اتفاقات و تصاویر حاشیه‌ای اما باورنکردنی مربوط به اعتراض‌های مردم ایران به جمهوری اسلامی که در شبانه‌روز اخیر دیدم و خواندم. دنبال کلماتی برای خلاصه کردن هر کدام می‌گردم.
@amiropouria
ادامه دارد...

کلمه‌ی پیشنهادی‌ام برای توصیف نوع پاسخ‌های جانی اینفانتینو رئیس فیفا به انتقادات علیه میزبانی قطر و تحمیل تعصبات افراطی اسلامی به تمام تیم‌ها و فوتبال‌دوستان، "سفسطه" است. برای توصیف آن چه درباره‌ی ایران و حکومت ایران گفت اما به واقع کلمه‌‌ای که لایقش باشد، پیدا نمی‌کنم. به کسی که تصور می‌کند واقعاً اگر تورنمنت جهانی در ایران برگزار شود، تمام ویژگی‌های لازم برای این میزبانی در این حکومت بی‌عرضه و بی‌امکانات و بی‌عقل و بی‌همه‌چیز موجود است و فقط می‌ماند ورود زنان و اقلیت‌های جنسی به استادیوم و وهم می‌بافد که اگر ایران میزبان بشود، این دو قلم هم حل خواهد شد، چه می‌شود گفت؟!
@amiropouria
ادامه دارد ...

به کار برنامه‌ساز تلویزیونی، طراح، تدوینگر، کارگردان فنی، ناظر پخش و تهیه‌کننده‌ای که حتی پیش از خاکسپاری کیان پیرفلک، تصویر قایق‌سازی و قایق‌بازی او را به  عنوان سؤال مسابقه‌ی تلفنی استفاده می‌کند، چه صفتی می‌شود نسبت داد؟ وقاحت؟ قباحت؟ شناعت؟ قساوت؟ یا اینها زیادی مؤدبانه است و باید رفت سراغ مشکلات والدین‌شان؟
@amiropouria
ادامه دارد ...

اخم و ناباوری مجری خبر صدا و سیما که به حرف‌های نماینده‌ی ایذه در تأیید کشته شدن کیان پیرفلک ۹ ساله به دست مأموران جمهوری اسلامی، با شک نگاه می‌کند و از او می‌پرسد اینها را از کجا به دست آوردید، جز حقارت و شقاوت، با چه کلماتی قابل توصیف است؟ همه می‌دانیم این صدا و سیما حکومتی است و مهم‌ترین بلندگوی عربده‌های تبلیغاتی نظام؛ اما این که یک گوینده‌ی خبر به این سرعت طوری عمل کند که انگار خودش صاحب ولایت مطلقه‌ی فقیه است و افشای هر واقعیت سیاه نظام را ناروا می‌داند، به چه خصلتی در شخص مجری برمی‌گردد؟
@amiropouria
ادامه دارد...

اما به تصویر قایق‌های شناور در حوض خونین که به دست خلاق بچه‌های دانشگاه علم و صنعت خلق شده، می‌شود دقایقی طولانی خیره ماند.‌ تلفیق صراحت شعارها با این همه ظرافت در هنر اعتراضی، از خصوصیات استثنایی این انقلاب ضد انقلاب اسلامی است که در تاریخ معاصر یا قدیم جهان، همتایی برایش نمی‌شناسم.

@amiropouria

بازداشت هنگامه قاضیانی

ساعاتی پس از انتشار ویدئوی حجاب از سر برداشتن هنگامه قاضیانی، خبرگزاری ایرنا از بازداشت او خبر داد. خانم قاضیانی پیشتر نوشته بود که «شاید این آخرین پست من باشد. از این لحظه به بعد، هراتفاقی برایم بیفتد، بدانید که من تا آخرین نفس کنار مردم ایران هستم.»
هنگامه قاضیانی شناخته شده‌ترین سینماگر زنی محسوب می‌شود که از زمان آغاز اعتراض‌های سراسری در ایران بازداشت می‌شود.
خبرگزای ایرنا هنگامه قاضیانی را متهم کرده است که به نوشته این خبرگزاری «باحمایت از آشوبگری‌ و باتهییج وترغیب جامعه به اغتشاشات دامن زده بود». ایرنا آنچه «ارتباط بارسانه‌ های معاند و ضدانقلاب» خوانده را ازدیگر عناوین اتهامی بازیگر شناخته شده سینما و تلویزیون ایران اعلام کرده است.
@babakgha

بازداشت کتایون ریاحی

خبرگزاری تسنیم، نزدیک به سپاه پاسداران خبر داده که کتایون ریاحی، بازیگر سینما و تلویزیون ایران روز شنبه در اطراف قزوین بازداشت شد.
خانم ریاحی از نخستین سینماگران زنی بود که در آغاز اعتراض‌های سراسری حجاب از سر برداشت و با معترضان همراهی کرد.
بازداشت کتایون ریاحی همزمان با اعلام خبر بازداشت هنگامه قاضیانی انجام می‌شود و نشان از آغاز روند تازه‌ای از سوی حکومت جمهوری اسلامی در برخورد با سینماگرانی دارد که با معترضان همراهی نشان داده‌اند.
@babakgha

اعتراض روی سکوهای ورزشی
✍️ پروانه حسینی

ورزش حرفه‌ای، به جز محلی برای رقابت ورزشکاران، فضایی است برای انعکاس مواضع و نظرهای اجتماعی و سیاسی کشورها، نهادهای ورزشی، ورزشکاران و تماشاگران. در این مجموعه‌ی عکس، نمونه‌هایی از حرکت‌های اعتراضی ماندگار در تاریخ در حیطه ورزش را می‌بینید.

🔸نوشته‌ی پروانه حسینی را در وب‌سایت رسانه‌ی پارسی یا همین‌جا در Instant View تلگرام بخوانید.
bit.ly/3ElVlBD

‌‌
بنر بامعنا و درخشانی که عکسش را از صفحه‌ی اینستاگرامی ارزشمند
https://instagram.com/footfunirane?igshid=YmMyMTA2M2Y=
برداشتم: "پات روی خون لیز نخوره" خطاب به بازیکنان تیم فوتبال جمهوری اسلامی
@amiropouria

توضیح امیر پوریا درباره‌ی این تصویر، در ادامه می‌آید👇

ساعتی پیش از بازی انگلستان‌ و جمهوری اسلامی ایران در جام جهانی ۲۰۲۲ قطر، ‌این جمله‌ای‌ست در پاسخ به دیدگاهی که می‌گوید "می‌خوایم دل مردمو شاد کنیم"؛ و نمی‌فهمد که مسئله‌ی مردم ایران فقط داغداری و سوگواری بابت چند صد مرگ نیست که با "تسلیت" گفتن ادعا کنیم همراه‌شان شده‌ایم،
فقط چند ده هزار اسارت نیست که با درخواست آزادی زندانیان تصور کنیم کنش آزادی‌خواهانه از ما سر زده،
حتی منحصر به هزاران هزار ضربه و زخم و درد و ستم و تحمیل و ... هر روز فقیرتر شدن با وجود همان قدر کار هم نیست که بپنداریم با "درخواست رسیدگی از سوی مسئولین" برای مردم قدمی برداشته‌ایم.
با هیچ کدام از اینها برای مردم غلطی نکرده‌ایم؛ چون مسئله‌ی مردم خود همین مسئولین، وجودشان، هیبت و هیأت ظاهری‌شان، لجنزار متعفن اعتقادات و تعصبات و درونیات‌شان و... نه‌ فقط تداوم حکومت، که ادامه‌ی حیات‌شان است.
حالا و با این رنج‌نامه، چه حجمی از بلاهت یا "خود را به کوچه‌ی علی‌ چپ زدن" لازم است تا بازیکن و مربی و طرفدار و تیم، توهم بزنند که با گل یا نتیجه‌ی آبرومند یا اصلاً تو بگو با بردشان، حال کسی سرسوزنی بهتر می‌شود؟

فردوسی انگار در وصف احوال امروز مردم ایران سروده بود که:
اگر برشمارد کسی رنج تو /
به گیتی فزون آید از گنج تو

@amiropouria

#تیم_ملی #جمهوری_اسلامی
#جام_جهانی_قطر
#زن_زندگی_آزادی

‌
شرافت و شهامت وریا غفوری و ایستادنش کنار مردم واقعی که به روشنی ِ رخسار خودش است و محدود به یک روز و یک ماه نیست. بُزدلی و بُزمغزی ِ سیستمی که گمان می‌کند با دستگیری امثال او، صداهای معترض خاموش خواهد شد هم نه تازگی دارد و نه نیاز به توضیح.
اما اسلاید دوم را ببینید. اینها فقط دو نمونه از توئیت‌های "بفرموده"ی افرادی‌ست که ادعای دلسوزی برای تیم ملی و مردم را دارند، اما مشکل‌شان با بازداشت وریا فقط تقارنش با شب پیش از بازی با ولز است!
این است میزان اعتباری که برای مردم، معترضان و ذات اعتراض و پرسشگری و مطالبه قائل‌اند. می‌خواهند بگویند همچنان مملکت سر جایش است و تیم ملی‌اش مال مردم است و این همه کشتار هم فقط نتیجه‌ی یک کمی "خشم" بر و بچه‌های گوگولی ِ بسیجی و ضدامنیتی‌ست و آن هزاران هزار نفری که زخمی و مجروح و نابینا شده‌اند یا در زندان‌اند و هر روز و شب‌شان با نگرانی ِ انتساب ِ "محاربه"، سیاه‌تر شده هم که مشکلات‌شان طوری‌ نیست، حل می‌شود. آن همه خانواده‌هایی که عزیز و جوان و بچه - منظورم فقط فرزند نیست، بلکه فرزند در سن بچگی - از دست داده‌‌اند و کلی دوندگی کرده‌اند تا پیکر پاره‌پاره، میله در شکم فرو رفته، از بلندی به پایین پرتاب شده یا با سر و جمجمه و گردن خونین و رنجور و ترکیده از ضربه‌های لگد و باتون را از قاتلان‌شان پس بگیرند و خاک کنند هم چیزی‌شان نشده که. یادشان می‌رود و از آن مهم‌تر، امنیت حکومت اسلام و مسلمین است که باید برقرار شود.
حالا این وسط اگر وریا غفوری را هم گرفتند، عیبی ندارد. فقط چرا شب بازی آخه؟
***
آیا توضیح بیشتری لازم است تا فهم کنیم این نوع دیدگاه‌ها با توحش مأموران و لباس‌شخصی‌های حمله‌ور به زن و بچه و جوان معترض کف خیابان‌ها، هیچ فرقی ندارد؟ می‌پذیرید که این نوع دعوت به صلح و سازش، به اندازه‌ی همان ضربه‌ها و شلیک‌ها شنیع، کریه و غیرانسانی‌ست؟ می‌بینید که اینها هم مثل همان مسلح‌ها و چماقداران، دارند خودشان را برای بقای جمهوری اسلامی به هر بهایی، جِر می‌دهند و سر سوزنی، دغدغه‌ی ایران و مردم و آرامش در سر ِ سپرده‌شان نیست؟

@amiropouria

#ماله_کشی #ماله_کش_اعظم #تیم_ملی #جمهوری_اسلامی #آبان۱۴۰۱ #آبان۹۸ #کوردستان #زندگی_نرمال #زن_زندگی_آزادی #مهساامینی #کیان_پیرفلک #وریا_غفوری

‌
بعید می‌دانم کسی در جای دیگری از دنیا بتواند باور یا هضم کند که نیروهای ضدامنیتی یک کشور با چنین لباس‌ها و جلیقه‌هایی که برخی ضدگلوله و برخی اصلاً "جلیقه‌ی مهمات"اند، کف خیابان باشند و انگار که برای ساعاتی "استپ" اعلام کرده باشند،‌ با همان سر و وضع برقصند.
شکل ناشیانه و پرغلطی از رقص همان سرزمین کردستان را اجرا کنند که شبانه به خانه‌ی مردمانش می‌ریزند و می‌شکنند و به خون می‌کشند و می‌برند؛ و از رقص با دودزا و ابزاری که روز قبل و روز بعد، برای ارعاب مردم معترض به کار می‌برند، خجالت نکشند، و حتی شبیه یک شوی مبتذل رجزخوانانه در آن ظاهر شوند. با شکل کج و معوج، قرون وسطایی، پشم‌آلود و چندش‌آور همان رقص‌هایی که بابتش دختر و پسر را دستگیر کرده‌اند و خواهند کرد.
این است آن چه در ایران ِ ناچار به تحمل جمهوری اسلامی می‌گذرد: سوررئالیسم محض، از نوع ناهنرمندانه و سادیستیک.

@amiropouria

#زن_زندگی_آزادی #زندگی_نرمال #تیم_ملی #جمهوری_اسلامی #کردستان #کوردستان #زاهدان #جمعه_خونین_زاهدان #مهساامینی #مهسا_امینی

چماقو بیار حاجی

مانا نیستانی
@mananey

تصویر بالایی را هر کسی که در ایران ِ دهه‌ی‌‌ هفتاد خورشیدی زندگی کرده، به یاد می‌آورد؛ بس که در هر تیتراژ ورزشی و خبری به کار می‌رفت.
در مسابقات جهانی کشتی مارتینی سوئیس در سال ۱۹۸۹، علیرضا سلیمانی در وزن فوق‌سنگین در مبارزه‌ای سخت و طولانی، بروس بومگارتنر آمریکایی را برد و  بعد از ۱۶ سال، اولین مدال طلای جهانی کشتی ایران را گرفت. حریفش ۱۲ مدال جهانی و المپیک داشت و قبلاً رضا سوخته‌سرایی را هم برده بود. در همین مسابقه هم یکی دو بار جلو افتاد. اما وقتی تصادفاً نفر سوم هم اصلان خاداراتسف از شوروی سابق شد، جمهوری اسلامی، خودش و ما را با تکرار صدهزارباره‌ی تصویر پرچمش که بالاتر از آمریکا و شوروری قرار گرفته، نمود. آن موقع هم مثل حالا، آمریکا در تلقی زمامداران ایران، "شیطان بزرگ" بود و اتحاد جماهیر شوروی هم هنوز لایق "مرگ بر..." شناخته می‌شد. هنوز مانده بود تا حضرات، از داشته و نداشته‌های سران روسیه، آویزان شوند. اما در برداشت و بهره‌برداری افراطی و سیاسی از اتفاقات ورزشی، جوری که انگار ورزش را با لمپنی‌ترین خوانش، میدان لج‌بازی و پوززنی می‌بینند،  هیچ فرقی با مسئولان کنونی نداشتند.

ولی علیرضا سلیمانی فقط یک کشتی‌گیر بود. بسیار قدرشناس ِ مربیانش، یاور ِ شاگردانش و در یک کلام، "مردم‌دار".‌ اهل این نبود که اجازه بدهد ترجیح‌های سیاسی/ایدئولوژیک حکومت،‌ بر مرام و واقعیت‌های ورزشی خود، سوار شود. البته در ده‌ها مراسم و مصاحبه حاضر بود و لقب "پهلوان‌باشی" که بر وجودش خوش نشست، طبعاً از جانب فدراسیون دولتی به او اعطا شد.

اما من از او این واقع‌گویی بدون ملاحظات سیاسی و  دور از رعایت توصيه‌ها را به یاد دارم که در مصاحبه‌ای مکتوب (شاید در "دنیای ورزش"، مطمئن نیستم) گفته بود درست در آستانه‌ی فینال، داور به کفش او که گوشه‌ای از آن پاره یا ساییده شده بود، ایراد گرفت. گفت استاندارد شرکت در مسابقه را ندارد. سلیمانی و اردوی تیم کشتی ایران مانده بودند چه کنند؛ که بومگارتنر و اردوی آمریکا، کفش زاپاس او را به سلیمانی دادند. علیرضا در آن گفت‌وگو گفته بود با همان کفش که در تصویر می‌بینید عین کفش بومگارتنر بود، با او کشتی گرفت و وقتی بر سکویی ایستاد که صدا و سیما با نمایش آن روی سرودهای ضدآمریکایی، بارها عقده‌گشایی کرد، نتیجه‌ی لطف دوستانه‌ی حریف آمریکایی به پایش بود!
سال‌ها گذشته و بعد از اتمام بازی ایران و ولز، گزارشگر شبکه‌ی آمریکایی فاکس‌اسپورت، کسانی را که می‌گفتند ایران ضعیف است و بعد از افتضاحش جلوی انگلستان، راحت از ولز می‌خورد، مسخره می‌کرد و در ستایش جنگندگی بازیکنان‌ ایرانی تا دقایق آخر و حتی بعد از ۹۰ دقیقه بازی حرف می‌زد. گزارشگران ایرانی و انواع و اقسام مقام‌های نظامی و دولتی که پیش از بازی ایران و آمریکا در جام جهانی ۲۰۲۲ قطر رجز خواندند، چطور حرف زدند؟ صریح‌تر و ساده‌تر بپرسم: لجاجت بچگانه، عقده‌مندی و اشتباه گرفتن میدان ورزش با منازعات توهم‌آمیز با "دُژمن" یا اشتباه گرفتن سیاست با کشمکش‌های بچه‌مدرسه‌ای‌وار، تا کِی و کجا می‌خواهد مایه‌ی شرمساری هر ایرانی شود؟ و وقتی به قول دوست خوش‌فکری، خون جوانان ما از چنگ حکومت کشور خودشان می‌چکد، اگر آمریکا را می‌بردند،‌ چه می‌گفتند و چه نعره‌ها و عربده‌هایی سرمی‌دادند؟

@amiropouria

‌
نوع رفتار دانشجویان در طول حضور این دو نفر در دانشگاه‌ها در روزهای ۱۵ و ۱۶ آذر را دیده‌ و حرف‌هایشان را شنیده‌اید؟
@amiropouria
#ابراهیم_رئیسی
#علیرضا_زاکانی
#زن_زندگی_آزادی
#جنبش_دانشجویی
#دانشگاه_تهران
#دانشگاه_شریف
#دانشگاه_بهشتی
#انقلاب۱۴۰۱

اشاره‌ی کوتاه امیر پوریا در این زمینه، در ادامه می‌آید:

نوع رفتار دانشجویان در طول حضور این دو نفر در دانشگاه‌ها در روزهای ۱۵ و ۱۶ آذر را دیده‌ و حرف‌هایشان را شنیده‌اید؟ در مورد دانشجویان، این میزان شجاعت، آگاهی، جزییات‌پردازی، در لحظه بهترین واکنش را نشان دادن، دانستن ِ آداب و زمان‌سنجیِ سکوت و هو کردن و شعار دادن و بالا بردنِ صدا، از هر کدام‌شان که در هر ویدئو دیده‌ام، برایم یک قهرمان ساخته.

اما سؤالم این است که این نوابغ چرا این جلسات را برپا می‌کنند؟

می‌روند روبه‌روی این بچه‌ها می‌نشینند که به چه نتیجه‌ای برسند؟ که با دشمن خواندنِ معترضان یا فاسد خواندنِ حکومت‌های دیگر، متحول‌شان کنند؟! یادشان نیست که این بچه‌ها از قبل از تولدشان همین یاوه‌ها را میلیارد بار در تلويزيون و مدرسه شنیده‌اند و حتی به یک کلمه‌اش باور ندارند؟

می‌روند که پُز دموکرات‌منشی بدهند؟ با این از کوره در رفتن‌های ساده‌لوحانه؟ با این نق و نوق بر سر این که چرا مردم نگذاشتند طرف با شکلات دادن به رئیس‌جمهور، ابراز ارادت کند؟! دیده‌اید موقع اشاره به این اتفاق و فضاحت ِ بعدش که از شدت منفوریّت رئیسی خبر می‌داد، هم خودش و هم شهردار تهران تا چه اندازه حرص می‌خوردند و لحن "نوموخوام" به خود می‌گرفتند؟

حضور در جمع جوانان به این شکل، به‌واقع جز مضحکه کردن خودشان و حاکمیتی که برای تمنای اندکی مشروعیت این بساط‌ مثلاً "آزاداندیشی" را می‌چیند و بعدش دانشجویان حق‌گو و حقیقت‌گو را بازداشت یا اخراج یا ممنوع‌الورود می‌کند، چه دستاوردی دارد؟

این سؤال‌ها واقعی‌ست. جداً برایم سؤال است. نمی‌توانم منطق این میزان گند به خود زدن را پیدا کنم. اتاق فکری که این ایده‌ها را می‌پردازد و برای اجرایش این همه هزینه و تاوان می‌دهد و آخرش با ویدئوهای منتشرشده از آن، خروار خروار فحش و تمسخر برای نظام خریداری می‌کند، از چه نوع پِهِنی تغذیه شده است؟

@amiropouria