🔭 تلسکوپ بسیار بزرگ: بزرگ‌ترین چشم ما به سوی آسمان
تلسکوپ بسیار بزرگ (ELT) متعلق به رصدخانه جنوبی اروپا (ESO) در حال تکمیل بر فراز قله‌ی Cerro Armazones در شمال شیلی است. با گنبدی به عرض ۹۰ متر و آینه‌ی اصلی ۳۹ متری، ELT بزرگ‌ترین تلسکوپ نوری/مادون قرمز نزدیک در جهان خواهد بود. پس از آغاز به کار، این تلسکوپ به اخترشناسان امکان می‌دهد تا جو سیارات فراخورشیدی را بررسی کنند، نخستین کهکشان‌های جهان را مطالعه کنند و به تحقیق درباره‌ی ماهیت ماده و انرژی تاریک بپردازند. ELT نمایانگر جهشی بزرگ در توانایی ما برای مشاهده‌ی کیهان با جزئیاتی بی‌سابقه است.
🔭 برای اطلاعات بیشتر، مقاله‌ی کامل را در Sky & Telescope بخوانید:
👉 تلسکوپ بسیار بزرگ: بزرگ‌ترین چشم ما به سوی آسمان
📝 گردآوری و ترجمه توسط پویا باپیرآقایی، فارغ‌التحصیل کارشناسی زمین‌شناسی از دانشگاه تهران.
🖇️ Astrogate_ut
تلسکوپ بسیار بزرگ (ELT) متعلق به رصدخانه جنوبی اروپا (ESO) در حال تکمیل بر فراز قله‌ی Cerro Armazones در شمال شیلی است. با گنبدی به عرض ۹۰ متر و آینه‌ی اصلی ۳۹ متری، ELT بزرگ‌ترین تلسکوپ نوری/مادون قرمز نزدیک در جهان خواهد بود. پس از آغاز به کار، این تلسکوپ به اخترشناسان امکان می‌دهد تا جو سیارات فراخورشیدی را بررسی کنند، نخستین کهکشان‌های جهان را مطالعه کنند و به تحقیق درباره‌ی ماهیت ماده و انرژی تاریک بپردازند. ELT نمایانگر جهشی بزرگ در توانایی ما برای مشاهده‌ی کیهان با جزئیاتی بی‌سابقه است.
🔭 برای اطلاعات بیشتر، مقاله‌ی کامل را در Sky & Telescope بخوانید:
👉 تلسکوپ بسیار بزرگ: بزرگ‌ترین چشم ما به سوی آسمان
📝 گردآوری و ترجمه توسط پویا باپیرآقایی، فارغ‌التحصیل کارشناسی زمین‌شناسی از دانشگاه تهران.
🖇️ Astrogate_ut
🤩3
🌌 تلسکوپ جیمز وب سیاره‌ای منحصربه‌فرد را مشاهده کرد — نخستین موردی که با پیش‌بینی‌ها مطابقت دارد
تلسکوپ فضایی جیمز وب (JWST) سیاره‌ای فراخورشیدی به نام TOI-421b را مشاهده کرده است که به‌طور منحصربه‌فردی با پیش‌بینی‌های نظری همخوانی دارد. برخلاف سایر سیارات با اندازه مشابه، ترکیب جو TOI-421b به‌طور قابل‌توجهی با ستاره میزبانش مطابقت دارد، که نشان می‌دهد این سیاره از همان ماده اولیه‌ای تشکیل شده است که ستاره‌اش را شکل داده است. این کشف بینش‌های ارزشمندی در مورد شکل‌گیری سیارات و تنوع جوهای سیارات فراخورشیدی فراهم می‌کند.
🔭 برای اطلاعات بیشتر، مقاله‌ی کامل را در Sky & Telescope بخوانید:
👉 تلسکوپ جیمز وب سیاره‌ای منحصربه‌فرد را مشاهده کرد — نخستین موردی که با پیش‌بینی‌ها مطابقت دارد
📝 گردآوری و ترجمه توسط پویا باپیرآقایی، فارغ‌التحصیل کارشناسی زمین‌شناسی از دانشگاه تهران.
🖇️ Astrogate_ut
تلسکوپ فضایی جیمز وب (JWST) سیاره‌ای فراخورشیدی به نام TOI-421b را مشاهده کرده است که به‌طور منحصربه‌فردی با پیش‌بینی‌های نظری همخوانی دارد. برخلاف سایر سیارات با اندازه مشابه، ترکیب جو TOI-421b به‌طور قابل‌توجهی با ستاره میزبانش مطابقت دارد، که نشان می‌دهد این سیاره از همان ماده اولیه‌ای تشکیل شده است که ستاره‌اش را شکل داده است. این کشف بینش‌های ارزشمندی در مورد شکل‌گیری سیارات و تنوع جوهای سیارات فراخورشیدی فراهم می‌کند.
🔭 برای اطلاعات بیشتر، مقاله‌ی کامل را در Sky & Telescope بخوانید:
👉 تلسکوپ جیمز وب سیاره‌ای منحصربه‌فرد را مشاهده کرد — نخستین موردی که با پیش‌بینی‌ها مطابقت دارد
📝 گردآوری و ترجمه توسط پویا باپیرآقایی، فارغ‌التحصیل کارشناسی زمین‌شناسی از دانشگاه تهران.
🖇️ Astrogate_ut
👏4
🪐 سیاره کوتوله‌ای دیگر در منظومه شمسی ما؟
اخترشناسان شیء جدیدی فراتر از نپتون با نام 2017 OF201 شناسایی کرده‌اند که احتمالاً به اندازه‌ای بزرگ است که به‌عنوان سیاره کوتوله طبقه‌بندی شود. این جرم آسمانی، با قطر تقریبی ۷۰۰ کیلومتر، در نواحی دوردست منظومه شمسی قرار دارد و مدار بسیار کشیده‌ای دارد که تکمیل آن حدود ۲۵٬۰۰۰ سال طول می‌کشد. کشف آن نشان می‌دهد که مناطق بیرونی منظومه شمسی، که پیش‌تر تصور می‌شد نسبتاً خالی هستند، ممکن است میزبان اجرام مشابه بسیاری باشند. جالب اینجاست که مدار 2017 OF201 با الگوهای پیش‌بینی‌شده توسط فرضیه سیاره نهم همخوانی ندارد، که پیچیدگی بیشتری به درک ما از دینامیک منظومه شمسی می‌افزاید.
🔭 برای اطلاعات بیشتر، مقاله‌ی کامل را در Sky & Telescope بخوانید:
👉 سیاره کوتوله‌ای دیگر در منظومه شمسی ما؟
📝 گردآوری و ترجمه توسط پویا باپیرآقایی، فارغ‌التحصیل کارشناسی زمین‌شناسی از دانشگاه تهران.
🖇️ Astrogate_ut
اخترشناسان شیء جدیدی فراتر از نپتون با نام 2017 OF201 شناسایی کرده‌اند که احتمالاً به اندازه‌ای بزرگ است که به‌عنوان سیاره کوتوله طبقه‌بندی شود. این جرم آسمانی، با قطر تقریبی ۷۰۰ کیلومتر، در نواحی دوردست منظومه شمسی قرار دارد و مدار بسیار کشیده‌ای دارد که تکمیل آن حدود ۲۵٬۰۰۰ سال طول می‌کشد. کشف آن نشان می‌دهد که مناطق بیرونی منظومه شمسی، که پیش‌تر تصور می‌شد نسبتاً خالی هستند، ممکن است میزبان اجرام مشابه بسیاری باشند. جالب اینجاست که مدار 2017 OF201 با الگوهای پیش‌بینی‌شده توسط فرضیه سیاره نهم همخوانی ندارد، که پیچیدگی بیشتری به درک ما از دینامیک منظومه شمسی می‌افزاید.
🔭 برای اطلاعات بیشتر، مقاله‌ی کامل را در Sky & Telescope بخوانید:
👉 سیاره کوتوله‌ای دیگر در منظومه شمسی ما؟
📝 گردآوری و ترجمه توسط پویا باپیرآقایی، فارغ‌التحصیل کارشناسی زمین‌شناسی از دانشگاه تهران.
🖇️ Astrogate_ut
🎉3
🌌 بازگشت کهکشان راه شیری در موجی از نور ستارگان
با فرا رسیدن شب‌های ماه مه، کهکشان راه شیری تابستانی در افق شرقی آسمان ظاهر می‌شود و منظره‌ای خیره‌کننده از میدان‌های پرستاره و سحابی‌های آن را به نمایش می‌گذارد. در عکسی اخیر با لنز چشم‌ماهی که در ۲۴ مه از شمال مینه‌سوتا گرفته شده، راه شیری شبیه به یک گوی برفی به نظر می‌رسد، با ابرهای عظیم غبار و گاز که به این منظره افزوده‌اند. این بازگشت فصلی، علاقه‌مندان به نجوم را دعوت می‌کند تا به دنبال آسمان‌های تاریک بگردند و در این پانورامای کیهانی غوطه‌ور شوند.
🔭 برای اطلاعات بیشتر، مقاله‌ی کامل را در Sky & Telescope بخوانید:
👉 بازگشت کهکشان راه شیری در موجی از نور ستارگان
📝 گردآوری و ترجمه توسط پویا باپیرآقایی، فارغ‌التحصیل کارشناسی زمین‌شناسی از دانشگاه تهران.
🖇️ Astrogate_ut
با فرا رسیدن شب‌های ماه مه، کهکشان راه شیری تابستانی در افق شرقی آسمان ظاهر می‌شود و منظره‌ای خیره‌کننده از میدان‌های پرستاره و سحابی‌های آن را به نمایش می‌گذارد. در عکسی اخیر با لنز چشم‌ماهی که در ۲۴ مه از شمال مینه‌سوتا گرفته شده، راه شیری شبیه به یک گوی برفی به نظر می‌رسد، با ابرهای عظیم غبار و گاز که به این منظره افزوده‌اند. این بازگشت فصلی، علاقه‌مندان به نجوم را دعوت می‌کند تا به دنبال آسمان‌های تاریک بگردند و در این پانورامای کیهانی غوطه‌ور شوند.
🔭 برای اطلاعات بیشتر، مقاله‌ی کامل را در Sky & Telescope بخوانید:
👉 بازگشت کهکشان راه شیری در موجی از نور ستارگان
📝 گردآوری و ترجمه توسط پویا باپیرآقایی، فارغ‌التحصیل کارشناسی زمین‌شناسی از دانشگاه تهران.
🖇️ Astrogate_ut
🤩7
🌌 نقطه‌ی صفرِ تولد یک سیاره
در مطالعه‌ای جدید در ژورنال Nature، پژوهشگران با بهره‌گیری از داده‌های تلسکوپ جیمز وب (JWST) و آرایه میلی‌متری بزرگ آتاکاما (ALMA)، موفق به ثبت نخستین مراحل شکل‌گیری یک منظومه سیاره‌ای شده‌اند؛ مرحله‌ای که در آن مواد اولیه ساخت سیارات در حال تراکم و تحول‌اند.
پیش‌ستاره‌ای جوان با نام HOPS-315 در فاصله حدود ۲.۲ واحد نجومی، دارای گاز داغ مونوکسید سیلیکون و بلورهای سیلیکات شناسایی شده است. این ترکیبات، مشابه موادی هستند که در تشکیل سیارات سنگی منظومه شمسی نیز نقش داشته‌اند.
مشاهدات نشان می‌دهند که این فرآیند، بازتابی از نقطه‌ی آغاز شکل‌گیری سیارات (t = 0) است؛ یعنی جایی که مواد جامد از گاز داغ میان‌ستاره‌ای متراکم می‌شوند. این نتایج، تأییدی است بر آنچه درباره چگالش و ساختار اولیه منظومه شمسی مطرح شده بود.
🔭برای اطلاعات بیشتر، مقاله کامل را در ژورنال Nature بخوانید
👉 نقطه‌ی صفرِ تولد یک سیاره
✏️ گردآوری شده توسط پریا هیبتی دانشجوی کارشناسی زمین شناسی دانشگاه تهران
🖇️ Astrogate_ut
در مطالعه‌ای جدید در ژورنال Nature، پژوهشگران با بهره‌گیری از داده‌های تلسکوپ جیمز وب (JWST) و آرایه میلی‌متری بزرگ آتاکاما (ALMA)، موفق به ثبت نخستین مراحل شکل‌گیری یک منظومه سیاره‌ای شده‌اند؛ مرحله‌ای که در آن مواد اولیه ساخت سیارات در حال تراکم و تحول‌اند.
پیش‌ستاره‌ای جوان با نام HOPS-315 در فاصله حدود ۲.۲ واحد نجومی، دارای گاز داغ مونوکسید سیلیکون و بلورهای سیلیکات شناسایی شده است. این ترکیبات، مشابه موادی هستند که در تشکیل سیارات سنگی منظومه شمسی نیز نقش داشته‌اند.
مشاهدات نشان می‌دهند که این فرآیند، بازتابی از نقطه‌ی آغاز شکل‌گیری سیارات (t = 0) است؛ یعنی جایی که مواد جامد از گاز داغ میان‌ستاره‌ای متراکم می‌شوند. این نتایج، تأییدی است بر آنچه درباره چگالش و ساختار اولیه منظومه شمسی مطرح شده بود.
🔭برای اطلاعات بیشتر، مقاله کامل را در ژورنال Nature بخوانید
👉 نقطه‌ی صفرِ تولد یک سیاره
✏️ گردآوری شده توسط پریا هیبتی دانشجوی کارشناسی زمین شناسی دانشگاه تهران
🖇️ Astrogate_ut
👏8👍2
🪐 برخوردهای تازه روی مریخ، ثبت‌شده در لرزه‌نگار InSight
در پژوهشی نو، دانشمندان با کمک هوش مصنوعی و تصاویر مدارگرد، ۱۲۳ دهانه‌ی برخوردی جدید در نزدیکی فرود InSight یافتند. برخی با زلزله‌های مریخی هم‌زمان‌اند؛ از جمله برخوردی با دهانه ۲۱.۵ متری در Cerberus Fossae که با رویدادی در ۱۶۴۰ کیلومتری مرتبط است.
این کشف نشان می‌دهد مریخ هنوز فعال است و شهاب‌سنگ‌ها در لرزه‌های سطحی نقش دارند. نرخ واقعی برخوردها ۲.۵ برابر بیشتر از برآوردهای پیشین است. این داده‌ها در شناخت فرآیندهای سطحی، ساختار درونی و مکان‌یابی زلزله‌ها کاربرد دارند.
📊 برای نخستین‌بار، با ترکیب داده‌های تصویری مدارگرد و لرزه‌ای سطحی، نقشه‌ای دقیق‌تر از برخوردها و فعالیت‌های لرزه‌ای مریخ ترسیم شد.
🔭 برای اطلاعات بیشتر، مقاله کامل را در نشریه Geophysical Research Letters بخوانید:
📝 گردآوری و ترجمه: پویا باپیرآقایی، دانش‌آموخته زمین‌شناسی، دانشگاه تهران
🖇 Astrogate_ut
در پژوهشی نو، دانشمندان با کمک هوش مصنوعی و تصاویر مدارگرد، ۱۲۳ دهانه‌ی برخوردی جدید در نزدیکی فرود InSight یافتند. برخی با زلزله‌های مریخی هم‌زمان‌اند؛ از جمله برخوردی با دهانه ۲۱.۵ متری در Cerberus Fossae که با رویدادی در ۱۶۴۰ کیلومتری مرتبط است.
این کشف نشان می‌دهد مریخ هنوز فعال است و شهاب‌سنگ‌ها در لرزه‌های سطحی نقش دارند. نرخ واقعی برخوردها ۲.۵ برابر بیشتر از برآوردهای پیشین است. این داده‌ها در شناخت فرآیندهای سطحی، ساختار درونی و مکان‌یابی زلزله‌ها کاربرد دارند.
📊 برای نخستین‌بار، با ترکیب داده‌های تصویری مدارگرد و لرزه‌ای سطحی، نقشه‌ای دقیق‌تر از برخوردها و فعالیت‌های لرزه‌ای مریخ ترسیم شد.
🔭 برای اطلاعات بیشتر، مقاله کامل را در نشریه Geophysical Research Letters بخوانید:
📝 گردآوری و ترجمه: پویا باپیرآقایی، دانش‌آموخته زمین‌شناسی، دانشگاه تهران
🖇 Astrogate_ut
👏7
کشف شگفت‌انگیز تلسکوپ جیمز وب: خوشه کهکشانی بالغ تنها ۶۵۰ میلیون سال پس از بیگ‌بنگ!
پژوهشگران با استفاده از تلسکوپ فضایی جیمز وب، یک پیش‌خوشه کهکشانی به نام A2744-PC را در فاصله‌ای بسیار دور و در زمانی بسیار ابتدایی از عمر کیهان (قرمزگرایی z=7.88) شناسایی کرده‌اند. نکته عجیب اینه که این ساختار نه‌تنها در حال شکل‌گیری نیست، بلکه دارای هسته‌ای بالغ، متراکم و دارای کهکشان‌هایی با کاهش روند ستاره زایی است!
درحالی‌که تصور می‌شد کهکشان‌ها در این دوران اولیه، نابسامان و در حال شکل‌گیری‌اند، هسته A2744-PC نشانه‌هایی از کهکشان‌های پیر و پرگرد و غبار با شکستگی بالمر (balmer break)و نشان می‌دهد که این ها شاخص هایی از تکامل هستند
این یافته‌ها مدل‌های فعلی کیهان‌شناسی را به چالش می‌کشد و نشان می‌دهد فرآیندهای تحول کهکشانی بسیار زودتر از آنچه فکر می‌کردیم آغاز شده‌اند
🔭برای اطلاعات بیشتر مقاله کامل را در science news today بخوانید:
👉کشف شگفت‌انگیز تلسکوپ جیمز وب: خوشه کهکشانی بالغ تنها ۶۵۰ میلیون سال پس از بیگ‌بنگ
📝 گردآوری و ترجمه توسط صدرا کاظمیان
دانشجوی کارشناسی زمین شناسی دانشگاه تهران
🖇Astrogate_ut
پژوهشگران با استفاده از تلسکوپ فضایی جیمز وب، یک پیش‌خوشه کهکشانی به نام A2744-PC را در فاصله‌ای بسیار دور و در زمانی بسیار ابتدایی از عمر کیهان (قرمزگرایی z=7.88) شناسایی کرده‌اند. نکته عجیب اینه که این ساختار نه‌تنها در حال شکل‌گیری نیست، بلکه دارای هسته‌ای بالغ، متراکم و دارای کهکشان‌هایی با کاهش روند ستاره زایی است!
درحالی‌که تصور می‌شد کهکشان‌ها در این دوران اولیه، نابسامان و در حال شکل‌گیری‌اند، هسته A2744-PC نشانه‌هایی از کهکشان‌های پیر و پرگرد و غبار با شکستگی بالمر (balmer break)و نشان می‌دهد که این ها شاخص هایی از تکامل هستند
این یافته‌ها مدل‌های فعلی کیهان‌شناسی را به چالش می‌کشد و نشان می‌دهد فرآیندهای تحول کهکشانی بسیار زودتر از آنچه فکر می‌کردیم آغاز شده‌اند
🔭برای اطلاعات بیشتر مقاله کامل را در science news today بخوانید:
👉کشف شگفت‌انگیز تلسکوپ جیمز وب: خوشه کهکشانی بالغ تنها ۶۵۰ میلیون سال پس از بیگ‌بنگ
📝 گردآوری و ترجمه توسط صدرا کاظمیان
دانشجوی کارشناسی زمین شناسی دانشگاه تهران
🖇Astrogate_ut
👏10
🌌 آیا در ابرهای زهره حیات پنهان شده است؟
در ارتفاعات بالای زهره، فراتر از فشار خردکننده و گرمای مذاب‌کننده، دانشمندان به ردپای گازهایی رسیده‌اند که منشأ آن‌ها می‌تواند زیستی باشد: فسفین و آمونیاک. این گازها روی زمین عمدتاً توسط میکروب‌ها یا فعالیت‌های صنعتی تولید می‌شوند و در شرایط زهره، منشأ غیرزیستی شناخته‌شده‌ای ندارند.
مطالعات نشان می‌دهد فسفین با چرخه روز و شب ناپدید و دوباره ظاهر می‌شود؛ آمونیاک نیز احتمالاً قطرات اسیدی را خنثی کرده و شرایطی قابل‌تحمل‌تر برای میکروب‌ها فراهم می‌آورد.
مأموریتی به‌نام VERVE، همراه با پروژه EnVision آژانس فضایی اروپا، برای سال ۲۰۳۱ برنامه‌ریزی شده است. هدف: بررسی منشأ این گازها آیا حاصل فعالیت‌های سطحی‌اند، واکنش‌های ناشناخته‌اند یا نشانه‌هایی از حیات‌اند؟
در صورت تأیید وجود حیات، درک ما از منشأ و گسترش زندگی در کیهان دگرگون خواهد شد.
🔭برای اطلاعات بیشتر ، میتوانید مقاله کامل را در وبسایت science news today بخوانید
👉 حیات احتمالی در ابرهای زهره
✏️ گردآوری شده توسط پریا هیبتی دانشجوی کارشناسی زمین شناسی دانشگاه تهران
🖇️ Astrogate_ut
در ارتفاعات بالای زهره، فراتر از فشار خردکننده و گرمای مذاب‌کننده، دانشمندان به ردپای گازهایی رسیده‌اند که منشأ آن‌ها می‌تواند زیستی باشد: فسفین و آمونیاک. این گازها روی زمین عمدتاً توسط میکروب‌ها یا فعالیت‌های صنعتی تولید می‌شوند و در شرایط زهره، منشأ غیرزیستی شناخته‌شده‌ای ندارند.
مطالعات نشان می‌دهد فسفین با چرخه روز و شب ناپدید و دوباره ظاهر می‌شود؛ آمونیاک نیز احتمالاً قطرات اسیدی را خنثی کرده و شرایطی قابل‌تحمل‌تر برای میکروب‌ها فراهم می‌آورد.
مأموریتی به‌نام VERVE، همراه با پروژه EnVision آژانس فضایی اروپا، برای سال ۲۰۳۱ برنامه‌ریزی شده است. هدف: بررسی منشأ این گازها آیا حاصل فعالیت‌های سطحی‌اند، واکنش‌های ناشناخته‌اند یا نشانه‌هایی از حیات‌اند؟
در صورت تأیید وجود حیات، درک ما از منشأ و گسترش زندگی در کیهان دگرگون خواهد شد.
🔭برای اطلاعات بیشتر ، میتوانید مقاله کامل را در وبسایت science news today بخوانید
👉 حیات احتمالی در ابرهای زهره
✏️ گردآوری شده توسط پریا هیبتی دانشجوی کارشناسی زمین شناسی دانشگاه تهران
🖇️ Astrogate_ut
👏9🤩2
🌌 همسایۀ گمشدهٔ زمین کشف شد!
در کشفی انقلابی (منتشرشده در Science News Today)، اخترشناسان نزدیک‌ترین ابر مولکولی به زمین را یافته‌اند "ائوس" در فاصلهٔ فقط ۳۰۰ سال‌نوری!
این ابر غول‌پیکر:
_ جرم: ۵,۵۰۰ × خورشید ☀️
_وسعت: ۱۰۰ سال نوری
_ترکیب: هیدروژن مولکولی سرد (H₂)
_ راز پنهان‌ماندن: بدون کربن مونوکسید (CO)!
_ شکل:کمان اسرارآمیز✨
🔍 کشف چگونه ممکن شد؟
• تحلیل داده‌های طیف‌نگار فرابنفش ماهوارهٔ کره‌ای STSAT-1
• شناسایی تابش فلوئورسانس هیدروژن (با کمک پرتوهای کیهانی)
• تأیید با داده‌های ماهواره ی گایا و سنجش کاهش نور غبار.
☄️ سرنوشت شگفت‌انگیز:
ائوس تا ۶ میلیون سال آینده توسط پرتوهای ایکس (شاخک قطبی شمالی )تجزیه می‌شود!
🚀 گام بعدی بشر:
• پیشنهاد مأموریت ناسا با نام Eos (تابستان ۲۰۲۵)
• هدف: رصد (تشکیل/تجزیهٔ) ابرهای CO-dark و کشف نمونه‌های مشابه!
🔭 برای جزئیات بیشتر، مقالهٔ کامل را در science news todayبخوانید:
👉ابر گازی غول پیکر در فاصله ۳۰۰ سال نوری از زمین
📝 گردآوری شده توسط آناهیتا علیزادصفت
دانشجوی کارشناسی زمین‌شناسی دانشگاه تهران
🖇️ Astrogate_ut
در کشفی انقلابی (منتشرشده در Science News Today)، اخترشناسان نزدیک‌ترین ابر مولکولی به زمین را یافته‌اند "ائوس" در فاصلهٔ فقط ۳۰۰ سال‌نوری!
این ابر غول‌پیکر:
_ جرم: ۵,۵۰۰ × خورشید ☀️
_وسعت: ۱۰۰ سال نوری
_ترکیب: هیدروژن مولکولی سرد (H₂)
_ راز پنهان‌ماندن: بدون کربن مونوکسید (CO)!
_ شکل:کمان اسرارآمیز✨
🔍 کشف چگونه ممکن شد؟
• تحلیل داده‌های طیف‌نگار فرابنفش ماهوارهٔ کره‌ای STSAT-1
• شناسایی تابش فلوئورسانس هیدروژن (با کمک پرتوهای کیهانی)
• تأیید با داده‌های ماهواره ی گایا و سنجش کاهش نور غبار.
☄️ سرنوشت شگفت‌انگیز:
ائوس تا ۶ میلیون سال آینده توسط پرتوهای ایکس (شاخک قطبی شمالی )تجزیه می‌شود!
🚀 گام بعدی بشر:
• پیشنهاد مأموریت ناسا با نام Eos (تابستان ۲۰۲۵)
• هدف: رصد (تشکیل/تجزیهٔ) ابرهای CO-dark و کشف نمونه‌های مشابه!
🔭 برای جزئیات بیشتر، مقالهٔ کامل را در science news todayبخوانید:
👉ابر گازی غول پیکر در فاصله ۳۰۰ سال نوری از زمین
📝 گردآوری شده توسط آناهیتا علیزادصفت
دانشجوی کارشناسی زمین‌شناسی دانشگاه تهران
🖇️ Astrogate_ut
🤩6👏2