አትሮኖስ

ከሦስት እስከ አምስት ዓመት የሚደርስ እስራት ይሆናል፡፡ በዚህ ሁኔታ እዚያች ከተማ የሚኖረውን ስደተኛ ቤቱ ይቁጠረው፡፡ የዘዬድኩት መላ ሌሎች ተጨማሪ ሥራዎችን ሌሊት ጭምር በመሥራት ብር ማጠራቀም ነበር፡፡ በእርግጥ ተሳክቶልኝ ነበር፤ ግን ሰዎቹ ዓይናቼው ለአፍታ ሰይርገበገብ_እያንዳንዷን ገንዘብ እንዴት እንደሚነጥቁ ጠንቅቀው ያውቃሉ። ሞላልኝ ስል የለመዱ ፖሊሶች አጋጣሚ አስመስለው ይደርሱብኝና ለወር ያጠራቀምኳትን አስፈራርተው በጉቦ ይወስዳሉ፡፡ የባሕሩ ውሃ ጨዋማ ነውና መላ ሰውነቴ ተላልጦ ሚጥሚጣ የነሰነሱበት ያኽል ያንገበግበኝ ነበር፤ በተለይ የእጄ መዳፍ። ለጥቂት ሳምንታት ያልኩት ሰው ለአንድ ዓመት ከሦስት ወር በዚያች የተረገመች የባሕር ዳርቻ ከተማ ቆዬሁ፡፡ በእነዚያ ጊዜያት የሰው ልጆችን የድህነት ጥግ ተመለከትኩ። ጭካኔና ጋጠወጥነትን ታዘብኩ፡፡ ድህነት ከፈሪሃ እግዚአብሔር ጋር ካለባት አገር ሄጄ በዚያች የወደብ ከተማ በማዬውና በምሰማው ግራ ተጋባሁ። የሰው ልጅ የት ድረስ እንደሚዘቅጥ አዬሁ፡፡ የድህነት ጥሩ ባይኖርም ብቻውን በስንት ጠዓሙ!? ወንጀልና ጋጠወጥነት ሲጨመርበት ግን የማኅበረሰብ ነቀርሳ ነው፡፡ሰዎች ለሲጋራ ሲገዳደሉ ተመለከትኩ፡፡ የሰው ሞት የመጨረሻ ርካሹ ነገር ነበር። ውሃ ላይ የሚንሳፈፍ የሰው ሬሳ፣ በእግር ገፋ አድርጎ ሥራን መቀጠል ለእኔ ዓይነቱ ክፉ ሕልም ነበር፡፡ እዚህ ግባ የማይባል ብር ዙፋን ላይ ተፈናጦ ፍጡራንን ሲያባላ፤ ሲያዝዝ አዬሁ፡፡ አሜሪካ ከገባሁ በኋላ ለቡና የምከፍለው ሒሳብ እዚያች የተረገመች ወደብ ላይ ተአምር የሚሠራ ገንዘብ ነበር፡፡ የሰው ዋጋ በአገር ዋጋ ልክ እንደሚተመን የገባኝም

ያኔ ነው፡፡ አገር ሲረክስ የሰው ዋጋው አብሮ ይረክሳል፡፡ ለአገር መሞት፣ ለአገር ዋጋ መክፈል ትርጉሙ ስሜታዊ ጀግንነት አይደለም፤ በተዘዋዋሪ የራስን ዋጋ በሚገባ ልክ ለመስፈር የሚደረግ የክብር ትግል እንጂ!!
አሳ አጥማጆቹ ማታ ስራቸውን ሲጨርሱ ጀልባቸውን ጣጥለውልኝ ባህሩ ዳርቻ
ወዳሉ ሕገ-ወጥ መጠጥ ቤቶች እያውካኩ ይጣደፋሉ፡፡ ጀልባዎቹን በወፍራም ገመድ ባሕሩ ዳርቻ ላይ ከተተከሉ ችካሎች ጋር አስሬ፤ እስከ እኩለ ሌሊት እዚያ በውሃ የበሰበሰ ዝርክርክ መረብ ጋር ስታገል አመሻለሁ፡፡ አንዳንዴ መረቡ ስለሚተባተብብኝ ዝም ብዬ እየጠቀለልኩ አስቀምጠዋለሁ፡፡ ጧት ወደ ሥራ ሲሄዱ ታዲያ መረቡን መዘረጋተረ ስለማይችሉ በብስጭት ጥፊም ካልቾም ያቀመሱብኝ ጊዜ ነበር። ብዙዎቹ በመጠጥ የናወዙ ዓሣ አጥማጆች፣ ለቁጣም ሆነ ለደስታ ቅርቦች ነበሩ፡፡ ትዕግስት፣ ትህትና የሚባል ነገር አያውቁም፡፡ በእርግጥ ዓሣ ማጥመድ ጊዜ ጋር እሽቅድድም ይጠይቃል፤ ለደቂቃ መዘግዬት አይፈልጉም። ክብር የሚባል ነገር ያለበት ጊዜና ቦታ ላይ ሆነው ሲያስቡት ነገሩ ክብር ይነካል። ይሁንና የሐበሻ ወኔዬን ዋጥ አድርጌ ሥራውን ለመድኩት፡፡ እንዲያውም ደንበኞቼ በዙ፡፡ ጀልባዎቹን ማዬት ደስ ይለኝ ነበር፤ ማዕበሉ ወደ ባሕሩ ዳርቻ ደርሶ ሲመለስ ወደውቂያኖሱ ይስባቼዋል፤ የታሠሩበት ገመድ ደግሞ ወደ ዳርቻው ይጎትታቼዋል፤ እንዲሁ ሲወዛወዙ ይነጋል፡፡ አንዳንዴ ሁሉንም ፈትተህ ልቀቃቼው የሚል የእብድ ሐሳብ ውልብ ይልብኝ ነበር፡፡ ጀልባዎቹ እኔን ራሴን ይመስሉኝ ነበር።

ይቀጥላል...

ቻናላችንን ይቀላቀሉ👇👇
@itsmetsiyearsemalj
@itsmetsiyearsemalj
@itsmetsiyearsemalj
@itsmetsiyearsemalj
♥️♥️♥️♥️♥️❤️❤️

8.1K viewsTsiyon Beyene, 15:34