Абай

Мұқағали

Ұнатамын

Көңілдің болмаса да xошы мүлде,
Шүкір ет, бауырларым, осы күнге.
Өмірдің ашпай жатып есігін де,
Көз жұмған сәби қанша бесігінде?
Бұл жалған сынып түсер шыны сынды,
Қаларсың бітіре алмай мың ісіңді.
Топырақ толтырмасын уысыңды.
Жамандап жүрген кезде жұмысыңды,
Қадірле денсаулығың - байлығыңды!
Тілегін көрсетпе деп қайғы-мұңды.
Армандап қалма өмірге қайырылуды,
Азсынып жүрген кезде айлығыңды.
Бақ тіле ағайын мен бар адамға,
Бас есен, бауыр бүтін, жан аманда.
Жар болып, ризық берді саған Алла,
Зар болып жүргендер бар қара нанға.
Жөні жоқ байлық қуып, таласудың.
Мəні көп кемтарларға қарасудың.
Кептірген елге барсаң даласын Күн,
Қадірін түсінерсің қара судың.
Қуан да Күнің батып, Таң атқанға!
Талпынып шаруа атқар талаптан да.
Бар кезде мүмкіндігің - қарап қалма,
Шүкір ет, тəубаға кеп Жаратқанға!
(с) Олжас Отар

Менімен жеке жұмыс.
Өзім результатқа шығарамын.
Жарысқа көп барып, өзіңізді әлеуметтік желіде танытатын боласыз. Менен барлық қолдау қамтамасыз етіледі😍
Видеоларыңызды өзімнің парақшама саламын. 15000 оқырманы бар Ютуб каналға да шығарамын

жазыңыз: @symbattan

Не бегите со мной в одном темпе✊🏻

Қалықтап ұшып, жайғанда аппақ қанатын,
Сезімнің отын сөндіріп алмай жағатын.
Ғашық па, әлде белгісіз бе екен, бәрібір,
Махаббат жайлы жазады екен бар ақын.
Жырында теңеп, біреуі жазар 'сынаққа',
Әурелеп сабыр,таба алмай жауап, сұраққа.
Жібектер менен Төлегендердің көргені,
'Махаббат' деген осынша қиын 'сынақ' па
Жаныңда жүрсе жүрегің тұрар езіліп,
Бақытпен бірге сезімнің оты сезіліп.
Махаббат деген өзгеше бөлек ғаламшар,
Алдыңнан ашып, өзгеше әлем кезігіп.
Жазылып бітпес дастан боп жарды салатын,
Көргенше сөзін,тауысар

*Адамдар болады…*
Өкпеге қисаң да, өлімге қимайтын,
Сағынып барғанда құшаққа сыймайтын.
Кешіріп тұрсаң да, кездескің келмейтін
Адамдар болады, үн-түнсіз іздейтін… Хабарсыз кетсең де, алаңдап күтетін
Алыстан көргенде шүкір деп жүретін.
Шын сүйіп тұрса да, ақырын ойлайтын
Адамдар болады, тағдырың қоспайтын.
Мың сынақ көрсе де, иіліп сынбайтын,
Байлыққа мастанып,ұясын бұзбайтын.
Жақсылық жасаса, жар салып айтпайтын,
Адамдар болады, ұятын сатпайтын…
Қайғырып тұрса да, қуаныш сыйлайтын,
Өсектеп жатқанда сабырмен шыдайтын.
Елеусіз жүрсе де, ерлікке баратын,
Адамдар болады жүректе қалатын…

ДОСҚА СЫР

Болмашыны ойлап,түңілме досым,
Өмірдің түсін сабағын.
Бір бақыт саған күлімдеген соң,
Мың пенде түйер қабағын.

Жаныңды жесін сынақтар мейлі,
Көнбістің күйін таңдама.
Балақтан тартып, құлатсам дейді,
Төменде тұрған жан ғана!

Өз жолын табу қиындағанда,
Шебер ғой жатты сынауға.
Адами талғам бұйырмағанға,
Міндетті емессің ұнауға!

Арманға биік жетсем дейтіндер,
Елей ме нөсер жаңбырды?
Көп сөйлейтіндер мен бос сөйлейтіндер,
Шешпейді біздің тағдырды!

Рахат Әбдірахманов

Шырмала берме шырмала

Пендемін, періште емеспін.
Ұнатқан, жылатқан, жек көрген
Алдамшы армандар, алдамшы күлкілер бетпердем.
Алланың ілімін азырақ ескерген
Сайтанның бүлігін қош көрген.
Ақылдан жеңіліп, сезімге серт берген
Пендемін, періште емеспін.
Табанын тайдырған, тұғырға талпынып
Бір бақыт іздеген таусылып шақ ұрып
Пендемін періште емеспін.
Жаралған бір түйір тамшыдан
Мұңым бар, күлкім бар, бар шыдам
Кәдімгі күнәһар өмірін, кінасіз пейілмен аршыған пендемін.
Бес күндік ғұмырмен мәңгілік сапарға барамын
Көз үміт, сана мұң.
Тәніме топырақ толығып,
Қара жер сіңемін, қаламын.
Періште емеспін, пендемін,
Әзірге бес күндік елеспін
Содан соң төмпешік қанамын.
Пендемін!

Она другая…

Басты рөлде - менің сіңілім

ӨСЕК

Арман болса егер де ырыс, бақыт,
Оңай емес күн кешу тыныш жатып!
Кейде өмірде кетеді бәзбіреулер,
Гүл ұстатқан қолыңа мұң ұстатып!

Алған кезде алқымдап жылдар сынға,
Бірді мысқа теңейді ел, бірді алтынға!
Мың адам кеп айқайлап Ай десе де,
Күн қашан да қалады Күн қалпында!

Жетпіс жерден жеп-ішсін көздер мейлі,
Нағыз мықты бәріне төзген дейді!
Қараңғыда қара деп шулағанмен,
Қардың түсі ешқашан өзгермейді!

Өмір талай сәттерді оздырады,
Өр тұлғаның өз шыңы-өз мұнары!
Қарға десе аққуды. Аққу емес,
ажырата алмаған көз кінәлі!

Сарғаймассың болса егер жаның көктем,
Көктем мәңгі от берер жалын леппен!
Ел не дейді екен дер әдетім жоқ,
Алла көріп тұрған соң бәрін көктен!

Рахат ӘБДІРАХМАНОВ

📝 Жадыра Байбұланова
Ұмыттым деп өзіңді алдама сен,
Ең ғажап сәттер қайтіп ұмытылар?
Көңілді қозғап кетсе сәл ған сең,
Өткеннен үміті бар,
Мүмкін емес мені еске бір алмауың,
Өзі меңдеп, қайта өзі емдейді ме ой?
Мені ұмыту...(жоқ шығар бұған дауың)
Қолыңнан келмейді ғой!
Айтпасаңда тұрады арман көзде,
Менен өзге қалауың көп дейсің бе?
Біз ұнатқан әнді естіп қалған кезде,
Сен де аңсап кетпейсің бе?
Білдірмеген боласың бәрін, бәрін,
Соңғы үмітім согда да өшпей шыдар.
Менікіндей сепсе әтір жаныңдағың,
Не істейсің ал?

Мы, может быть, себя совсем не знаем...
Крадёмся и ворочимся тайком,
с красивыми любимым изменяем,
трясём полуоткрытым кошельком.

Мы, может быть,
умом не слишком блещем,
но всё же и не бездари совсем.
Других с таким усердием мы лечим
от вымышленных нами же проблем!

Готовы расплатиться чем угодно,
всё ценное в ломбарды заложить,
чтоб только приостановились годы,
чтоб уходить не торопиласьжизнь.

Заботимся, чтоб не предать огласке
возвышенной мечты и низших дел.
И бродим в толпах не видавших ласки, несчастных тел...