قاعده بسیار جالب: زمان‌که حرف جر بر (ما): استفهامی؛ داخل شود الف آن را حذف می‌کنیم:

فيما تفكّر؟ ❌
فيمَ تفكّر؟ ✅
در مورد چی فکر می‌کنی؟

علاما تعتمد؟ ❌
علامَ تعتمد؟ ✅
بر چه چیزی اعتماد می‌کنی؟

عمَّا تتكلّم؟ ❌
عمَّ تتكلّم؟ ✅
از چه چیز صحبت می‌کنی؟

ممَّا تخاف؟ ❌
ممَّ تخاف؟ ✅
از چه چیز می‌ترسی؟

لِما غادرتَ؟ ❌
لِمَ غادرتَ؟ ✅
چرا ترک (رها) کردی؟


https://t.me/aradsalam1

«شَهَّرَهُ وَ شَهَّرَ بِهِ»

شَهَّرَهُ ذَكَرَ مَحَاسِنَهُ بَيْنَ النَّاسِ؛ حَتَّى اشْتَهَرَ بِهَا.

فضائل او را ميان مردم بيان كرد؛ تا اين‌كه به شهرت رسيد.

وَ شَهَّرَ بِهِ ذَكَرَ مَسَاوِئَهُ بَيْنَ النَّاسِ؛ حَتَّى افْتَضَحَ بِهَا.
كاستى‌های او را ميان مردم بيان كرد؛ تا اين‌كه در ميان مردم افشا شد.



https://t.me/aradsalam1

الأَضْحَى مؤنَّثةٌ وقدْ تُذَكَّرُ

قال الأصمعيُّ والفراءُ: الأضحى مؤنثةٌ،

وقَدْ تُذَكَّرُ يُذْهَبُ بِهَا إلى اليوم أو العيد.

يُقالُ: قد دنا الأضحى، وقدْ دَنَتِ الأضحى.

وسبب تأنيثهَا أَنَّهَا جمعُ أَضْحَاةٍ، وهيَ الشَّاةُ الَّتِي يُضَحَى بِهَا.



https://t.me/aradsalam1

اسم‌های كه مذکر و مؤنث بودن هر دو جائز است:

عنق: «هذا عنق، أو هذه عنق»

سوق،
سبيل،
طريق،
قليب،
صاع،
دلو،
سُلَّم،
سكين،
فَرَس،
مَنُون،
حال،
عضد،
كراع،
ذراع،
إبْط،
عَجُز، و
عاتق،



https://t.me/aradsalam1

سه روش برخورد قرآنی با مردم:

1. خُذ العفو؛
2. وَ امر بالمعروف،
3. و أعرض عن الجاھلين.

1. عفو و گذشت را در پیش بگیر؛
2. و به کارهای نیک و پسندیده فرمان بده،
3. و از جاهلان روی گردانی کن.




https://t.me/aradsalam1

الوغد: پست، رذل، احمق.

مثال:👇

لا غد مع الوغد،
فردا یا آینده‌ی همراه پست، یا احمق وجود ندارد.




https://t.me/aradsalam1

(فوائد اللغة العربية)

البَدَّالُ: غذا فروش.

الدقاق: آرد فروش.

السَّمَّان: روغن فروش.

العسَّال: عسل فروش.

الخلَّال: سرکه فروش.

البَزَّاز:  پارچه فروش.



https://t.me/aradsalam1

نكته:

وِسَادَة (إِسَادَة) بالشت.

هراسمى كه به واو مكسوره شروع شود جائز است (واو) را به همزه تبديل كرد.




https://t.me/aradsalam1

(الفرق بين المَضْمَضَة، و الخَضْخَضَة)

المَضْمَضَة: حرکت دادن آب در دهان.
الخَضْخَضَة: حركت دادن آب یا چیزی مایع در ظرف و...

فقه اللغة، للثعالبي.





https://t.me/aradsalam1

(الفرق بين التَّقريظ و التَّأبين)

التَّقريظ: تعريف و ستايش، يک زنده را کردن.

التَّأبين: ستایش یک‌مرده را کردن‌.

أدب الكاتب: ص ٢٠٢.



https://t.me/aradsalam1

‏أحيانًا غياب شخص واحد في حياتك؛
‏يجعلك تشعر و كأن الكون خالٍ من البشر!


گاهی به‌خاطر نبود یک‌نفر در زندگیت؛
این احساس به تو دست می‌دهد که انگار دنیا خالی از انسان است!




https://t.me/aradsalam1

نکته 📚:

قد+لام = لقد.
لام (لقد) به لامی گفته می‌شود که در جواب قسم  محذوف مى آيد و معمولا با توجه به سیاق جمله مقدر مى‌شود، و اين لام محلى از اعراب ندارد.




https://t.me/aradsalam1

الكتابُ نعمَ الأَنيسُ ساعةَ الوَحدةِ
(الجاحظ).

بهتر رفيقِ لحظهات تنهايى كتاب است.



https://t.me/aradsalam1

الكشكشة:
اين زبان تمیم است که حرف «کاف» را در مخاطب مؤنث، به «شین» تبديل مى‌كنند
مانند:
ماالذي جاءَ بِش؟

هدف‌شان: ما الذي جاءَ بِكِ است.

و بعضی از آن‌ها اين آيه‌ی: (قد جعل ربكِ تحتكِ سريا) را به اين روش تلاوت كردن: (قد جَعَلَ ربش تحتش سريا.)


https://t.me/aradsalam1

(فوائد نحوية)

📝قَطُّ:
ظرف للاستغراق في الزمن الماضي.

📝أبدًا:
ظرف للاستغراق في الزمن المستقبل.

نقول: لم ننسَ قَطُّ.

لــن ننسى أبدًا.



https://t.me/aradsalam1

به این سه چیز یقین کن:

۱. ﻻ ﺃﺣﺪ ﺃﺭﺣﻢ ﺑﻚ ﻣﻦ ﺭﺑﻚ؛
۲. ﻻ ﺃﺣﺪ ﺃﻋﻠﻢ ﺑﻬﻤﻚ ﺃﻛﺜﺮ ﻣﻦ ﺭﺑﻚ،
۳. ﻻ ﺃﺣﺪ ﻳﻘﺪﺭ ﻋﻠﻰ ﺭﻓﻊ ﺍﻟﻀﺮ ﻋﻨﻚ ﺇﻻ ﺭﺑﻚ.

۱. هیچ‌کس به تو مهربان‌تر از پروردگارت نیست؛
۲. هیچ‌کس بیشتر از پروردگار غمت را نمی‌داند،
۳. هیچ‌کس جز پروردگارت توان دور کردن ضرر را از تو ندارد.




https://t.me/aradsalam1

یک قاعده طلایی

(لام الجُحُود):

هر لامى كه قبل آن (ما كانَ، يا لَمْ يَكُنْ) بود آن لام جحود است.
مقال:
وما کان الله لِيُعَذَّبهم وأنت فيهم.
لم يكن الله ليغفر لهم.




https://t.me/aradsalam1

(موفقيت را برای خودت؛ خودت بساز)


لن تتساقط السماء ذهبًا و لن ينحني الجبل لترتقي فوقه؛ الإنسان الناجح هو الذي صنع من الفشل نجاحًا و من العوائق سلمًا.

آسمان طلا نمی‌ریزاند و کوه خم نمی‌شود تا بر آن صعود کنی، انسان موفق کسی است که از شکست، نردبان موفقیت برای بالا رفتن می‌سازد.



https://t.me/aradsalam1