رفت؟! 😣
جانِ دل، نبودنت خیلی طولانی شده، دلم برایت تنگ است. 😞
برگرد... 💔😔
🍃🌸🍃🌸🍃🌸🍃
✍ زهرا میرزایی
📌 پردیس امیرکبیر البرز
💫 مجله « آوای خبری» | avanews
🆔 @avanewsmagz
#تیم_ادبیات
#انتظار 💘⏳
می‌دانی جانِ دل؟
من که اهلِ نوشتن نبودم، فقط گاهی خاطرات خوب را می‌نوشتم. ✍
که هر وقت میان گره‌های زندگی و غصه‌ها، دل گرفته می‌شدم. 😔
یا همان وقت‌هایی که غم پشت درِ خانه‌ی دوستی‌مان 🏡 بس می‌نشست با خواندن این خاطرات، خوبی‌هایت را از یاد نبرم. 😇
اما این روزها دیگر خاطره‌ای برای نوشتن ندارم، اینک برای تسکین دردهای دلم می‌نویسم، می‌نویسم تا دلم خالی شود از سیاهی روزگار 🖤، که دست تقدیر نگذاشت کنار هم باشیم، که بخندیم 😊، که خاطره بسازیم. 😌
یادت هست جانِ دل؟
آن وقت‌ها که آسمان دلت ابری می‌شد،
دلِ من نیز هوای باریدن 🌧 به سرش می‌زد 😊 می‌دانی چرا؟ چون دل‌هایمان به هم وصل بود، قفل و زنجیر شده بودیم. 🤝
حال، نمی‌دانم چه کسی این قفل را باز کرده که زنجیر دلم این گونه بر زمین افتاده و بی‌تابی می‌کند. 😥
آخر می‌دانی، دل که فراموش نمی‌کند 🤔 حالا هر چقدر هم بگویم: می‌گذرد، یادَش می‌رود... انگار نه انگار.
دل، فراموش نمی‌کند که چه کسانی آمدند و رفتند🚶♀️
بعضی‌ها ردپایشان کم‌رنگ است و شاید روزی با نبودشان فراموش شوند، که از یاد بروند، اما بعضی‌ها آنقدر ردپای پررنگی 👣 از خود، روی جاده‌ی دلت ❤️ به جای می‌گذارند که اگر خودت هم بخواهی فراموش کنی، فراموش نخواهند شد!
همین قدر پررنگ، همین قدر فراموش نشدنی! 🤗
بعضی‌ها هم هستند که بی‌دلیل می‌روند، رفتنشان آن قدر بی‌سر و صدا 🔇 است که با گذشت سالیان سال نیز رفتنشان را باور نمی‌کنی. 🥺
و دائم این سوال در ذهنت شکل می‌گیرد که چرا، برای کدام کار نکرده رفت؟! 😣
جانِ دل، نبودنت خیلی طولانی شده، دلم برایت تنگ است. 😞
برگرد... 💔😔
🍃🌸🍃🌸🍃🌸🍃
✍ زهرا میرزایی
📌 پردیس امیرکبیر البرز
💫 مجله « آوای خبری» | avanews
🆔 @avanewsmagz
#انتظار 💘⏳
می‌دانی جانِ دل؟
من که اهلِ نوشتن نبودم، فقط گاهی خاطرات خوب را می‌نوشتم. ✍
که هر وقت میان گره‌های زندگی و غصه‌ها، دل گرفته می‌شدم. 😔
یا همان وقت‌هایی که غم پشت درِ خانه‌ی دوستی‌مان 🏡 بس می‌نشست با خواندن این خاطرات، خوبی‌هایت را از یاد نبرم. 😇
اما این روزها دیگر خاطره‌ای برای نوشتن ندارم، اینک برای تسکین دردهای دلم می‌نویسم، می‌نویسم تا دلم خالی شود از سیاهی روزگار 🖤، که دست تقدیر نگذاشت کنار هم باشیم، که بخندیم 😊، که خاطره بسازیم. 😌
یادت هست جانِ دل؟
آن وقت‌ها که آسمان دلت ابری می‌شد،
دلِ من نیز هوای باریدن 🌧 به سرش می‌زد 😊 می‌دانی چرا؟ چون دل‌هایمان به هم وصل بود، قفل و زنجیر شده بودیم. 🤝
حال، نمی‌دانم چه کسی این قفل را باز کرده که زنجیر دلم این گونه بر زمین افتاده و بی‌تابی می‌کند. 😥
آخر می‌دانی، دل که فراموش نمی‌کند 🤔 حالا هر چقدر هم بگویم: می‌گذرد، یادَش می‌رود... انگار نه انگار.
دل، فراموش نمی‌کند که چه کسانی آمدند و رفتند🚶♀️
بعضی‌ها ردپایشان کم‌رنگ است و شاید روزی با نبودشان فراموش شوند، که از یاد بروند، اما بعضی‌ها آنقدر ردپای پررنگی 👣 از خود، روی جاده‌ی دلت ❤️ به جای می‌گذارند که اگر خودت هم بخواهی فراموش کنی، فراموش نخواهند شد!
همین قدر پررنگ، همین قدر فراموش نشدنی! 🤗
بعضی‌ها هم هستند که بی‌دلیل می‌روند، رفتنشان آن قدر بی‌سر و صدا 🔇 است که با گذشت سالیان سال نیز رفتنشان را باور نمی‌کنی. 🥺
و دائم این سوال در ذهنت شکل می‌گیرد که چرا، برای کدام کار نکرده رفت؟! 😣
جانِ دل، نبودنت خیلی طولانی شده، دلم برایت تنگ است. 😞
برگرد... 💔😔
🍃🌸🍃🌸🍃🌸🍃
✍ زهرا میرزایی
📌 پردیس امیرکبیر البرز
💫 مجله « آوای خبری» | avanews
🆔 @avanewsmagz
#تیم_ادبیات
#انتظار 🍂
در این کلبه احزان زنگار نشانی نیست
به این وقت جوانیم مرا توانی نیست
دلم را چه غوغایی است کنج سینه‌ام یا رب
که این‌گونه خموش گشتم مرا زبانی نیست...
✍ مریم آقایاری
📌 پردیس امیرکبیر البرز
💫 مجله «آوای خبری» | ava news
🆔 @avanewsmagz
#انتظار 🍂
در این کلبه احزان زنگار نشانی نیست
به این وقت جوانیم مرا توانی نیست
دلم را چه غوغایی است کنج سینه‌ام یا رب
که این‌گونه خموش گشتم مرا زبانی نیست...
✍ مریم آقایاری
📌 پردیس امیرکبیر البرز
💫 مجله «آوای خبری» | ava news
🆔 @avanewsmagz